พ่อถาม แม่ตอบแทนให้
ก่อนหน้านี้สักเมื่อ7-8ปีก่อนแม่แนะนำให้จีบหญิง(รุ่นน้อง)ที่อยู่บ้านในซอยแถวบ้าน แม่บอกว่าชอบขยัน น่ารัก และยังได้รับการสนับสนุนจากแม่ของน้องเขาด้วย
เราอ้างว่าเพิ่งจบอยากหาประสบการณ์ทำงานก่อน เพราะเพิ่งจบและยังไม่คิดว่าอยากมีแฟน พ่อเราก็บอกว่าคิดดีๆแล้ว
ปีต่อมา..แม่ ก็ถามว่ามีแฟนหรือยัง เราบอกว่ายังเลยไมเหรอคับ เราถามไป ป่าว..แม่ก็แค่อยากรู้..แม่ว่างั้น แต่ก็เปรยๆมาว่าสาวออฟฟิศที่มาเช่าบ้านใกล้ๆสวยมากนะเห็นมั้ย..เราบอกว่าขอบคุนครับแม่ที่มาบอก ดูจะรุ่นพี่ลูกเราอีกนะนั่นพ่อแซวแม่กลับไป
เมื่อ2ปีก่อน..แม่ก็บอกว่าถ้ายังไม่มีแฟนแม่จะแนะนำให้นะเราถามว่าทำไมเหรอฮะแม่ แม่บอกว่า...เพื่อนสมัยเรียนรุ่นเดียวกับเราไม่มีใครที่ยังโสดอยู่สักคนเลยนะคนสุดท้ายก็ไอ้อ่าง..แล้วนะที่เพิ่งแต่งงานมีเมียไปน่ะ พ่อก็..ยิ้มๆเชิงเห็นด้วย
บอกตัวเอง อืมเราไม่มีแฟนไม่ได้แล้ว...รึยังไง
ปลายปีที่ผ่านมา..แม่มาชวนคุยบอกว่าแม่รับได้นะถ้าลูกไม่ชอบผู้หญิง หรือเป็นเกย์และก็คุยกับพ่อแล้วด้วยเหมือนกัน
เพราะพ่อกับแม่แก่มากแล้วแค่อยากให้ลูกมีความสุข พี่ๆน้องๆเขาก็มี่ลูกกันหมดแล้ว ย้ายไป สร้างครอบครัวกันหมดแล้วเหลือเราลูกคนเดียว
วันนี้พ่อถามเราว่า..เราจะมีแฟนเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายเราหัวเราะ..แล้วไม่ตอบนั่นซินะไม่เห็นจีบใคร เห็นแต่อะไรที่เล่นกับเด็กๆ แม่ตอบแทนให้เป็นคำถามมาอีกที
(แต่ว่าในใจเราคำตอบคือ..เราอยากเป็นเกย์เพราะที่เราเป็นอยู่นี้ มันคือ............ ต้องร้องไห้คนเดียว ดูหนังคนเดียว เล่นคนเดียว เหงาคนเดียวทั้งที่มีเพื่อนๆ มากมาย
แรงกดดันนี้...เดี๋ยวมันก็ผ่านไป เชื่อเราสิ สมัยนี้คนโสดเยอะแยะ นายอายุเท่าไหร่ล่ะ...
จริง ๆ แล้วไม่น่ามีปัญหาอะไรนะครับ...เพราะคุณพ่อและคุณแม่เข้าใจนายมากเลย...
แถมยังเป็นห่วง...จนกระทั่งท่านทนไม่ไหวและพูดออกมาเพื่อให้นายเป็นนาย...ตามแบบที่นายต้องการ...
แต่เราว่านายต่างหาก...ที่ปิดกั้นตัวนายเอง...และไม่กล้าที่จะยอมรับมันอย่างเปิดเผย...
เพราะฉะนั้น...สิ่งที่นายเป็น...มันจึงทำให้นายรู้สึกว่านายโดดเดี่ยว...เหงา...ไม่มีเพื่อน...และไม่มีใครเข้าใจ...
ผมเองนะครับ...ผมไม่เคยปิดบังใคร...ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว...ญาติพี่น้อง...เพื่อน...และที่ทำงาน...
ผมจึงใช้ชีวิตความเป็นเกย์อย่างอิสระ...และไม่เคยรู้สึกอายใคร...เพราะอย่างน้อย...เราก็เป็นคนดีของสังคม....
ฝากกลับไปคิดนะครับ...และหวังว่านายคงจะฝ่านจุดนี้ไปได้ครับ... เห็นด้วยคับถ้าพ่อแม่รับได้อย่าได้แคร์คนอื่นนะคับ นายอายุเท่าไหร่ล่ะ...
จริง ๆ แล้วไม่น่ามีปัญหาอะไรนะครับ...เพราะคุณพ่อและคุณแม่เข้าใจนายมากเลย...
แถมยังเป็นห่วง...จนกระทั่งท่านทนไม่ไหวและพูดออกมาเพื่อให้นายเป็นนาย...ตามแบบที่นายต้องการ...
แต่เราว่านายต่างหาก...ที่ปิดกั้นตัวนายเอง...และไม่กล้าที่จะยอมรับมันอย่างเปิดเผย...
เพราะฉะนั้น...สิ่งที่นายเป็น...มันจึงทำให้นายรู้สึกว่านายโดดเดี่ยว...เหงา...ไม่มีเพื่อน...และไม่มีใครเข้าใจ...
ผมเองนะครับ...ผมไม่เคยปิดบังใคร...ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว...ญาติพี่น้อง...เพื่อน...และที่ทำงาน...
ผมจึงใช้ชีวิตความเป็นเกย์อย่างอิสระ...และไม่เคยรู้สึกอายใคร...เพราะอย่างน้อย...เราก็เป็นคนดีของสังคม....
ฝากกลับไปคิดนะครับ...และหวังว่านายคงจะฝ่านจุดนี้ไปได้ครับ...
kindaieiji ผมเห็นด้วยกับเพื่อนครับพี่น้องครับ ผมดีใจนะครับ ที่คุณไม่ปิดกั้นตัวที่ใจคุณปราถนา แต่ผมซิ ผมไม่กล้า ที่จะเปิดเผยตัว เอง แต่ผมก็รู้สึกดี กับเพื่อนที่เปิดเผยตัว สักวันผมจะตัดสินใจ คิด ว่าคงมีสักวัน ครับ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ ในทางพระพุทธศาสนาการที่คนไม่มีคู่ หรืออยู่โดยตัวคนเดียวถือว่าเป็นคนที่โชคดีเลยหล่ะ เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้ตัวเองได้ดีขึ้น
มีเวลาให้ตัวเองมากขึ้น ปัญหาทางโลกก็ดูไม่วุ่นวายมากกับชีวิตคนอื่น ตอนเกิดเราก็เกิดมาคนเดียว ยามต้องลาจากโลกนี้ก็ต่างคนต่างไปนะ
ไปตามกรรมของแต่ละคน รักกันมากแค่ไหนก็ต้องแยกกันอยู่ดี ดังนั้นอยู่กับตัวเองอยู่กับปัจจุบันดีที่สุดหล่ะ รักษาดูแลตัวเองให้ดีอยู่เสมอ
สุขเล็กๆยิ้มกว้างๆให้กับตัวเองและคนรอบข้างครับ ความสุขอยู่ที่ใจเราเอง (ยิ้มๆ)
หน้า:
[1]