เจออีกจะทำไงวะ - เปียกปอนด์ 2
แสงแดดยามเช้าส่องผ่านม่านเข้ามาในห้องนอน ปอนด์ลืมตาขึ้นมาอย่างเกียจคร้าน เขาบิดขี้เกียจบนเตียง เผยให้เห็นกล้ามเนื้อหน้าท้องที่ได้รูปจากการออกกำลังกายอย่างหนัก เขาลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงีย คว้าผ้าเช็ดตัวเตรียมจะไปอาบน้ำขณะที่เขากำลังจะถอดเสื้อนอน ร่างกายของเขาก็ชะงักค้างอยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่ในห้อง
สายตาของเขาจับจ้องไปที่แผงอกของตัวเอง ปกติเขาจะมองมันด้วยความภูมิใจในกล้ามเนื้อที่อุตส่าห์ฟิตมาอย่างดี แต่วันนี้มีบางอย่างต่างออกไป
"ทำไมมันดู..." เขาพึมพำกับตัวเอง
หัวนมของเขา มันดูชัดเจนขึ้นมาอย่างน่าประหลาด สีสดๆ แดงระเรื่อที่ดูเหมือนจะเข้มขึ้นกว่าปกติ หรืออาจเป็นเพราะเขาไม่เคยใส่ใจสังเกตมันมาก่อนเลยก็ได้ วันนี้มันกลับดูโดดเด่นอยู่ท่ามกลางกล้ามอกแน่นๆ ของเขาอย่างประหลาด มันดูล่อตาล่อใจอย่างบอกไม่ถูก
วินาทีนั้นเอง ภาพเหตุการณ์เมื่อวานก็ฉายซ้ำเข้ามาในหัว
ความรู้สึกสากระคายของฝ่ามือหยาบกร้านที่ลูบไล้... ปลายนิ้วที่บดขยี้และดึงรั้งหัวนมของเขาอย่างชำนาญ... ความร้อนวาบที่แล่นไปทั่วร่างจนเขาเผลอครางออกไป...
"เชี่ยเอ๊ย!" ปอนด์สบถออกมาเบาๆ พลางส่ายหัวแรงๆ จนขนลุกซู่ไปทั้งตัว
ขณะบิดก๊อกน้ำฝักบัว เขายังคงรู้สึกแปลกๆ ในหัวเขานึกย้อนกลับไปถึงสาวๆ ที่เคยผ่านมา แฟนเก่า, คนคุย, หรือแม้แต่ one-night stand ที่เจอกันในผับ ไม่มีสักคนเดียวที่เคยทำให้เขารู้สึกแบบนี้ มากสุดก็แค่อมให้แบบขอไปที ที่เหลือส่วนใหญ่ก็นอนนิ่งๆ รอให้เขาเป็นฝ่ายกระทำเพียงอย่างเดียว
แต่เมื่อวาน...
ความรู้สึกที่โดนกระทำ... มันต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง
"บ้าชะมัด!" ปอนด์ขยี้หัวตัวเองอย่างหงุดหงิด
เขาคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา กดเบอร์โทรออกหา 'ฟ้าใส' ทันที
"ฮัลโหลฟ้า... ว่าไงครับ... ตื่นรึยังเอ่ย?"
