หนุ่มน้อยสุดแซบ กับ ครูพละสุดหล่อ(ขี้หึง) ตอน บ้านสวนอลเวง (เสียว) จบ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พรรนิกา เมื่อ 2025-10-26 09:45ก่อนอื่นบอลอยากจะขอบคุณพี่ๆนักอ่านทุกคน ที่ติดตามบอลมาจนครบหนึ่งปีเต็ม
ตอนแรกที่ลง เด็กน้อยได้กินของดีครูพละได้ครบหนึ่งปี เมื่อวันที่ 21 ตุลาคม 2568 บอลขอบคุณนะครับ
หายไปนานค้างคาจนต้องมาเขียนให้จบ เรียนก็หนักจะสอบก็จะสอบ
อาจารย์ก็สั่งานให้วุ่น บอลละอยากแยกร่างสะเหลือเกิน เอาเป็นว่าบอลจะหาเวลาว่างมาเขียนอีกนะครับ
อาจจะรอสอบเสร็จ ว่าแต่อย่าลืมแสดงความคิดเห็นกันด้วยนะครับอิอิ ป.ล. ยังไม่ได้แก้คำผิด
"เริ่ม"
ท่ามกลางธรรมชาติและหุบเขา ที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้ใหญ่และป่าเขียวขจี มีทั้งกลิ่นอายของดินและสายหมอกในยามเช้า บวกกับเสียงน้ำไหลในลำธารพาให้ชื่นใจ เมืองต้นน้ำที่เต็มไปด้วยสัตว์ป่าและต้นไม้นาๆพันธิ์ ที่นี่คือหมู่บ้านเล็กๆที่อยู่ห่างจากตัวเมืองอำเภอทุ่งสงถึงสามสิบกว่ากิโลเมตร หมู่บ้านที่ถูกโอบกอดจากธรรมชาติไว้ได้อย่างลงตัว สายลมเย็นๆอากาศบริสุทธิ์บวกกับลำห้วยเล็กๆไหลตลอดทั้งปี มองไปทางไหนก็เจอแต่ความอุดมสมบรูณ์ เป็นที่ฟอกปอดพักสมองจากการทำงานและเรียนได้เป็นอย่างดี
ฉะนั้นก็ไม่แปลกที่บอลกับครูต้นจะตกหลุมรักที่แห่งนี้โดยไม่ต้องลังเล บ้านหลังเล็กๆติดกระจกรอบทุกด้าน พร้อมกับมีระเบียงหน้าบ้านเอาไว้ให้นั่งเล่น ดื่มด่ำกับธรรมชาติที่อยู่ตรงหน้าจนสุดลูกหูลูกตา บ้านพักแห่งนี้พ่อบอลได้สร้างไว้เป็นที่พักเวลามาเยี่ยมยาย ตัวบ้านตั้งอยู่บนเนินเขา มองลงไปก็จะเห็นลำธารที่ไหลผ่านเนื่อที่สวนผลไม้ของยายที่ปลูกไว้มากมาย ไม่ว่าจะเป็นทุเรียนมังคุดหรือแม้แต่สวนลองกองก็ถูกปลูกไว้เป็นแถวทอดยาวจนสุดลูกตา เรียงรายเป็นระเบียบเรียบร้อยสวยงาม
หลังจากผ่านเรื่องราวมามากมาย บวกกับงานกีฬาสีที่พึ่งจบลงไป ทำให้บอลกับครูต้นเลือกที่จะมาพักร่างกาย ณ...ที่แห่งนี้ ประจวบกับประเพณีสารทเดือนสิบที่มาบรรจบเข้ากันพอดี ดังนั้นบ้านยายก็เลยกลายเป็นที่รวมตัวของทุกคน แต่ทุกคนที่ว่าก็ไม่ใช่ใครที่ไหน มีพ่อ แม่ บอลแล้วก็ครูต้น แค่นี้จริงๆ ส่วนญาติคนอื่นๆก็จะไปร่วมทำบุญกันที่วัดในวันพรุ่งนี้ หรือที่เรียกกันว่า "วันชิงเปตร"
ประเพณีสารทเดือนสิบ เป็นประเพณีที่สืบทอดกันมาตั้งแต่บรรพบุรษสืบจนชั่วลูกชั่วหลาน ถูกถ่ายทอดรุ่นแล้วรุ่นเล่าจนฝั่งลึกภายในจิตใจของชาว "นคร" มาจวบจนทุกวันนี้ ประเพณีสารทเดือนสิบเป็นการทำบุญให้กับผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว เพื่อเป็นการลำลึกถึงบุคคนที่ได้จากโลกนี้ไปโดยไม่มีวันหวนกลับมา ดั้งนั้นถือได้ว่าเป็นวันสำคัญอีกวันนึงของชาวใต้โดยเฉพราะ "คนนคร..." ที่ต้องจัดเตรียมข้าวปลาอาหารที่ต้องเอาไปวัด ไม่ว่าจะเป็นของคาวของหวานหรือของแห้ง ทั้งผลหมากรากไม้ขนมต่างๆที่ต้องเตรียมต้องใช้ในครั้งนี้
"ขนมลา"แทนเครื่องนุ่งห่ม "ขนมพอง"ใช้แทนพาหนะหรือเรือ ไหนจะ"ขนมดีซัมหรือขนมบ้า"ที่ใช้แทนแก้วแหวนเงินทอง ทุกขนมล้วนต่างก็มีที่มาที่ไปกันทั้งนั้น ถ้าจะให้เล่าจนหมดบอลก็คงจนปัญญา เพราะบอลเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้มากนัก ส่วนไอ้ที่เล่ามาทั้งหมดบอลก็ไปแอบถามยายมาทั้งนั้น ยิ่งครูต้นแล้วใหญ่อยากรู้จนต้องนั่งเฝ้ายายทั้งวัน ถ้าให้แกมาเล่าน่าจะรู้ดีกว่าบอลเป็นแน่ อยากเป็นหลานเขยคนใต้นิเน๊อะเลยจำเป็นต้องรู้ทุกอย่างไว้ก่อน "ครูต้นไม่ได้กล่าวบอลพูดเองอิอิ"
หลังจากขนย้ายกระเป๋าสัมภาระไปเก็บที่ห้องพักเป็นที่เรียบร้อย อยู่ๆบอลก็เกิดอยากกินมะม่วงเบาขึ้นมาสะงั้น ก็เมื่อกี่ตอนเดินมาที่ห้องพัก บอลแอบเห็นต้นมะม่วงเบาต้นนึงลูกดกมากห่อยเป็นพวงเต็มต้นไปหมด ทำเอาน้ำลายแตกกระเจิงไปทั้งปาก เพราะมันช่างเหมาะแกการจิ้มน้ำปลาหวานสะเหลือเกิน กะว่าเอากระเป๋าไปเก็บพักสักแป๊บ เสร็จแล้วจะวานให้ครูต้นไปสอยให้ แต่พอหันไปมองครูต้นอีกทีสรุปหลับปุ๋ยกรนสะเสียงดัง
แต่แล้วความอยากกินมันมากล้นจนเกินจะเยียวยา บอลก็เลยแอบออกจากห้องพักโดยไม่ให้ครูต้นรู้ เพื่อจะไปสอยมะม่วงด้วยตัวเอง ต้นมะม่วงอยู่ห่างจากห้องพักไม่ถึงหนึ่งร้อยเมตร ลำต้นสูงตระหง่านแผ่กิ่งก้านใบเขียวเข้มเป็นพุ่มใหญ่ เต็มไปด้วยลูกดกห้อยเป็นพวงๆ แค่เห็นบอลถึงกับเปรี้ยวปากจนน้ำลายแตกกันเลยทีเดียว
