อาศัยอยู่ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร
ลงทะเบียน2014-9-29
ล่าสุด2016-1-17
วันเกิด2002 ปี 10 เดือน 30 วัน
รุ่นน้องจูเนียร์
- กระทู้
- 10
- ตอบกลับ
- 9
- พลังน้ำใจ
- 191
- Zenny
- 3148
- ออนไลน์
- 21 ชั่วโมง
|
หอพัก(รัก)ชาย(2) ครึ่งแรก
& q! a& G3 `4 J
% o" [4 R5 ~; p, y( j
- Z4 O' z% @; M# I6 a5 {! C& s+ Z ตอนนี้ผมกำลังนั่งเล่นอ่านหนังสืออยู่ในชมรมห้องสมุดของมหาวิทยาลัย เสียงเข็มนาฬิกาดังชัดเจนท่ามกลางความเงียบ ตรงข้ามผมเป็นรุ่นน้องชื่อเปอร์ซึ่งพวก 5 คนนั้นเหมารวมกันเอาเองว่าแอบชอบผม ทั้งๆที่กลับกลายเป็นว่ามันแอบเหล่เพื่อนมันที่ชื่อน๊อบต่างหาก น๊อบเป็นคนน่ารักดีอยู่ข้างๆห้องกับผม น้องเขาไม่ค่อยได้คุยกับผมเท่าไหร่พยายามเลี่ยงๆตลอด สงสัยคงกลัวจะโดนเจ้าเด็ก 5 คนนั่นจ้องด้วยสายตาอาฆาตแค้นอีก. `' M2 u- [. d' Q0 @1 M/ z
; }! f# q, W+ b L% e ผลเดือนของมหาวิทยาลัยปีนี้เป็นไปตามคาด เมื่อฝิ่นได้รับตำแหน่งไปครอง โดยมีเอิร์ธเข้ามาแสดงความยินดีในฐานะที่เป็นรุ่นพี่ปีก่อน ส่วนเดือนรุ่นผมน่ะเหรอ? แน่นอนว่าไม่ใช่ผมล่ะ ผมผอมบางขนาดนี้เป็นเดือนสงสัยจะไม่รอดโดนเขี่ยทิ้งตั้งแต่แรกเห็น
8 A+ ~+ F- q( a) R( L0 q2 Q& S. i
& I6 H" U% |; ^4 p ตั้งแต่วันที่ผมมีเซ็กซ์กับเด็ก 5 คนนั้นเป็นครั้งแรก ร่างกายของผมก็แทบจะพังอยู่เหมือนกัน เพราะความที่ชอบหมกตัวอยู่กับห้องสมุดไม่ชอบออกกำลังกาย ร่างกายจึงไม่แข็งแรงเท่าไหร่นัก พักหลังมานี้ผมเลยพยายามหลบหน้าเจ้าพวกนั้นแอบไปออกกำลังกายในฟิตเนสหลังเลิกชมรมทุกเย็น แต่พอกลับถึงหอพักก็โดนเจ้าพวกนั้นผลัดกันเข้ามาออดอ้อน ถึงไม่ได้มีเซ็กซ์กันอีกแต่ผมรู้ดีว่าเจ้าพวกนั้นต้องการมากแค่ไหน' j9 x1 U" {* c1 y/ ^$ U \. r
* Q! s0 `, s0 K% b8 n8 r
ทุกครั้งที่พวกนั้นเข้าห้องน้ำไปผมมักจะรู้สึกได้ว่ามีเสียงครางลอดออกมา แอบช่วยตัวเองเวลาอาบน้ำกันโดยพยายามไม่ให้ผมรู้เพื่อที่ผมจะได้สบายใจ
- i% z5 `1 m* s& X: f7 W, b2 i
: K& { I9 ?$ Q+ h$ D “เอ็กซ์ เป็นอะไรปวดหัวเหรอ?” ผมเงยหน้าไปมองกานต์ เดือนของมหาวิทยาลัยรุ่นเดียวกับผม หมอนั่นเองไม่ได้อยู่ชมรมห้องสมุดซะหน่อยนี่นา
8 J2 L% C4 {+ m3 A: c) w' p
% A _8 R0 | g& [1 t “ไม่เป็นอะไรหรอก ว่าแต่กานต์มีอะไรหรือเปล่า?”2 ~1 T3 K1 V# S7 }: d) M/ ^
' I; T; p+ }: S, V6 |3 F% Y. V# y
“เปล่า...ดูเอ็กซ์เครียดๆ เราเลยเข้ามาทักดู ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วล่ะนะ” รอยยิ้มหวานถูกส่งมาให้ผม ผมเองก็ยิ้มตอบกลับไปโดยไม่ได้คิดอะไร แต่สักพักมือใหญ่นั่นก็เข้ามาตบบ่าผมเบาๆ* Z4 w& I( S0 z; s; M
}( |7 y6 z$ ], x0 ?