ช่วงเย็นของวัน
ปอนด์มาที่ฟิตเนสประจำตามตารางปกติของเขา เสียงเหล็กกระทบกันและเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มเป็นบรรยากาศที่เขาคุ้นเคย จุดประสงค์หลักที่ปอนด์ทุ่มเทเวลาอยู่ในนี้ก็เพื่อปั้นหุ่นไว้ใช้จีบสาวโดยเฉพาะ
"อ้าว มาแล้วเหรอน้องชาย!" เสียงทุ้มๆ ของ 'พอล' เทรนเนอร์หนุ่มร่างกำยำตะโกนทักมาแต่ไกล
ปอนด์ยกมือไหว้รุ่นพี่ที่สนิทกัน "หวัดดีครับพี่พอล" เขายิ้มกว้างก่อนจะเดินเข้าไปวอร์มอัพและเริ่มต้นโปรแกรมฝึกของวัน
"โหพี่... เล่นอกอีกแล้วเหรอ" ปอนด์บ่นอุบพลางยกดัมเบลในท่า Bench Press จนแขนสั่น หายใจหนัก "ผมว่าอกผมจะใหญ่กว่าของแฟนแล้วนะ"
พอลที่ยืนคอยเซฟอยู่ข้างๆ หัวเราะ "ธรรมดาน้อง อกมันต้องอัดเยอะๆ ยิ่งของน้องนี่เนื้อเยอะ กล้ามขึ้นง่าย ปั้นให้ฟูสวยได้ไม่ยาก บางคนนี่ต้องอัดทั้งอาหารเสริม ทั้งเวย์โปรตีนแทบตายกว่าจะได้เท่านี้"
หลังจากเล่นจนครบเซ็ตสุดท้าย ปอนด์ก็ทิ้งตัวลงนอนหอบบนเบาะอย่างหมดแรง พอลหยิบสายวัดประจำตัวออกมาแล้วพูดขึ้น
"มา ขอดูผลงานหน่อยว่าใหญ่ขึ้นแค่ไหน"
ปอนด์พยักหน้าอย่างว่าง่าย เขาชินกับการวัดกล้ามเนื้อของพี่พอลที่ขึ้นชื่อเรื่องความละเอียดอยู่แล้ว เขาเอื้อมมือสองข้างไปจับชายเสื้อยืดออกกำลังกายที่เปียกเหงื่อจนแนบเนื้อ
เสื้อที่รัดรูปทำให้การถอดต้องใช้แรงต้านอยู่บ้าง จังหวะที่เขาดึงชายเสื้อขึ้นพ้นศีรษะ กล้ามเนื้อหน้าอกที่ขาวจัดก็เด้งผึงออกมาตามแรงรั้งนั้น
พอลที่เตรียมจะวัดชะงักไปเล็กน้อย สายตาของเขานิ่งอยู่ที่กลางอกของปอนด์
ปอนด์รู้สึกถึงสายตาที่เปลี่ยนไปจึงก้มลงมองตาม แล้วเขาก็ขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ
ปกติหัวนมของเขาจะไม่ได้แข็งเป็นไตตลอดเวลาขนาดนี้ แต่วันนี้มันต่างออกไป... ยอดอกทั้งสองข้างของเขาแข็งชันขึ้นมาเป็นเม็ดเต็มที่ สีของมันก็ดูสดและเข้มกว่าปกติจนเห็นได้ชัด อาจเป็นเพราะเลือดที่มาสูบฉีดจากการเล่นเวทหน้าอก แต่มันก็ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ผิวที่ขาวจัดของเขายิ่งขับให้หัวนมสีสดนั้นเด่นชัดขึ้นไปอีก
แล้วจู่ๆ ภาพของมือหยาบกร้านที่บีบเค้นและดึงรั้งยอดอกของเขาก็แวบเข้ามาในหัว...
"โห... น้องปอนด์ แฟนเรานี่ไม่เบาเลยนะเนี่ย" พอลเอ่ยแซวตามประสาผู้ชาย ยกศอกกระทุ้งแขนเขาเบาๆ ด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม
ปอนด์ได้แต่หัวเราะแห้งๆ กลบเกลื่อน
พอลก้าวเข้ามาเพื่อเริ่มวัด เขาเอาสายวัดอ้อมแผ่นหลังกว้างของปอนด์มาด้านหน้าเพื่อวัดรอบอก จังหวะที่เขาลากสายวัดให้พาดผ่านกึ่งกลางหน้าอก...
ปลายสายวัดเฉียดผ่านหัวนมของปอนด์พอดี
"อ๊ะ!"
