ตอบแทนด้วยความเสียว
copyวันนั้นประมาณ 4 ทุ่มเศษๆ ผมได้ขับมอเตอร์ไซค์ กลางถนนสายบ้านเกาะช่างแสงในจังหวัดอยุธยา และเมื่อถึงที่เปลี่ยวห่างจากชุมชน ผมก็มองเห็นคนโบกรถ ตอนแรกผมไม่กล้าจอดเพราะกลัวโดนปล้นจี้ แต่พอขับผ่านไปใกล้ๆ ผมก็พบเด็กหนุ่มคนหนึ่งยกมือไหว้และตะโกนว่า
"พี่ๆ จอดด้วยครับ ช่วยผมด้วย" ผมใจกล้าถึงไหนถึงกันก็จอดรถและถามเขา
"มีอะไร น้อง"
"คือ ว่าผมขอพี่ไปส่งผมที่ แถวหมู่บ้านญี่ปุ่นได้มั้ยครับ ผมไม่มีรถกลับ มันดึกแล้วครับ ผมหารถรับจ้างไม่มีเลยครับ" เด็กหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร
"แล้วเรามาทำอะไรแถวนี้ล่ะ" ผมถาม
"ผม จ้างวินไซค์ มาส่งหาเพื่อนครับ แต่เพื่อนไม่อยู่ครับ วินรับจ้างรีบไปก่อน ผมเลยหารถกลับไม่ได้ จึงเดินมาเรื่อยๆ ขอความช่วยเหลือใครไม่ได้เลย พี่นึกว่าสงสารผมเถอะนะครับ" เขาพูดอ้อนวอนและยกมือไหว้ผม
"พี่ก็สงสารน้องอยู่หรอกนะ แต่ว่ามันดึกแล้ว พี่กลัวกลับคนเดียวเพราะมันเปลี่ยว ไม่ใช่พี่ไม่ไว้ใจน้องหรอกนะ แต่พี่กลัวขากลับ"
"ถ้า พี่ไม่ไว้ใจผมพี่เก็บบัตรประชาชนผม และกะเป๋าตังค์ผมไว้ก็ได้ครับ ผมขอร้องเถอะน่ะ ผมเดินมาตั้งไกลแล้ว ไม่รู้เช้าพรุ่งนี้จะเดินถึงบ้านหรือเปล่า"
ผมลองคิดดูเด็กหนุ่มคนนี้ไม่น่าจะมีอะไร เพราะท่าทางมารยาทดูเรียบร้อย การพูดก็ดูมีการศึกษาดี น่าตาก็ดูดีด้วย
"แล้วขากลับพี่จะกลับอย่างไร คนเดียว มันเปลี่ยวเส้นทางไปบ้านน้องน่ะ"
"เดี๋ยว ผมเอารถที่บ้านมาส่งพี่อีกรอบก็ได้ ตอนผมมาพี่ชายผมเอารถไปเที่ยว ผมจึงจ้างวินมาส่ง แต่ไม่เจอเพื่อน พี่ไม่ต้องกลัวผมไม่หลอกพี่แน่นอนครับ"
"เอา ขึ้นมา ไปก็ไป" ผมตกลง ผมก็ขับมอไซค์ไปทางสถานีรถไฟ ผ่านสะพานปรีดี และเลยไปทางวัดพนัญเชิง ก่อนจะถึงบ้านญี่ปุ่น ตลอดเส้นทางที่น้องเขานั่งซ้อนท้ายมา ผมรู้สึกเขานั่งชิดด้านหลังผมมากเป้าของเขาแทบเบียดกับสะโพกหลังของผม ยามที่รถกระเทือนรู้สึกถึงการถูกเสียดสีด้านหลัง จนผมขนลุกซู่
"พี่ ผมรู้สึกง่วง ผมขอกอดเอวและพิงหลังพี่ ขอโทษด้วยครับ ผมกลัวเผลอหลับและตกรถ"
"ตามสบายเลยน้อง" ผมบอกเขา ตอนที่น้องเขาเอาซบหัวไหล่ผม ลมหายใจเขาเหมือนจะรดตรงซอกคอผม ชวนสยิว ขณะที่มือสองข้างก็กอดเอวผมไว้
"พี่ ตัวพี่หอมจัง ใช้น้ำหอมเหรอ"
"เปล่า แค่เพิ่งอาบน้ำมาจากบ้าน กำลังจะออกไปเซเว่นสถานีรถไฟ ก็มาเจอน้องเสียก่อน" ผมตอบ แบบเขิน ไม่รู้จะมาไม้ไหนกันแน่
