ฆาตกรที่รักลูก ตอนที่ 1 ปฐมบท
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ryuuga เมื่อ 2025-10-8 19:06สวัสดีครับ ผมได้มีโอกาสรู้จักและอ่านเรื่องประสบการณ์เสียวในเว็บนี้มาสักพัก จากลูกชาย ผมเลยอยากจะมาเล่าประสบการณ์โดยตรงของผมให้ทุกคนได้อ่านครับ จริงๆ ผมใช้โทรศัพท์ไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่มีไว้แค่โทรเข้าโทรออก และใช้ติดต่อกับลูก ผมเลยจะให้ลูกชายผมเป็นคนเขียนให้นะครับ
เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมชื่อ ทศ ตอนนี้อายุ 45 ปีแล้วครับ ผมอาศัยอยู่กับลูกชายสองคน ชื่อ น้องนิวเยียร์ อายุ 18 ตอนนี้เรียนอยู่มหาลัยปี1 รูปร่างหน้าตาของผมก็ไม่ได้ดีมากครับ คมเข้มตามฉบับชายไทย ผมสูง185 ตัวสูงใหญ่พอสมควร มีกล้ามเนื้อเป็นมัด ผิวนี่ดำเมี่ยมเลยครับเพราะทำงานเป็นกรรมกรก่อสร้าง ตากแดดตากลมจนตัวดำ
ซึ่งต่างจากลูกชายผมราวฟ้ากับเหวครับ น้องนิว ลูกชายผมน้องเป็นตุ๊ดครับ ตัวเล็กมากครับ ผิวขาวเนียนไม่เหมือนเด็กผู้ชาย ขนนี่แทบจะไม่มีสักเส้น สูงประมาณไหล่ผม หุ่นเหมือนผู้หญิงในหนังโป๊ฝรั่งที่ผมเคยดูเลยครับ ตูดนี่กลมงอนมาก บ่อยครั้งที่ผมลืมตัวเอามือไปขยำตูดน้องเล่น ผมเพิ่งมารู้ได้ไม่นานมานี้ว่าน้องเทคฮอร์โมน เลยทำให้ตอนนี้มีหน้าอกขึ้นเล็กน้อย มันไม่ใหญ่เหมือนของผู้หญิง แต่ก็น่าดูดมากสำหรับผม ว่าแต่พ่อดูดนมลูกได้มั้ยครับ? ผมขออุบไว้ก่อนนะครับเรื่องความสัมพันธ์ของผมกับน้องนิว
ผมขอเล่าย้อนกลับไปตอนผมหนุ่มๆ นะครับ ตอนผมอายุ 21 ผมติดทหาร เลยทำให้ผมต้องจากพ่อแม่มารับใช้ชาติ ผมใช้ชีวิตเป็นทหารเกณฑ์อยู่สักพัก ก็มีเจ้านายทหารยศนายพลเอกมาขอตัวผมให้ไปเป็นคนงานที่บ้านท่าน ผมเลยได้รู้จักกับ ดา ลูกสาวคนเล็กของท่านนายพล อายุ 18 ปี กำลังเรียนพยาบาลอยู่ ผมได้รับหน้าที่เป็นคนขับรถไปส่งคุณดาที่มหาลัยทุกวัน เธอเป็นคนสวยครับ ด้วยความใกล้ชิดทำให้ผมเผลอใจไปหลงรักเธอ การกระทำผิดปกติของผมทำให้คุณดาสังเกตได้
“นายทศ นายชอบฉันหรอ” วันหนึ่งขณะที่ผมขับรถไปส่งเธอที่มหาลัยตามปกติ อยู่ๆ เธอก็ถามคำถามนั้นกับผม ผมทำตัวไม่ถูกครับ หูอื้อตัวแข็งไปหมด ผมรู้ว่าไม่ควรรู้สึกแบบนั้นกับเจ้านาย
“เอ่อ คือ”
“ชอบฉันใช่มั้ย”
ผมทำตัวไม่ถูกครับ เลยหยุดรถข้างทาง แล้วหันหน้าไปทางคุณดาที่นั่งอยู่เบาะหลัง แต่สิ่งที่ผมเห็นทำให้ผมช็อคหนักกว่าเดิมครับ เพราะตอนนี้คุณดาเธอกำลังค่อยๆ แกะกระดุมเสื้อนักศึกษาออกทีละเม็ด จนเผยให้เห็นเนินอกสีขาวบวมเต่ง พอผมเห็นเท่านั้นแหละครับ ควยผมจากที่หดๆ แข็งขึ้นมาจนคับแน่นกางเกงทหาร
“พี่ทศชอบดาหรอ ทำไมไม่ตอบดาหล่ะ”
“เอ่อ คุณดาครับ”
