หนุ่มน้อยสุดแซบกับครูพละสุดหล่อ(ขี้หึง) ตอน กีฬาสีกีฬาเสียว จบ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พรรนิกา เมื่อ 2025-9-25 06:16ยาวไปหน่อย แต่ก็จบสักที "กีฬาสีกีฬาเสียวตอนจบ" กว่าจะหาเวลาเขียนได้ ใจนึงก็คิดจะเทแล้วนะ แต่สุดท้ายก็สู้ต่อ เรียนหนักไปหน่อยก็เลยทำให้มีเวลาน้อยลง แถมช่วงนี้ปวดตาบ่อยมาก นั่งจอนานไม่ค่อยได้ แต่บอลก็จะพยายามมาลงให้เรื่อยๆนะครับ (ขอกำลังใจหน่อยน๊าาาาาอิอิ)
วันนี้เป็นวันที่สอง และวันสุดท้ายของกีฬาสีในปีนี้ จะว่าไปมันมาไวไปไวสะเหลือเกิน ยังไม่ทันได้สนุกเต็มที่กันเลย อีกไม่กีชั่วโมงก็จะถึงพิธีปิดสะแล้ว ขณะนี้เวลา 9 โมงเช้า ในสนามก็ทำการแข่งขันกีฑากันอย่างเข็มข้น ส่วนกองเชียร์แต่ละสีก็ไม่มีใครยอมใครกันเช่นกัน ต่างคนต่างงัดลีลาโชว์ ออกมาฟาดฟันกันดุเดือดเผ็ดมันทามกลางแสงแดดที่ร้อนระอุ แต่ทะว่าต่อให้อากาศจะร้อนสักแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำลายความดุดันของกองเชียร์ลงได้เลยแม้แต่น้อย แถมอาจจะเพิ่มความปลุกระดมให้ฮึกเหิ่มขึ้นไปอีกด้วยซ้ำ ส่งเสียงเชียร์ประชันกันสุดฤทธิ์ เพื่อถ้วยรางวัลอันยิ่งใหญ่ ในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าเราก็จะได้รู้ผลกันแล้วว่า สีไหนจะได้เป็นเจ้าเหรียญทองและครองถ้วยตำแหน่งกองเชียร์ดุเดือดของปีนี้ เอาเป็นว่า4 โมงเย็นนี้รู้กัน
บรรยากาศที่ทุกคนรอคอย ความสนุกที่หาจากที่ไหนไม่ได้ นอกจากในรั่วโรงเรียน "กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษฮา ไฮ ฮา ไฮ กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษ แก้กองกิเลสทำตนให้เป็นคน ผลของการฝึกตน เล่นกีฬาสากล ตะละล้า" มีใครจำเพลงนี้ได้กันบ้าง เพลงที่ไม่เคยหายไปไหนไม่ว่าจะกี่ยุคกี่สมัย เพลงกราวกีฬา ก็จะถูกเปิดบรรเลงทุกครั้งเมื่อมีการแข็งขันกีฬา เนื้อเพลงฟังง่ายๆสบายๆ แต่กลับแอบแฝงไปด้วยเนื้อหาปลุกระดมจิตใจไม่น้อย อยากให้ทุกคนลองนึกย้อนไปวันวานที่ประทับใจเกี่ยวกับกีฬาสีของแต่ละคนจังเลย บรรยากาศรอบๆสนาม ขบวนพาเหรดที่สวยงามประโคมกันสุดฤทธิ์ แสตนเชียร์ที่หันหน้าประชัดกัน พร้อมกับส่งเสียงร้องเพลงแซวล้อเลียนกันไปมาอย่างสนุกสนาน ความเกลียดชังถูกวางลง คงเหลือแต่ความสามัครคีเข้ามาแทนที ต่อให้ไม่ชอบขี้หน้ากันแค่ไหน ก็ต้องชักธงสงบศึกกันก่อน เพราะธงสีที่ถูกชักขึ้นสู่ยอดเสามันโบกสบัด เท่ากับศักดิ์ศรีมันค้ำคอพวกเราอยู่ ดังนั้นเวลานี้เราจะมาตีกันเองไม่ได้เพราะถ้วยรางวัลนำเชียร์ดุเดือดมันรออยู่ข้างหน้า เราต้องรวมพลังกันเพื่อชัยชนะ และเอาถ้วยนำเชียร์ดุเดือดมาครอบครองให้จนได้
"5555" ที่พูดมาไม่ได้หมายถึงใครที่ไหนทั้งนั้น "บอล" "อีจูนี่" และ"ก็อีกี้" เราตกลงสงบศึกกันชั่วคราว เอาไว้เสร็จจากศึกนอกเมื่อไหรค่อยมาเปิดศึกตีกันต่อ5555กรูจะบร้าาา เสือกมาอยู่สีเดียวกันเสียด้วยอีดอกตกลงกันเสร็จพวกเราก็บันเลงกันทันที เด้งหน้าเด้งหลัง แหกปากแหกคอแทบแตก ทั้งบอล อีกี้ อีจูนี่ งัดลีลาฟาดฟันกับสีรอบข้างกันอย่างดุเดือด "ดีดกระเด้ง กระเด้ง กระเด้ง เราสิเก่ง สิเก่ง สิเก่ง ใครมาเบ่ง มาเบ่ง กระเด้งออกไป เฮ้..." เอาซี่....สีไหนจะสู้ได้ สีเหลืองยอมใครสะที่ไหน ความสนุกมันอยู่ที่กองเชียร์นี่แหละ จะขาดไม่ได้แน่นอน มันขึ้นอยู่กับว่า กองเชียร์สีไหนจะอดจะทนกว่ากัน ถ้าอ่อนหัดก็แพ้ไป ใครแข็งแกร่งกว่าก็ชนะสวยๆ
แต่...... ศึกระหว่างบอลกับอีครูแจนนี่สิยังคงไม่จบ เพราะมันแค่เริ่มต้น นับวันก็ยิ่งเดือดผุดๆ เจอหน้ากันทีไรอีครูแจนแทบจะหยุมหัวบอลทุกครั้ง แผนไอ้แคนก็เงียบไม่เห็นมันพูดหรือเล่าอะไรทั้งนั้น แถมยังดูสนิดกับอีครูแจนกระหนุงกระหนิ่งกันจนน่าหมั่นไส้ บอลละอยากจะตีกระบานมันสะเหลือเกิน จะว่าไปช่วงนี้ไอ้แคนมันเนื้อหอมไม่น้อย ก็เมื่อวานมันเล่นกวาดไปสองเหรียญทองมาหมาดๆ สาวเล็กสาวใหญ่ กระเทยเล็กกระเทยใหญ่กรี๊ดกันคอแทบแตก อีครูแจนก็ดีใจจนเนื้อเต้น กลายเป็นตามติดชีวิตไอ้แคนไปโดยปริยาย ส่วนบอลวันนี้กลายเป็นหมาหัวเน่า ไอ้แคนไม่เข้าหาไม่ตอแยจนน่าแปลกใจ แผนที่บอกว่าจะจัดการอีครูแจนก็กลับหายแซบไรวี่แวว จะว่าไปพอไอ้แคนไม่มาป่วนไม่มาวุ่นวาย บอลก็รู้สึกเหมือนมีบางอย่างขาดหายไปเหมือนกัน แต่ก็ชั่งมันเถอะ คนมันกำลังฮอตมีแต่คนอยากเข้าหา ไอ้คนเก่าอย่างเรามันก็กลายเป็นคนที่ถูกลืมมันก็เป็นเรื่องธรรมดา
"เอ๊ะ...นี่เราน้อยใจไอ้แคนมันเหรอเนี่ยยย" อยู่ๆเสียงในหัวมันก็ดังขึ้น อาการเหมือนคนน้อยใจ เมื่อเห็นภาพไอ้แคนตัวติดกับอีครูแจนทั้งวัน แถมอีครูแจนยังเสริฟน้ำเสริฟขนมไอ้แคนฉ่ำ แต่ก็นะมันก็ไม่ได้แปลกอะไรนิ ก็อีครูแจนแกเป็นคนดูแลเกี่ยวกับการส่งตัวนักกีฬาอยู่แล้ว แต่ที่น่าแปลกก็ตรงที่ว่า อีครูแจนแกเล่นดูแลไอ้แคนจนเกินหน้าเกินตามากไปหน่อย ไอ้ตัวดีของเราก็ใช่ย่อยสะที่ไหนตัวติดอีครูแจนอย่างกับตังเม มันน่านักเห็นแล้วหัวร้อนเลยเรา
"อีเตี้ย...นี่มันอาการหึงไหมวะ ไม่เราจะไปหึงไอ้แคนมันทำไม เรากับไอ้แคนไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยเชอะ"
"หึงคาาาาาา มึงหึงล้านเปอร์เซ็นคะอีบอล ยอมรับเสี่ยเนอะ"
"ไม๊...........กูไม่ได้หึงโว้ยยยยย" อีดอกตีกับเสียงในหัวฉ่ำมาก
กว่าจะสลัดเสียงในหัวออกไปได้ก็ทำเอาเกือบหัวร้อนกันเลยทีเดียว พอออกจากเสียงในหัวได้ก็หันมาสนุกกับอีจูนี่ อีกี้ต่อ ส่วนเรื่องไอ้แคนเสร็จหน้าที่ค่อยจัดการกับมันทีหลัง ปล่อยให้มันหลงระเริงไปก่อนค่อยเชือดมัน ฉึก ฉึก
