โสด UID23297
ลงทะเบียน2011-7-29
ออนไลน์2518 ชั่วโมง
วันเกิด1967 ปี 11 เดือน 1 วัน
อายุพิจิก
ที่อยู่ปัจจุบันไทย ตราด
โสด
ศาสตราจารย์เอื้ออาทร
อาจารย์พิเศษ
|
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
! J# i% o5 d Oเส้นทางรักผมเป็นเด็กซิ่วจากสถาบันที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง มาอีกทีใจไม่อยากมาหรอก แต่ทำไงได้อะครับ อยากจะหนีหน้าใครบางคนเลยต้องมาทีนี้ และที่แห่งนี้ละครับมันทำให้ผมรู้ว่า ความรักนั้นมันเป็นอย่างไร และความเจ็บปวดจากมันเป็นอย่างไร* Q. h- h' O4 H
“แม่ วันนี้ผมต้องไปตรวจร่างกายนะที่โรงพยาบาล........ตามที่มหาลัยเค้าจัดเอาไว้ให้”ผมพูดกับแม่ของผม ขณะขอตัวไปจัดการธุระส่วนตัว
! }5 x( d' i8 T" Z1 M; l; w+ [“แล้วเนี่ยทางมหาลัยเค้านัดตรวจร่างกายกี่โมงล่ะ” แม่ถามผมต่อ; `9 f+ r: O0 m- e, Q3 L8 }
“ 10 โมงครับ ” ผมตอบกลับไป: Q0 Y6 i+ l- G p1 L' n
เกือบ 10 โมงเช้า
& o; P- @8 b1 F' \& c- ]/ m“เฮ้ย เมื่อไรจะถึงซักทีว่ะ” ผมเริ่มรำพึงรำพันในใจแล้วอะครับกลัวไปตรวจร่างกายไม่ทัน นับ 1 ,2,3,4,5,6 อะ ไฟเขียวแล้วอีกแยกหนึ่งก็ถึงโรงพยาบาลของที่ทางมหาลัยจัดเอาไว้ให้แล้ว เหนื่อยชิบ.............................ในที่สุดก็มาทัน6 I1 h r8 d( X, j
“เดี๋ยวนักศึกษา นั่งรอเรียกขึ้นไปตรวจร่างกายนะค่ะ” เจ้าหน้าที่บอกผมขณะผมส่งเอกสารประวัติส่วนตัวของผมให้กับเค้า
' s+ U' R# U) ?“ครับ” ผมรับคำ2 A; h) B3 N% F8 G( a0 t# X
ผมดินกลับมานั่งรอที่นั่งตามที่เค้าบอกหางตาเจือกไปเห็นนักศึกษาคนหนึ่ง มันพาพ่อแม่มาด้วยในใจเดาแล้วว่ามันมาจากต่างจังหวัด! M6 R4 ] B, j0 X9 J4 m
หน้ามันไทยๆมาก ถึงมากที่สุดเลยครับ แต่มีคนเคยบอกว่า หน้ามันเหมือนหน้าผม(หลายคนด้วยที่บอก)8 I; t5 Q9 Z y5 B! m
จนทุกวันนี้ ก็ยังงอยู่ กูไปเหมือนมันตรงไหนว่ะ (กูหน้าออกจากฮ่องกง แต่หน้ามันคนแหลมทอง ชัดๆ ) ถ้าจะเหมือนก็คงเป็นเรื่องเพศนั้นแหละที่เหมือนกันก็แค่นั้น และจุดเริ่มต้น ของผมกับคนๆนี้ สมมติว่าชื่อไอ้กร๊วกละกัน 555 กำลังจะเปิดม่าน1 {) w, }, \; C) |* F& B, `& @
ปล.
/ c! N0 }$ W6 S+ N• จริงๆแล้วผมจะเลือกวิศวะของมหาลัยนี้ อะครับแต่ดันเสือกตัดผิดเป็นคณะวิดยาของมหาลัย แล้วไอ้กร๊วกมันก็เบื่อกันครับ/ P% S8 X2 b* O2 Z# {5 I# p* ~6 H
มันบอกผมว่า มันเลือกสอบตัดปะคณะเอาไว้เรียบร้อยแล้วแต่เสือกลืมเอาใบสมัครไป2 D8 n7 N( e4 ^
เลยต้องซื้อใบสมัครใหม่แล้วมันก็เลือกคณะวิทยาสาสตร์ของมหาลัยนี้บุพเพอาละวาดจริงๆ
! G* _( E- D3 o7 s' b6 u• ผมกับมันเกิด วันเสาร์ที่ 3 แต่คนละเดือนเวลาเกิด ใกล้กันมาก คิดๆแล้วเนี่ยะ มันก็เหมือนโชคชะตาเล่นตลกกับเราจัง* V$ q) [7 \% f
ดันส่งคนที่คล้ายๆกับเรา(ณ ตอนนั้นนะครับ)มารู้จักกับผม6 w4 q! a: P; E1 K6 h: a2 ?
หลังจากที่ได้ตรวจร่างกาย แล้วเนี่ยะ อีกประมาณ 2 สัปดาห์ ผมก็ต้องไปเรียนแล้วอะครับ แล้วผมก็นั่งรถตู้ไปที่เรียนอะครับอยู่แถบชานเมือง$ ?# z1 \* _2 {
ผมต้องเรียนที่ปี 1 แล้วกลับเข้ามาเรียนที่กทม ที่เรียนก็อากาศดีนะ สดชื่น สบายตา ได้ล้างปอดบ้าง
% f4 ^( q( Q6 }) d& \& H8 h- Uการเรียนก็เรื่อยๆอะครับ เพราะผ่านการเรียนมาปีหนึ่งแล้วโดยการเรียนที่นี้ จะทำการเลือกสาขาตอนปี 2 อะครับ9 G$ ?' k) }. w U" d7 p! E6 i
ไอ้เราก็มีสาขาที่เลือกเอาไว้ในใจแล้วคือ สาขา เคมี และก็สาขาคณิตศาสตร์ จึงต้องตั้งใจเรียนเพื่อที่จะทำเกรดให้ได้เรียนสาขาที่ผมอยากได้ แต่แล้วบังเอิญมันมีเหตุการณ์ที่ผมต้องไปเจอกับมันอะครับ
3 \: ]0 u( i# Z- ]2 I3 J) y“เมื่อเช้าโทรไปที่บ้าน แม่รับสายบอกว่า มังกร มาถึงมหาลัยแล้ว”ไอ้กร๊วกมันพูดกับผม+ i6 ^3 F4 d# G! h: X
“โทรไปตอนไหน”5 z N @( {! S- T% w. t
“ก็ซักพักได้” ไอ้กร๊วกมันตอบผม
+ ]! P" q# N; i7 e" I) Z! v. M+ iคือผมกับกับกลุ่มของเค้ามีนัดกัน เพื่อที่จะติววิชากันเพื่อที่จะเตรียมตัวสอบมิดเทอมอะครับ โดยผมมีหน้าที่ติววิชาแคลคลูลัส(เป็นหน้าที่ไปแล้ว) และวิชาทางคณิตศาสตร์* w2 L9 m, h# S, Q/ U/ `/ P
ส่วนวิชาชีวะ ผมต้องให้มันติว ก็ติวกันครับ ทั้งกลุ่มประมาณ 8คน มั่ง ชายล้วนครับ เฮฮา ไปเรื่อยตามประสาครับ
$ i2 J8 _( d! U$ \$ yโดยผมต้องมานอนกับไอ้กร๊วกเนี่ย ตั้งแต่นั้นมาเลยครับ& d+ N; v3 F. S6 M
ก็ช่วงนั้นก็เป็นช่วงติวไปเรื่อยๆอะครับ จำได้ว่าตอนนั้นประมาณอีกเดือนจะสอบ ขะมักเขม้นครับ พี่น้อง อ่านหนังสือ ติวหนังสือกินข้าวกันเป็นกลุ่ม สนุกสนาน จะได้สอบผ่านทุกคน
1 [: L" A6 H* j9 q! G- Q' gจนถึงวันสอบครับพวกผมโล่งใจที่สอบเสร็จจะเหลือก็แล้วแต่ลิขิตของสวรรค์แล้วละครับว่าผลการสอบจะออกมาจะเป็นอย่างไง
% ~' s$ _5 ?: \. a; M p7 a# K"วันนี้ ครูจะประกาศผลการสอบมิดเทอมนะค่ะ จากคะแนนเต็ม 40คะแนน เดี๋ยวนักศึกษาไปได้ที่บอร์ดเลยนะ"" X0 U9 I& K- R* b) G
ผมได้ 29 ครับ ดีใจไหม...ก็ดีนะแต่อยากได้มากกว่านี้อะครับ
# t# L* k( `* c Eหันไปถามไอ้กร๊วก5 k* g/ a- m3 P7 G. `5 R3 S% M
“เฮ้ย นายได้คะแนนเท่าไร” ผมถามมันด้วยความอยากรู้8 B7 M$ {& M1 v4 l7 \2 s
“ได้ 10 คะแนน” มันตอบเสร็จ แล้วมันก็มันกอดผมด้านหลังอะครับตกใจอะดิ แต่เฉยๆนะ
9 ^" P6 N2 N- x+ l* L; D9 e2 k( ^เพราะผมเรียนอยู่โรงเรียนชายล้วนมาตลอด ไอ้เรื่องพวกนี้ ผมเฉยๆ) B% a: h7 g, M1 K9 O4 S
เอ๋.......หรือว่า ผมจะเป็นเกย์ตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่รู้* |! e+ T* B) {3 m$ @: k. t
“ไม่เป็นไรน่า เดี๋ยวช่วยติวเหลือปลายเทอมอีกกลัวอะไร” ผมถามมัน
- M) s0 T8 w/ H1 \; c“กลัวได้เอฟ วิชานี้อะ” มันตอบผม
8 u8 | v/ k! r6 g3 I& [“มีเราอยู่อะ ไม่ต้องกลัวหรอก”
' r& V' M. r; n, }“อืม..........................”ไอ้คำว่าอืมก็มันนี้ แหละที่ทำให้ผมคิดว่า มันคงกลัวจะได้เอฟ แต่ตอบแบบกึ่งรับกึ่งสู้* G, |2 f- f! M$ A! a! |) m" s' ?
