++ กว่าจะรู้ใจ (มันก็ใกล้จะสาย)++ # 5
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
ผมพลางคิดว่า -โอ้ย วันนี้มันยังไงกันหนักหนาเจอกันอีกแล้ว-
"ก็กำลังจะกลับนี่อ่ะครับ" ผมตอบแบบเสียไม่ได้
"ไหนอ่าเพื่อนเราอ่ะ" พี่บีมถามขึ้น
ผมหันไปมองนิตครั้งหนึ่ง และหันกลับมาตอบพี่บีม
"นี่ไงครับ เพื่อนนนท์ ชื่อนิต ครับ"
**** Hidden Message *****เข้าช่วงเย็นของวัน ผมสงบสติอารมได้แล้ว เปิดประตูห้องเพื่อที่จะพบกับโลกความเป็นจริงที่ต้องเผชิญ
"นนท์ แล้วเราจะยังเป็นเพื่อนกันใช่ไหม" พัท พุโม่อผมกำลังย่างออกจากห้องของเขา
ผมหันกลับไปยิ้มให้เขา "ได้เสมอเลย พัท"
ผมเดินออกมาจากห้องของพัทด้วยความน้อยใจพระเจ้าน้อยใจที่ทำไม่ส่งคนที่รักผมมาช้าเกินไปเกินที่ผมจะกล้ารักเขา เพราะกลัวว่าตัวเองจะเจ็บอีก
อย่าเอาความเหงามาลงที่ฉัน
โคร ต ๆ อ่ะ Smile :') ขอบคุณนะครับ ขอบคุณมากๆ ครับ ขอบคุนคราฟผม ฟินสุดๆอะ คับขอบคุนคับ{:5_130:} ขอบคุณมากๆ ครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]