เวลาล่วงเลยมาจนเที่ยง ดวงอาทิตย์เคลื่อนตัวอยู่ตรงกลางหัว แสงแดดเริ่มแผ่กระจ่าย ส่งสัญญาณให้รู้ว่าเที่ยงแล้ว เสียงกลองเสียงเพลงเงียบลง เด็กๆแต่ละสีต่างก็แยกย้ายเดินลงจากแสตนเชียร์กันให้วุ่น เพื่อเข้าแถวรอรับข้าวกล่องที่ทางคณะสีจัดเตรียมไว้ให้ พอได้ข้าวกล่องและน้ำ ทุกคนก็แยกย้ายไปหาที่นั่งกินข้าวกัน บอลที่ยืนหันซ้ายหันขวาไม่รู้จะไปทางไหน จู่ๆก็มีคนมาสะกิดด้านหลัง พอหันไปก็เจอเข้ากับครูต้นเต็มๆ
"ยืนเฉยๆ เอามือมา" ครูต้นพูดกระซิบเบาๆ
"มีอะไร คนเยอะ" บอลกระซิบกลับ พร้อมกับยืนหันหลังให้ครูต้น เพื่อไม่ให้ใครสงใส
"เอามือมาเถอะน่า"
"จะบ้าเหรอครู จะมาขอจับมงจับมือต่อหน้าคนเยอะๆแบบนี้มันไม่ได้นะ หักห้ามใจหน่อย" ทุกคนดูครูต้นสิ อยู่ๆมาขอจับมือกันเฉยเลย ไม่หักห้ามใจตัวเองบ้างเลยรึไง
"ยื่นมือมาเร็วๆ"
"ไม่ จะจับอะไรตอนนี้ ค่อยไปจับที่บ้าน"
"เดี๋ยว หักหัวกลับมาก่อน ไปไกลแล้วเราอะ แค่จะเอาขนมกับน้ำให้จ๊ะพ่อคุณ คิดเยอะเนอะเราอะ" "เพล้ง" หน้าแตกหมอไม่รับเย็บกันเลยทีเดียว แหมใครจะไปรู้ละ ก็อยู่ๆมาบอก "เอามือมา ยื่นมือมา" ไอ้เราก็นึกว่าจะติดสกินชิพสะอีก ที่ไหนได้.....
"แฮ่...จะเอาขนมให้ก็ไม่บอก ฮือเอามา" บอลยื่นมือแบบแอบๆให้ครูต้น รับถุงกระดาษที่ใส่น้ำกับขนมจากมือครูต้นอย่างไว
"งั้นบอลไปละนะ"
"อืม...กินให้อร่อยนะครับ ตั้งใจซื้อมาให้เลยนะเนี่ย" หืมมม....ปากหวานจังเลยนะพ่อคุณ น่ารักอ้า
แอบยื่นถุงขนมกับน้ำกันเสร็จ ครูต้นก็จะเดินออกไป แต่.....อยู่ๆก็มีเสียงแป๊ดแสบแก้วหูดังมาแต่ไกล และก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นอีครูแจนนั้นเอง พอเห็นครูต้นก็รีบวิ่งเสนอหน้ามาอย่างไว มาถึงก็เกิดอาการลิ้นไก่สั้นทันที พูดไม่ชัดดัดเสียงจนน่าหมั่นไส้
"พี่ต้นขา......แจนมีขนมมาฝากคะ แจนตั้งใจซื้อมาฝากพี่ต้นเลยนะ" อีครูแจนโคตรสะตอ
"อีเตี้ย...ลิ้นไก่สั้นทันทีเลยนะมึง เสียงแปดเสียงเก้าเชียวนะอีดอก" เสียงในหัวบอลดังขึ้น ดีนะที่บอลไม่หลุดพูดออกไป ไม่นั้นมีหวังได้หยุมหัวกันแน่นอน
"อืมมม...คือว่า..." ครูต้นเลิ่กลั่กไม่ไหว เหลือบตามองบอลเป็นช่วงๆ ก่อนที่จะโดนอีครูแจนยัดถุงขนมใส่มือจนได้ ครูต้นมองบอลตาไม่กระพริบ บอลก็มองกลับพร้อมกับส่งยิ้มแบบเย็นชาให้ไปหนึ่งกรุบ ดูจากท่าทางครูต้นแล้วน่าจะร้อนรนไม่น้อย สายตาแกมันฟ้องออกมาชัดเจน อีครูแจนก็พูดพร่ามไม่ยอมหยุด ส่วนครูต้นน่าจะไม่ได้ฟังที่อีครูแจนพูด เพราะจับจ้องอยู่ที่บอล
"ถ้า, กิน, กลับ, ถึง, บ้าน,...." บอลง้างปากพูดแบบไม่มีเสียงทีละคำ เน้นทีละคำ พร้อมกับเอานิ้วชี้ทำท่าปาดคอให้ครูต้นดู เชื่อไหมบอลแทบหลุดขำกลิ้ง ก็ครูต้นแกสะดุ้งโหยงเลยครับ เลิ่กลั่กไม่ไหว ทำเอาอีครูแจนตกใจไปด้วยเลย
"พี่ต้นเป็นอะไรคะ สะดุ้งทำไม" บอลละรำคานเสียงอีครูแจนมากกกก อีดอกแบ๋วไปไหนวะ พี่ต้นคะ พี่ต้นขาอยู่นั้นแหละ ขนลุกชิบหาย
"อะ อะเปล่างั้นผมไปก่อนนะ" พูดจบครูต้นก็หันหลังเดินไปอย่างไว แต่ไม่วายหันมาสบตาบอลอีกครั้ง ไอ้เราก็ชอบแกล้งด้วยสิ เชือดคอให้แกดูอีกครั้ง ครูต้นสะดุ้งวิ่งอย่างไว หายแซบเข้ากลีบเมฆกันเลยทีเดียว 5555ทุกคนว่าครูต้นจะกล้ากินขนมที่อีครูแจนให้ไหมครับ แต่บอลว่าน่าจะไม่นะ เพราะแกกลัวอดกินของดีของเด็ดคืนนี้ เพราะเมียงอนอิอิ
มีทั้งขนมทั้งน้ำและก็ข้าว จากนั้นบอลก็เดินไปหาที่นั่งกิน หันซ้ายหันขวาที่นั่งก็เต็มไปหมด สรุปยืนหมุนอยู่พักนึง จนไอ้ตัวดีมันวิ่งมาแต่ไกล มาถึงก็แหกปากพูดลูกเดียว ทำอย่างกับตัวเองไม่มีความผิดใดๆ
"บอลแคนคิดถึงบอลที่สุดเลย กินข้าวยังเราไปหาที่นั่งกินกันดีไหม" ไอ้แคนพูดตาใสเชียว แถมปากหมาตามเคย
"แหมไอ้หมาแคน มึงพึ่งนึกได้เหรอวะว่ากูยังมีชีวิตอยู่" บอลแอบด่ามันในใจ จากนั้นก็เดินทำเป็นไม่พูดไม่สนใจมัน
"อ้าว....โดนเมินเฉย" ไอ้แคนพูดพร้อมกับวิ่งตามมา แถมยังเดินดักหน้าดักหลัง ปากก็พูดไม่ยอมหยุด บอลเงียบทำเมินไม่พูดด้วยกับมันสักคำ
"บอลเป็นอะไรเนี่ยยย โกรธอะไรแคนรึเปล่า" ไอ้แคนตามตื้อไม่ยอมเลิก จนบอลเริ่มรำคานจึงหยุดเดิน จากนั้นก็หันไปพูดแดกดันใส่มัน
"ไม่ตัวติดกับครูแจนแล้วเหรอหะ ตามอยู่ได้ โน้นไปกินข้าวกับเขาโน้น" พูดจบบอลก็เดินต่อ
"ออ....รู้แล้วที่แท้บอลก็หึงแค..." ไอ้แคนพูดไม่ทันจบ บอลก็รีบหันมาทำตาขวางใส่มันทันที
"ไม่ได้หึงโว้ยยย ไอ้ลูกหมา ไปไหนก็ไปไม่ต้องมายุ่ง" อีดอก ว่าแต่อาการแบบนี้มันคุ้นๆนะเนี่ย เหมือนอาการตอนหึงครูต้นเลยอะ
"อะ อะไม่หยอกแล้วก็ได้ แต่บอลฟังแคนก่อนโอเคไหม" ไอ้แคนมันก็เดินตามอยู่นั่นแหละ
สรุปบอลก็แพ้ลูกตื้อไอ้แคนจนได้ ยอมฟังคำแก้ตัวของมัน แต่พอได้ฟังทุกอย่างบอลก็รู้สึกผิดกันเลยทีเดียว ก็ไอ้แคนบอกว่า ที่มันตีสนิดครูแจนก็เป็นเพราะแผนที่มันได้วางไว้ ทุกอย่างอยู่ในแผนการ และกำลังไปได้สวย ครูแจนกำลังจะติดกับดักแล้วตอนนี้ เหลืออย่างเดียว ทำยังไงก็ได้ให้อีครูแแจนไปที่ห้องพักครูต้นให้ได้ก่อนบ่ายสอง ถ้าทำไม่ได้แผนก็จะถูกล้มเลิก แต่คนอย่างไอ้แคนเหรอจะยอม มันได้ว่างแผนไว้หมดแล้ว เพราะฉะนั้นบ่ายสองบอลต้องไปกับมันที่ห้องครูต้น แต่ที่บอลแปลกใจก็คือทำไมต้องห้องครูต้น ทำไมไม่เป็นที่อื่น แคนมันก็เลยอะธิบายให้ฟังว่า ห้องครูต้นดีที่สุด เพราะครูต้นไม่อยู่แน่นอน ไอ้แคนมันบอกแค่นั้น ส่วนอย่างอื่นมันบอกว่าค่อยเล่าให้ฟัง
ฟังมันอธิบายจนจบ บอลก็เออๆ ออๆไปกับมันด้วย ไม่รู้จะรอดไม่รอด แต่ก็เอาเถอะลองดูสักตั้ง อีกอย่างบอลก็อยากรู้เหมือนกันว่าไอ้ลูกหมาแคนมันจะมีแผนอะไรกันแน่ แต่ที่แน่ๆตอนนี้รีบหาที่นั่งกินข้าวกันก่อนเถอะ เดินงอนมาสะไกล รู้ตัวอีกทีเดินมาเกือบสองกิโลแล้วมั้ง กรูจะบ้า...
