หลงรักพ่อม่าย เอามาให้อ่านครับ
ผม เข้ามาทำงานในกรุงเทพได้2ปีกว่าหลังจากเรียนจบ เคยคิดมีโครงการจะแต่งงานอีกภายในปีสองปีแต่ฝันสลายครับ แฟนบอกเลิกผมได้เดือนกว่าแล้วตอนนั้นเฮิร์ทสุดๆอยากฆ่าตัวตาย ผมรักเขามากคบกันมาตั้งแต่เรียนปี2พอเรียนจบผมต้องมาทำงานใช้ทุนคืนในบริษัทที่ผมขอทุน เรียน ส่วนแฟนผมเขาได้งานในจังหวัดแถวบ้านเขา มีเวลาว่างผมก็จะตีรถขึ้นไปเที่ยวหาเขาเราคบกันพ่อแม่รู้ทั้งสองฝ่าย แต่ตอนหลังเขาไปทำงานแล้วไปปิ้งกับรุ่นพี่มาเกือบปีโดยที่ผมไม่รู้เลย แต่รู้สึกสงสัยบ้างที่ระยะหลังเขาคุยโทรศัพท์กับผมแบบห่างเหิน และคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ มีทะเลาะกันบ้างจนในที่สุดเขาก็ของเลิกและสารภาพว่าเขามีคนใหม่แล้ว ความรักบวกความฝันที่ผมวาดอนาคตไว้มันสลายในพลิบตาณตอนนั้นผมไม่อยากได้อะไรทั้งสิ้นเหมือนมันท้อกับชีวิต ระยะหลังผมจึงออกเที่ยวเตร่อยู่บ่อยครั้ง จนวันหนึ่งผมได้มาพบชายคนนึงที่จูงลูกชายวัน 5ขวบหอบของพะลุงพะลังเข้ามาอยู่อพาร์ตเม้นห้องตรงข้ามผม ผมมีโอกาสได้พูดคุยกับเขาโดยบังเอิญเลยทำให้เรารู้จักกัน และสนิทกันในระยะต่อมา แฟนเขาก็ขอเลิกกับเขาเพื่อไปมีสามีใหม่แต่ต่างกับผมที่เขายังมีลูกน้อยต้อง ดูแล และหนี้สินอีกก้อนที่ภรรยาทิ้งไว้ให้เขา แต่เขาก็ไม่ย่อท้อที่จะสู้ชีวิต แม้ตอนนั้นเขาได้ชดใช้หนี้สินไปจนหมดแล้วแต่เขาก็แทบจะไม่มีเงินเหลือเก็บ เลยแม้เขาจะหน้าตาและอายุก็ราวๆ 26-27แต่เขามักบอกกับผมเสมอว่าเขาจะไม่มีภรรยาใหม่ เขาบอกว่าลูกชายคือของขวัญชิ้นเอกที่เขาจะดูแลให้ดีที่สุด ลูกชายเขาน่ารักมาก ผมมักจะไปเล่นกับเขาอยู่บ่อยครั้งจนผมเริ่มติดเจ้าตอนน้อยไปโดยไม่รู้ตัว ส่วนผู้เป็นพ่อเองเมื่อเห็นผมรักลูกชายเขาเขาก็จะไมตรีกับผมดีเป็นพิเศษ ทุกวันพี่เขาจะซื้ออาหารมากินในห้องและขอร้องให้ผมไปนั่งทานด้วยประจำ แล้วผมก็ชื้อมาบ้าง จนผมกับพี่เขาเหมือนคนอยู่บ้านเดียวกันเพราะแค่เปิดประตูห้องก็มองเห็นกัน แล้วพี่เขาเป็นคนอบอุ่นขี้เกรงใจ จนบางครั้งผมยังรู้สึกระอายกับนิสัยกะโหลกกระเหลกของผม ระหว่างอยู่ห้องผมจะเล่นกับลูกเขาเพื่อให้พี่เขาได้ทำงานบ้าน และทุกเช้าสองพ่อลูกจะมาเคาะประตูยืนรอเพื่อออกไปพร้อมกัน