ปอนด์สะดุ้งเฮือก หลุดเสียงออกมาอย่างไม่อาจควบคุม กระแสไฟฟ้าแล่นแปล๊บลงไปถึงท้องน้อยจนรู้สึกเสียววาบขึ้นมาดื้อๆ เขาตกใจกับปฏิกิริยาของร่างกายตัวเองที่ไวต่อสัมผัสเพียงน้อยนิดขนาดนี้
พอลเห็นท่าทางของเขาก็หัวเราะเบาๆ "ฮ่าๆๆ เป็นไรน้อง แค่นี้ก็เสียว"
พูดจบเขาก็แกล้งใช้ฝ่ามือใหญ่บีบเข้าที่กล้ามอกข้างหนึ่งของปอนด์เต็มๆ จนเนื้ออกนุ่มๆ ล้นขึ้นมาตามร่องนิ้ว
"กล้ามอกแบบนี้น่ะจุดเด่นเลยนะเว้ย ต้องอัดเยอะๆ แฟนจะได้เล่นสนุกๆ" พอลพูดพลางตบเบาๆ ที่อกของปอนด์ ก่อนจะเดินไปที่ชาร์ตเพื่อจดบันทึกขนาดล่าสุด
ปอนด์ได้แต่ตัวแข็งทื่อ เขายกมือขึ้นมาลูบหน้าอกตัวเองเบาๆ ความรู้สึกอุ่นร้อนจากฝ่ามือของพอลยังคงติดอยู่... และความรู้สึกเสียวที่ท้องน้อยก็ยังไม่จางหายไปไหน...
เขาฝืนยิ้มทั้งที่รู้สึกแปลกๆ ข้างใน ทำไมแม่งเสียวแปลกๆ วะ...
หลังจากซ้อมฟิตเนสเสร็จและกลับไปพัก ปอนด์ก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะนัดเจอฟ้าใสในตอนค่ำ
ฟ้าใสเป็นผู้หญิงที่สวยจริง ผิวขาว หน้าใส แต่งตัวน่ารักจนคนมองทั้งร้านหมูกระทะเมื่อกี้แทบไม่ละสายตา ปอนด์ยิ้มภูมิใจในใจ นี่แหละว่าที่แฟนของกู เขาพยามจีบเธอมานานและทำทุกอย่างเพื่อให้เธอตอบรับเป็นแฟนเขาให้ได้ เพราะปอนด์ไม่อยากเป็นแค่คนคุยหรือone-night stand อีกแล้ว
ตอนนี้ทั้งคู่กลับมาที่คอนโดของฟ้าใสแล้ว บรรยากาศเงียบลง เหลือเพียงแสงไฟสลัวในห้องและเสียงลมหายใจของทั้งคู่
คอนโดของฟ้าใสเต็มไปด้วยกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ และแสงไฟสีส้มอบอุ่นจากโคมบนหัวเตียงทำให้บรรยากาศดูโรแมนติก
ร่างขาวเนียนของฟ้าใสนอนหงายอยู่บนเตียง ผมยาวสลวยสยายไปตามหมอน ใบหน้าสวยที่ทำให้ใครเห็นก็ต้องหันมอง
เสียงเนื้อกระแทกกันดังเป็นจังหวะ ปอนด์กดสะโพกใส่ร่างบางอย่างเร่าร้อน เหงื่อเม็ดเล็กๆ ซึมตามไรผมและแผ่นหลัง
เสียงครางแผ่ว ๆ ของฟ้าใสหลุดออกมา เธอสวยจนปอนด์หลง แต่ก็เหมือนทุกครั้ง... เธอนอนเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรเลย นอนนิ่งๆ รับแรงกระแทกเฉย ๆ มีเพียงเสียงครางหอบเบาๆ และดวงตาที่ปิดเปลือกลงเหมือนปล่อยให้ปอนด์ทำไปตามใจ
มือเรียวยาวของเธอเลื่อนมาแตะอกของปอนด์อย่างแผ่วเบา ปลายนิ้วบางๆ แตะลงบนกล้ามอกตึงแน่น
ปอนด์สะดุ้งเฮือกเล็ก ๆ เผลอหลุดเสียงคราง “อ๊ะ...” ออกมา
ปอนด์ก้มลงมองมือเรียวยาวของฟ้าใสที่วางทาบอยู่บนอกของเขา นิ้วที่สวยงามกับเล็บที่ทาสีชมพูอ่อนดูน่ามอง เขากำลังเมามันกับจังหวะรักและเรือนร่างของสาวสวยตรงหน้า แต่อยู่ๆ ภาพในหัวของเขาก็ซ้อนทับขึ้นมา...
