หลานครับช่วยน้าด้วย EP.4
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2025-9-26 23:19นิยายนี้มีเค้าโครงจากเรื่องจริงของตัวละครที่ผู้เขียนนำมาดัดแปลง
เพื่ออรรถรสในการอ่าน ตัวละคร สถานที่ อาชีพ ตั้งชื่อจากการ
สมมติและให้ห่างจากเรื่องจริง โดยผู้เขียนไม่มีเจตนาอื่นใดนอกจาก
การเขียนเพื่อความบรรเทิงเท่านั้น
_________________________________________________________
และแล้ววันที่น้าปูได้สัมภาษณ์งานก็มาถึง เมื่อต่อพาน้าชายมาที่ธานาคาร
สาขาในศูนย์การค้าที่เขาทำงานอยู่ ทันทีที่ทุกคนได้เห็นน้าปูต่างก็ต้องมนต์
ในความหล่อทรงทหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณอัชวิน ผู้อำนวยการฝ่ายงาน
ทรัพยากรบุคคลที่มาสัมภาษณ์เองที่สาขา เขาได้แอบสบตาน้าปูก็รู้เลยว่า
รับในทรงลุกแน่นอน อัชวินจึงคิดในใจว่า... ไม่เสียแรงที่สนิทกับต่อ จะว่าไป
หรือเราจะลองลดเกรดลงมาดูบ้างดีว่ะ ceo นักบิน นักธุรกิจ ทหารก็ชิมจนเบื่อ
แล้วอะ ถ้าลองทรงแนว รปภ.ก็ไม่ผิดใช้ไหมวะอัชวิน
"ต่อครับ น้ากังวลจัง เมื่อกี๊ใครเหรอเขาดูเหมือนใจดีแต่น้ากังวลแบบแปลกๆ"น้าปู่เอ่ยถามหลานชาย ต่อจึงตอบว่า
"นั่นคุณจวิ้น อัชวิน ผู้อำนวยการฝ่ายบุคคลของสำนักงานใหญ่ครับ วันนี้มา
ประเมินงานพนักงานและสภาพสาขา น้าโชคดีครับ เพราะคุณจวิ้นจะขอสัมภาษณ์
น้าด้วย"
"แล้วต่ออะ ได้เข้ามาด้วยไหม"
"ไม่ครับ ต่อเข้าไปก็ไม่ดีสิ น้าของต่อเก่งอยู่แล้ว อย่างไรก็ผ่านครับ"
ต่อให้กำลังใจน้าชาย ก่อนจะเข้าไปสแกนหน้าเพื่อเข้าเคาน์เตอร์ฝาก-ถอน วันนี้
คนไม่พอต่อจึงไม่ได้ลงแผนกสินเชื่อ
------------------------------
ห้องมืดของสาขา
แน่นอนครับห้องนี้ไม่ค่อยมีใครอยากเข้า เพราะเป็นห้องสอบสวนการกระทำผิด
และการทุจริตในองค์กร เมื่อน้าปูผ่านการสัมภาษณ์ของผู้จัดการสาขาอย่างคุณ
ภาสกรที่แอบน้ำแฉะไปแล้ว เขาก็ถูกส่งตัวมาที่ห้องมืดเพื่อคุยกับคุณจวิ้นโดยตรง
"สะสะสวัสดีครับ"
เสียงพูดสั่นเครือดังขึ้น คุณจวิ้นจึงพูดว่า...
"สวัสดีคครับ ไม่ให้นั่งครับ รบกวนยืนแนะนำตัวให้ผมฟังหน่อย อยากเห็นบุคคลิก"
คุณจวิ้นพูดพร้อมมาองโฟกัสแต่กลางหว่างขาที่ดูอวบอูมและใบหน้าที่หล่อคม
"สวัสดีครับ ผม ว่าที่ ร.ต.ปราชญา ชื่อเล่นปู ครับ จบ ปวส.ช่างกล ป.ตรีวิศวกรรม
โยธา ประสบการณ์เคยทำงานหัวหน้าแผนกช่างในโรงงานครับ ตอนนี้ตกงานเลย
มาสมัครที่แห่งนี้ในตำแหน่ง รปภ.ครับ"
เสียงน้าปูเหมือนมนต์สะกด คุณจวิ้นฟังไปยิ้มไปและเอ่ยถามว่า....
