ผมสอบได้ที่มหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่งทางภาคใต้...
วันแรกที่ไปรายงานตัวก็สนุกและอบอุ่นดีคับ...
ช่วง แรกน้องใหม่และรุ่นพี่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันมากมาย แต่ช่วงนั้นรุ่นพี่แต่ละคนมักมีชื่อตลก ๆ มาอำรุ่นน้องคับ อย่างพี่รหัสก็จะเขียนชื่อปลอม แล้วบอกให้น้องตามหาให้เจอ
อยู่วันหนึ่งก็มีรุ่นพี่มาแปะข้อความไว้ที่บอร์ดหอพักใจความว่า...
น้องเอ็ม คณะ.....รหัส........พี่รหัสนัดเลี้ยงวันที่.....เวลา.....เจอกันที่....
พวกเราหลายคนได้รับข้อความแบบนี้ทั้งนั้น ทุกคนต่างพากันดีใจที่จะได้เจอพี่รหัส โดยหารู้ไม่ว่านี่คือเวลาที่จะถูกเชือด
ถึง วันนัด พวกเราก็ไปยังสถานที่นัดหมาย เริ่มเอะใจว่าทำไมเพื่อนมาหลายคนจัง ตั้ง 10 กว่าคน แล้วก็มีพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง ถือโทรโข่งมาประกาศเรียก
พวกเราสงสัยเลยส่งตัวแทนไปถาม
"พี่ครับ...ทำไมพี่คนเดียวนัดพวกเราหลายคนจังคับ"
"อ๋อ.....พี่ ๆ เค้าเตรียมเซอร์ไพร้ซ์ให้น้อง ๆ น่ะค่ะ ให้พี่มารับน้อง ๆ"
พวก เราเชื่อสนิทเลยคับ พี่คนนั้นพาเราเดินมาที่หน้ามหาลัย ขึ้นรถสองแถวไปยังริมทะเล พวกเราบางคนตื่นเต้นมากที่ได้เห็นทะเล เพราะบางคนไม่เคยเล่นน้ำทะเลเลย
เมื่อไปถึงที่นัดพบ เรายิ่งแปลกใจไปใหญ่ พี่คราวนี้มีเพื่อน ๆ ของเราทั้ง ช-ญ นั่งรถสองแถวมาก่อน 2 คัน และตามเรามาอีก 1 คัน รวมทั้งหมด 4 คัน ลองนับดูแล้ว สมาชิกปี 1 มีร่วม 100 คน และมีรุ่นพี่สวมเสื้อดำอีกเพียบ มารู้ทีหลังว่าเป็นพี่รหัสและพี่ในคณะตั้งแต่ปี 2 -ปี 4
พอพวกเรามาครบพี่ ๆ ก็ประกาศให้มารวมตัวกัน ก็ตามประสาเด็กปี 1 คับ อยากรู้จักเพื่อนใหม่ก็มีทักทายกันบ้างทำให้ช้า
"เอ้าๆๆๆๆๆ เร็ว ๆ หน่อยน้อง พี่รอนานแล้วนะ" พี่ผู้หญิงคนหนึ่งตวาดเสียงดังจนพวกเราตกใจ เริ่มเร่งฝีเท้าเดินไปรวมกัน
"เดินเร็ว ๆ สิ....ปี 1 น่ะ ลีลาหาไรวะ" คราวนี้เป็นพี่ผู้ชายไว้ผมยาวมีหนวดด้วย
พวกเราเริ่มวิ่งแล้วครับไปยืนรวมกัวกันเป็นกลุ่มเป็นก้อน แต่ไม่เป็นระเบียบ
"แล้ว ทำไมคุณไม่ยืทนเป็นแถว.....ไม่มีระเบียบวินัยเลย" พี่คนหนึ่งะโกนออกมา แล้วรุ่นพี่ที่เหลือก็พากันโห่ สถานการณ์ตอนนี้เริ่มน่ากลัวแล้วคับ
"ลีลา นักใช่ไหม...หมอบลงไป" สิ้นเสียงพวกเราหมอบลงอัตโนมัติ แล้วรุ่นพี่ก็กรุกันเข้ามาว้าก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆใส่รุ่นน้อง ชนิดที่เรียกว่ารุมเลยครับ บางคนถูกสั่งหมอบ คลาน กลิ้ง ตีลังกา สารพัดวิธี
และด้วยที่ว่าเราอยู่ริมทะเลคับ ธรรมดาที่จะต้องมีทรายเข้าตาบ้าง หอยบาดบ้าง ผมถูกพี่คนหนึ่งตัวสูง ๆ ผิวขาว ผมหยิกยาว แต่ไม่เห็นหน้าคับ พี่เค้าใส่หมวกแล้วก้มหน้าตลอด เค้าสั่งให้ถอดเสื้อ แล้วกลิ้งกับทราย ไปกลับ 30 รอบครับ ผมโคตรเกลียดไอ้พี่นี้เลย พอครบพี่สั่งให้ยืน แล้วพี่เค้าก็อุทานออกมา
