อาศัยอยู่ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร
ลงทะเบียน2014-9-29
ล่าสุด2016-1-17
วันเกิด2002 ปี 10 เดือน 30 วัน
รุ่นน้องจูเนียร์
- กระทู้
- 10
- พลังน้ำใจ
- 191
- Zenny
- 3103
- ออนไลน์
- 21 ชั่วโมง
|
หอพัก(รัก)ชาย(2) ครึ่งแรก9 f: e3 j1 w9 G. g# H8 I! e5 V# V9 m
, f) { q" f2 F, V" S/ g0 g3 @, E% t! ^8 [& Y
ตอนนี้ผมกำลังนั่งเล่นอ่านหนังสืออยู่ในชมรมห้องสมุดของมหาวิทยาลัย เสียงเข็มนาฬิกาดังชัดเจนท่ามกลางความเงียบ ตรงข้ามผมเป็นรุ่นน้องชื่อเปอร์ซึ่งพวก 5 คนนั้นเหมารวมกันเอาเองว่าแอบชอบผม ทั้งๆที่กลับกลายเป็นว่ามันแอบเหล่เพื่อนมันที่ชื่อน๊อบต่างหาก น๊อบเป็นคนน่ารักดีอยู่ข้างๆห้องกับผม น้องเขาไม่ค่อยได้คุยกับผมเท่าไหร่พยายามเลี่ยงๆตลอด สงสัยคงกลัวจะโดนเจ้าเด็ก 5 คนนั่นจ้องด้วยสายตาอาฆาตแค้นอีก
- H/ m/ c. a: b& y1 S9 E' c: }0 X7 e% s+ w3 O# F
ผลเดือนของมหาวิทยาลัยปีนี้เป็นไปตามคาด เมื่อฝิ่นได้รับตำแหน่งไปครอง โดยมีเอิร์ธเข้ามาแสดงความยินดีในฐานะที่เป็นรุ่นพี่ปีก่อน ส่วนเดือนรุ่นผมน่ะเหรอ? แน่นอนว่าไม่ใช่ผมล่ะ ผมผอมบางขนาดนี้เป็นเดือนสงสัยจะไม่รอดโดนเขี่ยทิ้งตั้งแต่แรกเห็น + r# }- ^1 c3 c: G
( e$ J' m- `; i. y ตั้งแต่วันที่ผมมีเซ็กซ์กับเด็ก 5 คนนั้นเป็นครั้งแรก ร่างกายของผมก็แทบจะพังอยู่เหมือนกัน เพราะความที่ชอบหมกตัวอยู่กับห้องสมุดไม่ชอบออกกำลังกาย ร่างกายจึงไม่แข็งแรงเท่าไหร่นัก พักหลังมานี้ผมเลยพยายามหลบหน้าเจ้าพวกนั้นแอบไปออกกำลังกายในฟิตเนสหลังเลิกชมรมทุกเย็น แต่พอกลับถึงหอพักก็โดนเจ้าพวกนั้นผลัดกันเข้ามาออดอ้อน ถึงไม่ได้มีเซ็กซ์กันอีกแต่ผมรู้ดีว่าเจ้าพวกนั้นต้องการมากแค่ไหน q# y5 Z; y1 K+ ]8 i- H
4 b) f6 z7 H" w; D! @! m4 a ทุกครั้งที่พวกนั้นเข้าห้องน้ำไปผมมักจะรู้สึกได้ว่ามีเสียงครางลอดออกมา แอบช่วยตัวเองเวลาอาบน้ำกันโดยพยายามไม่ให้ผมรู้เพื่อที่ผมจะได้สบายใจ& r. h! S s4 G; N9 y, z
" p" ]! k5 ^: r$ U- ^1 H; Y
“เอ็กซ์ เป็นอะไรปวดหัวเหรอ?” ผมเงยหน้าไปมองกานต์ เดือนของมหาวิทยาลัยรุ่นเดียวกับผม หมอนั่นเองไม่ได้อยู่ชมรมห้องสมุดซะหน่อยนี่นา" \: E" g5 _* s4 z1 c/ j3 L$ I6 t
- [5 r4 H) C9 J5 v “ไม่เป็นอะไรหรอก ว่าแต่กานต์มีอะไรหรือเปล่า?”