“อย่าเครียดให้มาก แค่นี้ก็เรียนเป็นที่หนึ่งของคณะแล้ว เกียรตินิยมอันดับหนึ่งไม่รอดมือนายหรอก”
3 F8 ]; H% b; X
% |0 y6 J4 u4 D% j “เป็นอย่างนั้นก็ดีน่ะสิ ขอบใจมากนะ นายเองก็พยายามเข้าล่ะ จ้องแย่งเกียรตินิยมเราอยู่เรื่อย” ผมเอ่ยแซวไปตามประสาคนรู้จัก กานต์เองเป็นผู้ชายที่มีผู้หญิงมารุมไม่เว้นแม้วันหยุดราชการ แต่เจ้าตัวกลับยิ้มรับอยู่ตลอดไม่เคยมีท่าทีจะตกลงปลงใจคบกับใครเลยสักคน ไม่เจ้าชู้ อยู่ในกฎระเบียบ เป็นทั้งนักศึกษาและเดือนตัวอย่างของมหาวิทยาลัย
* P3 C; v* [1 @+ o, z/ ~( n# j: T5 R- }
“โธ่! ดูพูดเข้าสิ เราขอเกียรตินิยมอันดับสองแล้วกัน อย่าใจร้ายไปหน่อยเลย” ผมหลุดขำออกมาเมื่อเห็นกานต์ทำหน้ามุ่ย เจ้าชายที่หลายคนใฝ่ฝันมายืนทำหน้าตาตลกเห็นแล้วก็อดรู้สึกว่าน่ารักไม่ได้% L+ ]5 G, f$ \1 O, p
( l. ^7 r3 f8 A' f* Q" B/ W5 K- o “นายนี่น่ารักแฮะ ฮ่าๆๆ” ผมพยายามกลั้นเสียงหัวเราะให้เบาที่สุดเพราะตอนนี้คนรอบๆ เริ่มหันมามองผมสองคนกันแล้ว3 G* B: s5 t, z' n
" {8 F! g9 j3 h6 B
“น่ารัก แต่เอ็กซ์ก็ไม่ได้รักเรานี่” คำพูดของกานต์ทำให้ผมหยุดหัวเราะทันที ใบหน้านั้นดูหมองลงจนผมอดใจหายไม่ได้ เพราะผมทำให้กานต์ต้องกลายเป็นคนเงียบขรึมไปพักใหญ่! I4 v9 U' k, u3 Y
* S, p; J0 v- N* K% m
“ขอโทษนะ...เรา....”
