พี่ยุทธ
ตอนนี้ผมเรียนจบและทำงานแล้ว โดยเป็นช่างอีเล็กทรอนิก ประจำสถานี.....แม้สำนักงานใหญ่จะอยู่ที่กรุงเทพ แต่ผมก็ต้องเดินทางไปประจำตามสถานีเครือข่ายต่าง ๆ ตามต่างจังหวัด อาจจะเป็น 1 เดือน 2 เดือน...หรือเป็นปี และตอนนี้ผมมาประจำอยู่ที่สถานีเครือข่ายที่จังหวัดหนึ่งทางภาคอิสานซึ่งเป็นจังหวัดเล็ก ๆ และสถานีเครือข่ายของช่อง....ก็อยู่ใกล้กับค่ายทหาร ตอนเย็นหลังเลิกงาน ผมจะไปวิ่ง จ๊อกกิ้งที่สวนสุขภาพของค่ายทหาร... ทุกวัน ขณะที่ผมกำลังวิ่งอยู่นั้นข้างหน้าผม มีผู้ชายคนหนึ่งนั่งผู้สายรองเท้าอยู่ ผมก็มัวแต่หันมองทางอื่น จนเกือบชนเขา ทำให้ผมเสียการทรงตัวล้มลง เขาเข้ามาพยุงลุกขึ้น พร้อมกับขอโทษเป็นการใหญ่ผมก็บอกไม่เป็นไร ผมก็ซุ่มซ่ามเอง ผมไม่เป็นอะไรมาก เขาชวนผมวิ่งไปด้วยกัน และชวนคุยไปเรื่อย ๆ ทำให้ผมได้ทราบว่า พี่เขาเป็นทหารอยู่ที่ค่าย...ชื่อร้อยเอกยุทธนา เราวิ่งไปคุยไปอย่างถูกคอ พี่เค้าจะถูกคอผมหรือเปล่าไม่รู้ แต่ผมเริ่มชอบพี่เค้า เพราะพี่ยุทธคุยสนุก สุภาพ ผมแอบชำเลืองคูพี่เค้าบ่อยครั้ง พี่ยุทธเป็นคนผิวค่อนข้างขาว สูงโปร่ง เรียกว่ารูปร่างดี สมกับเป็นทหาร ทำให้ผมนึกย้อนไปถึงตอนที่ผมหลงป่ากับครูฝึก ผมคิดเข้าข้างตัวเองว่าใครจะไปรู้ ครั้งกระโน้นผมได้นายสิบ ครั้งนี้ผมอาจจะได้นายร้อยก็ได้ ช่วงหนึ่งของการคุยพี่ยุทธถามว่า**** Hidden Message *****อยากเจอแบบนี้บ้าง ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ{:4_112:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ.... ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณครับ อ่านต่อนะครับ อยากอ่านครับ ขอบคุณ ขอบคุณมากๆครับ