"เฮ้ยยยยยยย......." พี่เค้าเงยหน้ามามองหน้าผม ผมจ้องตาแม่งเขม็งเลยคับ
"ไอ้วา(รุ่นพี่อีกคน) มึงเล่นมันต่อที" หมายถึงให้แกล้งผมอีกมั้ง
"เป็นไง" พี่ชื่อวาถาม ผมไม่ตอบ
"เกลียด รุ่นพี่มากไง...ถามไม่พูด.........โอ๊ต...มึงเอาแม่งคืนไปเลย" อ้อไอ้พี่บ้านี้ชื่อโอ๊ตครับ ไอ้พี่โอ๊ตเดินมาพร้อมผ้าขนหนูเล็ก ๆ ผืนหนึ่ง มายืนตรงหน้าผม ถอดหมวกออก แม่งงงงงหล่อฉิบหาย แต่ยังไงผมก็เกลียดมันอยู่ มันขยับเข้ามาใกล้ ๆ เอาผ้ามาเช็ดตัวให้ แล้วพูดเบา ๆ (คงกลัวเพื่อนว่าใจดีกับน้องมั้ง)
"เจ็บมากไหม...แล้วไมไม่บอกพี่"
ผม ก้มลงดูหน้าอกตัวเอง โห หอยบาดคับใต้ราวนมซ้าย แต่เลือดออกไม่มาก ไอ้พี่โอ๊ตเช็ดเลือดและทรายให้ผม ผมแย่งผ้ามาเช็ดเอง ไม่ขอบคุณสักคำ
"นี่น้อง..ขอบคุณเป็นไหม...นิสัยเสีย..."พี่ผู้หญิงอีกคนพูดกรอกหูผมอย่างดัง
"ช่างเหอะมึง...น้องเจ็บอยู่" แอะ ไอ้พี่โอ๊ตนิสัยดีเป็นด้วย
"แล้ว ที่ทำกับน้องงี้นิสัยดีเหรอ" ผมเถียงดัง ๆ รุ่นพี่ที่กำลังว้ากน้องพากันหันมาดู พี่ผู้หญิงที่ตวาดใส่ผมหันหน้าหนี...ผู้หญิงคนนี้แหละคับ พี่รหัสผม (ซวย) แล้วพี่คนอื่น ๆ ก็ให้น้องมารวมกัน ผมกำลังเดินไปรวมกับเพื่อน ๆ ก็ถูกพี่ผู้หญิงกับผู้ชายอีกคน มรูเทีหลังว่าเป็นลุงรหัส-ย่ารหัสผมเอง ดึงแขนไว้คนละข้าง
"เดี๋ยว...ไปไหน" ทำเสียงดุ "มีสิทธิ์อะไรขึ้นเสียงกะรุ่นพี่"
"แล้ว รุ่นพี่มีสิทธิ์อะไรมาทำร้ายรุ่นน้องแบบนี้" ผมสะบัดมือหลุด แล้วชี้ไปที่แผล พี่คนอื่น ๆ เริ่มมีสีหน้าตกใจ แล้วก็มีเพื่อนคนอื่น ๆ ที่ได้แผลบ้าง ถูกพี่ตบบ้าง ยืนขึ้น
"พี่ครับ...กฏของการรับน้องเค้าห้ามถูกตัวน้องไม่ใช่เหรอคับ.....แล้วพวกพี่มาตบหัวผมทำไม"
"พี่มีสิทธิ์อะไรมาด่าหนูคะ...พี่ว้ากหนู หนูไม่ว่า แต่มาด่าหนูไม่ยอมค่ะ"
ฯลฯ
พี่ ๆ เริ่มมีท่าทีกระวนกระวายแล้วคับ...แล้วก็มีผู้หญิงสองคน ใส่แว่น ท่าทางเรียบร้อย มาจูงมือผมออกไปทำแผล
"ให้น้องทุกคนเงียบ........พี่ขอเวลาประชุมและหาสาเหตุของความผิดพลาดครั้งนี้ก่อน"
"พี่ผิดเองครับ" ไอ้พี่โอ๊ต เสนอหน้ามารับผิด "พี่ยอมรับผิด..ที่ให้น้องกลิ้งจนถูกหอยบาคครับ" ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องพากันตบมือให้
พี่ผู้หญิงที่ตวาดใส่ผมตอนนั้น(พี่รหัส) ตะโกนถามว่า
"พี่เค้ายอมรับผิดแล้ว...น้องยกโทษให้ไหม" ผมไม่ตอบ
"เอาล่ะ...ได้เวลาหาพี่รหัสแล้ว ให้เวลาพวกคุณครึ่งชั่วโมง หาพี่ตัวเองให้เจอ"
คราวนี้พวกเราก็สาละวนกับการตาพี่รหัส ส่วนผมไม่ต้องหาครับ พี่รหัส -ลุงรหัส - ย่ารหัส เดินมาหาเองเลยคับ
"ไม่ ต้องไปหาหรอก พวกพี่นี่แหละสายรหัสน้อง" แล้วพี่ ๆ ก็แนะนำตัวทีละคน กิจกรรมบ่ายวันนั้นจบลงตรงที่การเฉลยว่าใครเป็นสายรหัสใคร และกินข้าวด้วยกัน ตอนที่นั่งกินข้าวอยู่ ไอ้พี่โอ๊ตเดินมาหาผมคับ...