“ดาก็ชอบพี่เหมือนกันนะ” สติผมหายวับไปกับตาหลังจากได้ยินแบบนั้น เธอยื่นมือมากระชากคอเสื้อผมให้โน้มหน้าไปรับจูบกับเธอ ผมจูบตอบอย่างแรง ตอนนี้ผมเงี่ยนจนไม่รู้ผิดชอบชั่วดีแล้ว ถ้าเกิดท่านนายพลรู้เรื่องเข้าผมมีหวังโดนสั่งเก็บแน่ๆ
แต่ใครจะไปสนล่ะครับ อยู่ๆ คนที่แอบชอบมาบอกว่าชอบผมเหมือนกันแถมกำลังยั่วผมซะขนาดนี้ ผมผละจูบออกแล้วขับรถไปที่ม่านรูดทันที ผมกับดาจูบกันตั้งแต่หน้าประตูจนถึงเตียง เสื้อผ้าของเราหลุดออกจากตัวตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้
ด้วยความที่เป็นวัยรุ่น ฮอร์โมนพลุกพล่านผมเลยจู่โจมเธออย่างหนักหน่วง ผมก้มลงไปดูดนมเต้าเต่งๆ ของเธออย่างแรง จนเธอร้องครางซิ้ดปากดังทั่วห้อง ไม่พอแค่นั้นผมก้มลงไปเลียร่องหีของเธอจนเธอครางไม่ได้ศัพท์ดังกว่าเดิม
หีสาวแรกรุ่นทำให้ผมหลงไหลจนโงหัวไม่ขึ้น ผมเงยหน้าขึ้นมาถามเธอว่าเคยมีเซ็กส์มาก่อนมั้ย คำตอบที่ได้คือไม่ ในหัวผมคือ ‘วันนี้กูจะได้เย็ดหีซิงๆ สินะ’ ควยผมแข็งจนแทบระเบิดผมชักควยตัวเองอยู่สองสามทีแล้วเงยหน้าไปสบตากับเธอเพื่อขอความเต็มใจจากเธอ เธอพยักหน้าว่าอนุญาต
“แต่ดาไม่เคย พี่ทศทำเบาๆ ก่อนนะ”
“ครับ”
ถึงผมจะเป็นผู้ชายดิบๆ เถื่อนๆ ที่ผ่านเรื่องอย่างว่ามาพอสมควรแล้วในวัย 21 แต่ คุณดาเธอยังเด็ก ผมเลยพยายามทะนุถนอมเธให้มากที่สุด ผมค่อยๆ ยัดควยเข้าไปในกลีบหีซิงๆ ของเธอ ความรู้สึกตอนนั้นคือแน่นควยมากครับ อยากกระแทกเข้าไปให้สุดลำในทีเดียว แต่เพราะดาเป็นคนที่ผมรัก ผมเลยพยายามทำให้เบาที่สุด
“โอ๊ย พี่ทศ ดาเจ็บ” เธอร้องออกมาเสียงดัง ด้วยคงามเจ็บ แถมตอนนี้แก้มของเธอเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา ผมก้มลงไปจูบซับน้ำตาของเธอด้วยความรัก
“ให้พี่เอาออกก่อนมั้ย” ผมถามด้วยความเป็นห่วงเพราะนี่เป็นครั้งแรกของเธอ ผมเข้าใจดี ผมกำลังจะดึงควยออกแต่ เธอคว้าเอวผมไว้แน่น
“ไม่ ไม่ต้อง ใส่เข้ามาเลย”
“ไม่เจ็บแล้วหรอ”
“จะ เจ็บ แต่ดาทนได้ ดาอยากเป็นของพี่”
ได้ยินแบบนั้นเหมือนฟางเส้นสุดท้ายของผมขาดสบั้น ผมกระแทกควยเข้าไปจนมิดลำในทีเดียว แล้วกระแทกต่อแรงๆ แบบไม่สนใจอะไรแล้ว รวมถึงเสียงร้องครางเสียงดังจนแสบแก้วหูของดา ผมหน้ามืดตามัวกระแทกควยเข้าไปจนรู้สึกว่าหัวควยไปชนกับปากมดลูกของเธอ
“อ๊อย อ๊ะ อ๊าาา พะ พี่ทศ เบาๆ โอ๊ยยย”
“เบาไม่ไหวแล้วสัส กูเงี่ยนชิบหาย ซิ๊ดดดด เสียวควยว่ะ”
“โอ๊ยย อย่ากระแทกรัวแบบนั้นสิ อ๊ะ อ๊ะ”
“แม่งเอ๊ยย หีโคตรแน่น”
อยู่ๆ สันชาตญานดิบเถื่อนของผมก็ครอบงำ ผมลืมไปแล้วว่าเธอเป็นคนที่ผมรักและอยากถนอมสุดชีวิต ผมลืมไปแล้วว่าเธอคือลูกของเจ้านาย ตอนนี้ผมกลับมองเธอเป็นแค่กะหรี่ร่านควยเพียงเท่านั้น