8 u' X6 [! `: X* ?
* c2 k) U- U9 t! ]3 D P. u/ E “เปล่า...ดูเอ็กซ์เครียดๆ เราเลยเข้ามาทักดู ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วล่ะนะ” รอยยิ้มหวานถูกส่งมาให้ผม ผมเองก็ยิ้มตอบกลับไปโดยไม่ได้คิดอะไร แต่สักพักมือใหญ่นั่นก็เข้ามาตบบ่าผมเบาๆ5 Z) X( q; G7 E7 B$ v# [- h2 o4 O2 C6 I% W
# I0 F% t1 l% I; s' X' l) k. u “อย่าเครียดให้มาก แค่นี้ก็เรียนเป็นที่หนึ่งของคณะแล้ว เกียรตินิยมอันดับหนึ่งไม่รอดมือนายหรอก”
+ W1 @7 K! A7 Y J( f
: s% M n+ ~; I) O | “เป็นอย่างนั้นก็ดีน่ะสิ ขอบใจมากนะ นายเองก็พยายามเข้าล่ะ จ้องแย่งเกียรตินิยมเราอยู่เรื่อย” ผมเอ่ยแซวไปตามประสาคนรู้จัก กานต์เองเป็นผู้ชายที่มีผู้หญิงมารุมไม่เว้นแม้วันหยุดราชการ แต่เจ้าตัวกลับยิ้มรับอยู่ตลอดไม่เคยมีท่าทีจะตกลงปลงใจคบกับใครเลยสักคน ไม่เจ้าชู้ อยู่ในกฎระเบียบ เป็นทั้งนักศึกษาและเดือนตัวอย่างของมหาวิทยาลัย
G3 W7 E8 O b7 k, O# t6 `
. k5 s- Z5 x# u' m" i- ?1 |- P “โธ่! ดูพูดเข้าสิ เราขอเกียรตินิยมอันดับสองแล้วกัน อย่าใจร้ายไปหน่อยเลย” ผมหลุดขำออกมาเมื่อเห็นกานต์ทำหน้ามุ่ย เจ้าชายที่หลายคนใฝ่ฝันมายืนทำหน้าตาตลกเห็นแล้วก็อดรู้สึกว่าน่ารักไม่ได้
& W& O! K( U0 v! r# ?* L1 P- H/ R
, f0 H* Y1 I% |2 C! h “นายนี่น่ารักแฮะ ฮ่าๆๆ” ผมพยายามกลั้นเสียงหัวเราะให้เบาที่สุดเพราะตอนนี้คนรอบๆ เริ่มหันมามองผมสองคนกันแล้ว O+ S6 `9 J7 E4 x
5 _+ y" h) [: M4 M) ]( T! d6 |0 m
“น่ารัก แต่เอ็กซ์ก็ไม่ได้รักเรานี่” คำพูดของกานต์ทำให้ผมหยุดหัวเราะทันที ใบหน้านั้นดูหมองลงจนผมอดใจหายไม่ได้ เพราะผมทำให้กานต์ต้องกลายเป็นคนเงียบขรึมไปพักใหญ่
# ]& C* y- J0 H
, V: b% ]( Y h. H7 } “ขอโทษนะ...เรา....”! _- ~7 F; I5 ^$ u3 l, I
p# D8 P o) e% N O “เฮ้ย! เราล้อเล่น ไม่เป็นไรหรอกเราเข้าใจความรักบังคับกันไม่ได้” คงเพราะกานต์ยังคงเป็นกานต์คนเดิมอยู่เสมอ แม้ว่าผมจะเคยปฏิเสธไปแล้วว่าผมกับเขาคบกันอย่างคนรักไม่ได้ แต่กานต์เองก็ยังทำตัวเสมอต้นเสมอปลาย ดีกับผมยังไงก็ยังคงเป็นอย่างนั้นอยู่เสมอ แม้ว่าช่วงแรกจะพยายามหลบหน้าผม ซึ่งเหตุการณ์มันก็เกิดตั้งแต่ช่วงผมอยู่ปี 1 นั่นหมายความว่าเจ้าพวก 5 คนนั้นไม่ได้รับรู้เรื่องราวเหล่านี้# }5 }* H9 T' ^