"หายเจ็บยังน้อง"
"เหE้ยสิ..ใครจะหายไวปานนั้น" พี่รหัสผมครับที่พูด
"คราวหลังแกล้งน้องกูอีก..กูเอามึงตายไอ้โอ๊ต" พี่รหัสผม เป็นทอมป่ะเนี่ย
เมื่อ ทานข้าวเสร็จพี่ ๆ ก็นัดหมายพวกเราไปเจอกันกน้ามหาลัยตอน 1 ทุ่มพี่ ๆ จะพาไปเลี้ยงอีก ตอนนี้พวกเราไม่ค่อยกลัวแล้ว เพราะว้ากเสร็จแล้วรุ่นพี่ก็กลัยมาสนุกเหมือนเดิม
****
มี 2 ซื้อ คุณต้องจ่าย 15 Zenny เพื่ออ่านกระทู้นี้ จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
ขอบคุณนะครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากเลยคราฟ
ขอบคุณมากคับ
อยากเป็นเด็กอีกจัง
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากค้าฟ
วันแรกที่ไปรายงานตัวก็สนุกและอบอุ่นดีคับ...
ช่วง แรกน้องใหม่และรุ่นพี่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันมากมาย แต่ช่วงนั้นรุ่นพี่แต่ละคนมักมีชื่อตลก ๆ มาอำรุ่นน้องคับ อย่างพี่รหัสก็จะเขียนชื่อปลอม แล้วบอกให้น้องตามหาให้เจอ
อยู่วันหนึ่งก็มีรุ่นพี่มาแปะข้อความไว้ที่บอร์ดหอพักใจความว่า...
น้องเอ็ม คณะ.....รหัส........พี่รหัสนัดเลี้ยงวันที่.....เวลา.....เจอกันที่....
พวกเราหลายคนได้รับข้อความแบบนี้ทั้งนั้น ทุกคนต่างพากันดีใจที่จะได้เจอพี่รหัส โดยหารู้ไม่ว่านี่คือเวลาที่จะถูกเชือด
ถึง วันนัด พวกเราก็ไปยังสถานที่นัดหมาย เริ่มเอะใจว่าทำไมเพื่อนมาหลายคนจัง ตั้ง 10 กว่าคน แล้วก็มีพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง ถือโทรโข่งมาประกาศเรียก
พวกเราสงสัยเลยส่งตัวแทนไปถาม
"พี่ครับ...ทำไมพี่คนเดียวนัดพวกเราหลายคนจังคับ"
"อ๋อ.....พี่ ๆ เค้าเตรียมเซอร์ไพร้ซ์ให้น้อง ๆ น่ะค่ะ ให้พี่มารับน้อง ๆ"
พวก เราเชื่อสนิทเลยคับ พี่คนนั้นพาเราเดินมาที่หน้ามหาลัย ขึ้นรถสองแถวไปยังริมทะเล พวกเราบางคนตื่นเต้นมากที่ได้เห็นทะเล เพราะบางคนไม่เคยเล่นน้ำทะเลเลย
เมื่อไปถึงที่นัดพบ เรายิ่งแปลกใจไปใหญ่ พี่คราวนี้มีเพื่อน ๆ ของเราทั้ง ช-ญ นั่งรถสองแถวมาก่อน 2 คัน และตามเรามาอีก 1 คัน รวมทั้งหมด 4 คัน ลองนับดูแล้ว สมาชิกปี 1 มีร่วม 100 คน และมีรุ่นพี่สวมเสื้อดำอีกเพียบ มารู้ทีหลังว่าเป็นพี่รหัสและพี่ในคณะตั้งแต่ปี 2 -ปี 4
