[นิยายแปล]ซีรี่ส์เหตุการณ์ที่น่าอับอาย ตอนที่ 1.5 (จบตอน)
ส่วนที่ 5ควยของโนอาห์ยังไม่อ่อนตัวด้วยซ้ำอาการตกต่ำหลังถึงจุดสุดยอดได้เริ่มขึ้นแล้วมันยังใหญ่และแข็งอยู่เลย“เคาะช้อนของนายลงบนพื้น” ฟิลิปป์กระซิบ“อะไร?” โนอาห์ถาม“เร็ว”บรูซและแดเนียลฟุ่งซ่านในการสนทนาของพวกเขาเองเกินกว่าจะสังเกตเห็นโนอาห์ผลักช้อนของเขาออกจากโต๊ะและมันก็หล่นลงกับพื้นพร้อมกับเสียงกระทบกัน“พ่อจะเก็บสิ่งนั้นมาให้เองลูก” พ่อของโนอาห์กล่าว“ไม่!” โนอาห์ร้องไห้เขารู้ว่าถ้าพ่อมองใต้โต๊ะเขาจะเห็นองคชาตและน้ำอสุจิของเขาทุกที่โชคดีที่เด็กหนุ่มได้รับการช่วยเหลือจากการมาถึงของพนักงานเสิร์ฟ“ขออนุญาตนะครับ” พนักงานเสิร์ฟกล่าว ก่อนที่โนอาห์จะมีโอกาสประท้วงบริกรหนุ่มก็ย่อตัวลงหยิบช้อนขึ้นมาสายตาของเขาถูกดึงดูดไปที่ขาอันสวยงามไร้ขนของโนอาห์โดยไม่รู้ตัวสิ่งที่พนักงานเสิร์ฟไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นคือควยของโนอาห์ที่โผล่ออกมา พนักงานเสิร์ฟมองดูเด็กหนุ่มซึ่งเป็นเด็กวัยรุ่นที่ไม่สวมเสื้อที่โง่พอที่จะใส่กางเกงในแล้วจึงสวมกางเกงว่ายน้ำของเขาเด็กหนุ่มถอดเสื้อออกหลังจากมาถึงได้ไม่นานแต่ตอนนี้ควยของเขาก็หลุดไปแล้วด้วยเหรอ?มันดีไม่แข็งอีกต่อไปแต่มันเลอะเทอะกับน้ำอสุจิไม่สามารถปรับการหมอบคลานได้อีกต่อไปพนักงานเสิร์ฟจึงลุกขึ้นและเริ่มเคลียร์โต๊ะ“คุณรับบัตรเครดิตไหม?” บรูซถาม“ใช่ ตามผมมา” พนักงานเสิร์ฟพูดบรูซลุกขึ้นและปล่อยให้พวกเด็ก ๆ อยู่ตามลำพังในขณะที่เขาจ่ายค่าอาหารเย็น“นายก็รู้ว่าพนักงานเสิร์ฟกำลังจะกลับมา” โนอาห์พูดด้วยแก้มที่แดงฟิลิปป์ยิ้มและจิบน้ำอย่างไม่ใส่ใจ“นายควรทำความสะอาดในขณะที่พ่อไม่อยู่” ฟิลิปป์กล่าว ฟิลิปป์ยื่นผ้าเช็ดปากให้โนอาห์และโนอาห์ก็ซับน้ำอสุจิจากท้องของเขามันเหนียวและทาไปทั่วหน้าท้องอันเรียบลื่นของเขาน้ำอสุจิไม่เคยเพิ่มขึ้นเลยด้วยการเช็ดง่าย ๆโนอาห์ทิ้งผ้าเช็ดปากที่เปื้อนน้ำอสุจิไว้บนโต๊ะแต่สิ่งที่แย่ที่สุดคือเขาต้องการอีกอันหนึ่งเขาทำเงินได้เท่าไหร่?แดเนียลมองเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็นจากนั้นโนอาห์ก็หยิบผ้าเช็ดปากที่ไม่ได้ใช้อีกผืนหนึ่งขึ้นมาจากโต๊ะเพื่อเช็ดน้ำเชื้อจากควยและใต้ลูกบอลของเขาโนอาห์รู้สึกได้ถึงแอ่งน้ำที่อัดแน่นอยู่บนที่นั่งกางเกงว่ายน้ำของเขาวัยรุ่นไม่สามารถทำความสะอาดได้อรกต่อไปโดยไม่ดึงดูดความสนใจและอีกอย่างพ่อของเขากำลังจะกลับมาทิ้งผ้าเช็ดปากผืนที่สองที่ยุ่งอยู่บนโต๊ะและเก็บองคชาตของเขาซึ่งตอนนี้อ่อนตัวแล้วกลับเข้าไปในกางเกงว่ายน้ำของเขา“ไปดื่มที่บาร์ก่อนกลับมั้ย?” บรูซถามแดเนียล“พ่อกำลังซื้อ?” แดเนียลถามพ่อของเขาบรูซพยักหน้า“แล้วเจอกันที่อพาร์ทเมนท์” แดเนียลพูดกับโนอาห์“จะกลับด้วยกันเลยดีไหม?” บรูซถามเด็ก