++ ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา ~ ++ @ 7
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
เอ็มจึงเดินไปเปิดประตูอย่างโล่งอกที่เขาจะได้หายอึดอัดเสียที แต่เขายังไม่ทันที่จะได้แตะที่ประตูด้วยซ้ำประตูก็ถูกเปิดออกพร้อมร่างสูงๆของเด็กหนุ่มที่ก้าวเข้ามา
เอ็มต้องชะงักกับภาพตรงหน้าเด็กหนุ่มหน้าตี๋ตัวสูงราวๆกับเขา ใบหน้าใสๆบ่งบอกถึงความเหน็ดเหนื่อยมาบ้างแต่ยังคงความดูดีในแบบเซอร์ๆ ดูเหมือนว่าสองคนจะจ้องกันนานอยู่พักหนึ่งในเมื่อต่างคนต่างชะงักจนมีเสียงทักทางด้านหลังจึงดึงสายตาคนทั้งสองให้ละจากกันได้
**** Hidden Message *****
“เออแล้วกูจะรอดูว่าถ้าฟ้ามีเวลาให้มึงกะกูจริงๆคำว่าเรามันจะเกิดขึ้นได้หรือเปล่า”
สองหนุ่มยิ้มให้กันทั้งที่ต่างฝ่ายต่างก็รู้ว่าคำว่าเราที่ว่ามันจะผูกพันธ์ในรูปแบบไหน
บอกตัวเอง บอกทุกครั้ง ทุกๆคราวเวลาฉันเจอเธอ
ขอบคุณครับผม ขอบคุนคราฟ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณนะคับ ขอบคุนมากครับๆ อืม มันไม่ง่ายจริงๆความรัก
ขอบคุณครับ ขอบคุนนะครับผม ขอบคุนครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุนมารกมาย ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับผม ขอบคุณมากมายครับ สุดนอดเลยอ่ะคร๊าฟ ขอบคุณครับ ขอบคุนคราบ ขอบคุณมากนะ
หน้า:
[1]
2