รอรักพ่อเพื่อน
ในสมัยเด็ก หลายๆคนคงมีเพื่อนที่สนิทที่สามารถไปมาหาสู่ เข้านอกออกในบ้านได้อย่างสบายเลยใช่ไหมครับผมก็มีครับไอ้หยกเพื่อนผม เราโตมาด้วยกัน บ้านก็อยู่ไม่ห่างกันเท่าไร เราจะเจอกันแทบทุกวันไม่บ้านผมก็บ้านหยกวิ่งเล่นกันในตลาดเล่นน้ำกันในคลองข้างหมู่บ้านยิงนกตกปลา ด้วยกันมาตลอด พ่อของหยกก็แทบจะเป็นพ่อผมด้วยเช่นกัน
พ่อหยก แกเคยทำงานเป็นทหารมาก่อนแต่ไม่รู้ทำไมแกต้องออกจากทหารมาขายก๋วยเตี๋ยว ขายข้าวแกงแบบนี้ด้วยที่แกเคยเป็นทหารมาก่อน ทำให้หุ่นแกออกแนวบึกๆตันๆ ตัวเต็มไปด้วยขน สมัยเด็กๆผมจะมีความสุขมากที่ได้กอดกะพ่อของหยก จะลูบขนที่แขนขนที่อกแกเล่นประจำ จุดเปลี่ยนของชีวิตของผมกะครอบครัวของหยกก็เกิดขึ้น แม่ของหยกเสียครอบครัวหยกเศร้ากันมาก ผมเห็นพ่อของหยกผู้ชายตัวใหญ่หนวดเคราเต็มไปหมดหน้าตาดุๆของแกตอนนี้นั่งร้องไห้อยากกะเด็กแกเห็นผมปลอบหยกที่เป็นเพื่อนกันแกลากผมกะหยกไปกอด...”ไอ้อ้วนอารักเรานะ เราเป็นเหมือนครอบครัวคนหนึ่งของอานะ “เสียงที่สั่น น้ำตาที่ไหน ผมเข้าใจผมสงสารพ่อหยก อานพ จับขั้วหัวใจ จนผมต้องร้องตามออานพและหยกไปตามๆกัน ........หลังจากงานศพแม่หยกได้ไม่นาน ผมถูกส่งไปเรียนโรงเรียนประจำ หยกก็ตั้งใจเรียนมากขึ้นหวังจะเป็นนายร้อยกะเค้า ในที่สุดหยกก็ทำได้อย่างที่หวัง สิ่งที่หยกฝากไว้ก่อนไปเรียนโรงเรียนเตรียมทหารก็คือ ฝากพ่อมันด้วย
เวลามันก็หมุนผ่านไป ผมจากเด็กนักเรียนกลายเป็นนักศึกษา ผมก็ยังทำตามที่ได้ให้ไว้กะหยกผมยังแวะเวียนไปบ้านหยก ไปเป็นลูกมือพ่อหยกทำกับข้าวประจำ“อ้วนวันนี้มาแต่วันเลยไม่มีเรียนรึไง”อานพพูดเมื่อเห็นผมเดินเข้าร้านมา “ยังอะพ่อนพ ช่วงนี้ที่มหาลัยอาจาร์ยมีสัมมนากัน เค้าเลยหยุดให้อะครับ” ผมเดินไปล้างมือ เพื่อมาช่วยอานพทำอาหารขาย ไม่รู้ว่าผมรู้สึกไปเองไหมที่เห็นอานพมีความสุขทุกครั้งที่ผมไป “กินข้าวมายัง วันนี้พ่อทำ ต้มขาหมู กะผัดกระเพราะไว้ด้วยนะ”ที่แกพูดมานั้นอะของโปรดผมทั้งนั้น“เดี๋ยวก่อนก็ได้ครับพ่อเดี๋ยวเตรียมของเสร็จแล้วค่อยกิน” ผมตอบไปคนที่ไม่รู้จักเรา ก็จะนึกว่าผมกะอานพเป็นพ่อลูกกันจริง จนบ้างครั้งพ่อผมเองยังบ่นเลยว่านี้เค้ายกลุกชายเค้าให้บ้านนี้ตั้งแต่เมื่อไหร เราสองคนช่วยกันจัดแจงของที่เตรียมไว้ ก่อนที่อานพจะลงมือจัดการทำให้มันเป็นอาหารขึ้นมาผมใช้เวลาว่างที่มีอยู่กะอานพสะส่วนใหญ่ตั้งแต่เช้ายันเย็น ความรู่สึกตอนนี้มันรู้สึกมากกว่า พ่อของเพื่อนแล้ว เรื่องหยกเองก็ไม่น่าจะรู้
“อ้วน เย็นนี้กินอะไร หยกมันจะกลับมาวันนี้นะเดี๋ยวพ่อทำไว้ให้“ ผมลืมไปเลยว่าทุกๆหนึ่งเดือนหยกจะกลับบ้านที่หนึ่ง ทั้งๆที่มันควรจะกลับทุกอาทิตย์ แต่ก็เพื่อนกันมันก็เคยบอกว่ามันมีผู้หญิงที่ชอบอยู่อยากอยู่ข้างๆเค้าเห็นว่าพ่อมันมีผมอยู่ด้วยเลยหมดห่วง แต่ผมก็ไม่วายที่จะด่ามันทุกครั้งที่มันบอกเลือนกลับบ้าน “อะไรก็ได้พ่อนพ เอาที่ไอ้หยกมันชอบละกัน “ผมตอบ “สักเย็นเดี่ยวผมไปรับไอ้หยกให้นะพ่อนพ “ “เออดีๆจะได้ไม่รีบเก็บร้าน เฮยวันนี้ทำไมมันร้อนจังเลย” อานพไม่พูดเปล่า ลุกขึ้นถอดเสื้อต่อหน้าผมขนที่หน้าอก