อาจารย์ที่รัก
คุณเคยแอบชอบอาจารย์ หรือคุณครูบ้างไหมครับ หลายคนคงอาจจะเคยผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้นที่แอบชอบอาจารย์ประจำภาควิชาอยู่คนหนึ่งเป็นอาจารย์ที่แหกกฎความเป็นอาจารย์อยู่เยอะพอสมควรทั้งแนวคิดการแต่งตัว ที่สำคัญแกดูเป็นเพื่อนกะเด็กนัก เหมือนเป็นรุ่นพี่อีกคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ อาจารย์เก่งเป็นที่รู้จักดีในหมู่นักศึกษาด้วย กันเพราะแกจะใส่ยีนเทห์ๆ เสื้อฟิตๆ ไม่ก็เสื้อยีนมาสอนเลยก็มีถ้าเจอแกข้างนอกก็คงไม่คิดว่าแกเป็นอาจารย์หลอกครับเพราะหุ่นแกที่สูงร้องแปดสิบกว่า ตัวตันๆอกแน่นพุงกลมๆตัดผมทรงทหาร ไว้หนวด (แกอยากจะไว้เคราด้วยแต่ หัวหน้าคณะไม่อนุญาต) อายุแกก็สิบกว่าๆแล้วแต่แกยังทำตัวเป็นวัยรุ่นอยู่เลยครั้งแรกที่ผมพบแกก็ตกหลุมรัก ทันทีเลย วันนั้นเป็นวันรับน้อง เป็นวันสุดท้าย ผมดันทำอะไรช้ากว่าคนอื่น จึงมาถึงลานพิธีคนสุดท้ายเค้าผูกข้อไม้ข้อมือกันจนหมดแล้ว แต่ผมยังไม่ได้ผูกเลยพวกรุ่นพี่ก็สาระวนกะการเตรียมงานกันต่อ “ไงไม่มีใครผูกให้หรือไงพี่รหัสเราละ “ ชายร่างสูงใหญ่เข้ามาจับที่ไหล่ผมแบบไม่กลัวที่จะเปื้อนเลย สภาพผมตอนนี้เต็มไปด้วยดินโคลน และสี “พี่รหัสผมซิ่วไปแล้วครับ “ ผมทำหน้าเศร้า เด็กใหม่เข้ามาเรียนแต่ดันไม่มีพี่รหัสมันทำ ให้รู้สึกน้อยใจอยู่เหมือนกัน ชายร่างใหญ่ทำหน้าคิดหนัก คิวทั้งสองชนกันอย่างเห็นได้ชัด “เอางี้ เรามาเป็นน้องรหัสพี่แล้วกัน ถึงพี่จะจบไปนานแล้วแต่ก็ยังเป็นรุ่นพี่เรานะ “ ผมรู้สึกดีใจมองชายร่างใหญ่คนนี้แบบเต็มตา ผมถึงกับร้อนไปทั้งตัว ผมยังจำได้ดีวันนั้น ผู้ชายคนนั้นใส่เสื้อคอปกของคณะ ผมสั้นทรงทหาร ตัวใหญ่ตันๆ ยิ้มฟันขาวมาให้ผม ผมพยักหน้าตอบรับข้อเสนอของเค้าโดยไม่ต้องคิดเลย “ เอาแขนมา สิจะผูกให้ข้อมืออะ “ เค้าจับข้อมือผูกด้วยเชือกสีขาวบรรจงผูกอย่างช้าๆ “เอาละเสร็จแล้ว ยินดีต้อนรับสู่คณะของเรานะ เราจะอยู่ด้วยกันตลอดสี่ปีนะ” มันรู้สึกประหลาดแต่เหมือนน้ำตามันจะไหล “เออ......พี่ชื่ออะไรครับ “ผมถาม”อะอาวจะรู้ชื่อรุ่นพี่ต้องทำไง”ชายร่างใหญ่บอกกฎของรุ่นน้องที่จะถามชื่อรุ่นพี่ “ เออ...