; Y, T( Z& f2 n/ z2 z+ i! Y& S, I" E$ l$ E& F. ?0 y
“เฮ้ย! เราล้อเล่น ไม่เป็นไรหรอกเราเข้าใจความรักบังคับกันไม่ได้” คงเพราะกานต์ยังคงเป็นกานต์คนเดิมอยู่เสมอ แม้ว่าผมจะเคยปฏิเสธไปแล้วว่าผมกับเขาคบกันอย่างคนรักไม่ได้ แต่กานต์เองก็ยังทำตัวเสมอต้นเสมอปลาย ดีกับผมยังไงก็ยังคงเป็นอย่างนั้นอยู่เสมอ แม้ว่าช่วงแรกจะพยายามหลบหน้าผม ซึ่งเหตุการณ์มันก็เกิดตั้งแต่ช่วงผมอยู่ปี 1 นั่นหมายความว่าเจ้าพวก 5 คนนั้นไม่ได้รับรู้เรื่องราวเหล่านี้
9 e) B4 w/ h) K# A2 v7 I6 q2 q9 b" N# E q. e) g2 v, ?$ L
“พี่เอ็กซ์ครับ เปอร์กลับก่อนนะครับวันนี้เปอร์มีนัดกับน๊อบ” เจ้าเปอร์พูดขึ้นมาผมถึงได้เหลือบมองดูนาฬิกาข้อมือ
( x2 O$ \* w* S& s. E( g) ~, R) [* {) |) F% U5 f( F
“อ๊ะ! ขอโทษทีนะเปอร์ กลับได้เลยนี่มันก็ถึงเวลาเลิกแล้วด้วย”
+ }! y+ A7 z' b: Y& V3 v
# W- g) [3 K7 P1 I. W “ไม่ต้องขอโทษผมหรอกพี่ ผมกลับนะพี่ อ่อ! สวัสดีครับพี่กานต์” เปอร์ยกมือไหว้ผมกับกานต์ก่อนจะวิ่งออกไป
) V! Q" i! T/ x/ O7 T. H “เปอร์น่ารักดีนะ” อยู่ๆ กานต์ก็พูดออกมา Y5 @2 l) d. ^: x
( m: l$ N! l& U' V
M8 o9 F! J& l$ s “เสียใจด้วย คนนั้นมีเจ้าของแล้ว กานต์เองก็น่าจะหาใครสักคนได้แล้วนะ” ผมลุกขึ้นเก็บหนังสือเข้าชั้นให้เรียบร้อยก่อนจะหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายเตรียมจะกลับหอพัก
# w/ ~, B1 E* D. i1 q' i+ Z& R, d) z- Y3 P5 q' E7 G
“ให้เราเดินไปส่งที่หอพักนะ” กานต์ไม่ตอบรับกับคำพูดของผม มีเพียงรอยยิ้มซึ่งผมรู้ดีว่ามันไม่เหมือนเดิม1 ^+ Z; e- g: ]5 \9 @) M
& J {- e/ o6 m) a- d4 w N+ t9 { “อืม...ได้สิ ไม่มีปัญหา” ผมยิ้มแล้วเดินนำกานต์ออกไปจากห้องสมุดของมหาวิทยาลัย
/ W" f7 T) }7 F( g, w8 m9 `
i# q# [0 ?. l2 k s0 E ระหว่างทางนั้นมีแต่พวกสาวๆ มากมายเข้ามารุมล้อมกานต์ แต่เขากลับทำหน้าตาเฉยเมยใส่ไปเสียทุกคน ทั้งที่ปกติจะยิ้มแย้มไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นแท้ๆ; p. O% z; n3 T* A; C% \; n
0 E* h) x/ I+ ~ “กานต์...เรามีคนรักแล้วนะ” ผมพูดออกไปโดยหวังว่าคนข้างๆ ผมจะเข้าใจ และตัดใจจากผมได้เสียที" D2 n5 t Q* H' `* U+ S5 l) j# z