เปลียกไปด้วยน้ำเหงื่อแต่แกไม่มีกลิ่นเหงื่อให้เหม็นผมมองตาค้างเพราะมันเป็นภาพที่เซ็กซี่จริงๆ นานแล้วตั้งแต่ผมไปเรียนโรงเรียนประจำจนผมกลับมาอยู่บ้านผมไม่เคยได้กอดอานพอีกเลยอย่างมากก็แค่จับแขน“อ้วนมองนานไปแล้วลูก พ่อเขินเป็นนะ ทำไมจะไปอาบน้ำกับพ่อด้วยรึ “ ผมอึ่งกะสิ่งที่อานพพูดออกมา แต่ก็นะ แต่ก่อนก็อาบน้ำด้วยกันสามคนบ่อยๆแต่ก็นานมาแล้ว “พ่อนพก็ผมมองเพราะพ่อนพหุ่นดี ถ้าผมหุ่นดีแบบพ่อนพนะป่านี้มีแฟนไปแล้วฮ่าๆ”ผมหัวเราะแก้เขิน “ แกเดินมาใกล้ ทำท่าเหมือนเบ่งกล้ามให้ดู ผมแทบหัวใจจะวายตาย นี้ถ้าอานพรู้ว่าผมชอบผู้ชายแถมรักแรกยังเป็นอานพอีกเนียแกจะยังคุยกะผมอยู่ไหม “ไปอาบน้ำเลยพ่อร้อนก็ไปอาบน้ำ มายื่นใกล้ๆแบบนี้เหม็นเหงื่อ(ปากไม่ตรงกะใจจริงๆเลยตรู)” อานพทำท่าดมกลิ่นตัวเองก่อนหัวเราะ “เออไปอาบน้ำก่อนนะ ดูหน้าร้านให้ด้วย เปลี่ยนใจมาอาน้ำกะพ่อก็เรียกละ ฮ่าๆๆๆ” แล้วอานพก็เดินขึ้นบ้านไป ปล่อยให้ผมอารมณ์ค้างนั่งเฝ้าหน้าร้านคนเดียว
“เฮยหยกทางนี้ๆ” ผมตะโกนเรียกเพื่อนรักของผมที่ท่ารถคนที่ท่ารถจะมองที่หยกเป็นส่วนใหญ่เพราะในหมู่บ้านเราไม่ค่อยที่จะมีนักเรียนนายร้อยสักเท่าไรถึงแม้หยกเองจะถอดเสื้อ(ชุดเต็มยศ) ออกแล้วก็ตาม “สวัสดีครับท่านตำรวจ จะจับผมไหมครับวันนี้มารับท่านแต่ผมลืมเอาหมวกกันน๊อกมา” ผมแซวเพื่อนรักผม “ไอ้ห่า...เรียกสะดังเลย****อายคนนะไอ้อ้วน****แม่งกวนตรีนอะ”หยกชกที่แขนผมเบาๆ(เบาของมันคือเจ็บของผมละ) “ไปๆขึ้นรถพ่อรออยู่” ผมบอกมัน เราสองคนคุยกันหลายต่อหลายเรื่องถึงแม้บ้างครั้งจะมีโทรคุยหากันบ้างแต่ก็ไม่บ่อยหยกมักจะถามเรื่องผมกับพ่อของเค้าว่าเป็นไงกันมั่ง ผมก็ไม่เข้าใจความหมายในสิ่งที่มันถามเท่าไหรแต่ก็ตอบกลับไปว่าก็ดีไม่ได้ทะเละอะไรแบบนี้เสมอๆหยกเองก็เล่าเรื่องแฟนของเค้าให้ฟังว่าเป็นพยาบาล เธอสวย แต่ดุ ทำให้มันจีบใครอีกไม่ได้เลย แต่มันก็รักสาวพยาบาลคนนี้จริงๆ มันชอบถามผมเสมอๆว่าทำไมยังไม่มีแฟนสะที ผมก็ได้แต่ตอบไปเหมือนทุกครั้ง ว่าผมดูไม่ดีผมอ้วนผมดำ ผมปากหมา อะไรที่คิดได้ก็บอกไป แต่หยกก็มักจะทิ้งท้ายว่า “อ้วนแกรอใครอยู่หรือเปล่า” ผมได้แต่เอาคำนี้ของหยกไปคิดประจำว่าผมรอใครอยู่ ใครของหยกนี้คือใคร หยกเป็นคนฉลาดมักมองอะไรแตกก่อนผมเสมอๆ ซึ่งผมก็เก็บความสงสัยไว้ในใจ
ค่ำวันนั้นเราฉลองกันนิดหน่อยวันนี้ดูอานพมีความสุขมากเป็นพิเศษ เพราะหยกลูกชายคนเดียวได้กลับมาเยี่ยมบ้านสักที่ อีกไม่นานหยกก็จะเรียนจบกะจะมาเป็นตำรวจที่ตัวอำเภอ ส่วนผมก็จะเรียนจบไล่ๆกะหยกเหมือนกัน ผมก็คิดจะมาเปิดร้านกาแฟ ไม่ก็สวนอาหารเล็กๆในหมู่บ้านของเรา“พ่อ หยกใกล้จะจบแล้ว พอหยกจบไปทาบทามสาวให้หยกหน่อยนะ”ไอ้หยกพูดหน้าตาย ผมนี้งงไปเลยนี้มันตกลงจะเอาคนนี้แน่ๆรึ “ดูกันให้ดีก่อนเรายังเด็ก เค้ายังเด็ก ดูกันนานๆไม่เสียหายนะ”อานพพูด “พ่อดูใจกะแม่นานไหม “ ไอ้หยกถามมองหน้าอานพตาใส่ “อะไอ้นี้ ก็ไม่นานหลอกพ่อพาแม่แกหนี “ อานพตอบแบบอายๆ “ก็ตอนนั้นข้าจนแถมในท้องแม่แกยังมีแกอยู่ด้วย”อานพลูบหัวหยกเบา ผมได้แต่มองแล้วนึกอิจฉาหยกขึ้นมานิดๆ “แล้วพ่อไม่คิดจะมีใหม่รึ นี้มันก็นานหลายปีแล้วนะพ่อ“ หยกถามแล้วมองมาทางผมอานพมองทางผมมั่ง แล้วพูดว่า” อยากอยู่นะเจอคนสนใจอยู่คน แต่ขอดูอีกนิด” พ่อลูกสบตากันแล้วหัวเราะ อะอาว****เป็นสวนเกินรึเนีย “อานพใครอะที่อานพชอบอะบอกมั่งดิผมอยู่กะอาแทบทุกวันผมยังไม่รู้เลย”“อะอะเรื่องของผู้ใหญ่เค้าเด็กไม่เกี่ยวฮ่าๆๆๆ” อานพสวนผมทันทีผมได้แต่คิดในใจใครหนอที่อานพชอบ แต่ก็แอบเจ็บที่ใจนิดๆ
“ไงละเรื่องของผู้ใหญ่ๆ แป๊บเดียวพับไปสะละ“ผมบ่น ขณะช่วยกันกะหยกพยุงอานพขึ้นไปนอนบนห้อง
“หยกแกเช็ดตัวพ่อด้วยนะ“ผมสั่งมัน “เฮย ****เช็ดเถอะ ****จะไปโทรหาแฟนหน่อย ยังไม่ได้รายงานเลย “ อะอาวไอ้ลูกทรพี ไงงั้นอะผมคิดในใจ “****ทำได้ดีกว่า****อะ****รู้ “ แล้วมันก็เดินลงจากบ้านไปนั่งโทรศัพท์ที่โต๊ะหน้าบ้านอาวแล้วไงใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ เพราะนานแล้วที่ไม่ได้เห็นอานพไม่ได้สติอย่างงี้อยากจะเข้าไปกอดไปจูบเสียนี้กะไรแต่ความดียังคงมีอยู่ผมตั้งสติเดินไปเอาขันมาใส่น้ำหยิบผ้าเช็ดตัวของอานพมาชุบน้ำเช็คตามใบหน้า แก้มทั้งสองข้างของแกเต็มไปด้วยหนวดและเครา ผมเอามือลูบเล่นเบาๆ มันแข็งๆสากๆแต่ก็มีความสุขที่ที่ได้ลูบหนวดแกจากนั้นผมค่อยถอดเสื้อยืดที่แกใส่ มันถอดยากมากเพราะแกนอนหลับไปแล้วแต่ก็ไม่ยากสำหรับผม ตอนนี้อานพ นอนโชว์แผงอกที่เต็มไปด้วยขนจากอกบนลงไปถึงในกางเกง ผมค่อยเอาผ้าชุบน้ำเช็ดตามตัวแกอยากจะเข้าไปกอดแกเหลือเกินแต่ก็ไม่อยากจะเสียวันเวลาดีๆความรู้สึกที่ที่ผ่านมา ได้แต่อดใจไว้ ผมค่อยๆปลดเข้มขัด ค่อยๆถอดกางเกงขาสั้นของแกออกมันทำให้เห็นกางเกงในตัวจิ๋วที่แกนุ่น ภายในมีก้อนกลมๆใหญ่ๆขดอยู่ผมอยากที่จะจับมันเหลือเกิน และแล้วความดีในใจของผมก็แพ้ความเลวที่มีอยู่ผมกัดฟัน เอื้อมมือไปหวังจะสำรวจภายในกางเกงในตัวจิ๋ว “ ไอ้อ้วน****เสร็จยังลงมาหา****หน่อย” ผมสะดุ้งเล็กน้อย ไอ้หยกตะโกนเรียกผมจากข้างล่าง ทำให้ผมสติดกลับคือมา ผมมองร่องอานพ ที่มีแต่กางเกงในตัวจิ๋วอีกครั้งก่อนจะเดินไปเอากางเกงบอลของแกมาใส่ให้ ห่มผ้าให้แกแล้วลงไปหาคุณชายหยกที่นั่งคอยผมอยู่หน้าบ้าน
.”เรียกสะดังเชียวกลัวชาวบ้านเค้าไม่ลงมาด่ารึไง”ผมด่ามันขณะที่เดินไปหามันที่โต๊ะ “ทำไรอยู่****นานจัง “ มันมองสงสัย “ก็เช็ดตัวดิ พ่อแกตัวใหญ่จะตายอะอะมีไรจะคุยว่ามา”ผมรีบตัดบท ผมนั่งลงจุดบุหรี่ดูด ถึงแม้ไฟจากในบ้านจะส่องมาที่โต๊ะนี้ไม่สว่างเท่าไหรนัก แต่ผมก็เห็นแววตาที่หยกมองผมได้ดี ดูกังวล และมีเรื่องอยู่ในใจ “ไอ้อ้วน......แก........เออ ****จะพูดไงดี****” หยกทำท่าคิด “ เออ อะไรละ มีอะไรก็ว่ามา เราเพื่อนกันนะ” ผมจับที่แขนมัน” ไอ้อ้วน แกชอบผู้ชายใช่ไหม.......”ผมนิ่งอึ่ง อ้าปากค้าง..”เฮย............