ความลับ(ลับ)ในการเดินทาง ของ "ผมและพ่อ" ตอนที่5
ตอนที่ 5ความเดิมตอนที่แล้ว......... พอถึงห้องน้ำผมมองอยู่ว่ามีห้องน้ำห้องไหนว่างไหมเพราะถ้าฉี่โถ ฉี่คงจะกระเด็นเลอะเทอะแน่นอน แต่ดันไม่มีห้องน้ำว่างเลย ผมจึงต้องยืนฉี่ที่โถฉี่โถฉี่มีอยู่ประมาณ 6 โถ แขวนป้ายชำรุดไปแล้ว3 โถทำให้เหลือแค่ 3แต่โถแรกเป็นโถฉี่ของเด็ก ผมจึงไปฉี่ที่โถในสุดด้วยความที่ผมกลัวเลอะฉี่ จึงต้องยืนห่างๆโถหน่อย ส่วนพ่อก็เดินตามหลังผมมาแล้วก็มายืนฉี่โถข้างๆผม“เอ้ยๆๆ..อ้วนนนน......ควยใหญ่ใช้ได้เลยน๊าาาาาาได้พ่อมาเต็มๆเลย” พ่อพูดแถมหัวเราะอย่างภูมิใจ “โหยยยยย...พ่อมาแซวอะไรตรงเนี๊ย.... ดิวก็อายเป็นนะ” ผมหน้าแดงเมื่อโดนพ่อแซว “อายไมวะ....... น่าภูมิใจออกพ่อรักอ้วนมากไง พ่อเลยให้อ้วนมาเยอะ หืมมมม...หัวชมพูด้วยนะเรา” ปกติกับเพื่อนก็เห็นของกันบ่อยแต่ผมไม่รู้สึกเขินอายเลย แต่ตอนนี้ผมรู้สึกเขินมากๆเฉพาะคนที่ชมว่าผมควยใหญ่ เป็นพ่อของผมเองพ่อฉี่เสร็จก่อนผม พ่อเลยบอกผมว่าเดี๋ยวพ่อจะออกไปโทรศัพท์รอข้างนอกนะจริงๆแล้วผมก็อยากหันไปมองดูควยพ่อตอนที่ยืนฉี่โถข้างๆเหมือนกันแต่ก็ยังกล้าๆกลัวๆ ไม่กล้ามองเลยได้แต่ก้มหน้ามองควยตัวเองจนฉี่เสร็จ
หลังจากที่ซื้อของฝากเสร็จเรียบร้อย ผมกับพ่อก็เดินทางต่อไปบ้านพ่อหาญบ้านพ่อหาญอยู่ อ.โพนพิสัย “ฮัลโหล เพื่อนกูถึงตัวอำเภอละ มึงรออยู่ตรงไหนว่ะ……อ่อๆ...โอเคๆ....รอตรงนั้นเลยเดี่ยวกูขับรถไปรับ” ตอนนี้ผมไม่ได้หลับแล้ว พ่อเลยพยายามพูดเพราะๆ หลีกเลี่ยงคำหยาบแต่บางทีก็หลุดพูดไปบ้างด้วยแม่ผมเป็นครู เลยอยากให้พ่อกับแม่เป็นตัวอย่างที่ดีของลูกๆ ขับรถไปไม่นาน ก็เจอพ่อหาญ ยืนรออยู่หน้าตลาดสด ใกล้ๆที่ว่าการอำเภอ “สวัสดีครับพ่อหาญ” ผมยกมือไหว้พ่อหาญ “เอ้าๆๆ หวัดดีลูก เป็นไงสบายดีนะ โห ตัวโตขึ้นมากเลยนะ ปีที่แล้วยังดูตัวแค่นี้(แค่ไหล่)อยู่เลย” พ่อหาญรับไหว้แล้วโผเข้ามากอดผม แต่ด้วยที่ผมยังไม่ทันตั้งตัว มือของผมดันแกว่งไปโดนเป้าของพ่อหาญรู้สึกเหมือนหลังมือของผมจะสัมผัสอะไรนูนๆในกางเกงของพ่อหาญในใจก็คิดว่า “สงสัยพ่อหาญจะไม่ได้ใส่กางเกงในแน่ๆ ลำแข็งจังแฮะ” ตอนนั้นพ่อหาญใส่กางเกงผ้ายืดบางๆผมเลยคิดว่าต้อง เป็นควยพ่อหาญแน่ๆที่โดนมะกี้.....แต่ทำไมแข็งว่ะ.?????.......