และหลังจากวันนั้น ผมก็ทำสรุป เก็งข้อสอบที่คิดว่าอาจารย์จะออกสอบ3 F @) v9 H" r( }
ทำมาเรื่อยๆเลยนะครับคือกะว่า
7 q; Z, b# A5 ~, `, Qเฮ้ย ใกล้ๆสอบ มึงเอานี้ของกูไปอ่านนะ จะได้สอบได้'
, i# s' O7 ~- a' `(ส่วนผมอะครับ ไม่คิดจะเรียนชีวะ ก็สอบให้ผ่านๆไปงั้นละครับทั้งที่มันบอกว่า ง่ายกว่าเลข แต่เราก็เถียงมันนะครับ เลขง่ายกว่า) 5 L! O$ u; f7 t0 ~( f3 z4 y+ L$ j
และแล้ว ก็ถึงวันเพ็ญ เดือน สิบสอง เป็นคืนที่ทุกคนรอคอยมั้งผมเฉยๆนะ แล้วผมก็ไม่ค่อยสบายด้วยอะ ก็เลยนอนอยู่ที่หออะครับ! z5 c; v$ U' k! u
แล้วจู่ๆไอ้กร๊วกมันก็เดินมาที่เตียงแล้วก็ถามผมว่า
6 O3 _7 o8 P1 J6 L+ t, t“ไม่ไปดูประกวดนางนพมาศหรือ”" i* W7 n9 ?% R* A# ~
“ ไม่ไป ไม่สบาย อยากนอน”% b) U% t$ H3 C3 R1 E8 W
แล้วมันก็ค่อยๆโน้มมากอดผม ไอ้ผมก็แปลกนะ ให้มันกอดอยู่ได้กอดได้ซักพัก มันก็ร้องไห้ครับ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นมันร้องไห้$ q6 v( r; a) H. k% w3 n% _
“เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม”& G4 F. q- `8 C$ v6 c8 O- ]% S
“เรารักมังกร”3 ^/ S* b3 R6 s' Y7 w
โอ๊ย แม่เจ้า ตั้งแต่เกิดมากูยังไม่ค่อยจะได้กอดแม่กูเองเลยแล้วมึงเป็นใครเนี่ย รู้จักแค่ไม่กี่เดือน มากอดกูแล้วก็สารภาพรักกับกูอีก
/ c! d5 Y/ a6 v |; a0 ~“ถ้าเราขาดนายไป เราคงอยู่ไม่ได้แน่ๆ”
5 V- B! F% m1 H7 W- X9 M+ W6 u, c4 P4 Cคืนนั้น แม้ว่า ภายในหอมันจะเงียบเหงา แต่ผมรู้สึกดีนะที่ได้อยู่กับเค้า 2 คนที่ห้อง แล้วผมก็กอดมันตอบครับไม่มีคำพูดอะไรหลุดจากปากของผมเลย ความรักบางทีมันก็มาเร็วจนเราตั้งตนไม่ทันเลย ว่าไหมครับ...- `7 p- R7 T1 }1 B+ ^
ถ้าเป็นคุณ พวกคุณจะทำอย่างไรดีครับ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับผมกับที่เราไม่เคยรู้จักมักจี่ (รู้จักแค่ 5 เดือน)4 ]8 a* j2 |" q+ y0 R6 X2 y
มีอะไรหลายๆ อย่างเหมือนกันจนน่าแปลกใจ แต่ก็มีอะไรหลายๆอย่างที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
! f* Y- t7 @/ B4 v+ U: B- kมาสารภาพว่ารักคุณและขาดคุณไม่ได้ซะด้วยซิ
+ K" Q0 R6 k! J" Jวันปิดภาคเรียนผมจะไม่ได้เจอมันตั้งหลายเดือน ก็รู้สึกเหงาๆนะครับ แต่ก็นะ คิดว่า อีกแป๊บเดียวเดี๋ยวก็ได้เจอกัน แล้วจู่ๆเค้าก็โทรมาหาผมอะครับว่าจะมาที่หอเนี่ยก่อนเปิดเรียนซัก 2 วัน ผมก็เลยบอกแม่ แม่ผมบอกให้ผมไปหออยู่เป็นเพื่อนเค้าเถอะเค้าเป็นเด็กต่างจังหวัดไม่มีใคร 2 m3 k! E, r, ^0 |1 ~: A
อืม.............แม่เปิดทางแล้วนี้ ไปซิครับ เราก็ไปอะนะ ไปหาเค้าเหมือนเดิมเลย ประโยคแรกที่เค้าทักผมก็คือ “คิดถึงนะ”
0 d9 a! `$ p. P0 e: ]. T/ Z“คิดถึงเหมือนกัน” ผมตอบรับ
3 y8 k- g9 F9 ^; F, r/ i8 Kความรู้สึกเดิมๆกลับมาอีกแล้วภายในหอไม่ค่อยมีคนมาอยู่เพราะยังอยู่ในช่วงปิดเทอม เหลือผมกับเค้า 2 คน
( U+ ^/ Z7 b }+ g9 V$ bครับ เหมือนเดิมครับ นอนกอดกัน ไม่มีคำพูดอะไรออกจากผมอีกแล้ว(จริงๆจะบอกว่า รู้สึกดีจังที่ได้อยู่กับเค้า 2 ต่อ 2)
8 J9 ]4 G" `& q/ Y- ?และในเทอมนี้เอง มันจะต้องมีการเลือกสาขาเพื่อที่จะเรียนต่อในอีก 3ปีที่เหลือ
2 c# R/ @0 \, n8 aผมก็ถามเค้าว่าจะเลือกอะไร เค้าบอกว่า จะเลือก สาขาเทคโนโลยีชีวภาพมันหางานง่ายนะ 7 `) |( z7 e- }. h
และผมก็ตัดสินใจในสิ่งที่ทุกคนคงคิดไม่ถึงผมเลือกสาขาเทคโนโลยีชีวภาพทั้งที่ตัวเองเกลียดวิชาที่เกี่ยวข้องกับชีวะยังกับอะไรดี แต่ผมก็เลือกมันครับผมเลือกที่จะไปดูแลคนรักของผม (ร่างกายเค้าไม่ค่อยแข็งแรงครับ เม็ดเลือดขาวของเค้าน้อยกว่าปกติครับเพราะฉะนั้น ถ้ามีอะไรนิดหน่อยมากระทบเค้า เช่น จับจมูกของเค้าเบาๆ หวัดมาเลยครับ)
/ T* { v! o2 q6 Hถ้าเป็นพวกคุณจะเลือกอะไรครับ ระหว่างอนาคตกับคนที่เรารัก 0 f- I' k) d8 W P' V
ความรักเนี่ย มันก็แปลกนะครับ มันทำให้เรากล้าทำในสิ่งที่เราคิดว่ามันไม่ใช่ตัวเราเองได้ด้วยเนอะ3 F% T9 v) w" B' t9 Q
ครับ ผมก็คงเหมือนหลายๆคนครับ ที่เลือกคนที่เรารัก เค้าก็ทราบนะครับว่าผมเลือกสาขานี้ก็เพราะเค้า และมันก็เป็นความผิดครั้งยิ่งใหญ่สำหรับผม
2 o. y2 o6 y/ i3 E2 o“เฮ้ย มังกรเมื่อวานได้ไปเที่ยว .....(สถานที่เที่ยวของชาวเราครับ แถวสี่แยกคอกวัว)” , z! J- R% W, |
“เอ้าเหรอ สนุกดี ได้เปิดหูเปิดตาด้วย เนี่ยเราเป็นดาวเป็นเดือนของทีโน้นเลย”
& Q* g# i1 e7 M1 q. C" F“เหรอ”% f2 b, q' p7 ?# t+ \9 C
ครับ ก็ใกล้จะถึงไคลแมกซ์ของเรื่องแล้วครับ
% Z0 ?5 {0 H* i6 B# X' Jไอ้กร๊วก มันเริ่มเปลี่ยนไป จริงๆนะจะบอกว่ามันเปลี่ยนไปตั้งนานแล้วละ ตั้งแต่ที่เค้ารู้จักกับ pirch ผมเจอเค้าน้อยลงทำ Project คนละอาจารย์กัน5 Q. q" j; y3 m Z, I# W1 G
แล้ววันหนึ่ง ผมก็ไปเจอเค้าที่หอครับ แต่ผมเปิดลิ้นชักอะครับ
2 o- j9 u7 F+ M9 C- g0 n0 _เจอบุหรี่ครับ LM สีเขียว ผมเจอเสร็จผมขยำทิ้งเลยครับ ทั้งบุหรี่ ทั้งซอง
1 W$ G% W% b2 b+ Eคราวนี้ เค้าหันมาถามผมว่า) `" X; g0 ]# {( Y. }% R3 _
“ทำแบบทำไม”
. b; i' X/ @% X+ G) K, c9 s* K4 g“ก็ก็ร่างกายของกร๊วกไม่ค่อยแข็งแรงไม่ใช่หรือ” ผมก็ตอบกลับมันไป% Q/ C* s1 }2 [2 T) W, ~3 `) S1 r
“ขนาดคนที่รักกู เค้ายังไม่ทำกับกูยังงี้เลย”
% u9 F4 c* r! T: j9 `2 b. c“แล้วนี้ ถ้าไม่ดีจริง ทำไมหลวงพ่อคูณถึงได้สูบบุหรี่ละ” ?2 H3 x6 I, n, g
ครับ พี่น้องเป็นไงบ้าง กับคำตอบของเค้าที่เค้าตอบกลับผมมาคนที่ปล่อยให้เค้าสูบคือคนที่รักเค้า แต่คนที่ห่วงใยว่ามันจะเป็นอันตรายต่อสุขภาพของเค้า เนี่ยกลายเป็นคนที่ไม่รักเค้า
; M0 A* e% `( [7 s! I E# ^) R ดอกไม้ทำไมน่าถึงดูสวย แต่ผลของมันทำไมกลับขมจัง$ E1 h# r" P6 S" T
ครับ แล้วก็มีเรื่องช็อคซีนีม่า ตามอีกครับ* g: Z5 y0 {0 u0 |4 K6 O
“ดีครับ ขอคุยกับมังกรหน่อยครับ( Y9 t3 b) b% }* d* J1 M& u1 M
“เฮ้ย มารับสายเร็ว เพื่อนโทรมา”- K) N g, j, O; e
“สวัสดีครับ ใครครับเนี่ย”) t6 Z# ^9 _, e; y- ]% Q
“เราเอง นาย ก.”
