น้าหมี

redberserk · โพสต์ 2011-1-19 20:58:09

ผมขอย้อนหลังไปเมื่อตอนอายุ 12 ขวบ ตอนนั้นกำลังเรียนอยู่ชั้น ป.6 เนื่องจาก พ่อกับแม่ ของผมทำงานอยู่คนละจังหวัด ไอ้จะให้ผมไปอยู่กับใครก็ไม่สะดวก พ่อกับแม่จึงตกลงกันให้ผมอยู่กับน้าเพ็ญอีกจังหวัดหนึ่ง ซึ่งเป็นจังหวัดบ้านเกิด น้าเพ็ญเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของแม่ เป็นแม่ม่าย สามี คือน้าเขยของผม เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ น้าเพ็ญไม่มีลูก จึงรักผมเหมือนลูกของแก จริง ๆ แล้ว น้าเพ็ญเป็นม่ายมา เท่ากับอายุของผม ตอนนั้นผมก็ยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจว่า ทำไมน้าเพ็ญจึงไม่ยอมแต่งงาน ทั้ง ๆ ที่แกเป็นคนที่ค่อนข้างสวย ฐานะก็ดี คือนอกจากแกจะมีสวนลำไยหลายสิบไร่แล้ว แกยังขายของชำและขายของกินให้เด็กนักเรียน คือบ้านอยู่หลังโรงเรียนประถมที่ผมเรียนอยู่นั่นแหละ น้าเพ็ญเป็นคนใจดี ผมเห็นน้าเพ็ญให้ขนมเด็ก ที่ไม่มีสตางค์ซื้อกินบ่อย ๆ ผมก็อยู่กับน้าเพ็ญอย่างไม่มีความทุกข์ร้อน แกจะเรียกผมว่าลูก และห่วงหาอาทรผมทุกเรื่อง นาน ๆ พ่อกับแม่จะมาเยี่ยมสักครั้ง แต่ผมก็ไม่เรียกร้องอะไรจากใคร อยู่กับน้าเพ็ญก็ดีแล้ว
วันนี้หลังเลิกเรียนขณะที่ผมเดินกลับบ้าน ฝนที่ตั้งเค้าอยู่แล้ว เกิดเทลงมาอย่างแรง ผมวิ่งเข้าไปหลบในบ้านของน้าหมี ซึ่งอยู่หลังอาคารเรียนก่อนจะถึงบ้านผม ลักษณะเป็นบ้านชั้นเดียว ก่อด้วยอิฐบล็อกอย่างง่าย ๆ ทั้งบ้านมีห้องเพียงห้องเดียว ห้องน้ำก็อยู่ในบริเวณเดียวกับห้องใหญ่ภายในบ้าน แต่แยกไปอีต่างหากลักษณะของบ้านก็ไม่ค่อยจะแข็งแรงนัก ถูกสร้างขึ้นมาแบบลวก ๆ และพร้อมที่จะรื้อถอนได้ตลอดเวลา เท่าที่รู้ น้าหมีทำงานเป็นนักการอยู่โรงเรียนนี้ อายุประมาณ 30 กว่า ๆ เป็นพ่อม่าย ข่าวเขาว่าเมียของน้าหมี หนีไปเป็นเมียเก็บของผู้รับเหมาก่อสร้างที่มาประมูลสร้างอาคารเรียนหลังหนึ่ง ของโรงเรียนนี้ น้าหมีจึงอยู่เป็นพ่อม่ายมาประมาณสิบกว่าปีแล้ว โดยไม่สนใจที่จะมองผู้หญิงคนใดเลย แถมยังเป็นคนชอบเก็บตัวด้วย ผมวิ่งเข้าไปหลบฝนอยู่ตรงชายคาบ้าน น้าหมีซึ่งอยู่ในบ้านหันมาเห็น จึงเรียกผมเข้าไปในบ้าน
“มาไอ้หนู เข้ามาก่อนเปียกเป็นลูกหมาตกน้ำเลย” ผมเดินเข้าไปในบ้านตามคำชวนของน้าหมี “มาข้าจะเช็ดผมให้” น้าหมีเอาผ้าเช็ดตัวของแกมาเช็ดที่หัวของผม และตามแขนด้วย ทำให้ ผมได้กลิ่นตัวของแกที่ติดอยู่ตามผ้าเช็ดตัว มันทำให้ผมมีความรู้สึกแปลก ๆ สรุปก็คือคือชอบ แหม! ก็ตอนนี้ผมอายุย่าง 13 ปี เริ่มแตกเนื้อหนุ่มแล้ว “ชื่ออะไร เรา”
“เอกครับ” เอกเป็นชื่อเล่นที่ทางบ้านเรียกผม แต่ชื่อ"พงศ์"เขาเรียกตามคำแรกของชื่อผม และก็เรียกเฉพาะคนที่ไม่คุ้นเคย
“บ้านอยู่ไหน”
“หลังโรงเรียนนี่เองครับ”น้าหมีทำหน้ายุ่ง
“ตรงไหน”
“ร้านขายของชำครับ”
“อ๋อ นึกออกแล้ว ฝนตกแรงจัง ดูสิน้ำไหลเข้าไปในครัวข้าแล้ว เห็นที่ข้าจะต้องไปทำคันดินกั้นซะหน่อยแล้ว” คือที่หลังบ้านที่น้าหมีที่ใช้เป็นที่ทำครัว มีแต่หลังคาที่ต่อออกไปจากตัวบ้าน ไม่ได้มีกำแพงกั้น เนื่องจากฝนตกหนักและนาน จึงทำให้น้ำไหลบ่าเข้าไป พูดจบหน้าหมีก็กระตุกผ้าขาวม้าที่แกนุ่งอยู่ออก ผมใจหายวาบ เดชะบุญ ที่ยังมีกางเกงในตัวจิ๋วหุ้มไว้ ไอ้ที่ว่ากางเกงในตัวจิ๋วเนี๊ย จิ๋วจริง ๆ อีกทั้งคงใช้งานมาหลายปีแล้ว เพราะเนื้อผ้าบางซะเหลือเกิน จนมองเห็นสิ่งที่ซ่อนยู่ข้างในขึ้นเป็นลำเลย น้าหมีเดินไปยังจุดหมาย คว้าจอบไปทำคันดิน เนื่องจากฝนสาดแรง จึงทำให้ตัวน้าหมีเปียกปอนไอ้ผมก็อยากรู้อยากเห็น จึงไปยืนเกาะขอบหน้าต่างดูใกล้ ๆ และก็บรรยายได้อย่างนี้ครับ น้าหมีเป็นคนไม่ค่อยสูง และเป็นคนที่ใช้แรงงาน จึงทำให้ดูล่ำ มีกล้ามขึ้นพองาม ต้นขาดูใหญ่และคงจะแข็งแรงด้วย หน้าท้องแบนราบ มองต่ำลงไป โอ้! มายก๊อด กางเกงในซึ่งบางอยู่แล้ว เมื่อเปียกน้ำแทบปิดอะไรไม่มิดเลย มองดูเห็นค_ว_IIดุ้นเขื่องนอนสงบนิ่งอยู่ท่ามกลางดงหมอยอันดกดำ เห็นหัวบักเป็นรูปอย่างชัดเจน ผมยืนมองด้วยอารมณ์ที่ยากจะบรรยาย พอทำคันดินเสร็จน้าหมีเดินไปล้างมือ ล้างเท่าที่โอ่งน้ำกลางแจ้ง และก็เดินเข้ามาในบ้าน ผมแก้เก้อด้วยการชวนแกคุย
“หนาวมั๊ยครับ น้า”
“นิดหน่อยไอ้หนู ถามทำไม แกเป็นห่วงข้าเรอะ” ผมไม่เข้าใจคำถามของแก จึงมองหน้าแก เหมือนจะขอความเห็น “ล้อเล่น ทำเป็นจริงจังไปได้ อาบน้ำดีกว่า” น้าหมีเดินเข้าไปในห้องน้ำ ตักน้ำราดตัว โดยไม่ได้ปิดประตูห้องน้ำ ผมเดินไปนั่งบนเก้าอี้ข้าง ๆ เตียงนอนของแก ซึ่งก็ไม่ห่างจากห้องน้ำมากนัก ผมมองดูน้าหมีอาบน้ำด้วยความเพลิดเพลิน ผู้ชายนุ่งกางเกงในตัวเดียวอาบน้ำ แทบจะมองเห็นสรีระได้ทุกส่วน ระหว่างที่น้าหมีใช้สบู่ฟอกไปตามเนื้อตัว และรู้สึกว่าแกจะฟอกอยู่ตรงเป้านานผิดปกติ จนดูเหมือนแกกำลังชักว่าว ยังไงยังงั้น และสิ่งที่ทำให้หัวใจของผมแทบหยุดเต้นคือ แกดึงกางเกงในแกออกซักหน้าตาเฉย โดยที่แกหันมามองผมแว็บเดียว แกอาจจะคิดว่าผมยังเด็ก
ก็เลยไม่มีความเขินอาย ผมรีบจ้องไปยังสิ่งที่ผมอยากจะเห็น แทนที่ค_ว_IIของแกจะห้อยโตงเตง แต่มันกลับตั้งลำขึ้นขนานกับพื้นประมาณ 90 องศา แกค_ว_IIเข็งนี่หว่า พอแกซักกางเกงในแกเสร็จ ก็ตักน้ำราดตัว ล้างฟองสบู่ออก ทำให้ผมมองเห็นลำค_ว_IIแกได้อย่างชัดเจน มันช่างยาวใหญ่ซะเหลือเกิน เมื่อเทียบกับของผม กะประมาณข้อแขนของผมนี่และ ตามลำค_ว_IIมีเส้นเอ็นปูดโปน กะโปกห้อย เชียว พอแกล้างสบู่ออกจนหมด แกก็ตวัดสายตามองมาทางผมอีกครั้ง ตอนนี้ค_ว_IIแกยังไม่ยอมอ่อน แกจึงใช้มือขวากำไปที่ท่อนลำของแก โอ กำไม่รอบเลย และแล้ว น้าหมีก็เริ่มถอกเข้าถอกออก อู๊ย น้าหมีชักว่าว โถ น่าสงสาร ก็***นี้ กำลังขยัน*** แต่ไม่มีเมีย แกคงชักว่าวบ่อยน่าดูเลย น้าแก ชักไปเรื่อย ๆโดยที่ไม่สนใจผมเลย และแกก็เร่งมือขึ้นเรื่อย ๆ ผมเห็นแกแหงนหน้าซี๊ดปากดัง ๆ พร้อมกับกระตุก 2-3 ที และผมก็เห็นน้ำสีขาวขุ่น พุ่งออกมาจากค_ว_IIแก เป็นระยะ ๆ จนหยดสุดท้าย แกหันมามองผมอีก จากนั้นแกก็ตักน้ำราดตัวและฟอกสบู่อีกครั้งหนึ่ง และแกก็เดินโทง ๆ ออกมาจากห้องน้ำ เข้ามาหยิบผ้าเช็ดตัว ซึ่งวางอยู่บนเตียงใกล้ ๆ ตัวผมนี่เอง คราวนี้ผมเห็นชัดเลย หยดน้ำเกาะเต็มตัว พร้อมกับกลิ่นสบู่อ่อน ๆ ลอยมากระทบจมูก ทำให้ผมมีอารมณ์อย่างยากจะบรรยาย น้าหมีเช็ดตัวเสร็จก็หยิบกางเกงขาสั้นมาใส่ ตอนนี้ฝนหยุดตกแล้ว
“น้าครับ ฝนหยุดแล้ว ผมกลับก่อนนะครับ”ผมยกมือไหว้ขอบคุณแก
“ไม่เป็นไร ไอ้หนู วันหลังหากฝนตกอีก ก็มาหลบฝนได้นะ”
“ครับ” ผมรับคำพร้อมกับเดินจากมา
ระหว่างเดินกลับบ้าน ผมเฝ้าทบทวนการกระทำของน้าหมีตลอดทาง เพราะถึงผมพอจะรู้ว่าแกชักว่าว แต่ผมก็ไม่เข้าใจทั้งหมด แม้เพื่อนบางคนที่โรงเรียนมันจะเล่าเรื่องชักว่าวผ่านหูมาบ้าง แต่ผมก็ไม่เคยลองทำดูสักที และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นผู้ชายชักว่าว แต่ไม่เป็นไร ระยะการเรียนรู้ยังอีกยาวไกล หลังจากผมไปหลบฝนที่บ้านน้าหมีวันนั้นแล้ว จิตใจผมรู้สึกสับสน สรุปไม่ได้ว่าคิดอะไร แต่ถ้าจะให้สรุปจริง ๆ ก็คงได้ใจความว่า อยากจะไปหลบฝนบ้านน้าหมีอีกจัง และอยากอยู่ใกล้ ๆ อยากพูดอยากคุยกับแก ผมนึกภาวนาว่าเมื่อไหร่ฝนจะตกตอนที่ผมเดินกลับบ้านอีก และแล้วฟ้าก็เป็นใจให้ผมจนได้ วันนั้นเป็นวันศุกร์ ฝนก็ตกลงมาเหมือนเดิม ผมก็เข้าไปหลบฝนอยู่ในบ้านของน้าหมี แต่วันนี้ แกไม่ได้ไปทำคันดิน และไม่ได้อาบน้ำ ผมก็รู้สึกผิดหวังบ้าง แต่ก็ไม่มากนัก เพราะเท่าที่ได้พูดคุยกับน้าหมี รู้สึกว่า แกเป็นคนที่อบอุ่น ผมก็คิดตามประสาเด็กแก่แดดว่า ทำไมนะ คนดี ๆ อย่างน้าหมีถึงหาผู้หญิงมาแต่งงานด้วยไม่ได้ แว๊บหนึ่งผมนึกถึงน้าเพ็ญ น้าเพ็ญก็เป็นคนดี ทำไม ไม่มีผู้ชายมาแต่งงานด้วย และผมก็ได้คิดต่อไปอีกว่า ผมจะหาทางให้น้าเพ็ญกับน้าหมีรู้จักกันให้ได้ เผื่อทั้งสองจะชอบกันบ้าง และพระเจ้าก็เข้าข้างผมอีก คือผมติดฝนอยู่บ้านน้าหมีจนถึงหนึ่งทุ่ม ฝนมันก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ผมก็แสร้งทำเป็นกระวนกระวาย จนน้าหมีอดถามขึ้นไม่ได้
