++ รู้มั๊ย หัวใจชั้นตามหา ++ % 22
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
“นึกเหรอว่าฉันอยาก”
รณวีย์สวนกลับ การินทร์ชะงักทำไมรณวีย์ถึงได้ไม่ต่อล้อต่อเถียงเขาได้ขนาดนี้ ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเสียงเย็น
“ท่าทางฉันจะปล่อยให้ปากนายว่างไม่ได้แล้วมั้งวีย์”
“ฉันขอโทษ ฉันจะนอนแล้ว”
**** Hidden Message *****
“นายต้องไปโรงพยาบาลก่อน ตกลงหรือเปล่า”
“ไปทำไม ฉันไม่ได้เป็นอะไร”
“นี่นะไม่ได้เป็นอะไร ถ้าร่างกายนายปกติมีเหรอฉันจะมาหานายที่นี่ได้”
“นายหมายความว่าไง”
รณวีย์อึกอัก เมื่อหลุดปากเอ่ยในสิ่งที่เคยอัดอั้นตันใจการินทร์จะนึกถึงเขา ก็ตอนที่เขามีประโยชน์เท่านั้นแหละ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะคับ ขอบคุณมากมายครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุนครับ ขอบคุนนะคับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขออ่านหน่อยนะ ขอบคุณมากนะ ขอบคุนคราฟ ขอบคุนค้าบ เหนื่อยเนาะวี ขอบคุนค๊าฟ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]