“อ๊ะ อ๊ะ อื๊อออ ดาเสียวว”
“กูก็เสียว วันนี้มึงได้กูเป็นผัวแน่”
เหมือนผมยิ่งหยาบคายเท่าไหร่ แรงตอดรัดของเธอก็ยิ่งแรงมากขึ้น สงสัยจะมีรสนิยมแบบผม ผมกระแทกตอกควยเข้าไปจนสุดไม่นานเธอก็เสร็จจนน้ำหีพุ่งออกมาเป็นสายรดหน้าผม อีกไม่กี่วินาทีผมก็เสร็จสมตามเธอมาติดๆ น้ำควยปริมาณมหาศาลของผมฉีดพุ่งเข้าไปในมดลูกของเธอทุกหายดหยด
ผมเหนื่อยหอบกระเส่า ล้มทับร่างของเธอ กดควยแช่ค้างไว้แบบนั้นเพราะเอาออกไม่ได้ สงสัยติดเป้ง ผมกับดาต่างฝ่ายต่างเงียบไม่พูดอะไร จนเธอเอ่ยปากถามขึ้นทำลายบรรยากาศเงียบนั้น
“น้ำของพี่เยอะจัง ดาร้อนท้องไปหมด”
“ขอโทษครับ พี่ไม่ได้มีอะไรกับใครเลยตั้งแต่ติดทหาร”
“พี่ทำแรงอะ ดาเจ็บหีมาก แต่ก็เสียวมากเหมือนกัน”
“พี่ก็เสียวเหมือนกัน”
บรรยากาศในห้องกลับมาเงียบอีกครั้ง ผมเหลือบไปดูเวลาก็พบว่ามันสายมากแล้วเลยอุ้มดาไปอาบน้ำในห้องน้ำ ผมเกี่ยวนิ้วเข้าไปในร่องหีแล้วคว้านเอาน้ำควยตัวเองออกมา น้ำควยของผมมีเลือดปนออกมามันเยอะมากจนผมตกใจ จนถามดาว่าเจ็บมั้ยด้วยความเป็นห่วง
“ไม่เจ็บ พี่เย็ดดาอีกรอบดาก็ไหว” หลังจากนั้นผมกับดาก็ผลัดกันถูตัวให้กัน จนผมอดใจไม่ไหวจับดาเย็ดอีกรอบในห้องน้ำ
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จผมกำลังจะก้าวออกจากห้องไป แต่ดาก็คว้ามือผมให้กลับมานั่งบนเตียงแล้วเธอก็ก้าวขึ้นมานั่งบนตักของผม เราสองคนสบตากันด้วยความรู้สึกเดียวกัน
“ต่อไปนี้ดาเป็นของพี่แล้วนะ พี่ต้องรับผิดชอบดาด้วย” เธอพูดแล้วก้มลงมาซบไหล่ผม
“พี่เป็นแค่พลทหารจนๆ ดาจะรับได้หรอ แล้วถ้าพ่อดารู้ล่ะ”
“เราแอบคบกันแบบนี้ได้มั้ย ดารักพี่ รักตั้งแต่วันแรกที่เจอ”
“พี่ก็รักดา รักมานานแล้วเหมือนกัน”
เราสองคนจูบปากแลกลิ้นกันอีกนานเป็นสิบนาที ผมเป็นคนผละหน้าออกมาก่อน แล้วบอกดาว่าตอนนี้สายมากแล้ว ถ้าไม่ไปเรียนเดี๋ยวท่านนายพลจะสงสัยเอา
“วันนี้ดาไม่เข้าเรียนก็ได้” เธอมองหน้าผมแล้วก้มลงมาจูบอีกครั้ง
“แต่พี่ต้องไปช่วยงานนายท่านต่อนะ ถ้าไม่ไปโดนซ่อมแน่” ผมพูดออกไปตามความเป็นจริงมีหลายครั้งที่ผมไปทำงานสาย ผมโดนท่านนายพลสั่งแก้ผ้าแล้วโดนจับมัดกับเสากลางแดดร้อนๆ โดนเคี่ยนจนหลังลายมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง
“งั้นก็ได้ แต่พาดาไปซื้อยาคุมหน่อยนะ”
“ครับ”
นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมกับดามีอะไรกัน หลังจากนั้นผมกับดาก็ตกลงเป็นแฟนกัน เราเย็ดกันทุกครั้งที่มีโอกาส จนเวลาผ่านพ้นไป ผมปลดประจำการ ดาเลยขอให้ท่านนายพลรับผมเข้าทำงานที่บ้านเหมือนเดิม โดยอ้างว่าผมหน่วยก้านดี ทำงานดี คุณนายที่เป็นภรรยาท่านนายพลก็เห็นด้วย ผมเลยทำงานที่นั่นต่อ ผมมีหน้าที่เป็นคนขับรถ เป็นคนสวน งานใช้แรงงานผมทำหมด รวมถึงหน้าที่สามีของดาลูกสาวเจ้านายผมก็ไม่เคยบกพร่อง
