เรื่องสั้น วุ่นรัก
บทที่1วันที่พบกัน แนะนำตัวก่อนเลยผมชื่อไนท์ เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เอกภาษาสเปน ผมเป็นคนเรียนเก่งมากและเรียกได้ว่าหล่อก็ว่าได้แต่ไม่มาก สูงประมาณ 168 หน้าขาวใสแต่ไม่มีเพื่อน เพราะเรียนเก่งสนใจแต่เรียนเพื่อนไม่คบ วันนี้เป็นวันที่ผมมาเรียนตามปกติแต่ไม่ปกติตรงที่มีนักศึกษาย้ายมาใหม่ ชื่อ ไฟท์ ออกแนวหล่อกวนๆ เขาไม่ได้ยุ่งกับผมแต่โลกช่างโหดร้ายส่งเขามานั่งหน้าผมซึ่งผมสูง 168 แต่ไฟท์ สูง 175 บังมิดเลยครับมองอะไรไม่เห็น แต่ด้วยเป็นคนอ่านหนังสือมาบ้างเลยไม่มีปัญหาอะไร ระหว่างทานข้าวผมก็ไปนั่งกินคนเดียวแต่เขาก็เดินมาหาผมแล้วพูดว่า“นั่งด้วยได้ป่าว”เขาถามด้วยท่าทางกวนๆ“เชิญ”ผมตอบ“นายชื่อไรอ่า เราชื่อไฟท์ ”เขาถามผมอีกคำถาม“ชื่อไนท์”ผมตอบ“ชื่อเรานี่คล้ายๆกันเนอะ”เขาถามพร้อมกับเอาข้าวเข้าปากระหว่างนั้นก็มีอาจารย์ผู้หญิงอายุประมาณ55ปี คนหนึ่งเดินมา อาจารย์คนนั้นคือ อาจารย์ไก่หรือที่นักเรียนเรียกว่าอาจารย์สุจิตรา แต่ด้วยความที่ผมเป็นนักเรียนการเรียนดีเลยได้เรียกว่าอาจารย์ไก่เข้ามาบอกผมว่า“อธิวัตเรียนเสร็จแล้วตามไปพบครูที่ห้อง เธอด้วยนะ ธนธัต”อธิวัต คือชื่อผมเอง ธนธัต คงเป็นชื่อของไฟท์“ครับ”เราทั้งสองตอบพร้อมกันบทที่2สอนพิเศษ เวลาประมาณ17.00 น.ผมไปพบครูพร้อมกับไฟท์ แล้วได้ความว่าไฟท์ผลการเรียนในรายวิชาภาษา สเปน ต่ำมากจึงบอกให้ผมเป็นครูติวหนังสือให้ ผมก็ไม่ขัดข้อง ได้สอนคนหล่อใครจะมีปัญหา อิอิโอกาสของมหาโจร คืนนั้นด้วยการที่บ้านไฟท์นั้นค่อนข้างรวยทำให้มีห้องติวหนังสือโดยเฉพาะและผมเริ่มติวด้วยการสอนการใช้คำทั่วไปแต่แต่ไฟท์ไม่ค่อยจะสนใจ ผมเลยบอกว่า“ถ้าไม่สนใจจะไม่สอนแล้วนะ”“คร๊าบๆผมจะตั้งใจเรียนครับคุณครูไนท์”ไฟท์ตอบด้วยท่าทางกวนๆ แต่ปะปนด้วยความหล่อ“ก็คุณครูไนท์สอนอะไรก็ไม่รู้”ไฟท์เสริมก็สอนภาษาสเปนสิวะ= = ผมบ่นให้เขา(ในใจ)วันนี้ผมเลยบอกว่าพรุ่งนี้จะเตรียมการสอนที่เข้าใจง่ายมาและหลังจากการเรียนมาทั้งวันแล้วต้องมาสอนเขา ผมก็สอนไก่กาไปเรื่อยๆและเขาก็ถามผมว่า“ครูไนท์ครับบอกว่าภาษาสเปนเขาบอกว่าอะไรหรอ”เขาถามผมด้วยท่าทางกวนๆอย่างเคย“Te quiero (เต เกียโร่) = ผม/ฉันรักคุณ”ผมตอบ“Te quiero ”เขามองหนาผมแล้วพูดประโยคนี้ออกมา“พูดว่าอะไรนะ”ผมถาม“ป่าวพูดซักหน่อย”ไฟท์ตอบแล้วหันหน้าหนี มันพูดว่าอะไรวะ โร่ๆฟังไม่ชัด= = และหลังจากนั้นผมก็สอนเขาไปเรื่อยๆจนสอบเรียนจบ ผมก็ตามคาด เกียรตินิยมอันดับ 1 แต่ไฟท์นี่ เกือบไม่รอด2.00 เดะเลย เขาบอกว่าเป็นการตอบแทนเขาเลยชวนผมไปงานเลี้ยงที่บ้านเพื่อฉลองการเรียนจบของไฟท์ ผมก็ไม่ปฏิเสธ 20.00 น. ที่บ้านของไฟท์วันนั้นไฟท์นะนำว่าผมเป็นคนที่สอนเขากับทุกคนรวมถึงพ่อแม่และพี่ชาย(ซึ่งหล่อพอตัวเลยหละ)และเขาก็ขึ้นไปบนเวที พูดอะไรไม่รู้ระหว่างนั้นผมคุยกับพี่ชายของเขา“ชอบน้องพี่มั้ย”พี่ชายเขาถาม“อืม ”ผมตอบ“ตั้งแต่เมื่อไหร่”“ไม่รู้สิครับ”“ไปหยิบช่วยยกของในครัวหน่อยสิ”พี่ชายของไฟท์ใช้ผมในครัวผมกำลังหาของที่ต้องมาหยิบไม่เห็นจะเจอแล้วอยู่ดีๆก็คนมากอดผมจากข้างหลัง เล่นเอาผมตกใจ แล้วได้ยินเสีย จุ๊ปากแล้วพอผมหันไปหาก็โดน ปากสีชมพูจางโน้มตัวเข้ามาหาและประทับที่ปากของผมฟินครับท่าน และเจ้าของริมฝีปากนั่นคือ ไฟท์นั่นเอง“ทำบ้าอะไร”ผมถามเขา“ก็...แสดงความรักไง”ไฟท์ตอบด้วยท่าทางกวนๆเหมือนเดินแล้วจูบที่ผมอีกทีแต่เป็นจูบที่ดูดดื่มและยาวนาน“ถ้ารูว่าชอบแต่แรกไม่เสียเวลาขอร้องให้ครูไก่บอกให้ไนท์ แสนน่ารักมาสอนพิเศษแต่แรก ดีกว่าสู้รวบหัวรวบหางตั้งต่อยู่ในม แล้ว”ไฟท์พูดหลังจากที่ถอนริมฝีปากออก“บ้า”ผมพูดด้วยท่าทางเขินอาย บทที่3ช่วงชีวิตที่ดีที่สุด หลังจากนั้นเราก็แอบคบกันโดยที่มีพี่ของไฟท์เป็นคนนอกคนเดียวที่รู้เรื่องนี้วันหนึ่งไฟท์มาหาผมที่บ้านแล้วบอกกับผมว่า“แม่ของเราจะให้เราแต่งงานเธอว่าเราควรทำยังไง”ไฟท์ทนตัวเองว่าเราแล้วแทนผมว่า เธอ ผมนิ่งไปครู่หนึ่ง“เราปฏิเสธแม่ไม่ได้”ไฟท์บอกเสริม“แล้วช่วงเวลาตลอดหลายเดือนของเราหละมันไม่สำคัญเลยหรอ”ผมตัดพ้อด้วยความน้อยใจ“มีแต่เราคิดว่าเราควรจบกันแค่นี้”หลังจากประโยคนั้นจบไปไฟท์ก็เดินจากไปพร้อมกับความรักของผมผมเศร้าใจอยู่หลายวันเลยทีเดียว“ฮะโหลใช่เบอร์ของไนท์หรือเปล่าครับ”เสียงของพี่ชายของไฟท์นั่นเอง“ครับ”ผมตอบ“พี่จะเชิญผมไปงานแต่งงานหรอครับขอบคุณมากแต่ไปก็มีแต่จะเจ็บใจปล่าวๆ”ผมพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า“ป่าวออกมาหาพี่หน่อยพี่รออยู่ที่หน้าบ้าน”ผมออกปีท่หน้าบ้านแล้วเจอรถจอดอยู่“ขึ้นรถ”ผมก็ขึ้นไปด้วยความงง และพี่ชายของไฟท์ก็ออกรถพาผมไปยัง….