พ่อหาญ อายุ 35ปี (เท่าพ่อ) รูปร่างสูง พอๆกับพ่อได้หน้าตาตี๋ๆ ใส่แว่น ผิวขาวเนียน หล่อเหมือนพระเอกเกาหลี ทำงานเป็นครูสอนภาษาอังกฤษและเป็นครูฝ่ายปกครอง เป็นคนพื้นเพ ที่จังหวัดนี้เลย ดูสุภาพอ่อนโยน แต่จริงๆแล้วเป็นพูดทะลึ่งๆตลกๆด้วยซ้ำและเป็นคนอารมณ์ดี
เวลาประมาณ บ่าย2โมง ก็ถึงบ้านพ่อหาญ ซึ่งที่บ้านพ่อหาญอยู่กันหลายคนมี พ่อหาญ ,พ่อตาพ่อหาญ(ปู่เส็ง)-65ปี ,ลูกสาวฝาแฝด(แก้วตา-ดวงใจ)-19ปี,น้าเย็น(น้องเมีย)-33ปี,น้าภู(น้องเขย)-30ปีส่วนแม่ยายกับเมียของพ่อหาญ เสียไปหลายปีแล้วพ่อหาญก็เลยเป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว ครองโสดมาปลายปีไม่ยอมมีเมียใหม่ซะที บ้านของพ่อหาญจะไม่ได้อยู่ในหมู่บ้านรวมกันเหมือนบ้านของชาวบ้านคนอื่นๆ แยกมาสร้างอยู่ที่นาของตัวเองเพราะมีที่หลายสิบไร่ หน้าบ้านติดถนน หลังบ้านเป็นทุ่งนาบรรยากาศดีมากๆ ยังกะโฮมสเตย์ เป็นบ้านชั้นเดียวมี 2 หลัง สร้างติดๆกัน บ้านหลังใหญ่จะเป็นที่พักของพ่อหาญ/ปู่เส็ง/พี่แก้วตา-พี่ดวงใจ ส่วนอีกหลัง หลังเล็กจะเป็นที่พักของน้าเย็นกับน้าภู ส่วนห้องสำหรับรับรองแขกจะอยู่หลังใหญ่ห้องด้านหลังสุด เปิดหน้าต่างก็จะเห็นห้องทุ่งนากว้าง
ผมเอากระเป๋าเสื้อผ้าทั้งของผมกับของพ่อเข้ามาเก็บในห้องพักเรียบร้อยพ่อหาญ เลยชวนไปจับปลาที่บ่อเลี้ยงปลาอยู่ที่นาห่างจากบ้านไม่ไกลมากแต่ถ้าเดินก็เหนื่อยอยู่พ่อหาญบอกว่าเดี๋ยวขับรถมอไซด์ไปกัน ปกติจะขับรถอีแต๊กไปพอดีเครื่องมันชอบติดๆดับๆ รอซ่อม (รถอีแต๊ก หรือรถไถนาเดินตามที่ชาวบ้านนำมาดัดแปลงต่อพวงด้วยเทรลเลอร์) คันแรกพ่อหาญจะเป็นคนขับผมนั่งตรงกลางพ่อนั่งท้าย คันที่2 จะเป็น พี่ภูกับพี่เย็น ส่วนปู่เส็งแกบอกจะเดินไปเองแกชอบบออกกำลังกาย ส่วนพี่แก้วตากับพี่ดวงใจ ให้อยู่เฝ้าบ้านเผื่อมีคนมาหาแล้วจะไม่เจอใคร