นะน้องชื่ออ้วนพี่ชื่ออะไรครับ” “ฮ่าๆๆ ชื่อสมตัวเลยนะ น่ารักดี พี่ชื่อเก่ง มีอะไรก็มาหา ได้ที่ภาควิชานะ” ตอนนี้ผมได้รู้แล้วชายร่างใหญ่ที่เป็นเหมือนรักแรกผมของผม ชื่อเก่ง พี่เก่งจดอะไรบ้างอย่างลงในกระดาษแล้วเอาให้ผม นี้เบอร์พี่ มีอะไรโทรหาพี่ได้แล้วกลับถึงหอก็โทรมาบอกเบอร์ด้วยละ” พี่เก่งขยี้หัวผมเบาๆก่อนเดินจากไปผมกลับถึงหอก็ดึกแล้วผมจึงส่งข้อความไปบอกแกกว่านี้คือเบอร์ผม และเช้าวันรุ่งขึ้นผมก็ถึงกะตะลึง พี่เก่งเป็นอาจารย์ สอนอยู่ที่ภาควิชาผมนี้เอง “อาวๆคุณไอ้อ้วนครับ ช่วยอธิบาย การจัดการบ่อปลาให้ฟังหน่อยสิครับ“ อาจารย์เก่งเรียกสติผมกลับมา “เออ.....วิดน้ำออกล้างบ่อ มั่งครับแหะๆ”จะไปตอบได้อย่างไรเล่าครับก็มั่วแต่รำลึกอดีตอยู่นี้อาจารย์เก่งเดินเข้ามาใกล้ โขกที่หัวผมเบาๆหนึ่งที “ใจลอยไปไหนเนียถ้าใจลอยอีกเดียวจะให้ไปยืนคาบไม้บรรทัดเรียนหลังห้องเลย” เพื่อนในชั้นหัวเราะเป็นเสียงเดียวกัน ผมได้แต่ยิ้มๆ “เอาละๆวันนี้พอแค่นี้นะ เดี๋ยวอาจารย์มีชีตให้ทุกคนไปอ่านนะ ไอ้คุณอ้วนครับ ช่วยไปเอาชีตที่ห้องด้วยนะครับ โทษฐานที่ใจลอยในวิชาคนหล่อ” เพื่อนทุกคนหัวเราะกันอีกครั้ง อาจารย์เก่งเป็นอาจารย์ที่สอนใช้คำพูดและวิธีการที่ไม่ยากอะไรเลย ให้เข้าใจง่ายๆ ให้สามารถนำไปใช้ได้จริง เด็กๆถึงชอบที่มาลงเรียนวิชากะแก “ เป็นอะไนวันนี้เอาใจไปไว้ที่ไหนไม่ตั้งใจเรียนเลย” อาจารย์เก่งถามผมขณะเดินไปเอาชีตและ ช่วยแกถือของไปภาควิชา ใจผมก็อยากจะบอกว่า ก็อาจารย์นั้นละเอาใจผมไป แต่ก็พูดไม่ได้ ผมได้แต่ยิ้มแหะๆ “นี้เราก็ปีสามแล้วนะยังทำเป็นพวกเด็กปีหนึ่งไปได้” แกเตือนสติผม “เอานี้ชีตแล้วเย็นนี้อย่าลืมไปให้อาหารปลา กะจดรายละเอียดด้วยละ วันนี้อาจารย์จะไปธุระกะ อาจารย์นุชถ้าไม่ดึกจะแวะเข้าไปดู “ อาจารย์นุชเป็นเพื่อนอาจารย์ด้วยกัน แต่ก็ได้ยินข่าวเสมอว่า สองคนนี้น่าจะจีบกันอยู่ ผมทำหน้าเศร้าเหมือนผิดหวังที่เย็นนี้จะไม่ได้เจออาจารย์เก่ง “ถ้าแวะเข้าไปจะซื้อขนมไปฝากนะ”แล้วแกก็ ขยี้หัวผมเบาๆ ผมพยักหน้ารับแกเรื่องที่ผมแอบชอบอาจารย์มีคนรู้คนหนึ่งเพื่อนสนิทผมเองเป็นรูมเมทผมมาตั้งแต่ปีหนึ่ง มันไม่มีท่าทีรังเกียจหรือไม่ชอบอะไรเลยที่ผมชอบผู้ชายด้วยกัน ไอ้ชิตเพื่อนผมเองมันมีแนวคิดที่ว่าชีวิตใครชีวิตมัน ไม่ยุ่งกันจนเกินไป ผมก็เห็นมัน เป็นคนดีคนหนึ่งที่คอยช่วยผมให้ได้เจอได้ใกล้อาจารย์เก่งอยู่เสมอๆ “ไงครับ หน้าเป็นตูดมาอีกแล้ว จารย์ไม่มาที่บ่ออะดิ” ไอ้ชิตพูดเหมือนรู้ “นี้มึงตามจารย์เค้ามาจะสามปีแล้วนะ ไม่คิดจะบอกอะไรเค้ามั่งรึ” “คิดง่ายไปปะว่ะ กูก็ยังไม่รู้เลยว่าเค้าจะรับได้ไหมเรื่องมีผู้ชายมาชอบแถมมีข่าวกะจารย์นุชอีก กูคิดว่าได้แค่นี้ก็พอแล้วว่ะ”ผมตอบไอ้ชิตนิ่งเงียบไป “เฮยอ้วนมึงเคย ได้ยินเรื่องต้นไทรทองตรงบ่อหลังเรือนอนุบาล(ที่เลี้ยงลูกปลาเล็กๆ)ปะว่ะ “ ผมส่ายหัว “คือเรื่องมันมีอย่างงี้ เค้าว่าถ้าใครเอาธูปดำสี่ดอกดอกที่สี่หักครึ่ง และเทียนสี่เล่ม เล่มที่สี่หักครึ่ง ขนมหวาน สามอย่างดอกไม้แดงสามดอก ไปไหว้ขอพรในเวลา สามทุ่มเก้านาที(9.09pm)สิ่งที่สมหวังจะเป็นจริง แต่ต้องพูดดังๆนะ เห็นว่าเด็กภาคอื่นมาลองแล้วได้ผลนะ” ไอ้ชิตทำหน้าจริงจัง “เฮย จะบ้าเหลอจะ ให้ไปขอเรื่องกูเนียนะ พระเจ้าที่ไหนเค้าจะมาให้ว่ะ “ “ลองสักหน่อยก็ไม่เสียหายนี้”ไอ้ชิตบอกผม ผมก็ได้แต่พยักหน้ารับมันผมจัดแจงให้อาหารปลา เช็ดรายละเอียดจดบันทึกงานวิจัยของอาจารย์อย่างรอบครอบ และส่วนหนึ่งงานวิจัยนี้ก็จะเป็นงานสัมมนาจบการศึกษาของผมด้วยเช่นกันผมนั่งพักที่ด้านหน้าโรงอนุบาล ตอนนี้แทบไม่มีนักศึกษาเหลืออยู่ ผมนั่งรอหวังว่าอาจารย์เก่งจะมา คิดโน้นนี้นั้นไปเรื่อยลมพัดอ่อนใบของต้นไทรบ่อด้านหลังกระทบกัน ทำให้ผมคิดถึงเรื่องที่ไอ้ชิตเล่าให้ฟัง ผมคิดในใจ ลองดูก็ไม่เสียหายนี้นะผมดูเวลานี้มันก็จะสองทุ่มครึ่งแล้ว ผมรีบเดินถามลุงยามว่าจะไปหาซื้อธูปดำได้แถวไหนลุงยามบอกว่าหลังมหาลัยก็มีผมเลยบอกแกอย่าเพิ่งปิดประตูเดี๋ยวผม จะกลับมาอีก ผมรีบขับรถออกไปทันที ไม่นานนักผมก็ได้ของครบหมดผมรีบกลับมาที่เรือนอนุบาล ประตูเปิดอยู่แต่ลุงยามไม่อยู่แล้วผมคิดว่าแกคงไปเข้าห้องน้ำ ผมดูเวลา นี้มันจะสามทุ่มแล้วนี้ผมรีบเดินไปที่ต้นไทรบ่อหลังทันที บ่อหลังนี้อยู่ไกลจากเรือนอนุบาลซักสองร้อยเมตรได้ มันก็ยังทำให้เห็นแสงไฟบางแต่ทำไมวันนี้มันดูมืดๆมากกว่าปกติ แถมลมยังพัดอยู่ตลอดเหมือนว่าคืนนี้ จะมีฝน ผมรีบเดินไปให้ถึงต้นไทรก่อนที่จะเลยเวลา แต่ในใจก็นึกกลัวขึ้นมามันเหมือนฟ้าเป็นใจ คนหายไปไหนก็ไม่รู้ ผมรีบเดินไปให้ถึงต้นไทรให้เราที่สุดผมมาหยุดยืนอยู่หน้าต้นไทรต้นใหญ่ รากของมันครึ่งหนึ่งแช่อยู่ในบ่อต้นไทรต้นนี้จากที่เคยได้ฟังมา มันอยู่ที่นี้มานานมากแล้ว ตั้งแต่จะมีคณะนี้เสียอีก แถมด้านหลังยังมีกอไผ่อยู่มากมาย เวลาพวกเรา จะทำกิจกรรม ทำซุ่มก็จะมาตัดจากตรงนี้กันเป็นประจำผมดูเวลาสามทุ่มเก่านาทีแล้ว ผมเริ่มจุดธูป จุดเทียน เอาดอกไม้ขนมหวานไปวาง เมื่อทุกอย่างพร้อม ผมก็เริ่มขอ ไม่เชิงขอเริ่มเล่าให้ต้นไทรฟังมากกว่า ว่าผมรู้สึกยังไงกะอาจารย์เก่ง และขอให้ผมได้ใกล้ชิดกะแกมากกว่านี้ ก็แค่นั้น แต่มันเหมือนได้ระบายออกมาทั้งหมดตลอดเวลาเกือบสามปีที่แอบรักแอบชอบ น้ำตามันไหลออกมามากมาย จนตัวเองยังตกใจ “หึ หึ หึ” ผมนิ่งเงียบเย็นไปถึงสันหลัง เสียงหัวเราะผมคิดในใจ “หึ หึ หึ”ไม่ผิดแน่ๆเสียงหัวเราะ ผมตกใจล้มลงไปนั่งกะพื้นเสียงมันเหมือนลอยมากลับลม แต่ผมได้ยินชัดมาก ลมเริ่มพัดแรงขึ้นผมอยากจะก้าวขาหนีแต่ตอนนี้ผมไม่มีแรงที่จะลุกเลย “เจ้าอยากจะขออะไร” เสียงผู้ชายทุ่มและฟังดุน่าขนลุกยิ่งนัก ผมตั้งสติ” ยกมือขึ้นพนม “ ยะยะ ยะ อยากขะขะขะ ขอให้เค้ารักครับ ผมรักเค้า”ผมหลับตาแล้วพูดสิ่งที่ต้องการออกไป เสียงที่ได้ยินเงียบหายไปผมค่อยลืมตามีแต่แสงของเทียนที่ผมจุดส่องสว่างอยู่ตรงนั้น ลมพัดแล้วอีกครั้ง “จำไว้ เจ้าจง ทำให้เขายิ้ม เขาหัวเราะ และอยู่ข้างๆเขาเวลาทุกข์ใจ แล้วเจ้าจะสมหวัง หึหึหึ” เสียงเรียบๆเย็นๆลอยมากะลมผมทนไม่ไหวแล้วความกลัวพุ่งขึ้นไปสุดขีด ไม่ไม่รอฟังว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น แล้ว ผมตั้งสติวิ่งไม่คิดชีวิตไปที่เรือนอนุบาล หาแสงไฟที่สว่าง เหงื่อแตกทั้งตัวทั้งๆที่มีลมพัดเย็นสบายอยู่แท้ๆ “อาวๆๆเป็นไรไปวิ่งหนีอะไรมาเนีย“ ลุงยามถามผมที่เห็นผมวิ่งมาไม่คิดชีวิต “ลุงๆผมเจอผี ผีนะ”ลุงยามหัวเราะ “มีที่ไหนคุณผมอยู่ที่นี้มาเป็นสิบปียังไม่เคยเห็นเลย” ผมยังเถียงแกต่อ แต่แกก็ได้แต่หัวเราะตอบผมว่าไม่มี “คุณคงได้ยินเสียงใบไม้ละสิ กลับไปพักดีกว่าคุณ ท่าทางจะไม่ไหวนะ กินเหล้ามา หรือเปล่าเนีย” ผมส่ายหัว “ผมไม่ได้กินลุงในมหาลัยกินได้ที่ไหนละ”ลุงยามตบไหล่ผมไล่ให้ผมกลับไปนอนพักผมยังกลัวและระแวงไม่หาย คืนนั้นผมเปิดไฟนอนทั้งคืน แต่ก็ไม่วายยังนึกถึงคำพูดของเสียงที่ได้ยิน “ทำให้เขายิ้ม ทำให้เขาหัวเราะ และอยู่ข้างๆเขาเวลาที่ทุกข์ใจ “ ผมได้แต่นอนคิดว่า มันเป็นเสียงที่บอกให้ผมทำจริงแล้วจะสมหวังหรือผมเป็นเสียงที่ผมคิดขึ้นมาเองหลอกตัวเองก็ไม่รู้ “เฮยมึงนอนเปิดไฟทำไมว่ะ”ไอ้ชิตกลับมาจากไปส่งแฟนมันที่หอ “กะกะกะกูทำแล้วแล้วเจอแล้ว” ผมนั่งหน้าซีด”ทำอะไรว่ะ เฮย ๆ ดูไม่ดีเลยว่ะไหนเล่ามาดิ “ ไอ้ชิตเดินมานั่งข้างๆผมผมเล่าทุกอย่างที่เจอให้มันฟัง ดูไอ้ชิตมันสนใจมาก “กูว่ามึงลองทำตามดูสิ ไม่เสียหายนิ” ไอ้ชิตบอกผม ผมได้แต่คิดแต่สิ่งที่ได้ยินมันช่างยากเสียนี้กะไร “เออ อย่าปิดไฟนะคืนนี้กูขอนอนเปิดไฟกูกลัว” ผมสั่งไอ้ชิตก่อนจะเอาผ้าห่มคลุมตัวหลับตาลงหลับไปเช้าผมไม่รู้จะทำไงให้อาจารย์เก่งยิ้มและหัวเราะ เพราะปกติ อาจารย์จะยิ้มให้ผม ไม่ใช่สิ ยิ้มให้ทุกคนและหัวเราะไปกะทุกคนอยู่แล้ว “ตื๊ด ตื๊ด..”