มาเป็นของเราเถอะ
นี่เป็นเรื่องจริงของผมเมื่อปีที่แล้วครับผม ชื่อ พงศ์ ครับ ปีนี้ผมอายุ17ปี ม.5
เรื่องที่ผมจะเล่าเกิดเมื่อปีที่แล้ว เมื่อผมอายุได้16ปี คือม.4 ซึ่งเป็นเด็กใหม่ในชั้นม.ปลายที่ผมเข้าเรียน เลยเจอเพื่อนใหม่เยอะแยะมากเลย
ผมจึงต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่หมดเลย เริ่มเรียนครั้งใหม่ ปรับตัวเข้ากับสถาบันแระการเข้ากับเพื่อนๆ
ซึ่ง ผมนั้นก็เป็นคนที่นิสัยเงียบๆ อะไรก็ได้ ง่ายๆ และเข้ากับคนอื่นได้ง่าย ดังนั้น การหาเพื่อนใหม่ใช่เรื่องยากเลย และในห้องนั้น ผ่านไปหลายวัน
จึงเกิดกลุ่มเด็กหลังห้องขึ้นมา(ไม่ใช่เด็กเกเรนะ เพราะเราเรียนห้องเรียนวิทย์-คณิตซึ่งผ่านการสอบเข้ามา การันตีคุณภาพได้)
มีเพื่อนในกลุ่มประมาณ8คน ซึ่งรวมผมด้วย และด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นเกย์แบบที่ว่าไม่ใช่ตุ๊ด แต่ก็ออกจะเรียบร้อยหน่อยและทำตัวแมนๆเพื่อปกปิดตัวเองไว้
ก็ได้แอบมองเพื่อนคนนึงไว้ในกลุ่มนั้น เค้าชื่อ หนึ่ง
หนึ่งเป็นคนน่า รักมาก ทั้งน่ารัก+หล่อเลย รูปร่างดี หน้าตาดี การเรียนดี สูงโปร่งสูงมากๆเลย สูงกว่าพงศ์มาก ผิวก็ขาว ออกตี๋ๆหน่อยๆ หน้าคล้ายเจย์ โชวมากเลย
เห็นแล้วแทบคลั่ง (หุหุ) แล้วเราก็สนิทกันมากด้วย ผมมักชวนเค้าหยอกล้อบ่อยๆ แกล้งมันเป็นประจำ และเกิดรักมันโดยไม่รู้ตัว มารู้ตัวอีกทีก็คงเป็นตอนที่มันไปคุยกับเพื่อนผู้หญิงในห้องคนนึง
เห็นมันคุยกับเค้าแล้วรู้สึกอารมเสีย เลยชอบงอนมันบ่อย แต่มันน่ารักมากเลย มาแกล้งง้อแกล้งหยอกจนหายงอลเป็นประจำ สงสัยเราแพ้ทางมัน อือๆ ยอมๆ อิอิ
แล้ว มาวันนึง ผมเล่นเอ็มอยู่ หนึ่งก็เข้ามาทักผม ผมก็ตอบๆไป แล้วเราก็คุยเรื่องรายงานที่อาจารย์สั่งกัน แบ่งงานกันทำและในกลุ่มก็ตกลงกันว่าจะมาทำรายงานกันที่บ้านผม โดยค้างคืนด้วย
ตายหล่ะหว่างานนี้
ผมจึงตอบปฏิเสธไปอย่ารวดเร็ว แต่พวกมันก็ตกลงกันแล้ว(ตอนไหนว่ะ กูไม่เห็นรู้เรื่องเลย สาด)ผมจึงโดนยัดเยียดไปโดยปริยาย อ้อ รายงานครั้งนี้ทำงานกันเป็นกลุ่ม4คน มีผม หนึ่ง และเพื่อนอีก2คน
เราเลยแลกเบอกันเพราะยังไม่ได้เบอกันเลย จึงอยากแลกไว้ เผื่อติดต่ออะไรเพิ่มเติม ผมจึงแจกเบอร์ไป