พอมาถึงกระท่อมที่พัก(เถียงนา) จะมีบ่อปลาอยู่ใกล้ๆพ่อหาญเขาจะเลี้ยงปลาไว้รอเวลามีเพื่อนมาเยี่ยมก็จะได้มาจับปลากันถึงเวลทุกคนก็เตรียมอุปกรณ์จับปลาและเปลี่ยนเสื้อผ้ากันส่วนผมกับน้าเย็น ไม่ลงจับปลาด้วยคอยนั่งรอเป็นกำลังใจให้บนฝั่ง ระหว่างเปลี่ยนเสื้อผ้าผมก็เผลอแอบมองแบบไม่ตั้งใจ(รึป่าวอิอิ) พ่อกางเกงในสีดำตัวจิ๋วรัดเป้าตุงนูนพอจะมองเห็นเป็นรูปทรงอยู่บ้างตามตัว-แขนมีรอยสักดูเท่มาก พ่อหาญใส่กางเกงในสีแดงเลือดนกพอเห็นเป็นตุงๆนูนๆอยู่บ้าง ผิวขาวเนียน ดูสะอาดสะอ้าน น้าภูใส่กางเกงในสีขาว ตุงๆไม่เห็นลำแต่ตรงหัวเห็นค่อยข้างชัดถึงจะตัวเล็กกว่าพ่อกับพ่อหาญ แต่ก็ดูสมส่วน หน้าท้องแบบราบ มีกล้ามอยู่บ้างส่วนปู่เส็งนุ่งผ้าขาวม้าตัวผอม มีรอยสักเต็มตัวยังกับคนเล่นของ ดูขลังและน่าเกรงขามมากๆ
จากนั้นก็เตรียมพื้นที่ เริ่มช่วยกันรื้อซากกิ่งไม้ขึ้นจากบ่อปลาโดยนขึ้นมาไว้บนขอบบ่อทั้ง 3 คนพนักแข่งกันหาปลาว่าใครจะหาได้เยอะกว่ากันใครแพ้จะถูกทำโทษ โดยให้คนชนะเป็นคนเลือกว่าจะทำโทษอะไร และต้องเสียเบียร์อีก 1 ลังด้วยเริ่มเวลาแข่งขันต่างคนก็ต่างหาปลา บางทีก็แกล้งมาแย่งปลากัน เห็นพ่อๆมีความสุขก็ดูเพลินดี พ่อกับพ่อหาญชอบแข่งกันว่า ปลากกูใหญ่กว่า ปลากมึงเล็ก แล้วก็ล้อกัน ทุกคนก็ขำสนุกสนาน บรรยากาศตอนนี้ดีมาก ลมพัดเย็นสบาย ไม่ร้อนเลย ผมหันไปดูน้าเย็นอีกทีแกก็หลับอยู่บนเถียงนาแล้ว ผมเลยลงมานั่งแถวๆขอบบ่อปลา ผมแอบมองน้าภูอยู่บ่อยๆ ด้วยว่ากางเกงในสีขาวเวลาเปียกน้ำมันจะแนบไปตามตัว มันทำให้ยิ่งเห็นลำได้ชัดเหมือนว่าน้าภูจะรู้ตัวว่าผมแอบมองอยู่ น้าภูจะทำทีดึงกางเกงในบ้าง จับที่เป้าบ้าง ลูบที่เป้าบ้าง แต่ทำเป็นไม่รู้ว่ามีคนแอบมอยู่ จนผมเผลอกลืนน้ำลายไปหลายที ในหัวก็คิด“โหหหหห…… คนอะไรว่ะ ตัวเล็กๆ แต่ทำไมซ่อนรูปจังว่ะ..หืมมมม ลำใหญ่เชียว ข้างนอกยังขนาดนี้ ข้างในจะขนาดไหนนะ......”