' N: X/ l# U1 m4 }# w/ c# e5 R# c “เรารู้เอ็กซ์...แต่เราอยากดูแล อยากเป็นห่วง แค่เพื่อนก็ได้” ผมเจ็บกับคำพูดของเขา ผมรู้สึกเหมือนตัวเองได้ลงมือทำร้ายผู้ชายแสนดีคนหนึ่งลงไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ
0 G/ S' H1 w2 k5 V! a
& \: d! }4 w$ u “กานต์ เราถามอะไรหน่อยสิ เราเองก็ไม่ได้มีอะไรสะดุดตาแบบคนอื่น หุ่นเราเองก็ไม่ได้ดีแบบนาย ผิวเราก็ขาวซีดๆ แถมเรายังเป็นพวกชอบเก็บตัวอีก แม้หน้าตาเราพอไปวัดไปวากับเขาได้ก็เถอะ แต่ทำไมกานต์ถึง...”$ F4 d# |3 i) R5 k6 H- C1 {$ n, F
3 O6 F+ F; P* ^+ ] “รักเอ็กซ์...” ผมนิ่งไปกับคำพูดซึ่งผมพูดไม่จบแล้วกานต์เติมมันให้สมบูรณ์6 `/ Q9 U! T7 ^0 b9 B
+ N9 R3 ?( M3 W0 e1 p$ q* n0 S
“ใช่...ทำไมต้องเป็นเราด้วยล่ะ”
* g3 M X; M( M! G1 H- z( h" m: h+ V! S+ q' g3 L0 v
“เอ็กซ์ไม่เคยรู้ตัวเลยเหรอว่าตัวเองเป็นคนใจดีน่ะ ถึงเอ็กซ์จะไม่ค่อยพูดกับคนอื่นมากนักแต่เอ็กซ์ก็จริงใจเสมอเวลาที่จะคบกับใครสักคนไม่ว่าฐานะไหน เวลาใครไม่สบายใจเอ็กซ์เป็นคนแรกที่รู้แล้วเข้าไปปลอบใจ เวลาใครมีปัญหาเอ็กซ์ก็ยินดีจะรับฟังและช่วยแบ่งเบาเรื่องเหล่านั้น เวลาที่เอ็กซ์ยิ้มนั่นก็ทำให้เราตกหลุมรักอย่างห้ามใจตัวเองไม่ได้ เอ็กซ์ถ่อมตัวไม่เคยชมตัวเอง แต่รู้หรือเปล่าว่าเอ็กซ์เป็นผู้ชายที่หน้าสวยมาก แต่นั่นไม่ใช่ที่เรารักเอ็กซ์ เราแค่รักที่เอ็กซ์เป็นเอ็กซ์ไม่ใช่คนอื่น...”
' o" Z3 ]" i/ n: p) S
8 i7 w5 q% q) C5 w กานต์เงียบไปสักพัก ผมหันไปมองหน้าก็เห็นรอยยิ้มที่สดใสนั่นกลับคืนมาเหมือนเดิมอีกครั้ง หัวใจผมไม่ได้เต้นแรงไปกับคำพูดของเขา มันเพียงแค่อิ่มเอิบที่รู้ว่ายังมีใครอีกคนคอยเฝ้ามองดูผมอยู่ไม่ไกลนัก และผมเชื่อว่าต่อจากนี้ผมกับเขาจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้
- p/ J0 A6 Q4 u$ i
5 ^% J' `8 q; p' h& Y, P “ขอบคุณนะกานต์”3 Z6 x& e6 b! P
3 s- L, J2 n# b! C$ }$ D% t# v1 V
“ไม่ต้องหรอก...เราต่างหากต้องขอบคุณเอ็กซ์ที่ให้โอกาสเราได้พูดสิ่งที่เราอยากพูดมานานออกมา ตอนนี้เรามั่นใจขึ้นแล้วว่าเราจะเป็นเพื่อนกับเอ็กซ์ได้อย่างแน่นอน” กานต์ยิ้ม ผมเองก็ยิ้มให้กับเขา รู้สึกเหมือนเรื่องราวต่างๆกำลังดำเนินไปทิศทางที่ดี และวันนี้ผมเองก็ตัดสินใจจะทำบางอย่าง ผมจะไม่เห็นแก่ตัวอีกต่อไป J+ s6 v' g6 L
; w9 N e7 ?) I: D! k) u c" W “ถึงแล้วล่ะ ขอบคุณที่เดินมาส่งเรานะกานต์”7 B! K5 P4 h) v' M7 r4 M( W3 M( p; Y