& `* a$ T4 Y [) R “พี่เอ็กซ์ครับ เปอร์กลับก่อนนะครับวันนี้เปอร์มีนัดกับน๊อบ” เจ้าเปอร์พูดขึ้นมาผมถึงได้เหลือบมองดูนาฬิกาข้อมือ8 z- _1 ^- H$ m
. K5 e3 P' a: [' F' m
“อ๊ะ! ขอโทษทีนะเปอร์ กลับได้เลยนี่มันก็ถึงเวลาเลิกแล้วด้วย”
. y4 k! `* e& @( }; q0 @5 q2 w- J1 S
, Z) @" g& b0 _' J) \, Q “ไม่ต้องขอโทษผมหรอกพี่ ผมกลับนะพี่ อ่อ! สวัสดีครับพี่กานต์” เปอร์ยกมือไหว้ผมกับกานต์ก่อนจะวิ่งออกไป7 |3 X) \% \/ x/ Q: V) t4 U0 [/ I
“เปอร์น่ารักดีนะ” อยู่ๆ กานต์ก็พูดออกมา
# z" [8 Y3 r- t; Q2 r" ]. W8 E
0 ?0 f5 f" G7 ^* H1 o v2 S0 U' V& R, U8 i
“เสียใจด้วย คนนั้นมีเจ้าของแล้ว กานต์เองก็น่าจะหาใครสักคนได้แล้วนะ” ผมลุกขึ้นเก็บหนังสือเข้าชั้นให้เรียบร้อยก่อนจะหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายเตรียมจะกลับหอพัก
% M! d$ \! u! v4 N! A7 Q$ v, x1 @% h4 v' T
“ให้เราเดินไปส่งที่หอพักนะ” กานต์ไม่ตอบรับกับคำพูดของผม มีเพียงรอยยิ้มซึ่งผมรู้ดีว่ามันไม่เหมือนเดิม8 n" R7 m% a2 h( s8 Z1 J! r
2 T. p- V1 n/ r& L& u
“อืม...ได้สิ ไม่มีปัญหา” ผมยิ้มแล้วเดินนำกานต์ออกไปจากห้องสมุดของมหาวิทยาลัย2 E6 e9 i8 G; ]+ ^# F0 u
1 q$ |, `; u* f3 E
ระหว่างทางนั้นมีแต่พวกสาวๆ มากมายเข้ามารุมล้อมกานต์ แต่เขากลับทำหน้าตาเฉยเมยใส่ไปเสียทุกคน ทั้งที่ปกติจะยิ้มแย้มไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นแท้ๆ
! t$ O. t& {5 O* O+ ?, ^
3 L9 ~! l h3 {: y “กานต์...เรามีคนรักแล้วนะ” ผมพูดออกไปโดยหวังว่าคนข้างๆ ผมจะเข้าใจ และตัดใจจากผมได้เสียที
+ B$ i5 @4 E4 Q' C* _4 }3 k: c9 ]8 M
“เรารู้เอ็กซ์...แต่เราอยากดูแล อยากเป็นห่วง แค่เพื่อนก็ได้” ผมเจ็บกับคำพูดของเขา ผมรู้สึกเหมือนตัวเองได้ลงมือทำร้ายผู้ชายแสนดีคนหนึ่งลงไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ
, B, O& `, F. d( L& R5 m
: e9 {$ m0 Y3 Y8 W/ \* V/ Z “กานต์ เราถามอะไรหน่อยสิ เราเองก็ไม่ได้มีอะไรสะดุดตาแบบคนอื่น หุ่นเราเองก็ไม่ได้ดีแบบนาย ผิวเราก็ขาวซีดๆ แถมเรายังเป็นพวกชอบเก็บตัวอีก แม้หน้าตาเราพอไปวัดไปวากับเขาได้ก็เถอะ แต่ทำไมกานต์ถึง...”