บ่ายโมงทุกอย่างดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง กีฑาประเภทลู่วิ่งก็เริ่มทำการแข็งขัน นัดชิงเหรียญสำคัญก็อยู่ในช่วงท้ายนี้ ตัวเต็งอย่างแคนก็จะลงแข่งขันอีกสองรายการบ่ายนี้ คือวิ่ง100เมตร รุ่นอายุ15ปี กับ 4*100เมตร ตอนบ่าย3โมง:ซึ่งเป็นรายการที่ทุกคนรอคอยที่สุด เพราะเราจะได้รู้ว่า ใครคือคนที่วิ่งเร็วที่สุดในปีนี้ และคนๆนั้นก็จะถูกจับไปเป็นนักกีฬา ที่ต้องไปแข่งต่อในระดับอำเภอทันที
แต่ก่อนที่จะถึงเวลานั้น แผนการที่แคนมันวางไว้ก็ได้เริ่มขึ้น ตัวช่วยสำคัญอย่างไอ้โด่งกับไอ้รันก็เข้าร่วมแผนการทันที พอบ่ายโมงครึ่งไอ้แคนก็มากระซิบเรียกเบาๆ บอลค่อยๆเอาตัวเองออกมาจากแสตนเชียร์โดยไม่ให้ใครส่งใส จนหลุดพ้นมาได้ จากนั้นบอลกับแคนก็รีบวิ่งไปยังห้องพักครูต้นทันที
"จะเอาจริงดิแคน บอลเริ่มกลัวละ" จะว่าไปพอเอาเข้าจริงๆ บอลก็รู้สึกกลัวขึ้นมาเฉย แผนที่แคนว่างไว้ก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ
"เอานาาาา ถ้าไม่ทำ บอลก็จะโดนครูแจนขมขู่อีกแน่เชื่อแคน" มันก็จริงอย่างที่แคนมันพูด อีครูแจนแกต้องไม่ล้มเลิกง่ายๆแน่นอน เพราะดูๆแล้วความน่าด้านของอีคครูแจนมันสูงมาก อีกอย่างมีคนอย่างครูธีร์คุมเกมอยู่ด้วย คงจะหาวิธีมาข่มขู่อีกเป็นแน่
"เอาก็เอาวะ ว่าแต่แคนจะให้บอลทำอะไรบ้างละ"
จากนั้นแคนมันก็เล่าลำดับเหตุการทั้งหมดให้บอลฟัง บอลฟังไปก็ตาโตไป มีแต่เสียง หะ หะ แล้วก็หะในหัวเต็มไปหมด ไม่อยากจะเชื่อว่าแคนมันจะลงทุนขนาดนี้ ถึงขั้นเปลืองเนื้อเปลืองตัวเลยนะเนี่ย
"ได้ผลแน่นะแคน พลาดขึ้นมาจบเห่เลยนะ"
"แคนหล่อไหม" อยู่ๆแคนมันก็ถามแปลกๆ แล้วก็ถามซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนบอลต้องตอบ
"ฮือ หล่อ"
"งั้นก็เชื่อในควาามหล่อของแคนได้เลย รับรองครูแจนตกหลุมพรางแน่นอน"
บอลแทบฮวก ไอ้แคนมันมั่นหน้ามากกกก แต่เอาจริงมันก็หล่อจริงๆนั่นแหละ หล่อมากเลยด้วย ทั้งสูงทั้งหุ่นดีหน้านี่หล่อเข้มเชียวแหละ สาวๆกรี๊ดกันให้วุ่นหลังจากนี้มีหวังได้ตบแย่งกันชัว เพราะแคนมันฮอตขึ้นกว่าเดิมเยอะมาก แล้วถ้าเกิดได้เหรียญทอง วิ่ง100เมตรขึ้นมาอีกละ จะถูกพูดถึงขนาดไหนกันนะ มีหวังบอลคงเดินกับมันไม่ได้เลยละมั้งเนี่ยยย เพราะกลัวโดนสาวแท้สาวเทียมของไอ้แคนดักตบเป็นแน่
นัดหมายวางแผนกันเสร็จ เกมเชือดอีครูแจนก็เริ่มขึ้น บอลเข้าประจำที่ กล้องวีดีโอพร้อม เอาจริงบอลโคตรตื่นเต้น แต่แคนมันโคตรจะนิ่ง หรือว่ามันจะชินกับการทำเรื่องชั่วๆแบบนี้กันนะ 5555 หลอกด่ามันในใจ
ตัดภาพไปที่ไอ้โด่งกับไอ้รัน สองคนนั้นก็เริ่มเดินเกมทันที พวกมันวิ่งไปหาอีครูแจนที่แสตนเชียร์ จากนั้นก็เริ่มแสดงละครตบตา
"ครูๆ ช่วยไอ้แคนมันด้วย" ไอ้โด่งกับไอ้รันลงมือ ทำท่าทางเลิ่กลั่กจนอีครูแจนหลงกล
"อะไร แคนมันทำไม เป็นอะไร ไหนบอกมาสิ" ครูแจนตกใจกับทาทางของสองคนนั้น พร้อมกับถามหาคำตอบจากปากพวกมัน
"ไอ้แคนมันนร้องไห้อยู่ที่ห้องพักครูต้นโน้นครับ มันบอกว่ามันจะไม่วิ่งอะไรทั้งนั้นแล้วครับครู ครูไปดูมันหน่อยได้ไหม" โอ้มายก๊อดเอาตุ๊กตาทองไปเลย ตีบทแตกมากกกก(อันนี้ฟังจากที่พวกมันเล่าให้ฟังทีหลัง)
ในที่สุดแผนแรกก็สำเร็จ ครูแจนรีบมาอย่างไว ไอ้แคนพอเห็นครูแจนวิ่งมาแต่ไกล มันก็สวมบทบาทเจ้าน้ำตาทันทีเลยครับ บอลจะบ้า นับ 1 2 3 4 5 เย็ดเข้....น้ำตาสั่งได้เว่อ หยดติ่งๆเลยครับ
"ฮือๆๆๆๆ อะฮือๆๆๆ ทำไมบอลใจร้ายกับแคนขนาดนี้ แคนไม่ดีตรงไหน ฮือๆๆๆ" อ้าวอี้เตี้ย มันไม่มีในแผนที่มึงเล่านิหวะ ไอ้เชี้ยแคนมึงเล่นกูแล้วววว
"ฮือๆๆๆๆ แคนชอบบอลมากเลยนะ ทำไมบอลถึงได้ใจดำกับแคนขนาดนี้" ไอ้สัส บอลรู้สึกหน้าชาเหมือนโดนไอ้แคนหลอกด่าเลยอะ
"อะ ฮือๆๆๆๆ คนใจร้าย คนใจดำ ไอ้คนหลอกลวง หลอกให้รักให้หลงแล้วก็จากไป อะฮือๆๆๆๆ" ชัด ชัดเลยครับ หลอกด่ากูชัดๆ ฝากไว้ก่อนนะมึงไอ้หมาแคน
และแล้วอีครูแจนก็เข้ามาอยู่ในบทละครจนได้ หลังจากที่แกเปิดประตูเข้ามา แกก็เห็นไอ้แคนนั่งร้องห่มร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด แอคติ้งโคตรได้ ตีบทโคตรแตกไปเลย
"แคน เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม" อีครูแจนลนไม่ไหว ตกหลุมพรางเข้าจนได้
"ผมอกหักครับครู ผมถูกปฎิเสธอย่างเลือดเย็นเลยครับ" ครูแจนจับไปที่บ่าทั้งสองข้างข้องแคน จากนั้นก็ประคองให้ลุกขึ้นยืน
"โอ๋ๆๆ นึกว่าเรื่องอะไร หล่อๆแบบนี้ใครนะมันช่างกล้าหักอกได้ลง" อีครูแจนพูดไปพร้อมกับเริ่มแต๊ะอั๋งไอ้แคนที่ละนิด
จะว่าไปอีครูแจนแกแรงใช่ย่อยเลยนะ สมแล้วที่เขาลือกันว่าแรดกินไม่เลือก ดูท่าจะเป็นเด็กใจแตกมาก่อนสะด้วย บอลที่แอบอยู่มุมห้อง กดอัดวีดีโอไว้ทุกช็อต มุมกล้องเป็นใจสุดๆ อีครูแจนกอดแคนมันแน่น พร้อมกับพูดปลอบใจ จะว่าไปก็ยังไม่มีช็อตเด็ดอะไรมากนัก