พอพวกเรามาครบพี่ ๆ ก็ประกาศให้มารวมตัวกัน ก็ตามประสาเด็กปี 1 คับ อยากรู้จักเพื่อนใหม่ก็มีทักทายกันบ้างทำให้ช้า
"เอ้าๆๆๆๆๆ เร็ว ๆ หน่อยน้อง พี่รอนานแล้วนะ" พี่ผู้หญิงคนหนึ่งตวาดเสียงดังจนพวกเราตกใจ เริ่มเร่งฝีเท้าเดินไปรวมกัน
"เดินเร็ว ๆ สิ....ปี 1 น่ะ ลีลาหาไรวะ" คราวนี้เป็นพี่ผู้ชายไว้ผมยาวมีหนวดด้วย
พวกเราเริ่มวิ่งแล้วครับไปยืนรวมกัวกันเป็นกลุ่มเป็นก้อน แต่ไม่เป็นระเบียบ
"แล้ว ทำไมคุณไม่ยืทนเป็นแถว.....ไม่มีระเบียบวินัยเลย" พี่คนหนึ่งะโกนออกมา แล้วรุ่นพี่ที่เหลือก็พากันโห่ สถานการณ์ตอนนี้เริ่มน่ากลัวแล้วคับ
"ลีลา นักใช่ไหม...หมอบลงไป" สิ้นเสียงพวกเราหมอบลงอัตโนมัติ แล้วรุ่นพี่ก็กรุกันเข้ามาว้าก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆใส่รุ่นน้อง ชนิดที่เรียกว่ารุมเลยครับ บางคนถูกสั่งหมอบ คลาน กลิ้ง ตีลังกา สารพัดวิธี
และด้วยที่ว่าเราอยู่ริมทะเลคับ ธรรมดาที่จะต้องมีทรายเข้าตาบ้าง หอยบาดบ้าง ผมถูกพี่คนหนึ่งตัวสูง ๆ ผิวขาว ผมหยิกยาว แต่ไม่เห็นหน้าคับ พี่เค้าใส่หมวกแล้วก้มหน้าตลอด เค้าสั่งให้ถอดเสื้อ แล้วกลิ้งกับทราย ไปกลับ 30 รอบครับ ผมโคตรเกลียดไอ้พี่นี้เลย พอครบพี่สั่งให้ยืน แล้วพี่เค้าก็อุทานออกมา
"เฮ้ยยยยยยย......." พี่เค้าเงยหน้ามามองหน้าผม ผมจ้องตาแม่งเขม็งเลยคับ
"ไอ้วา(รุ่นพี่อีกคน) มึงเล่นมันต่อที" หมายถึงให้แกล้งผมอีกมั้ง
"เป็นไง" พี่ชื่อวาถาม ผมไม่ตอบ
"เกลียด รุ่นพี่มากไง...ถามไม่พูด.........โอ๊ต...มึงเอาแม่งคืนไปเลย" อ้อไอ้พี่บ้านี้ชื่อโอ๊ตครับ ไอ้พี่โอ๊ตเดินมาพร้อมผ้าขนหนูเล็ก ๆ ผืนหนึ่ง มายืนตรงหน้าผม ถอดหมวกออก แม่งงงงงหล่อฉิบหาย แต่ยังไงผมก็เกลียดมันอยู่ มันขยับเข้ามาใกล้ ๆ เอาผ้ามาเช็ดตัวให้ แล้วพูดเบา ๆ (คงกลัวเพื่อนว่าใจดีกับน้องมั้ง)
"เจ็บมากไหม...แล้วไมไม่บอกพี่"
ผม ก้มลงดูหน้าอกตัวเอง โห หอยบาดคับใต้ราวนมซ้าย แต่เลือดออกไม่มาก ไอ้พี่โอ๊ตเช็ดเลือดและทรายให้ผม ผมแย่งผ้ามาเช็ดเอง ไม่ขอบคุณสักคำ
"นี่น้อง..ขอบคุณเป็นไหม...นิสัยเสีย..."พี่ผู้หญิงอีกคนพูดกรอกหูผมอย่างดัง
"ช่างเหอะมึง...น้องเจ็บอยู่" แอะ ไอ้พี่โอ๊ตนิสัยดีเป็นด้วย
