เกย์กบฏ3
เกย์กบฏตอนที่ 3กบฎรักเชือดนิ่ม
เดือนนี้ฉันเข้ากะเช้าและนั่งเครื่องที่แผนกยีนส์
“ดูพี่แคชเชียร์สิ
แกดูซึมเศร้ามาก เหมือนเพิ่งจะอกหักมา”
เสียงพนักงานขายซุบซิบกันซึ่งฉันก็ไม่ได้รู้สึกเคืองขุ่นพวกเขาแต่ประการใด
ฉันเองก็รู้ตัวอยู่เหมือนกันว่า
วันๆฉันพูดแทบจะนับคำได้
วันทั้งวัน
เดือนทั้งเดือนแทบจะไม่มีรอยยิ้ม บนใบหน้าของฉัน
“ทีมันอกหัก
อย่าพูดอะไร ทิ่มแทงใจมันล่ะ” เพื่อนๆ พี่ๆ บอกกล่าวประโยคนี้กันเนืองๆ
ซึ่งตัวฉันเองก็คอยระมัดระวังอารมณ์ตัวเองอยู่ค่อนข้างมากเหมือนกันกลัวจะฟุ้งซ่าน จนคิดสั้นเหมือนคราวแรกนั้น
ฉันพยายามทำตัวเองให้ว่างน้อยที่สุด
ฉันพยายามอยู่คนเดียวลำพังให้น้อยที่สุดฉันเลือกที่จะมานั่งดูทีวีที่ห้องรับแขกของอพาร์ทเมนท์
แทนที่จะนั่งดูอยู่บนห้องอย่างเดียวดายหลังข่าวเที่ยงคืน ฉันถึงจะยอมขึ้นห้องนอน ประมาณว่า
เมื่อหัวถึงหมอนก็ให้หลับเป็นตายกันเลยทีเดียว
ซึ่งการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของตัวเองก็พอช่วยฉันได้ค่อนข้างมาก
คนที่พักอยู่ที่นี่ล้วนแต่เป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยเดียวกันกับฉัน
ทุ่มครึ่งแล้วฉันเพิ่งจะถึงที่พัก
หนุ่มๆเล่นฟุตซอลกันอยู่ที่หน้าอพาร์ทเมนท์ส่งเสียงเอะอะโวยวาย
ก็แปลกดีนะตั้งแต่ฉัน ว้าว ขอบคุณมากๆครับ
ว้าว ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุนครับ ขอบคุนคับ{:5_130:} ขอบคุณครับ ตอนนี้สั้นจัง ชอบมากครับ {:5_119:} ขอบคุณมากครับ
หน้า:
[1]