ครูพละสุดหล่อของผม ภาคต่อครับ
จากที่ผมจบมาก็ประมาณ ๔ ปีกว่าจนวันหนึ่่งผมก็ได้ไปเยี่ยมโรงเรีียนเก่าโดยหวังลึกๆ ว่าจะได้เจออาจารย์ที่รักของผมผมคิดถึงแกมาก แต่ไม่มีเบอร์โทรศัพท์และไม่มีีที่อยู่ที่แน่นอนรู้แต่ว่าบ้านแกอยู่ที่อุดรไม่เคยไปด้วยและก็ไม่มัั่่นใจว่าอาจารย์จะยังอยู่หรือปล่าวเมื่อไปถึงก็ไปสวัสัสดีอาจารย์เก่าหลายท่านรวมถึงภารโรงเพราะทุกคนรู้จักผมหมดและยังจำผมได้ผมก็คุยทักทายอาจารย์ทุกท่านแต่สายตาผมก็มองหาอาจารย์์พละของผมก็เลยมีอาจารย์ท่านหนึ่งบอกกับผมว่าอ้าวแล้วนี่เจอกับอาจารย์........หรือยังผมก็ตอบว่ายังเลยครับ เพิ่งจะมายังไม่ได้เดินไปห้องพักอาจารย์พละศึกษาเลยครับอาจารย์ท่านนี้เลยพูดบอกว่า ท่านย้ายไปอยู่ตึกใหม่แล้วนะที่ตึกจะเขียนว่าห้องฝ่ายกิจกรรมและสันทนาการโรงเรียนซึ่งสร้างใหม่อยู่ในสุดกำแพงโรงเรียนติดกับห้องน้ำใหม่ผมนึกในใจโอ้โหเราไม่ได้กลับมานานเปลี่ยนไปมากเหมือนกันแต่ใจก็อยากพบอาจารย์......เต็มแก่แล้วจึงขอตัวอาจารย์ที่ผมพูดคุยอยู่และเดินตรงไปยังตึกสร้างใหม่โดยถามรุ่นน้องที่เดินผ่านมาว่าน้องห้องกิจกรรมและสันทนาการอยู่ตรงไหนน้องนักเรียนชายประมาณสัก ม.๕เห็นจะได้เพราะเห็นดาวที่ปักตรงคอเสื้อซึึ่งแสดงสัญลักษณ์ชั้นและสีที่นักเรียนรุ่นน้องคนนั้นอยู่ พอได้พิกัดผมรีบเดินไปเลยครับแต่ใจเต้น และสั่นอย่างบอกไม่ถูกดีใจกับไม่กล้าเผชิญหน้ามันคละเคล้าปนเปในใจผมมากจนต้องหยุดหายใจลึกๆและเดินต่อไปจนถึงหน้าห้องที่เขียนว่าห้องฝ่ายกิจกรรมและสันทนาการก็เลยเคาะประตูเสียงจากข้างในบอกว่าเข้ามาได้ครับ นักเรียนซึ่งผมจำเสียงได้ไม่ลืมเลยเป็นเสียงของอาจารย์......ที่ผมเฝ้าคิดถึงในใจตลอดเวลาผมเลยเปิดประตูเ้ข้าไปซึึ่งก็เห็นอาจารย์นั่งอยู่แต่ผมยังไม่ได้พูดอะไรแล้วอาจารย์ก็พูดขึ้นว่า มาทำอะไรครับนักเรียนกิจกรรมกีฬาสีเขายังไม่ให้ส่งเวลาในการทำกิจกรรมของแต่ละสีเลยผมก็นิ่งสักพักอาจารย์จึงเงยหน้ามาพร้อมกับจะพูดต่อในประโยคต่อไปซึ่งผมเองก็ไม่ทราบว่าอาจารย์จะพูดอะไร แต่ผมพูดสวนไปพอดีผมอยากมาร่วมกิจกรรมกับน้อง ๆ ครับพออาจารย์์เห็นผมอาจารย์นิ่งมองหน้าผมและไม่พูดอะไรสักคำสีหน้าเปลี่ยนไปจนดูเครียดและผมก็ยกมือพร้อมกับกล่าวสวัสดีอาจารย์แต่ในใจตอนนั้นอยากเข้าไปกอดอาจารย์มากจนแทบจะทำอะไรไม่ถูกมันหายใจไม่ออก เหมือนน้ำตามันจะเอ่อๆ อยู่ที่ในตาแต่ก็ไม่มีน้ำตาผ่านไปสักครู่อาจารย์จึงพูดขึ้นมาว่ามาเมื่อไหร่่และมาทำอะไรมานานหรือยัง เจอใครบ้างแล้ว หลายคำถามมากเหมือนแกไม่รู้จะพูดอะไรผมเลยสวนขึ้นไปว่าอาจารย์ครับผมมาได้สักพักแล้วครับเจออาจารย์์หลายท่านแล้ว กลับมาเยี่ยมโรงเรียนและผมคิดถึงอาจารย์มาก(ในห้องไม่มีอาจารย์ท่านอื่นอยู่เลย )ไม่รู้ว่่าไปสอนหรืือไม่มีอาจารย์์อื่นนั่งอยู่ในห้องนี้ด้วยแต่ห้องก็ใหญ่มากครับอุปกรณ์ต่างๆเยอะมากแต่เก็บอย่างเป็นระเบียบมีตู้หลายใบมากและมีซอกหรือที่แอบนอนสำหรับอาจารย์นั่นเองอาจารย์มองหน้าและพูดขึ้นมาว่าเองแน่ใจหรือว่าคิดถึงครูจริง ๆผ่านมากี่ปีแล้วไม่่ส่งข่าว ไม่มีการติดต่อไม่มีแม้แต่จดหมาย หรือใดๆทั้งสิ้นผมฟังดูแล้วเหมือนแกจะโกรธผมมากแต่ผมก็ไม่โทษแกหรอกครับ เพราะมันเป็นเรื่องจริงที่ผมขาดการติดต่อเลยอาจารย์์พูดต่อขึ้นอีกว่า ครูพยายามจะติดต่อเองไปหาที่บ้านไปหาที่วัดไปถามหากับเพื่อนของเองว่ารู้ไหมว่าเองอยู่ที่ไหนไม่มีใครรู้เลยแม้แต่ที่บ้านก็บอกว่าไม่รู้มันจะกลับมาของมันเองทุกอาทิตย์แต่บางอาทิตย์ก็ไม่มาแต่โทรมาบอกว่าใกล้สอบติดงานบ้างแล้วแต่จนครูเริ่มหมดกำลังใจและไม่รู้จะทำอย่างไรครูทำผิดกับเองมากใช่ไหมสิ้นสุดคำพูดของอาจารย์ผมเดินเข้าไปและกอดที่เอวเลยครับพร้อมกับพูดว่าผมขอโทษครับผมเอาหน้าเข้าไปซุกอยู่ตรงใต้รักแร้และแนบไบหน้าอยู่ตรงประมาณอกอาจารย์และมันเหมือนน้ำตาจะไหลออกมาอย่างไม่สามารถสกัดกั้นไว้ได้อีกแล้วผมพูดไปสะอึกไปว่าผมคิดถึงอาจารย์มากแต่ไม่อยากให้ความคิดความสนิทความรักที่อาจารย์มีต่อผมทำให้ผมต้องทำให้คนอื่นหรือคนใกล้ชิดอาจารย์ต้องเสียใจเมียอาจารย์อาจจะรู้เรื่องเขาก็ได้และอาจารย์ก็มีลูกแล้วนะครับอาจารย์พูดสวนขึ้นมาทันทีเลยเองไม่รู้เลยหรือว่าครูมีวิธีจัดการของครูเองไม่่ต้องมาคิดแทนครูและอีกอย่าง เมียครูก็รู้เพราะครูได้บอกบางสิ่งบางอย่างที่บอกได้ไปกับเมียครูแล้วอาจารย์เอามือมา่ลูบที่ไหล่ของผมและจับมันอย่างแรงจนผมรู้สึึกได้ว่าอาจารย์เครียดมากในขณะที่อาจารย์กำลังพูดกับผมในทันใดนั้นเองผมยังไม่ได้ตั้งตัวอาจารย์ก็ลุกขึ้นและดึงไหล่ผมให้ตามมาซึึ่งอาจารย์ก์พาเดินไปด้านหลังตู้ที่เก็บของซึ่งมันมิดชิดมากครับ อาจารย์พูดว่า"ครูรักเองนะไอ้......"