+ E7 C! X" j; m0 V8 ]* ^, ~2 S$ r! d$ x/ l8 M5 D% }# B. e$ {% R
“รักเอ็กซ์...” ผมนิ่งไปกับคำพูดซึ่งผมพูดไม่จบแล้วกานต์เติมมันให้สมบูรณ์
1 q( i* s* A) f$ i' b! p4 D7 n) B& j6 U6 ?9 S5 c- |
“ใช่...ทำไมต้องเป็นเราด้วยล่ะ”9 j$ N3 `% i0 d. W/ E7 M
) y2 H# i6 V. W1 [: F0 I8 _- t: J4 } “เอ็กซ์ไม่เคยรู้ตัวเลยเหรอว่าตัวเองเป็นคนใจดีน่ะ ถึงเอ็กซ์จะไม่ค่อยพูดกับคนอื่นมากนักแต่เอ็กซ์ก็จริงใจเสมอเวลาที่จะคบกับใครสักคนไม่ว่าฐานะไหน เวลาใครไม่สบายใจเอ็กซ์เป็นคนแรกที่รู้แล้วเข้าไปปลอบใจ เวลาใครมีปัญหาเอ็กซ์ก็ยินดีจะรับฟังและช่วยแบ่งเบาเรื่องเหล่านั้น เวลาที่เอ็กซ์ยิ้มนั่นก็ทำให้เราตกหลุมรักอย่างห้ามใจตัวเองไม่ได้ เอ็กซ์ถ่อมตัวไม่เคยชมตัวเอง แต่รู้หรือเปล่าว่าเอ็กซ์เป็นผู้ชายที่หน้าสวยมาก แต่นั่นไม่ใช่ที่เรารักเอ็กซ์ เราแค่รักที่เอ็กซ์เป็นเอ็กซ์ไม่ใช่คนอื่น...”
) M- m/ q/ i/ T; ^+ \6 p
$ s9 d7 D; u6 q6 M3 ?) {7 v* l กานต์เงียบไปสักพัก ผมหันไปมองหน้าก็เห็นรอยยิ้มที่สดใสนั่นกลับคืนมาเหมือนเดิมอีกครั้ง หัวใจผมไม่ได้เต้นแรงไปกับคำพูดของเขา มันเพียงแค่อิ่มเอิบที่รู้ว่ายังมีใครอีกคนคอยเฝ้ามองดูผมอยู่ไม่ไกลนัก และผมเชื่อว่าต่อจากนี้ผมกับเขาจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้" {+ W5 b/ ^4 [ @: c* i
' K" a, A; V8 P, r2 z- r( r+ k
“ขอบคุณนะกานต์”
6 n0 _1 A3 b. L: L8 o5 V( I; O- W, y" F! F0 k, i3 @# K
“ไม่ต้องหรอก...เราต่างหากต้องขอบคุณเอ็กซ์ที่ให้โอกาสเราได้พูดสิ่งที่เราอยากพูดมานานออกมา ตอนนี้เรามั่นใจขึ้นแล้วว่าเราจะเป็นเพื่อนกับเอ็กซ์ได้อย่างแน่นอน” กานต์ยิ้ม ผมเองก็ยิ้มให้กับเขา รู้สึกเหมือนเรื่องราวต่างๆกำลังดำเนินไปทิศทางที่ดี และวันนี้ผมเองก็ตัดสินใจจะทำบางอย่าง ผมจะไม่เห็นแก่ตัวอีกต่อไป
9 _. M# n. K3 S( j" E6 d, K! }" f+ I, E
“ถึงแล้วล่ะ ขอบคุณที่เดินมาส่งเรานะกานต์”! i! ` Q& c, W* v5 _( s) G e
O5 g4 [$ \ k l/ c$ c
“ไม่เป็นไรๆ ไว้เจอกันพรุ่งนี้” กานต์โบกมือลาผมก่อนเดินกลับไปทางมหาวิทยาลัย เพราะรถของกานต์จอดเอาไว้ที่นั่น แต่หอพักของผมไม่ได้ไกลจากมหาวิทยาลัยนัก ผมเองชอบที่จะเดินกานต์จึงเลือกจะเดินมาเป็นเพื่อนผม' V* p9 P! T" z" M; H
