หนุ่มน้อยโดนเปิดซิง ep.3 ตอน เขมต้องรอด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Pangpon12 เมื่อ 2025-10-7 11:12ต่อเลยครับ อะอะอะ อย่าลืมไปอ่านสองตอนก่อนหน้านี้กันก่อนนะครับไม่นั้นจะไม่ต่อเนื่องอิอิ
#เขมต้องรอด#
ในที่สุดเขมก็รอด แต่สะภาพไม่ต้องพูดถึงไม่ต่างจากอีเริงในละครแม้แต่นิดเดียว ทั้งเนื้อทั้งตัวเต็มไปด้วยรอยดูดรอยแดงเขียวช้ำไปหมด และที่หนักสุดก็คือรูรักของเขม มันปวดแสบปวดร้อนราวกับมีใครตำพริกขี้หนูสวน แล้วเอามายัดไว้อย่างนั้นเลยครับ มันรู้สึกแสบจนแทบขาดใจ แค่หายใจยังไม่อยากจะหายใจเลยด้วยซ้ำ
สะภาพเขมในตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับคนติดเตียง จะขยับตัวยังยากเลย ได้แต่นอนคว่ำหน้าซบไปกับหมอน พร้อมกับอ้าขาออกกว้างเพื่อบรรเท่าอาการปวดที่รู ภาพเหตุการเมื่อคืนยังติดตาเขมไม่ลืม ทุกการกระทำของพ่อชาญมันโหดร้ายสะเหลือเกิน ไม่มีแม้แต่ความปราณีใดๆให้เขมเลยสักนิด แกทั้งกัดทั้งดูดอย่างบ้าคลั้ง กระแทกควยแท่งใหญ่เท่าแขนเด็ก เข้ามาอย่างโหดเหี้ยม เหมือนซาตาลในคราบมนุษย์ แถมยังได้ฝากรอยแผลไว้บนเรือนร่างเขมเต็มไปหมด กว่าที่ทุกอย่างจะสิ้นสุดลงเขมก็สลบคาควยพ่อชาญไปสะแล้ว
พ่อชาญตื่นแต่เช้า หายออกไปนอกห้อง ส่วนเขมก็ยังคงนอนตายซากอย่างคนหมดสะภาพอยู่บนเตียง จนได้ยินเสียงเรียกที่คุ้นหูของคนที่คุ้นชิน เสียงที่ปลุกเขมในตอนเช้าทุกๆวันก่อนไปโรงเรียน
"เขมครับ ตื่นได้แล้วครับลูก" เสียงกระซิบที่หูเบาๆ แค่ไม่กี่ครั้งเขมก็รู้สึกตัว พยายามยกหัวชูขึ้นเพื่อมองหน้าคนที่เรียก ด้วยสายตาที่พร่ามัวทำให้ภาพคนตรงหน้าดูเลือนลาง จนกระทั่งม่านตาค่อยๆขยายเปิดกว้าง จากนั้นภาพคนตรงหน้าก็ค่อยๆชัดขึ้นอย่างถนัดตา
"ลุกไหวไหม พ่อทำข้าวต้มมาให้ กินเสร็จจะได้กินยาสะ" พ่อชาญพูดพร้อมกับเผยรอยยิ้มที่มุมปาก เสียงอ่อนนุ่มต่างจากพ่อชาญคนเมื่อคืนอย่างสิ้นเชิง เขมก็ได้แต่มองหน้าพ่อชาญจนนิ่งไป ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาแห่งความเจ็บปวด จากนั้นเขมก็ซบหน้าลงกับหมอนอีกครั้ง พร้อมกับบรรยากาศภายในห้องที่เงียบสนิดลง
มือหนาของพ่อชาญค่อยๆลูบไปที่ใบหน้าของเขมอย่างอ่อนโอน จากนั้นพ่อชาญก็ก้มลง พร้อมกับกดจูบลงไปที่แก้มของเขม แค่ริมฝีปากพ่อชาญโดนแก้ม ร่างกายเขมก็สั่งให้เบี่ยงหน้าหลบในทันที เขมไม่รู้หรอกว่าพ่อชาญจะรู้สึกยังไงบ้าง กับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ตัวเขมยังไม่พร้อมที่จะมองหน้าพ่อชาญในตอนนี้ เขมแค่อยากอยู่คนเดียว เพื่อลืมเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น เพราะพ่อชาญคนเมื่อคืนมันโหดร้ายเกินกว่าที่เขมจะรับได้
"งั้นให้พ่อป้อนนะครับคนเก่ง" พ่อชาญทำเหมือนอย่างกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น แกดูนิ่งมาก มากสะจนเขมเองก็ไม่รู้ว่า พ่อชาญจะรู้ตัวบ้างไหมว่าได้ทำอะไรลงไป
"เดี๋ยวพ่อพยุงให้เขมนั่งนะ พ่อจะป้อนเขมเอง"
"ไม่...เขมไม่กิน เขมขออยู่คนเดียว" และแล้วเขมก็พูดความต้องการของตัวเองออกมา
"แต่..."