"คุณเป็นเกย์ไหม"
น้าปูถึงกับงงในคำถาม เป็นหรือเปล่าคงเป็นแหละมั้งเพราะเราเองก็มีอาราณ์กับ
เจ้าต่อตลอด
"เป็นครับ เพราะผมมีความรู้สึกกับผู้ชายเหมือนกัน"
น้าปูตอบไปแบบซื่อๆแต่มันดันตรงใจและตรงกับความต้องการที่คุณจวิ้นสน
เข้าจึงถามน้าปูไปว่า...
"แล้วคุณคิดอย่างไรถ้าหากมีเกย์มาชอบคุณ และถ้าเขาคนนั้นเป็นผู้มีอิทธิพลต่อ
ตัวคุณ"
อิ๊บอ๋าย....น้าปูแอบอุทานในใจ จะตอบแบบไหนหละเนี่ย น้าปูคิดชั่วครู่จึงตอบไปว่า
"ถ้ามีเกย์มาชอบผม หากผมชอบผมก็พร้อมที่จะเปิดใจศึกษากับเขาครับ แต่ขออย่า
เอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมาปะปนกัน งานก็คืองาน เรื่องส่วนตัวก็คือส่วนตัวครับ"
"เริส ฉันชอบ....คำตอบคุณนะครับคุณปูแล้วตอนนี้คุณปูมีแฟนหรือยังครับ"
คำถามนี้เล่นเอาน้าปูถึงกับกำกวมเพราะเขาจะบอกยังไงดีว่าเขาเองก็มีความรู้สึก
กับหลานมากกว่าครอบครัว แต่ถ้าคุณจวิ้นชอบน้าปูขึ้นมาจริงๆ คงไม่หลอกมั้ง...
"ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ว่าผมจะเรียกว่าแฟนได้ไหมเพราะผมรู้สึกดีกับหลานชาย
ของผมเองทั้งที่ผมเองก็เป็นน้าเขา"
คำตอบของน้าปูทำเอาคุณจวิ้นยิ้มออกมาแบบไม่ลังเล
"ถอดเสื้อออกสิครับ ผมอยากดูหุ่นคุณ"
"ห๊าาา อะไรนะครับ ทำไมต้องถอด"
น้าปูถามย้ำ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมถอดเสื้อเชิ้ดสีขาวออกเผยให้เก็นกล้ามแขน กล้ามอก
กล้ามท้องของน้าปู ...อีบ้า กล้ามแน่นทุกส่วน อิจฉานางต่อ...คุณจวิ้นคิดเสร็จก็สั่งปูว่า..
"ถอดกางเกงออกด้วยครับ ปราชญา"
น้าปูเริ่มพอเข้าใจชีวิตที่ต้องได้ด้วยการแลก เขาคิดในใจว่า ...น้าขอโทษนะครับต่อ
แต่น้าต้องได้งานไม่งั้นน้าต้องเป็นภาระของต่อแน่ๆ...