" A' d: i) n4 U" T7 ^( t“อ๋อ ครับ มีอะไรเอ๋ย”
# u- K- d) o I* W/ z# g% Q+ l' E“ไอ้กร๊วกอะ มันบอกว่ามันเป็น......เอดส์”) k6 }5 }, ]6 B6 y
แล้วผมก็รีบโทรไปถามเค้าเพื่อความแน่ใจ ว่าสิ่งที่ผมได้ยินนะมันไม่ผิดนะ
# i" v# G' S& t3 L% `6 [“ฮัลโหล กร๊วกเหรอ ที่ ก. เค้าบอกว่า เป็นเอดส์เนี่ยเรื่องจริงหรือปล่าว”
) a7 d f# x/ k" `ตอนนั้น ถ้าแม่เค้าสังเกตเห็นผม เค้าคงรู้อะนะ ผมมีสีหน้ายังไงหน้าซีด ปากสั่น มือสั่น
3 ^; x" X, {3 ^8 yในใจตอนนั้นนึก ขอให้มันเป็นเรื่องล้อเล่นซะทีเถอะว่ะ
. g9 X0 i( T4 @. N% j“จริง” …………….
/ p3 r$ x" Q2 z) Gพวกคุณเคยจุกไหม แต่จุกแบบผมเนี่ย มันจุกแบบไม่มีแรงยืนเลยนะ เรี่ยวแรงมันหายไปหมดเลย & W% @4 p8 m6 }# J
“แล้วจะทำไงต่อ” ผมถามเค้าเพื่อที่อยากจะรู้ว่าเค้าจะทำอย่างไรต่อกับชีวิต6 [; x/ r; i" `7 k, @
“จะกลับบ้าน” : _( A. `# _1 {* d+ u- T( l/ Y
“แล้วเรียนละ”6 T( {) ^! Y7 _! J$ n
“จะดรอปเอาไว้ก่อน”
: T \: p- J1 g2 X1 p3 \" S“เหรอ”. t$ w% I3 O6 }( w/ o" J% T
“แค่นี้นะ จะนอนต่อ”! r; |( m0 L' y V+ b7 m
แล้วมันก็วางหูไป 9 m& E0 g! |+ V
ไอ้บ้า คนเค้าห่วงอยู่ว่า มันจะเป็นไงบ้าง ดันเจอกวางหูไปอีก เอาละซิครับ พ่อแม่พี่น้อง นี้ผมควรทำไงดีครับเนี่ยจากคนที่เคยใจเย็น ค่อยๆใช้ปัญญาในการแก้ปัญหา9 h. o! l1 R0 o# h2 e f1 Y
มึนครับ งงครับ มันมาเร็วเหลือเกิน จนผมตั้งตัวรับไม่ทันคืนนั้นนอนไม่หลับ คิดอยู่ว่าจะทำไงดี ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำไงครับ
& K1 g- c6 s6 n9 B0 \% ]“แล้วคิดจะกลับบ้านเมื่อไร” ผมถามเจ้ากร๊วกในคืนนั้นเอง; Y! p* l9 A" Q
“อีกประมาณ 2-3 วัน”
% X7 m( e0 V" B& [, Z% z$ e“โอเค แค่นี้นนะ”4 Y+ i' N9 J6 r; v/ E/ e2 ]
คืนนั้นเอง ผมต้องโกหกแม่อะครับว่าจะดูเพื่อนที่เค้าเป็นมะเร็งอยู่ ต่างจังหวัด แม่ก็โอเคนะให้ไปทางผมก็เตรียมตัวเลยครับ ที่จะไปหาเค้าที่ต่างจังหวัด% P( X. C ?3 N4 a# u, f+ J2 Z' I
แต่ช่วงก่อนที่ผมจะออกเดินทางเนี่ยผมหาข้อมูลโรคเอดส์เยอะมากกกกกกก โทรไปถามหลายๆโรงพยาบาล เวปไซด์ เป็นบ้าไปเลยจากคนที่เกลียดชีวะยังกับอะไรดี กูต้องมาหาข้อมูลทางด้านชีวะหรือว่ะ ไม่เป็นไรครับตอนนั้น ทำเพื่อคนที่ผมรัก
$ Z, w, h9 w' r1 x และผมก็ออกเดินทางไปหาเค้าที่ต่างจังหวัด ไปบ้านเกิดของเค้าไปถึงเสร็จ ตายห่ากู รถไฟที่จะเข้าบ้านเค้าหมดแล้ว ทำไงดีว่ะเนี่ย ลุงๆครับ ไป.......เท่าไรครับตัดสินใจเรียกมอไซด์รับจ้างไปบ้านเค้าเลย 160 บ ครับ ไปครับไป& l2 R& e- u6 |4 \# k
ตอนนี้ อย่าแต่ 160 บ 500 กูก็ให้ได้ ไปถึงที่บ้านเค้าแล้ว ไปไหว้พ่อแม่เค้าอะครับ 9 H* v. K, D9 g; {+ t
“หวัดดีครับ พ่อแม่” ผมยกมือไหว้พร้อมกับทักทายอะครับ
) x. l+ e: T. y) `“อ้าว กร็วกพึ่งจะกลับ กทม วันนี้เอง มีอะไรหรือปล่าว”( V6 N( s2 n$ d- n" ]$ z
เอ้า ฉิบหายแล้วกู ไหนบอกว่าจะมาอยู่บ้าน 2-3 วันนี้ เล่นมาวันเดียวแล้วกลับ หมายความว่าไงว่ะ คืนนั้นเลยต้องนอนที่บ้านเค้าก็ระหว่างที่รอนอนนั้น แม่เค้าก็ถามผมว่า
! L! L) P$ d3 h6 q3 Y“เออ ที่มหาลัยมีกิจกรรมเพิ่มอะไรหรือปล่าวทำไมพักนี้เห็นเจ้ากร๊วกขอเงินแม่เยอะจัง”0 H3 E9 O) b( D3 _, w
“ไม่มีนะครับ” ผมตอบแบบไม่คิดอะครับก็มันไม่มีจริงๆอะ ในชีวิตนี้ ผมเกลียดที่สุดก็คือการโกหก ดังนั้น ตอนที่ผมโกหกแม่เพื่อที่จะมาหาเค้าเนี่ยผมบอกตรงๆนะครับ ผมรู้สึกผิดมากๆเลยครับ แต่ทำไงได้อะครับ ถ้าไม่ทำแบบนั้นผมก็คงไม่ได้มาเยี่ยมเค้า
9 i4 j3 z- c7 h* ]* J% W“อ้าว ไอ้กร๊วกหลอกแม่แล้วไง” แล้วเราก็คุยซัพเพเหระไปเรื่อยๆจนเข้านอนครับ
- Z! O2 `4 Q$ g$ d. Aนอนไม่หลับครับผม ทั้งคืนเลย เพราะผมต้องการจะออกจากที่นี้รอบแรกเพื่อที่จะไปเจอกับเค้าครับพอลุกจากที่นอนเสร็จ แม่เค้าก้ให้ผมกินข้าวกินปลา กว่าจะได้ออกจากบ้านเค้าก็เกือบ10-11โมงนั้นแหละ5 p4 D! {% A2 I" ]
แล้วผมก็กลับรถทัวร์ตอนนั้นมาถึง กทม ประมาณ 3-4 โมงได้ครับ
6 E" `1 T' H3 X+ mดีใจมาก รีบหาตู้โทรศัพท์ โทรหาเค้าเลย8 B8 |- u% J) u9 X; v
“เฮ้ย ไอ้กร๊วก เนี่ยเราขอแม่ออกมาเจอนาย 2 วันเนี่ยวันนี้เราขอค้างที่หอนายด้วยนะ เดี๋ยวแม่เราสงสัย”
* f% m, c, o5 d- N# zแต่คำตอบที่ได้จากปลายสาย คือ ไม่ได้ มึงมีบ้านอยู่ที่กทมมึงก็ไปนอนบ้านมึงดิ1 k! r$ |3 d* ]2 n
เป็นเพื่อนๆจะทำอย่างไร ครับ กลับบ้านตอนนี้โดนแม่ถามอย่างละเอียดแน่ว่าไปไหนมา อย่างไร แล้วเรื่องที่ผมโกหก มันก็ถูกจับได้แล้วผมก็จะขาดความไว้เนื้อเชื่อใจจากแม่ผมไปเลย จะผ่านคืนนี้ไปได้ยังไงน่า
/ W5 L9 D9 v4 Fเป็นพวกคุณจะทำอย่างไรดีครับโดนบอกว่าไม่ให้นอน แถมไล่กลับบ้านอีก ทั้งที่เราได้บอกเหตุผลไปนะครับว่าทำไมผมถึงไม่สามารถกลับบ้านได้# O4 Z+ {/ ^, P- a
16.00 น." [- `1 }. ~ _. @- w$ J
“เฮ้ย เราไปนอนด้วยได้ไหมอะ คืนนี้” ผมถาม7 M: `* y: i$ O8 C/ k) u! O) H
“ไม่ได้” ไอ้กร๊วกรีบสวนมาเลยท่าทางจะไม่พอใจเสียด้วยซิ6 \7 T& @: x3 A9 x& U" i& V9 z