7 f8 j. U6 _& a+ i8 D* C. M
“ไม่เป็นไรๆ ไว้เจอกันพรุ่งนี้” กานต์โบกมือลาผมก่อนเดินกลับไปทางมหาวิทยาลัย เพราะรถของกานต์จอดเอาไว้ที่นั่น แต่หอพักของผมไม่ได้ไกลจากมหาวิทยาลัยนัก ผมเองชอบที่จะเดินกานต์จึงเลือกจะเดินมาเป็นเพื่อนผม
2 X4 o/ M) V3 e: G. q; O V4 p
0 V2 X7 {9 ^( M' K" w ผมมองดูกานต์เดินหายไปจนลับสายตาก่อนจะเดินขึ้นหอพักตามปกติ พอเปิดประตูห้องเข้าไปผมก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นฝิ่นนั่งอยู่ตรงโต๊ะเขียนหนังสือมีสีหน้าเคร่งเครียดผิดปกติ เวฟเองก็นั่งเงียบอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง สองฝาแฝดโฟมกับฟิวส์นั่งอยู่บนเตียง ใบหน้านั้นมีร่องรอยของคราบน้ำตาอยู่ ส่วนมิกซ์ที่ปกติต้องวิ่งเข้ามากอดผมเป็นคนแรกกลับนั่งร้องไห้ฟูมฟายอยู่ข้างๆกับสองฝาแฝด
: \+ ^; \- b* \, Z: L" c' V9 T# e% J9 h% K
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมทำท่าทางกันแบบนั้น” ผมตรงเข้าไปดึงมิกซ์เข้ามากอดก่อนจะลูบหัวโอ๋อย่างเคย แต่กลับถูกเจ้าตัวสะบัดตัวออกไม่ยอมให้ผมกอด
, C0 [- [) l; d/ s( B/ r) O4 [9 c+ K" I: |% e# ]1 H& J2 g1 \' t! U6 s
“พี่เอ็กซ์เลิกทำดีกับพวกเราซะที ทั้งๆที่รังเกียจพวกเราแล้วจะมาทนทำไม!” อยู่ๆมิกซ์ก็ตะโกนใส่หน้าผมแบบนั้นทำให้ผมถึงกับผงะไม่รู้ว่าตัวเองไปทำอะไรให้ไม่พอใจเข้า- k) a% |- _5 {" }& o
3 Q- v; i- T f& C3 m “อะไรกัน อยู่ๆก็ทำท่าทางแบบนั้น ใครอธิบายให้พี่เข้าใจที” ผมถามอย่างใจเย็นพลางหันไปมองใบหน้าของฝิ่นซึ่งแม้จะดูเครียดก็ยังพอจะมีสติมากที่สุดในหมู่เจ้าเด็กทั้ง 5 คน
5 k7 k$ b# ^: q7 {/ H
! e7 v# ^1 l M+ f. [, n “พี่เดินกลับมากับพี่กานต์ใช่ไหม?” ฝิ่นไม่ยอมเงยหน้าแต่กลับย้อนถามผมด้วยคำถามที่ผมไม่คิดว่าจะเป็นปัญหาตรงไหน3 g5 _+ W( ]. A
& d2 \0 W' ~) ^' [6 t* T- j “ใช่...มีอะไรหรือเปล่า?” ผมเดินเข้าไปหาฝิ่นจับหน้าของเขาให้หันมามองสบตากับผม แต่เจ้าตัวกลับพยายามก้มหน้าหลบสายตาของผมไม่ยอมจ้องหน้ากันตรงๆ* I+ P2 V6 z$ @% z9 X4 M* Y