พอ ตกลงงานกันเรียบร้อยแล้ว ผมจึงปิดคอม เตรียมตัวเข้านอน แล้วพอกำลังเคลิ้ม เสียงโทรสับก็ดังขั้น เบอใหม่โทรเข้ามา ในใจคิดว่าใครหว่า หรือว่าจะเป็นพวกนี้โทรมาถามงานอีก เลยรับดู ใช่จริงๆครับ แต่คนโทรมาไม่ใช่ใครที่ไหน หนึ่ง หนึ่งโทรมา ตาสว่างเลยครับ ก็นึกไม่ถึงนิว่าไอ้น่าวัวจะโทรมา ผมก็เริ่มคุย
"ป่าว ไม่มีไรหรอก นี่พงศ์ ใกล้นอนยัง" มันตอบ
"จะบ้าเรอะ หลับไปแล้วเว้ย" ใช่ๆ โทรมาทำไมป่านนี้
"อ้าวหรอ แหะๆ ถึงหลับก็จะคุย" ดูมันกวนทีน
"ไอ้บ้า บ้าป่ะแก หาเรื่องกันทั้งวันยันนอนเลยนะ" ผมแขวะ
"555 ก็ไม่มีไรหรอก คิดถึงเฉยๆ"
"ห๊า..." ผมอึ้งครับ มันพูดไรออกมาเนี่ย
"ทำไมอ่ะ คิดถึงเลยโทรหาไม่ได้เรอะไง อยากได้ยินเสียงแก เด่วกลัวนอนไม่หลับ 555" แน่ะดูมันตอบ
"555 " แกล้งทำเป็นขำประชดมัน
แล้วเราก็คุยกันเหมือนกับไม่ใช่เพื่อนคุยกันอ่ะ ออกแนวเหมือนมันจีบพงษ์มากกว่า อุ้ย เขิน
แล้วคืนนั้นก็คุยกันจบลงได้ซักที(ด้วยอาการง่วงอ่ะ)อิอิ เช้ามา ที่ร.ร.ผมเจอกับมันหน้าห้อง ผมทักมันครับ
"ไงหนึ่ง"
"ไง"
หือ?? มันตอบคำเดียวแล้วเดินเข้าห้อง เห้ย อย่างงง มันเปนไรป่าวว่ะ ผมคิด จึงเดินตามมันเข้าไป
พยายามชวนคุยต่อ ถามมันว่าเป็นอะไร มันก้อว่าเปล่า ท่าทีของมันวันนี้กับที่คุยเมื่อวานเหมือนกับคนละคน นี่ใช่หนึ่งคนเมื่อวานหรอ ถ้าไม่ใช่คงดีสิ
เพราะวันนี้ทั้งวันเหมือนมันไม่แคร์เราเลย กลับถึงบ้านกับใจอันสลดแต่ก็ยังไม่ถึงกับเศร้านักหนาอะไร แค่แปลกใจและสับสน
วันต่อมา.. ครึ่งวันแล้ว มันไม่คุยกับผมซักคำเลย ผมทนไม่ไหวแล้วครับ ถามไปว่า
"นี่หนึ่ง เป็นอะไรไปอ่ะ ทำไมไม่คุยกับเรา หรือว่าไม่อยากคุยด้วย" ใส่อารมมากเลยพยายามจ้องหน้ามัน
"เปล่านิพงศ์ หนึ่งไม่ได้เป็นอะไร" หนึ่งตอบโดยไม่มองหน้าพงศ์ ไม่ครับ ไม่เชื่อถามต่อไปว่า
"นี่ รังเกียจพงศ์หรอ เห็นพงศ์เป็นเพื่อนป่าวเนี่ย" ใช้คำว่าเพื่อนมาอ้าง และน้ำตาแทบไหล
"เปล่า พงศ์ ป่าวนะ หนึ่งไม่เคยคิดงั้นเลย"
"แล้วทำไมทำเหมือนกับเราไม่มีตัวตนอ่ะ"
"ก็..."
แล้วหนึ่งก็ตอบไม่ได้ และผมก็ไม่รอฟังคำตอบด้วย
"ก็.. ก็อะไร ตอบมาสิ"
ไม่ตอบครับ ผมมองหน้าหนึ่งซักพัก พร้อมคิด เป็นไงเป็นกัน
"หนึ่ง เรารักหนึ่งนะ อย่าทำอย่างนี้กับพงศ์ได้ป่าว" น้ำตาไหลแล้วครับ หนึ่งก็ก้มหน้าเงียบ..