"ฮือๆๆๆ บอลเขาไม่ชอบผมครับครู" กูว่าแล้วมึงเขียนบทเกี่ยวกับกูทั้งนั้น
"ห๊ะ อีเด็กนั่นอีกแล้วเหรอ นี่เราชอบผู้ชายเหรอเนี่ยหะ" อีครูแจนพูดพร้อมกับทำท่าทางตกใจเสียดายของ
"ผมก็ไม่รู้ แต่เวลาอยู่ไกล้เขาหัวใจผมมันเต้นแรกทุกครั้ง" ไอ้แคนตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ โคตรตีบทแตก เล่นสะอีครูแจนติดกับดักไปไหนไม่รอดกันเลยทีเดียว
"พี่ว่าเราอาจจะสับสนก็ได้มั้ง แบบไม่รู้ใจตัวเองอะไรประมาณนั้นอะ"
"แล้วผมต้องทำไงละครับ"
เวลามันจำกัด ดูจากท่าทางของแคนมันเริ่มเดินเกมเร็วขึ้น ค่อยๆเชือดอีครูแจนอย่างเลือดเย็นสุดๆ ทุกอย่างเป็นไปตามแผนทั้งหมด ครูแจนตกหลุมพรางเข้าแล้วอย่างไม่รู้ตัว ทุกอย่างถูกเตียมการไว้หมดแล้ว และแล้วก็เป็นไปอย่างที่คิด
"พี่มีวิธี แต่เราห้ามไปพูดให้ใครฟังนะ" เอาแล้ว อีครูแจนเผยทาสแท้ออกมาจนได้
"ครับผมจะไม่บอกใคร"
เชี่ย แคนพูดจบอีครูแจนก็จับคอเสื้อดึงไอ้แคนเข้ามาประกบปากทันที บอลตกใจอึ่งตาค้างกับภาพที่อยู่ตรงหน้า อีครูแจนจูบปากแคนพร้อมกับดูดอย่างชำนาญ ราวกับโชคโชนเป็นพิเศษ บอลจับกล้องแน่นเก็บทุกช็อต ทุกมุมไว้หมดไม่มีเหลือ ส่วนไอ้แคนตอนนี้ยืนแข็งทื่อ กำมือแน่นอย่างกับคนไม่เคยโดน ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่แคนวางไว้ทั้งหมด เกมนี้อีครูแจนตกเป็นทาสอย่างถาวร เพราะหลักฐานชัดสะขนาดนี้ เสียท่าเด็กจนได้
อีครูแจนจูบปากแคนไม่นาน โทรศัพท์แกก็ดังขึ้นเป็นการขัดจังหวะ ทำให้ทุกอย่างหยุดกระทันหัน ส่วนไอ้แคนตอนนี้ยืนตาค้างไปแล้วครับไม่รู้ที่ค้างเพราะมันชอบ หรือเพราะอะไรกันแน่บอลเองก็ไม่แน่ใจ ส่วนครูแจน รายนั้นชิวสุดละ กดรับสายโทรศัพท์ทันทีทันใด
"คะๆ แจนจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลยคะ" บอลก็ไม่รู้ว่าคนที่โทรมาคือใคร แต่สามารถทำให้ครูแจนลุกลี้ลุกลนไม่น้อย
"แคนพี่ต้องไปแล้ว เอาไว้ว่างๆเราค่อยมาลองกันใหม่นะ" โอ้ยยย จะบ้าอีครูแจนโคตรมั่นมาก อาการนี้ติดใจไอ้แคนชัว ส่วนไอ้แคนตายละมั้ง ยืนทื่ออย่างกับเสาไฟฟ้า ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ถ้าไม่มีสายโทรเข้ามา ไอ้แคนไม่รอดน้ำมืออีครูแจนอย่างแน่นอน
อีครูแจนพูดจบก็รีบออกไปทันที บอลที่เห็นท่าทางไอ้แคนไม่สู้ดีก็รีบออกไป
"แคน เอ้ยแคน ไอ้เชี่ยแคน" บอลเรียกมันตั้งหลายคำกว่ามันจะรู้สึกตัว
"ฟินขนาดนั้นเลยเหรอแคน ค้างเชียวนะ" ไอ้แคนไม่พูดได้แต่มองหน้าบอล แล้วจู่ๆไอ้แคนก็พูดออกมาว่า
"บอลแคนขอโทษนะ"
พูดจบแคนก็เอามือรวบขนาบหน้าบอลพร้อมกับดึงเข้าไป ก่อนจะกดจูบไปที่ริมฝีปากทันที บอลที่ไม่ได้ระวังตัวถึงกับอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก แคนบดขยี่ริมฝีปากอย่างร้อนแรง บอลทำได้แค่เอามือทุบไปที่อกมันแรงๆ พอโดนแคนมันบดขยี่เข้าเรื่อยๆ แขนขาบอลกลับอ่อนแรงไปสะงั้น มือที่ทุบอกไอ้แคน มันค่อยๆช้าลง ช้าลง อย่างน่าแปลกใจ จนในที่สุดจากทุบอกไอ้แคน เปลี่ยนเป็นกำเสื้อมันแน่นแทน
แคนยังคงขบกัดดูดโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด จากนั้นมันก็เลื่อนลงมาที่ซอกคอ บอลเสียวแทบขาดใจ แรงจะยืนแทบไม่มี ทุกอย่างเกิดขึ้นโดยไม่ทันได้ตั้งตัว บอลตกอยู่ในวังวนนี้จนได้ ไม่ขัดขืนปล่อยแคนมันดูดไซ้ซอกคออยู่อย่างนั่น
"อ๊าาาา....แคนหยุด" ในที่สุดสติก็เริ่มกลับมา บอลเริ่มต่อต้านไอ้แคนมันอีกครั้ง แต่แคนมันก็ยังคงร้อนแรงขึ้นเรื่อย ทั้งดูดทั้งกัดอย่างบ้าคลั่งในเวลาเดียวกัน
"อ้าาาาาา อย่ากัด โอ้ยซื๊ดดดด" บอลพยายามดันหน้าไอ้แคนออก แต่ก็ต้านแรงมันไม่ไหว
"ไม่หยุดใช่ไหม ได้งั้นเอานี่ไปกิน"
ป๊าบบบ เข้าให้ บอลตีเข่าเข้าเป้าไอ้แคนเต็มๆแรง ได้ยินเสียงไอ้แคนร้องดัง "อึก" จากนั้นก็เงียบไป ทุกอย่างหยุดกระทันหัน แคนมันร่วงลงไปกองกับพื้นไม่ได้ยินแม้แต่เสียงร้องออกมาสักแอ๊ะ สองมือมันจับกุมอยู่ที่เป้ากางเกง ใบหน้าเขียวซีดอย่างเห็นได้ชัด
"โอ๊ะๆๆ จุก จุก จุก" เสียงเค้นออกจากลำคอไอ้แคน อย่างกับคนจะสิ้นใจ หน้ามันซีดอย่างกับไข่ต้ม บอลเห็นถึงกับตกใจ
"แคน บอลขอโทษเจ็บไหมอะ" ไอ้แคนทำได้แค่พยักหน้าเป็นการตอบรับ
"บอลเตือนแล้ว แคนไม่ฟังเองช่วยไม่ได้ ทีหลังห้ามทำแบบนี้อีกเข้าใจไหม" ไม่ว่าถามอะไรออกไป ไอ้แคนมันก็ทำได้แค่พยักหน้าเช่นเดิม
จะว่าไปบอลก็รู้สึกผิดไม่น้อย ที่เล่นแรงไปแบบนั้น แต่มันไม่มีทางอื่นแล้วนิที่จะหยุดแคนมันได้ เชื่อไหมว่า แคนมันร้อนแรงเกินห้ามใจไปแล้ว แถมยังทำเอาบอลถึงกับเคลิ้มไปด้วยเลย ลีลาการดูดปากของไอ้แคนมันไม่ใช่ย่อยเลยนะ โดนเขาไปถึงกับเข่าอ่อนหมดเรี่ยวหมดแรงกันเลยทีเดียว ทีจูบกับอีครูแจนยืนทื่อย่างกับท่อนซุง แต่พอเป็นบอลพริ้วไม่ไหว ลีลาอย่างเทพ แสดงว่า....