อะไรเนีย พูดอะไร ไอ้หยก”หยกสบตาผม “ ไอ้อ้วนเราอยู่กันมาทำไมกรุจะดูแกไม่ออก “ ผมนิ่งคิด คงหลอกหยกไม่ได้จริงๆ อย่างที่บอกหยกเป็นคนฉลาดมองอะไรแตกก่อนผมเสมอ ผมกลัวที่จะเสียเพื่อน ที่สำคัญไม่อยากเสียอานพไป“หยก กรูขอโทษนะ ใช่กรูชอบผู้ชาย “ หยกไม่มีท่าทีตกใจ แต่มันยิ้มที่มุมปากออกมา “สรุปคนที่แกรอ คือกรูใช่ปะ.....” มันยิ้มแทบจะเห็นฟันครบ32เลยที่เดียวผมลุกขึ้นขยับเข้าไปหาหยก ใกล้ๆผมก้มหน้าลงจ้องตากะมัน “เพีย๊” ผมตบที่เกรียน(หลังหัวสวนที่ตัดสั้น)ของมันหนึ่งที “ถึงกรุไม่หล่อแต่กรูก็เลือกนะ ใครเค้ารอแก “ หยกหัวเราะ “งั้นก็รอพ่อกรูอะดิ” วันนี้หยกทำให้ผมตกใจหลายเรื่องแต่เรื่องที่ตกใจที่สุดไม่ใช่มันรู้ว่าผมชอบผู้ชายแต่มันรู้ว่าผมชอบใครและรอใครอยู่......... ผมไม่ตอบมัน“กรุกลับบ้านละไม่อยากคุยกะแกละ ไร้สาระ” ผมเดินหนีมันขึ้นมอไซค์ หยกมันยังเดินตามมา”เฮย ....****ไม่ได้ว่าอะไร****ไม่ได้รังเกียจ****สะหน่อย “ ผมไม่ตอบหยก บิดมอไซค์หนีไป หยกมันยังตะโกนตามหลังอีก” เฮยไอ้อ้วนไหนว่าจะนอนกะ****ไง”ผมแทบจะไม่ได้ยินสิ่งที่หยกตะโกน ผมบอกตัวเองไม่ถูกเหมือนกัน ทั้งอายทั้งกลัว กลัวหยกจะไปบอกอานพ กลัวอานพเกลียด กลัวจะไม่ได้เจอ คิดไปต่างๆนา จนผมขับรถเลยบ้านตัว(อีกแล้ว)
“เฮยแปลกนะวันนี้ลูกเราอยู่บ้านไม่เป็นลูกบ้านโน้นแหะวันนี้” พ่อผมแซว“ไงทะเละกะหยกมารึ เหมือนวานยังเห็นนั่งรถซ้อนท้ายกันอยู่” พี่ผมแซว ผมไม่ตอบอะไรวันนี้มันลอยๆยังไงไม่รู้ หัวมันเบลอๆ “พี่ถ้าใครมาถามหาผมบอกผมไปมหาลัยนะ “ แล้วผมก็ดินออกจากบ้านไปทั้งที่เป็นวันเสาร์ผมไม่รู้จะไปไหน อยากหลบหน้า ไอ้หยก กะอานพ คิดเรื่องต่างๆนานา“อาวไอ้อ้วน วันเสาร์ยังมามหาลัยอีกขยันนะแต่ก็ดีจะโทรไปหาพอดี” พี่ยอดรุ่นพี่ที่คณะกล่าวทัก “ ดีครับพี่ มีอะไรให้น้องคนนี้รับใช้” “ กลับบ้านไปเก็บกระเป๋าเย็นนี้เราจะไปค่ายอาสากันพี่ลาอาจาร์ยที่คณะให้หมดละ อาจาร์ยจะเอาผลงานด้วยเออ แล้วก็ อาจาร์ยกิตติ แกให้เราเก็บข้อมูลชุมชนไปให้แกด้วยไปห้าวันโอเค แต่ไงก็ต้องไปอะไปๆ”ผมยื่นงงเล็กน้อย อะนี้มันเรื่องพุดจริงหรือพูดเล่นเนีย หรือเพราะซวยดันมานั่งอยู่ที่คณะคนเดียว แต่ในใจก็ดีจะได้ลืมๆอะไรได้บ้างจะได้หลบหน้าสองคนนั้นได้เนีย ตกเย็นพี่ยอดขับรถมารับที่บ้านผมบอกกล่าวกับที่บ้าน ว่าผมไม่อยู่หลายวัน “ไอ้อ้วน แกบอกบ้านโน้นเค้ายังว่าจะไม่อยู่ เดี๋ยวอานพก็มาด่อมๆมองๆอีกพี่ละสงสารแก “พี่ชายผมถาม“บอกแล้ว ไปนะพี่” ผมโกหกออกไป ตอนนั้นคือใจอยากจะหายไปจากตรงนี้ ให้เร็วที่สุดพี่ยอดขับรถผ่านบ้านอานพ ผมเห็นไฟเปิดอยุ่ อานพคงกำลังทำกับข้าวให้หยกกิน ผมได้แต่มองจนบ้านอานพค่อยๆหายไปจากสายตา
สิบแปดสายที่ไม่ได้รับ หยกโทรหาผมแล้วก็หนึ่งข้อความที่มันทิ้งไว้ให้ บอกว่า “ เป็นอะไรกรูกะพ่อเป็นห่วงอาทิตย์หน้า****จะกลับมา แล้วคุยกัน ไปหาพ่อด้วย เค้าห่วงแกมาก หยก”ผมอ่านแล้วผมก็สับสนในใจ จะทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย แต่พอเห็นหน้าหยกที่รู้ความลับของผมแล้วก็เกิดกลัวขึ้นมาอาการคิดไปเองของผมเนียแก้ไม่หายจริงๆ ผมมาอยู่ที่ค่ายสามสี่วันไม่มีโทรศัพท์ดังสักครั้งหนึ่ง ไม่ใช่ไม่มีใครโทรหาหลอกครับ แต่มันไม่มีสัญญาณ ตั้งหาก ผมก็พอตัดใจทำใจได้บ้างแล้ว งานที่ค่ายมันก็ไม่ได้ยุ่งอะไรมาก แต่งานที่อาจาร์ยกิตติให้ทำอะยุ่งกว่าเพราะต้องเก็บข้อมูลหลายๆอย่าง “ไงเหนื่อยไหม” พี่ยอดถาม “งานค่ายไม่เหนื่อยหลอกพี่ แต่งานที่ฝากทำนี้เหนื่อยกว่า“ผมตอบ “เอาน่าเดี่ยวแกก็มีค่าขนมให้เองละว่าแต่ไอ้อ้วนแกเป็นไรหรือเปล่าทะเลาะกะแฟนรึเปล่า”ตอนนั้นผมคงสุดจะกลั้นแล้วมั้ง การอดทนเก็บเรื่องทุกใจไว้คนเดียวเนีย มันทรมาร ผมเลยระบายกะพี่ยอดจนหมด(ตัวพี่ยอดเองก็รู้ว่าผมชอบผู้ชาย แต่ไม่รู้ว่าใคร)“ไอ้อ้วน แล้วแกจะเก็บความรู้สึกแกไปจนวันตายเลยรึ**** ถ้าเป็นพี่นะ พี่จะขอชนสักครั้ง ขอให้ได้พูดความรู้สึกข้างที่มีออกมาจะได้รู้กันไปว่ารักไม่รักดีกว่าเก็บจนต้องฝั่งลงโลงไปไปพี่ไม่เอาหลอก ไม่พูดเค้าก็ไม่รู้สิว่าเรารู้สึกยังไง”ฟังเหมือนนิยาย แต่มันก็เป็นความจริงอีกอย่างผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหวังจะโทรหาอานพ“ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ” เออ ลืมไป แถวนี้ไม่มีสัญญาณ
“เฮยไอ้อ้วนงานเสร็จแล้วจะกลับก่อนไหม” พี่ยอดถามผม “ยังไงก็ได้พี่ผมยังลอยๆอยู่เลย“ พี่ยอดปลอบใจ “เอาน่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด จะช้าหรือเร็วแค่นั้นละ” ผมยกมือไว้พี่ยอด”สาธุ ไม่น่ามาเรียนมหาลัยเลยไม่ไปเรียนพระธรรมสะเลยดีกว่าไหมพี่ “พี่ยอดหัวเราะ กระโดดหวังจะเตะผมแต่ผมรู้ทันวิ่งหนีไปวิ่งหนีมา“พี่ๆมีคนมาหาพี่อ้วนอะ”รุ่นน้องเปิดประตูเข้ามาบอก ผมกะพี่ยอดอยู่ในสภาพกอดกัน (แต่กอดกัน คืออีกคนกอดอีกคน แต่อีกคนกำลังจะหนีอีกคน)แต่คนที่มากะรุ่นน้องนั้นด้วย”พ่อนพ “ผมหลุดปากออกไป ภาพที่เห็นคงมีคนเข้าใจผิดกันมั่งละสายต่อของอานพเห็นได้ชัดว่าจะกินเลือดกินเนื้อกันเลยทีเดียว“พ่อมารับกลับบ้าน “ เสียงแข็ง ไม่มองหน้าผม แต่กลับมองหน้าพี่ยอดแทน แกเดินเข้ามาใกล้ผมจับแขนผมบีบอย่างแรง“กลับบ้าน” คนเดียวที่อานพพูดผมหันไปมองพี่ยอดพี่ยอดได้แต่ยื่นงงผมก็คงงไม่ต่างจากพี่ยอดเท่าไหรทำไมพ่อนพถึงต้องอารมณ์เสียด้วยนานแล้วที่ไม่เห็นแกโกรธขนาดนี้ ครั้งสุดท้ายที่เห็นคือตอนที่ผม กะหยก หนีไปกินเหล้าด้วยกันครั้งแรก แกโกรธมาก ผมกะหยกโดนตีกันก้นลายเลยแถมที่บ้านส่งเสริมให้อานพตีอีกแรงๆด้วย
บนรถปิ๊กอัพ แทบจะไม่มีเสียงอะไรออกจากปากผมกะอานพเลย วิทยุ อานพก็ปิดคิ้วอานพแทบชนกันผมได้แต่มองผมไม่เข้าใจว่าทำไมอานพต้องโกรธขนาดนี้ผมพยายามนั่งนิ่งเป็นทองไม่รู้ร้อน แต่ก็ไม่พูดอะไร“เราชอบเค้ามากใช่ไหม คนนั้นนะ”อานพทำลายความเงียบ แต่ก็ยังพูดเสียงแข็ง”ใครกันนะพ่อนพ คนนั้นที่ว่านี้ใคร”ผมหันไปมองหน้าอานพ อานพจอดรถข้างทางลงจากรถเดินจุดบุหรี่ เข้าไปในป่าข้างทางผมเดินตามลงไป“พ่อนพโกรธอะไรผมหรือ”ผมเดินไปถามแก“ไอ้ที่เห็นอยู่นั้นมันอะไรกอดกันกลมเลยชอบมันมากใช่ไหมผู้ชายคนนั้นนะ” อานพแทบจะแยกเขี้ยวกินผมได้ทั้งตัวแล้วตอนนี้เสียงอานพดังมาก“นั้นมันรุ่นพี่ที่มหาลัย มามาออกค่ายและก็ทำงานให้อาจาร์ย“ผมบอกแก “แล้วทำไมต้องหลบหน้าด้วยโทรไปก็ไม่รับไปไหนมาไหนทำไมไม่บอก “ แกเสียงดังใส่ผม “มันไม่มีสัญญาณแล้วก็มีงานด่วนให้รีบไป “ ผมตอบแก “แต่กะรุ่นพี่ไม่มีอะไร แต่ทำไมพ่อนพต้องโกรธผมด้วยละ” อานพไม่พูดอะไรทิ้งบุหรี่ เดินเข้ามาหาผม “อยากรู้รึว่าทำไม”อานพไม่รอให้ผมพูดอะไรต่อ แกรั้งตัวผมเข้าไปหาแก ประกบปากผมทันที ผมยืนงงกะสิ่งที่อานพทำ ลิ้นของแกฉกเข้ามาในปากผมพันกับลิ้นของผม ตอนนี้ผมแทบจะยืนไม่อยู่ ไปได้แต่เกาะแขนอานพไว้รอบข้างตอนนี้ผมไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยน้อยจากเสียงหายใจของผมกะอานพ และก็เสียงหัวใจของเราสองคน อานพถอนปากออกมา ผมแทบจะไม่มีแรงยื่นอยู่เลย ผมได้แต่หน้าแดง “เข้าใจไหมว่าทำไมถึงได้โกรธ แค่ไม่เจอหน้าก็แย่พออยู่แล้ว ยิ่งมาเจอกอดกะผู้ชายคนอื่นอีกจะให้คิดยังไงไอ้อ้วน!!” ผมยังงง “พ่อนพ หึงผมหรือ“ “พ่อไม่ได้หึง แต่พ่อรักแกเลยละ ไอ้ไอ้วน “อานพเสียงเย็นลง ผมร้องไห้ออกมาโดยที่ไม่รู้ว่าจะร้องทำไม มันเหมือนยกภูเขาออกจากอกมันเป็นอารมณ์ที่บอกไม่ถูกดีใจ และโล่งใจไปพร้อมๆกัน “ ร้องไห้ทำไมลูก... ไม่ชอบขนาดนั้นเลยหรือ ถ้าไม่ชอบพ่อจะไม่ทำอีกแต่อย่าห่างพ่อไปแบบนี้นะพ่อทนไม่ได้ “ สีหน้าอานพเป็นกังวลมากผมสวมกอดอานพ กอดแบบที่อยากกอดมานาน“ ผมรักพ่อนพ รักเกินกว่าจะเป็นพ่อของเพื่อนแล้วรักมานานแล้วด้วย” ผมกอดอานพ เอาหน้าซุกที่อกแก มันมีสุขอย่างบอกไม่ถูกนี้สิ่งที่ผมต้องการมานาน “ “ไอ้อ้วนเอย..”อานพกอดผมกลับ สีหน้าของแกดูดีขึ้นอยู่แกก็ผลักผมออก“อยู่แบบนี้นานๆไม่ดีแน่ๆ“ อานพรีบเดินหนีผมกุมส่วนเป้าแกไว้เดินไปที่รถผมยืนงงอยู่ อะไรของแกเนีย กำลังได้ฟิวเลย“จะไปไหมไอ้อ้วนเดียวก็ปล่อยให้เดินกลับหลอก “เปิดกระจกรถตะโกนออกมาผมรีบวิ่งไปขึ้นรถ กลัวอานพจะทิ้งจริงๆ
แกขับรถแบบอารมณ์ดีคนละเรื่องกะตอนก่อนหน้านี้“อ้วนพ่อขอแวะที่หนึ่งก่อนนะ “ ผมพยักหน้ารับที่อานพจะแวะมันเป็นโรงแรมม่านรูด ผมมองหน้าอานพแกทำเป็นทองไม่รู้ร้อนแกเอารถเข้าไปจอดในซอง “เข้าไปรอในห้องก่อนเลยนะ” ผมเข้าไปในห้องอย่างว่าง่ายแก่นึกยังไงพามาที่นี้ไม่ถึงสิบนาที แกก็เข้าตามมา“ทำไมไม่อาบน้ำละ หรือจะรออาบพร้อมพ่อ” ผมหน้าแดงผมคงรู้แล้วว่าแกพามาที่นี้ทำไม แกไม่รอให้ผมพูดอะไร จับผมแก้ผ้า รวมทั้งแกเองก็ถอดของแกจนหมด อานพจูงมือผมเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ ผมเพิ่งเห็นร่างเปลือยเปล่าของอานพที่ไม่มีอะไรปิดเลย แผงขนที่ขึ้นเต็มหน้าอกลามลงไปถึงจู๋ของแก ผมต้องตกใจ เพราะขนาดจู๋ของแกมันไม่ธรรมดาจริงๆ “มองอะไรไอ้อ้วน มันใหญ่รึ”ผมพยักหน้ารับ ผมเคยเห็นของหยกก็ว่าใหญ่อยู่แล้วแต่ของพ่อหยกนี้มัน..........ใหญ่กว่าอีกอานพประคองหน้าผมแล้วประกบปากเรา จูบกันอยู่อย่างนั้นทามกลางสายน้ำของฟักบัวที่ไหลลงมาอานพ จับและคลึงหัวนมของผมเล่นซึ่งมันเสียวมากผมขาแทบจะไม่มีแรง“อ๊า....พ่อนพผมเสียว”อานพได้ใจถอดปากออกแล้วก้มลงงับที่หัวนมผมลิ้นอานพ วนรอบหัวนมผม มันเสียวมาก ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่เอามือจิกที่หลังอานพผมรู้ตัวแล้วว่าจะยืนไม่ไหว ขามันสั่นไปหมด”พ่อนพครับผมจะไม่ไหวแล้วไปที่เตียงเถอะครับ “ อานพถอนปากออก พยักน้า เรารีบเช็ดตัวแล้วไปที่เตียง