ณ โรงพยาบาล ICUผมเจอผู้หญิงกับผู้ชายคนหนึ่งมองมาที่ผมใช่แล้วพวกเขาคือแม่ของไฟท์“ผมมองเข้าไปที่ICU ไม่จริงใช่ไหมครับ”ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูก“เธอชื่อไนท์สินะ”แม่ของไฟท์ถาม“ครับ”ผมตอบ“ไฟท์ประสบอุบัติเหตุและตอนนี้อาการ 50-50 เพราะแม่บอกว่าจะให้ไฟท์แต่งงานและเร่งรัดไฟท์เลยบอกแม่ว่าเขาไม่แต่งและเขามีคนรักอยู่แล้วชื่อไนท์ แต่แม่ไม่ยอมไฟท์เสียใจมากวิ่งออกนอกบ้านแต่ระหว่างนั้นแม่ก็ได้ยินเสียงเหมือนมีอะไรถูกชนเลยวิ่งไปดูก็เจอไฟท์โดนรถชนนี่ไฟท์ฝากไว้ให้หนูหนะ”แม่ของไฟท์ยื่นโทรศัพท์พร้อมกับเปิดเสียงที่อัดไว้ในโทรศัพท์“ไงไนท์หรอ เป็นยังไงบ้างยังโกรธเราอยู่ไหมเราขอโทษวันนี้เป็นวันเกิดของเธอหนิวันที่ 15 มกราคม ขอบคุณนะที่ทนกับคนเอาแต่ใจงี่เง่าและเป็นคนที่ทำให้เธอเสียใจ แต่อยากให้เธอรู้เอาไวนะว่า เอิ่ม…เอะๆๆๆ มันพูดว่าไงนะ Te quiero ใช่ Te quiero เรารักเธอนะ”จบจากเสียงที่บักทึกผมทรุดตัวลงกับพื้นร้องไห้และมีพี่ของไฟท์ช่วยพยุงขึ้นระหว่างนั้น หมอเดินออกมาแล้วบอกพวกเราว่า“เชิญญาติของ นายธนธัตด้านในครับ” “ค่ะ/ครับ”ทุกคนรวมทั้งผมเดินเข้าไปในห้อง“หมอเสียใจด้วยนะครับหมอพยายามเต็มที่แล้ว”บทสุดท้าย(hide)วันนี้ผมมารอแฟนของผมครับ เขาชื่อไฟท์ผมเราขอที่หน้าห้างดังแห่งหนึ่งเรานีดที่จะดูหนังกันแต่เขาไปไหนเนี่ยนานจังเลยและอยู่ดีก็มีคนมากอดผมจากข้างหลังหอมก้มผมอีกตะหาก คนคนนั้นคือไฟท์นั่นเองระหว่างเดินไปโรงหนังเราก็พูดถึงวันที่หมอเรียกไปในห้องICUวันนี้เมื่อ 1 ปีก่อน“ไม่จริงใช่ไหมครับหมอ”ผมถามด้วยความเศร้าแล้วเข้าไปกอดร่างของไฟท์แล้วร้องไห้ออกมา“ยังรักเราอยู่หรอเธอหนะ”เสียงของคนที่ผมคุ้นมากนั่นคือไฟท์ ผมเงยหน้าไปมองเขา และเขาก็สารภาพทุกอย่าง ว่าให้ทุกคนช่วยหลอกผม == ผมโกรธมาก เขาตามง้อผมเป็นเดือนและจบด้วยการเป็นแฟนกันจนถึงปัจจุบันไฟท์ทำตัวน่ารักมากแต่ก็ยังไม่ทิ้งความกวน เห้อ เหนื่อยใจและนอกจากความกวนยังมีสิ่งที่เพิ่มมาด้วย คือ ความหื่น เห้อคิดแล้วเหนื่อยใจ(hide) ขอบคุนนะคับ{:5_130:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ๕รับผม minone ตอบกลับเมื่อ 2015-2-1 15:42ขอบคุนนะคับ
เช่น กันครับ Nikezero ตอบกลับเมื่อ 2015-2-1 16:11
ขอบคุณครับ
ชอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ เหงาจัย ตอบกลับเมื่อ 2015-2-1 19:31
ขอบคุณครับ
ขอบคณที่เข้ามาอ่านครับ อยากได้แนวไหนสั่งได้นะได้ทุกแนว ขอบคุนคราบ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมาก ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]