"ยังไงสะวันนี้ต้องได้กิน สูงนักใช่ไหมงั้นเจอกัน ว่าแต่ขอหาไม้สอยแป๊บ..." บอลบ่นกับตัวเอง เพราะแค่บอลไปยืนใต้ต้นก็หมดปัญญาที่จะเอามันลงมาสะงั้น ลำต้นสูงเกินกว่าที่บอลจะเอาถึง
แต่ด้วยความเปรี้ยวปากอยากกินจนใจจะขาดบอลก็เลยไม่ยอมแพ้ กวาดสายตามองหาไม้ยาวๆที่จะเอามาฟาดมันลงมา และแล้วฟ้าก็เป็นใจ สายตาบอลไปสะดุดเข้ากับไม้ไผ่ดุ้นยาวที่วางพาดไปกับต้นมังคุดถัดออกไปไม่ไกลนัก บอลเห็นแบบนั้นก็เลยรีบวิ่งไปคว้ามันมาอย่างทุลักทุเลเพราะมันหนักมาก เกิดมาอายุสิบสี่ปียังไม่เคยจับไม้สอยเลยสักครั้ง ลองนึกดูไม้ไผ่ลำเท่าท่อนแขนทั้งสูงทั้งยาว แถมส่วนปลายยังแกว่งไปแกว่งมาจนบอลแทบจะบังคับไม่ได้ เอนไปทางซ้ายทีทางขวาทีแทบจะล้มทั้งยืน (ว่าแต่บรรยายไม้ไผ่แน่นะทำไมฟังดูแปลกๆ คิดดีไม่ได้เลย555)
เป็นเพราะปากแท้ๆ บอลก็เลยต้องสู้รบอยู่กับไม้ไผ่ลำนั้นเป็นนานสองนาน ทั้งฉุดกระชากลากถู กว่าจะมาถึงต้นมะม่วงเบาได้เล่นเอาบอลหมดแรงหอบลิ้นห้อยอย่างกับลูกหมา นี่ขนาดแค่ลากไม้สอย แล้วถ้าถึงตอนยกขึ้นสอยละ บอลแทบไม่อยากจะคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ความเปรี้ยวปากอยากกินมันไม่เข้าใครออกใคร ต่อให้แลกมาด้วยหยาดเหงื่อสักแค่ไหนบอลก็ขอสู้ไม่ถอย
"สู้เว้ยยยย" บอลสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด จากนั้นก็รวมพลังทั้งหมดที่มีส่งมาที่มือ ก่อนจะอึ๊ดแรงเงือกสุดท้ายยกไม้สอยชูขึ้น
แต่แล้วก็ทำอะไรเกินตัว เอวบางร่างน้อยจะเอาอะไรมาสู้กับไม้ไผ่ลำเท่าต้นแขน แค่ยกขึ้นไม่ทันถึงไหนไม้ไผ่ดุ้นนั้นก็ทำงานทันที เอียงไปทางซ้ายที ทางขวาที ส่วนปลายก็สะบัดไปมาตามแรงลม แทนที่บอลจะรีบปล่อยมือกลับจับแน่นขึ้นกว่าเดิมสะงั้น หลังจากนั้นก็ไม่ต้องถามว่าเกิดอะไรขึ้น บอลเสียการทรงตัวจนเซล้มไปพร้อมกับไม้ไผ่
"ฟุ๊บ..." เสียงไม้ไผ่ฟาดลงกับพื้นดิน
แต่...ร่างบอลกลับมีคนมารับเอาไว้ทันก่อนที่จะล้มลงถึงพื้น ภาพตรงหน้าเป็นคนแปลกหน้าที่บอลก็ไม่เคยเห็น เขาใช้แขนรองรับแผ่นหลังบอลเอาไว้ สายตาของเราทั้งสองประสานกัน ก่อนจะหยุดค้างไปสิบวิ เสียงเพลงรักแรกพบสบตาก็ดังขึ้นในหัว คนตรงหน้าถึงจะไม่หล่อมากแต่โคตรเท่ที่รับบอลเอาไว้ได้
"น้องครับ...น้อง..."
"ครับ...แต่งครับ" บอลแพ้เสียงในหัวอีกแล้ว ก่อนที่ฝันจะสลายไปในพริบตา
"น้องเหยียบตีนพี่อยู่คะ"
บอลสะดุ้งดีดตัวขึ้นอย่างไว พร้อมกับยกมือไหว้ขอโทษแก้เขิน ส่วนพี่คนนั้นร้องจนสาวออกส่งเสียงวี๊ดว๊ายดังลั่นทั้งสวน บอลพอเห็นเช่นนั้น เพลงรักแรกพบสบตาก็พังพินาถไปต่อหน้าต่อตา เรด้าแสกนผิดพลาดจนไม่น่าให้อะภัย
"บอลขอโทษครับพี่ พี่เจ็บมากไหม" แค่ได้ยินชื่อบอลพี่เขาก็เปลี่ยนไปทันที
"น้องบอล...นี่น้องบอลใช่ไหม โห...หล่อน่ารักมาก... สมคำล่ำลือจริงๆมิน่าละไอ้ธันมันถึงได้อวดนักอวดหนา"
จากที่ร้องวี๊ดว๊ายกลับมาดี้ด้าใส่บอลสะงั้น แต่บอลนะสิ งงเป็นไก่ตาแตก ก็พี่คนนี้รู้จักทั้งชื่อแถมพูดอย่างกับเคยเห็นหน้าบอลมาก่อน อีกอย่างรู้จักพี่ธันลูกป้าราตรีสะด้วย
"เดี๋ยวนะครับพี่รู้จักบอลด้วยเหรอครับ" บอลถามออกไปด้วยความสงใสและต้องการคำตอบ
"รู้จักดีเลยแหละ ก็ไอ้ธันมันเล่นเอารูปน้องไปอวดให้เพื่อนๆดูกันทั้งห้อง พี่จะบอกว่าตัวจริงน้องบอลโคตรน่ารักเลยอะ" พูดไปเขินไปพร้อมกับบิดตัวไปมา ส่วนบอลก็ทำได้แค่ยิ้มให้ด้วยความจริงใจ และแล้วความจริงก็ได้ปรากฎ ตัวต้นเหตุก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไอ้พี่ธันนั่นเองที่เอาบอลไปขาย
"อื้มมม...ว่าแต่พี่เป็นเพื่อนกับพี่ธัญใช่ไหม" บอลถามออกไป และแล้วคำตอบที่ได้ทำเอาบอลถึงกับอึ้งตาโต พี่เขาเดินมากระซิบที่ข้างหูบอลว่า
"พี่เป็นแฟนไอ้ธัน และพี่ก็ชื่อว่า ตี๋..." แค่นั้นเลยครับ อยู่ๆตาบอลก็ลุกวาวเมื่อได้ยินคำตอบของพี่ตี๋
"เอ่อ...พวกพี่สองคนเป็นแฟนกัน" บอลถามพี่ตี๋ย้ำอีกรอบ
"อื้มมม...เป็นแฟนกัน ว่าแต่...ถ้าน้องบอลยอมเป็นแฟนพี่ พี่เลิกกับไอ้ธันมันตอนนี้ได้เลยนะ"
เชี่ยย...บอลถึงกับขนลุกพี่ตี๋โคตรรุก เผลอเป็นไม้ได้หยอดทุกคำ จะบอกงัยดีคือบอลไม่ได้ชอบแบบนี้ ต่อให้หล่อแค่ไหนถ้าสาวแบบนี้บอกเลยขนลุก ขนาดบอลเป็นรับเต็มตัวยังไม่ขนาดนี้เลยอะ ส่วนพี่ตี๋คือออกสาวเลยอะ แต่ก็ไม่ถึงกับแต่งหน้าทาปาก แต่จะว่าไปก็น่ารักไปอีกแบบอยู่นะเนี่ย...