ภาพฝ่ามือเรียวสวยของฟ้าใส... กลายเป็นภาพฝ่ามือที่หยาบกร้านของพี่คนขับแท็กซี่คนนั้น...
ภาพซ้อนทับ ความรู้สึกซ้อนกันไปหมด เขาเห็นแต่ภาพหัวนมตัวเองที่ถูกบีบ เค้น ดึง...และเสียงคำพูดต่ำ ๆ ยังก้องอยู่ในหู
นมมึงแม่ง... เด้งมือชิบหาย
"อ๊าาา!"
เขาร้องครางออกมาเสียงดัง ก่อนจะเร่งกระแทกลำเนื้อเข้าใส่ร่างของฟ้าใสอย่างเร็วแรง จังหวะที่เคยเนิบนาบกลายเป็นความรุนแรงจนหญิงสาวใต้ร่างถึงกับผวาด้วยความตกใจ
"ปอนด์... อ๊ะ... บะ...เบาๆ"
แต่ปอนด์ไม่ได้ยินอะไรอีกแล้ว เขาเร่งจังหวะเร็วขึ้นและแรงขึ้นอีก จนในที่สุดร่างกายของเขาก็กระตุกเกร็งอย่างรุนแรง น้ำอุ่นร้อนถูกฉีดพุ่งเข้าไปในถุงยางจนเต็มแน่น ปอนด์ฟุบหน้าลงกับซอกคอของฟ้าใส หอบหายใจหนักหน่วงราวกับเพิ่งผ่านการวิ่งมาราธอนมา
ความเงียบเข้าครอบคลุม มีเพียงเสียงหอบหายใจของเขากับความงุนงงของฟ้าใส... ปอนด์นอนนิ่งอยู่บนร่างของเธอ แต่ในหัวกลับว่างเปล่า
หลังจากค่ำคืนนั้นจบลง ปอนด์นั่งแท็กซี่กลับบ้านในสภาพที่เงียบงันยิ่งกว่าเดิม ตลอดทางกลับ เขาเอาแต่มองออกไปนอกหน้าต่าง ความคิดในหัวตีกันวุ่นวาย เขาบอกไม่ถูกว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองกันแน่ รู้แค่เพียงว่าเขาต้องพยายามที่จะไม่คิดถึงเรื่องวันนั้นอีก
เวลาผ่านไปสองวัน ชีวิตของปอนด์กลับเข้าสู่ลูปเดิม... เรียน เล่นบาส ฟิตเนส และจีบฟ้าใส
เย็นวันนั้น หลังจากเล่นบาสกับเพื่อนจนเหงื่อชุ่มเช่นเคย ปอนด์เดินออกมาที่ริมถนนเพื่อจะเรียกรถกลับบ้าน
เขายืนอยู่ริมถนนในชุดนักบาส เสื้อสกรีนเบอร์สีขาวบางที่เปียกเหงื่อจนแนบเนื้อ เผยให้เห็นสัดส่วนกล้ามอกอย่างชัดเจน กางเกงบาสขาสั้นเผยให้เห็นเรียวขาที่แข็งแรง เขาก้มหน้าลงกดโทรศัพท์ในมือ ลังเลว่าจะเรียกผ่านแอปพลิเคชันหรือจะขึ้นรถแทกซี่ที่จอดอยู่แถวนั้นดี
แต่ในจังหวะที่เขากำลังคิด เขากลับเผลอนึกถึงคนขับแท็กซี่คนนั้นขึ้นมา
“เจออีกจะทำไงวะ...”