ทันใดนั้นน้าปูก็ถอดกางเกงตัวเองออกเผยให้เห็นกางเกงในสีขาวยี่ห้อบ้านๆราคาถูก
ที่ชายแท้ไทบ้านนิยมใส่กัน
"ว๊าววววว สุดยอดอะ ปู ฉันชอบนายอะ นายมีอะไรกับฉันได้ป่ะ"
"หือ... มันจะดีหรือครับ ผมยังไม่เคย"
"มันก็ต้องมีการลองกันทั้งนั้นแหละปู หากฉันไม่ใช่คนที่นายชอบเราก็เป็นเพื่อนกันได้นี่
ต่อไม่ว่าไรหรอกนะครับ"
คุณจวิ้นเดินเข้ามาด้านหลังน้าปูพร้อมจูบลงที่ไหล่และลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียนๆ
ของน้าปูจนมาถึงร่องหลังที่ไล่ลงไปร่องก้น
จวิ้นดึงกางเกงในของน้าปูลงมาที่ข้อเท้าพร้อมผลักตัวให้คว่ำหน้าลงบนโต๊ะในลักษณะ
ที่น้าปูแอ่นก้นขึ้น ซึ่งมันช่างน่าเย็ดมากๆร่องก้นที่มีไรขนดำๆแบบชายแท้ รูดอกจันที่
โคตรจะฟิด แถมเนื้อก้นยังนุ่มเด้งแน่น แถมยังงอนทรงลูกพีทอีกด้วย จนในที่สุดคุณจวิ้น
ก็กลายร่างเป็นอังกอ์เสือร้ายในร่างเกย์สาวที่แสนอ่อนหวาน
"โอ๊ยยยยย โอ๊ยยยย คุณจวิ้นครับ ผมเสียวครับ คุณเลียเก่งจังโอ๊วววววว"
น้าปูแอ่นก้นรับแรงเลียจากลิ้นของคุณจวิ้นอย่างลืมความเป็นชายอีกด้านเขาก็คิดว่า
คนที่กำลังทำเขานั้นคือต่อ หลานชาสุดที่รักของเขา
"ปูครับ ผมขอเย็ดคุณได้ไหมครับ"
"มาขนาดนี้แล้ว ตามใจคุณจวิ้นเถอะครับ อย่าบอกต่อได้ไหมครับผมกลัว"
"กลัวอะไรครับปู"
"กลัวต่อจะรับไม่ได้ ผมสัญญาว่าจะแตกน้ำแรกกับเขาแต่ผมก็....."
"5555 ต่อมันรู้ครับว่าอะไรคืออะไร อีกผมแตกเองคุณไม่ต้องแตกถ้าทนไหว"
"อ๋าา โอ๊ยยยย โอ๊ยยยย โอ๊ยยย คุณจวิ้นผมเจ็บ เจ็บครับ โอ๊ยย โอ๊ยยยย"
-----------------------------
ในขณะที่ห้องดำกำลังกินปูจิ้มซีฟู้ดอยู่นั้น ต่อก็ได้รับรู้ทุกอย่างทั้งหมดเพราะก่อน
จะเข้าพบคุณจวิ้น เขามองออกว่าคุณจวิ้นคิดอะไรกับน้าปู แต่มันก็ควรจะเป็นแบบนั้น
ไม่ใช่หรือว่ะ น้าหลานคนในสายเลือดเป็นแฟนกันมันก็คงไม่ดี แต่ถ้าน้าเป็นผัวเอ๊ย
ไม่สิ เป็นเมียคุณจวิ้นโอกาศเติบโตในสายงานคงมีมากกว่าคบกับหลานแบบเขา
แน่นอน
"เป็นไรอีแรด"
เสียงของภาสกรเพื่อนรักเอ่ยทักทาย ต่อจึงตอบไปว่า...
"เปล่า เออว่าแต่ผลสัมภาษณ์เป็นไงบ้างอะ"
"ไม่รู้ดิ สำหรับน้ามึงผ่านนะ แต่คุณจวิ้นกูไม่รู้เลยหว่ะยังไม่ออกจากห้องดำเลย"
ภาสกรตอบกับต่อ ในหัวสมองต่อก็คงมองออกแล้วหละว่าตอนนี้น้าปูกำลังโดน
ทำอะไรให้ห้องดำหรือห้องมืด
20 นาทีผ่านไป
คุณจวิ้นกับน้าปูเดินออกมาจากห้องมืดดูท่าเดินน้าปูเหมือนจะเจ็บก้นเกย์รับ
เขามองกันออก
"ทุกคนครับ นับจากวันนี้ไปเราจะมี รปภ.คนใหม่นะครับ คุณปูหน้าที่ของคุณคือ
ดูแลความปลอยภัยสาขาและดูแลกดคิวให้ลูกค้า หากมีข้อสงสัยอะไรก็สอบถามได้
บ่ายนี้ให้คุณภาสสอบเรื่องระบบคิวให้ด้วยนะครับ"
ต่อดีใจมากที่น้าชายได้ทำงานที่เดียวกับเขา และคุณจวิ้นก็ส่งไลน์มาหาต่อช่วงพัก
"น้าชายเธอ พี่ขอได้ไหมต่อ"
"กินจนน้าผมเดินเสียทรง ไม่ต้องขอก็ไดมั้งครับ"
"ต่อ ฉันชอบน้าแกจริงๆนะเว้ย อีกอย่างแกกับน้า ถ้าจะรักจะคบกันมันก็ไม่ใช่จริงป่ะ"
ต่อได้เห็นดังนั้นก็เริ่มที่จะปล่อยวางเรื่องของเขากับน้าชาย
ทันใดนั้นน้าปูก็เดินมาที่โต๊ะทานข้าวของต่อ
"น้านั่งด้วยได้ไหม"
"ได้ครับ ทุกอย่างเรายังเหมือนเดิมครับน้า เจ็บมากไหมครับ"
น้าปูถึงกับช้อนร่วงเมื่อต่อเอ่ยถาม ต่อยิ้มให้น้าชายและพูดต่อไปว่า...