จนดาเรียนจบพยาบาล ตอนนี้ผมอายุ 26 ส่วนดาอายุ 22 เราแอบมีอะไรกันมาโดยตลอด จนมีวันหนึ่งดาเดินมาบอกผมว่าท้อง ตอนนั้นผมทำตัวไม่ถูกครับ จะปฏิเสธก็ไม่ได้ ดาเองก็กังวลมากกลัวว่าผู้เป็นพ่อกับแม่จะรับไม่ได้
“พี่ทศ เราจะทำยังไงดี” เธอร้องไห้ออกมาอย่างคนหมดหนทาง ผมเสนอให้เธอไปทำแท้ง แต่ด้วยสมัยนั้นมีข่าวคนทำแท้งแล้วตายเยอะมาก เธอเลยกลัว ผมเลยเสนอให้เธอย้ายออกไปอยู่กับผมข้างนอกก่อนให้คลอดก่อนค่อยกลับมา พอคลอดเสร็จผมกับดาคิดไว้แล้วว่าจะเอาลูกไปทิ้ง เพราะผมเองก็ยังไม่พร้อมเหมือนกัน
ดาโกหกพ่อกับแม่ว่าจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ทุกคนก็ไม่ได้เอะใจอะไร ผมเลยลาออกแล้วแอบพาดากลับไปอยู่บ้านเกิดของผมที่อิสาน พ่อกับแม่ผมก็ตกใจที่อยู่ๆ พาเมียที่ท้องกำลังโตกลับบ้าน แต่ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไรแม่ผมคอยช่วยดูแลดาอย่างดี จนดาคลอด ผมได้ลูกชาย เกิดช่วงต้นปีพอดีเลยตั้งชื่อว่า ‘นิวเยียร์’ ผมเอาเงินเก็บทั้งชีวิตไปซื้อกำไลทองมาใส่ให้ลูกแทนการรับขวัญ ดาอยู่บ้านเลี้ยงลูกส่วนผมก็ออกไปรับจ้างตามหมู่บ้านได้วันละ สองร้อยบางวันก็สามร้อย แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่พอ ค่านมค่าแพมเพิส วันหนึ่งผมกลับมาจากทำงาน ผมเห็นดาแอบคุยโทรศัพท์กับใครก็ไม่รู้อยู่ที่หลังบ้าน
“ดาก็คิดถึงพี่เหมือนกัน ตอนนี้ดาไม่อยากเรียนต่อแล้วอะ” เสียงดาคุยโทรศัพท์ดังเข้ามาในโสทประสาทของผม
“ให้พี่บอกคุณลุงมั้ยล่ะ ดากลับมาเราจะได้แต่งงานกันเลยไง”
“งั้นพี่นนท์บอกคุณพ่อให้หน่อยได้มั้ย ดาอยู่ที่นี่ลำบากมากเลย”
“ได้สิเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะเข้าไปพบคุณลุง เดี๋ยวจะไปคุยเรื่องงานแต่งของเรา”
“ขอบคุณนะคะพี่นนท์ ดารักพี่นนท์นะคะ”
“ครับพี่ก็รักดา”
บทสนทนาที่ผมได้ยินทำให้ผมล้มทั้งยืน แขนขาผมแทบไม่มีแรงจะก้าวต่อ ผมเดินเข้าไปหาดาแล้วถามว่ามันเกิดอะไนขึ้น น้ำตาลูกผู้ชายไหลอาบแก้มของผมจนมองไม่เห็นเห็นอะไร เราสองคนทะเลาะกันจนพ่อกับแม่ผมเดินออกมาดู
ผมพยายามเค้นถามดาว่ามันเกิดอะไรขึ้น เสียงผู้ชายในโทรศัพท์นั้นคืออะไร จนดายอมเอ่ยปากว่าคนคนนั้นคือคู่หมั้นที่หมั้นหมายกันมาตั้งแต่ปีที่แล้ว ทำไมผมไม่เคยรู้? ผมนึกย้อนกลับไปช่วงก่อนที่ดาจะรู้ว่าท้อง ตอนนั้นผมต้องไปทำงานที่ท่านนายพลรับสั่งอยู่ที่ต่างจังหวัด คงจะเป็นช่วงนั้นที่ทั้งคู่หมั้นกัน
เพี้ยะ!!