ปอนด์ส่ายหน้า ถอนหายใจให้กับความคิดไร้สาระของตัวเอง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองไปยังถนน และในจังหวะนั้นเอง เขาก็เห็นแท็กซี่คันหนึ่งที่จอดอยู่อีกฝั่ง คนขับที่เขาจำได้แม่นกำลังนั่งนิ่ง ๆ มองตรงมาทางเขา ไม่มีท่าทางเรียกหรือกวักมือใด ๆ แค่สบตาเฉย ๆ
ปอนด์ยืนนิ่งด้วยความลังเล ฝั่งที่ปอนด์ยืนอยู่ มีแท็กซี่ว่างจอดอยู่หลายคัน ทุกคันดูพร้อมรับผู้โดยสาร แต่ในใจเขากลับรู้สึกถูกดึงดูดให้เดินข้ามถนนไปหาคันที่อยู่ตรงนั้น
“เดินไปขึ้นรถเขาจะดูแปลกมั้ยวะ?” ปอนด์ถามตัวเองในใจ
แท็กซี่คันนั้นยังคงอยู่ที่เดิม คนขับไม่ได้แสดงอาการเร่งรีบหรือเชิญชวนอะไร แต่สายตาของเขากลับนิ่งลึกและเหมือนจะมีอิทธิพลบางอย่างที่ทำให้ปอนด์รู้สึกสั่นไหว
“เอาก็เอาวะ ขี้เกียจคิด” ปอนด์ตัดสินใจเดินข้ามถนนไป
เมื่อมาถึงรถ ปอนด์เปิดประตูฝั่งข้างคนขับอย่างระมัดระวัง และพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่พยายามให้ปกติที่สุด
“ดีครับพี่ ว่างใช่ไหมครับ?”
คนขับหันมามองปอนด์ด้วยสายตาที่นิ่งเรียบ แต่แฝงไปด้วยความลึกลับ ก่อนตอบสั้น ๆ ด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
“อยากให้ไปส่ง?” คำพูดเรียบง่าย และสายตาของเขากวาดมองไปยังแท็กซี่คันอื่นที่จอดอยู่ฝั่งตรงข้าม เหมือนเป็นการถามทางอ้อมว่า
ทำไมต้องเลือกคันนี้?
ปอนด์ที่รู้สึกอายและเริ่มไม่มั่นใจ ตอบออกมาอย่างตะกุกตะกัก “ชะ...ใช่ครับพี่”
สายตาของคนขับเลื่อนต่ำลงไปที่หน้าอกของปอนด์ ซึ่งตอนนี้ยังคงอยู่ในเสื้อบาสที่เปียกเหงื่อ สายตานั้นหยุดอยู่ที่หน้าอกนานกว่าปกติ
ปอนด์ที่เห็นสายตาของเขา รู้สึกเหมือนหัวนมถูกสัมผัสอีกครั้งโดยไม่ต้องแตะ ความเสียวแปลบแล่นเข้ามา มือของปอนด์กระตุกเล็กน้อย และหูของเขาเริ่มแดงขึ้น
หลังจากมองอยู่สักพัก คนขับก็พยักหน้าเบาๆ โดยไม่พูดอะไรเพิ่มเติม
ปอนด์รีบก้าวขึ้นรถอย่างว่าง่าย เขาปิดประตูเบาๆ และนั่งลงข้างๆ คนขับ แต่ในใจของเขากลับเต็มไปด้วยความรู้สึกวุ่นวาย
เขานั่งเงียบข้างคนขับแท็กซี่ตลอดทาง แม้สายตาจะจับจ้องไปที่ถนน แต่ในใจกลับพลุ่งพล่านด้วยความคิดต่างๆ ที่ปะปนกัน
“เขาจะทำแบบวันนั้นไหม?” คำถามวนเวียนในหัวไม่หยุด เขาแอบเหลือบมองคนขับเป็นระยะ คนขับยังคงนิ่ง มือหยาบยังจับพวงมาลัยแน่น ใบหน้าดูสงบนิ่งกว่าครั้งก่อน
ทุกครั้งที่รถชะลอหรือหยุดตรงไฟแดง หัวใจของปอนด์ก็เต้นแรงขึ้น ความคิดในหัวตีกันวุ่นวายทั้งความตื่นเต้นและความสับสน เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน
แล้วทำไมกูต้องอยากให้เขาทำแบบนั้นอีกวะ…?