8 J- u5 h, I* D" W9 F! Z ผมมองดูกานต์เดินหายไปจนลับสายตาก่อนจะเดินขึ้นหอพักตามปกติ พอเปิดประตูห้องเข้าไปผมก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นฝิ่นนั่งอยู่ตรงโต๊ะเขียนหนังสือมีสีหน้าเคร่งเครียดผิดปกติ เวฟเองก็นั่งเงียบอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง สองฝาแฝดโฟมกับฟิวส์นั่งอยู่บนเตียง ใบหน้านั้นมีร่องรอยของคราบน้ำตาอยู่ ส่วนมิกซ์ที่ปกติต้องวิ่งเข้ามากอดผมเป็นคนแรกกลับนั่งร้องไห้ฟูมฟายอยู่ข้างๆกับสองฝาแฝด" f$ _- p! H8 _
+ k1 A4 B; C* U, X “เกิดอะไรขึ้น ทำไมทำท่าทางกันแบบนั้น” ผมตรงเข้าไปดึงมิกซ์เข้ามากอดก่อนจะลูบหัวโอ๋อย่างเคย แต่กลับถูกเจ้าตัวสะบัดตัวออกไม่ยอมให้ผมกอด
$ a, J* i2 [* ]$ T( a2 m% Z! b2 [. N1 I/ Y
“พี่เอ็กซ์เลิกทำดีกับพวกเราซะที ทั้งๆที่รังเกียจพวกเราแล้วจะมาทนทำไม!” อยู่ๆมิกซ์ก็ตะโกนใส่หน้าผมแบบนั้นทำให้ผมถึงกับผงะไม่รู้ว่าตัวเองไปทำอะไรให้ไม่พอใจเข้า
J" N) n }4 C! s
: `9 v6 ?$ z; j/ |2 l' M “อะไรกัน อยู่ๆก็ทำท่าทางแบบนั้น ใครอธิบายให้พี่เข้าใจที” ผมถามอย่างใจเย็นพลางหันไปมองใบหน้าของฝิ่นซึ่งแม้จะดูเครียดก็ยังพอจะมีสติมากที่สุดในหมู่เจ้าเด็กทั้ง 5 คน
6 a7 o1 J. L! z1 d2 p2 A1 }4 z8 @! l, v' _ i o0 S$ F L
“พี่เดินกลับมากับพี่กานต์ใช่ไหม?” ฝิ่นไม่ยอมเงยหน้าแต่กลับย้อนถามผมด้วยคำถามที่ผมไม่คิดว่าจะเป็นปัญหาตรงไหน! ?2 R9 J# ?$ n7 k
A6 Z5 P$ }2 z6 S% I% Z# d* l “ใช่...มีอะไรหรือเปล่า?” ผมเดินเข้าไปหาฝิ่นจับหน้าของเขาให้หันมามองสบตากับผม แต่เจ้าตัวกลับพยายามก้มหน้าหลบสายตาของผมไม่ยอมจ้องหน้ากันตรงๆ
+ [, \$ z7 ^! p) z' \' K* @: L% |" \ Y" R) _ d5 q& [8 A* `, N
“ถ...ถ้าพี่รักพี่กานต์ พ...พวกผมจะยอมถอยให้ ข...ขอ...ค...แค่ให้พี่มีความสุขก็...ด...ดีใจ” ฝิ่นพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก แต่หยดน้ำอุ่นๆที่ไหลเปียกมือของผมซึ่งจับใบหน้าของฝิ่นเอาไว้ทำให้รู้ว่าคนตรงหน้าของผมกำลังร้องไห้ ไหล่กว้างที่สั่นน้อยๆ ดูก็รู้ว่ากำลังพยายามฝืนกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้6 _ V9 [6 s$ s7 g+ m9 b