"ไม่ต้องคิดมากครับน้า หากคุณจวิ้นคือคนที่น้าชอบ ต่อในฐานะหลานก็ยินดีครับ
คุณจวิ้นเป็นคนดีนะครับ เขาจริงจังกับความรักมากๆ ต่อว่าน้าน่าจะชอบ"
"ต่อครับ แต่น้าก็รักต่อไม่ต่างจากเขา น้ายังอยู่กับได้ต่อไปไหมหรือจะทิ้งน้าให้คนอื่น"
น้าปูเอ่ยถามหลานชายในความสับสนที่ยังมีอยู่ ต่อจึงตอบว่า...
"หือ เพิ่งอยู่กรุงเทพได้ไม่กี่วันผมจะทิ้งน้าไปให้ใครหละครับ ตอนนี้น้าก็ไม่มีใครแล้วนะ
ถึงน้าจะชอบหรืออยากศึษาคุณจวิ้น น้าก็ยังเป็นน้าของต่อเหมือนเดิมครับ ต่อยังรัก
และเคารพน้าชายสุดหล่อคนนี้เสมอและตลอดไป"
"ขอบใจนะหลานชายของน้า แต่ตอนนี้น้าอยากได้ยาแก้อักเสบมากเลย เจ็บมากๆๆ"
สองน้าหลานกินข้าวด้วยกันและะพาน้าชายไปร้านยาเพื่อซื้อยากิน
ต่อมอดูน้าชายเริ่มทำงานแต่ยังไม่ได้เครื่องแบบ เขาก็แอบอิจฉาคุณจวิ้นที่กินปู
ก่อนเขา เล็งมาตั้งนานไม่ได้แดก สักวันเถอะคุณจวิ้นผมจะกินปูตัวเดียวกับคุณให้ได้
อย่าลืมสิครับว่าผมนอนแก้ผ้ากอดเมียคุณทุกคืน 5555555
ต่อแอบคิดในใจและเผลอหลุดหัวเราะออกมาดังนิดนึงจนภาสกรเพื่อนรักถามว่า...
"ผีเข้าไงอีบ้า ขำอะไรของหล่อนย่ะ หรือโบทับเส้น"
"นี่อีหัวหน้า ไม่เจือกเนาะ แล้วก็ถอยห่างน้ากูด้วยค่ะ อย่านะกูรายงาคุณจวิ้นนะมึง"
"อีเห็ด น้ามึงโคตรน่ารัก โอ๊ยยยย อิจฉา"
คนอ่านไม่ต้องแปลกใจนะครับที่เรื่องมันมีการพลิกล็อคเพราะจากโครงเรื่องจริง
มันก็พลิกแบบนี้ครับ นิยายอาจเติมแต่งไปบ้างเพื่อความบรรเทิงนะครับ อย่าเพิ่ง
เบื่อกันนะครับ เรื่องยังไม่จบเดี๋ยวมาต่อให้นะครับ
เริ่ด เรื่องจริงยิ่งกว่าละคร ของแท้
สนุกดีครับ ดีงามมากครับ{:5_119:}{:5_119:}{:5_119:}{:5_124:} ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ เดาทางไม่ถูกเลย นิยายเรื่องนี้ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ โดนไปหนักขนาดไหนนะ ต้องขอยาเลย ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณมากๆนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ กรำ เอาน้าปูมาสังเวยให้คนอื่นตัวเองอดกิน- -3pต้องมาแล้วรุมกินปูน้าปูจะได้สุขล้นจนกระอัก
หน้า:
[1]
2