ระหว่างทางความเงียบในรถยิ่งทำให้บรรยากาศตึงเครียด ปอนด์นั่งบิดตัวเล็กน้อย ลมจากแอร์ในรถปะทะเข้ากับผิวที่ชื้นเหงื่อหลังเล่นบาส มันทำให้เขารู้สึกถึงผิวตัวเองที่เปียกแนบกับเสื้อกล้าม
แต่ตลอดทาง คนขับกลับไม่ได้ทำอะไร ทุกอย่างดูปกติ ไม่มีการแซว ไม่มีการสัมผัสเหมือนครั้งก่อน มีเพียงความเงียบที่เหมือนจะกลืนกินทุกความคิดของปอนด์
เมื่อรถจอด ปอนด์จ่ายเงินแล้วก้าวลงจากรถอย่างเงียบๆ และเดินเข้าบ้านด้วยใจที่ยังสั่นไหว เขาปิดประตูห้อง
“ไหนวันนั้นสนใจจัง…” ปอนด์พึมพำกับตัวเอง
อารมณ์ที่หมกมุ่นตลอดทางยิ่งกดดันเขา มันไม่ใช่ความรู้สึกปกติ แต่มันดึงดูดในแบบที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน
วันต่อมา ปอนด์คิดว่าคนขับแท็กซี่คนนั้นคงขับรถประจำแถวนั้น
วันนี้ปอนด์ไม่ได้ใส่เสื้อบาสแบบปกติ ปอนด์เลือกเสื้อกล้ามเว้าแขนตัวโคร่งที่เผยผิวมากกว่าเสื้อกล้ามธรรมดา ด้วยผิวขาวจัดแบบคนสุขภาพดีและมัดกล้ามเนื้อที่สมส่วน เสื้อกล้ามตัวนี้ทำให้เขาโดดเด่นแทบทุกสายตาที่มองมา
กางเกงขาสั้นผ้ายืดพอดีตัวที่เขาเลือก ใส่เพื่อเน้นกล้ามขาแน่นแบบพอดี ๆ ไม่จงใจโชว์มากเกินไป
“ใส่แบบนี้สาวในฟิตเนสยังไม่รอดเลย ผู้ชายก็ต้องมองเหมือนกันแหละ” ปอนด์พูดกับตัวเองในกระจก พร้อมกับยิ้มหล่ออย่างมั่นใจ
เขาเตรียมเสื้อผ้าสำหรับเปลี่ยนกลับไปใส่หลังเล่นบาส เผื่อเจอคนขับแท็กซี่คนนั้น และยิ่งด้วยนิสัยที่ชอบท้าทาย เขาก็เหมือนจะใจดีสู้เสือ
หลังเลิกเล่นบาสในช่วงค่ำ ปอนด์เปลี่ยนเสื้อผ้าที่เตรียมมา ชุดที่เขาใส่ตอนนี้ดึงดูดสายตาผู้คนที่ผ่านไปมาริมถนน สายลมยามเย็นปะทะเข้ากับผิวขาวๆ เนื้อแน่นๆ ของเขา ทำให้เขายิ่งดูโดดเด่นมากขึ้น
เขายืนรออยู่หน้าร้านอาหาร สายตาสอดส่องหาแท็กซี่คันนั้น แต่กลับไม่เจอ
เวลาผ่านไปจนเกือบครึ่งชั่วโมง ปอนด์เริ่มรู้สึกหมดความอดทน เขาเดินไปเรื่อยๆ ตามถนน แสร้งทำเป็นกดมือถือเหมือนไม่ได้สนใจอะไร แต่ในใจกลับตีกันวุ่น
“นี่กูทำอะไรอยู่เนี่ย…” ปอนด์คิดในใจ
แต่ในจังหวะที่เขากำลังคิดจะกลับ เขาก็เหลือบเห็นคนขับแท็กซี่คนนั้นนั่งอยู่ริมฟุตบาทหน้าร้านก๋วยเตี๋ยวข้างทาง
คนขับนั่งนิ่งเหมือนเดิม ท่าทางดูสงบ แต่เมื่อเขาเห็นปอนด์ ใบหน้าก็ฉายแววประหลาดใจเล็กน้อย