"นะครับพ่อ เขมขอร้องละปล่อยเขมอยู่คนเดียวได้ไหม เขมขอแค่นี้จริงๆ" คำพูดที่ฟังเหมือนคนสิ้นหวัง ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา ร่างกายที่บอบช้ำไปทั้งตัว ทำได้ก็แค่พูดอ้อนวอนกับคนที่อยู่ตรงหน้า เพื่อขอความเห็นใจ
"อืม...โอเค งั้นพ่อว่างข้าวต้มกับยาไว้ตรงนี้นะ เขมอย่าลืมกินด้วยละ" พูดจบพ่อชาญก็ลูบหัวเขมอย่างเบามือ ก่อนที่แกจะพูดต่ออีกว่า
"พ่อโทรลาครูให้แล้ว วันนี้เขมนอนพักผ่อนอยู่บ้านละกัน" เขมไม่ตอบ พ่อชาญก็เลยพูดต่อว่า
"งั้นพ่อไปทำงานก่อนมีอะไรเขมโทรหาพ่อได้ตลอดเลยนะ" เขมยังคงไม่ตอบสนองใดๆทั้งสิ้น ยังคงนอนซบหน้ากับหมอนอยู่อย่างนั้น จนกระทั้งพ่อชาญเดินออกจากห้องไป
พอพ่อชาญออกไป เขมก็พยายามขยับตัว แต่ความปวดมันทำให้เขมขยับตัวได้โคตรจะลำบาก แค่จะพลิกตัวยังไม่ได้เลย สรุปวันนั้นทั้งวันเขมนอนหลับด้วยความเพลียอยู่ในท่านั้นจนเกือบเย็น พอรู้สึกตัวเขมก็คิดแค่ว่า จะต้องพาตัวเองออกจากห้องพ่อชาญให้เร็วที่สุด ถึงจะเจ็บปวดมากแค่ไหน แต่เขมก็ต้องเอาตัวเองกลับไปที่ห้องตัวเองให้ได้
เขมกัดฟันลุกขึ้นยืนอย่างทรมาน จากนั้นก็เดินขาฉีกไปที่ห้อง แต่ก่อนไปเขมก็ได้เอายากับนมและขนมไปด้วย เพราะเขมจะไม่มีวันออกจากห้องอีกเด็ดขาด พอเข้าห้องได้เขมก็จัดการล็อคห้องอย่างแน่นหนา พร้อมกับปิดหน้าต่างลงกลอนทุกบานจนเรียบร้อย จากนั้นก็กินนมต่อด้าวยาแก้ปวดแล้วก็นอนคว่ำหน้ากางขาออกกว้างตามเดิม
"ฮือออออ เจ็บบบบ" เขมได้แต่ร้องไห้กับตัวเอง เพราะไม่ว่าจะขยับตัวท่าไหน ความเจ็บปวดก็จะถาโถมเข้ามาทุกครั้ง เขมทำได้ก็แค่นอนนิ่งๆไม่ลุกไม่ขยับจนเวลาล่วงเลยไป อยู่ๆภาพเหตุการเมื่อคืนก็แล่นเข้ามาในหัว เขมรู้สึกเสียวแปลกๆไปทั้งตัว แค่นึกภาพตอนพ่อชาญลงลิ้นไล่เลียไปตามผิวหนังเขม มันทำให้เขมเสียววูบวาบอย่างบอกไม่ถูก และแล้วเจ้าหนอนน้อยของเขมมันก็แข็งตัว เขมตกใจกับตัวเองจนต้องเอามือไปจับดู แล้วก็ได้พบเข้ากับของจริง เจ้าหนอนน้อยมันแข็งจนแทบแตก
"เชี่ย...เราเป็นอะไรเนี่ยยย"
"ห๊ะ...หรือว่าเราจะติดใจลีลาพ่อเข้าแล้ววะเนี่ยยยย" เสียงในหัวมันก็ดังขึ้น ร่างกายมันเริ่มตอบสนองกับภาพในหัว
"ไม่ ไม่นะเขม มึงห้ามคิดอะไรบ้าๆนะเขม"
"มึงติดใจแล้วเขม มึงติดใจลีลาพ่อชาญแล้วจร้าาา"
"ม๊ายยยยยยย ไม่จริง......" เชี่ย เขมตีกับเสียงในหัวฉ่ำมาก และแล้วเขมก็ต้องสะดุ้ง เพราะอยู่ๆพ่อชาญก็เคาะประตูเรียกสะเสียงดัง
"เขมเป็นอะไรรึเปล่า เปิดประตูให้พ่อหน่อย เขมเปิดประตูเดี๋ยวนี้ ปัง ปังงงง" พ่อชาญทุบประตูดังลั่นไปทั้งห้อง เหตุก็น่าจะเกิดจากที่เขมทะเลาะกับเสียงในหัวร้องออกไปจนลืมตัว
เขมเลิ่กลั่กไม่ไหว แล้วก็ไม่ตอบไม่อะไรทั้งนั้น นอนให้นิ่งที่สุด แต่พ่อชาญนะสิทุบประตูจนแทบจะพังแล้วตอนนี้
"ถ้าเขมไม่เปิดพ่อจะพังประตูเข้าไปแล้วนะ" แค่นั้นละครับเขมตกใจจนทำอะไรไม่ถูกกันเลยทีเดียว รีบตอบพ่อชาญออกไปอย่างลนลาน
"อะอะ ไม่มีอะไรครับพ่อ เขมแค่ตกใจจิ้งจกเองครับ" เอาวะคิดอะไรได้ก็พูดออกไปก่อนไม่นั้นประตูพังแน่"
"งั้นเปิดประตูให้พ่อได้ไหม พ่อซื้อข้าวกับขนมมาให้ด้วยนะ" อีเตี้ยเอาไงดีละทีนี้ เสียงในหัว
"เขมไม่หิวครับ ไว้เขมหิวเขมจะออกไปกินเองครับพ่อ"
"งั้นก็ได้ พ่อจะเอาวางไว้บนโต๊ะกินข้าวนะ" เชี่ยย อยู่ๆก็ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก วันนี้พ่อชาญมาแปลก หรืออาจจะเป็นไปได้ว่าพ่อชาญคนเดิมได้กลับมาแล้ว พ่อชาญคนที่เขมรัก พ่อชชาญคนที่อ่อนโยนของเขม
และแล้วเสียงด้านนอกห้องก็เงียบลง เขมก็ไม่ได้ออกไปนอกห้องเลย ยังคงเก็บตัวอยู่ในห้องตามเดิม เออเขมลืมบอก พ่อชาญทำงานที่การไฟฟ้า เป็นถึงรองหัวหน้าที่หนุ่มที่สุด หล่อเข้มโปรไฟล์ถือว่าดีมาก เป็นหนุ่มหล่อไฟแรงเลยละ แต่มันแปลกตรงที่แม่หนีไปกับชู้ได้ไงในเมื่อพ่อชาญเพรียบพร้อมสะขนาดนี้ เรื่องทะเลาะให้เขมได้เห็นได้ยินก็ไม่มี อยู่ๆแม่ก็หนีไปเองเฉยๆ แปลกจริงๆ ถามพ่อชาญก็ไม่มีคำตอบ แกบอกแค่ว่าแม่หนีไปกับชู้ จะโทรถามแม่ แม่ก็ดันเปลี่ยนเบอร์ เขมก็เลยไม่หาคำตอบอีกต่อไป
หนึ่งคืนผ่านไป ย่างเข้าวันที่สองเขมก็ยังไม่ยอมออกจากห้อง เสบียงที่เตรียมเอาไว้ก็เริ่มหมดลง พ่อชาญก็ได้แต่เรียกให้กินข้าวทั้งเช้าเที่ยงและก็เย็น แต่พอเขมบอกไม่กินแกก็เงียบไป และแล้วก็เข้าคืนที่สอง เขมอาการเริ่มดีขึ้นมาก ลุกนั่งได้เกือบเหมือนปกติแล้ว เขมนอนเล่นอยู่บนเตียง คิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปเรื่อย