ผมโมโหจนเผลอลงไม้ลงมือกับดาครั้งแรก ผมโกรธจนตัวสั่น ทั้งโกรธทั้งเสียใจ ผู้หญิงที่ผมรักสุดหัวใจกำลังจะไปแต่งงานกับคนอื่น แล้วผมล่ะ ดาเคยรักผมบ้างมั้ย
“มึงทำแบบนี้กับกูได้ไงวะ!” ผมเขย่าตัวดาสุดแรง ผมจ้องหน้าเธอด้วยความโกรธ ในตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาผมทำอะไรผิด ผมรักดากับลูกมากกว่าสิ่งใดในโลกใบนี้ ทำไมดาถึงตอบแทนผมแบบนี้
“โอ๊ย ปล่อยนะ จะให้กูทนอยู่กับมึงแบบนี้หรอ จนก็จน จะมีปัญญาเลี้ยงกูหรอ”
“อีดา!!”
เพี้ยะ!!
“มึงก็อยู่เลี้ยงลูกมึงไปละกัน กูไม่ทนอีกแล้ว กูจะกลับบ้าน”
“มึงทำกับกูแบบนี้ได้ไง ห๊ะ!! อีสำส่อน” ผมเริ่มด่าเธอเสียงดัง จนพ่อกับแม่เข้ามาห้าม เพราะต่างจังหวัดคนเข้าบ้านนอนกันเร็วทำให้ตอนนี้เสียงของผมดังไปทั่วหมู่บ้าน
“จะด่าอะไรก็ด่าไปเถอะ กูไม่มีทางอยู่กับคนจนๆ แบบมึงหรอก”
ดาสะบัดตัวเดินหนีเข้าไปในบ้าน ผมเสียใจล้มลงไปกองกับพื้นร้องไห้โฮจนชาวบ้านเริ่มออกมาดูกัน พอนึกขึ้นได้ผมรีบวิ่งตามดาเข้าไปในบ้านแต่ก็ไม่พบเธออยู่ในบ้านแล้ว ผมมองเข้าไปในเปลลูกชายก็เห็นว่ากำไลข้อเท้าที่ผมซื้อให้ลูกถูกดาขโมยไปแล้ว
ผมวิ่งออกมานอกตัวบ้านเห็นดาขึ้นรถออกไปกับใครก็ไม่รู้ ผมพยายามวิ่งตามไปแต่ก็ไม่ทัน โทรศัพท์อะไรผมก็ไม่มี พยายามจะติดต่อดาก็ไม่รู้ว่าจะติดต่อยังไง ผมเดินเข้าบ้านโดยไร้วิณญาณเหลือบไปเห็นกระดาษแผ่นเล็กๆ วางอยู่ข้างๆ เปลลูกชาย ผมหยิบขึ้นมาอ่านด้วยใจที่สั่นเท่า ข้อความในกระดาษนั้นเขียนว่า
“กูไม่มีทางยอมลำบากกับมึงหรอก ไอ้กระจอก เด็กนั่นกูก็ไม่มั่นใจหรอกนะว่าเป็นลูกมึง เพราะตลอดเวลาที่กูคบกับมึง กูกับพี่นนท์ก็แอบมีอะไรกันมาตลอด ถ้ามึงจะฆ่ามัน หรือเอามันไปทิ้งที่ไหนก็แล้วแต่มึงเลย กูขอไม่นับว่ามันเป็นลูกกูอีกต่อไป ต่อไปนี้มึงอย่าคิดตามหากู ถ้ากูเจอหน้ามึงกูจะสั่งให้คุณพ่อฆ่ามึงทิ้ง”
ผมทั้งโกรธทั้งเสียใจ ผมก้มลงไปมองลูกชายที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่ในเปลด้วยความสับสน เด็กนี่ไม่มีเค้าโครงของผมเลยแม้แต่น้อย หรือจะไม่ใช่ลูกผมจริงๆ
“โถ่เว่ย!!”