"เอ่อ...ไม่ดีกว่าครับ" บอลรู้ว่าพี่ตี๋แค่หยอก แต่ก็เลือกที่จะตอบกลับออกไปแบบนั้น อยู่ๆอีพี่ตี๋ก็พูดลอยๆขึ้นมาอีกว่า
"คนนั้นของน้องบอลที่ไอ้ธันพูดถึงไม่มาด้วยเหรอครับน้อง"
บอลได้ยินแค่นั้นก็ถึงกับเสียอาการเลิ่กลั่กไม่ไหว "เชี่ยไอ้พี่ธันคงจะเอาน้องไปขายไว้เยอะสินะ" เสียงในหัวบอลดังขึ้น ก่อนจะถามกลับพี่ตี๋แบบไม่เต็มปากเต็มคำออกไปว่า
"พิ...พี่หมายถึงใคร..."
พี่ตี๋ไม่ทันได้ตอบ เสียงดังฟังชัดของครูต้นก็ดังขึ้นมาแต่ไกล "ทำอะไรกัน..." บอลถึงกับเสียวสันหลังวาบหันไปก็เห็นครูต้นเดินมาแต่ไกล
"ว๊าย...คนนั้นใช่ไหมน้องบอล โคตรหล่อเลยอะช่างเหมาะสมกันเหลือเกิน..."
และแล้วความบรรเทิงก็ได้เกิดขึ้น อีพี่ตี๋อาการออกสุดฤทธิ์เมื่อได้เห็นครูต้น ส่วนครูต้นไม่ต้องพูดถึงเดิมมาหน้าอย่างบูดราวกับโกรธใครมา
"พี่เบาๆนั้นครูต้นครูบอลเอง" บอลรีบแก้ตัวก่อนที่ครูต้นจะมาถึงตัว แต่อีพี่ตี๋กลับสู้กลับอีกจนได้
"ครูรึแฟนเอาดีๆ เดินมาตาเขียวปั๊ดขนาดนั้นน่าจะไม่ใช่แค่ครูละม้าง"
"พี่...ไม่เอาอย่าล้อเล่นบอลขอร้อง"
"อะ อะไม่หยอกแล้วก็ได้ งั้นพี่ไปก่อนแล้วกันขืนอยู่ต่อมีหวังพี่โดนกระทืบแน่" พูดจบอีพี่ตี๋ก็รีบแยกตัวออกไปอย่างไว
"ไว้เจอกกันนะพี่" บอลตะโกนตามหลัง อีพี่ตี๋ก็หันมาส่งยิ้มให้จากนั้นก็เดินหายไป ส่วนครูต้นมาถึงก็บ่นสะจนบอลหูชา ถามรัวราวกับเป็นผู้ต้องหาจนบอลตอบกลับแทบไม่ทัน
"ไอ้หมอนั่นใคร แล้วมายืนคุยอะไรกันตรงนี้ รู้ไหมหากันตั้งนานไปไหนทำไมไม่บอกกันบ้าง คนเขาเป็นห่วงนะเคยรู้บ้างไหม..."
ร่ายสะยาวสรุปความหมายก็คือเป็นห่วง บอลได้แต่ยืนยิ้มกับท่าทางของครูต้นที่โคตรจะน่ารัก ทั้งสีหน้าแววตาออกมาหมด อาการแบบนี้คือมีหึงร่วมด้วยอย่างแน่นอน คนอะไรก็ไม่รู้หึงไปหมดไม่สนอะไรทั้งนั้น ขนาดยุงกัดแก้มบอลก็ยังหึงได้จะบร้าาาา
"ตอบมาไอ้หมอนั้นเป็นใคร" เสียงดังฟังชัดถามขึ้นอีกครั้ง อยย่างต้องการคำตอบ
"เพื่อนพี่ธันเจอกันด้วยความบังเอิญไม่ได้มีอะไรสักหน่อย" บอลก็รีบอธิบายออกไปทันที ไม่นั้นมีหวังเป็นเรื่องยาวแน่
"แล้วไปงั้นอีกเรื่อง ออกมาทำไมไม่บอกครูก่อนห๊ะ" เรื่องแรกเคลียจบเรื่องที่สองก็ตามมา
"แฮ...บอลอยากกินไอ้นั้น" บอลพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ต้นมะม่วงเบา ครูต้นหันมองไปตามมือบอลที่ชี้ เสร็จแล้วแกก็หันกลับมายกยิ้มมุมปากทำหน้างงๆก่อนจะพูดว่า
"อยากกินมะม่วงนี่นะ!! แล้วทำไมไม่บอก"
"ก็ครูหลับบอลไม่อยากปลุก"
"ยังจะเถียงอีก ต่อให้ครูหลับก็ต้องปลุก ต่อไปห้ามทำแบบนี้อีกครูเป็นห่วงรู้ไหม" ครูต้นพูดพร้อมกับเอามือลูบหัวบอลด้วยความเอ็นดู บอลจะบอกว่านี่แหละโคตรจะครูต้น กับคนอื่นแยกเขี้ยวใส่หมดไม่สนหน้าไหน แต่พอเป็นบอลเสียงสองเสียงสามขึ้นมาทันที
"ทีหลังอยากได้อะไรก็แค่บอกเข้าใจไหม"
"อื้มมม...แล้วถ้าบอลบอกว่าอยากได้ครูละ" 555ท้าทายระบบมาก...และแล้วระบบก็สู้กลับทันควันครู
ครูต้นยกยิ้มมุมปากเผยแววตาหื่นเจ้าเลห์ขึ้นมาทันที จากนั้นครูต้นก็ก้มลงกระซิบเบาๆที่หูบอลว่า
"ครูพร้อมถวายตัวเลยครับ ไปกลับห้องกัน" พูดจบครูต้นก็จับมือบอลจะลากกลับห้องพักทันที ระบบทำงานเร็วมาก เรื่องนี้สอนให้บอลรู้ว่า ต่อไปห้ามท้าทายระบบครูต้นเด็ดขาด ไม่นั้นมีหวังเสร็จค่าเตียง