“ก็เราบอกแม่เราไปแล้วไงว่า เราจะอยู่กับเพื่อนอีกวัน 2 วันแล้วค่อยกลับ” ผมขอร้องมันอีกครั้ง
! {: G( @1 [! f& f“ยังไงก็ไม่ได้” ไอ้กร๊วกมันก็ยังตอบเหมือนเดิม
8 r" @, @6 X* c0 N. B8 m' Bไอ้บ้าเอ๋ย เนี่ยกูห่วงมึงขนาดนี้มันยังไม่เห็นใจกูเลยเหรอว่ะผมก็ไม่รู้ทำยังไงอะครับ ก็เดินเล่นแถวอนุเสาวรีย์ชัยฯ
! ~' a8 c% J5 k# v% j18.00& j0 G# J# b4 q7 z
“เฮ้ย ขอเรานอนเถอะ คืนเดียวเอง พรุ่งนี้ เช้าเราจะรีบกลับบ้านเลย”ผมพยายามพูดอย่างใจเย็นที่สุด
, S [! w p, ?/ Q“ไม่ได้ บอกว่าให้กลับบ้านไป บ้านมึงอยู่ กทม.ก็กลับบ้านนอนดิ”คำตอบของมันยังคงเหมือนเดิม
- a$ L# G% R& y7 o4 j; D“ก็บอกแล้วไงว่า เรากลับบ้านไม่ได้ ถ้าเรากลับแล้วเป็นไงก็น่าจะรู้นี้น่า” ผมพยายามอ้อนวอนสุดชีวิต
# ~# O3 @6 E3 Gและคำตอบที่ได้ก็คือ “ยังไงๆก็ไม่ได้”
5 s- I8 H6 a# p. i; x( D4 E4 ~7 ]* M Pเฮ้อ กูทำกรรมอะไรว่ะกูถึง ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้เนี่ย ครับ เหมือนเดิมครับ เดินเล่นที่อนุสาวรีย์ชัยฯ ดูวิวข้างทางก็ได้ว่ะ ดูหนังสือที่ดอกหญ้าก็ได้ว่ะ เดี๋ยวค่อยโทรหามันใหม่เผื่อมันอารมณ์ดีขึ้น(ถึงตอนนี้ ทุกคนคงเห็นว่าผมโง่น่าดูเลยเนอะผมมานั่งนึกย้อนไป ผมก็ยังว่าตัวเอง ทำไมโง่จังว่ะ )1 d8 h0 w6 N! E$ B) i
22.00
/ m v6 r, b" a6 y0 x" N8 t' O" G9 Z“เฮ้ย ขอเราไปนอนด้วยนะ มันดึกมากแล้ว คนที่บ้านเรานอนหมดแล้ว”ผมขอร้องมันอีกครั้ง หน้าด้านฉิบหายเลยกู
& x5 h, m% _' N8 V) Z“ก็บอกแล้วไงว่า อย่างไงก็ไม่ได้ๆก็ไม่ได้ซิ พูดไม่รู้เรื่องหรือไง”คำตอบของมันยังเหมือนเดิม ( p0 }- O1 H3 K7 m, k, s, e
“ก็เราบอกแล้วไง ทำไมถึงกลับบ้านไม่ได้” ผมบอกเหตุผลให้มันฟังตกลงกูโง่หรือว่ามันบื่อว่ะเนี่ย% b4 e$ M' h$ D
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด .............. มันวางสายไปเลยครับ" e! P# O2 U; z0 m, F
ทำไงดีว่ะ กู เอาว่ะ เดี๋ยวเที่ยงคืนโทรหามันใหม่ ก็ได้ ตอนนั้นผมนั่งอยู่ป้ายรถเมล์ หิวนะครับแต่ก็กินข้าวไม่ลงมันทั้งเหนื่อย ทั้งห่วง มันอะครับ
* I; O4 W! B" x1 d0 {( t 24.00 ................
; Z% ~- t' X% [/ B6 i$ K8 d' o “เฮ้ย มันเที่ยงคืนแล้ว ตอนนี้เราอยู่อนุเสาวรีย์เลย เรากลับบ้านไม่ได้ ขอเรานอนคืนหนึ่งละกัน แล้วจะรีบกลับ”ผมขอร้องมันเป็นครั้งสุดท้าย กะว่า ถ้ามันไม่ให้นอนผมก็จะรอถึงเช้าแล้วค่อยกลับ / k Y" E. Q7 h4 x
“เฮ้อ......ก็ได้ แต่ตื่นเช้าขึ้นมา รีบๆกลับบ้าน”คำตอบของมัน คราวนี้ดูเข้าท่าหน่อย
; z8 `6 F# `1 Y6 r “ขอบคุณมาก” ดีใจยังกับถูกหวยรางวัลที่1 ผมรีบเดินไปหาเค้าที่หอของเค้าเลย ถ้าเหาะไปได้ผมคงเหาะไปหาแล้ว พอผมไปถึงเท่าไรละครับ
; ~! x+ F) c+ a. M W“เอ้า รีบอาบน้ำ แปรงฟันซะ แล้วรีบนอน พรุ่งนี้จะได้รีบกลับ”ไอ้กร๊วกมันบอกผมก่อนที่มันจะล้มตัวลงนอน D8 B K: L$ e0 L8 L
“อะไรว่ะ มึงจะให้กูถามข่าวคราวของมึงหน่อยไม่ได้เลยเหรอว่ะ”ผมโมโหครับ เลยโพล่งออกไปอย่างนั้น7 u( o* _& v; Y. [
“กูง่วง” สั้นๆง่ายๆได้ใจความ
4 q6 K) H5 D+ U- ] z2 ], ]ผมก็ไม่รู้ว่า จะทำอย่างไงดีอะครับ อาบน้ำ แปรงฟันแล้วก็นอนตามที่เค้าบอก หลังจากทำธุระเสร็จ ผมก็กลับมานอน แต่ประทานโทษครับเค้านอนหันหลังให้ผม ไม่พูดไม่จา เงียบ ดูๆแล้ว เค้าคงอยากให้ถึงเช้าเร็วกลับกันกับผมนะ อยากให้ราตรีนี้ยาวนานเท่าที่ยาวนานได้ ; [" h! _5 x7 y6 B! r. _5 \, u; [
06.00 น 3 g7 z" k. b$ e# a+ S
“เอ้าเช้าแล้ว รีบไปอาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัว จะได้กลับบ้านกลับช่องซักที” ไอ้กร๊วกมันปลุกผมแต่เช้าเลยครับ
0 z, Q8 D$ w r “เฮ้ย อีกเดี๋ยวไม่ได้หรือ ยังเช้าอยู่เลย”ผมตอบมันไป เพราะยังง่วงอยู่เลย
% @3 i' ? B2 o4 M! H “ไม่ได้ ไหนบอกว่า เช้าจะรีบกลับ”
6 r0 Z7 C, `7 {& `8 J/ U “ไม่มีคำว่า แต่......... ไปไปจัดการเรื่องของตัวเองซะ”
$ X2 q. E" W* o “เออ ไปก็ไป”0 A# r/ s) R* M
“รีบๆด้วยละ จะได้รีบกลับซะที”
; l! n1 F1 i. Y( @4 Q) W0 K 07.00 น.4 p$ D+ B/ Z$ Y* _- ?) y
“เดี๋ยวเราจะกลับแล้ว”: ?1 ]8 K2 Z8 T+ i9 H, e
“เออ ทำไมช้าจังว่ะ รีบๆกลับไปเลย”
/ X9 K' K# |3 g/ ]6 z อืม......
3 H' ^# G" m4 m, tผมโดนไล่ออกจากหอของเค้าครับ ขืนอยู่ต่อ ผมคงหน้าด้านเนอะ
/ i! Y" W5 ?1 M( l1 K1 Kครับ กลับก็กลับ ผมนั่งกินข้าว เดินเล่นซักพัก แล้วค่อยกลับระหว่างนี้ผมก็นั่งคิดนะครับ ว่าผมจะอย่างไรต่อดีหลังจากที่กลับบ้านแล้วผมคิดอะไรอย่างหนึ่งได้ (ลองเดาเล่นๆนะครับ ว่าผมคิดอะไรอยู่) : o, p9 d- k3 e- _% r. c
“แม่..........ผมกลับมาแล้ว”" B! d$ c. |6 b* a7 P* B8 @
“เพื่อนเป็นไงบ้างล่ะ ดีขึ้นไหม”* c* ^' A6 w0 z$ `% _2 P8 U
“ก็ดีครับ ทำใจได้มากขึ้นแล้ว” ผมโกหกอีกแล้ว ผมต้องตกนรกอีกแล้วหรือเนี่ย เพราะในชีวิตนี้สิ่งที่ผมเกลียอดอยู่อย่างหนึ่ง ก็คือ การโกหกครับ
! h: Q3 e1 O" ] D: m4 s% c) Z) n2 _ “แล้วจะไปไหนเนี่ย” ' ~" e) X* i- j1 H
“จะไปไหว้หลวงปู่.................ที่วัด..................”