โทรศัพท์สั้น เป็นข้อความจากคนที่ผมกำลังเป็นกังวลอยู่นั้นเอง “อ้วนเย็นนี้รีบไปเช็คปลาเร็วหน่อยนะจะชวนไปธุระด้วย พี่เก่ง” หัวใจผมพองโตอย่างมีความสุข อีกครั้ง แต่ก็กลับมาเล็กลงเหมือนเดิมแกก็ชวนกินข้าวเป็นปกติอยู่แล้ว ถึงผมจะสนิดกะอาจารย์เก่งมากกว่านักเรียนคนอื่น แต่ก็แค่น้องรหัสที่เราได้ตกลงกันเมื่อตอนปีหนึ่งและก็แค่ผู้ช่วยงานวิจัยแกเท่านั้นละ ผมถอนหายใจ คำไอ้ชิตก็พุดขึ้นมาในหัว” ลองทำดูก็ไม่เสียหายอะไรนี้” ผมพยักหน้าให้ตัว(ถ้าคนอื่นมองคงว่าไอ้นี้บ้า) ลองลุยดูสักครั้ง เจ้าพ่อต้นไทรแนะนำมาทั้งที “ไงเสร็จยังไอ้คุณอ้วน “ อาจารย์เก่งยิ้มฟันขาวมาแต่ไกลวันนี้ผมเพิ่งเห็นแก่ตัดผมใหม่ (ก็ตัดทรงเดิมให้สั้นลงนั้นละ) แต่งหนวดมาอาบน้ำหอมมาเลย ต่างกะผมที่มีแต่เหงื่อ ยังไม่ได้อาบน้ำมาทั้งวัน “เสร็จแล้วละครับ อาจารย์จะให้ไปไหนครับ” “ไปกินข้าวไงได้บัตรกินฟรีมาสองใบ” อาจารย์เก่งชูให้ดู “แต่อาจารย์ครับผมยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะครับ” อาจารย์ทำท่าคิด “เอางี้ไปอาบน้ำที่ห้องผม แล้ว กัน มันใกล้กว่าหอคุณ” ผมจัดแจงเก็บของเดินตามอาจารย์ขึ้นรถไปบ้านพักของอาจารย์เก่งอยู่ไม่ไกลจากมหาลัยเท่าไร และก็อยู่ไม่ไกลจากหอผมด้วย อาจารย์เก่งพาขึ้นเข้าบ้าน แล้วบอกให้ว่าห้องน้ำอยู่สบู่อยู่ตรงไหน แล้วก็เดินไปยิบผ้าเช็ดตัวให้ผม “ให้เวลาสิบนาทีอาบน้ำนะ “ผมพยักหน้า “คร๊าบๆๆ”ตอบอาจารย์ ห้องของอาจารย์เก่งเป็นอะไรที่เรียบง่าย มีทีวี คอม ที่นอน เครื่องซักผ้า และของอีกไม่กี้ชิ้น “ ไอ้อ้วน “ ผมกำลังอาบบน้ำ อยู่ อาจารย์เก่งก็เรียกมาจากข้างนอก.”คัรบ จารย์ มีอะไรครับ” ผมตะโกนตอบแก “ เฮย เปิดหน่อยเร็วเลย จะเข้าไปอาบด้วย” ผมตกใจกะสิ่งที่อาจารย์บอกมา “ เดี๋ยวผมเสร็จแล้วครับรอแป๊บ” ผมตะโกนตอบไป แต่รู้สึกเหมือนช้าไปอาจารย์เปิดประตูเข้ามา ผมว่าผมล็อกประตูแล้วนะ “ อ้อลืมบอกไปว่าประตูล๊อกมันเสีย “ ตะลึงทำไรไม่ถูกเลย ได้แต่ปิดอ้วนน้อยขอผม “อายทำไมผู้ชายเหมือนกัน” จะไม่อายได้อย่างไรผู้ชายที่แอบชอบมาแกผ้าอาบน้ำอยู่ตรงหน้า หุ่นที่แน่นไป
