อึ้บหลานชายเมีย
http://board.postjung.com/data/597/597088-img-1.jpgผมกับเมียแต่งงานกันได้สี่ปีกว่าแล้วครับ เรามาทำงานอยู่กรุงเทพฯ ผมเป็นคนเชียงใหม่ เมียผมเป็นคนเพชรบูรณ์ ยังไม่มีลูกด้วยกันเนื่องจากเราทั้งสองคนคิดเหมือนกันคือ ไม่อยากมีลูก หาเงินมาไว้กินเที่ยวกันไป อยากได้อะไรก็ซื้อ ไม่ต้องมีห่วงตรงกันข้ามกับพี่สาวของเมียผม รายนั้นแต่งกับงาน ทำงานหนักทั้งเค้าและสามี ลืมบอกไป เมียผมชื่อพิม พี่สาวชื่อจิตร
ผมกับพิมเป็นคนสบายๆ มีเงินก็ใช้จ่าย แต่จิตร กับสามีมีลูกชายด้วยกันสองคน คนโตชื่อน้องพี อายุเก้าขวบ ส่วนคนเล็กชื่อน้องเอส อายุเพื่งจะสามขวบ ซึ่งตอนยังเล็กๆ จิตรฝากแม่ให้ช่วยเลี้ยงให้ที่บ้านเพชรบูรณ์ทั้งสองคน ผมเองไม่เคยไปเที่ยวบ้านเมียผมเลยตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา เลยไม่เคยเห็นลูกของจิตรสักที เคยแต่ไดืยินแสียงเวลาเค้าพูดโทรศัพท์กับเมียผม
น้องพีติดเมียผมมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เพราะเมียผมเค้าตามใจ อยากได้อะไรก็ซื้อให้ ผิดกับแม่ของเค้าเอง ที่ขี้บ่น ทั้งดุ ทั้งตี และประหยัดสุดฤทธิ์ เพราะมีทั้งบ้านทั้งรถต้องผ่อน ลูกอีกสอง ทำงานนอกบ้านแล้วยังต้องกลับมาทำงานบ้านอีก ก็เป็นธรรมดาแหละครับ และบัติสามีของจิตรก็ผิดกับผม บัติมาจากครอบครัวชาวไร่ แต่ผมมีสมบัติเก่าติดตัวมาอยู่แล้ว แค่ใช้ชีวิตให้มีความสุขไปวันๆ เท่านั้น
เริ่มเรื่องเลยดีกว่า วันนั้นเมียผมชวนไปบ้านพี่สาวเค้า ผมจะได้เจอน้องพีตัวจริงเสียที เห็นแต่ในรูปกับได้ยินแต่เสียงแจ้วๆ ผ่านโทรศัพท์มาเป็นปีแล้ว พอถึงหน้าบ้าน ผมก็เห็นน้องพีวิ่งออกมากอดเมียผม และพูดทั้งน้ำตานองแก้ม ”แม่จิตรตีหนู หนูไม่อยู่แล้วจะกลับไปอยู่กับแม่ดา” น้องพีเรียกยายว่า ”แม่”
น้องพีอายุเก้าขวบ เรียนอยู่ป.3 ถ้ามองผ่านๆ ก็จะเหมือนเด็กทั่วไป ตัดผมเกรียนตามกฏโรงเรียนรัฐบาล ผิวก็ไม่ได้ขาว แต่มีบางอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกถูกชะตากับเด็กคนนี้เป็นพิเศษ ซึ่งเวลานั้นผมก็ไม่รู้หรอกว่ามันคือความรู้สึกอะไร
น้องพีเป็นเด็กมีเนื้อมีหนัง เนื้อแน่น ก้นกลม ศรีษะทุยได้รูป ตากลมโต และ ที่สำคัญน้องเค้าขนตายาวเหมือนตาเด็กผู้หญิง แก้มยุ้ย ปากบางได้รูป เชิดออกมานิดๆ แสดงถึงความเอาแต่ใจตัวเองซึ่งเกิดจากผู้เป็นยายเลี้ยงอย่างตามใจเสียเหลือเกิน
ผมชอบแอบมองน้องพี ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก บอกตัวเองว่าเราคงไม่มีลูกเองด้วยกระมัง ถึงได้เอ็นดูเด็กคนนี้เป็นพิเศษ