“เป็นอะไรไปวะไอ้หนู คิดถึงแม่เรอะ”
“เปล่าคิดถึงแม่ครับ แต่กลัวน้าเพ็ญจะเป็นห่วง”
“อ้าว! เอ็งหมายความว่าอย่างไรวะ ไหนลองอธิบายให้ข้าฟังหน่อยซิ”
“คืออย่างงี้ครับ” ผมอธิบายให้น้าหมีฟังถึงที่มาที่ไปของผม
“อย่างงั้นเรอะ แล้วพ่อกับแม่เอ็งมาหาบ่อยหรือเปล่าหละ” ก่อนผมจะตอบคำถามของน้าหมี ผมแอบเห็นอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในแววตาของน้าหมี
“นาน ๆ พ่อกับแม่จะมาพร้อมกันซักที แต่ผมอยู่กับน้าเพ็ญผมก็ไม่เดือดร้อนอะไร น้าเพ็ญรักผมเหมือนลูก” ผมคุยรื่องแบ็คกราวด์ของน้าเพ็ญให้น้าหมีฟังไปเรื่อย ๆ ฝนก็ยังไม่ยอมหยุด น้าหมีจึงพูดขึ้น
“เอาอย่างนี้ดีกว่า ไอ้หนู ขืนรอไปคงถึงเช้าแน่กว่าฝนจะหยุด เดี๋ยวข้าจะไปส่งเอ็งที่บ้าน อยู่ใกล้แค่นี้ กางร่มไปคงไม่เปียกมากนักหรอก” แล้วน้าหมีก็ไปหยิบร่มมากางและพาผมเดินออกจากบ้านของแก เนื่องจากคนสองคนใช้ร่มคันเดียวกัน จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่จะเบียดเสียดกัน และน้าหมีก็โอบประคองผมเดิน มันทำให้ผมรู้สึก ร้อนวูบวาบไปทั่วตัว ผมแอบสูดดมกลิ่นตัวของน้าหมีหลายครั้ง ในใจไม่อยากให้ถึงบ้านเลย พอถึงบ้าน น้าเพ็ญหน้าตื่นออกมารับ และก็เริ่มซักซะยืดยาว จากนั้นผมก็แนะนำให้น้าเพ็ญกับน้าหมีรู้จักกัน และผมก็สัมผัสได้ว่า น้าเพ็ญกับน้าหมีเป็นมิตรกันได้ดีเกินคาด หลังจากวันนั้นแล้ว น้าหมีก็แวะเวียนมาคุยกับน้าเพ็ญบ่อย ๆ จนผมรู้สึกว่าสองคนนี้คงชอบกัน ซึ่งมันก็ทำให้ผมเป็นสุขมาก และมีอยู่วันหนึ่ง หลังเลิกเรียน ผมไปติดฝนอยู่บ้านน้าหมีจนค่ำ และน้าหมีก็กางร่มมาส่งผมที่บ้านอีก คราวนี้น้าเพ็ญไม่ได้มีสีหน้ากังวลเลย กลับยิ้มแย้มซะอีกพลางเชิญชวนให้น้าหมีอยู่กินข้าวเย็นด้วย
“พี่หมี อยู่กินข้าวด้วยกันก่อน พอฉันคอยตาเอกสักพัก ฉันก็คิดว่าคงติดฝนอยู่ที่บ้านพี่ ฉันเลยตั้งใจทำกับข้าวเผื่อ”
“จะดีหรือครับ” น้าหมีถามกลับอย่างยิ้ม ๆ ผมจึงรีบเสริมขึ้น
“ดีอย่างรุนแรงเลยครับน้าหมี อย่าปฏิเสธน้าเพ็ญเลย น้าเพ็ญอุตส่าห์ทำเผื่อ”
“งั้นตกลงครับ” ไม่ทราบว่าผมจะคิดไปเองหรือเปล่าครับ ผมรู้สึกว่าน้าเพ็ญแสดงความลิงโลดออกมาทางสายตา และก็รีบกุลีกุจอ หาสำรับมากตั้ง และน้าเพ็ญยังมีน้ำใจเปิดเบียร์เลี้ยงน้าหมีด้วย
“ฉันขอบใจพี่มากเลยนะ ที่ดูแลตาเอกให้ ถ้าไม่ได้พี่ตาเอกคงตากฝนกลับบ้านแทบทุกวัน เพราะช่วงนี้ฝนตกถี่เหลือเกิน” ผมสังเกตว่ากับข้าวที่น้าเพ็ญทำวันนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นกับแกล้มซะมากกว่า น้าหมีจิบเบียร์ไป กินกับแกล้มไปพลางชมน้าเพ็ญอยู่ไม่ขาด
“กับข้าวอร่อยจังครับ เพ็ญ นานมากแล้วที่พี่ไม่ได้กินอะไรอร่อย ๆ อย่างนี้” ซึ่งน้าเพ็ญก็ยิ้มแก้มแทบปริ