จนเวลาผ่านไปไม่นานพอควร จู่ๆภาพเหตุการณ์ในคืนนั้นก็ลอยเข้ามาในหัวอีกครั้ง รสจูบของพ่อชาญมันยังตราตรึงใจ จนเขมไม่สามารถลบภาพนั้นออกไปได้เลย ทุกสัมผัสมันทำให้เขมรู้สึกเสียววาบไปทั้งตัว และแล้วเขมก็หลุดเข้าไปในโลกแห่งจิตตนาการนั้นจนได้ มือเขมค่อยๆล้วงเข้าไปในเสื้อ ปลายนิ้วบี้เข้าไปที่หัวนม มืออีกข้างก็ล้วงเข้าไปในกางเกง เสร็จแล้วก็จินตนาการถึงลีลาอันร้อนแรงของพ่อชาญในคืนนั้น มันชักสาวลำควยอย่างเบามือ
"อ่าาาา ซื๊ดดดดด อ่าาาาา พ่อครับเขมเสียววว" และแล้วในที่สุดเขมก็ทำตามใจตัวเอง ปล่อยวางทุกอย่างลง ให้ร่างกายเป็นหนึ่งเดียวกัน มือหนึ่งลูบไล้ไปตามตัว อีกมือก็ชักลำควยอย่างเมามัน ส่วนในจินตนาการก็มีแต่ใบหน้าของพ่อชาญ จากนั้นก็ส่งเสียงร้องครางออกมา ทุกส่วนของร่างกายได้รวมเป็นหนึ่งเดียวกันได้อย่างลงตัว
"พ่อครับเขมเสียวเหลือเกิน อ๊าาาา ซื๊ดดดดด" เขมชักลำควยแรงและเร็วขึ้น ตามอารมณ์ที่กำลังลุกโชนในตอนนี้ พร้อมกับลำตัวที่บิดเกร็งอย่างรู้งาน
"อ่าาาาา อ่าาาาา โอ้ยยยย พ่อชาญครับเย็ดเขมแรงๆเลยครับ อ๊าาาาา" มือชักลำควยปากร้องครางเรียกชื่อพ่อชาญ อย่างเต็มปากเต็มคำ โดยไม่หลงเหลือความอายใดๆอีกต่อไป ลีลาเซ็กที่แสนจะร้อนแรงของพ่อชาญ ได้ทำลายกำแพงศีลธรรมของเขมลงจนหมดสิ้น เหลือเพียงก็แต่ใบหน้าของพ่อชาญ ที่เขมจินตนาการถึงอยู่ในตอนนี้ ทุกสัมผัสลิ้น ทุกรอยกัดและรอยดูดของพ่อชาญ มันได้กัดกลืนกินเขมจนราบคาบไม่มีชิ้นดี
"พ่อชาญ อ๊าาาาาา เขมไม่ไหวแล้วครับ อ่าาาาา อ๊าาาาาา" เขมเร่งมือชักลำควยตัวเองอย่างบ้าคลั่ง ลำตัวเริ่มเกร็งบิดเบี้ยวไปมา และแล้วในที่สุด ทำนบเขื่อนที่กักเก็บน้ำเอาไว้ก็ได้พังทะลายลงในพริบตา เสียงหายใจแรงและเหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก มือน้อยๆกำลำควยแน่นก่อนที่จะปล่อยทุกอย่างให้หลั่งไหลออกมาอย่างเนืองนองเต็มกางเกง
"อ๊าาาาาา ซื๊ดดดดดด อ่าาาาา" เสียงร้องครางครั้งสุดท้ายดังออกมาอย่างปลดปล่อยทุกอย่าง ก่อนที่สติจะเริ่มกลับมาอีกครั้ง
"เชี่ยยย นี่เราทำอะไรลงไปเนี่ยยยย" เขมตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น มองน้ำกามในมือตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อในสายตาที่เห็น