"ผมลืมถามชื่อพี่ แย่จังเลย ผม เอ๋ ครับ"
"พี่ ฝิ่น ครับ"
"ผมจะไม่ลืมพระคุณของพี่ฝิ่น เลยครับ ที่มาส่งผม"
จนมาถึงบ้านของเขา เอ๋ก็บอกให้ผมรอก่อน และมีคนมาเปิดประตูให้ เป็นแม่ของเขา ผมอุ่นใจที่ไม่ได้โดนหลอก
"แม่ครับ พี่ฝิ่นครับ เขาเจอเอ๋กลางทาง เอ๋เลยขอพี่เขามาส่งครับ ผมยกมือไหว้ตามมารยาทไทยที่ดี แม่ของเอ๋รับไหว้
"ไปไงมาไงจ๊ะ ถึงได้เจอเอ๋ แม่ขอบใจฝิ่นมากเลยน่ะ ที่พาน้องมาส่งถึงบ้าน มาๆเข้ามาก่อน " แม่เชิญชวน
"ไม่เป็นไรครับ ดึกแล้วผมจะรีบกลับครับ บ้านผมไกล อยู่ติดสายเอเชีย ครับ"
"งั้น ทำไงดีล่ะ พี่ชายเอ๋ก็เอารถไปเที่ยว ไม่รู้จะกลับมาหรือเปล่า เพราะเที่ยวดีเหลือเกิน บางวันก็ไปค้างกับเพื่อน ฝิ่นจะกลับคนเดียวมันอันตรายเดี๋ยวโดนปล้นจี้ก็มีบ่อยๆ เอางี้หากไม่มีธุระก็ค้างที่บ้านแม่ กับเอ๋ก็ได้ เช้าๆค่อยกลับนะ" แม่ของเขาแสดงความเป็นห่วงผม เอ๋ยิ้มอย่างจริงใจ
"ผมเกรงใจครับ" ผมตอบ
"เกรง ใจอะไรกันลูก ฝิ่นเอาน้องมาส่งแม่ก็ไม่รู้จะขอบคุณอย่างไรดี เอาค้างที่นี่แหละดึกแล้ว ไปเอ๋พาพี่เขาเข้าบ้าน หาอะไรทาน และพาพี่เขานอน ไปเข้าบ้านกัน"
หลังจากที่เข้าไปนั่งในบ้านก็พบว่าฐานะเอ๋ไม่เบาที เดียว บ้านปูนทรงสมัยใหม่สองชั้น เฟอร์นิเจออย่างดี จัดเป็นระเบียบ แม่เขาถามเรื่องส่วนตัวผมพอประมาณ และเล่าว่าสามีเสียชีวิตแล้วหลายปี อยู่กับลูกๆ สองคน คือเอ๋กับพี่ชาย เอ๋อายุ 19 ส่วนพี่ชายอายุ 23 เพิ่งพ้นทหารมา แต่เสียดายที่ไม่เจอพี่ชาย สักพักแม่ก็ขอตัวขึ้นห้องนอนชั้นบน ส่วนเอ๋นอนชั้นล่างมีห้องส่วนตัว เมื่ออยู่ด้วยกัน ผมจึงลอบสังเกตรูปร่างน่าตาของเอ๋ พบว่าดูดีมากที่เดียวหล่อน่ารักออกหวานๆ เอ๋ขอตัวอาบน้ำและเปลี่ยนเสือผ้า โดยนุ่งกางเกงบอลขาสั้น และเสื้อกล้ามรัดตัว ดูเซ็กซี่ไม่เบา ส่วนผมไม่ต้องเปลี่ยนเพราะใส่เสื้อยืดและขาสั้นเช่นเดียวกัน
"พี่ฝิ่น ง่วงหรือยัง ผมง่วงแล้ว นอนกันเถอะ" เอ๋ชวนผมนอน เตียงกว้างแบบนอนได้สองคน ผมถามเรื่องส่วนตัวเอ๋ รู้ว่ากำลังเรียนปี 1 สถาบันการศึกษาแถวๆ นวนคร เราคุยกันเรื่อยๆ จนกระทั่งผมผลอยหลับไป
มารู้สึกตัวอีกทีเมื่อ มีร่างของเอ๋ขึ้นมาทับทาบร่างผมไว้ และซุกไซ้จูบ ซอกคอและแก้มผม
"เอ๋ ทำอะไรน่ะ" ผมแกล้งตกใจ และทำทีขัดขืน
"พี่ ฝิ่น ผมชอบพี่ ขอผมนะครับ" เอ๋พูดพร้อมกับระดมจูบผม และเป้าหว่างขาของเขากะเด้าตรงเป้าและเบียดกดทับของผมรู้สึกถึงความแข็งของ <ในกางเกงเขา