“อร่อยก็มากินบ่อย ๆ สิคะ เพราะแต่ละวันฉัน ก็กินกับตาเอกสองคน ถ้าพี่มากินด้วยบ่อย ๆ ก็คงเป็นสีสันของบ้านเรา จริงมั๊ยเอก” อ้าวน้าเพ็ญไหงมาลงที่เรา แต่ผมก็เต็มใจที่จะสนับสนุน เพราะผมก็อยากให้น้าหมีมาทุกวันอยู่แล้ว
“จริงครับ น้าหมีมาบ่อยก็ได้ครับ เพราะค่ำมาเราก็อยู่กันแค่สองคน มันรู้สึกวังเวงยังไงชอบกล”ตอนี้เบียร์หมดไปสี่ขวดแล้ว ซึ่งส่วนใหญ่น้าหมีจะกินซะมากกว่า น้าเพ็ญก็จิบบ้าง และถ้าผมไม่คิดมากไปผมรู้สึกว่าสายตามของทั้งคู่ที่ทอดมองซึ่งกันและกันมันเยิ้ม ๆ ยังไงก็ไม่รู้ ในความคิดของผม บางทีผมก็สงสารน้าเพ็ญ แกเลี้ยงผมมาก็หลายปี ถ้าแกจะมีใครสักคนผมว่าก็สมควรแล้ว และถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นน้าหมีด้วยแล้ว คงจะดีไม่น้อย และผมคิดว่าคืนนี้ผมคงจะได้ดูอะไรดี ๆ จึงไม่มีความจำเป็นที่ผมจะนั่งเป็น กอขอคอ คนทั้งสองอีกต่อไป
“น้าเพ็ญครับ เอกง่วงแล้ว ไปนอนก่อนนะครับ”
“จ๊ะ เอก ไปน้าจะไปส่ง” น้าเพ็ญไปส่งผมเข้านอนเหมือนทุกวัน
“หลับฝันดีนะจ๊ะ”
“ครับน้าเพ็ญ” พอน้าเพ็ญเดินออกจากห้องไป ผมก็ลุกขึ้นมาแอบดูว่าสองคนนั่นจะทำอะไรกันต่อ คือลักษณะบ้านของน้าเพ็ญ ด้านหน้าจะทำเป็นที่ขายของกินให้เด็กนักเรียน ถัดเข้ามาในบ้านจะเป็นที่ขายของชำ ลึกเข้ามาอีกหน่อยจะกั้นเป็นห้องนอน หลังห้องนอนจะเป็นพื้นที่ต่างระดับ คือระดับจะต่ำกว่าห้องนอนไว้เป็นที่ส่วนตัว เป็นที่ดูทีวี กินข้าว ห้องครัว และห้องน้ำจะอยู่บริเวณนี้
เพราะฉะนั้น จึงไม่เป็นการยากเลยที่ผมจะมองลงมาเห็นน้าหมีกับน้าเพ็ญได้สะดวก น้าเพ็ญเดินเฉียดเข้าไปใกล้น้าหมีเพื่อจะไปนั่งเก้าอี้ตรงข้าม ผมเห็นน้าหมีคว้าข้อมือน้าเพ็ญ พร้อมกับดึงเข้าหาตัว น้าเพ็ญซึ่งไม่ทันระวังตัว ก็เลยล้มลงลักษณะนั่งทับตักน้าหมี ทั้งสองทำตามเยิ้มใส่กัน และน้าหมีก็ประกบริมฝีปากบดขยี้ลงบนปากน้าเพ็ญอย่างเร่าร้อน ทั้งสองจูบกันอยู่พักใหญ่ พอน้าหมีถอนริมฝีปากออก ผมเห็นน้าเพ็ญกระซิบที่ข้าหูน้าหมี และน้าเพ็ญก็จูงแขนน้าหมีเดินเข้ามาในห้อง ทีนี้ ห้องผมกับห้องน้าเพ็ญก็อยู่ติดกัน และก็มีรูโหว่เต็มไปหมด ไฟหลังบ้านก็ไม่ได้ปิด จึงไม่เป็นการยากเลยที่ผมจะมองเข้าไปเห็นทุกอย่างในห้องของน้าเพ็ญ พร้อมกับได้ยินเสียงพูดคุยกันได้ชัดเจน และเสียงที่ผมได้ยินก่อนก็คือเสียงน้าเพ็ญ