ผมเดินหนีไป กลับเข้าห้องเรียน เช็ดน้ำตาทำลายหลักฐานแล้วนั่งที่โต๊ะรอเรียนคาบต่อไป
หนึ่ง เดินเข้ามาเมื่อใกล้ถึงคาบเรียน ผมไม่มอง พยายามจะไม่มองมัน แต่ก็ทำไม่ได้ เงยหน้าขึ้นมา(โต๊ะของหนึ่งอยู่หน้าผม)เห็นหนึ่งยืนอยู่ที่ข้างหน้าโต๊ะของ พงศ์ เราสบตากันแว่บนึงก่อนที่ผมจะเบือนหน้าหนีแล้วหนึ่งมันก็นั่งลงที่โต๊ะ ผมนั่งหลังมัน มองข้างหลังมันอย่างปวดใจ แล้วพอหมดวันพงศ์จึงรีบกลับบ้าน เพื่อที่จะกลับไปเตรียมงานเพราะพรุ่งนี้พวกเพื่อนๆจะมาทำรายงานที่บ้านอย่าง ที่นัดไว้ รวมทั้งหนึ่งด้วย ซึงยังไม่รู้แน่ว่าจะมารึเปล่า
เช้าวันเสาร์..
เพื่อน ทั้งสองคนมากันแล้ว ขาดหนึ่งคนเดียว ในใจคงคิดว่าไม่มาหรอก จึงให้พวกมันไปรอบนห้องก่อน ผมจึงไปจัดหนมและน้ามมาบริการท่านเพื่อนทั้ง2 กิ๊งก่อง ใครมาว่ะผมคิด หนึ่งแน่เลยเพื่อนทั้ง2ตัวมันบอก ผมจึงลงไปดู ม่ายช่ายนิ ไอ้เพื่อนอีกตัวมา เห้ยมาทำไมว่ะ ก้อถามกันไปถามกันมาก็สรุปได้ว่ามันจะมาเพื่ออยากมา"เที่ยว" แค่เนี๊ยะ เห้อ บ้าป่าวว่ะ บ้านกูเป็นที่เที่ยวหรอ - -
ตอนนี้ในห้องผมจึงมีแต่ พวกบ้ามารวมตัวกันอยู่ตั้ง3ตัว เห้อ.. แต่ก็สนุกดี มีความสุขดี แต่ก็ไม่ทำให้หายเศร้ากับเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างพงศ์กับหนึ่งหรอก แล้วเราก็ทำงานต่อ นี่ ตกลงหนึ่งมันไม่มาหรอว่ะ เปนไรของมันว่ะเนี่ย โทรสับแม่งก็ไม่รับ เพื่อนตัวนึงมันพูดขึ้นมา เห้ยไอ้พงศ์มึงลองโทรไปมั่งดิว่ะ อ้าว ไมอ่ะ โทรเองดิ ถ้ามันไม่รับเราโทรไปมันจะรับงั้นสิ เออน่า โทรไปมั่งเหอะ กูเข็ดนิ้วหมดแระ เออๆ กูโทรก็ได้ แม่งเรื่องมากชิบ ผมบ่น
"ตู๊ด.. ตู๊ด.." เห็นไม๊ มันไม่รับ บอกแล้วไม่เชื่อ
"ฮัลโหล" อ้าวเห้ย!!!
"เอ่อ.. หนึ่ง นี่เราเอง เด่วคุยกับเจนะ" ผมไม่กล้าพูด พร้อมส่งมือถือให้เพื่อนคนนึง
ไม่เอา มึงคุยแระ ผมเลยยื่นไปให้อีกคนต่อ เพื่อนมันก็คุย เอ้าไอพงศ์ มันอยากคุยกับมึง หือ?? กูหรอ เออ มึงอะแหละ เอ้า รับดิว่ะ
"อะ..อาโหล"
"อื้ม พงศ์ ตอนนี้เราอยู่หน้าบ้านพงศ์แล้วนะ มานานแล้วด้วย"
"เอ้า แล้วทำไมไม่เข้ามาหล่ะ"
"ก้อ.. กลัวพงศ์ไม่ให้เข้าอ่ะสิ"
"เห้อ.."