เกือบสิบนาที กว่าแคนมันจะลุกไหว และแล้วมันก็ยังปากหมาเหมือนเดิม ไอ้แคนมันเดินมากระซิบข้างหูบอลว่า
"แคนชอบแบบนี้ ปากบอลโคตรหวาน ส่วนของครูแจนจืดชืดมาก" บอลฟังจบ ถึงกับอยากตีเข่าไปที่เป้ามันอีกรอบ แต่โชคดีที่ มันวิ่งหนีสะก่อน ไม่นั้นได้ลงไปกองอยู่กับพื้นอีกสักรอบ
เห็นไหมทุกคน ไอ้แคนมันกะล่อน มันชอบเล่นทีเผลอ จะว่าไปบอลก็โดนมันหลายรอบมาก จนชินไปแล้ว เผลอเป็นไม่ได้ มันส๊วบทันที แต่ก็ไม่เคยเกินเลยไปมากกว่านี้ มากสุดมันก็จับบอลกด เอาเป้ากางเกงมันมาถู หรือไม่บอลนั่งๆอยู่มันก็เอาควยมาชี้หน้า บอลจะบอกว่าไอ้แคนมันโคตรทะลึ่งเป็นที่สุด หาใครเทียบไม่มี
ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ บอลได้ภาพอีครูแจนชัดทุกช็อต ทีนี้แหละลองอีครูแจนขู่มาอีกสิ จะขู่กลับให้ไม่มีที่ยืนกันเลยคอยดู ถ้าต่างคนต่างอยู่เรื่องแบบนี้ก็จะไม่เกิดขึ้น แต่นี่อะไร ระรานไม่ยอมเลิก ส่วนผลงานชิ้นนี้ บอลยกควาามดีความชอบให้ไอ้แคนมัน ลงทุนลงกายสะขนาดนั้น จะหาเพื่อนแบบนี้ได้จากที่ไหนอีกละเนี่ยยยย ถึงมันจะกะล่อนไปหน่อยก็เถอะ แต่ก็จริงใจไม่น้อย ส่วนที่โดดมันดูดปากดูดคอ ก็ถือสะว่าให้รางวัลมันก็แล้วกัน อย่างน้อยก็ทำเอาบอลใจเต้นแรงเกือบหลับในไปเหมื่อนกัน แต่โชคดีที่กลับมาได้ไม่นั้นยาวบอกเลยอิอิ
ทุกอย่างเข้าสู่เหตุการณ์ปกติ แคนมันก็ไปทำหน้าที่ของมัน บอลก็ทำหน้าที่ของบอล แคนมันบอกว่าวันนี้กำลังใจดีเป็นพิเศษ ที่ได้ลิ้มลองรสชาติความหวานจากปากบอล เลยทำให้มันมีแรงวิ่งขึ้นมาเลย บอลละอยากจะฟาดหน้ามันเข้าให้สักหมัด แต่ก็นะสู้รบปรบมือกับไอ้แคนคงไม่ไหว เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ อะไรยอมได้ก็ยอมๆมันไป อันไหนยอมไม่ได้ก็ค่อยหาวิธีเอาคืนมันให้หนัก
และแล้วก็ถึงเวลา วิ่ง100เมตรชายรุ่นอายุ15ปี แคนมันไม่ได้วิ่งกับม.1 ม.2 นะจะบอกให้ โน้นคู่ต่อสู้ของมันคือพี่ ม.3 โน้นเเลย แต่อย่าหาว่าแคนมันจะเสียเปรียบนะ เพราะมันตัวใหญ่สุดละทั้งหมดนั้น ฉะนั้นวางใจได้ยังไงไอ้แคนมันก็ต้องเป็นเจ้าของเหรียญทองวิ่ง 100เมตรอย่างแน่นอน ส่วน 4*100เมตร แคนมันก็พึ่งกวาดมาก่อนหน้านี้ไปสดๆร้อนๆ เหลืออีกแค่รายการเดียว ก่อนที่จะปิดท้ายด้วยการแข่งชักเย่อระหว่างครูผู้ชายกับครูผู้หญิ่ง แต่มีกฎกติกาที่ว่า ครูผู้ชายจับเชือกแค่มือเดียว ส่วนครูผู้หญิงจับสองมือตามปกติ เอาไปเอามาบอลชักอยากจะดูแล้วสิ อยากเห็นครูต้นชักว่าว อุ้ยไม่ใช่ชักเย่อ บอลจะไปเชียร์ติดขอบสนามเลยคอยดู
"ขณะนี้จะทำการปล่อยตัวนักกีฑา วิ่ง100เมตรชาย ช่องวิ่งที่1 สีเขียว, ช่องวิ่งที่2 สีแดง, ช่องวิ่งที่3 สีเหลือง, ช่องวิ่งที่4 สีฟ้า" เสียงประกาศจากกองอำนวยการดังขึ้น น่าทีระทึกกำลังเกิดขึ้น กองเชียร์ทุกสีเงียบสนิด เพื่อรอธงเขียวถูกชักขึ้นสู่ยอดเสา บอลเองก็ตื่นเต้นไม่น้อย ลุ้นจนฉี่แทบแตกกันเลยทีเดียว มีหวังแคนวิ่งเสร็จต้องรีบวิ่งไปห้องน้ำก่อนละ ไม่นั้นมีได้ฉี่ราดกางเกงแน่นอน
"เข้าที่..... ระวัง.... ปัง" ครูต้นยิ่งปืนขึ้นสู้ฟ้า นักกีฬาออกตัวกันอย่างพร้อมเพรียง ธงเขียวถูกชักขึ้นสู้ยอดเสาอีกครั้ง กองเชียร์แต่ละสีก็บรรเลงเพลงเชียร์กันดังกระหึ่มทั่วทั้งสนาม
"แคนสู้เขา สู้เขาแคน" บอลกำมือแน่น และแล้วก็เป็นไปตามความคาดหมาย แคนวิ่งเข้าเส้นชัยอย่างสวยงามด้วยเวลาอันน้อยนิด บอลกระโดนโห่ร้องดีใจจนลืมตัว รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่สายตาทุกคู่จ้องตาเป็นมัน
"อีเตี้ยยย เสี่ยงโดนตบแล้วไหมกู แต่ละคนมองแรงมาก ไปฉี่ก่อนดีกว่าขืนอยู่ตรงนี้มีหวังโดนหยุมหัวแน่" เสียงในหัวผุดขึ้นมาอีกครั้ง มันสั่งให้บอลออกไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด บอลรีบเดินไปห้องน้ำทันที แต่จะไปห้องน้ำเด็กนักเรียนมันก็ไกลเกินไป บอลก็เลยเลือกที่จะไปเข้าห้องน้ำครูที่อาคารหนึ่งแทน เพราะมันไกล้ที่สุดแล้ว
บอลรีบวิ่งอย่างไวเพราะฉี่มันจะแตกแล้ว แต่พอไปถึงก็เจอเข้ากับอีครูแจนเข้าเต็มๆ ฉี่ก็จะแตก ศัตรูก็อยู่ซึ่งๆหน้า กรูจะบร้า...จะเลือกอะไรได้เนี่ยยย
"อ้าว นึกว่าใครที่แท้ก็น้องบอลเสน่ห์แรงนี่เอง" อีครูแจนเริ่มเปิดก่อนเลยทันที บอลที่ตอนนี้อั้นฉี่จะไม่ไหวแล้ว ก็เลยขอยกธงขาวก่อนก็เลยพูดออกไปว่า
"เดี๋ยว....ขอเวลาแป๊บ ขอฉี่ก่อนได้ไหม ไม่ไหวแล้ว" บอลยกมือขอ
"อ้าวเหรอ งั้นรีบๆเลย ืเดี๋ยวพี่รอหน้าประตู" อีเตี้ย อีครูแจนก็ซื่อเน๊าะ บอกจะยืนรอสะด้วย