# }) @# a* w1 ?5 }0 ~
“ถ...ถ้าพี่รักพี่กานต์ พ...พวกผมจะยอมถอยให้ ข...ขอ...ค...แค่ให้พี่มีความสุขก็...ด...ดีใจ” ฝิ่นพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก แต่หยดน้ำอุ่นๆที่ไหลเปียกมือของผมซึ่งจับใบหน้าของฝิ่นเอาไว้ทำให้รู้ว่าคนตรงหน้าของผมกำลังร้องไห้ ไหล่กว้างที่สั่นน้อยๆ ดูก็รู้ว่ากำลังพยายามฝืนกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้# Y! Y5 Q5 x t. W. F0 u
3 ]0 W5 K; o2 Y3 l4 b5 q
“ใช่...พี่รักกานต์” ผมพูดเพียงเท่านั้นน้ำตาของฝิ่นก็ยิ่งไหลออกมามากขึ้น " q& V0 A. u$ X
. v+ @/ B0 A) E% Q. Y9 m
ผมพยายามดันหน้าของฝิ่นให้เงยขึ้นมาสบสายตาของผม ใบหน้าคมนั่นกำลังร้องไห้ออกมาอย่างหมดท่า ความคิดและคำพูดที่ว่าจะฆ่าทุกคนที่มายุ่งกับผมมันหายไปไหนกัน เด็กดื้อที่เอาแต่ใจตัวเองทำไมถึงได้ยอมผมได้ขนาดนี้ ผมจะเข้าข้างตัวเองได้หรือเปล่าว่าเพราะเขารักผมมากจริงๆ3 _1 J+ }% L" M+ m4 x; B* D% k" n! U
. ?# h4 y) ]) G4 S, T ผมยิ้มออกมาเล็กน้อย เหมือนผมจะได้รับรู้ถึงความรักความห่วงใยจากเด็กพวกนี้มามากแล้ว บางทีคงถึงคราวที่ผมต้องพยายามแสดงออกว่ารักเด็กพวกนี้มากกว่าคนอื่นๆ ผมดูเป็นคนที่จะดีไปกับทุกคน ทั้งที่จริงผมแค่อยากให้ทุกอย่างสงบสุขไม่อยากมีปัญหาทะเลาะวิวาทกับใครๆ แต่กลายเป็นว่าทำให้คนที่รักผมต้องไม่สบายใจแบบนี้: J* @+ z9 ?1 C; h6 Q
' r& u% v0 E+ _7 ~
ผมก้มลงไปประคองหน้าของฝิ่นก่อนจะกดจูบเบาๆ บนริมฝีปากนั่น ฝิ่นจ้องมองผมด้วยแววตาที่ไม่เข้าใจในการกระทำของผม ไม่ใช่แค่ฝิ่นแต่รวมถึงเด็กดื้ออีก 4 คนนั่นด้วย7 L8 L8 N. m8 N
" H. ?$ t/ p1 q “วันนี้จะยอมให้เป็นพิเศษ แต่ขอร้องให้เข้าทีละคนนะ” ผมซึ่งกึ่งนั่งกึ่งยืนอยู่ตรงตักของฝิ่นก้มหน้าพูดประโยคแปลกๆ ด้วยความเขินอาย
: J) _: ]3 n- x i6 H
0 A/ p, Y/ E5 j1 y) y P6 v “หมายความว่ายังไง ก็พี่รักพี่กานต์ไม่ใช่เหรอ? อย่ามาล้อเล่นกับพวกผมนะ!” โฟมตะโกนออกมาทั้งน้ำตาซึ่งดูเหมือนจะไหลตอนผมบอกว่ารักกานต์
8 a% ]( n) U0 U3 W# k2 m& p( c* v5 ~; e0 ?9 M
“ล้อเล่นแบบนี้ไม่เห็นใจพวกผมหรือไงกัน” เวฟพูดด้วยน้ำเสียงแฝงความเจ็บปวดเอาไว้) k. [* k4 z" y5 c5 Y- @( ~ I I
; q! ?$ u3 W+ i {& f* E- e6 f
“ก็รักกานต์....แบบเพื่อน แต่ว่าคนแถวนี้ไม่ใช่เพื่อนนี่” ผมพูดขนาดนี้ถ้ายังไม่เข้าใจผมเองก็ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน แต่ผมเห็นแล้วว่าฝิ่นน่ะหยุดร้องไห้กลับมายิ้มเจ้าเล่ห์แทน0 ?; P, J: l5 x
$ N0 q* u) H( q+ B% c1 ? O: ?* P “แล้วรักพวกเราแบบไหนกันล่ะครับ”