“พี่จะว่าฉันง่าย ฉันก็ยอม เพราะตั้งแต่สามีของฉันตายยังไม่ทันถึงปี พี่พรรณแม่ของตาเอกซึ่งรับราชการก็มีคำสั่งย้ายไปประจำที่จังหวัดอื่น ส่วนพี่นพพ่อของตาเอกไม่ต้องพูดถึงแกไม่ค่อยจะได้อยู่กับที่เลย ฉันจึงทำหน้าที่เลี้ยงดูตาเอกตั้งแต่นั้นมา วัน ๆ ฉันก็ขายของไปด้วย เลี้ยงตาเอกไปด้วย จนปีนี้ตาเอกอายุย่างสิบสามปีแล้ว ฉันไม่มีโอกาสออกนอกลู่นอกทางเลย และก็ไม่ได้สนใจผู้ชายคนไหนด้วย ฉันอายุยังน้อย บางทีฉันก็เหงา ฉันก็มีความต้องการเหมือนผู้หญิงทั่วไปนั่นแหละ ที่ฉันพูดมาซะยืดยาวเนี๊ย ฉันก็หวังว่าพี่จะเข้าใจฉันบ้าง”
“พี่เข้าใจความรู้สึกเพ็ญดีทุกอย่าง พี่ก็ไม่ต่างจากเพ็ญนักหรอก หลังจากแฟนพี่...ไป..มีคนอื่น พี่ก็ไม่ได้มองผู้หญิงคนไหนอีกเลย พี่ก็มีความต้องการไม่ต่างจากเพ็ญหรอก” จากนั้นผมก็เห็นน้าหมีบดขยี้ริมฝีปากลงมาบนปากของน้าเพ็ญ และก็ไซร้ ต่ำลงไปที่ซอกคอ พร้อมกับปลดกระดุมเสื้อน้าเพ็ญออก ซึ่งน้าเพ็ญก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี จนน้าเพ็ญเหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ตอนนี้น้าหมีใช้ปากดูดดุนที่หัวนมของน้าเพ็ญสลับไปมาทั้งสองข้าง ฝ่ายมือของน้าเพ็ญก็จับขยี้อยู่บนหัวของน้าหมี
พร้อมกับซี๊ดปากไปด้วย
“อูย! โอว สะ..เสียวเหลือเกิน พี่จ๋า ฉันไม่ได้เสียวอย่างนี้มานานแล้ว จ๊ะ พี่จ๋า ผัวจ๋า ดูดแรง ๆ จ๊ะ ดูดให้นมเมียขาดไปเลยค่ะ” ส่วนน้าหมี ผมก็เห็นว่าแกเป็นคนที่อยู่ในโอวาทอย่างดี เพราะแกจะสนองตอบน้าเพ็ญได้เป็นอย่างดี น้าหมีลากลิ้นต่ำลงไปเรื่อย ๆ จนถึงเนินโคกของน้าเพ็ญ ซึ่งก็อวบอูมคงจะเป็นที่พอใจของน้าหมี เพราะผมเห็นน้าหมีคราง ฮือ อยู่ในลำคอ พร้อมกับใช้ลิ้นชอนไชเข้าไปตามซอกหลืบของน้าเพ็ญ ซึ่งตอนนี้ผมเห็นน้าเพ็ญหลับตา มือขยุ้มอยู่บนหัวน้าหมีพร้อมกับกระเด้าสวนขึ้นมาไม่ขาดระยะ น้าหมีดูดเลียจนพอใจแล้ว จึงถอนใบหน้าออก แล้วลุกขึ้นถอดเสื้อ พร้อมกับกางเกงนอกกางเกงในออกจากตัวอย่างเร่งรีบ พอกางเกงหลุดออกไป น้าหมีก็ยืดตัวขึ้น มองเห็นค_ว_IIดุ้นเขื่อง ตั้งขนานกับพื้นประมาณ 90 องศา มันผงกหัวหงึก ๆ เส้นเอ็นปูดโปน หัวถอกสีน้ำตาลเข้มบานเป็นดอกเห็ดขนาดยักษ์ กะโปกห้อยโตงเตง ขนหมอยดำเป็นพรืด ลามไปตามต้นขาเรื่อยลงไปถึงหน้าแข้ง จนแทบจะแยกไม่ออกว่า อันไหนหมอย หันไหนขน น้าเพ็ญปรือตาขึ้นมอง พร้อมกับพูดขึ้น
“โอว ...ไม่ผิดหวังเลยพี่ ช่างใหญ่ ยาวดีเหลือเกิน สิ่งนี้แหละที่ฉันถวิลหามาตั้งสิบกว่าปี”น้าเพ็ญลุกขึ้นครานเข้าไปหา “มา ผัวขา เมียจะดูดค_ว_IIให้” ผมเห็นน้าหมีเดินถอกค_ว_IIย่างสามขุมเข้าใส่
น้าเพ็ญคว้าค_ว_IIใหญ่ได้ ยืดตัวขึ้นในลักษณะคุกเข่า มือคำค_ว_IIไว้ ส่วนลื้น เลียตั้งแต่โคนขา เรื่อยไปตามซอกขา อ้าอมไข่ใบเขื่องดูดเลียสลับกันไป ส่วนน้าหมีใช้มือลูบไล้อยู่บนหัวน้าเพ็ญ หลับตาแหงนหน้า ซี๊ดปากอยู่ไม่ขาดระยะ และแล้ว น้าเพ็ญก็ใช้ลิ้นละเลงลงบนหัวถอก อมเข้าไปนิดหนึ่งพร้อมกับดูดจ๊วบ ๆ ถี่ ๆ เป็นเหตุให้น้าหมีซอยบั้นเด้าอยู่ไม่หยุด จากนั้นน้าเพ็ญก็อ้าปากอย่างกว้างอมหัวค_ว_IIใหญ่เข้าไว้ในปาก พร้อมกับดูดเข้าไปลึก ๆ จนครึ่งลำ ส่วนหน้าหมีจับศรีษะของน้าเพ็ญไว้ พร้อมกับกระเด้าหนัก ๆ