"พอเลยครูบอลล้อเล่น ไปสอยมะม่วงให้บอลก่อนเลย..." นี่สินะที่เขาเรียกว่าเสน่ห์ของการอยู่ด้วยกัน ไม่จำเป็นต้องพูดออกมาเป็นคำพูด ไม่จำเป็นต้องบอกรักทุกวัน เพราะแค่การกระทำ หยอกล้อกันบ้างเล่นกันบ้าง แค่นี้ก็สร้างเสียงหัวเราะสร้างความสุขให้กันได้แล้ว
กว่าจะได้กินมะม่วงเล่นเอาปั่นป่วนกันไปหมด สรุปครูต้นสอยแป๊บเดียวก็ได้หลายพวง พอได้มะม่วงบอลก็รีบไปหาป้าราตรีแม่พี่ธันให้ทำน้ำปลาหวานให้ทันที ก่อนจะเอากลับไปนั่งกินที่บ้านพักกับครูต้นสองคน บอลจะบอกว่าเปรี้ยวเข็ดฟันแต่โคตรสะใจ ส่วนครูต้นได้สองสามคำถึงกับยอมแพ้ มะม่วงเบามันเลิศสำหรับคนใต้อยู่แล้ว ว่าแต่ระหว่างบอลกับมะม่วงเบาอันไหนจะเด็ดกว่ากันนะ เสียดายลืมถามครูต้นอิอิ
พอหกโมงทุกคนก็รวมตัวกันทานอาหารเย็น วันนี้ยายดูมีความสุขเป็นพิเศษที่มีลูกหลานรายล้อม เอาเข้าจริงถ้าหลานก็มีแค่บอลคนเดียวนั่นแหละ ส่วนครูต้นรายนั้นเขาเรียกหลานนอกไส้ ที่ถูกยายรักและเอ็นดูจนออกนอกหน้าสะมากกว่า บอลเห็นละหมั่นไส้อยู่ๆมาแย่งความรักจากเฉยเลย ห๊ะหรือว่าครูต้นมีแผนหุบสมบัตรหลอกให้บอลตายใจ จากนั้นก็เขี่ยทิ้ง555น่าจะดูละครมากไป
กินข้าวเสร็จก็เป็นไปตามคาดมีรวมตัวก็ต้องมีการฉลอง เหล้าเบียร์พร้อมตัวต้นเรื่องก็ไม่ใช่ใครที่ไหน พ่อบอลเอง จากนั้นก็ตามมาด้วยลุงพงษ์สามีป้าราตรีพ่อพี่ธัน คนสุดท้ายตัวซีเคร็ทเลยก็ว่าได้เพราะครูต้นเมาทีไหรเป็นเรื่องทุกที แต่ก็นะนานๆทีปล่อยให้แกได้สังสรรบ้างส่วนเรื่องเมาเป็นหน้าที่บอลที่ต้องค่อยระวัง ว่าแต่บอลยังไม่เห็นพี่ธันกับพี่ตี๋เลย พอถามป้าราตรีก็ได้คำตอบว่า สองคนนั้นออกไปเที่ยวงานวัดแถวๆบ้านน่าจะอีกนานกว่าจะกลับ
บรรยากาศเย็นๆยามค่ำคืน มองออกไปรอบๆตัวก็พบแต่ความสุข เสียงหัวเราะของพ่อและครูต้นทำให้บอลได้เรียนรู้ว่า นี่คือความสุขที่แท้จริง แค่เราปล่อยตัวปล่อยใจไปกับธรรมชาติรอบๆตัวก็พอ บอลไม่ได้เห็นครูต้นและพ่อหัวเราะแบบนี้มานานมากแล้ว พ่อก็ยุ่งกับงานสวนทุกวัน ส่วนครูต้นก็เหนื่อยกับงานกีฬาสีมาเป็นเดือนๆ เห็นแบบนี้บอลก็มีความสุขไปด้วยเลย พอหันไปเห็นแม่กับยายนั่งคุยกันกระนุงกระนิงสองคนแม่ลูก ใบหน้ายายเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ดวงตาเปร่งประกายไปด้วยความสุขที่เต็มเปียม แค่นี้บอลก็รู้แล้วว่า เราไม่จำเป็นต้องไปหาความสุขแบบนี้จากที่ไหนเลย เพราะแค่มองคนรอบๆตัวเรา ได้เห็นรอยยิ้มเสียงหัวเราะแค่นี้ก็มีความสุขมากแล้ว...
"เอ้าชน..." อยู่ๆเสียงครูต้นก็ดังขึ้น บอลสะดุ้งเกือบสำลักกับความสุขก่อนจะรีบหันไปมอง สรุปครูต้นหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุกไปแล้ว บอลเห็นเช่นนั้นก็ได้แต่ภาวนาขออย่าให้มีเรื่อง
เสียงชนแก้วดังขึ้นอย่างต่อเนื่องเป็นระยะ เสียงพูดเสียงหัวเราะก็ดังถี่ยิบไม่แพ้กัน แต่ละคนลิ้นเริ่มพันกันแล้ว ส่วนบอลก็นั่งจับตามองอยู่ไม่ห่าง เผื่อเกิดครูต้นพูดอะไรที่มันไม่เข้าหูบอลจะได้วิ่งไปอุดปากแกทัน
"พ่อยังไม่เคยเห็นแฟนลูกต้นเลย เมื่อไหรจะพามาแนะนำให้พ่อรู้จักละ" แค่นั้นเลยครับ ทำเอาบอลถึงกับตาลุกวาวพร้อมกับลุกยืนเต็มความสูง พอหันไปอีกทีก็เห็นครูต้นอ้าปากกว้างพูดทันทีเลยว่า
"แฟนผมใช่ไหม ก็ลูกชาย..."