. o" L% ?/ u6 w3 ?2 B* L8 f+ A: Y% |7 a6 }* T6 c% }3 }2 l
“อ๊า....ฝิ่น...อ...อย่าแกล้งกันสิ” ผมครางอย่างลืมตัวเมื่อถูกฝิ่นรวบตัวเข้าไปนั่งบนตักแล้วซุกไซ้ซอกคอของผมอย่างหื่นกระหาย ~: f# {; Q# k; E- X
6 F1 R& s6 f9 P5 v% J0 Y; \" V5 t
“ทีละคน...งั้นผมขอก่อนแบบจัดเต็มแล้วกันนะครับ” ฝิ่นถอดเสื้อของผมและของตัวเองออก เพียงแป๊บเดียวร่างเปลือยเปล่าของผมก็นั่งอยู่บนเก้าอี้ซึ่งมีฝิ่นซึ่งเปลือยอยู่นั่งเป็นเบาะให้กับผม
# n, ]# `4 g, k) C* \3 ?. d9 P, ]7 ~. j2 Y# b5 F. b4 x" f
สายตาของฝิ่นที่จ้องมองมาทำเอาผมแทบละลาย ผมเองไม่เก่งเกมรักเท่าไหร่นัก แต่ช่วงเวลาที่ขาดหายไปนั้นผมเองก็แอบไปศึกษาจากพวกอินเตอร์เน็ตมาบ้างเป็นครั้งคราว รวมถึงศึกษาเรื่องสรีระร่างกายกับจุดรวมของปลายประสาทบนร่างกายมา$ n8 ?+ k! p. q1 s5 I
: ~, ]" k) m9 k$ ^6 Y6 e0 l5 A3 Z ฝิ่นยังคงนั่งนิ่งไม่ทำอะไรคล้ายกับรอให้ผมเป็นฝ่ายเริ่ม ผมจับมือของฝิ่นขึ้นมาก่อนจะเริ่มดูดเลียบริเวณปลายนิ้วทีละนิ้วจนชุ่มไปด้วยน้ำลายของผม เห็นสีหน้าของฝิ่นเองก็เริ่มดูจะมีอารมณ์ซ้ำแท่งร้อนด้านล่างซึ่งแนบชิดอยู่กับรูสวาทของผมเองก็เริ่มจะแข็งตัวขึ้นมา ผมยิ้มอย่างเขินๆก่อนจะเริ่มกดน้ำหนักให้ส่วนนั้นของฝิ่นแนบชิดกับผมมากขึ้น มือของผมเอื้อมไปลูบไล้หน้าอกของฝิ่นลงไปจนถึงหน้าท้องแกร่งซึ่งเกร็งทันทีที่มือของผมไปสัมผัส. g, C0 w( ?% ]% r' Y5 |8 f2 j
: u5 x8 c$ w: ]8 p6 L3 W% {
“อา...อือ....เลียหน่อยนะครับเอ็กซ์...” ฝิ่นครางออกมา8 p' ?: M f, G3 Q9 u, ]2 T
0 T- e6 ~9 U/ _5 Z- p ผมเหลือบไปมองเด็กอีก 4 คนซึ่งนั่งหนีบข่มอารมณ์แล้วก็นึกขำ คงเพราะคำพูดของผมว่าขอแค่ทีละคนถึงได้นั่งอดทนกันอยู่แบบนั้น พอเห็นแบบนั้นนิสัยเสียๆของผมก็เริ่มออกลายจนได้ ผมก้มหน้าลงไปเลียเม็ดสีชมพูข้างหนึ่งของฝิ่นอย่างแผ่วเบา เพียงแค่ลากลิ้นผ่านเบาๆ แต่ทุกครั้งที่ลิ้นของผมไปสัมผัสร่างกายของฝิ่นก็จะสะดุ้งน้อยๆ ผมเงยหน้าขึ้นมองฝิ่นที่พยายามสะกดกลั้นอารมณ์ของตัวเองอย่างเต็มที่ แต่ท่อนเนื้อด้านล่างลำตัวของเขามันขยายใหญ่จนผมสัมผัสได้ชัดเจน- J. p ]( g( p. x! e6 \
4 o0 m- R. v- h. f- e8 k
* w) k0 D9 @/ f* f4 }! ?6 i6 G1 l9 \* y4 u& [2 x
ติดตามต่อ ครึ่งหลัง ครับ ***
* r* X1 X& f6 S% b4 O |
|