7 b9 E5 }* u l ?0 R" _5 u “ไหว้เรื่องเรียนครับแม่”0 B1 \& C; Y) c* s% Z! p
“รีบไปรีบมาละ”; \# `! h& ?4 Q g# _
ผมรีบเลยครับ ไปไหว้แล้วบนเอาไว้อะครับ ผมบนว่า
' X: g# ^) ?9 o8 I$ Y( _- h หลวงปู่......ครับขอให้หมอวินิจฉัยโรคของไอ้กร๊วกผิด ถ้าหมอวินิจฉัยโรคผิดผมจะพาเจ้ากร๊วกมาไหว้พร้อมพวงมาลัยมาถวายท่านนะครับ
9 {7 a" \$ P: {! l+ ~. [ผมก็พยายามแวะมาเยี่ยมเยี่ยนเค้า ไม่อยากให้เค้าคิดมาก กินข้าวด้วยกลับบ้านพร้อมกัน" U! }3 F. O/ l7 \8 |/ n2 m4 b. N b
เรื่อยมา , n& A! ]% M! H( x3 C
เรื่อยมา `* Y* F" W* F% A
เรื่อยมา……………………..
t! t) k9 E4 o+ z$ ~( }3 Kจนกระทั่ง ผมก็มีอะไรกับเค้าครับ นั้นแหละครับคือความคิดพิเรนทร์ของผม ผมกะว่า ถ้าเค้าเป็นเอดส์จริงๆ ผมก็เป็นด้วยผมคิดอย่างนั้นจริงๆนะ (อยากให้เค้ารู้ว่า ถ้าเค้าเป็นอะไรไปผมคนนี้แหละที่จะตามไปด้วยติดๆ) + ]5 Z1 G1 t! r7 G Z W# m
ตอนนั้น ผมก็หาข้อมูลไปเรื่องโรคเอดส์ไปตรวจเลือดอะครับทุกๆ 3 เดือน แล้วก็ทำโปรเจคเพราะผมเรียนอยู่ ปี 4 แล้วนี้ ต้องจบเอาใบปริญญามาให้แม่เหนื่อยมากเลยนะครับ
; s5 y2 r) U4 a6 `4 B+ o ผลการเลือด ครั้งที่ 1 ไม่พบ
9 l7 ^& C% `! g5 `$ v+ Y- N/ N! L7 ^ โอโฮ โคตรดีใจเลยครับ แต่ก็ยังวางใจไม่ได้ช่วงนั้นก็ยังอยู่กับเค้า ทำโปรเจค กินข้าว ดูแลอาหารการกินของเค้ามันก็ยังเปรยๆกับผมนะว่า รำคาญ เน้นนะครับ มันว่า น่ารำคาญ ที่ผมเกาะติดมันขนาดนี้เคยคุยกับผมว่า ทำไมผมไม่ไปจากเค้าซักที เพราะว่าเค้าไม่สามารถจากผมได้พวกคุณเข้าใจความหมายเค้าไหมครับ
1 D$ @2 G+ u0 T H, t เค้าหมายความว่า เค้าไปจากผม ผมก็ยังตามเค้าไปทำไมผมไม่ไปจากเค้าซักที งงไหมฮะ* V4 F- ~) g; _' D* J9 L3 c
กูเจ็บอีกแล้ว เอ้าไม่เป็นไร ก็กูรักเค้านี้แค่นี้เอง สงสัยเค้ากังวัลเรื่องที่ตัวเองเป็นเอดส์ เลยพาลด่าเราแน้ยังมองโกในแง่ดีอีกกู
0 P9 S' e8 ]! k; D" F1 v8 s* L 3 เดือนต่อมา ผลการตวจเลือด ครั้งที่ 2 ไม่พบ แอบลุ้นอะครับ อีกคั้งเดียวเท่านั้น ผมก็จะรู้ว่าเค้าเป็นหรือไม่เป็น
2 ]- M, U7 @) h. h2 r3 H& ~ K “เฮ้ย เราไปตรวจเลือดมาแล้วนะ เป็นแนกกาทีฟ”ผมพูดขณะตอนที่ผมอยู่ที่หอของไอ้กร๊วก
1 X; F0 l! c1 f/ D4 q; i “เหรอ แล้วมันจะเจอได้ไงอะ ก็กูไม่ได้เป็นเอดส์อะ”มันตอบหน้าตาเฉย3 l6 L. M1 h3 m7 Q6 `
จุกไหมครับท่าน ทั้งดีใจ ทั้งงง อะครับผมดีใจมากเลยนะ ตอนนั้นที่มันบอกผมว่าไม่เป็นเอดส์ คนที่ผมรักไม่เป็นอะไรแล้วผมเผลอกระโดดกอดมันแน่นเลย: G% V N9 L$ }. ], \6 v
“จริงดิ แล้วทำไมถึงหลอกเราอะ” ผมถามมันถึงสาเหตุที่มันหลอกผม
( ^+ t5 f! C: a* d; U+ ~1 ^ “อ๋อ เราอยากลองใจเจ้า ก.”มันก็ตอบหน้าตาเฉยอีก/ @& v* b- J+ s8 r$ O- m5 P
“แล้วลองใจเค้าทำไม”ผมถามมันเพราะผมอยากรู้จริงๆ, ~2 X' t5 L4 w3 t% u1 e& r
“ก็กูชอบเค้าอะ”มันตอบพร้อมแววตาที่จริงจัง ว่าสิ่งที่เค้าพูดเนี่ย เรื่องจริงนะ
1 e" B! d) W. r" L' X( B( E& y( B8 tเป็นไงครับ จุกครั้งที่ 2 เหมือนฟ้าผ่ากลางกบาลกูตอนกลางวันเลย อะ ไม่เป็นไร มันคงหน้ามืดตามั่วซักพักเดี๋ยวมันก็คงกลับมารักกูเหมือนเดิมนั้นแหละ! R9 d" t1 R5 R$ n+ i
“เออ ไอ้กร๊วก เราไปบนให้นายมาอะ” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องคุยเลย
9 W1 o5 j+ b9 e8 ]2 B, Q3 p “บนว่าอะไร” คราวนี้มันถามผมพร้อมปนเงื่อนที่สงสัยบนหน้าของมัน) w( V4 z* Q6 W0 O* t- k
“เราบนว่า ถ้านายไม่เป็นเอดส์เนี่ยเราจะพานายไปไหว้หลวงปู่.........ที่ซ.บ้านเราพร้อมพวงมาลัยมาถวายท่าน”ผมตอบพร้อมรอคำตอบจากมันว่าจะว่างวันไหน- A- y, F p, M F1 C1 a/ k
และคำตอบของมันก็คือ# [0 r3 y* G% l6 k+ |
“มึงทำบ้าๆอะไรเนี่ย มึงไปแก้บนให้กูเลยนะ บนกับผีบ้าผีบออะไรไม่รู้ถ้าเป็นเสด็จพ่อ ร.5 ก็จะไปหรอก เนี่ย ทำให้กูลำบากไปแก้บนให้กูเลย รีบๆด้วย”
/ E' {8 F$ F6 ]7 \8 S1 |% x# ~ “ก็แค่ไปไหว้ท่าน”ผมยังสงสัยว่ามันลำบากตรงไหนว่ะเนี่ย5 h- @/ d/ Y4 a, n
“ก็กูไม่ไป จะทำไม” มันยังคงยืนยันคำเดิม" w. E2 d6 M, ~- i1 u1 a. V" F6 w& I
“เออ เดี๋ยวกูไปแก้บนให้ กูผิดอีกหรือว่ะเนี่ย” ผมตอบเลยด้วยสีหน้าที่เซ็งสุดชีวิต
; k& ^; c$ a k m “เออ อีกเรื่อง เพราะมึงเลยทำให้กูลำบาก”มันพูดขึ้นมาพร้อมจ้องหน้าผมเพื่อขอคำตอบกับคำถามที่มันกำลังจะถาม
4 S/ L; ?3 a6 z: e( a& S& r “เรื่องอะไรอีกละ” ผมถามไปเพราะว่าผมนึกไม่ออกจริงๆครับ ว่าผมไปทำให้มันเดือดร้อนตอนไหน2 ~. L" p; G! f! Q
“ก็ตอนที่กลับไปหากูที่...............แล้วกูไม่อยู่มึงจำได้ไหม”มันเริ่มรำพึงรำพันแล้วครับ
: [4 T3 t2 d8 s" L x' ~ “อ๋อ จำได้ ไหมหรือกูยังเหมามอไซด์รับจ้างไปบ้านกร๊วกตั้ง 160 เนอะ จำได้”น้ำเสียงใสแจ๋ว
6 ^( z: Q1 ~/ h( X “มึงทำให้กูขอเงินแม่กูได้น้อยลง เพราะมึงเลยมึงดันไปบอกว่าที่มหาลัยไม่มีกิจกรรม แม่กูเลยไม่ได้ให้ตังค์กูเพิ่มเลยแล้วอีกอย่างนะไอ้เงิน 160 บาทเนี่ย เสียดายไหมเอามาซื้อพิซซ่ากินดีกว่า” มันพูดด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกเลยว่ามันโกรธผมจริง& \6 ~0 g6 o, F! F* Q* E
เฮ้ย กูผิดอีกหรือเนี่ย ผมทนไม่ได้เลยตอบกลับว่า 2 @" _7 ?" K6 H h! u- l1 X5 K& p