“อูย เพ็ญจ๋า ดีเหลือเกินจ๊ะ นึกไม่ถึงเลยว่าเพ็ญจะดูดค_ว_IIได้มันสะเด็ดสะเด่าอย่าง นี้ ไปเรื่อย ๆ จ๊ะ เมียจ๋า เสียว ผัวเสียวหัวถอกเหลือเกิน เสียวเหมือนน้ำค_ว_IIจะเล็ดออกมาให้ได้ อูย...” น้าเพ็ญดูดค_ว_IIน้าหมีอยู่นาน จึงถอนปากออก ช้อนสายตาอันหยาดเยิ้มขึ้นมองน้าหมี ส่วนน้าหมีก็ดึงตัวน้าเพ็ญขึ้น แล้วรุนหลังน้าเพ็ญไปจนชนกับเตียงนอน น้าเพ็ญเอาเท้าข้างหนึ่งขึ้นเหยียบที่เตียง ส่วนอีกข้างเหยียบอยู่บนพื้น น้าหมีจับหัวค_ว_IIเดินเข้าหา ย่อตัวลงนิดหนึ่ง ใช้หัวถอกเข้าจ่อ พร้อมออกแรงดัน
“อุ๊ย เบา ๆ จ๊ะ ผัวจ๋า เดี๋ยวร่องเมียพังหมด ก็ค_ว_IIผัวยออกใหญ่ยาว” ผมรู้สึกว่าทั้งสองพูดจาเหมือนคนเสียสติ นึกไม่ถึงเลยว่าคำพูดแบบนี้จะหลุดออกมาจากปาก ทั้งน้าเพ็ญและน้าหมี แต่ไม่เป็นไร ก็ทั้งสองไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มานานแสนนาน ปากบอกน้าหมีให้เบา ๆ แต่แอ่นตัวเข้าใส่ พอหัวค_ว_IIเข้าไปได้แล้ว น้าหมีก็กระเด้าสั้น ๆ ผุบ ๆ จนมองเห็นเข้าไปครึ่งลำ ผมเห็นน้าหมีกระแทกอย่างแรง ท่อนค_ว_IIวิ่งเข้าห_Eน้าเพ็ญจนมิด น้าเพ็ญร้อง ว๊าย ผวากอดน้าหมีแน่น ฝ่ายน้าหมีค่อย ๆ กระเด้าช้า ๆ เนิบ ๆ ก่อน และก็เร่งจังหวะเร็วขึ้น เร็วจนมองไม่ทัน และทั้งสองก็เปลี่ยนท่าไปเรื่อย ๆ จนมาอยู่ที่ท่าน้าเพ็ญนอนหงายส่วนน้าหมีจับขาน้าเพ็ญขึ้นแบกไว้บนบ่าทั้งสองข้าง พร้อมกับจับค_ว_IIจ่อ แล้วกดสะโพกดันเข้า โดยมีมือน้าเพ็ญดึงไว้เหมือนกลัวว่ามันจะหายไป และน้าหมีก็ตั้งหน้าตั้งตากระเด้า
“อูย พี่จ๋า กระเด้าแรง ๆ เร็ว ๆ จ๊ะ เมียจะเสร็จแล้ว โอว พี่***มันเหลือเกิน เมียเสียวจนใจจะขาดแล้ว
แรง ๆ จ๊ะ กระแทกให้ร่องเมียฉีกเลย อูย ผัวจ๋า สะ เสร็..เมี..เมีย เสร็..เสร็จแล้ว” น้าเพ็ญเกร็งตัวแอ่นขึ้น มือก็ดึงสะโพกของน้าหมีไว้แน่น พอน้าเพ็ญหยุดเกร็ง น้าหมีก็เร่งกระเด้าอย่างเร็วอีกครั้ง
“อูย เพ็ญ จ๋า เสียวจังเลย ร่องเพ็ญฟิตดีจัง ผัวเสียวหัวถอกจัง อูย ขมิบหน่อยเมียจ๋า ผัว จะออกแล้ว น้ำค_ว_IIจะออกแล้ว โอ้ว ออ...ออก แล้ว น้ำค_ว_IIผัวออกแล้ว” น้าหมีกระแทกอย่างแรงและก็เกร็งตัวกดค_ว_IIแช่ไว้อย่าง นั้น แล้วน้าหมีจูบปากน้าเพ็ญอย่างเนิ่นนาน ก่อนที่จะเริ่ม***กันอีก และ***อีก จนผมเผลอหลับไปก่อน เลยไม่รู้ว่าน้าหมีกับน้าเพ็ญ***กันกี่ครั้ง จากวันนั้นเป็นต้นมา ผมก็เห็นน้าหมีมากินข้าว และนอนที่บ้านทุกวัน ปัจจุบันทั้งคู่อยู่ด้วยกัน

