โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว ( 59-60 )
(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)
ตอนที่ 59 คนที่รัก
“ช่างมัน ไปเล่นน้ำกัน” ผมกับมันก็เล่นน้ำกันอย่างสนุกน้ำใสเย็นดีครับ
“กลับเหอะเย็นแล้ว” ผมบอกมันไม่อยากให้มืดครับเพราะไม่ชำนาญทาง
“จำทางได้ป่าวเนี้ยะ ได้ดิมาถึงขนาดนี้แล้ว” มันพูดอย่างมันใจ
“อืม งั้นป่ะ”
“ได้เลย จะรีบไปขึ้นเมียใหม่ เฮ้ย บ้านใหม่” ความทะลึ่งไม่เคยลดลง ไอ้คนนี้
“ตุลย์ถ้าชีวิตมึงไม่ได้เอามึงจะตายป่าวว่ะ”
“ไม่ตายหรอก เพราะกูจะเอามึงไปจนวันตาย” พูดเสร็จมันก็ขำ กูก็ขอให้มึงเอากูไปจนตายอย่างที่มึงพูดละกัน โชว์มึงอย่าทิ้งกูนะ
“ฝันไปเหอะ” ผมพูดแล้วหัวเราะวิ่งหนีไปรอที่รถเลยครับ ระหว่างทางกลับก็ไม่ได้มีอุปสรรคอะไรครับ หลงนิดๆทะเลาะหน่อยๆ แต่ก็ถึงบ้านได้ด้วยดีเฮอเมื่อยไปหมด เล่นน้ำ นานๆได้เล่นทีเพลียมาก ง่วงมากอยากนอน เราสองคนจอดรถหน้าบ้านแต่ยังไม่ลง
“มึงดูตายายสองคนในดวงจันทร์ดิ เค้าอยู่กันมานานแล้วนะ” มันชี้ให้ผมดูดวงจันทร์เต็มดวงเบื้องหน้าผมก็มอง
“กูกับมึงจะอยู่แบบนั้น จนเราแก่ตายไปด้วยกัน กูสัญญามึงจะอยู่กับกูมั้ย” มันพูด น้ำตาผมจะไหล (ซาบซึ้ง ปริ่มๆ)
“โชว์ เราทำวันนี้ของเราให้ดีดีกว่า อนาคตยังมาไม่ถึงแล้วมึงก็ไม่ต้องสัญญาด้วย มึงทำก็พอ แค่วันนี้มึงมีความสุขที่อยู่กับกูก็พอ”ผมพูดไปตามความจริง ผมไม่อยากให้ใครมาสัญญาอะไรกับผมอยากให้ทำให้เห็นมากกว่า
**** Hidden Message *****
“หวัดครับน้องวิน”ผมตอบรับปลายสาย
“ทำไมรับช้าจังอ่าพี่ตุลย์”พักนี้ไอ้น้องวินโทรหาผมแทบจะทุกวันวันละหลายรอบ มันก็คุยสนุกดีครับ แต่ผมไม่ได้คิดอะไรจริงๆนะครับ
“ครับ ว่าแต่มีไรหรอ” ผมหาคำถามที่ทำให้ไอ้กร่างข้างๆไม่สงสัย
“โหพี่ตุลย์ ฟังดูห่างเหิน ผมก็โทรมาคุยกะพี่ทุกวันต้องมีอะไรด้วยหรอ”
“อืมเนอะ” ผมพยายามพูดให้น้อยที่สุด
“พี่ตุลย์เป็นอะไรรึป่าวครับ” มันคงเห็นผมไม่ค่อยพูดอะไร
ขอบคุณมากขอรับ วินคือคัย เริ่มมีมารหัวใจมาอีกแล้วใช่มั้ยนิ?? ขอบคุณมากขอรับ สุดซึ้งเลยครับ ขอบคุณครับ มาต่อแล้วคราฟกำลังหนุกเลย ขอบคุณครับ เรื่องราวไปกันใหญ่แล้วเนี่ย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ฃอบคุณครับ ขอบคุณครับผม โคร ต ๆ อ่ะ Smile :')
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุนนะครับ