เมื่อประมาณต้นปี ที่ผ่านมา ผมได้เข้ามาหางานทำในกรุงเทพฯ แต่จนแล้วจนรอดผมก็ยังหางานทำไม่ได้สักที จนผมเกิดอาการท้อแท้คิดว่าอย่างไรเสียคงจะหางานทำไม่ได้แน่นอน เพราะผมเองมีความรู้แค่หางอึ่งเท่านั้น และเศรษฐกิจก็ยังเป็นแบบนี้ด้วย แต่ก็ยังดีนะครับที่ผมมีเพื่อนบ้านเดียวกับผมมาทำงานอยู่ก่อนแล้ว ผมเลยไม่ต้องเสียค่าเช่าห้องพัก ผมก็ได้ซุกหัวนอนอยู่กับเพื่อนคนนี้แหละครับ
บ้านที่เพื่อนผมพักนั้นเป็นบ้านไม่สองชั้น ผมและเพื่อนอยู่ชั้นที่สอง ทั้งหมดมีสามห้องครับ ห้องผมอยู่กลาง ข้างห้องด้านหนึ่งมีลุงจากอีสานอยู่ ส่วนอีกข้างหนึ่งยังว่างอยู่ และในวันหนึ่งผมได้กลับจากหางานทำ ก็เห็นเจ้าเพื่อนผม และผู้ชายคู่หนึ่งกำลังช่วยกันขนของอยู่ ผมเข้าไปถามก็เลยรู้ว่าสองคนย้ายเข้ามาอยู่ใหม่นั่นเอง ผมก็ช่วยเขาขนของจนเสร็จ พอขนของเสร็จเค้าก็ควักเงินให้ผมกับเพื่อน แต่เราสองคนไม่รับครับ บอกเขาว่าเป็นเพื่อนร่วมบ้านกันดีกว่า เขาก็เลยไปซื้อเบียร์มาให้ 4 ขวด ผมกับเพื่อนจึงกลับไปกินกันที่ห้อง คุยกันว่าทำไมผู้ชายถึงขี้เหร่เหลือเกิน แต่อีกคนน่ารักดี ผมเห็นแล้วก็อดอิจฉาไม่ได้ เพราะแฟนเค้าน่ารักจริงๆ เลยครับ ขาวก็ขาว เนียนไปทั้งตัวเลย ยิ้มก็หวาน หน้ารูปไข่ ตาคม ไม่เบาเอาเสียเลยครับ ผมเห็นแล้วอดที่จะนึกไปต่างๆ นานา ไม่ได้เสียด้วย

ผมกับเพื่อนนั่งกินเบียร์กันจนเกือบทุ่ม เพื่อนผมก็ไปอาบน้ำ เพราะต้องทำงานกะกลางคืน ผมก็เลยนอนเล่นจนม่อยหลับไป สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกทีก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว ก็เลยจะลุกไปอาบน้ำ แต่แสงไฟในห้องที่มาอยู่ใหม่ทำให้ผมเกิดความสงสัยว่า เอ๊ะ...ทำไมข้างห้องยังไม่นอนกันอีก ดึกขนาดนี้แล้ว และยิ่งไปกว่านั้นผมได้ยินเสียงแปลกๆ ดังออกมาด้วย