ปอนด์ที่ตอนแรกคิดจะถอยกลับ ตัดสินใจเดินเข้าไปด้วยความมั่นใจที่ปรากฏขึ้นมาแปลกๆ
“พี่กินอยู่เหรอ? ผมนั่งด้วยได้ป่าว” ปอนด์ถามเสียงเรียบ พร้อมส่งหล่อที่ไว้ใช้มัดใจสาวให้
คนขับมองหน้าเขานิ่งๆ ก่อนพยักหน้ารับ
บรรยากาศข้างทางเต็มไปด้วยเสียงจอแจของผู้คนและรถรา แต่ที่โต๊ะก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ ตัวนี้กลับมีเพียงความเงียบที่โรยตัวอยู่ระหว่างคนสองคน คนขับแท็กซี่ ก้มหน้าก้มตากินก๋วยเตี๋ยวในชามของตัวเองอย่างสงบ ในขณะที่ปอนด์แอบลอบมองเขาเป็นระยะๆ
ไฟนีออนข้างร้านกระพริบเป็นระยะ แสงสีขาวตกลงบนร่างของเขาที่อยู่ในเสื้อกล้ามเว้าแขนตัวหลวม กางเกงขาสั้น ผิวขาวจัดที่เปียกเหงื่อหลังเล่นบาสยังมีประกายชื้นๆ อยู่ สายลมเย็นยามค่ำปะทะเข้ากับผิวจนเกิดความวูบวาบ
ระหว่างที่ปอนด์ก้มหน้ากินก๋วยเตี๋ยว เขารู้สึกได้เลยว่ามีสายตาหลายคู่จากโต๊ะอื่นมองมา บางคนเหลือบแวบ บางคนแอบคุยกันเบาๆ
คนขับนั่งกินเงียบๆ ไม่พูดอะไร แต่สายตาของเขาดูเหมือนจะสังเกตทุกการกระทำของปอนด์
ปอนด์ที่เริ่มรู้ตัวว่าตัวเองกำลังดึงความสนใจจากคนรอบข้าง รวมถึงคนขับอยู่ ยิ่งอยากลองใจ
ปอนด์เรียกแม่ค้ามาสั่งก๋วยเตี๋ยว แต่ด้วยท่าทางที่ยกมือขึ้นสูง เสื้อกล้ามตัวโคร่งที่ใส่อยู่ก็เลื่อนเปิดจนเผยให้เห็นแผงอกแน่นๆ และหัวนมสีชมพูที่สะท้อนกับแสงไฟจางๆ
คนขับเหลือบตามองเล็กน้อยก่อนจะกลับไปสนใจชามก๋วยเตี๋ยวตรงหน้า แต่ปอนด์ที่แกล้งทำเป็นไม่รู้ตัว กลับยิ่งขยับตัวเพื่อให้ดูสบายๆ มากขึ้น
“เอาเส้นเล็กน้ำตกครับ ใส่ตับเยอะๆ” ปอนด์พูดพร้อมกับยิ้มเล็กๆ
แม่ค้าพยักหน้ารับออเเด้อ แต่สายตาก็อดไม่ได้ที่จะมองเขาอีกครั้ง เสื้อกล้ามหลวมๆ ทำให้เขาดูเหมือนหลุดออกมาจากฟิตเนส ความเป็นธรรมคนขับแท็กซี่ของเขายิ่งเพิ่มเสน่ห์
ระหว่างรอก๋วยเตี๋ยว ปอนด์แกล้งคันที่ต้นคอ เขาเกาเบาๆ พร้อมกับยืดแขนขึ้นเพื่อคลายความเมื่อยล้าจากการเล่นบาส ท่าทางนี้ทำให้วงแขนและรักแร้ของเขาโชว์ออกมา กล้ามเนื้อที่ตึงแน่นและผิวที่ขาวจัดดึงดูดสายตาจากโต๊ะรอบข้าง
คนขับไม่ได้พูดอะไร แต่ปอนด์รู้สึกถึงสายตาที่เหมือนจะเหลือบมองอยู่เป็นพักๆ