ทั้งตัว ขนของแกขึ้นเต็มหน้าองลงไปถึงของลับ ขนาดจู๋แกก็ไม่
เล็กเลยขนาดมันยังไม่แข็งนะเนีย มันน่าเข้าไป....เหลือเกิน”มองอยู่ได้
ไม่อาบน้ำหรือไง หรือจะให้อาบให้” แกหันมาทางผม เอาสบู่มาลูบตัวผม
ถึงแกจะเป็นอาจารย์แต่แกก็ทำงานหนักมือแกก็เลยสากนิดหน่อย แกลูบตัวหลังมันทำให้ผมเคลิมไปเลย แกลูบไปโดนที่หัวนมผม ทำ
ให้หลุดครางออกมา “อะอ๊า” แกหยุด หัวเราะออกมา ผมตกใจ
เอามือปิดปาก ปล่อยให้จู๋น้อยให้แกได้เห็น “เสียวหรืออ้วน....ของเราก็
ไม่เบานี้” อาจารย์ไม่พูดเปล่า ขยับเข้ามาใกล้ จับที่จู๋ผม ผมจะดิ้นนี้แต่
ไม่ทันสะแล้ว “อะอาจารย์ครับอย่าเล่นหัวมันสิครับ ผมเสียว”ตอนนี้ไม่รู้
ยังไงแล้วผมยืนเกาะไหล่อาจารย์เก่งแน่น “ต้องให้บอกกี้ครั้งถึง จะจำเนียไอ้อ้วน ว่าอยู่ด้วยกันให้เรียกพี่เก่ง “
พี่เก่งเร่งแรงปั่นที่หัวของจู๋ผม “อะอะอะ ยอมแล้วครับพี่เก่งครับ
จะทำไรก็ทำเถอะครับผมเสียว” พี่เก่งเอาน้ำลาดตัวผมและตัวเค้า “
ไปที่เตียงกันดีกว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันอีกเยอะ” พี่เก่งเดินเช็ดตัวออก
จากห้องน้ำไป ผมยืนหอบเสียวใจจะขาดกะการกระทำของพี่เก่ง “จะอยู่ใน
นั้นอีกนานไหมครับคุณไอ้อ้วน” พี่เก่งเรียกให้ไปหาเค้าเร็วๆ อาจารย์เก่งหรือพี่เก่งของผมตอนนี้ นอนลงบนเตียงปล่อย
ให้จู่ของเค้าตั้งขึ้น ขนาดของมันใหญ่กว่าของคนปกตินิดหน่อย
หัวแหลมมีการขลิบปายออก “อ้วนดูดให้พี่หน่อยสิ” ผมเดินเข้าไป
ใกล้ทำตามอย่างว่าง่าย ผมเริ่มเลียปลายหัวก่อนมันมีน้ำเยิ้มออกมาบางทำ
ให้ได้รสชาติดี จากนั้นก็ค่อยอมที่หัวดูดอย่างแรง “ซี๊ดดดดดด ดีอ้วนดี
แบบนั้นละ ทำให้พี่มีความสุขเยอะๆนะ เดี๋ยวพี่จะตอบแทนเราเอง” พี่เก่งเอามือมาลูบหัว ค่อยๆกดหัวผมลง ผมยอมตามแรงกดของพี่เก่ง
ผมรู้ว่าพี่เก่งต้องการอะไร ผมรูดปากกลืนท่อนล่ำของพี่เก่งไปจนสุด
มันคบปากมากถึงแม้มันจะไม่ยาวแต่มันก็ให้ให้ผมอมลำบากอยู่
ผมเร่งจังกว่ารูดเข้ารูดออกช้าสลับเร็ว “โอ้ยยยยยยยอ้วนเสียวใจ
จะขาดเลย โอ้ยยยยเก่งนี้ ไปหัดมาจากไหมเนียโอ้ยยย คนดีของพี่ “
พี่เก่งพูดไม่ศัพท์ นอนดิ้นอยู่บนเตียง สักพักพี่เก่งก็เปลี่ยนท่า ให้ผมนอนลง จัดแจ้งเป็นท่าหกเก้า โดยที่พี่เก่งอยู่บน พี่เก่งจับจู๋ของ
เขายัดเข้าปากผมไม่รีรอ แล้วค่อยๆเอาจู๋ของผมเข้าปากของเค้า
พี่เก่งดูดเก่งมาก แกชอบที่จะเอาหนวด ถูกกะปลายจู๋ตลอดมันเสียว