และเขาจะบอกให้เจ้าตัวเล็กสวัสดีผมและหอมแก้มผมทุกเข้าก่อนไปเรียน ยิ่งนานวันผมรู้สึกสนิทและผูกพันธ์กับพวกเขา พี่เขาปฏิบัติกับผมเหมือนน้องชายหรือคนในครอบครัวดูแลซึ่งกันและกัน ตอนหลังเขามีปัญหากับที่ทำงานเนื่องจากพี่เขายังหาคนเลี้ยงเด็กในวันเสาร์ ไม่ได้เขาเลยต้องลาหยุดงานวันเสาร์ประจำและช่วงโอทีก็ไม่รับทำ ซึ่งก่อนหน้านั้นตอนเขามีภรรยาอยู่เขาได้อย่างเต็มที่ แม้ว่าเขาจะเป็นคนทำงานดี แต่บริษัทก็ไม่สามารถเอาเหตุผลดังกล่าวเพื่อเหนี่ยวรั้งเขาได้ เขาบอกกับผมว่าเขายินดีจะลาออกเพื่อหางานใหม่ที่ทำแล้วมีวันหยุดเสาร์ อาทิตย์แม้เงินจะน้อยเขาก็จะทนผมเลยเสนอขอดูแลลูกชายเขาให้ในวันเสาร์ เพราะผมได้หยุดเสาร์อาทิตย์และไปรับไปส่งลูกชายเขากลับจากโรงเรียน เพราะอยู่ใกล้ๆ ที่ทำงานผมตอนแรกเขาก็ไม่อยากรับข้อเสนอเขาเท่าไหร่ แต่ผมขอร้องเขาอ้างว่าวันหยุดผมอยู่คนเดียวก็เหงา อีกอย่างผมเริ่มรักลูกชายเขาขึ้นมาจริงๆอยากเลี้ยงอยากเล่นกับเขา เขาจึงยอม แต่แม้วันอาทิตย์เขาอยู่ห้องผมก็ยังเป็นฝ่ายเลี้ยงเด็กนั่นมากกว่า ระยะหลังเขาเริ่มติดผมมากกว่าพ่อเขา ผมรู้สึกดีที่ได้ช่วยดูเจ้าตัวน้อยให้พี่เขา พี่เขาก็ตอบแทนด้วยการมอบไมตรีดีๆ ให้กับผมและเขาขออาสาเป็นเจ้าภาพอาหารทุกมื้อที่กินร่วมกัน และมีไปเที่ยวพักผ่อนกันบ่อยครั้ง ผมมีความสุขมากที่ได้อยู่ใกล้สองพ่อลูกคู่นี้ บางครั้งเขาก็ชวนผมนอนค้างที่ห้องเขา และผมก็มักจะเผลอหลับไปขณะกล่อมลูกชายเขาให้นอน หลายครั้งที่ผมมองเห็นแววตาพี่เขาเหมือนมีเยื่อใยกับผม แต่ผมมักจะบอกตัวเองเสมอว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมาชอบผม ส่วนเขาก็คงคิดเหมือนผมเช่นกันผมเริ่มสับสนถามตัวเองว่าผมชอบเขาหรือ แต่ก็ให้คำตอบกลับตัวเองได้ไม่ชัดเจนนัก ความเศร้าจากแฟนสาวมันหายไปจนหมดสิ้นแล้ว มีหลายครั้งที่ผมรู้สึกตัวว่าพี่เขามาแอบนอนจับมือผม ผมรู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก บางครั้งเวลาเดินเที่ยวกันพี่เขาก็มีเดินมาโอบไหล่จับมือ จนวันนึงผมเล่นลูกกับเจ้าตัวเล็กอยู่ พี่เขามากอดรัดข้างหลังผมทำทีว่าช่วยลูกชายให้สู้กับผม แต่ตอนนั้นก็พยายามไม่คิดอะไร เมื่อเล่นเสร็จเจ้าตัวเล็กเข้ามากอดผมเขาก็กอดทั้งผมและเจ้าตัวเล็ก เจ้าตัวเล็กหอมแก้มเขาหอมแก้มผม