"ฟุ๊บ" โชคดีที่มือบอลดันไวกว่าปากครูต้น บอลวิ่งมาอย่างไวเอาฝ่ามืออุดปากครูต้นไว้ทัน ก่อนจะก้มลงกระซิบที่หูครูต้นเบาๆว่า
"เรากลับห้องไปทำใบรับรองกันไหม ใบรับรองว่าบอลจะเป็นของครูคนเดียว"
ครูต้นตาลุกวาวกับสิ่งที่ได้ยิน ส่วนพ่อกับลุงพงษ์มองด้วยความมึนงง บอลก็เลิ่กลั่กสิครับก็มือยังอุดปากครูต้นอยู่เลย
"แล้วนั้นเอามือไปอุดปากพี่เขาทำไมห๊ะ เจ้าเด็กนี่ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ" บอลสะดุ้งรีบเอามือออกจากปากครูต้น หันไปต่อปากต่อกับพ่อทันที
"ครูต้นเมาแล้วอะพ่อ บอลจะพากลับห้องละ" บอลพูดจบพ่อก็เสริมทันควัน
"ได้งัยเหล้ายังไม่หมดเลย เหล้าไม่หมดห้ามไปนอน" พ่อพูดจบแกก็หันไปถามครูต้นอีกครั้งว่า "ใช่ไหมต้นนานๆทีเมานิดเมาหน่อยจะเป็นไรไปเน๊อะ"
"เอ่อ...คือว่า...ผม...เอ่อ...ก็ไม่ไหวแล้วสิครับ อีกอย่างผมต้องขอตัวไปทำใบรับ..." ปากครูต้นอย่างไว แต่มือบอลดันไวกว่าตะคุบไปที่ปากครูต้นอีกครั้ง ก่อนที่จะกระซิบไปที่หูแกว่า "ไม่ต้องพูด ขืนพูดอีกคำเดียวเจอดีแน่" สรุปครูต้นเงียบเหมือนโดนตีปาก นั่งคอตกฟังบอลเถียงกับพ่อโดยไม่พูดแทรกสักคำ
"เห็นไหมพ่อ ให้ครูเขาได้พักบ้างเถอะ พรุ่งนี้ก็ต้องตื่นแต่เช้าไปวัดกันอีก หรือพ่ออยากให้บอลฟ้องแม่เอาไหม" ยังงัยบอลก็ต้องพาครูต้นออกจากวงเหล้าให้เร็วที่สุด เพราะนี่ขนาดแค่กรึ่มๆยังขนาดนี้ แล้วถ้าเมาจนลิ้นพันจะขนาดไหน บอลละไม่อยากจะนึกภาพ ส่วนพ่อพอบอลเอ่ยชื่อแม่ก็ยอมให้บอลรีบพาครูต้นกลับห้องพักทันที ฮ่าๆ...รายนั้นเขากลัวเมียอย่างกับอะไรดี
กว่าจะแยกตัววุ่นวายออกจากวงเหล้าได้ก็เล่นเอาเหนื่อย นี่คือคนเมาที่จริงใจที่สุดเท่าที่บอลเคยเจอมา คิดอะไรได้ก็พูดออกมาหมดไม่สนหน้าไหนทั้งนั้น โชคดีหน่อยก็ตรงที่ครูต้นแกไม่ได้กินเหล้าเป็นชีวิตจิตใจ นานๆจะเมาสักครั้งนึง แต่ส่วนมากก็เพราะพ่อบอลทั้งนั้น...เคลียทุกอย่างลงตัว บอลก็ลากครูต้นกลับห้อง ก่อนกลับบอลก็ตะโกนบอกบอกลาแม่กับยาย
"แม่คร้าบ...บอลฝากบอกยายด้วย บอลกับครูต้นขอตัวไปนอนก่อนนะคร้าบ..." จากนั้นบอลก็พาตัวเจ้าปัญหาเดินกลับที่พักให้ไวที่สุด เพราะขืนอยู่ต่อมีหวังความแตกแน่นอน เดินไปบอลก็บ่นไปส่วนคนเมาก็เอาแต่ฟังแล้วก็ยิ้มอย่างเดียว ไม่แม้แต่จะสำนึกผิดใดๆเลย เดินฟังบอลบ่นยิ้มหน้าแดง ไม่เถียงสักคำ
"รู้ว่าตัวเองเวลาเมาแล้วชอบขาดสติก็ยังจะกิน แล้วถ้าเกิดบอลมาไม่ทันมันจะเกิดอะไรขึ้นรู้ไหม อยากโดนลูกปืนพ่อรึงัย คราวหลังห้ามกินจนเมาอีกเข้าใจไหม" บอลบ่นสะยาว คำตอบที่ได้ก็คือ
"ชั๊บผม" แล้วก็ยิ้มแฉ่งให้บอลหนึ่งกรุบ กรูจะบร้า คุยกับคนเมาทีไรหัวจะปวดทุกที จะโกรธก็โกรธไม่ลงเดินยิ้มหน้าบานขนาดนั้นใครจะไปโกรธลง บอลจะบอกว่าเวลาครูต้นเมาโคตรน่ารัก สายตานี่หวานเยิ้ม สบตาแกทีไรบอลแทบละลายเหลวเป็นน้ำ
"ตกหลุมรักแล้วตกหลุมรักเล่า"
เสียงหรีดหริ่งเรไรในยามค่ำคืน ส่งเสียงร้องไพเราะเพราะพริ้งเสนาะหู เข้ากับบรรยากาศเย็นสบายราวกับโลกนี้มีแค่เราสองคน ครูต้นเดินจับมือบอลแน่น ดวงตาฉายแววความสุขอย่างเห็นได้ชัด
"มีความสุขจัง" อยู่ๆครูต้นก็เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ทุ่มต่ำ พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
คืนนี้ฟ้าเปิดพระจันทร์เต็มดวงส่องแสงสว่างกระทบพื้นดิน บอลเงยหน้าขึ้นมองไปบนท้องฟ้าตามครูต้น ก็ได้พบกับกลุ่มดาวมากมายส่องแสงระยิบระยับทั่วทั้งท้องฟ้า "มันช่างเป็นค่ำคืนที่สวยงามสะเหลือเกิน" เสียงความคิดในหัวดังขึ้น คนสองคนเดินจับมือกันท่ามกลางแสงจันทร์และหมู่ดาว ขับกล่อมไปด้วยเสียงหรีดหริ่งเรไรและสายลมเย็นๆพัดมากระทบใบหน้า บวกกับเสียงหัวใจที่เต้นไปตามจังหวะ บอลเชื่อแล้วว่า กว่าจะเจอกับคนที่ตรงกับใจ ไม่ง่ายเลยจริงๆ
"บอลก็มีความสุขครับ" ร้อยยิ้มและแววตามันไม่สามารถปิดบังกันได้ เพราะความสุขมันมากจนล้นออกมาโดยไม่รู้ตัว เราไม่รู้อนาคตแต่เราสามารถอยู่กับปัจจุบัญอย่างมีความสุขได้ ครูต้นอาจเป็นแค่ใครบางคนบนโลกนี้ แต่กับบอลครูต้นคือโลกทั้งใบไปแล้ว...