% w; W) M6 ?! K “ใช่...พี่รักกานต์” ผมพูดเพียงเท่านั้นน้ำตาของฝิ่นก็ยิ่งไหลออกมามากขึ้น
; G0 N# j1 N# X' L
. L5 A9 \4 J1 B$ U+ X ผมพยายามดันหน้าของฝิ่นให้เงยขึ้นมาสบสายตาของผม ใบหน้าคมนั่นกำลังร้องไห้ออกมาอย่างหมดท่า ความคิดและคำพูดที่ว่าจะฆ่าทุกคนที่มายุ่งกับผมมันหายไปไหนกัน เด็กดื้อที่เอาแต่ใจตัวเองทำไมถึงได้ยอมผมได้ขนาดนี้ ผมจะเข้าข้างตัวเองได้หรือเปล่าว่าเพราะเขารักผมมากจริงๆ2 Q/ h: W; f: g, B' W. z$ X/ R
; ^6 _! A; S' x. Q7 c ผมยิ้มออกมาเล็กน้อย เหมือนผมจะได้รับรู้ถึงความรักความห่วงใยจากเด็กพวกนี้มามากแล้ว บางทีคงถึงคราวที่ผมต้องพยายามแสดงออกว่ารักเด็กพวกนี้มากกว่าคนอื่นๆ ผมดูเป็นคนที่จะดีไปกับทุกคน ทั้งที่จริงผมแค่อยากให้ทุกอย่างสงบสุขไม่อยากมีปัญหาทะเลาะวิวาทกับใครๆ แต่กลายเป็นว่าทำให้คนที่รักผมต้องไม่สบายใจแบบนี้& c- y% o1 G, [" c' ]! F' c
0 _2 w5 {3 \) T; C
ผมก้มลงไปประคองหน้าของฝิ่นก่อนจะกดจูบเบาๆ บนริมฝีปากนั่น ฝิ่นจ้องมองผมด้วยแววตาที่ไม่เข้าใจในการกระทำของผม ไม่ใช่แค่ฝิ่นแต่รวมถึงเด็กดื้ออีก 4 คนนั่นด้วย3 r2 P* G" K. l# M
8 A# n/ U$ Y: L( U7 G# e- x7 ? “วันนี้จะยอมให้เป็นพิเศษ แต่ขอร้องให้เข้าทีละคนนะ” ผมซึ่งกึ่งนั่งกึ่งยืนอยู่ตรงตักของฝิ่นก้มหน้าพูดประโยคแปลกๆ ด้วยความเขินอาย
3 c# T! E9 L# O V5 q& ^& {6 b& _" L; V! s! R j3 _
“หมายความว่ายังไง ก็พี่รักพี่กานต์ไม่ใช่เหรอ? อย่ามาล้อเล่นกับพวกผมนะ!” โฟมตะโกนออกมาทั้งน้ำตาซึ่งดูเหมือนจะไหลตอนผมบอกว่ารักกานต์# a) k! z, w: i
4 K% G6 U2 ?9 p; l “ล้อเล่นแบบนี้ไม่เห็นใจพวกผมหรือไงกัน” เวฟพูดด้วยน้ำเสียงแฝงความเจ็บปวดเอาไว้7 \% d& W: p7 A7 S/ H0 O! C8 e
( S) z+ K2 r' d9 y* }
“ก็รักกานต์....แบบเพื่อน แต่ว่าคนแถวนี้ไม่ใช่เพื่อนนี่” ผมพูดขนาดนี้ถ้ายังไม่เข้าใจผมเองก็ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน แต่ผมเห็นแล้วว่าฝิ่นน่ะหยุดร้องไห้กลับมายิ้มเจ้าเล่ห์แทน8 P5 c% f+ K7 ]* f6 C0 W
; i8 w& s2 S* g# h1 W3 s( `. A
“แล้วรักพวกเราแบบไหนกันล่ะครับ”6 q4 t u3 W6 f' C+ M+ H. k/ G