ผม กดวาง แล้วเดินลงไปข้างล่าง เจอมันจริงๆด้วย ผมเปิดประตูให้มัน เอ้า เข้ามาสิ ไม่รู้ยืนรออยู่ได้ไง ดูก็รู้ว่ามันคงต้องยืนนานกว่าชั่วโมงแน่ๆ แล้วนี่ก็ทุ่มกว่าแล้วด้วย เห้อ พูดไปในใจตอนนั้นก็เกือบๆลืมเรื่องนั้นที่เกิดขึ้นแล้วแหละ เปลี่ยนจากความรู้สึกโกรธเปนความรู้สึกสงสาร ผมพามันเข้าบ้าน ตอนนี้ผมอยู่กับหนึ่ง2/2ในครัว ผมกำลังจะหาอะไรให้มันกิน เพราะมันคงไม่ได้กินอะไรมาที
(อ้อ ลืมบอกไปครับว่าพ่อแม่ผมอยู่คนละจ.กับผม ผมย้ายมาเรียนนี่เพราะอยากข้าสถาบันนี้และพักที่บ้านเก่าของพ่อแม่ที่ฝากคน อื่นดูแลไว้ ไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็อยู่ในเมือง สะดวกสบายและน่าอยู่ดี) ดวงของมันไม่ดีจริงๆเล้ย ในครัวไม่มีของกินเหลือแล้ว ผมจึงบอกให้มันรอนี่ เด่วจะไปซื้ออาหารตามสั่งมาให้ จะกินไรหรอ ไม่อ่ะ เด่วเราไปด้วยดีกว่า อืม.. อือ ได้ เด่วมานะ ไปถามพวกนั้นก่อนว่าจะกินอะไร แล้วผมก็ลงมาพร้อมแล้วที่จะไปข้างนอก มันบอกว่าเด่วมันขับเอง ผมก็อืมๆ ได้ ตามใจ
ผมนั่งซ้อนท้ายมันไปเซเว่น มันขี่เร็วมากเลย มันบอกว่าเกาะให้ดีๆสิ ผมเลยกอดมันเลย เอาดิ ขี่เร็วดีนัก มันไม่พูดไร เห้อ อยากอยู่อย่างนี้ไปนานๆจัง แต่มันก็แสนสั้น ถึงบ้านแระแล้วเราก็จัดแจงเก็บของหาที่นอนกัน ไว้พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ พวกเพื่อนๆของพงศ์มันขอให้คอมพงศ์เปิดหาเว็บโป๊และฉายหนังโป๊หน่อย พงศ์ก็ว่า ตามใจมึงดิ แต่กูขอไปนอนห้องอื่นนะ เหนื่อย(มี2ห้องนอนครับ)
ผม เข้ามาในอีกห้อง เห็นหนึ่งกำลังนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง หนึ่งมองมาทางพงศ์ พงศ์ก็มองหนึ่ง พร้อมคิดว่า ไปนอนโซฟาข้างล่างก็ได้ว่ะ เลยเดินเข้ามาหยิบหมอนและผ้าห่มในตู้กะจะเดินออกไป แต่หนึ่งดังขึ้นมา จะไปไหนอ่ะ มานอนนี่ มันพูดพร้อมกับเขยิบถอยและตีที่นอนเหมือนกับว่าให้นอนข้างมัน ผมนิ่ง เอาไงดีว่ะ อย่าดีกว่า เรานอนที่โซฟาก็ได้ ผมบอก ไม่เอาน่า บอกให้มานอนนี่ไง มาเหอะน่า อย่าเรื่องมาก
มันเซ้าซี้ให้พงศ์นอนข้างมัน อือๆรู้แล้วๆ ผมตอบ พร้อมกับเดินไปข้างเตียง พร้อมโยนหมอนใส่หน้ามัน อิอิ สะใจ อุ..!! มันดัง นี่เล่นไรอ่ะ จะเอาหรอ ได้ มันพูดพร้อมปาหมอนใส่พงศ์ 55 สงครามปาหมอนที่มีแต่เรา2คน อิอิ พงศ์บอกมันว่า เลิกเล่นก่อน เด่วจะไปอาบน้ำ พงษ์เข้ามาในห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนอีกทีพร้อมกับแช่น้ำและคิดอะไรไปเรื่อย เปื่อย เสียงหนึ่งตะโกนดังขึ้นมาว่า เสร็จยังพงศ์ เราจะอาบด้วย /ไม่ต้องเลย รอไปก่อน ผมตอบ
แล้วมันก็เปิดประตูห้องน้ำเข้ามา เห้ย!! ผมรีบผุดลุกขึ้นมานั่ง เข้ามาได้ไง เราปิดประตูแล้วนี่นา ผมภามด้วยความแปลกใจ จะบ้าหรอ ประตูก้อปิดไม่สนิท /เห้ย!! จริงอ่ะ /อือ จริงดิ มาๆเราอาบด้วย /อ้ากกกก ม่ายต้อง ไม่ต้องเข้ามา ไม่ต้องถอดเสื้อ ปายเลย ออกไป ออกปายยยยย ผมร้อง ไม่เอาอ่า อาบด้วยดิ แหมทำเป็นทำเสียงน่ารัก คิดว่าจะใจอ่อนรึไง ฝันไปเลย ไอ้คนไม่มีหัวใจ /ม่ายต้อง ไม่ต้องเข้ามา เอ้ย!!!!! ไอ้หนึ่ง อย่าเข้ามา