"แล้ว ที่ทำกับน้องงี้นิสัยดีเหรอ" ผมเถียงดัง ๆ รุ่นพี่ที่กำลังว้ากน้องพากันหันมาดู พี่ผู้หญิงที่ตวาดใส่ผมหันหน้าหนี...ผู้หญิงคนนี้แหละคับ พี่รหัสผม (ซวย) แล้วพี่คนอื่น ๆ ก็ให้น้องมารวมกัน ผมกำลังเดินไปรวมกับเพื่อน ๆ ก็ถูกพี่ผู้หญิงกับผู้ชายอีกคน มรูเทีหลังว่าเป็นลุงรหัส-ย่ารหัสผมเอง ดึงแขนไว้คนละข้าง
"เดี๋ยว...ไปไหน" ทำเสียงดุ "มีสิทธิ์อะไรขึ้นเสียงกะรุ่นพี่"
"แล้ว รุ่นพี่มีสิทธิ์อะไรมาทำร้ายรุ่นน้องแบบนี้" ผมสะบัดมือหลุด แล้วชี้ไปที่แผล พี่คนอื่น ๆ เริ่มมีสีหน้าตกใจ แล้วก็มีเพื่อนคนอื่น ๆ ที่ได้แผลบ้าง ถูกพี่ตบบ้าง ยืนขึ้น
"พี่ครับ...กฏของการรับน้องเค้าห้ามถูกตัวน้องไม่ใช่เหรอคับ.....แล้วพวกพี่มาตบหัวผมทำไม"
"พี่มีสิทธิ์อะไรมาด่าหนูคะ...พี่ว้ากหนู หนูไม่ว่า แต่มาด่าหนูไม่ยอมค่ะ"
ฯลฯ
พี่ ๆ เริ่มมีท่าทีกระวนกระวายแล้วคับ...แล้วก็มีผู้หญิงสองคน ใส่แว่น ท่าทางเรียบร้อย มาจูงมือผมออกไปทำแผล
"ให้น้องทุกคนเงียบ........พี่ขอเวลาประชุมและหาสาเหตุของความผิดพลาดครั้งนี้ก่อน"
"พี่ผิดเองครับ" ไอ้พี่โอ๊ต เสนอหน้ามารับผิด "พี่ยอมรับผิด..ที่ให้น้องกลิ้งจนถูกหอยบาคครับ" ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องพากันตบมือให้
พี่ผู้หญิงที่ตวาดใส่ผมตอนนั้น(พี่รหัส) ตะโกนถามว่า
"พี่เค้ายอมรับผิดแล้ว...น้องยกโทษให้ไหม" ผมไม่ตอบ
"เอาล่ะ...ได้เวลาหาพี่รหัสแล้ว ให้เวลาพวกคุณครึ่งชั่วโมง หาพี่ตัวเองให้เจอ"
คราวนี้พวกเราก็สาละวนกับการตาพี่รหัส ส่วนผมไม่ต้องหาครับ พี่รหัส -ลุงรหัส - ย่ารหัส เดินมาหาเองเลยคับ
"ไม่ ต้องไปหาหรอก พวกพี่นี่แหละสายรหัสน้อง" แล้วพี่ ๆ ก็แนะนำตัวทีละคน กิจกรรมบ่ายวันนั้นจบลงตรงที่การเฉลยว่าใครเป็นสายรหัสใคร และกินข้าวด้วยกัน ตอนที่นั่งกินข้าวอยู่ ไอ้พี่โอ๊ตเดินมาหาผมคับ...
"หายเจ็บยังน้อง"
"เหE้ยสิ..ใครจะหายไวปานนั้น" พี่รหัสผมครับที่พูด
"คราวหลังแกล้งน้องกูอีก..กูเอามึงตายไอ้โอ๊ต" พี่รหัสผม เป็นทอมป่ะเนี่ย
เมื่อ ทานข้าวเสร็จพี่ ๆ ก็นัดหมายพวกเราไปเจอกันกน้ามหาลัยตอน 1 ทุ่มพี่ ๆ จะพาไปเลี้ยงอีก ตอนนี้พวกเราไม่ค่อยกลัวแล้ว เพราะว้ากเสร็จแล้วรุ่นพี่ก็กลัยมาสนุกเหมือนเดิม
****
ขอบคุณนะครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ มีดีอะไรอีกไหม ่ขอบคุณครับผม ขอบคุณนะครับ ดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ 1ขอบคุณครับ