basara · โพสต์ 2011-1-19 23:22:23

ขอบคุนมากๆๆๆๆคับ

pupae · โพสต์ 2011-1-20 00:43:58

ดีจะ ถือว่าทำบุญไปด้วย

marynat · โพสต์ 2011-1-20 03:15:52

สนุกสุดๆ ขอบคุนมากๆๆๆๆ

thebusbus · โพสต์ 2011-1-20 23:25:33

ขอบคุณมาก ๆคับ

mario401 · โพสต์ 2011-1-21 21:07:12

ขอบคุณคับที่แบ่งปัน

suraa · โพสต์ 2011-1-23 15:27:19

ขอบคุนมากๆๆๆๆ

wind1919 · โพสต์ 2011-1-24 11:39:19

ขอบคุณคราฟ

k2000 · โพสต์ 2011-1-24 13:36:12

ขอบคุณมากครับ

lopburi2533 · โพสต์ 2011-1-24 15:43:31

ตอบกระทู้ redberserk ตั้งกระทู้

สุดยอด เกือบแตก 5555

Mind9 · โพสต์ 2011-2-19 18:13:36

สุดยอดเลยอะขอบคุณนะ

Toton · โพสต์ 2011-2-27 22:22:03

ขอบคุนมากๆเรยคราฟ

Toton · โพสต์ 2011-2-27 22:25:48

ขอบคุนมากๆเรยคราฟ

payaknoi · โพสต์ 2011-5-20 23:50:34

ขอบคุณครับ

xyz00 · โพสต์ 2011-6-5 14:56:25

เขาเรียกว่าพ่อสื่อนะเนี่ย ขอบคุณ

tatamo · โพสต์ 2011-6-8 22:10:32

ขอบคุณครับ

iba · โพสต์ 2012-4-20 15:41:09

ขอบคุณครับ

Winterpill · โพสต์ 2014-11-21 18:03:26

ขอบคุณครับ

thebigslippers · โพสต์ 2014-11-21 18:50:25

ขอบคุณมากครับ

liketoshowagain · โพสต์ 2014-11-22 19:27:23

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

น้าหมี

คะแนน

ดูบอร์ด