ผมร้องเพราะมันเข้ามาใกล้แล้ว ทำไงดีอ่ะ ในอ่างไม่มีฟองด้วย ถ้าเข้ามาใกล้เห็นแน่ ผมเลยนั่งเพื่อปิดน้องชายไว้ มันเข้ามาใกล้พร้อมตาก้อจ้องมองสำรวจร่างเปลือยท่อนบนของพงษ์ /ไอ้หนึ่งงงงงงงงง แกจะมองอะไรนักหนาวะ ผมพูด หนึ่งเลยละสายตาออกมาแล้วเดินไปที่อ่างล้างหน้า มองตัวเองในกระจก แหม หล่อตายหล่ะ ผมพูด แล้วหนึ่งก็เดินออกไป ผมกำลังจะลุกจากอ่างแต่ก้อต้องรีบกระโจนลงไปใหม่ เพราะมันกลับมาอีกครั้ง เห้ย มันไปเอาผ้าเช็ดตัวมาอ่ะ หรือว่า ผมไม่ทันจะพูดอะไรมันก็ล็อกประตูห้องน้ำพร้อมกับพาดผ้าเช็ดตัวไว้ที่ราวตาก ผ้า
จะ.. จะทำอะไรน่ะหนึ่ง ผมพูด ก็อาบน้ำไง ถามแปลกๆ /เห้ย ไอบ้า เราอาบอยู่นะโว้ย /อ้าว ทำไมหรอ ก็อาบด้วยกันไง/ ม่ายอาวววว ปายเลยน้า ฮือๆ ไม่งั้นเราร้องจริงๆนะ มันไม่ฟังอ่ะ ถอดเสื้อเฉยเลย ผมทำตัวไม่ถูก แต่แว่บนึงที่ผมได้ชำเลืองไปดู โอ้วแม่เจ้า มีกล้ามด้วย แต่ก็ต้องเบือนหน้าหนี เพราะไม่กล้ามอง ไม่กล้าสู้หน้า ตอนนี้จึงได้แต่ก้มหน้าบ่นงึมงำบ่นกับตัวเอง แล้วซักพักก็ชำเลืองเห็นมันกำลังเดินเข้ามาที่อ่างอาบน้ำ ผมจึงเงยหน้าไปจะด่า...
อั๊ก... ภาพตรงหน้ามัน.. มัน...
มัน ไม่ใส่กางเกง และ กาง เกง ใน บ็อกเซอร์ก็ไม่มี จังหว่ะนั้นนึกได้เลยว่าตลกมาก ผมอ้าปากจะด่ามันตอนแรก กลายเป็นปากเหวอไปเลย ผมมองเคมันประมาณ5วิ จึงได้รู้สึกตัว ปิดตาก้มหน้าหนีและได้ยินเสียงมันพูดว่า หน้าแดงเลยอ่ะพงศ์/ ไอ้บ้านี่ เด่วเหอะ ผมคิด มันมานั่งข้างยองๆข้างอ่างตรงหน้าพงศ์ พร้อมทั้งเอียงหน้าเข้าหาหน้าพงศ์ที่กำลังตัวแข็งทื่ออยู่ พงศ์ เป็นไร / ป่ะ.. ป่ะ ป่าว ผมพูดไม่ออกแล้วหล่ะ
แล้วตาก็เหลือบไปมองไอ้นั่นมันอีกอ่ะ โอ้ย เรานี่มันบ้าจริงๆ พงศ์ หนึ่งขออาบน้ำด้วยคนนะครับ ผมไม่ตอบ มันเลยก้าวเข้ามาในอ่าง อ่างก็ไม่ได้ใหญ่มากนัก พงศ์เลยเขยิบไปจนชิบขอบอีกด้านแต่ตอนมันเข้ามาตัวมันเบียดเสียดกับพงศ์ด้วย ตอนนี้เลยนั่งเอียงๆก้มหน้าไม่เผชิญหน้ากับมัน ตัวแข็งทื่อไปหมด มันก็ลงมานั่งในอ่างอีกด้านหนึ่ง แต่รู้สึกได้เลยว่ามันกำลังมองพงศ์อยู่ และแล้ว มันก็เขยิบเข้ามา เห้ย อย่ามานะ ผมคิด สายไปเสียแล้ว ตอนนี้ขาที่นั่งขัดสมาทของพงศ์ไปชนกับนามันแล้ว แขนเราก็ชนกัน เสียงหัวใจพงศ์เต้นเหมือนรัวกลองดุริยางตอนเช้าเลย แล้วหนึ่งก็นั่งสับหว่างกับพงษ์คือ พงศ์นั่งพิงขอบอ่างด้านใน ส่วนหนึ่งก็นั่งพิงขอบอ่างด้านนอก แล้วหนึ่งก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ พูดว่า พงศ์ เป็นไรป่าว / ป่ะ ป่ะ ป่าว ป่าว ป่าวไม่เปนไร ผมตอบพร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปยิ้มกับหนึ่ง ตอนนี้เราก็กลายเปนว่ามามองตากัน แล้ว... แล้ว...