“อุแว้! อุแว้!”
“มึงจะร้องทำเหี้ยไรวะ ต่อไปนี้มึงไม่ใช่ลูกกู มึงมันลูกกะหรี่!!”
“อุแว้! อุแว้! อุแว้!!”
“ไอ้ทศ! มึงจะเสียงดังอะไรนักหลานกูตื่นเลยเห็นมั้ย” แม่ผมเดินเข้ามาเห็นลูกผมแหกปากร้องไห้เสียงดังจนตัวแดงก็เข้ามาอุ้มแล้วพาเดินออกไปนอกบ้าน
“ช่างแม่มันดิ ปล่อยให้มันร้องจนตายไปเลยยิ่งดี”
“ไอ้ทศ มึงพูดแบบนี้ได้ไงวะ นี่ลูกมึงนะ”
“ลูกกะหรี่สิไม่ว่า”จากความรักแปลเปลี่ยนเป็นความเกลียด ผมเดินออกจากบ้านไปซื้อเหลากลับมานั่งกินจนเมามาย แล้วตื่นขึ้นมาอีกทีกลางดึกพ่อกับแม่ผมนอนหลับไปแล้ว ผมเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าในหัวตอนนั้นคือผมต้องตามไปฆ่าอีดากับไอ้ชั่วนนท์ให้ได้ ผมเดินลงมาจากชั้นสองของบ้านกำลังจะเปิดออกจากบ้านไป
“อุแว้!! อุแว้!!!” ลูกชายผมที่นอนหลับสนิทอยู่ในเปล อยู่ๆ ก็ร้องขึ้นมาเสียงดัง แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเดินออกมาจากตัวบ้านแล้วไม่หันกลับไปอีกเลย ทิ้งให้เด็กนั่นร้องไห้อยู่แบบนั้น ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงเข้าไปอุ้มมาปลอบแล้ว แต่ตอนนี้ไม่ใช่ ความคิดของผมเปลี่ยนไปแล้ว
“กูฆ่าอีดากับไอ้นนท์เสร็จเมื่อไหร่”
“กูจะกลับมาฆ่ามึงแน่ จำไว้ มึงไม่ใช่ลูกกู”
ความคิดชั่วช้าเกิดมนุษย์ กัดกินจิตใจของผมจนหมดสิ้น ผมจะฆ่าพวกมันคนที่ทำให้ชีวิตผมพังไม่เป็นท่าแบบนี้ ไม่สนว่ามันจะเคยเป็นเมียหรือเป็นลูกผม
ผมนั่งรถมากรุงเทพจุดหมายคือบ้านนายพล เจ้านายเก่าของผม ใช้เวลาหลายวันจนกว่าจะมาถึงผมต้องต่อรถหลายต่อเพราะไม่ค่อยมีเงิน จนผมมาถึงหน้าบ้านนายพลผมด่อมๆ มองๆ อยู่นานก็ไม่เห็นรถจอดอยู่ในโรงจอดรถ สงสัยคงจะไม่มีคนอยู่บ้าน ผมทำท่าจะหันหลังกลับแต่ก็มีเสียงชายคนหนึ่งตะโกนตามหลังออกมา
“ไอ้ทศ นั่นมึงใช่มั้ย” เป็นเสียงของลุงมิ่งคนสวนประจำบ้าน ผมรู้จักกับแกมานานตั้งแต่สมัยเป็นทหาร
“เอ่อ ครับ”
“หายหน้าหายตาไปซะนาน ไปไหนมาวะ”
“ผมกลับไปเยี่ยมบ้านที่ต่างจังหวัดน่ะลุง”
“เออๆ มึงจะกลับมาทำงานหรอวะ”
“เอ่อครับ วันนี้ไม่มีใครอยู่หรอลุง”
“เขาไปช่วยงานแต่งคุณหนูดาน่ะ เพิ่งกลับมาจากเมืองนอกไม่ถึงวันก็แต่งงานซะละ” เมืองนอกห่าไรล่ะ ที่จริงคือมันตอแหลทั้งนั้น ผมถามลุงแกจนรู้ว่างานแต่งจัดอยู่ที่ไหน พอได้คำตอบผมก็มุ่งหน้าไปทันที
ผมพกปืนมาหนึ่งกระบอกเตรียมมาเพื่อจะใช้ฆ่าอีดากับไอ้นนท์ชายชู้โดยเฉพาะ ผมค่อยๆ เดินเข้าไปในงาน ผมทำท่าเป็นเด็กเสริฟ ค่อยๆ เดินเข้าไปให้ใกล้ตัวไอ้สองคนนั้นให้มากที่สุด
“ถึงเวลาเจ้าบ่าวสวมแหวนแล้วครับ” เสียงนายพิธีดังขึ้น ไอ้ชั่วนนท์กำลังจะสวมแหวนใส่นิ้วนางข้างซ้ายให้อีดา ผมไม่รอช้าชักปืนออกมาลั่นไกรใส่ไอ้สัตว์นนท์ทันทีหนึ่งนัด
ปั๊ง!!!