ถึงขนาดผมต้องดิ้นเป็นปลาช่องถูกทุบเลยที่เดียว “ไงเสียวไหม เดี๋ยวพี่
จะพาไปขึ้นสวรรค์นะ” พี่เก่งเปลี่ยนให้ผมอยู่ท่าหมา แกเข้าด้างหลังผม
พี่เก่งเลียตั้งแต่ซอกหู กลางหลัง ไล่ลงไปที่ร่องตูด แกแหกตูดผม แล้วลงลิ้นที่กลางรูทั้นที “อุ๊ยยยซี๊ดด”
ผมสะดุดรับลิ้นที่แกลงไปตะหวัด ทั้งลิ้นทั้งหนวดของมันทำ
ให้ผมเสียวกระสันมาก ผมไม่คิดว่าอยากแกจะทำแบบนี้ “
พี่เก่งพอเถอะครับ ผมเสียว โอ้ยยยพี่ใจจะขาดแล้ว” พี่เก่งเปลี่ยนจากลิ้น
เป็นนิ้วของแกจากนิ้วเดียวค่อยๆเพิ่มเป็นสองนิ้วเป็นสามนิ้ว “
โอ้ยยยยยอ้วนพี่จะเอาแกแล้วนะ พี่ขอนะ รูตอดนิ้วดีจัง โอ้ยยยยอ้วนเจ็บหน่อยนะ” แกเอานิ้วออกแล้วค่อยๆกดจู๋ของแกเข้ามา
ปลายจู๋ของแกผ่านเข้ามาแกคาไว้แล้วเลียแผ่นหลังของผม กระข้างๆหูผม
“อ้วน ชอบพี่เหลอ.......ทำไมไม่บอกพี่ละ พี่รักอ้วนนะ”
สิ้นเสียงแกก็กดมิดด้ามเลย ผมเผลอร้องออกไป “อ๊าๆๆ พี่เก่งครับ
จุกครับพี่ อ๊ะอ๊ะ ค่อยครับพี่ อะ “ ผมหันไปจูบปากกะพี่เก่ง
แกก็ค่อยขยับเข้าออกช้าๆ “อ้วนรูตอดดีจัง โอ้ยยยยแบบนี้เอาไปตั้งนาน แล้ว พี่รักอ้วนนะ โอ้ย เป็นของพี่คนเดียวนะ โอ้ย”
แกเริ่มออกแรงมากขึ้น จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกัน ป๊าบๆ เป็นจังหวะ
พี่เก่งจับผมนอนหงาย เอาขายกขึ้นผมได้เห็นหน้าตาแกเวลาที่เงี่ยน
แล้วผมมีอารมณ์ตามไปด้วย หน้าตาแกเซ็กซี่มาก แก
ไม่รอช้าจับจู๋ของแกยัดเข้ามาในรูของผม “ซี๊ดด
โอ้ยยยยยยตอดดีจังเลยอ้วน พี่แตกข้างในนะ อ้วนนะ โอ้ยยย อย่าขมิบสิอ้วน” พี่เก่งไม่รอช้า ออกแรงซอยเต็มแรง ปากก็ซีดปากไป
ด้วยเหมือนคนกินเผ็ดมา หน้าตาของแก ตอนนี้บูดเบี้ยวไปหมด
แกก้มลงมาจูบาปกผม เราแลกลิ้นกัน แกจับจู๋ของผมชัก
แล้วเล่นที่ปลายหัวของมัน “ พี่เก่งครับเสียวครับ โอ้ยยยยยพี่ครับจะแตก
แล้วครับ พี่ครับจะไม่ไหวแล้วครับ” แกเร่งจังหวะทั้งเอวของแก
ทั้งมือของแก “โอ้ยพี่เก่ง แตกแล้วโอ้ย โอ้ยย “ ผมปล่อยน้ำกามของผมออกมา เต็มหน้าท้อง เต็มมือพี่เก่งไปหมด
พี่เก่งเอาไปมือที่เปียกน้ำกามของผมไปดูดเลีย
แล้วก้มลงมาจูบปากผมต่อมันได้อารมณ์มาก “ซี๊ดดดดดดอ้วนพี่จะแตก
แล้ว พี่แตกข้างในนะ อ้วนนะ โอ้ยยยยยยไม่ไหวแล้วอ้วนนนๆ”
แกซอยเน้นๆอีกสามสี่ที ก่อนแกจะปล่อยน้ำกามของแกออกมา
พี่เก่งนอนลงบนตัวผมหอบเหนื่อย เหงื่อเต็มไปหมด แกนอนอยู่แบบนั้น โดยที่ยังไม่เอาจู๋ของออก จนมันอ่อนแล้วหลุดออกมาเอง...”