แล้วหนึ่งก็ควานหามือพงศ์ที่ปิดเคอยู่ขึ้นมาจับ พร้อมพูดว่า..(เป็นคำพูดที่พงษ์ชอบมากจนถึงวันนี้)พงศ์ พงศ์ครับ ที่หนึ่งทำตัวไม่ดีกับพงศ์ไปนั้น หนึ่งไม่ได้คิดไม่ดีกับพงศ์เลยน่ะ แต่.. แต่หนึ่งกลัวความรู้สึกตัวเองน่ะ หนึ่งมันขี้ขลาด แต่ตอนนี้หนึ่งรู้แล้ว ว่า..
ว่า...หนึ่งรักพงศ์
จบประโยค พงศ์เงียบหน้าขึ้นมา น้ำตาอาบแก้ม แล้วเริ่มร้องออกมา หนึ่งคว้าตัวพงศ์ไปกอด พงศ์เลยร้อง ร้องออกมาอย่างไม่อายใคร แล้วก็เงียบ กลับมามองหน้ากันอีกครั้ง แล้วหนึ่งเค้าก็เลื่อนปากมาใกล้ๆ ประกบจูบที่หน้าผากพงษ์อย่างเบาๆ แล้วเลื่อนลงมาที่ปาก เราแลกลิ้นกัน มือพงศ์เอื้อมไปกอดคอหนึ่ง แล้วหนึ่งค่อยๆผลักตัวพงศ์ให้ยืดขาแล้วเข้ามานอนคล่อม ไซร้ตามซอกคอ ลงมาที่แขน รักแร้ และไปหยุดที่นม พงศ์ได้แต่ครางอือ.. อือ.. ปิดตาสนิท แล้วหนึ่งก็ลุกขึ้นจากอ่าง ฉุดพงศ์ขึ้นไป หยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดให้ และอุ้มพงศ์ออกไปจากห้องน้ำ(พงศ์ตัวเล็กกว่าหนึ่งมากจึงอุ้มได้อย่างสบาย )หนึ่งพาพงศ์มานอนบนเตียง แล้วเดินไปล็อกประตูห้องพร้อมกับหยิบโลชั่นมาขวดนึงตั้งที่หัวเตียง จากนั้นขึ้นมาคร่อมตัวพงศ์ มองหน้าพงศ์ แล้วพูดว่า
"พงศ์ครับ พร้อมไม๊ นี่เป็นครั้งแรกของเราสินะ มาเป็นของหนึ่งเถอะ"
ขอบคุณมากครับ ขอยคุณมากคับ น่ารักครับขอบคุณครับ
ขอยคุณมากคับ
http://i2.sqi.sh/s_3/ee9/l_e7d5daa1219dd6861f2ec8826f70e5c7_1223955140.gif
ขอบคุนมากๆครับ เดี๋ยวๆ จบดื้อๆงี้เลยเนี่ยนะ ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ยอมแล้วยอม ยอมแล้วยอม{:5_143:} ยอมๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากเลยครับ ขอบคุนครับ โหยยยยยยดีอ่ะ5555 อยากให้มีต่อจังเลย
หน้า:
[1]