เวลาผ่านไปจนเกือบ 4 โมงเย็น พี่แก้วตาโทรมาหาน้าเย็นบอกให้บออกพ่อหาญหน่อยว่า กำนันเขามีธุระจะคุยด้วย บอกให้พ่อหาญไปหาที่บ้านกำนันหน่อยพ่อหาญจึงบอกว่าจะรีบไปรีบกลับ ส่วนพ่อกับน้าภูก็หาปลากันต่อ เวลาล่วงเลยมาจน 5 โมงกว่าๆ เวลาโพล้เพล้หรือผีตากผ้าอ้อมทุกคนก็พากันเก็บของเตรียมกลับบ้านกัน รถมอไซด์คันแรกพ่อหาญก็ขับไปบ้านกำนันแล้ว เลยเหลือแค่คันเดียว พ่อเห็นว่าทางค่อนข้างไกลเลยให้ผมนั่งรถกลับกับน้าเย็นน้าภูให้น้าเย็นขับน้าภูนั่งกลางส่วนผมนั่งท้ายส่วนพ่อบอกว่าเดี๋ยวจะเดินกลับเป็นเพื่อนปู่เส็งเอง
พอถึงบ้าน ผมหามือถือไม่เจอ ด้วยความรีบ ไม่รู้ผมลืมไว้ที่เถียงนาหรือทำหล่นระหว่างทางหรือป่าว ผมเลยว่าจะเดินกลับไปดูที่เถียงนา ตอนแรกน้าเย็นจะให้น้าภูขับมอไซด์พากลับไปดูผมเลยบอกว่า เดินน่าจะดีกว่าเพราะจะได้ดูตามทางด้วยเผื่อว่าจะทำหล่นระหว่างทาง หลังจากนั้น ผมกับน้าภูก็เดินกลับไปมรานากันพอเดินมาใกล้จะถึงเถียงนา อีกประมาณ 200 เมตร “เอ่ออออ....ดิวๆๆน้าปวดท้อง เดี๋ยวน้าขอตัวทำธุระก่อนได้ไหมรอน้าตรงนี้ก่อนก็ได้”น้าภูบอกผมพร้อมเอามือลูบท้องดูท่าจะปวดตั้งนานแล้ว แต่ไม่กล้าบอก ตอนนี้คงมะไหวจริงๆ “โอเคครับน้าภูเดี๋ยวดิวเดินไปก่อนได้ครับ น้าค่อยตามมานะ…….เจอกันที่เถียงนาครับ”
ผมตอบน้าภูยังไม่ทันขาดคำ น้าภูรีบวิ่งเข้าพุ่มไม้ข้างทางแทบไม่ทัน ผมเดินมาเรื่อยๆจนมาถึงเถียงนาแล้วนึกขึ้นได้ว่า “เอ้า..!!! พ่อกับปู่เส็งไปไหนว่ะ ไหนบอกว่าจะเดินกลับจริงๆต้องเห็นตั้งแต่เดินมาครึ่งทางแล้วนะ แต่ เอ๊ะ.......... หายไปไหนทั้งสองคน”ผมจึงเลิกคิดเรื่องพ่อกับปู่เส็งก่อนแล้วรีบหามือถือก่อนที่ฟ้าจะมืดไปกว่านี้ แต่หายังงัยก็หาไม่เจอ แล้วผมก็มองทางอีกทีว่าน้าภูตามมารึยัง มองซ้ายที ขวาที แล้ะวผมก็ได้ยินเสียงคนคุยกันคุยไปหัวเราะไป ในใจคิดว่า “สงสัยคงจะเป็นพ่อกับปู่แน่ๆ ไปถามพ่อดีกว่า...