ๆ อย่างเงียบ ๆ“ใช้เวลาเดินเพียงสิบนาทีพ่อ เราจะไม่เป็นไร” โนอาห์ตอบเมื่อพ่อและพี่ชายของเขาจากไปแล้วโนอาห์ก็หันไปหาฟิลิปป์“ตอนนี้ฉันรุ้สึกแปลก ๆ เมื่อนั่งอยู่ในกางเกงของฉัน” โนอาห์ยอมรับเวลาเย็นผ่านไปพระอาทิตย์เริ่มลดต่ำลงและอุณหภูมิเริ่มลดลง“ฉันคิดว่ามันเซ็กซี่” ฟิลิปป์กล่าว โนอาห์ยิ้มกับสำเนียงที่ฟิลิปป์พูดว่า ‘เซ็กซี่’ แต่เขาก็ยังหน้าแดงอยู่“นายไม่ใช่คนที่ต้องเดินกลับบ้านโดยใส่กางเกงว่ายน้ำตัวเล็ก ๆ” โนอาห์คร่ำครวญ“คิดถึงทุกคนที่จะมองนาย โอ้ลาลา” ฟิลิปป์กล่าว“นั่นไม่ได้ช่วยอะไร” โนอาห์ตักเตือนพร้อมกับหัวเราะคิกคัก“และนายยังน้ำแตกอยู่เลย สปีโด้ของนายเปียก” ฟิลิปป์กล่าว“ออกไปจากที่นี่ซะก่อนที่จะแย่อีกต่อไป” โนอาห์พูดอย่างกล้าหาญ พวกเขายืนขึ้นพร้อมกันและมีเด็กหนุ่มชาวฝรั่งเศสคนโตเป็นผู้นำทางโนอาห์รู้ว่าเขากำลังดึงดูดความสนใจเป็นเด็กหนุ่มที่ไม่สวมเสื้อเพียงคนเดียวในร้านอาหารแต่เขาอยู่บนถนนในเวลาไม่ถึงนาทีการดึงดูดความสนใจไม่หยุดผู้คนเอาแต่มองขาเรียบ ๆ ของเขาลำตัวที่ผอมและเป้าที่เละเทะ“นายจำรีสอร์ทแห่งนี้ชื่อเบลล์โปได้ไหม?” ฟิลิปป์ถามขณะที่พวกเขาเดินเล่นไปเรื่อย ๆ“ใช่” โนอาห์ตอบไม่แน่ใจว่าฟิลิปป์ถามทำไม“เบลล์ แปลว่า สวยโป แปลว่าผิว...” ฟิลิปป์พูดด้วยรอยยิ้ม “สถานที่ที่เหมาะสำหรับนายในการสร้างบ้านของนายโนอาห์” ทันใดนั้นฟิลิปป์ก็วางแขนโอบไหล่ของโนอาห์แล้วกอดเขาขณะที่พวกเขาเดินโนอาห์รู้ว่าฟิลิปป์พูดอะไร... เด็กหนุ่มชาวฝรั่งเศสบอกว่าเขาสวยซึ่งเป็นความรู้สึกที่ดีการออกไปข้างนอกไม่ได้ดีไปกว่าร้านอาหารมากนักเพราะทุกคนแต่งกายด้วยเสื้อเชิ้ตบ้างก็สวมเสื้อแจ๊คเก็ตกางเกงขาสั้นหรือกางเกงขายาว... และโนอาห์มีอายุสิบห้าปีอยู่ในกางเกงว่ายน้ำและรองเท้าแต่เล็ก ๆน้ำอสุจิบนผิวหนังของเขาและเปียกอยู่ในกางเกงว่ายน้ำการเดินใช้เวลาเพียงสิบนาทีแต่โนอาห์รูสึกถึงสปอตไลท์ของเบลล์ไปที่ตัวเขาโนอาห์เริ่มต้นวันหยุดด้วยการเป็นนักเปลือนกายที่ไม่เต็มใจแต่ความลังเลของเขาไม่ได้ขัดขวางไม่ให้เขาเพลิดเพลินกับความรู้สึกอิสระโนอาห์รู้สึกแปลกและหลงใหลขณะเดินกลับบ้านจบตอน
เรื่องโดย J Forrester
ขอบคุณครับ ขอขอบคุณมากๆนะครับสนุกมาก สนุกมากครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]