บอลไม่รออะไรทั้งนั้นแล้ว รีบวิ่งเข้าห้องน้ำให้เร็วที่สุด ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายไป บอลเข้าห้องน้ำปิดประตูจัดการงัดหนอนน้อยออกมาอย่างเร่งรีบ พอเจ้าหนอนน้อยพ้นขอบกางเกง มันก็พ่นน้ำฉี่ออกมาทันที "อ่าาาาา โล่งอกไป" เชื่อไหมว่า เหมือนยกภูเขาออกจากอกเลยครับ มันรู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูกกันเลยทีเดียว น้ำฉี่ถูกปลดปล่อยออกจนหมด ก่อนที่บอลจะเก็บเจ้าหนอนน้อยเข้าที่เดิม พอปลดปล่อยทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย บอลก็เปิดประตู
"เชี่ยย ยังอยู่อีกเหรอคับเนี่ย" จะไม่ให้บอลตกใจได้ไง เปิดประตูมาปั๊บ เจอหน้าอีครูแจนปุ๊บ ยืนขวางหน้าประตูบอลแทบช็อค
"เสร็จแล้วใช่ไหม งั้นมาต่อกัน" บอลว่าอีครูแจนไม่ใช่ซื่อแล้วละ น่าจะบ้ามากกว่า คนบ้าอะไรยืนรอเพื่อที่จะหาเรื่องกันต่อ จากนั้นนอีครูแจนก็เดินหน้าเข้าหาบอลลทันที
"พี่จะทำอะไร" บอลถามออกไปพร้อมกับถอย
"กลัวเหรอ ถ้ากลัวก็เลิกยุ่งกับครูต้นสะสิ" อีครูแจนพูดไปทำลอยหน้าลอยตาใส่บอลไปด้วย ส่วนบอลก็ถอยหลังเข้าห้องน้ำทีละนิดเพื่อตั้งตัวเผื่อเกิดเรื่องจะได้ไหวตัวทัน
"เกี่ยวอะไรกับครูต้น พี่อย่ามาพูดมั่วๆ" ยังไงบอลก็ยืนกรานปากแข็ง ไม่หลงกลอีครูแจนอย่างแน่นอน ไม่ยอมรับสะอย่างจะทำไงได้
"อย่ามาตอแหล ครูธีร์เล่าให้ฉันฟังหมดแล้ว" อ้าวอีนี่ว่ากูตอแหล (เสียงในหัวมาอีกแล้ว รู้สึกว่าช่วงนี้เสียงในหัวเยอะจัง)
"เหรอครับ แล้วครูธีร์ไม่ได้บอกเหรอว่า ถ้าบอลเป็นอะไรแม้แต่ปลายก้อยมันจะเกิดอะไรขึ้น" เอาซี่ สู้นะโว้ยยย เรื่องปากไม่แพ้ใครสะด้วยสิ
"เอ้า ไม่ได้บอกอะ งั้นเดี๋ยวขอโทรถามครูธีร์ก่อนได้ไหม" กูจะบ้า สรุปอีครูแจนทั้งโงทั้งบ้าทั้งซื่อ ครบจบในคนๆเดียว
"หลีก ถ้าไม่หลีกชนนะ เอ๊ะหรือว่าตะโกนให้คนช่วยดีนะ เจ้าขาเอ้ย ครูฝึกสอนจะทำรายเด็ก...." บอลพูดไม่ทันจบอีครูแจนก็รีบเอามือมาปิดปากบออลทันที
"เออๆ หลีกก็ได้วะ" บอลสลัดมืออีครูแจนออก จากนั้นก็เดินออกจากห้องน้ำ
"ไม่แน่จริงนิหว่า นึกว่าจจะแน่" บอลพูดลอยๆจากนั้นก็เดินออกไป แต่เสียงอีครูแจนก็ดังตามหลังมาติดๆ
"ปากดีนะมึง คอยดูละกันว่า ระหว่างนมใหญ่ๆบึ้มๆของกู กับนมเล็กๆแบบมึงครูต้นจะเลือกใคร นี่ถ้ายั่วนิดยั่วหน่อยครูต้นขี้คล้านจะคลานตามละมั้ง" อีเตี้ยยย อีครูแจนพูดสะนึกภาพออกเลย บอลรู้สึกหน้าร้อนขึ้นเลยครับ
"อีดอก"บอลหันไปพูดใส่หน้าอีครูแจน
"อีเด็กเปตร อีเด็กเวร ฝากไว้ก่อนนะมึงเจอกูแน่" อีครูแจนตะโกนตามหลังมา จากนั้นก็หายเงียบไป
ว่าแต่อีครูแจนพูดเอาสะบอลคิดมากเลยอะ คำพูดของอีครูแจนแต่ละคำสก๊อยชัดๆ อยากได้ครูต้นจนตัวสั่น จะว่าไปครูต้นก็เป็นชายแท้มาก่อนด้วยสิ มีแฟนเป็นผู้หญิง ถ้าเห็นนมใหญ่ๆเข้าไปจะเกิดอะไรขึ้นนะ โอ้ยยย อยู่ๆคำพูดอีครูแจนก็แล่นอยู่ในหัว สลัดเท่าไหรก็ไม่ออก อี้ชิบหายเล่นใหญ่มาก ไอ้เราก็สู้ไม่ได้ด้วยสิ เพราะนมเล็กเวรกำ
และแล้วก็ถึงการแข่งขันชักเย่อ กองเชียร์ล้อมวงกันเต็มสนามเพื่อรอดูเกมนี้ ทุกอย่างพร้อม ครูผู้หญิง 8คน ครูผู้ชาย5 ผลจะออกมายังไงก็ยังไม่รู้ ครูผู้หญิงจะต้านแรงครูผู้ชายได้แค่ไหน จะได้รู้ผลกันเร็วๆนี้
"ปรี๊ดดดด" เสียงนกหวีดดังขึ้น เชือกถูกชักจนตึง ต่างฝ่ายต่างออกแรงฉุดกระชากกันไปมา เสียงโห่เสียงเชียร์ก็ดังลั่นทั้งสนาม ดึงกันไปมาอยู่พักใหญ่ สุดท้ายครูผู้หญิงก็ต้านแรงไม่ไหว ล้มกันระเนระนาดไปคนละทิศละทาง ในที่สุดฝ่ายผู้ชนะก็คือครูผู้ชาย ที่นำทีมด้วยครูต้น ครูกันต์ ครูธร์ ครูคิม และครูข้าวตังนั้นเอง เออใช่จะว่าไปช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอครูตังเลย หายหน้าไปไหนกันนะ แต่พอเจอทีไรแกก็คุยเก่งตลอด น่ารักนะครูตังเนี่ย
ทุกอย่างจบลง พิธีปิดก็เริ่มขึ้น แต่ก่อนจะถึงพิธีปิดก็ต้องประการถ้วยรางวัลกันก่อน สรุปสีเหลืองกวาดได้หลายรางวัลมาก ถ้วยรวมคือเป็นที่หนึ่ง แถมยังพ่วงด้วยรางวัลกองเชียร์ดุเดือดอีกด้วย สะใจเป็นบ้า ไม่เสียแรงที่แหกปากคอแทบแตก พิธีปิดถูกปิดลงอย่างสวยงาม ด้วยโชว์รำมโนราห์ที่วิจิตรสวยงามหาที่ติไม่ได้ ไฟคบเพลิงถูกดับลงอย่างสนิด บ่งบอกว่างานกีฬาสีได้เสร็จสิ้นลงแล้ว เด็กนักเรียนต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เหลือไว้แค่ความทรงจำที่สวยงาม ก่อนที่จะกลับมาเจอกันอีกครั้งในปีหน้า เอาเข้าจริงก็ใจหายไม่น้อย สนุกกันมาตั้งเป็นเดือน หลังจากนี้ก็จะเข้าโหมดการเรียนแล้วสินะ สอบกลางภาค ปลายภาครออยู่ หน้าที่ต่อไปก็คือเรียน สอบ เรียนและก็สอบวนไป5555
ทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้านจนหมด เหลือเด็กแค่บอลคนเดียวที่รอครูต้นอยู่ที่ห้อง ส่วนไอ้แคนก็พึ่งกลับไม่นานเองบอลนั่งรอครูต้นอยู่นานพอควรกว่าครูต้นจะมา และแล้วประตูก็ถูกเปิดออก ครูพละหนุ่มหล่อก็ปรากฎตัว
"รอนานไหม ไปกลับบ้านกัน" ครูต้นมาถึงแกก็ถามก่อนเลย