อ้วนเจ็บไหมพี่ทำแรงไปหรือเปล่า” แกนอนมองหน้าผมถาม ผม
ได้แต่ส่ายหัว ผมขยับตัวเข้าไปกอดแก แกก็กอดผมตอบ
เอามือค่อยๆลูบหัว แล้วก้มลงหอมที่หน้าผากผม
เราสองคนลุกไปอาบน้ำใหม่อีกรอบล้างคราบกามของเราทั้งคู่ออก
พี่เก่งอาบน้ำฟอกสบู่ สระผมให้ผมอย่างกะผมเป็นเด็กเลย “อ้วน.... ทำไมเราน่ารักแบบนี้เนีย ต่อไปเวลาสอนพี่จะทำไงเนีย “ ผมหัวเราะ “
ผมเนียนะน่ารักพี่เก่งสิทำไมหล่อได้ใจแบบนี้ เวลาเรียนผมจะตั้งใจเรียน
ได้ไหมเนีย” เราทั้งคู่หัวเราะพร้อมกัน....แกก้มมาจูบปากผม
จูบอย่างอ่อนโยน ลูบตามตัว “ไม่แล้วพี่เดี๋ยวก็ไม่ได้กินข้าวกันพอดี”
ผมบอก แกคงนึกขึ้นได้ว่าจะต้องไปกินอาหารที่โรงแรม..”
กลับมาก่อนเถอะ จะเอาให้หายยากเลย “ ผมตีที่แขนแกหนึ่งที “บร้า ผม ไม่หนีไปไหนหลอก แอบรักมาตั้งสามปี นึกว่าจะไม่ได้...สะแล้ว”
พี่เก่งหัวเราะ เราสองคนแต่งตัวออกไปกินข้าวกัน ขณะขับรถผ่านตลาด “
พี่เก่งครับ ขากลับแวะตลาดหน่อยนะครับ “ พี่เก่งหน้างง “จะซื้ออะไรรึ”
จะซื้อขนมหวานไปไหว้เจ้าพ่อต้นไทรทองบ่อหลังอะครับ” ผมตอบ
พี่เก่งหัวเราะออกมาเสียงดังมาก ถึงขนาดต้องจอรถข้างทางเลย “
เรานี้เหลือเชื่อจริงๆ ทำให้พี่ยิ้ม ทำให้พี่หัวเราะ เหลืออีกอย่าง จะ อยู่ข้างๆพี่เวลาทุกข์ และตลอดไปหรือเปล่า”พี่เก่งทำเสียงต่ำ
เป็นเสียงที่คุ้นหูมาก....”อะงง เรื่องเจ้าพ่อต้นไทรเนีย รุ่นของพี่อะ
เป็นคนคิด แล้วคนที่เป็นเจ้าพ่อบ่อยๆ ก็นั่งอยู่ตรงนี้แล้ว ฮ่าๆ”
แกหัวเราะขึ้นมาอีก “ดังนั้น ขนมอะไม่ต้องแต่เป็น คนบนมาแก้ผ้า
ถวายเจ้าพ่อคืนนี้แทนแล้วกัน” พี่เก่งหัวเราะ อีกครั้ง ผมนั่งหน้าแดง
เขินไปหมด เพราะความในใจที่บอกไปกะต้นไทรไม่คิดว่า คนที่มาได้ยินจะ เป็นคนที่ผมแอบรักมาสามปี “นี้อ้วนพูดอีกได้ไหมว่ารักพี่นะ”
พี่เก่งหันมามองทำหน้าจริงจัง “บร้า พี่ใครจะไปพูดได้ไงละเขินนะ”
พี่เก่งก้มหน้ามาใกล้ผม กระซิบข้างหูเบาๆ “พี่รักอ้วนนะ”.......ผมแทบ
จะละลายตรงนั้น ผมไม่ตอบแต่ดึงหน้าแกมาจูบ “ผมก็รักพี่ครับ
อาจารย์เก่ง เยี่ยมมากมาก
ขอบคุณมากเลยคับผม ขอบคุณฮะ{:5_119:}{:5_119:}{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ สักยอดมากครับ สักยอดมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากคับ Intra ตอบกลับเมื่อ 2014-6-1 08:22 static/image/common/back.gif
อ้อลืมบอกไปว่าประตูล๊อกมันเสีย “ ตะลึงทำไรไม่ถูกเลย ...
ขอบคุณมากๆครับ น่ารักอ่ะ ขอให้รักกันตลอดไปนะ ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณคร๊าบ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2