เสียง(บอกรัก)ที่เธอไม่ได้ยิน
เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องชีวิตจริงของผม อ่านกันเลย^-^ตอนนี้ผมอยู่ ม.3แล้วคับผมมีเพื่อนอยู่ 7คน 7คนนี้เป็นเพื่อนตายของผมเลย
ผมมีเพื่อนที่เป็นเพื่อนเก่า ชื่อ "ฟิวส์"มันอยู่/8 ส่วนผมอยู่ /9 ผมแอบบชอบมันมาตั้งแต่ ป.6แล้วคับ
นิสัยฟิวส์ เข้าได้ทุกเพศ หุ่นล่ำพอดีแต่มันตัวเตี๊ยกว่าผม5เซน. ตั้งแต่ผมเจอมัน ผมรู้สึกแปลกๆกับคนๆนี้มาก ไม่เคยรู้สึกแบบนี้ กับใครมาก่อน
มันก้อรู้นะว่าผมชอบมัน แต่มันก้อไม่สนเรื่องนี้สักเท่าไหร่จนสรุปได้ว่าผมชอบมัน 4ปี
จนมาถึง ตอนม.3นี้แหละคับ เมื่อผมได้ทราบข่าวว่า อดีตเพื่อนผมที่ชื่อเนย เป็นแฟนกับฟิวส์
จิงๆแล้วมันเป็นแฟนกันตั้งแต่ม.2ตอนเทอม2แล้วหละคับ
เมื่อเห็นเพื่อนพูดกันผมก้อ อืมๆๆ ออๆๆ ตามเพื่อนไป แต่ในใจผมร้องไห้อยู่
พอถึง ตอนบ่าย
วิชาแรกของตอนบ่ายนั้นก้อคือ วิชา นาฎศิลป์ ห้องผมกับห้องฟิวส์ต้องมาเรียนด้วยกัน
แต่คนละครูสอน แต่ว่าครูไม่อยู่ทั้ง2เยย พานางรำไปประกวดต่างจังหวัด ก้อเลยว่าง 2ชั่งโมง
ทำให้ผมกับฟิว์ได้ใกล้ชิดกับยิ่งขึ้น ผมเห็น"ฟิวส์"กับเนยนั่งด้วยกันกับเพื่อนอีกคนนึง ชื่อ "แพรว"
"แพรว"เป็นเพื่อนในห้องผม ผมเลยได้นั่งตรงข้ามแพรว แล้วใกล้ๆผมก้อคือ ฟิวส์นั้นเอง
ฟิวส์: มอส... (ฟิวส์พูดเหมือนอ้อนผม)
ผม: อะไร ... ผมตอบกลับ
แพรว:มอส... เจ๊เมื้อยหลังอะ นวดให้หน่อยดิ
ผม:ได้ๆๆ
ฟิวส์: นวดเป็นหรอ (มันพูดเหมือนท้า)
ผม: จะลองมั้ยหละ
ผมยังไม่ทันนวดให้แพรว ผมรีบเอามือมานวดแขนให้ฟิวส์แทนอย่าเร็ว
อืมๆๆ ผมนวดอย่างเเรงที่แขนมัน
ฟิวส์: โอ๊ย!!! เจ็บนะ singularหน่อยดิ
ผม: อาราย singular
ฟิวส์: เบาๆไง โอ๊ย!! มานี้เลยมาให้เอาคืนซะดีๆ
ฟิวส์เอาคืนผมด้วยการกัดที่แขนผม
ผมร้องเสียงดัง "โอ๊ยยยยยยย!!!!!!" เจ็บนะเว้ย
ฟิวส์: สมน้ำหน้า มอสเนื้อแน่นอะ
เราทั้ง4คนก้อเล่นหยอกล้อกันตามประสาเพือนๆๆ
ติดตามตอนที่2
หน้า:
[1]