++ ผู้มาเยือนยามวิกาล ++ ...22
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
“ครับ” น้ำหยดรับคำสั้นๆเช่นเคย แต่แววตาเป็นประกาย
แล้วคนทางด้านหลังก็ลุกขึ้นเสียงฝีเท้าย่ำลงบนพื้นหญ้าค่อยๆห่างออกไป น้ำหยดอยากจะหันไปดูเหลือเกินแต่ก็ต้องหักห้ามใจ เพราะไม่อยากผิดคำที่สัญญาไว้ สักพักก็หนึ่งก็ถอนหายใจยาวแล้วลุกขึ้นยืนเตรียมจะเดินกลับหอพัก แต่พอก้าวเดินออกมาเข้าสู่บริเวณถนน ก็ต้องแปลกใจเมื่อมองเห็นคนสองคนบนรถจักรยาน
**** Hidden Message *****
ตอนที่ ๔๗
“น้ำ” เสียงเรียกในขณะที่น้ำหยดกำลังไขกุญแจห้อง
“ว่าไง” น้ำหยดยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นว่าคนที่เรียกนั้นคือหมู พลางเปิดประตูเข้าไปในห้อง
หมูเดินตามเข้าไป และปิดประตูบานเลื่อนตามด้วยประตูมุ้งลวด ในขณะที่น้ำหยดนั่งลงที่โต๊ะเขียนหนังสือเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟ แล้วหยิบหนังสือเล่มหนา กับสมุดออกมาวางลงบนโต๊ะ พอแขวนเป้ไว้กับพนักเก้าอี้ก็หันมาเปิดหนังสือออกอ่านอย่างตั้งใจ ส่วนหมูเมื่อเดินเข้ามาในห้องก็นั่งลงบนเตียงแล้วหันไปมองน้ำหยดเงียบๆ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอขอบคุนคราฟ ขอบคุณมากๆครับ อ่านต่อนะครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุณนะคับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุนคราฟ hgfkhkfhkghghjghjhgjhgjhjghkdtgujryuyruyut ขอบคุณมากนะ Thanksssssssssssssssssssssssssssssssssss ขิอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]