“เฮ้ย มันเป็นความผิดของกูเหรอว่ะ ที่แม่มึงให้เงินมึงน้อยลงนะ”' T9 u, h* \# D; x4 D; Q# _2 c! [
“เอ้า ถามมึงไม่บอกแม่กูว่าที่มหาลัยไม่มีกิจกรรม กูก็คงจะขอเงินแม่กูด็เยอะขึ้นอยู่หรอก” เป็นไงครับ คนอ่านกับคำตอบที่มันให้กับผม มันพูดถูกนะถ้าผมไม่บอกแม่ของมัน มันคงจะได้เงินเยอะขึ้น2 ]! }5 |2 {, K6 @ c. v
จุกอีกแล้วครับ เฉพาะวันนี้ ผมจุกไปกี่ครั้งเนี่ย 9 _7 B. |+ z8 Z H# {
ยังครับ..........................ยังไม่จบครับวิบากกรรมของผมยังไม่จบแค่นี้
6 V% L6 }+ }% A# E ผมยังโดนมากกว่านี้ เดี๋ยวมาต่อคราวหน้านะครับ
- {7 ^- {4 f2 H% p( R# y! f2 Eและก็มาถึงวันที่ผมจะต้องพรีเซนต์ ผมคิดว่า ผมเตรียมมาดีแล้วนะแต่ก็อย่างที่บอกผมเกลียดชีวะ มันเลยดูไม่ดีเลยนะครับในสายตาอาจารย์จนอาจารย์เค้าเปรยๆกับผมว่า
! ~. `! v& g# F. Q “คุณเนี่ย ไม่มีการเตรียมตัวเลยนะครับเนื้อหาไม่แน่น ไม่รู้เรื่องเลย”- V/ F% B. w% e3 c( ], }
“ครับ” หน้าแหกหมอไม่รับเย็บเลยกูว่ากูเตรียมตัวมาดีแล้วนะเนี่ย
6 Q% r$ I2 Q6 N+ ?1 }% }/ Zพอผมกลับมาที่นั่งเท่านั้นละครับ เจ้ากร๊วกหันหน้ามาผมแล้วพูดว่า% T s. `5 _$ ~7 f
“กูเห็นด้วยกับอาจารย์ที่ว่ามึงพูดไม่รู้เรื่องอีกอย่างถ้ากูรู้ว่ามึงโง่ขนาดนี้ กูไม่ให้มึงมาเรียนสาขานี้หรอก” มันตอบพร้อมสายตาที่ดู
+ i4 u U: J: F% F; f จุกครับ คือ ถ้าเป็นคนอื่นเค้าพูดเนี่ยผมจะไม่ว่าอะไรเลยนะ เพราะผมถือว่าเค้าไม่รู้ แต่นี้เป็นมันอะครับ" W3 l/ r2 g, n' X
รู้ทั้งรู้ที่ผมเลือกเรียนสาขานี้ ทั้งที่ไม่ใช่ตัวผมเอง เพราะเค้าแล้วเค้าก็เป็นคนบอกเองด้วยว่า เรียนสาขานี้เถอะ พูดไม่ออกครับ
+ E! }2 V" x" \( d พวกคุณเคยร้องไห้ไหมครับ ร้องไห้ในใจเจ็บจังเลยครับ เจ็บมากๆเลย$ Q# E) C, s' R! r( [* b. f. o
ครับ การพรีเซนต์ครั้งนั้นผมได้น้อยที่สุดอีกแล้ว จริงๆผมน่าจะชินแล้วนะ เพราะว่าผมได้เกรดน้อยที่สุดในสาขาอยู่แล้ว แต่แล้ววิบากกรรมของผมยังไม่จบแค่นี้ครับ
% L, ?& y9 I- n ในเย็นวันนั้นเอง ผมก็รอเค้านะครับ ที่ห้องแลปเจออาจารย์ประจำโปรเจคของเจ้ากร๊วกมัน % V" N8 R0 a# M; |( s
“สวัสดีครับ อาจารย์.....”ผมพนมมือไหว้พร้อมทักทายไปด้วย
/ W8 A+ `5 v8 L, \/ E จู่ๆอาจารย์ก็รีบดึงผมเข้าไปให้ห้องของเค้าแล้วท่านก็ถามผมว่า. D- Z5 Q: T% e5 P, w7 s/ v7 @
“คุณใช่ไหมชื่อ มังกร” ท่านถามด้วยสีหน้ากังวล
2 h; h- u$ m9 [7 [ “ครับ อาจารย์” ผมตอบกลับไปด้วยสีหน้าก็ไม่ต่างจากท่านก็อยู่ที่นี้มาเกือบ 4 ปีแล้ว ทำไมจู่ๆถามกูว่ะว่ากูชื่ออะไร
& P2 @. v$ n. O6 N4 o “อาจารย์...........เค้าจะไม่ให้คุณจบนะเพราะเรื่องของเกรดที่เรียน ตอนนี้ อาจารย์เค้าสั่งงานอะไรก็รีบทำ ทำให้ดีด้วยแล้วรีบไปส่งซะ ไม่งั้น คุณได้เรียนพร้อมรุ่นน้องแน่”อาจารย์พูดด้วยน้ำเสียงที่ห่วงใยผมเหลือเกินขอบคุณอาจารย์มากนะครับ& W9 {5 Y2 _8 z$ \
“ ครับ” ผมรับปากเพราะผมก็ไม่สามารถที่จบ 5 ปีได้ผมต้องรีบจบออกมาช่วยแม่ผมหาเงินมาส่งเสียน้องของผมเรียนต่อ
2 u6 g" w/ H3 v" e1 n- u “เฮ้ย ไอ้กร๊วก อาจารย์.........เค้าบอกว่าเราอาจจะต้องจบ 5 ปีอะ” ผมถามเค้าเพื่อเค้าอาจจะให้ทางออกอะไรที่ดีๆกับผม
1 J' @% t; y: E+ S; D! w3 h& l" R แต่ปล่าวเลย
$ Q% z2 Z( m4 l+ C( N; y; S$ N “ 5 ปีก็ 5 ปีดิ” คำตอบมันให้กำลังใจผมมากเลย. a$ u u4 |" G: O! X: O4 q! ^* d* n
“ แล้วอีกอย่างถ้ากูเป็นเจ้าของบริษัทกูก็ไม่รับมึงเข้าทำงานหรอก เพราะเกรดมึงห่วยขนาดนี้ใครเค้าจะรับ” เป็นกำลังใจเพิ่มเติมที่ผมได้จากกร๊วกอีกเช่นกัน
% ~& `( e' Q9 E) g. G+ H3 ] และตอนนี้เองที่ผมคงจะตาสว่างแล้วมั่ง ผมก็เลยตั้งหน้าตั้งตาทำงานตามที่อาจารย์สั่ง ไปซ่อมตามที่อาจารย์ ทำรายงานตามที่อาจารย์สั่งเพราะผมมีคนข้างหลังที่รอผมอยู่ ไม่ว่าจะน้องๆแล้วก็แม่ของผม อีกผมจะให้ชีวิตของคนๆหนึ่งที่รู้จักกันแค่ 4 ปีมาทำลายชีวิตของผมไม่ได้อีกแล้วอีกอย่างถึงแม้ผมอยากจะย้ายสาขากลับไปเรียนภาคคณิตศาสตร์ผมมาไกลกว่าที่จะไปเริ่มต้นกับมันอีกครั้ง
7 c+ ], C7 X; }- n* E8 [( _ ความพยายามครั้งนั้นผมได้กำลังใจจากเพื่อนๆที่อยู่ pirch ไม่เคยได้รับจากเจ้ากร๊วกเลยพับผ่าซิ7 L4 n6 k) c ^& x7 Y
“O.K. ผมให้คุณผ่านนะ” อาจารย์.............บอกผมด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าเออมึงรีบๆหายจากกูซะ เดี๋ยวกูเปลี่ยนใจไม่ให้มึงจบขึ้นมา รีบไปเลยไป# t: @% x9 J6 ~; c4 E1 a
“ขอบคุณครับ อาจารย์” เหมือนรับรู้ถึงความรู้สึกที่อาจารย์ที่จ้องมาทางผม
6 s2 V+ b) q/ S ผมออกจากห้องนั้นด้วยความโล่งอก ทำไมน่าการที่เราเรียนอะไรที่มันไม่ใช่ตัวเราเองเนี่ย 4 ปีเอง ทำไมมันนานแหมนี้เนี่ยที่เหลือ ตอนนี้ก็คือเตรียมรับปริญญาอย่างเดียว ลืมบอกครับ ผมจบตอนซัมเมอร์แล้วที่บ้านผมก็ไม่มีใครรู้เลยว่า ผมได้เหรดเท่าไร อีกอย่างไม่อยากให้เค้ารู้ด้วยอะครับ เพราะเค้าเคยห้ามแล้ว
8 g. n6 Q7 M8 R8 I$ [อย่า อย่า แล้วก็อย่า เรียนสาขานี้" m& n5 ]. `, n4 B
กูก็เสือกดื้อ เอาอารมณ์มาเหนือเหตุผล แล้วเป็นไง เฮ้อ1 e, y3 }9 M! k. Z% @4 l- p' t
ช่างมันเถอะ มันจบแล้วนี้หว่า คิดอะไรเพลินๆอยู่มาเจอคนที่ไม่อยากเจอเลย