คนเมาที่อยู่ตรงหน้าจ้องมองบอลจนแทบจะกลืนกิน ใบหน้าแดงค่อยๆเผยร้อยยิ้มออกมา ทำเอาคนมองถึงกับใจสั่น รู้ตัวอีกทีก็มายืนอยู่หน้าประตูห้องแล้ว ในที่สุดประตูห้องก็ถูกเปิดออก ร่างหนาค่อยๆดันตัวบอลเข้าไป กลิ่นหอมเย็นๆภายในห้องฟุ้งกระทบใบหน้า ทุกก้าวย่างเต็มไปด้วยความโหยหา เพียงสบตาก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าต้องการอะไร
"อ่า...ครูครับใจเย็นๆก่อนครับ" เสียงครางในลำคอเริ่มดังขึ้น ริมฝีปากบางถูกลุกล้ำโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ครูต้นกดจูบลงไปอย่างอ่อนโยน ปากแดงระเรื่อถูกครอบครองด้วยริมฝีปากหนาของครูต้นอย่างดูดดื่ม ทุกสัมผัสเต็มไปด้วยแรงดูดทรงพลังที่ถาโถมเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำเอาบอลแทบขาดอากาศหายใจ
"พร้อมทำใบรับรองแล้วยังครับ" เสียงกระซิบของครูต้นดังขึ้นที่ข้างหู กลิ่นเหล้าโชยเข้าจมูกทำให้ยิ่งมีเสน่ห์ สายตาหวานแทะโลมไปทุกส่วนบนร่างกาย ก่อนที่ครูต้นจะถอดเสื้อยืดตัวโปรดบอลโยนทิ้งไป
"อ่า...ครูครับเบาๆหน่อย ยังไงบอลก็เป็นของครูคนเดียว"
บอลพูดประโยคนี้จบ ก็หมดโอกาศที่จะพูดอีกต่อไป ริมฝีปากบางถูกครูต้นครอบครองอีกครั้ง รสจูบที่ดุดันและร้อนแรงขึ้นกว่าเดิม ทำเอาบอลแทบยืนไม่ไหว ปลายลิ้นเรียวค่อยๆแทรกตัวเข้ามาในโพรงปาก ตวัดดูดกลืนความหอมหวานจนหมดสิ้น ร่างบางถูกดันเข้ามาจนสุดทาง เสื้อผ้าถูกถอดทิ้งจนราบคาบ ก่อนจะถูกดันตัวล้มนอนราบลงไปบนโซฟาตัวยาวภายในห้อง
ครูต้นไม่รอช้าจัดการเสื้อผ้าของแกเองเช่นกัน ไม่ถึงยี่สิบวิครูต้นก็เหลือแค่กางเกงในสีขขาวเพียงตัวเดียว ที่ปกปิดเจ้าต้นน้อยเอาไว้ แต่ก็แทบจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย เพราะความใหญ่ยาวของไอ้เจ้าต้นน้อย มันเกิดกว่าที่กางเกงในเล็กๆตัวนี่จะปิดบังมันไว้ได้
บอลที่นอนเปลื่อยเปล่าพอเห็นครูต้นในสะภาพเช่นนั้น ก็อดที่จะตื่นเต้นกับภาพตรงหน้าไม่ได้ หัวใจเต้นแรงสะจนแทบหลุดออกมาจากอก เพราะตอนนี้ครูต้นเหลือเพียงกางเกงในสีขาวตัวเดียว ที่ไม่สามารถปกปิดท่อนลำแปดนิ้วของแกได้เลยแม้แต่น้อย แถมมันยังทำให้ครูต้นยิ่งดูเซ็กซี่ จนบอลอยากจะจับท่อนลำแปดนิ้วยัดเข้าปากให้รู้แล้วรู้รอด
ครูพละหนุ่มหล่อ อกผายไหล่ผึ่งหน้าท้องเป็นลอนชัดเรียงตัวอย่างสวยงาม ใบหน้ายั่วยวนเต็มไปด้วยความหื่นกาม พร้อมกับส่งสายตาหวานแพรวพราว จ้องมองบอลเหมือนจะกลืนกินไปทั้งตัว แต่แล้วบอลก็ไม่ปล่อยให้ครูต้นจู่โจมอยู่ฝ่ายเดียว ก่อนจะลุกขึ้นนั่งพร้อมกับมือที่เอื้อมไปที่เป้าครูต้นทันที
แค่มือได้สัมผัสบอลก็แทบหัวใจหยุดเต้น ลำควยแท่งใหญ่จับกำได้เต็มไม้เต็มมือสะเหลือเกิน มือเล็กค่อยๆลูบไปตามความยาวบนเนื้อผ้าบางๆที่ห่อหุ่มเอาไว้ สัมผัสมือร้อนอุ่นราวกับโดนมนต์สะกด ลำควยแปดนิ้วค่อยๆขยายตัวจนเต็มความแข็งขื่น นอนพาดตัวไปทางด้านซ้ายมือ ทุกสัมผัสของบอลเต็มไปด้วยความหลงไหล แท่งควยที่เห็นมาจนชินตา แต่ก็ทำให้บอลหัวใจเต้นแรงได้ทุกครั้งเมื่อสัมผัสกับมัน
บอลเงยหน้าขึ้นมองคนตัวสูง ที่ตอนนี้ยืนกอดอกให้บอลลูบลำควยได้ตามใจ ครูต้นก้มมองพร้อมกับส่งสยตาหวานเยิ้มให้ มือน้อยๆค่อยๆสัมผัสลูบไล้ได้ตามความต้องการ จากนั้นบอลก็ดึงขอบกางเกงในครูต้นลงจนหลุดพ้น ลำควยแปดนิ้วดีดตัวออกมาโชว์ความแข็งตัว บ่งบอกว่าพร้อมที่จะทำใบรับรองแล้ว...