"ไม่เหนื่อยครับ แต่หิวแล้วอะ"
"หิวข้าวเหรอ"
"เปล่าหิวครูต่างหาก" อิ้ววววว เจอดอกนี้เข้าไปครูต้นถึงกับยิ้มหน้าแดงกันเลยทีเดียว
"งั้้นเปิดน้ำให้ครูหน่อยสิ หิวน้ำอะ"
บอลยิบขวดน้ำเปิดเสร็จก็ยืนให้ครูต้น พอครูต้นกินเข้าไปแกก็พูดออกมาว่า
"เป็นน้ำที่หวานที่สุดในโลกเลยอะ" บอลก็เลยตอบไปว่า
"เว่อร์ละ น้ำเปล่าที่ไหนหวาน ครูอะโคตรเว่อร์"
"ก็น้ำที่แฟนเปิดให้นี่ไง หว๊าน หวาน" จะบ้า หยอดกันไปหยอดกันมา ไม่ต้องกลับกันแล้วมั้งบ้านอะ ศีลเสมอกันสุดๆ
เก็บของอะไรเสร็จบอลกับครูต้นก็เดินไปขึ้นรถ ครูต้นขับรถออกจากโรงเรียน จากนั้นก็แวะซื้อข้าวซื้อขนมพร้อมทุกอย่าง แต่บอลแปลกใจเห็นครูต้นซื้อข้าวแค่กล่องเดียว บอลเห็นแบบนั้นก็เลยถาม
"ทำไมครูซื้อข้าวแค่กล่องเดียวอะ ครูไม่กินเหรอ" พอบอลพูดออกไปครูต้นก็ตอบมาทันทีว่า
"เออครูลืมบอก ผอ.มีจัดเลี้ยงที่โรงเรียนครูก็เลยจะเก็บท้องไว้" ครูต้นพูดจบ อยู่ๆคำพูดอีครูแจนก็แล่นเข้ามาในหัวทันที บอลหน้าหงอยอย่างเห็นได้ชัด อยู่ๆก็คิดมากขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ครูต้นเห็นบอลเงียบแกก็เลยพูดขึ้นมาว่า
"เป็นอะไร ถ้าบอลไม่อยากให้ครูไปครูไม่ไปก็ได้นะ" ไม่น่าเชื่อว่าความคิดมากของเรา ครูต้นจะแคร์ขนาดนี้ แต่บอลจะมาเอาแต่ใจตัวเองก็ไม่ได้นะสิ ถึงไม่อยากให้ครูต้นไปสักแค่ไหน แต่บอลก็พูดออกไปไม่ได้
"เปล่า ครูไปเถอะผอ.อุส่าเลี้ยงทั้งที อีกอย่างครูก็ไม่ได้ไปไหนแบบนี้นานแล้ว" ต่อให้คิดมากแค่ไหนบอลก็ต้องเชื่อใจครูต้นให้ได้ อีกอย่างครูต้นก็ไม่เคยไปไหนแบบนี้เลยด้วยซ้ำ
"เอาแบบนี้ไหมบอลไปด้วย ไปรอครูในรถก็ได้เอาไหม" เห็นไหมนี่ละครูต้น ถ้าเห็นบอลไม่สบายใจหรือน้อยใจ แกก็จะร้อนรนเหมือนกัน ฉะนั้นบอลจะมาทำให้ครูต้นลำบากใจได้ไงใช่ไหมละ
"ไม่เอาอะ บอลกลัวยุงกัด อีกอย่างเดี๋ยวครูจะเป็นกังวนเปล่าๆ สู้บอลอยู่บ้านนอนรอครูดีกว่าเนอะ" บอลพูดไปยิ้มไป แสดงอาการไม่ให้ครูต้นต้องรู้สึกคิดมากคิดมาก แต่ภายในใจนั่นสิมันร้อนรนไปหมดแล้ว กับคำพูดของอีครูแจนที่อยู่ในหัว
"แน่นะ ไม่คิดมากแน่นะ งั้นครูจะรีบกลับโอเคไหม"
"คร้าบบบ" ครูต้นเอามือมาขยี่หัวจนผมยุ่งไปทั้งหัว
กลับถึงบ้าน ครูต้นก็จัดการอาบน้ำอาบท่าจนเสร็จ ส่วนบอลก็นั่งกินข้าวอย่างอร่อย ข้าวผัดกุ้งที่ครูต้นแกะเปลือกไว้ให้ก่อนที่แกจะไปอาบน้ำ ครูต้นแต่งตัวเสร็จแกก็เดินเข้ามาหาบอล พร้อมกับถามบอลอีกรอบว่า
"ไม่ไปด้วยจริงดิ" บอลก็เลยตอบกลับไปว่า
"ไม่ บอลจะดูซีรี่" ครูต้นก้มลงจุ๊บหน้าผากบอลไปหนึ่งที ก่อนจะเดินไปที่รถ บอลลุกไปส่งครูต้นพร้อมกับโบกมือบ๊ายบาย จนรถครูต้นขับออกไปจนสุดลูกหูลูกตา แต่แล้วเสียงอีครูแจนก็ดังขึ้นในหัวอีกจนได้
"ระหว่างนมใหญ่ๆแบบฉันกับนมเล็กๆแบบแกครูต้นจะเลือกใคร ยั่วนิดยั่วหน่อยขี้คล้านครูต้นจะคลานตามละมั้ง" เชื่อไหมว่าประโยคนี้ของอีครูแจนมันวนเวียนอยู่ในหัวจนบอลคิดไปไกลมาก
บอลเดินเข้าบ้าน ปิดประตูกะว่าจะกินข้าวต่อให้หมดแต่ก็กินไม่ลงแล้วตอนนี้ บอลก็เลยเข้าห้องไปอาบน้ำให้ตัวเย็น อาบน้ำเสร็จก็ใส่ชุดนอนพร้อมกับขึ้นเตียง นอนเล่นโทรศัพท์เพื่อไม่ให้คิดมาก แต่สลัดคำพูดอีครูแจนเท่าไหรมันก็ไม่ยอมออกออก มันยังคงคอยตามหลอกหลอนอยู่ตลอดเวลา อยู่ๆเสียงในหัวก็ดังขึ้น
"พี่ต้นขา นมแจนใหญ่ไหมคะ ลองจับดูสิ"
"ใหญ่สิ จับเต็มไม้เต็มมือสะเหลือเกิน อืมมม"
"งั้นพี่ต้นก็จับเล่นตามสบายเลยนะ แจนอนุญาติ"
อีเตี้ยยย บอลแพ้เสียงในหัวอีกแล้วววว มาเป็นชุดเลยแถมภาพชัดสะด้วย จะบ้า ยิ่งบอลห้ามใจไม่ให้คิด แต่ภาพมันกลับชัดขึ้นไปอีก สวดมนต์ก็แล้ว แต่ยิ่งสวดก็ยิ่งหนักกว่าเดิมไปอีก มาทั้งภาพทั้งเสียง จะบ้าตาย
บอลดูเวลาสรุปครูต้นไปได้แค่ครึ่งชั่วโมงกว่าเอง ไอ้เราก็ร้อนใจจนอยู่ไม่ติดแล้ว เวลาก็เดินช้าจนอยากหักเข็มทิ้งสะให้รู้แล้วรู้รอด กบเขียดก็ร้องหาคู่กันจัง ไม่เกรงใจกันบ้างเลย มันน่าจับกินให้หมด ฮือๆๆๆๆๆ เป็นเอาหนักแล้วเราวีนฉ่ำมาก ไม่เว้นกบเขียดนาฬิกาแล้วตอนนี้ วีนหมดไม่สนหน้าไหนทั้งนั้น และแล้วจู่ๆฟ้าก็ร้องดังสนั่นหวั่นไหว พร้อมกับแสงแวบเข้าตาจนแสบตา แค่ฟ้าร้องบอลก็มุดผ้าห่มคลุมโป่งแล้ว ทันใดนั้นฝนก็เทลงมาอย่างหนัก ฟ้าร้องฟ้าแลบจนน่ากลัว บอลนอนห่มผ้ามิดหัวไม่กล้าโผล่หน้าออกจากผ้าห่มแม้แต่น้อย
ฝนตกฟ้าร้องพักใหญ่ แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด บรรยากาศเป็นใจสะเหลือเกินให้คิดมาก และแล้วเสียงในหัวก็กลับมาอีกครั้งจนได้
"ฝนตกๆแบบนี้พี่ต้นนอนกับแจนนะ"
"อืมมม ได้สิของดีอยู่ตรงหน้าขนาดนี้พี่จะกลับได้ไง"