" }( f# D) |- ]/ N- c+ S “อ๊า....ฝิ่น...อ...อย่าแกล้งกันสิ” ผมครางอย่างลืมตัวเมื่อถูกฝิ่นรวบตัวเข้าไปนั่งบนตักแล้วซุกไซ้ซอกคอของผมอย่างหื่นกระหาย0 u( p z0 ^: G' ~$ t, A b
9 E6 O% P$ N1 x: j) K
“ทีละคน...งั้นผมขอก่อนแบบจัดเต็มแล้วกันนะครับ” ฝิ่นถอดเสื้อของผมและของตัวเองออก เพียงแป๊บเดียวร่างเปลือยเปล่าของผมก็นั่งอยู่บนเก้าอี้ซึ่งมีฝิ่นซึ่งเปลือยอยู่นั่งเป็นเบาะให้กับผม
% f5 Y1 }4 {' M1 M. p P3 ] y( i; u
& B" a( c! U4 Z. e3 G$ E8 K สายตาของฝิ่นที่จ้องมองมาทำเอาผมแทบละลาย ผมเองไม่เก่งเกมรักเท่าไหร่นัก แต่ช่วงเวลาที่ขาดหายไปนั้นผมเองก็แอบไปศึกษาจากพวกอินเตอร์เน็ตมาบ้างเป็นครั้งคราว รวมถึงศึกษาเรื่องสรีระร่างกายกับจุดรวมของปลายประสาทบนร่างกายมา- v% k& {( k7 n) n8 x
1 C" x$ i/ N: G' X, U ฝิ่นยังคงนั่งนิ่งไม่ทำอะไรคล้ายกับรอให้ผมเป็นฝ่ายเริ่ม ผมจับมือของฝิ่นขึ้นมาก่อนจะเริ่มดูดเลียบริเวณปลายนิ้วทีละนิ้วจนชุ่มไปด้วยน้ำลายของผม เห็นสีหน้าของฝิ่นเองก็เริ่มดูจะมีอารมณ์ซ้ำแท่งร้อนด้านล่างซึ่งแนบชิดอยู่กับรูสวาทของผมเองก็เริ่มจะแข็งตัวขึ้นมา ผมยิ้มอย่างเขินๆก่อนจะเริ่มกดน้ำหนักให้ส่วนนั้นของฝิ่นแนบชิดกับผมมากขึ้น มือของผมเอื้อมไปลูบไล้หน้าอกของฝิ่นลงไปจนถึงหน้าท้องแกร่งซึ่งเกร็งทันทีที่มือของผมไปสัมผัส
$ K* c! u5 J- a$ i+ q6 E H9 a
& T+ a9 M% P0 ?; F- m& J “อา...อือ....เลียหน่อยนะครับเอ็กซ์...” ฝิ่นครางออกมา
w/ N( A6 Z- Q% I0 |# |' P' `) ^! }5 g
ผมเหลือบไปมองเด็กอีก 4 คนซึ่งนั่งหนีบข่มอารมณ์แล้วก็นึกขำ คงเพราะคำพูดของผมว่าขอแค่ทีละคนถึงได้นั่งอดทนกันอยู่แบบนั้น พอเห็นแบบนั้นนิสัยเสียๆของผมก็เริ่มออกลายจนได้ ผมก้มหน้าลงไปเลียเม็ดสีชมพูข้างหนึ่งของฝิ่นอย่างแผ่วเบา เพียงแค่ลากลิ้นผ่านเบาๆ แต่ทุกครั้งที่ลิ้นของผมไปสัมผัสร่างกายของฝิ่นก็จะสะดุ้งน้อยๆ ผมเงยหน้าขึ้นมองฝิ่นที่พยายามสะกดกลั้นอารมณ์ของตัวเองอย่างเต็มที่ แต่ท่อนเนื้อด้านล่างลำตัวของเขามันขยายใหญ่จนผมสัมผัสได้ชัดเจน! w6 i* b: M4 _0 R
5 W% S3 M- U! j& h( u
3 B" @; A* }7 L' K
8 t2 A9 h. L. W7 p' kติดตามต่อ ครึ่งหลัง ครับ ***
1 j6 P6 C7 D/ c0 q |
|