ท่อนควยครูต้นตรงหน้ามันยั่วตายั่วใจบอลสะเหลือเกิน ควยแปดนิ้วไซร์ห้าหกมันใหญ่เกินกว่าที่บอลจะละสายตาไปจากมันได้ แถมยังผงกหัวเหมือนกำลังเรียกร้องความสนใจ หัวควยบานเบ่งหัวถอกสีแดงสวย ขับพ่นน้ำเงี้ยนใสๆออกมาอย่างต่อเนื่อง และแล้วในที่สุดสติบอลก็ดับวูบความร่านเข้ามาแทนที่ สองมือคว้าเข้าไปจับท่อนควยไซร์ห้าหกของครูต้นเข้าปากทันที
ปากเล็กค่อยๆขยายออก พร้อมรองรับความใหญ่โตของท่อนควย ที่ตอนนี้ได้ถูกดูดกลืนเข้ามาอย่างช้าๆ น้ำเงี้ยนหวานฉ่ำถูกบอลกลืนกินจนหมดสิ้น จนรสคาวหวานฟุกฟุ้งไปทั้งปาก
"อ๊า...โคตรเสียวเลยบอล ซื๊ด...เสียวเหลือเกิน" ครูต้นรองครางเสียงหลง เมื่อปลายลิ้นบอลเริ่มทำงานบ้าง ดูดเลียหัวควยจนฉ่ำวาวไปด้วยน้ำเงี้ยนที่ไหลออกมา
หัวควยบานแดงถูกปากเล็กครอบครอง รูดขึ้นรูดลงไปตามความใหญ่ยาว ปลายลิ้นเรียวเล็กกระดกรัวไปมา ตวัดดูดเลียด้วยลีลาที่ร้อนแรง ครูต้นสุดทนแขนขาเกร็งตัว จับหัวบอลแน่นกดเข้าหาลำควย
"เชี่ย...อ๊า...เสียวอะไรขขนาดนี้..." ครูต้นร้องครางกระแทกควยเข้าปากจนสุดลำ ใบหน้าบิดเบี้ยวราวกับโดนทรมาน
"พั๊บ... พั๊บ... พั๊บ..." เสียงกระแทกควยเข้าปากดังจนลั่นห้อง กลิ่นคาวฟุ้งอบอวนไปทั่ว
"อ่า...ซื๊ด...พอก่อนครับคนดี อ่า...มันจะแตกตอนนี้ไม่ได้" ครูต้นหดตัวเกร็งดันหัวบอลออก ก่อนจะดันตัวบอลให้ล้มลงนอนยาวไปกับโซฟา ร่างขาวอมชมพูถูกครูต้นขึ้นคร่อมอีกครั้ง ปลายลิ้นหนาก็เริ่มทำงาน
"อ๊า...เบาๆหน่อยครับบอลเจ็บ"
เสียงครางเด็กหนุ่มร้องดังออกมา เมื่อริมฝีปากร้ายของครูต้นเริ่มจูโจมไปที่ลำคอ ทั้งซุกไซ้ซอกคอไล้สัมผัสไปทั่วทุกจุด ทำเอาคนใต้ร่างถึงกับทรมานจนแทบขาดใจ หัวนมชมพูเด่นระเรื่อถูกดูดกลืนอย่างทารุน บอลปวดแสบปนเสียวซ้านไปทั้งตัว
เสร็จจากท่อนบนครูต้นก็หันมาทำร้ายตรงส่วนล่างต่อ จับขาบอลแยกออกกว้างพร้อมกับดันไปข้างหน้าจนสุดแรง พอสองขาอ้าออกกว้างจนได้ที่ เผยให้เห็นรูรักสีชมพูขมิบอย่างรู้งาน
ครูต้นไม่รอช้าสอดปลายนิ้วข้างหนึ่งเข้าไป เพื่อให้มันเป็นการเบิกทาง การสอดใส่เป็นไปอย่างรายรื่น แม้แต่เสียงร้องของบอลก็แทบจะไม่ได้ยิน แตต่ความคับแน่นที่สัมผัสได้ กลับเพิ่มความเสียววาบไปทั้งตัว
นิ้วหนึ่งผ่านไปนิ้วสองก็ตามเข้ามา ครูต้นค่อยๆกดแทรกมันเข้ามาค่อนข้างลำบาก แต่แล้วก็เข้าไปได้ด้วยความอ่อนโยนเบามือของครูต้น พอถึงนิ้วที่สามบอลเริ่มทนไม่ไหวจึงหนีบสองขาแน่นด้วยความเจ็บปวด เป็นการประท้วงการกระทำที่ทารุนของครูต้น
"โอ้ย...ครูครับพอก่อนมันแน่นไปหมดแล้ว" แต่แล้วครูต้นก็ยังคงไม่ละความพยายาม ก้มลงกระซิบที่ข้างหูบอลว่า
"สามนิ้วมันยังไม่เท่าของจริงเลยนะ" จะว่าไปที่ครูต้นพูดมันก็จริง แต่ทำไมแค่สองนิ้วของครูต้นบอลก็จุกแน่นจนแทบขาดใจแล้ว
ครูต้นไม่ปล่อยไว้นาน ก้มลงป้อนจูบบรรเทาความเจ็บปวดก่อนจะยัดนิ้วที่สามเข้ามาจนได้ และแล้วนิ้วทั้งสามก็เข้ามาจนครบ จากนั้นครูต้นก็เริ่มขยับเข้าออกอย่างช้าๆเนิบๆซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำเอาบอลเสียวจนต้องดิ้นอย่างทรมาน
"อ๊า...ครูจะให้บบอลตายคามือเลยรึงัย" ความเสียวมันเกินจะทนไหว ทำให้บอลนอนดิ้นบิดตัวไปมา
"งั้นครูจะเอาของจริงเข้าไปแล้วนะ อันนั้นบอลน่าจะคุ้นชินกับมันดี"
นิ้วทั้งสามชักเข้าชักออกได้ไม่นาน ในที่สุดก็ถึงเวลาของดุ้นควยที่บอลคุ้นชินสักที ครูต้นจับบอลคว่ำหน้าคุกเขาในท่าหมา พร้อมกับจับขาบอลแยกออกเล็กน้อย จากนั้นบอลก็รับรู้ได้ถึงหัวบานใหญ่ ที่ค่อยๆมุดตัวเข้ามา ครูต้นจับเอวบอลแน่น ออกแรงดันควยแปดนิ้วเข้ารูรักอย่างง่ายดาย ก็ใช่นะสิเพราะรูรักมันได้ถูกเบิกทางเอาไว้แล้ว
"อ๊า...โคตรเสียว... ซื๊ด..." ครูต้นกดลำควยแช่ไว้ ร้องครางเสียงดังออกมา ไม่นานก็ถึงเวลาทำใบรับรองกันนแล้ว
ครูต้นจับสะโพกบอลแน่น สองมือลูบไล้ไปมา สะโพกกลมถูกบีบ อย่างไร้ความปราณี และแล้วเสียงกระแทกลำควยเข้ารูรักก็ดังขึ้น ความรุ่นแรงถี่ยิบขึ้นเรื่อยๆ บ้างจังหวะผ่อนแรงเบา แต่สุดท้ายก็กระแทกจนสุดโคน
"อ๊ะ... อ่า...โอ๊ะ..." เสียงครางแผ่วเบา สายตาพร่ามัว เสียวแทบขาดใจ
บอลได้แต่คราง ร่างบางสั่นสะท้านไปทั้งตัว ครูต้นยัดเยียดส่งความเสียว เข้ามาอย่างต่อเนื่อง "พับ... พับ... พับ..." เสียงเนื้อกับเนื้อกระทบกัันจนเกิดเสียง รูรักตอดรัดลำควยได้เป็นอย่างดี
"อ๊า... เสียวโคตร........." ครูต้นร้องคำราม ส่งเสียงลากยาว ใบหน้าบิดเบียวกระแทกเอวแบบรัวๆ
