รักผมที่หัวใจ ../1
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีรักผมที่หัวใจ ..
ตอนที่1
"ตื่นได้แล้วโว้ย!"
"หงะ?!"
"7โมงครึ่งแล้วไอ้ตูดหมึก"
"เห้ยจริงดิ งั้นกูไม่ไปละ"
"ไอ้บ๊อง วันนี้สอบของอ.เดือนนะเว้ย"
"เออจริง ตายแน่กู .." ผมรีบวิ่งเข้าห้่องอย่างรวดเร็วอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวอย่างรีบๆไม่นาน ผมก็มาอยู่ในชุดนักเรียน ม.6 วันนี้ขอเซทผมหน่อยละกัน
"นี่ไอ้ตูดเหม็น ยังจะมาหล่ออีก ไปกินข้าวไป"
ผมชื่อ พัด ครับ เรียน ม.6 ซี้กับไอ้ พีร์นี่แหละครับ จริงๆผมมีบ้านมีพ่อมีแม่นะ 555 แต่ก็ย้ายมาอยู่หอเพราะมันสะดวกดี และมีไอ้พีร์เป็นตัวหาร 555
"ไอ้ไข่เน่า ไปเรียนได้แล้ว"
"ไอ้พีร์ เมิงช่วยเรียกกูเพราะๆได้ไหมคร้าบ"
"อ้าคร้าบคุณพัด ขอกราบเรียนเชิญคุณพัดมา ณ ประตูแห่งนี้เดี๋ยวกระผมจะใส่รองเท้า โอ้ย เร็วเถอะเห้ย 7.45 แล้ว"
ผมและพีร์รีบวิ่งออกจากห้องและปั่นจักรยานไปโรงเรียนโดยพีร์เป็นคนขับปั่นส่วนผมซ้อนท้าย ไม่นานจักรยานก็พาเราทั้งคู่มาสู่โรงเรียน
"เวลา 8 นาฬิกา ..."
และในที่สุดผมก็ทันเวลา
"ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย .."
"ไอ้พัด เมิงไปไหนมานี่"
"ไอ้พีร์แม่งตื่นสาย นี่รีบสุดๆละ"
"โป๊ะ!" ไอ้พีร์ตบหัวผมดังโป๊ะเลย
"ให้่มันน้อยๆหน่อย เมิงนะสิที่ตื่นสาย"
"เออกูเอง เมิงอะ ผมกูเสียทรงเลย"
"เมิงจะหล่อไปถึงไหนวะ"
"ถึงใจสาวๆไง"
"เออๆ"
เมื่อเคารพธงชาติเสร็จ ผมก็แยกตัวจากพีร์มาหาเพื่อนที่วงดนตรีสักหน่อยเพราะเพิ่งมีเพื่อนมาชวนทำวงด้วย
ผมเล่นกีตาร์ครับ เล่นมานานมากแล้วครับแต่จริงๆแล้วผมก็ไม่ได้อยากเป็นนักดนตรีอาชีพหรอกครับ ผมอยากเป็นหมออาจจะฟังดูตลกแต่ผมจะทำให้ได้ครับ
ในขณะเดียวกันไอ้พีร์ก็ไปดูสวนดอกไม้ที่มันปลูกไว้หลังโรงเรียนพีร์เป็นคนรักธรรมชาติมาก มันเลยอยู่ชมรมปลูกต้นไม้ ผมมักจะไปช่วยมันพรวนดินตลอดซึ่งก็โดนมันด่าตลอดเพราะผมต้นไม้มันตาย 555
"ไอ้พีร์ไปนานจังวะ"หลังจากที่ไปคุยกะเพื่อนที่วงผมก็มานั่งดีดกีตาร์เล่นในห้อง ไม่นานไอ้พีร์ก็เดินมา
"นานหรอวะ ก็ปกติแหละ"
"เออนี่ มาๆ กูติวให้ เมิงบอกไม่เข้าใจบทนี้ไม่ใช่หรอ"
"เยี่ยมมาก มาเลย 5 55"
วันนี้เรามีสอบย่อยครับ คณิตศาสตร์ของ อ.เดือน โหดมากเลยนะนี่เป็นการสอบย่อยครั้งแรก ผมละกลัวจริงๆ
หลังจากสอบเสร็จ
"เห้ย ไปร้องเกะกันปะ"ไอ้แบทเพื่อนในกลุ่มผมคนหนึ่งทักขึ้นมา
"เมิงไปร้องไรบ่อยๆวะ เมื่อวานก็เพิ่งไปร้องมา"
