++ รู้มั๊ย หัวใจชั้นตามหา ++ % 23
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
“นายต้องไปโรงพยาบาลก่อน ตกลงหรือเปล่า”
“ไปทำไม ฉันไม่ได้เป็นอะไร”
“นี่นะไม่ได้เป็นอะไร ถ้าร่างกายนายปกติมีเหรอฉันจะมาหานายที่นี่ได้”
“นายหมายความว่าไง”
รณวีย์อึกอัก เมื่อหลุดปากเอ่ยในสิ่งที่เคยอัดอั้นตันใจการินทร์จะนึกถึงเขา ก็ตอนที่เขามีประโยชน์เท่านั้นแหละ
**** Hidden Message *****
รณวีย์เอ่ยถามเมื่อหันมาสบตาคนจ้องมองในตอนหนึ่งการินทร์ส่ายหน้ายิ้มๆ ชายหนุ่มจึงหันไปสนใจกับงานต่อการินทร์เองก็ก้มลงระบายดินสอลงแสงเงาในรูปวาดก่อนที่ดินสอปลายแหลมจะหักลงเมื่อคนที่ออกแรงกดเกิดเจ็บจี๊ดที่ใจจนบังคับมือไว้ไม่ได้อาการแน่นขนัดที่หน้าอกเริ่มคุกคามเขามาจนอยากจะร้องด้วยความทรมานแต่ชายหนุ่มจำต้องฝืนเมื่อไม่อยากให้คนที่นั่งเขียนงานงุดๆรับรู้
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะคับ ขอบคุณมากมายครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุนครับ ขอบคุนนะคับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขออ่านหน่อยน่ะ ขอบคุณมากนะ ขอบคุนคราห ถ้ารักษาจะได้อยู่ตื้ออีกนานนะกานต์ ขอบคุนค๊าฟ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]