“ ผมจึงค่อยๆเดินตามเสียงนั้นไป พอใกล้จะถึงผมมองเห็นพ่อกับปู่เส็ง อยู่ไกลๆ มองเห็นจากด้านหลัง กำลังล้างเนื้อล้างตัวกันอยู่ผมเลยว่าจะตะโกนเรียกพ่อ แต่ดันคิดพิเรนทร์(อีกแล้ว) แอบฟังดีกว่าว่าพ่อกับปู่เส็งคุยอะไรกันทำไมถึงคุยกันออกรสออกชาติได้ขนาดนี้ ในหัวก็คิดอีกด้านว่า “พ่อจะทำอะไรๆกับปู่ เหมือนตอนที่พ่ออยู่ห้องน้ำที่ปั๊มน้ำมันหรือป่าวน้า”(ปู่เส็ง เป็นคนใต้เหมือนพ่อมาได้เมียที่หนองคาย เลยคุยกันถูกคอ) สงสัยมันจะไกลไปหน่อยผมเลยไม่ได้ยินกำลังจะเดินเข้าไปใกล้ๆอีกหน่อย จู่ๆพ่อก็ถอดกางเกงใน เห็นก้นกลมดิก น่าลูบน่าขย่ำ “เห้ยยยย.พ่อ..!!! ถอดเลยเหรอ” ซึ่งปู่เส็งก็ยืนล้างตัวอยู่ใกล้ๆ ผมเห็นปู่เส็งหันมองดูพ่ออยู่เป็นระยะแต่ดูๆพ่อก็ไม่ได้ใส่ใจที่ปู่จะมอง ก็ยังยืนล้างตัวต่อไป “หรือว่า ผู้ชายๆเขาจะไม่แคร์ว่าใครจะดูควยเพราะคิดว่าก็มีเหมือนกันมั้ง...^^”
ในขณะที่ผมแอบอยู่หลังต้นไม้ใหญ่เพื่อแอบดูพ่อกับปู่เส็งอาบน้ำอย่างเพลิดเพลิน อยู่ๆก็รู้สึกว่า เหมือนมีคนมาโอบกอดจากทางด้านหลัง “น้องดิว ดูอะไรอยู่เหรอครับดูตั้งใจดูมากเลย” เสียงกระซิบปริศนาที่ข้างหูจากด้านหลัง ผมสะดุ้งตกใจเกือบร้องอุทานออกมาแต่ก็มีมือมาปิดที่ปากผม แล้วก็พูดกระซิบบอกผมว่า “น้าภูเองงงงง...... ขอโทดทีตกใจเหรอออ..??” เสียงกระซิบที่ข้างหูนั้นทำให้ผมรู้สึกขนลุกซู่มืออีกข้างของน้าภูค่อยๆลูบตามลำตัวกอดผมเบาๆจมูกน้าภูก็มาอยู่ตรงซอกคอของผมส่วนที่ก้นของผมรับรู้ได้ถึงท่อนอะไรซักอย่างที่แข็งๆเป็นแท่งพาดยาวไปตามร่องก้นน้อภูค่อยๆใช้แท่งนั้นถูเสียดสีไปมาเบาๆ ยิ่งทำให้ผมรู้สึกเคลิ้มทันที..........
ขอบคุณครับ สนุกมากครับ รออ่านๆนะ จะได้เสียวไหมน้ออ้วน555 งานนี้พ่อกะปู่มีเสียวเป็นแท้ รอตอนต่อไปครับ อยากอ่านต่อเลยครับ อ๊ากกกกก ค้างมากกกกกกกกก
พ่อโด่งหื่นๆชอบโชว์ ชอบความตื่นเต้นแน่ๆ แล้วจะมีอะไรต่อมั้ย
ไหนจะน้องดิวกับพี่ภูอีก
ฮือออออ มาต่อเลยด้ายม้ายยยยยย สนุกมากครับ เยี่ยมครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุก สนุกมากกกก ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ อ้าว ใครจะเสียตัวก่อนกัน ขอบคุณครับ