อย่าหนีครูเลยความสัมพันธ์และความรักที่ครูมีให้ก็ให้มันอยู่ในใจเองและครูเท่านั้นก็พอพูดเสร็จครูก็กอดผมผมก็กอดครูแน่นมากครับ ในขณะที่กอดนั้นมือของอาจารย์ก็มาจับมือผมไปจับที่เป้า่ของแกและพูดว่าลืมของครูแล้วหรือยังมันรอให้เองมาเล่นมันอยู่นะผมกำและลูบเบาๆ แต่ยังไม่่แข็งผมเลยบอกว่าผมขอหอม.......ทีได้ปล่าวแกบอกว่า หอมอย่างเดียวเหรอผมก็ตอบว่าครับ ผมลงไปและบรรจงหอมเหมือนหอมแก้มคน และเอาจมูกคลึงแต่้ข้างนอกกางเกงวอร์มนะครับจนพักหนึ่งรู้สึกว่ามันจะพองตัวขึ้นมาชนกับจมูกผมผมเลยหยูดและยืนขึ้นบอกว่าผมอยากนอนกอดอาจารย์คืนนี้ได้ปล่าวครับแต่ในใจก็คิดว่าแล้วจะไปนอนได้อย่างไรเพราะเมียอาจารย์ก็อยู่ลูกก็อยู่อาจารย์ตอบผมทันทีว่าได้ซิตอน ๒ทุ่มเองมาหาครูที่ป้อมด้านหน้าโรงเรียน ผมพยักหน้าและทำหน้างงๆว่าอาจารย์จะให้ไปนอนด้วยได้อย่างไรจนถึงเวลา ๒ ทุ่มผมก็มารออาจารย์ที่ป้อมด้านหน้าโรงเรียนซึ่งน้ายามก็ถามว่ามารอใครผมบอกมารออาจารย์.......ยามตอบ อ๋อ เห็นอาจารย์บอกไว้เหมือนกันว่าจะมีลูกศิษย์ผู้ชายคนหนึ่งมารอให้นั่งรอที่นี่ ไม่เกิน ๕นาทีอาจารย์ก็ขี่มอเตอร์ไชค์์ออกมา และถามผมว่ามานานหรือยัง ยามตอบแทนผมเลยทันทีว่านักเรียนเพิ่งจะมาได้ไม่เกิน ๑๐ นาทีนี่เองครัับครู ครูไม่ตอบอะไรและพูดว่าไปเถอะผมก็ขึ้นซ้อนท้ายมอเตอร์ไชค์ครูแต่ยังไม่กอด ก็นั่งซ้อนธรรมดาแต่พอครูขับออกมาจากที่หน้าโรงเรียนแล้วต้องผ่านเ้ข้าไปในซอยและผมจำได้ว่ามันเป็นทางไปบ้านพักครูผมกอดอาจารย์แน่นมากพร้อมกับเลื่อนมือลงมายังเป้าของอาจารย์และจับเล่นตลอดทางจนเกือบจะถึงที่บ้านพักครูซึ่งแกก็ไม่ว่าอะไรซักคำและแข็งสู้มือผมมาตลอดทางและก่อนที่ถึงบริเวณบ้านพัก ผมล้วงมือเข้าไปในกางเกงวอร์มและในกางเกงในอาจารย์ หัวของแกเยิ้มไปด้วยน้ำแห่งความเสียวจนถึงบ้านพักอาจารย์ก็จอดรถใต้ถุนบ้านพักซึ่งบ้านพักก็อยู่คนละฝากกับกำแพงโรงเรียนแต่ต้องอ้อมมาทางหน้าโรงเรียนซึ่งสมัยผมอยู่เดินทะลุกำแพงโรงเรียนมาได้เลยครับเพราะมันอยู่ในสุดของโรงเรียน(ไว้ผมจะมาเล่าต่อนะครับขอตัวทำงานเดี๋๋ยวครับ)ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ มาต่อเร็วนะครับกำลังมันส์มาก มาต่อเร็วๆนะรออยู่ ขอบคุณมาก ขอบคุณมากครับ รีบมาต่อนะ ขอบคุณครับ มาต่อได้แล้วครับ ขอบคุณมากครับ ยังไม่มาต่ออีกหรอคับ รออยู่นะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณครับผม มาต่อเร็วๆ นะครับ ขอบคุณครับ ชอบมากๆๆๆๆครับ ขอบคุณมากนะครับ ดีใจด้วยครับ
ขอบคุณครับ