"พอ เดี๋ยวแม่ได้ยิน โอย" ผมเล่นตัว
"ไม่หรอก ห้องทึบ เป็นปูน แม่ไม่รู้หรอกครับ อูยๆๆๆๆ พี่ เอ๋ไม่ไหวแล้ว" เอ๋ถอดเสื้อกล้ามและกางเกงบอลออกเหลือแตกางเกงในสีดำ ที่โนกโนนเป็นสันของลำที่ใหญ่ พอควร พร้อมทั้งดึงเสื้อและกางเกงผมออกจากร่างกาย
"ตัวพี่ขาวจัง โอวๆๆๆๆๆ "เอ๋เบียดกะเด้า***ของเขาถูกับ***ของผม จนผมสดุ้งสะท้าน แอ่นรับขึ้นลงยามที่เขากะแทกเสียดสี พร้อมกับปากเอ๋ที่ซุกไซ้ก้านคอ อก หัวนม และลามลงมาหน้าท้องน้อยผม จนผมอารมณ์เตลิดเปิดเปิง
สักพักเอ๋ถอดกางเกงในออก เปลือกายล่อนจ้อน และนอนหงาย ปล่อย***แข็งขึ้น
"ฝิ่น จ๋า ดูดให้เอ๋ที " ด้วยควมอยากผสมความเงี่ยนเป็นทุนเดิมผมเลยเอาปาก ซุกไซ้ไปตามลำตัวของเขาก่อน จากท้องน้อยหัวหน่าว ที่มีขนดำรำไร เลียไปถึง หัวนม คอและปากจูบปาก จากนั้นผมก้มหน้าเอาปากครอบลำ***ของเอ๋จนมิดลำ
"โอวๆๆๆๆ อูยๆๆๆๆๆๆ เบาๆ ฝิ่น โอยๆๆ"เอ๋ครางกะเส่า ผมจึงใช้ลิ้นฉวัดเฉวียนหัว*** และเลียหัวกะโปก รูดดูดขึ้นลง อย่างสุดฤทธิสุดเดช
"อูยๆๆๆๆๆ อ้าๆๆๆๆ พี่ฝิ่น น้ำ >เอ๋จะแตกแล้ว โอวๆๆๆๆๆๆๆๆ"
สิ้นเสียงครวญคราง น้ำคาวๆอุ่นก็ทะลักลงไปในลำคอ คาปากผม ผมจึงกลืนกินจนหมด
"มีความสุขมั้ย" ผมถาม
"ครับพี่ พี่เก่งจังครับ " จากนั้นเอ๋ก็เรื่มเลียหน้าท้องผม และดูด>ให้ผมเช่นเดียวกัน
"เอ๋ อูยๆๆๆ พี่ไม่ไหวแล้ว " ในที่สุดน้ำผมก็แตก แต่เอ๋เอาปากออก น้ำผมจึงพุ่งเลอะที่หว่างขาของผม เอ๋เอามือลูบ และถู ผมไปแถวง่ามก้นของผม พร้อมกับพลิกตัวผมนอนคว่ำ และเอ๋ขึ้นคร่อมด้านหลังและกะเด้า "โอว ๆๆๆๆๆๆๆ พี่ฝิ่นคับแน่น >ดีจัง อูยๆๆ"
"เอ๋ โอย ๆๆ พี่ไม่ไหวแล้ว โอยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
เอ๋ กะแทกอย่างเมามัน ผมก็กะเด้งก้นขึ้นลงรับตามจังหวะการกะแทก ในที่สุด น้ำผมก็พุ่งออก ส่วนน้ำเอ๋ก็แตกพุ่งไปในประตูหลังของผม จนหมดแรงหลับไปทั้งคู่
ตื่นเช้า ผมรีบแต่งตัว ให้ตัวเอ๋และใส่เสื้อผ้าให้เอ๋และลาแม่เอ๋กลับทันที ก่อนที่เอ๋จะตื่นมา ทุกวันนี้เรายังมีอะไร ดวงสมพงกันจริงๆๆนะครับ ชอบคับจะรออ่านอีกนะคับขอบคุุณคับ ขอบคุณครับ{:5_118:} ขอบคุณคราบ ขอบคุณคราบ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุน ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ตอบแทนระยะยาวเลยนะ ฟินเลย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ ดวงดีม่กๆ ขอบคุณครับ บ้านอยู่ไหนคับ เด๋วไปรับ
หน้า:
[1]