แล้วเขาก็หอมแก้มเจ้าตัวเล็กแล้วหอมแก้มผม แล้วเขาให้ผมหอมแก้มเจ้าตัวเล็กและหอมแก้มเขาแต่ผมไม่ได้หอมแก้มเขา พี่เขาก็ฟ้องเจ้าตัวเล็กผมเลยคิดว่าหอมพี่ชายคงไม่น่าเกลียดอะไร คืนนั้นหลังผมกล่อมเจ้าตัวเล็กหลับสนิทผมก็ค่อยแกะมือเขาออกจากเอวผมที่กอด ผมอยู่พี่เขาเดินมานั่งข้างๆบนเตียง เขาถามผมว่ากอดลูกพี่แล้วให้พี่กอดมั่งได้ไหมผมบอกว่าได้ เขาเข้ามาโอบผมไว้เขาบอกขอบใจผมที่รักลูกเขาผมก็บอกว่าไม่เป็น เขาบอกว่าเขาไม่รู้จะตอบแทนผมยังงัยผมบอกว่าผมไม่ได้ต้องการอะไร ผมอยู่กับลูกเขาก็ทำให้ผมมีความสุขไม่เหงาแล้ว เขามองตาผมเหมือนอยากจะพูดอะไร ผมเลยตัดสินใจในสิ่งที่อยากถามเขาว่าเขาคิดยังงัยกลับผม เขาเงียบไม่พูดอะไรเหมือนจะร้องไห้ บอกว่าขอกอดหน่อยนะน้องชายผมตอบรับแล้วดึงผมเข้าไปกอด เขาพูดอะไรหลายอย่างที่ทำให้ผมเอิบอิ่มใจเหมือนกันถึงแม้เขาไม่บอกผมตรงๆว่า รักผมผมสวมกอดเขาคืนนั้นเป็นคืนแรกที่ผมได้นอนกอดกับเขา โดยที่เอาเจ้าตัวเล็กไว้ข้างๆ เพราะก่อนหน้าเราจะเอาเขาไว้ตรงกลาง แม้เหตุการณ์วันนั้นจะทำให้เรามีจุดเริ่มต้นที่ใกล้ชิดกันมากชั้น แต่ผมก็ปฏิเสธที่จะแสดงความรักใคร่ที่ลึกซึ้งต่อหน้าเจ้าตัวเล็ก ทุกวันนี้ผมยังทำตัวปกติเหมือนเดิมเพราะไม่อยากให้เจ้าตัวเล็กรับรู้อะไร และเราย้ายไปเช่าอยู่อพาร์ตเม้นท์ที่ใหม่โดยยังนอนรวมันกัน 3 คน แต่คนข้างนอกมองผมกับพี่เขาคือพี่น้องกัน โดยที่เจ้าตัวเล็กแม้จะเริ่มโตแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้รับรู้อะไรมากมายยังรักผมเหมือนเดิม ส่วนผมกับพี่เขาแม้จะมีเรื่องเซกส์เข้ามาเกี่ยวข้อง แต่ก็เป็นแค่ภายนอกเท่านั้นไม่ได้ลึกซึ้งเหมือนคู่กันทั่วไป แม้เขาจะยินดีถ้าผมต้องการแต่ผมก็พอจะรู้ว่าเขาไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ทุกวันนี้เขาสารภาพว่ารักผมมากแต่เขาก็ยินดีที่จะให้ผมไปหากผมเจอใคร ส่วนผมเองถึงแม้ยังมีความต้องการผู้หญิงอยู่บ้างแต่ ณตอนนี้ผมยังบอกกับตัวเองเสมอว่าผมไม่อยากไปจากพี่เขา เพราะคิดว่าผมเองก็รักพี่เขาไม่น้อยจากพี่เขารักผมเหมือนกันรวมถึงเจ้าตัว เล็กด้วยผมก็อธิฐานว่าขออย่าให้ผมไปชอบใครอีกเลย ผมยินดีที่จะอยู่ในสภาพนี้ผมรักพี่เขาจริงๆเพื่อนอ่านแล้วแสดงความคิดเห็นบอกผมด้วยนะคับ