ส่วนคนนี้ชื่อกอล์ฟครับ กอล์ฟกะแบทเป็นเพื่อนกันมานานมากตั้งแต่ม.ต้น ส่วนผม เพิ่งมารู้จักกับ พีร์ แบท และกอล์ฟ ก็ตอนม.ปลายตอนม.ต้นก็เคยเจอแต่ไม่สนิทนะ ส่วนพีร์นี่แทบไม่เคยเห็นหน้าเลย มาเริ่มสนิทกันตอน ม.4นี่แหละ และตอนนี้ก็เป็นเพื่อนที่ซี้ปึกเลย
"เมิงจะไปไหมพีร์"
"ไอ้พัด ถ้าเมิงไป พีร์ก็ไปแหละ"
"ไม่หรอกวะ พีร์เมิงอยากไปไหม"
"กูไม่ไปวะ อยากอ่านหนังสือ"พีร์ตอบ
"เอองั้นกูไม่ไป"
"เอ้า เมิงอยากไปก็ไปนะเว้ย กูอยากอ่านหนังสือ"
"กูก็อยากอ่านบ้างไรบ้าง อยากเป็นหมอ"
"เออ งอนละ" แบทพูดขึ้นแต่ติดตลกหน่อยๆ
"โหยไอ้แบท ไว้สอบเสร็จ เดี๋ยวกูพาไป"
"เยี่ยม"
ผมและพีร์กลับมาที่หอ ยังไม่ทันไร ไอ้พีร์ก็กระโดดไปบนเตียง
"โอ้! สบาย"
"555 เมิงเหนื่อยหรอวะพีร์"
"เออเดะ โคตรเมื่อย"พีร์พูดพร้อมกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง
"มากูนวดให้"
"เออดีๆ"
"เมื่อเช้าเมิงเป็นอะไร"
"กูเหรอ"
"..."
"กูไปเจอเมย์มา"
"เมิงยังไม่ลืมหรอวะ"
"มันไม่ใช่งั้นหรอก"
"?"
"ก็เจอโดยบังเอิญ เมย์ขอกูคืนดี"
"แล้วเมิง?"
"กูก็บอกขอเวลาก่อน"
"อืม"
"กูไปอาบน้ำก่อนนะ"พีร์ลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเปิดประตู ก่อนจะเดินเข้าไป
พีร์หันมาพูดกับผม "ขอบใจนะ"
"หะ?เรื่องไรวะ?"
"ที่นวดให้"
"555 เออ"
-ตกกลางคืน-
ผมยังทวนหนังสือในขณะที่พีร์นอนไปแล้ว ผมปิดไฟ และเปิดโคมไฟเอาพีร์จะได้ไม่แสบตา
"ไม่นอนอีกหรอวะ"พีร์ลุกจากเตียงเดินมาทางผม แต่โครม!"โอ้ย!"
"พีร์!"
พีร์สะดุดล้มกับ ถังขยะใบเล็กๆ 555 ซุ่มซ่ามจริงไอ้พีร์ผมรีบวิ่งไปเปิดไฟ และรีบไปประคองมัน
"โอ้ยเจ็บ"มันบ่นในระหว่างที่ประคองระหว่างนั้นมันคงเจ็บมาก จนขามันทรุดลงไป ทำให้มันล้มลงและผมก็สูญเสียการทรงตัวล้มไปกอดมัน
ทำไมผมใจเต้นแรงแบบนี้ หรือว่า? เห้ยไม่ใช่ไม่มีทาง นี่เพื่อนนะเว้ย ผมค้างอยู่นานจนตั้งสติได้และลุกขึ้นมา
"กูขอโทษนะที่ซุ่มซ่าม"
"กูผิดเองที่ไม่เก็บถังขยะให้ดี ไหนดูขาหน่อย"
ผมค่อยๆจับขา แล้วพีร์ก็ร้องดัง "โอ้ย"
ผมไปหยิบผ้าเย็นมา
"อะๆ ประคบไว้"
หลังจากนั้นผมก็พันด้วยผ้าก๊อซ แล้วประคองมันไปนอน
"ขอบใจมึงมากเลยนะพัด"
"เออเล็กน้อย"
"ถ้าไม่ได้เมิง กูขาขาดแน่แน่"
"เมิงก็เว่อร์ไป"
"พูดจริง555"
"เออเมิงนอนได้ละ พักผ่อนเยอะๆ"
"บอกตัวเองเถอะเมิง มานอนได้แล้ว"
"อีกแปปนึง"
"ถ้างั้นกูไม่นอน"อ้าวไอ้เชี่ยพีร์
"นะๆ มานอนเหอะๆ"
"เออก็ได้"
แล้วผมก็ปิดไฟ พร้อมเดินมานอนบนเตียง ก่อนนอนผมก็คิดอะไรเพลินๆและผมก็ผลอยหลับไปในที่สุด ...
ขอบคุณครับ หายไปนานกลับปล่อยของเพรียบเลย ชอบๆ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ
หน้า:
[1]