แด่รัก
ผมมีรุ่นน้องคนหนึ่งชื่อป๊อป มันเป็นเด็กดีนิสัยน่ารักๆขี้เล่น ใจอ่อนง่าย อารมณ์เย็น ช่างพูดคุย อารมณ์ขัน มีความเป็นสุภาพบุรุษสูงจนเวลาอยู่ด้วยแล้วจะรู้สึกอบอุ่น ซึ้งผมไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกแบบนั้น แต่ข้อเสียที่สำคัญของมันคือขี้เห็นใจ ขี้เกรงใจจนเกินไป และที่สำคัญคือปากแข็ง รู้สึกอย่างไรก็เก็บๆเอาไว้คนเดียวเรารู้จักกันเพราะเข้ามาร่วมวงดนตรี ชีวิตม.ต้นของมันผ่านไปได้ด้วยดีจนป๊อปได้รู้จักกับเพื่อนชื่อ"โชค" มันกลายเป็นคู่ขาที่รู้ใจไปไหนไปด้วยกันเสมอ ผมได้มีโอกาสเฝ้าดูมันทั้งคู่ดำเนินความสัมพันธ์กันจนเลยเถิดถึงขั้นมีอะไรกัน
ป๊อปรู้สึกห่วงใยและดูแลเอาใจโชคอย่างดีแต่ลึกๆข้างในก็เสียใจที่ทำอะไรเกินเลยคำว่าเพื่อน ส่วนโชคกลับรู้สึกกลัวในสิ่งที่ป๊อบทำให้เพราะไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองว่ากำลังโดนเอาใจใส่ แต่โชคกลับชอบในความรักสนุกจากเรื่องบนเตียง โชคจึงชอบหาโอกาสนอนค้างบ้านป๊อปเสมอๆ แต่สำหรับป๊อปที่ทางบ้านเป็นครอบครัวธรรมธรรมโม มันจึงเป็นเรื่องที่ป๊อปลำบากใจในการทำแต่ล่ะครั้ง ทั้งคู่จึงต่างไม่สมหวังเพราะน้องป๊อปก็ไม่ได้รับความรักตอบจากโชคที่ขี้ระแวง ส่วนโชคก็ไม่ได้สำเร็จความใคร่กับป๊อปที่ขี้กลัว
น้องโชคมักจะมาขอคำปรึกษาและหาที่ระบายจากผมเสมอ แต่น้องป๊อปกลับเก็บเรื่องนี้เอาไว้ใต้ก้นบึ้งหัวใจ ทั้งคู่โดนล้อเพราะอยู่ใกล้กันมากเกินไป ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงกลายเป็นความอึดอัด
ความอึดอัดของทั้งคู่ดำเนินมาจนถึงม.4ปลายเทอม วันหนึ่ง ณ ชั้นบนของบันไดทางหนีไฟในอาคารของสถาบันกวดวิชาชื่อดัง ทั้งคู่ที่มีจูบแรกให้กัน แต่ป๊อปกลับบอกว่า "ไม่น่าทำเลย เพราะหลังจากนี้ เราคงรู้สึกกับนายต่างไปจากที่เคย" เพราะสำหรับป๊อป จูบนั้นคือคำบอกรักอย่างเปิดเผยเป็นครั้งแรก แล้วมันก็เป็นจริง คือเค้าเริ่มคิดกับเพื่อนซี้มากเกินกว่านั้น จากที่เคยพูดคุยได้ทุกอย่าง กลับอายที่จะบอก และไม่กล้าเปิดเผยความอ่อนแอเพราะกลัวโดนมองในแง่ลบ ความคิดมากเข้าครอบงำป๊อปไป แต่สำหรับโชคที่ยังคงหลงระเริงอยู่กับความสนุกบนเตียง จูบนั้นจึงยิ่งทำให้เค้าหลงอยู่ในความใคร่อันหาที่สุดมิได้ เลยมองข้ามความรักที่ป๊อปมีให้
แต่แล้ว ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
2 ปีที่บอกรักด้วยการกระทำของป๊อปต้องล้มสลายด้วย 1 คำบอกรักจากปากของน้องจัง รุ่นน้องอีกคนที่เข้ามาในชีวิตของโชค น้องจังกับโชคทั้งคู่กลายเป็นแฟนกันอยู่ในช่วงระยะเวลา3เดือนอันสุขสันต์ แต่ด้วยความที่ยังไม่โตพอจะเข้าใจในความรัก ความไม่เข้าใจกันและกัน และความสัมพันธ์ที่ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วแต่ไร้รากฐานที่มั่งคง โชคและจังก็เลยเป็นเหมือนวัยรุ่นทั่วๆไปที่พบกับปัญหาในความรัก และทั่งคู่ก็เลิกรากันไป โชคเสียใจอยู่พักใหญ่ แน่นอนว่าคนเดียวที่เข้ามาปลอบใจเค้าคือป๊อป
ณ วันนั้นเองที่โชคเริ่มเข้าใจในคำว่าเพื่อนซี้ และเริ่มตระหนักถึงสิ่งดีๆที่ป๊อปทำให้ แต่ทว่า ป๊อปก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว....
"เค้าไม่เหมือนเดิมอ่ะพี่" นั่นคือสิ่งที่โชคบอกผม "ตอนนอนด้วยกัน เค้าไม่กอดผมแล้ว ตอนผมจูบปากเค้า เค้าก็ไม่จูบตอบ"
ปีสุดท้ายของม.ปลายจึงกลายเป็นปีอันหดหู่ของโชค เพราะความรักในแบบที่เค้ารู้จักคือการมีเพศสัมพันธ์บนเตียงนอน เค้าทนไม่ได้ที่ป๊อปทำดีให้เค้ามากกว่าเดิม แต่ไม่ยอมมีเซ็กซ์ร่วมรักด้วยเลย มันทำให้เค้าสงสัยในเจตนารมณ์ของป๊อป ก็อย่างที่บอกไปในตอนต้น ป๊อปมันปากแข็งเกินจะกล้าบอก
หน้า:
[1]