อานพไม่รอช้าจับผมกดลงกลับเตียง ผมนอนอยู่ด้านล่างอานพจับแขนผมทั้งสองข้างของผมกดลงกับเตียง “ไอ้อ้วน รู้ไหมว่าพ่อต้องทนมานานขนาดไหนพ่อรักเรารู้ไหม” ผมพยักหน้ารับ อานพประกบปากผมอีกครั้งแต่ครั้งนี้อานพ บดขยี้แรกขึ้นนักขึ้นกว่าทุกครั้งอานพจับที่ปลายหัวของจู่ผมที่ตอนนี้มันชุ่มช่ำด้วยน้ำเมือก “เปียกไปหมดแล้ว ต้องการของพ่อไหม”อานพไม่พูดเปล่า เอาจู๋ของแกมาตบที่ปากผม ขนาดของแกใหญ่กว่าขวดกระทิงแดง ดำ หัวบานผมค่อยๆบรรจงเลียที่ปลายหัว “ซี๊ดดดดดดดดดีจังเลยอดเข้าไปลึกเลย”ผมทำตามที่อานพบอกผมอมเข้าไปสุดลำรู้ได้เลยว่ามันคับแน่นทั้งปาก อานพชอบให้เลียวนที่ปลายหัวของแก “เก่งจังเลย ดีจังเสียว มากไอ้อ้วนทำดีๆเดี๋ยวพี่มีรางวัลให้ โอ้ย” อานพเปลี่ยนคำเรียกแทนตัวเองผมเร่งจังหวะในการดูด อม เลีย จู๋ของแกเร็วขึ้น“พอก่อนๆเดี๋ยวของพี่ก็แตกพอดีพี่อยากพาน้องไปถึงสวรรค์”แกถอนจู่ของแกออกจากปากผม ก้มลงเลียตั้งแต่นมผมไปจนถึง จู๋ของผมซึ่งเปียกไปด้วยน้ำเมือกหมดแล้ว
อานพ ก้มลงดูดจู่ของผม อานพทำได้เก่งมากจนผมแทบจะแตกสะให้ได้“พ่อนพผมเสียว โอ้วพ่อ ซี๊ดดดดดดดดดดดดดด”อานพถอดปากออกเลียลงต่ำไปที่รองตูด“ต้องทำต้องให้พร้อมก่อน เดี๋ยวมันจะเจ็บนะ” อานพไม่รอช้า ฉกลิ้นเลียรูตูดทันที ผมเหมือนปลาที่โดนทุบหัวดินไม่เป็นท่า“พ่อนพทำอะไรนะเสียวครับพ่ออย่า โอ้ยยยยย” ผมดิ้นไปดิ้นมาไม่ช้าอานพก็ใช้นิ้วแยงเข้าไปจากนิ้วเป็นสองนิ้วจนผมต้องบอกให้หยุด“พ่อนพ ผมไม่ไหวแล้วเอาของพ่อนพเถอะ”แกมองหน้าผมยิ้มๆแต่นิ้วของแกยังแยงอยู่ในรูของผม “เรียกพี่สิถ้าเรียกพ่อจะไม่ทำนะ” แกพูดพร้อมกะขยับนิ้วเข้าออก “โอ้ยพ่อนพผมเสียว โอ้ยยยซี๊ดด”“บอกให้เรียกพี่ยังไงละ”ไม่รู้ว่าอารมณ์พาไปหรือมันเสียวมาก ผมเรียกในสิ่งที่อานพต้องการ “พี่จ้าน้องเสียวน้องอยากได้ของพี่ โอ้ยยยย”อานพหัวเราะในลำคอ “ดีมากเดี๋ยวพี่ให้รางวัล “ อานพถอดนิ้วออก จับผมยกขาขึ้นทั้งสองข้าอานพก้มตัวลงจูบปากผมอีกครั้งแกกระซิบข้างๆหูผม”เจ็บหน่อยนะอ้วน พี่จะทำเบาๆ มาเป็นเมียพี่นะ”ผมไม่ตอบอะไรกอดคอแกไว้แน่น แก่ค่อยๆกดปลายจู่ของแกเข้ามา “ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดแม่งคับชิบ““พี่ค่อยๆน้องเจ็บ โอ้ยยยพี่นพโอ้ยยย” แกก้มลงดูดนมผม มันทำให้รู้สึกเสียวและผ่อนคลายลง อานพเห้นได้ทีกดจู๋ของแกเข้าไปมิดด้ามเลยที่เดียว “โอ้ย พี่ผมเจ็บ โอ้ย”ผมดิ้นหนีแต่ไม่ทัน อานพจับไหลผมไม่ให้หนีไปไหน “ทนหน่อนนะอ้วนพี่จะพาน้องไปขึ้นสวรรค์เดี๋ยวนี้ละ ซี๊ดดดดดดดดแม่ง ตอดดีจัง” อานพแช่งอยู่อย่างนั้นสักครู่แกเริ่มที่จะขยับช้าๆค่อยจากความเจ็บเริ่มกลายเป็นความเสียวอานพ“พี่จ้า เสียวจังของพี่แน่นรูไปหมด“อานพเร่งความเร็วขึ้นจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกัน ปั๊บๆๆ“ โอ้ยยยย ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ตอดดีจัง ไอ้อ้วน เอามันดีจัง โอ้ยยยยย”อานพครางออกมาแต่ก็ใส่ไม่หยุด อานพถอนจู๋แกออกนอนหง่าย“อ้วนนั่งขย่มให้พี่หน่อย“ ผมค่อยนั่งทับจู๋ของอานพ ทั้งๆที่มันเพิ่งเข้าไปเมื่อกี้แต่มันก็ยังเข้ายากอยู่ดีอานพกดไหลผมให้นั่งทบลงไป “พลุ๊บ” จู๋ของอานพเข้าไปที่เดียวมิดด้ามเลย “ซี๊ดดดดดดดดดดช้าๆสิพี่น้องเสียว” อานพไม่รอช้าจัดการดูดนมผมทั้งสองข้างส่วงด้านล่างของแกก็ขยับขึ้นลงช้าๆ พอผมเริ่มเสียว ผมผลักให้อานพนอนลงแล้วจัดการขย่มสุดแรงที่มี“โอ้ยยยยดีมากน้อง ขย่มแรงๆๆเลย โอ้ยยยยยยซี๊ดดดดดดดดเสียวมาเลยพี่จะทนไม่ไหวแล้ว“อานพ จับผมนอนลงอีกครั้งแกใส่จับการซอย ถี่ๆแรงๆ“โอ้ยไอ้อ้วยจะเสร็จรึยังพี่จะทนไม่ไหวแล้วนะ ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดพี่แตกข้างในนะ อ้วนนะ” ผมชักของตัวเองไปด้วย “จะแตกแล้วพี่ซี๊ดดดดดดดดดดดดเสียวรูจังไม่ไหวแล้วพี่แตกแล้ว โอ้ยยยยยย” น้ำของผมแตกเปียกเต็มพุงผมไปหมด “โอ้ยยยยยอ้วนพี่ไม่ไหวแล้วอ้วนตอดดีเหลือเกินโอ้ยยยยยเสร็จแล้ววว อ๊ากกกกกกกกกกกก” อานพปล่อยน้ำมากมาย เข้ามาในตัวผมจนผมรู้สึกได้ว่ามันไหลย้อนออกมาอานพนอนหอบบนตัวผมแต่แกยังไม่เอาจู๋แกออกจากตัวผม ผมแกล้งขมิบ “โอ้ยยยซี๊ดอย่าขมิบสิ ไอ้อ้วน มันเสียว “ แกซอยกลับมามาให้ผมครางอีกสามสี่ที “ชอบไหม “ อานพถาม“พี่ดีใจนะที่น้องชอบ เป็นเมียพี่แล้วห้ามไปยุ่งกะใครนะ” อานพพูด ผมเขินทุบไปที่แขนแกหนึ่งทีก่อนจะลุกไปอาบน้ำอานพก็เดินตามมาอาบด้วยเรากอดรัดกันจูบกัน และมีอะไรกันอีกหลายหล
“ไงละคนเก่ง อายุก็ไม่น้อยละ เล่นเข้าสี่ห้ารอบสุดท้ายผมก็ต้องขับรถกลับให้” ผมบ่นชายร่างใหญ่ที่นั่งอยู่ข้างๆ“ก็ทำไงได้มันอดทนมานานนี้แต่ก็เห็นยอมทุกครั้งไม่เห็นมีบอกไม่เอาเลยนี้“ ผมทุบไปที่แขนอีกหนึ่งที อานพหัวเราะ เราทำเหมือนเด็กหนุ่มสาวหยอกล้อกันพอถึงบ้านหยกมานั่งรอหน้าบ้าน เห็นผมกะอานพเดินมาด้วยกันก็ยิ้ม “ไงรู้ใจกันสักทีนะคนสองคนนี้” หยกพูด พลางเดินเข้ามากอดผมอานพเดินมาผลักหยกออก “ คนนี้ของพ่อห้ามยุ่ง” ผมหน้าแดง“อะอาวงั้นก็ต้อง สวัสดีครับแม่ใหม่“ ไอ้หยกกวนประสาทผมผมเพิ่งเห็นว่าทำไมตาหยกช้ำๆ“เฮย ตาไปโดนอะไรมา****หยก “ หยกมองไปที่พ่อของมัน “ถามคนโน้นดูแล้วกัน“ ผมมองไปที่อานพ อานพหัวเราะ แหะๆ “ เข้าใจผิดนิดหน่อย” อานพพูด เรื่องของเรื่องคือ อานพ ดันได้ยินที่หยกตะโกนบอกว่าคืนนี้ผมจะนอนกะมันอานพนึกว่าผมกะหยกมีอะไรกันเลย ต่อยไปสะหนึ่งที“พ่อคนเค้าทำกันแบบนี้รึเนีย”ผมพูด“ก็แหมพี่หวงเรานี้ “อานพอ้อน “พี่.....เอ๊ะยังไงกันแล้วเห็นที่หยกต้องเรียกไอ้อ้วนว่าแม่จริงๆละมั้ง “ ผมตลบเกรียนมันไปหนึ่งที แล้วก็หัวเราะตามกันสุดท้ายผมก็ได้ทำตามที่สัญญากะหยกไว้ว่าจะดูแลพ่อของมันซึ่งตอนนี้ผมก็อานพก็ดูกันตราบจนชีวิตจะหาไม่.....
ขอบคุณมากๆ น่ารักดีแฮะ อ่านไปอมยิ้มไป ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ{:5_120:} ชอบเรื่องนี้มากเรยครับ ขอบคุณครับ อ่านแล้วซึ้งเรย ขอบคุณครับ ชิบเรื่องนี้ ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณครับบบบบบบบบบบ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุนครับ ยอดเยี่มมากครับ ขอบคุณมากครับ{:5_120:} ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สุดยอด{:5_146:} อินเลิฟมากเลยครับ {:5_119:} ขอบคุณครับ