ครูต้นจับบอลนอนหงาย ยกขาแยกออกจับลำควยตั้งตรง จากนั้นก็ยัดเข้ามา "พับ...พับ... พับ..." เสียงกระแทกดังขึ้นอีกครั้ง น้ำเงี้ยนไหลนองจนหล่อลื่นได้เป็นอย่างดี
สะโพกหนาของครุต้นยังคงซอยหนักอย่างต่อเนื่อง ร่างบอลถูดกดทับจนแนบแน่น มือเล็กจจับท่อนแขนของครูต้นแน่น จากนั้นก็แค่นอนรับแรงกระแทกจนแทบขาดใจ
"อ่า...ซื๊ด...ครูครับแรงๆเลยครับ อื้ม..." เสียงครางออดอ้อนของบอลหลุดลอยออกมา กลับยิ่งตอกย้ำให้ครูต้นกระแทกแรงขึ้นเป็นการตอบรับ
"พับ... พับ.... พับ..." ครูต้นเร่งจังหวะกดสะโพกอย่างดุดันถี่ยิบ เสียงกระแทกดังสะท้อนไปทั่วห้อง
"ชอบไหม ซื๊ด... อ๊า..." เสียงครูต้นกระซิบที่ข้างหู จากนั้นแกก็กระแทกลำควยเข้ามาจนสุดลำ
ทั้งหนักบ้างเบาบ้างสลับกันไป ความเสียวซ่านพลุพล่านจนสุดขั้วหัวใจ ในที่สุดร่างกายบอลก็กระตุกเกร็งอย่างรุ่นแรง น้ำขาวขุ่นก็แตกพุ่งออกมา จนเลอะเปรอะเปื้อนไปทั้งตัว และแล้วความอายก็เข้ามาแทนที่ ครูต้นมองยกยิ้มมุมปากอย่างถูกใจ คงจะภูมิใจไม่นน้อยที่สามารถเย็ดบอลจนน้ำแตกจนได้
ครูต้นเห็นเช่นนั้น ใช้สองมือช้อนสะโพกบอลขึ้นนั่งบนตัก จากนั้นแกก็ขยับเอวกระแทกย้ำแรงๆอีกหลายหน ก่อนจะถามบอลที่กำลังหน้าบูดเบี้ยวด้วยความเสียว
"ทำใบรับรองสำเร็จแล้ว ห้ามไปยุ่งกับใครเข้าใจไหม" บอลเองที่โดนกระแทกเข้าตรงจุดพอดี เอวพลันสั่นระริกถึงกับพูดอะไรไม่ออก ครูต้นโน้มตัวกอดบอลไว้แน่น พรางโหมสะโพกโจนจ้วงใส่ไม่ยั้ง
ครูต้นพลูลมหายใจอย่างพึงพอใจ เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นเต็มกาย ยิ่งช่วยขับเน้นให้ใบหน้าคมคายดูแข็งแกร่งเด็ดเดี่ยวและเซ็กซี่ยิ่งกว่าเดิม สองมือของครูต้นคว้าเอวบอลจับยึดไว้ให้มั่น จากนั้นสาวสะโพกขับเคลื่อนรัวแรง เสียงเนื้อกระทบดังกังวานต่อเนื่องไม่ยอมหยุด พร้อมกับกดกระแทกส่งลำควยเข้าใจแบบหนักกหน่วงและดุดัน
บั้นท้ายกลมแน่นโยกไปมาตามแรงส่ง แม้ว่าความเจ็บปวดยังพอมีอยู่บ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็ถูกความเสียวกระสันเข้าแทนที่ เสียงร้องของบอลแปรเปลี่ยนไป สะโพกเริ่มบิดส่ายไปมา ครูต้นยังคงกระแทกลึกจนสุดแรง อัดแน่นไปด้วยความอึดทน ไม่นานเสียงร้องคำรามของครูต้นก็ดังขึ้น
"อ๊า...แตกแล้วโว้ย........" ของเหลวขาวขุ่นพุ่งกระฉูดเข้ามาในรู อัดแน่นไปด้วยแรงบีบฟกระตุกตอดรัดลำควย ครูต้นเกร็งไปทั้งตัว ใบหน้าบิดเบี้ยว สูดลมหายใจเขข้าเต็มปอด ก่อนจะพรั่งพลูออกมาอย่างโล่งใจ ของเหลวทุุกหยุุดกระฉูดหายเข้าไปในรู หลังจากนั้นไม่นานทุกอย่างก็จบลง สองคนนอนราบกอดกันกลมเกลียว จากนั้นก็หลับไหลไปชั่วข้ามคืน
แสงแดงยามเช้าสาดส่องเข้ามา เสียงกระซิบเบาๆดังขึ้นที่ข้างหู
"ตื่นได้แล้วครับ อาบน้ำไปวัดกัน" เด็กหนุ่มค่อยๆลืมตามองคนตรงหน้าด้วยสายตาที่อ่อนโยน
"เช้าแล้วเหรอ บอลยังง่วงอยู่เลยอะ ครูอุ้มบอลไปอาบน้ำได้ไหม"
"อ้อนครูขนาดนี้ จัดอีกสักยกดีไหมนะ" พูดจบครูต้นก็จัดการอุ้มบอลเข้าห้องน้ำทันที
ไปวัดทำบุญในวันนี้ ผ่านไปด้วยดี ได้รับพรจากผู้เฒ๋าผู้แก่มากมาย พร้อมกับส่งตายายกลับภพภูมิเสร็จเรียบร้อย
แค่นี้ก่อนนะครับ บอลจะบอกว่า ตอนนี้เขียนยากที่สุด ตอนแรกจะเทแล้วแต่มันก็เหมือนค้างคา บอลก็เลยตัดสินใจเขียนให้จบ กะว่าเขียนสองวันน่าจะเสร็จ แต่เอาเข้าจริงปาเข้าไปเป็นอาทิตย์ มันยากตรงไหนรู้ไหม ก็ยากตรงที่ครูต้นมาอยู่ที่หอด้วย โรงเรียนปิดแกก็ขนเสื้อผ้ามาอยู่เป็นนเพื่อนบอลสะงั้นเขียนไประวังครูต้นไปกลัวจับได้ พอถึงฉากบนเตียงกลับเขียนไม่ออกสะงั้น เขียนไปมองหน้าครูต้นไปสรุปไม่รอด บอลชวนครูต้นจัดกันเองสะงั้น กว่าจะเขียนเสร็จครูต้นเสร็จบอลไปสามรอบ 555
สนุกมากครับ โหเขียนดีมากเลยคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ. สามรอบอย่างโหดเรย 555+ อยากได้เรื่องของพี่ธันว์กับตี๋มาเขียนให้อ่านบ้างอ่ เสน่ห์แรงเหมือนกันนะน้องบอลนี่ ขอบคุณครับ เบญจมาศ ตอบกลับเมื่อ 2025-10-25 21:29
สามรอบอย่างโหดเรย 555+
สามรอบหมายถึงสามวันที่นั่งเขียนฉากบนเตียง สรุปโดนครูต้นจัดสก่อนทุกที5555 ฟินมาก โอ้ยอิจฉ่าครูต้นที่ได้กินน้องบอลอิอิ รอๆตอนต่อไปนะ สุดยอดเลยนะ รอติดตามครับ pppoi ตอบกลับเมื่อ 2025-10-25 23:20
สุดยอดเลยนะ รอติดตามครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก ขอขอบคุณมากๆนะครับ รอนานมากนึกว่าเทกันไปแล้ว 555 ถึงมาช้าแต่ก็ไม่ผิดหวังตามเคย โคตรฟิน ขอบคุณมากๆเลยครับ สมการรอค่อยที่สุดเลยครับ ถึงจะนานแค่ไหนก็รออ่านเสมอคับอิอิ
หน้า:
[1]
2