กริ๊ดดดดดดดดด!!!!! เสียงอีดากรีดร้องเสียงดัง พร้อมกับความวุ่นวายภายในงาน แขกแต่ละคนพากันวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน ร่างของไอ้นนท์ล้มลงนอนกับพื้น ตรงกลางกระโหลกมีรูขนาดใหญ่ เลือดไหลออกมาไม่หยุด ไอ้นนท์มันตายคาที่ ณ ตรงนั้น ผมชักปืนกำลังจะลั่นไกรใส่อีดาอีหนึ่งนัดทันใดนั้น
ปั๊ง!!!!
กระสุนปืนจากที่ไหนสักที่เฉี่ยวมาโดนมือผม ทำให้ปืนที่ผมถืออยู่หลุดมือไป
ปั๊ง!!!!
กระสุดนัดที่สองถูกเจาะเข้าบนต้นขาข้างซ้ายของผม ผมล้มลงกับพื้น พยายามจะตระเกียกตระกายไปคว้าปืนที่อยู่ตรงหน้าหมายจะใช้มันยิงใส่อีดาให้มันตายตกไปพร้อมกับชู้รักของมัน
ปั๊ง!!!
กระสุนนัดที่สามถูกยิงเข้าต้นขาข้างขวาของผมอีกหนึ่งนัด ผมรู้สึกเจ็บจนแทบขยับไม่ได้ ผมไม่ละความพยายาม คลานไปหยิบปืนเอามาถือได้สำเร็จ
ปั๊ง!!!
กระสุนนัดนี้เฉียวไปโดนหัวไหล่ข้างซ้ายอีดาจนมันล้มลงข้างชายชู้ของมัน เสียงกรีดร้องของแขกเรือดังระงมไปทั่วงาน ใบหน้าของผมปรากฏรอยยิ้มอย่างพึงพอใจ อนาคตจะเป็นยังไง ผมจะได้รับโทษประหารชีวิตหรือจำคุกตลอดชีวิต ก็ช่างแม่มัน ผมไม่สนใจอีกแล้ว เพราะผมได้ทำในสิ่งที่อยากทำสำเร็จแล้ว ถึงแม้จะไม่ได้กลับไปฆ่า นิวเยียร์ อดีตลูกชายของผม แต่ผมก็มีความสุขแล้วที่อีดามันเป็นแบบนี้
ผมได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิต ข้อหาฆ่าคนตายโดยเจตนา ผมได้ข่าวว่าอีดามันยังไม่ตาย และตอนนี้มันแต่งงานใหม่กับนักการเมืองคนหนึ่งไปแล้ว ผมใช้ชีวิตในคุกแบบไม่สนโลก ผมได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่างภายในคุก นิสัยของผมดิบเถื่อนขึ้นมามากกว่าแต่ก่อน ผมไม่ใช่ทศคนเดิม ผมสักลาย ฝังมุก และผมเล่นยาที่มีคนแอบลักรอบเอาเข้ามา ตอนนี้ผมเป็นขาใหญ่ภายในคุก ถึงผมจะเพิ่งเข้ามาได้ไม่กี่ปีก็เถอะ ผมไล่เก็บพวกขาเก่าจนมันกลัวหัวหด ยิ่งมันรู้ว่าผมติดด้วยคดีฆ่าคนแล้วมันยิ่งกลัว
ผมได้ลองเปิดใจเย็ดตูดครั้งแรก มันก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิด ผมมีอำนาจประมาณนึงมีกะเทยมาเสนอเป็นเมียผมหลายคน ทั้งกะเทยมีนม กะเทยมีหี หรือพวกเกย์ แต่ผมไม่ได้สนใจพวกมันเท่าไหร่ มีบ้างบางครั้งที่ผมจะเรียกพวกมันมาเย็ด แต่ก็ไม่ค่อยบ่อย เพราะผมรังเกียจพวกกะเทย พวกตุ๊ด พวกเกย์ มาตั้งแต่สมัยวัยรุ่น