"นี่เราติดใจพ่อชาญเข้าแล้วจริงๆหรอ ม๊ายยยยย ไม่นะ....." ใครจะไปคิดว่าเหตุการณ์ในคืนนั้น มันจะทำให้เด็กคนหนึ่งเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ จากโดนขืนใจกลับกลายมาเป็นติดใจในรสชาตเซ็กของพ่อตัวเองสะงั้น เขมพยายามลบภาพในหัวออก แต่ก็ไม่สามารถลบมันออกจากหัวไปได้ ทุกท่างท่าลีลาของพ่อชาญมันยังคงฝังใจเขมอยู่ไม่หาย จนคืนแล้วคืนเล่าคนที่เขมจินตนาการถึงก็คือพ่อชาญทุกครั้ง เขมทำได้แค่พูดกับตัวเองว่า "ม๊ายยยยยยยยย มันไม่จริง......" แต่แล้วก็เป็นอย่างที่เห็น
เข้าวันที่สามที่เขมเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้อง แผลบนตัวก็หายดีแล้ว รวมถึงรูก้นก็ไม่รู้สึกเจ็บหรือปวดแล้วตอนนี้ เขมใช้เวลาอยู่แต่ในห้องเป็นเวลาสามวัน อาบน้ำทำทุกอย่างในห้องหมด ขนม นมเนย ที่เตรียมเข้ามาตั้งแต่วันแรก ก็หมดไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว วันนี้เขมเลยไม่ได้กินอะไรเลยทั้งวัน พ่อชาญซื้อข้าวมาให้ เขมก็ไม่ออกไปเอา ส่วนพ่อชาญก็เงียบจนเขมเองก็ชักจะแปลกใจไม่น้อย ตกเย็นวันอาทิตย์เวลาประมานหกโมงเย็น พ่อชาญมาเคาะประตูห้องอีกครั้ง พร้อมกับเสียงเรียก
"เขม....วันนี้พ่อซื้อข้าวผัดกุ้งของชอบเขมมาให้ด้วยนะ เปิดประตูให้พ่อหน่อยได้ไหม" พ่อชาญยังคงทำแบบนี้ทุกครั้ง แต่เขมก็บอกให้แกเอาไปว่างไว้บนโต๊ะกินข้าวเช่นเดิมเหมือนกัน แต่วันนี้เขมดันหิวนะสิครับ แต่จะให้ออกไปตอนนี้ก็คงไม่เอาดีกว่า
"โอเค งั้นพ่อเอาไปว่างไว้ที่เดิมนะ อย่าลืมออกมากินละ" ทุกอย่างเหมือนเดิมเป๊ะเลย แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือเขมหิวจนไส้กิวแล้วตอนนี้
เวลาผ่านไปสักประมาณหนึ่งชั่วโมงได้ครับ อยู่ๆพ่อชาญก็มาเคาะประตูบอกว่า จะไปซื้อเบียร์ที่หน้าปากซอย เขมพอได้ยินแบบนั้นก็เริ่มมยิ้มออกขึ้นมาทันที ในที่สุดก็มีหนทางสว่างแล้ว
พอเสียงพ่อชาญเงียบลง เขมก็รอประมาณสิบนาที่ จากนั้นก็ค่อยๆเปิดประตู ชะโงกคอออกไปนอกห้อง พร้อมกับมองซ้ายมองขวา พอเห็นว่าทางสะดวก เขมก็เลยรีบวิ่งไปยังห้องครัวอย่างเร็วไว พอไปถึงก็ยิบถุงใส่กล่องข้าว พร้อมกับขนม จากนั้นก็ไปเปิดตู้เย็นเอาทุกอย่างที่กินได้หอบใส่มือ จากนั้นก็วิ่งกลับห้องให้เร็วที่สุด จัดการปิดประตูล็อคอย่างแน่นหนาตามเดิม ก่อนจะพูดกับตัวเองอย่างอารมณ์ดีว่า
