โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว ( 18 )
(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)ตอนที่ 18 ขอบคุณที่รักกัน
“แอ๊ด..” เสียงเปิดประตูเข้ามานะ
“อ้าว คุณตุลย์ตื่นแล้วหรอค่ะ” ป้าจิตเดินถือถาดชามข้าวเข้ามาผมไม่ได้ตอบได้แต่พยักหน้า
“คุณหนูออกไปเรียนแล้วค่ะ ฝากป้าให้ช่วยดูแลคุณหนูบอกว่าคุณตุลย์ป่วยเป็นอะไรมากมั้ยค่ะ”
“ขอบคุณครับ แต่ป้าครับไม่ต้องเรียกผมว่าคุณก็ได้ เรียกตุลย์เฉยๆก็พอครับผมไม่เป็นไรมากหรอกครับ” ป้าจิตพยักหน้าตอบรับผมอยากกลับห้องจัง จะโทรให้โป้งมารับ โทรศัพท์ก็พังโป้งมึงจะรู้บ้างมั้ยว่าตอนนี้กูเป็นยังไง มารับกูหน่อย
“งั้นหนูตุลย์ทานข้าวทานยาก่อนนะ”
“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่หิวครับ” ผมกินอะไรไม่ลงครับ
“ทานสักนิดนะค่ะ ป้าว่า จะได้ทานยา”
“งั้นก็ได้ครับ” ผมเกรงใจป้าจิตเลยกินไปแค่สองสามคำ แล้วก็กินยา สมองผมเบลอไปหมดหนังตาผมหนักอึ้งแล้วมันก็ปิดลงอีกครั้งรู้สึกตัวอีกทีรู้สึกมีอะไรเย็นๆมาสัมผัสกายผม ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมือผมถอยหลังหนีเลยครับ ไอ้ช์ครับมันกำลังเช็ดตัวให้ผม
**** Hidden Message *****
“โป้ง ทำไมๆ มึงต้องเป็นห่วงกูมากขนาดนี้กูขอโทษที่ทำให้มึงเป็นห่วง”ผมตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้มันฟัง
“ตุลย์ มึงทนได้ไงว่ะ มึงเก็บเอาไว้คนเดียวได้ไง”
“กูแค่ไม่อยากให้ใคร ต้องมาเครียดเรื่องของกูแล้วมาเป็นห่วงกูเหมือนที่มึงเป็นอยู่ไงโป้ง”
“ต่อไนี้กูจะดูแลมึงเอง มีอะไรมึงบอกกู”
“อืม กูขอบใจมึงมากนะโป้ง” ผมพยักหน้า
“ไม่เป็นไร เพราะกูรักมึง กูจะทำเพื่อมึงทุกอย่างตุลย์”
“โป้ง” ผมเรียกชื่อมัน มันหันมามองหน้าผม
merry★ 。 • ˚ ˚˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★
Krabbbbbb\\(^^)// ★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★And ★ 。* 。
° 。° ˚*_Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜田田｜門｜˚★。• ˚ ˚˛ ˚ ˛ •
happy★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Newyear ★ 。* 。
° 。° ˚*_Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜田田｜門｜˚★。• ˚ ˚˛ ˚ ˛ •
Krabbbbb \\(^^)//
ขอบคุณคราฟ โป้งรักตุลย์มากครับผม ติดตาม ๆ ^^:: จ๊า ขอบคุณครับ พี่โชว์นี่เถื่อนได้ใจมากๆ ต่อเลยละกัน ขอบคุณครับ ขอบคุณครับที่แบ่งปัน ขอบคุณครับ ขอบคุนคราฟ น่าสงสารน่ะคับป๋มพี่ตุลต์ของผม ขอบคุนคราฟ ขอบคุนครับ ขอบคุณคับ สนุกมากกก ขอบคุณนะคับ จะสงสารครัยง่ะ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ น่าหนุกๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณค่ะ อ่านแล้วซึ้ง