ตอนนี้ผมอายุ 40 ปี ผมใช้ชีวิตในคุกมาแล้ว 13 ปี ตอนนี้ผมได้ลดโทษเหลือ 30 ปี และมีโอกาสจะได้ลดเพิ่มถ้าผมประพฤติตัวดี ผมไม่ได้ข่าวพ่อกับแม่เลยตั้งแต่ตอนที่เข้าคุก และก็ไม่รู้ว่าพวกท่านรู้หรือเปล่าว่าผมติดคุก ป่านนี้พวกท่านคงแก่กันมาก ผมไม่รู้ว่าป่านนี้ลูกอีดามันเป็นยังไงบ้าง พ่อกับแม่ผมได้เลี้ยงมันต่อมั้ย ถ้ามันยังมีชีวิตอยู่คงจะโตมากแล้ว
“531 มีญาติมาเยี่ยม” เสียงผู้คุมตะโกนขึ้น ทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์ นั่นคือหมายเลขประจำตัวของผม ผมนึกแปลกใจที่อยู่ๆ ก็มีญาติมาเยี่ยมผม ผมโดนคุมตัวออกไปตรงที่เยี่ยมญาติ สายตาของผมเหลือบไปเห็นเด็กผิวขาวคนหนึ่งตัวเล็กๆ จากสายตาผมมองไม่ออกว่าผู้ชายหรือผู้หญิง เด็กนั่นกำลังนั่งรอผมและส่งยิ้มมาให้ผมอยู่
“พ่อจ๋า พ่อทศใช่มั้ยจ๊ะ”
“อีดา!!!” ภาพที่ผมเห็นคือหน้าตาของเด็กคนนั้นมีความคล้ายคลึงกับอีดามาก เพียงแต่ ขาวกว่า เด็กกว่า และถ้าให้พูดตรงๆ คือ สวยกว่าอีดาหลายเท่า
“พ่อจ๋า นี่หนูเอง”
“หนูนิว นิวเยียร์ไงจ๊ะพ่อ”
“นิวเยียร์…” ผมพูดออกมาเบาๆ
นี่เรื่องจริงใช่มั้ย ผมอึ้งพูดไม่ออกกับภาพที่เห็นตรงหน้า ใจผมกระตุกจนรู้สึกแน่นหน้าอก อยู่ๆ น้ำตาก็พลันไหลออกมาจากเบ้า ผมร้องไห้ออกมาด้วยความรู้สึกมากมาย ความคิดที่อยากจะฆ่าเด็กนี่ทิ้ง แปลเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น ผมรู้สึกเอ็นดูอย่างบอกไม่ถูก ผมเพิ่งได้เห็นหน้ามันครั้งแรกในรอบหลายปี
แต่ความคิดชั่วช้าก็ผุดขึ้นมาในหัวผมอีกว่านี่คือลูกอีดากับชู้ เหมือนความรู้สึกของผมตีกันไปมา ผมเกลียดเด็กคนนี้ เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกผม
“กูไม่ใช่พ่อมึง!!”
“มึงมันลูกกะหรี่!!!”
Talk : ตอนแรกพยายามจะปูโครงเรื่องก่อนครับ ไม่อยากให้มันสั้นเกินไป —— เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ผมลองเขียนครับ ผมไม่รู้ว่าจะถูกใจกันหรือเปล่า ยังไงชอบไม่ชอบแนะนำได้นะครับผมพร้อมปรับปรุงเสมอ แล้วก็ขอฝากตัวด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ ชอบคับ ชอบ รีบมาต่อไวๆ {:5_120:}ขอบคุณครับ{:5_120:} ขอบคุณครับ อยากอ่านต่ออีกเนื้อเรื่องน่าสนใจ รีบมาต่อนะคับ รอมาต่อครับ เนื้อเรื่องดีมากเลยครับ การจัดบรรทัดอ่านง่ายมาก โดยรวมชอบมากครับ รอติดตามตอนต่อไปครับ เนื้อเรื่องน่าสนใจน่าติดตามคับ ลุ้นตอนต่อไปขอบคุนคับ ขอบคุณครับ ดีมากเลยครับ. รออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับ สนุกมากครับ ขอบคุณ เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนครับผม น่าติดตามมากครับ ขอบคุณ มันส์แน่ ฝังมุกด้วย{:5_120:} เรื่องน่าน่าติดตามมาก ขอบคุณครับ