1 B6 B5 y, M0 B5 ^) @/ p“เออ ไอ้กร๊วก อาจารย์ เค้าให้เราผ่านละเราจบแล้วก็รับปริญญาพร้อมนายเลย” ผมบอกกะว่าให้มันบอกเออเก่งเนอะ ดีใจด้วยนะ อะไรทำนองนี้' x8 L# n- P8 i. _
แต่คำพูดที่หลุดออกจากปากของมันก็คือ/ \) h8 U. S% e( E6 v' |& T# i
“เอ้าเหรอ มึงจบด้วยเหรอ” กำลังใจที่ผมได้รับจากมันอีกแล้วแล้วผมก็ไปกินข้าวกับมัน คิดว่า มื้อนี้คงจะเป็นมื้อสุดท้ายที่ผมคงได้กินข้าวกับเจ้ากร๊วก
+ t; Y0 E" x9 T v+ _แล้วก็วันที่แม่ผม หรือแม้กระทั่งตัวผมเองก็ดีใจ ผมทำได้แล้วครับทั้งที่เหมือนอยู่ในนรกมา 4 ปี ผมผ่านมันมาได้แล้วครับอยากตะโกนให้ก้องฟ้าว่า ผมจบแล้วโว้ย
4 l. G3 ~0 s9 s0 h3 L* ]0 W7 y5 e# g เหตุการณ์ต่อจากนี้ไปก็ไม่ได้สลักสำคัญอะไรแม่ของไอ้เจ้ากร๊วก ให้เจ้ากร๊วกตามผมไปถ่ายรูปด้วย ครับ ผมก็ไปนะแล้วมันก็เป็นรูปรับปริญญาสุดท้ายที่ผมได้ถ่ายกับมัน
% y7 U+ D4 \7 O4 ^, `4 ]: d“ขอสายคุณมังกรค่ะ” เสียงใครก็ไม่รู้ไม่คุ้นเอาเสียเลย
) O2 r: j$ s1 l% ~$ y/ }- C' r( B8 Y! S “ครับ เรียนสายครับ” ใครว่ะอยากรู้จริงๆ เพื่อนกูคนไหนว่ะเนี่ย พูดเพราะฉิบหาย; |9 f6 n" f- O
“เออ ถ้าเราจะนัดคุณเข้ามากรอกใบสมัครพร้อมทั้งทำแบบทดสอบเพื่อเข้าทำงานค่ะ ไม่ทราบว่า วันพฤหัสนี้ สะดวกหรือปล่าวค่ะ”
. h; c. t* U# n9 q5 r0 e, P. c “สะดวกครับ” มึงจะให้กูไปตอนนี้กูยังไปให้ได้เลย
. s1 v/ Z8 g# f$ H, w: y “แล้วเจอกันนะค่ะ” เสียงใสแจ๋ว! \* o N% }) K6 c- `+ d% J! f
วันนี้ที่รอคอย วันพฤหัสมาถึงแล้ว
1 f0 _0 U" h3 ?0 q& I “คุณมังกรใช่ไหมค่ะ” ฝ่ายบุคคลถามผมพร้อมเตรียมใบสมัครมาให้ผมกรอก
% @8 ~' h$ e0 A3 G “ใช่ครับ” ผมรับคำเป็นงานแรกเลยนะเนี่ย ที่เค้าให้ผมกรอกเป็นกิจจะลักษณะขนาดนี้
. }; A' b: n6 w6 d “เดี๋ยวทำแบบทดสอบก่อนนะค่ะ แล้วตอนบ่ายเข้ามาคุยกับพี่”ฝ่ายบุคคลพูดทั้งยื่นทั้งใบสมัครและก็แบบทดสอบ
0 Q8 ] i. t, s2 B! N% i, y “ครับ” ผมรับคำสีหน้าแสดงออกว่าอยากได้งานมาก
' ?1 |! l& W }) o' T. y/ m“แล้วตอนบ่ายรบกวนมารับฟังผลการทดสอบด้วยนะค่ะ”
2 U/ `" N. X# L“ครับ” ผมตอบขณะที่ผมยังกรอกรายละเอียดข้อมูลของผมลงในใบสมัคร
; m) l8 j; x \5 Y* T/ e5 Q, sอ๊อด เสียงพักเที่ยงของบริษัทที่ผมไปสมัคร ดังโคตรน่ากลัวเลยผมทานข้าว แล้วถือโอกาสสำรวจบริษัทที่ผมสมัครเป็นบริษัทที่ผลิตสีที่ใช้ในสิ่งพิมพ์ทั้งหลายอะครับ. M; d& b! S4 m" [" ?) I
13.00 น.
9 w2 u+ ~2 n: q “ผลการสอบของคุณโอเคนะค่ะ วันจันทร์คุณมาทำงานได้เลย เริ่มงาน8.00 โมงเช้า เลิก 5 โมงเย็น ทำงานวันจันทร์ถึงวันเสาร์นะค่ะมีอะไรจะถามอะไรอีกไหมค่ะ” เจ้าหล่อนตอบได้เสียงราบเรียบจัง
2 ^+ n) u- x4 [ G: w( N# v “ผมจะได้เงินเดือนเท่าไรครับ” ผมถามตามที่เค้าเรียกร้อง+ X$ b0 C$ e# _. Z" F/ P
“6 พันบาทค่ะ” ตอบได้เสียงราบเรียบอีกแล้ว5 G0 u' o/ N2 W0 _6 g9 g0 l% B7 ^
อะไรว่ะ เรียนมาซะสูงได้เงินเดือนเท่านี้เองเหรอว่ะ เอ้าๆก็เอาดีกว่าไม่มีงาน 5 Q2 l0 N% L. o6 i/ W3 i" [1 y( v
“โอเคครับ” ผมตอบ เพราะอยากจะรีบออกจากบริษัท เพื่อที่จะโทรศัพท์ไปบอกแม่ว่า ผมได้งานแล้ว แม่ผมคงดีใจนะ (คิดว่างั้นนะ)
`5 g& V1 l- Y- W6 z! t“แม่ ผมได้งานแล้ว เดี๋ยววันพรุ่งนี้ วันเสาร์ ผมขอไปซื้อกระเป๋านะเอาไว้ใส่เอกสงเอกสาร ไว้ทำงานนะ” บ้าเห่อฉิบหายเลยตู" E' ?( B( f8 s. Q1 U
“เอาซิ” แม่ตอบ ท่าทางแม่จะดีใจกว่าผมอีกนะเนี่ย2 A3 H# G6 Z0 e; T- E- O, W
คืนนั้นเอง ก็เกิดเหตุการณ์ที่มันไม่น่าจะเกิดขึ้นกับผม
! K* Y% f2 q4 U Q ^) {8 O0 {2 Gกริ๊ง............. Z# X* W6 B4 ? e' Z- J1 @
กริ๊ง......................
: L# T# D: B7 X; r/ k# e* gกริ๊ง.........................& i- X4 l3 W: Q; w: H/ Z
“สวัสดีครับ” ; J% a( {# C7 y3 h; Z
แล้วเสียงที่ผมไม่อยากได้ยินไม่อยากให้มันเกิดขึ้นกับผมมันก็ดันเจือกเกิดขึ้นกับผม
3 u- u/ g, c& ^- m: B“สวัสดี” เสียงสะอื้นไห้ร่ำไห้ออกมาจากสาย
' h5 M, v2 K [( q7 s5 w9 O7 ~# l“ครับ” พวกคุณเดาถูกแล้วครับเจ้ากร๊วกโทรมาหาผม @; O' A% P2 k4 ^
“มีอะไรหรือปล่าว” ผมถามตามารยาทครับใจอยากจะวางสายทิ้ง แต่แม่ผมอยู่ ผมไม่อยากให้แม่ผมรู้
0 m4 P+ R0 k4 i+ o2 @0 F. f8 ]“ฮือ............. เรารู้แล้ว ว่ามังกรรักเรามากไม่มีใครรักเราเท่ามังกรอีกแล้ว” เสียงสะอื้นไห้ดังกล่าวเดิมอีก ?7 B7 J J. K! w$ m( U! @
“อืม” แล้วมาบอกกูทำไมว่ะเนี่ย
@8 z- z! O- G* f8 E5 ?“นาย ก.เค้าไม่รักเราเลยอะ” เจ้ากร๊วกมันตอบเสียงร้องไห้ยังดังอยู่1 Y7 C! T" R3 J8 s& M% v5 h! ^
แล้วเกี่ยวอะไรกูว่ะเนี่ย จริงๆแล้ว รายละเอียดมีมากกว่านี้นะครับผมยังห่วงใยมันอยู่ สงสัยตัวเองเหมือนกันว่า ตอนนั้นจะทำแบบนั้น ทำไม ตรงส่วนนี้ผมไม่ขอเล่าละกัน
. o% W5 d9 G b4 O0 Q6 j! }“เออ โอเค พรุ่งนี้ เราจะไปซื้อกระเป๋า ซื้อเสร็จเดี๋ยวแวะเข้าไปหาละกัน”/ a/ {# B. K8 Z1 Z( F/ b
เฮ้อ........................คุณคิดเหมือนผมไหมครับว่ามันจะมาไม้ไหนเนี่ย
% k8 i Y6 H2 s1 Qไม่เป็นไร กูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ากูจะโดนอะไรอีก.................