"อิอิ ในที่สุดก็ได้กินของอร่อยจนได้" แต่.....มันดันมีเสียงใครบางคนดังมาจากข้างหลังเขม ตอบกลับมาว่า
"กินให้อร่อยนะครับคนเก่ง....." เขมตกใจรีบหันไปแล้วก็ได้ชนเข้ากับ...................ของในมือร่วงลงที่พื้นกระจัดกระจาย
แค่นี้ก่อนนะครับ เอาไว้จะมาต่อให้นะ ก่อนอื่นเขมรอดจนได้ แต่ดูท่าแล้วเขมน่าจะถึงคาดอีกจนได้ เอาเป็นว่าค่อยมาลุ้นกันต่อในตอนต่อไปนะครับ ถ้าอยากให้มาลงเร็วๆ ก็แค่แสดงความคิดเห็นกันหน่อยนะครับ คนเขียนจะได้มีกำลังใจในการเขียนนะครับ
เขมต้องวาดลีลาให้เต็มที่ ให้พ่อละลายคามือ หลงรูไปไหนไหนไม่รอดถึงจะถูก จะได้สั่งซ้ายหันขวาหันได้ ด้วยความเป็นลูกมีทุนเดิมอยู่แล้วอ้อนมากๆหน่อย sexเด็จพ่อที่เป็นที่หมายปองของใครหลายๆคนไปไหนไม่รอดแล้ว เขมฟินแน่ มีคนผลิตน้ำป้อนให้ทุกวัน สนุกมากครับ เขมต้องแสดงลีลาให้พ่อชมแล้วล่ะ{:5_146:}{:5_120:} เย้ๆๆๆมาแล้ว งั้นขอต่อเลยได้ไหมลุ้นมากกกก พอดีเลย3วันพุธ-ศุกร์รูหายปวดแล้ว พ่อชาญก็เอาต่อได้ เขมพักยาวอีก2วัน วันจันทร์ไปเรียน555555555 เม้นท์ไปเรื่อยไปเปื่อย{:5_130:}{:5_130:} มันถึงเวลาที่น้องเขมต้องร่านแล้วววว5555 คือดีลุ้นตามไม่ไหว แต่ที่แน่ๆน้องเขมโดนแน่นอนอิอิ สนุกมากครับ ดอกม่วง ตอบกลับเมื่อ 2025-10-4 19:34
พอดีเลย3วันพุธ-ศุกร์รูหายปวดแล้ว พ่อชาญก็เอาต่อได้ เ ...
ไม่ให้เขมได้พักหน่อยหรอครับอิอิ ขอบคุณมากครับ armokung ตอบกลับเมื่อ 2025-10-4 17:28
เขมต้องแสดงลีลาให้พ่อชมแล้วล่ะ
รู้ได้ไงเนี่ยยย5555 ขอบคุณนะครับ ไหนแล้วต้องจัดให้หลงนะเขมเอาให้ลงวันละสามน้ำเลย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เขมเอ้ยตามใจสั่งเหอะ555ยังไงๆพ่อก็รักก็นะ5555 เขมเอ้ยตามใจสั่งเหอะ555ยังไงๆพ่อก็รักก็นะ5555 คำปุ้ย ตอบกลับเมื่อ 2025-10-4 23:36
เขมเอ้ยตามใจสั่งเหอะ555ยังไงๆพ่อก็รักก็นะ5555
ใจเขมอะมันไปนานแล้ว แต่ขนาดของพ่อชาญนะสิเขมจะสู้ไหวไม่แค่นั้นแหละ5555 สนุกมากครับ เชียร์เขมให้สยบพ่อ