"โอ๊ย... เมื่อยชะมัด" เขาพึมพำออกมาเบาๆ เหมือนพูดกับตัวเอง ก่อนจะยกแขนทั้งสองข้างขึ้นประสานกันเหนือศีรษะ แล้วบิดตัวไปมาเพื่อคลายความเมื่อยล้าจากการเล่นบาส
การยืดแขนจนสุดทำให้เสื้อกล้ามถูกรั้ง เผยให้เห็นผิวที่เนียนและกล้ามอย่างเต็มตา วงแขนที่ยกขึ้นก็เปิดโชว์รักแร้ที่ไรขนเรียงตัวกันสวยแบบธรรมคนขับแท็กซี่และผิวเนื้อแน่นๆ บริเวณหัวไหล่และแผงอกด้านข้างอย่างไม่มีอะไรปิดบัง หัวนมทั้งสองข้างโผล่พ้นเนื้อผ้าออกมาจนเห็นชัดเจน
การกระทำที่ดูเป็นธรรมคนขับแท็กซี่แต่จงใจของเขาได้ผล...
โต๊ะข้างๆ ที่มีกลุ่มนักศึกษาหญิงนั่งอยู่เริ่มซุบซิบและแอบมองมาทางเขา สายตาของผู้ชายบางคนที่เดินผ่านก็อดไม่ได้ที่จะเหลียวมองร่างกายที่โดดเด่นของปอนด์
"มาทำอะไรแถวนี้" ในที่สุดคนขับแท็กซี่ก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบขึ้นก่อน แต่สายตาของเขายังคงจ้องอยู่ในชาม ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาสบตาปอนด์
"ก็...มาหาอะไรกินแถวนี้แหละพี่" ปอนด์ตอบ พยายามทำเสียงให้ดูสบายๆ ที่สุด
คราวนี้คนขับแท็กซี่เงยหน้าขึ้นมา เขามองตาปอนด์ตรงๆ สายตาของเขานิ่งเรียบ แต่ลึกลงไปในนั้น ปอนด์รู้สึกเหมือนเห็นประกายบางอย่างที่อ่านไม่ออก
"เหรอ" คนขับแท็กซี่ตอบสั้นๆ ก่อนจะก้มหน้าลงไปกินต่อ
เมื่อทั้งคู่กินเสร็จ คนขับแท็กซี่เป็นคนลุกขึ้นไปจ่ายเงินก่อนโดยไม่พูดอะไร ปอนด์รีบลุกตามไปจ่ายในส่วนของตัวเอง
"จะกลับเลยรึเปล่า" คนขับแท็กซี่หันมาถาม ขณะที่กำลังจะเดินไปที่รถแท็กซี่ของเขาที่จอดอยู่ไม่ไกล
หัวใจของปอนด์เต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง "ครับพี่"
"ไปสิ" คนขับแท็กซี่พูดแค่นั้นแล้วเดินนำไป
ขอบคุณทุกๆคอมเมนต์และกำลังใจนะครับเรื่องนี้เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องเปียกปอนด์ ผมลงไว้ใน รี้ดอะไรต์ และ ธัญวลัยฝากผลงานอื่นๆด้วยนะครับ
พัฒหลงโลกสีเทาๆของไม้เอกลูกบาสคลุกฝุ่น
เปียกปอนด์
x ของนักเขียน@hawwhan
อ่อยได้ผลไหมนิ รอตอนต่อไปอยู่ครับ ขอขอบคุณมากๆนะครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ชอบโดนอ่อยแบบนี้จังคับ อ่อยสุดฤทธิ{:5_135:} ชอบธรรม สนุกดี ขอบคุณครับ ตอนต่อไปสนุกแน่ อ่อยเก่งงงง ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]