; O8 h7 b4 y" W" ^ กริ๊ง กร๊อง
9 `! e/ d" d" T: H6 U$ Qพร้อมเสียงเปิดประตูที่ห้องของมัน
4 Z# E# x5 [# x3 _หน้ามันซีด ขอบตาคล้ำด้วย สงสัยผ่านมาร้องไห้มาอย่างหนักเผลอๆจะไม่ได้นอนมาทั้งคืน- l3 o! Y; z% r- I# J* y/ v
“เอ้า กระเป๋าเราสวยไหม” ผมพูดพร้อมอวดกระเป๋าใบใหม่ให้มันดู
9 `6 E- g$ ?8 q“สวยดีนะ” มันตอบพร้อมจ้องหน้าผมเมื่อจะรอคำถามอะไรบางอย่างที่จะมัน$ z% F, M2 a0 |5 Z
“อืม...............แล้วตอนนี้เป็นไงบ้างอะ” ตามสายตาที่มันเรียกร้อง
7 N4 v8 D) A! I2 Kยอมรับนะครับ ตอนนี้ผมสงสารมันอะครับ ทั้งๆที่ ยามผมไม่มีใครยามผมมีปัญหา มันกลับไม่เคยยืนอยู่เคียงข้างผมเลย5 D7 X2 l6 _& d1 _. f! W
“ดีขึ้นแล้วละ” เจ้ากร๊วกมันตอบผมน้ำเสียงมันดูเศร้าลงไป เสียงไม่มีการบ่งบอกที่ความเย่อหยิ่งในอดีตที่มันทำกับผมเลย
2 o2 D+ J& T* W- D5 r; Z7 ^ ทายต่อซิครับ เกิดอะไรขึ้นต่อไป1 I' }( N3 r/ O. o
ผมกอดมันครับ มันกอดผมแน่นเลย เฮ้อสงสารมันจริงๆเลย ร้องไห้ด้วย(เจ้ากร๊วกนะครับ ไม่ใช่ผมที่ร้องไห้)
& h; a- @1 L7 H8 N9 u) }1 O แล้ว .....แล้ว และแล้ว................ครับ
% G9 d$ Y4 h# g: m( `พวกคุณเดาถูก(มั่ง)ครับ ผมมีอะไรกับมันอีกแล้ว แววตาเศร้าสร้อยพร้อมประโยคที่มันพูดกับผม ที่ผมฟังแล้วอืม..........ทำให้ผมจะลองเปิดใจรับมันอีกครั้ง
7 b- I/ j7 K+ s! {4 c“อย่าทิ้งเราไปนะ มังกร” มันพูดขณะกอดผม- V9 E7 h& u8 D# x9 `/ }, H
“เราไม่เคยทิ้งกร๊วกเลยนะ มีแต่กร๊วกทิ้งเรา” ตอบให้มันรู้สำนึกซะบ้าง
; M/ e5 {! {8 D* w" f7 B& Gเสียงร้องไห้ยังดังไม่ขาดสาย ดังออกมาจากคนที่เคยทำให้ผมเจ็บ
* X& t3 g/ |0 a9 u' fครับ เรากอดกันอย่างนั้นจนกระทั่งบ่าย 2 ได้มั่ง7 y: p9 U& z+ r7 i0 d: D5 s
แล้วเราก็มาหาอะไรกินกันครับ ตอนนั้นความรู้สึกเหมือนข้าวมันปลามันเลย ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆนะ
3 P& }* R9 P5 w2 ] Q“อร่อยไหม” เจ้ากร๊วกถามผมขณะข้าวเหนี่ยวเต็มปากมันเลย% W$ y# t% A: p2 d. X; {% H
“อร่อยดี” โรแมนติคมาก กินข้าวเหนี่ยวส้มตำไก่ย่าง ข้างทาง ขอคืนดีเนี่ยนะ5 N6 j$ W; o, b: k+ Z& O2 V
“เออ เราทำงานวันจันทร์ถึงเสาร์นะ เราจะมาเจอกร๊วกอีกทีวันอาทิตย์”ผมบอกมันด้วยความรู้สึกที่ว่าคนรักของผมกำลังจะกลับมา(จริงๆนะ)- J1 ?: U; ] P: s/ n" ^/ c& p
“อืม....กินเสร็จแล้ว ไปเสียค่าเพจที่มาบุญครองด้วยเดี๋ยวร้านปิดอีก”: ^# J5 x# R4 s7 P% O
“เออ เร็วๆแล้ว”5 S! U5 [% {3 @
ผมก็เดินไปกับเค้านะ มีบางจังหวะที่ผมได้จับมือเค้าด้วย ดีจัง....0 r+ i9 k/ x2 u! { O1 ^
ผมอยากหยุดเวลาตรงนี้เอาไว้จังเพราะหลังจากที่เจ้ากร๊วกมันเสียค่าเพจแล้ว ผมต้องกลับบ้านกว่าจะได้เจอมันอีกทีก็วันอาทิตย์แน่ะ
4 U, w9 G6 W9 p7 {& H4 u“เออ เจอกันอีกทีวันอาทิตย์นะ แล้วเดี๋ยวเราไปหาโปรแกรมหนังดูกัน” + z; k/ w' W+ z9 ^
“ได้ ได้ รีบกลับเถอะ”) H0 c2 O& k- j& C# l' y
วันจันทร์วันเริ่มงานวันแรก กูก็คิดถึงมันเลยเหรอว่ะเนี่ย7 P# |6 P; t% N6 p* d
วันอังคาร เหลืออีกตั้ง 6 วันแน่ะ
. t9 \3 b$ Q8 @+ W' {0 c1 M6 {วันพุธ ผ่านมากลางอาทิตย์แล้ว
+ R/ c8 v6 \1 O. @+ W+ Uวันพฤหัสบดี กูจะดูหนังเรื่องอะไรดีว่ะ เอาเป็นว่าไปดูหน้าโรงดีกว่า
+ q3 N; t( H2 x: m! b8 F' O+ iวันศุกร์ เหลืออีก 2 วันเอง ดีใจอิบอาย
( C- U4 r$ v% Q: L. r1 {8 s* `6 [วันเสาร์แล้ว พรุ่งนี้ จะได้เจอมันแล้ว' R2 _( Q j9 [" k$ j' X8 X
พวกคุณอ่านเรื่องราวตอนนี้ของผมดูนะ ดูดิผมยังห่วงมันแล้วก็ยังรักมันอยู่นะ
( b! N3 v& L; Q1 ?! p9 F0 Mแต่............................+ P( O, `5 N( ^' |4 R- y% P
วันอาทิตย์2 x8 |# _& t# u
ก๊อก ก๊อก $ ~- |/ w1 c' E7 R, h5 m
เปิดประตูพร้อมกับหน้าของเจ้ากร๊วก บอกไม่ถูกครับว่าหน้าตอนนั้นเป็นอย่างไง8 f6 O! L- a, B5 D
ผมคิดถึงมันมากอะครับ พอเข้าห้องมันเสร็จ ผมเข้ากอดมันเลยนะแต่มันปัดมือผมอะครับ จะหอมแก้มมัน มันก็เบือนหน้าหนี . z O4 W* b! S6 E
“จริงอย่างที่เล็กพูด” เสียงของเจ้ากร๊วกดังขึ้นมาทำลายความเงียบ* {3 h5 v$ Z% a1 X+ r
ผมจำไม่ได้ว่า ชื่อเล็ก หรือเล้ง นะครับขอใช้ชื่อเล็กละกัน(เป็นเพื่อนที่เล่น pirch กับเจ้ากร๊วกมันผมไม่เคยหน้าของเค้าหรอก)6 G. u, f* r3 x
“พูดว่าอะไร” ผมถามมันด้วยสีหน้าอย่างรู้
{9 s0 z6 y, E- X“ชีวิตของเราอย่าให้มันน้ำเน่าเหมือนละครแล้วอีกอย่างรักแท้ไม่มีอยู่ในหมู่..... และอีกอย่าง รักคือการให้ไม่ใช่หรือ”มันย้อนถามผม: E" D0 U6 g, C/ A8 e: W0 z6 [
ผมยังไม่ทันตอบอะไร มันก็พูดขึ้นมาว่า “เมื่อความรักคือการให้ก็ให้กูไปตามทางของกูซิ”
) I5 r& Z6 B( ~( S) f9 g: Lครับ เสร็จคำพูดนั้น ผมแต่งตัวแล้วออกมาจากห้องเค้าเลยครับไม่มีน้ำตาที่ไหลออกมาจากตัวผมเลย มีแต่ความเจ็บปวด คิดอยู่ตลอดเวลาว่าทำไมเราถึงให้โอกาสเค้าขนาดนี้ ทั้งที่เค้าเห็นเราเป็นแค่ของตายเราไม่ใช่ของดีของเค้าซักหน่อย สัญญาครับ สัญญากับตัวเองแล้วว่า ต่อไปนี้ให้มันมาคุกเข่าขอร้อง อ้อนวอนขนาดไหน ผมจะไม่ใจอ่อน คืนดีกับมันอีกมันเป็นคนทำให้มีกำแพงที่เกิดขึ้นเองระหว่างผมกับเค้าเอง แล้วก็คิดว่ามันไม่สามารถทำลายมันลงได้ด้วย ลาขาดครับ กับคนพันธุ์แบบนี้ 3 o$ W" ?* r9 f9 \
5 d- t1 _' \% X
- e2 g7 b' K& k% _
; k3 a9 D& M& Q
1 e0 e" j6 j* Y/ L3 q |
ขออภัย! โพสต์นี้มีไฟล์แนบหรือรูปภาพที่ไม่ได้รับอนุญาตให้คุณเข้าถึง
คุณต้อง เข้าสู่ระบบ เพื่อดาวน์โหลดไฟล์นี้ หากยังไม่มีบัญชี กรุณา สมัครเข้าเรียน
×
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2014-4-20 08:27:51
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2014-4-20 09:05:55
โพสต์ 2014-4-20 15:12:41