เด็กยังไม่คุ้นกับผม เค้าเพียงสวัสดีผม แล้วก็เข้าไปนั่งอ้อนเมียผมให้ซื้อขนมและของเล่นให้
"น้าพิม หนูอยากเห็นทะเลอยากไปว่ายสระว่ายน้ำ พ่อกับแม่บอกจะพาไป หนูไม่เห็นได้ไปซักกาที" น้องพีบ่น
”ไม่เป็นไรจ้ะ แม่จิตรไม่พาหนูไป เดี๋ยวน้าพิมพาหนูไปเอง เอาไว้วันหยุดยาวก่อนนะลูก" เมียผมปลอบ
ผมเองก็พยายามที่จะชวนน้องพีคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ พยายามจับทางเด็กว่าเค้าชอบอะไร อยากได้อะไร เพื่อที่เค้าจะได้ไม่ต้องกลัวผม ทุกครั้งที่ผมไปบ้านจิตร ผมจะซื้อขนมพวกช็อคโกแล็ต และขนมขบเคี้ยวแพงๆ ซื้อดีวีดีเกมส์คอมพิวเตอร์ที่เค้าอยากได้ติดไม้ติดมือไปฝากน้องพีอยู่เสมอ จนเค้าเริ่มชิน คุยเล่น ไม่หวงเนื้อหวงตัวเหมือนกับครั้งแรกที่ได้เจอกัน แต่ผมก็ยังไม่รู้เหตุผล ที่ทำไมต้องมาทำดีกับเด็กคนนี้ถึงขนาดนี้
แล้ววันนั้นก็มาถึง วันหยุดยาวที่พิมสัญญากับหลานไว้ว่าจะพาไปเที่ยวทะเล ซึ่งคงไม่มีที่ไหนที่จะดีเท่าพัทยา สำหรับมือใหม่ไม่เคยเห็นทะเลมาก่อนอย่างน้องพี
ผมจองห้องพักหรู ที่โรงแรมห้าดาวแห่งหนึ่งไว้ แน่ใจว่าสระว่ายน้ำของโรงแรมนี้ได้ชื่อว่าสวยระดับต้นๆ ของพัทยาแล้วหละ กะสร้างความประทับใจให้หลานเมียให้กลับมาโม้สามวันสามคืนไม่จบ และเป็นดังคาด บัติกับจิตรขอไม่ไปเพราะเสียดายเงินค่าห้อง จึงฝากให้พิมกับผมช่วยดูแลน้องพีให้ด้วย ซึ่งน้องพีเองก็ลิงโลด เพราะแม่ไม่ไป ก็ไม่มีใครบ่นใครดุ สนุกสนานได้อย่างเต็มที่
ผมซื้อกางเกงว่ายน้ำให้น้องพี เป็นแบบสั้นแบบกางเกงในชาย ห่วงยาง ฯลฯ ห้องที่ผมเช่าเป็นห้องสูตร มีห้องนั่งเล่น ทีวีจอใหญ่ อ่างจากูซี่ตั้งอยู่กลางห้อง และเตียงในห้องนอนขนาดคิงไซส์ ซึ่งแน่นอน ส้องพีร้องคำว่า ”โอ้โห” อยู่ตลอดเวลา
ขอบคุณมากคับ ขอบคุณคัรบ รออ่านต่อนะครับ ขอบคุนคับ{:5_130:} รอมาต่อให้จบนะครับ ขอบคุณครับ{:5_135:} ขอบคุณมากครับ รอ รอครับ
ขอบคุณมากครับ มาต่อด้วยนะครับ{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุนคับบ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณครับ มีเท่านี้เหรอครับ กำลังสนุกเลย รอต่ออยู่นะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ก๊อปมาให้หมดสิครับ{:5_138:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก{:5_149:} ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับมาต่อหน่อยครับ