"ไม่ทนแล้ววววโว้ยยย" บอลลุกขึ้นกระทืบเท้ากับที่นอนสองสามที กะว่าจะโทรตามครูต้น แต่ฟ้าก็ผ่าดังเปรี้ยงจนบอลหมอบลงกับที่นอนคตคู้เอาผ้าห่มคลุมตามเดิม
รอสักพักฟ้าก็เงียบลง บอลก็เลยกดโทรศัพท์หาครูต้นทันที แต่ยังคงหมอบมุดอยู่ภายใต้ผ้าห่มเหมือนเดิม และแล้วเสียงเรียกสายก็ดังขึ้น แต่มันดังแปลกๆเหมือนเสียงอยู่ในห้องเลย บอลนึกว่าตัวเองหูไม่ดีก็เลยกดว่างแล้วจะโทรใหม่อีกครั้ง แต่แล้วเสียงโทรศัพท์ครูต้นก็ดังไกล้จนบอลงง บอลกดวางอีกรอบภายใต้ผ้าห่มที่ปิดคลุมบอลจนมิด
"ใครหน้าไหนก็ห้ามมายุ่งกับของๆฉันเด็ดขาด ไม่นั้นเจอดีแน่" บอลพูดจบกะว่าจะโทรอีกครั้ง แต่ทันใดนั้นผ้าห่มที่คลุมตัวบอลอยู่ก็ถูกดึงออกจนเหลือแต่คนที่นอนหมอบคู้อยู่กับเตียง บอลตกใจเงยหน้าขึ้นก็พบเข้ากับครูต้นที่ยืนยิ้มอยู่ตรงหน้า วินาทีนั้นบอลไม่เอาอะไรแล้วทั้งนั้นบอลดีดตัวลุกขึ้นยืนอย่างไม่รู้ตัว พร้อมกับกระโดดกอดคอครูต้นอย่างดีใจเป็นที่สุด
บอลกอดคอครูต้นแน่น ใบหน้าซุกไปที่ลำคอครูต้น บอลไม่รอช้าออกแรงดูดแล้วก็กัดไปที่คอครูต้นทันที
"โอ้ยยย อ๊า..." ครูต้นร้องพร้อมกับจับหัวบอลไว้แน่น บอลกัดคอครูต้นแช่ไว้ไม่นาน ก่อนที่จะค่อยๆปล่อยปากออกจากการกัดที่รุนแรง จากนั้นแก้มก็ค่อยๆซบลงบนบ่าของครูต้น จู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว เสียงสะอื้นในลำคอเริ่มดังขึ้น ครูต้นเอามือลูบหัวบอลเบาๆและแกก็พูดว่า
"เป็นอะไรหะเด็กน้อย กลัวฟ้าเหรอ ไม่ต้องร้องนะครูอยู่นี้แล้ว" ครูต้นพูดมือก็ลูบหัวบอลไปด้วย และแล้วบอลก็ดันตัวออกมา ยืนจ้องหน้าครูต้น พร้อมกับพูดออกไปว่า
"ฮือๆๆๆ ครูต้องเป็นของบอลคนเดียว ห้ามไปมองใคร ต่อให้เขาสวยแค่ไหน หุ่นดีแค่ไหนครูก็ห้ามมองเข้าใจไหม" ครูต้นดูงงๆ พยายามช่วยเช็ดน้ำตาให้บอล
"คร้าบบ ไม่มองใครทั้งนั้นจะมองบอลแค่คนเดียว" ครูต้นพูดไปอมยิ้มไป พร้อมกับเช็ดน้ำตาที่แก้มอย่างเอ็นดูเด็กน้อยที่อยู่ตรงหน้า ที่ตอนนี้เอาแต่พูดไปร้องไห้ไป จนน้ำตาอาบนองสองแก้มเต็มไปหมด
จากนั้นเด็กน้อยขี้งอแงก็พูดต่อ อย่างเอาจริงเอาจังว่า
"อีกอย่าง ต่อให้เขาคนนั้นนมจะใหญ่สักแค่ไหนมันก็เรื่องของเขา ก้นจะบานเท่ากะละมังมันก็สิทธ์ของเข่าครูก็ห้ามสนใจ ห้ามมองห้ามไปอยากจับของๆเขาเด็ดขาด ส่วนนมที่ครูต้องมองต้องจับคือของบอลคนเดียวเข้าใจไหม" 5555เด็กน้อยเอ้ย
"คร้าบๆๆ เข้าใจทุกอย่างแล้ว ไม่มองไม่จับของใครทั้งนั้นโอเคไหม" การที่บอลร้องและบ่นแบบนี้มันกลับทำให้ครูต้นยิ้มจนน่าแปลกใจ จากคนที่ไม่ชอบให้บอลร้องไห้ แต่กลับยิ้มจนหน้าบานอยู่ตอนนี้
ครูต้นดึงบอลเข้าไปกอดอีกครั้ง มือลูบหลังเป็นนัยๆว่าเอ็นดูเด็กคนนี้ไม่น้อย พอทุกอย่างภายในใจพรั่งพรูถูกพูดออกมาจนหมด บอลก็รู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูก เหมือนทุกอย่างได้ถูกปลดปล่อยออกมาจนเกลี้ยง ความคับแน่นก็ได้คลี่คลายลง ความคิดมากได้ค่อยๆจางหายไปหายไป เหลือไว้แต่ความรู้สึกสบายใจขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
"ไม่ต้องร้องแล้ว ครูอยู่นี่แล้วไง ร้องมากเดี๋ยวตาก็บวมหมดไม่รู้ด้วยนะ" ครูต้นยังคงกอดพโลมด้วยความเอ็นดู
ทุกอย่างภายในห้องสงบลง เหลือแค่เพียงคนสองคนที่ยืนกอดกันแน่นไม่สนอะไรทั้งนั้น จู่ๆบอลทก็นึกขึ้นได้ว่า ทำไมครูต้นกลับเร็วจัง เพราะนี่มันแค่สองทุ่มเอง ก็เลยดันตัวออกจากอกครูต้น พร้อมกับถามออกไป
"ว่าแต่ทำไมครูถึงกลับเร็วละครับ นี่มันแค่สองทุ่มเองนะ"
"ฝนตกฟ้าร้อง ครูรู้ว่าบอลกลัว จะให้ครูนั่งติดได้ไงละ รู้ไหมว่าเป็นห่วงแทบแย่" ครูต้นแสนดีที่สุด บอลมองหน้าครูต้น สองมือลูบไปทีใบหน้าของครูต้นอย่างหลงไหล ใครจะไปคิดว่าคนๆนึงจะถูกรักได้มากขนาดนี้
สายตาของเราประสานกัน ความต้องการภายในใจก็เริ่มประทุขึ้น ครูต้นไม่รอช้าดึงบอลเข้าไปจูบทันที ร้อยจูบที่ร้อนแรงได้เริ่มขึ้นแล้ว ริมฝีปากประสานกันได้อย่างลงตัว ครูต้นตวัดลิ้นดูดกลืนด้วยความร้อนแรง จากนั้นก็จัดการถอดชุดนอนบอลโยนทิ้งไป ครูต้นใช้ปากดูดกลืนทุกอนูผิว ไล่จากซอกคอลงมาจนถึงท้องน้อย บอลเองที่โดนเข้าไป ก็ถึงกับยืนแทบไม่ติดกันเลยทีเดียว ลิ้นครูต้นค่อยๆสัมผัสลงบนผิวกาย ครูต้นผลักให้บอลนอนลง ก่อนที่แกจะถอดเสื้อผ้าของแกออกจนหมดเช่นกัน จากนั้นครูต้นก็คลานเข่าขึ้นมาบนเตียง บอลนอนมองคนตรงหน้า ที่ตอนนี้ไม่เหลือเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้นแล้ว ใบหน้าที่หล่อเหล่า บวกกับหุ่นที่สวยงาม มันช่างเช็กซี่เหลือเกิน ทุกส่วนบนร่างกายของครูต้น มันน่ากินไปหมด
"พร้อมไหม" ครูต้นยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะถามออกมา
"อืมมม" สายตาครูต้นที่มองบอลมันแพรวพราวเหลือเกิน พร้อมที่จะเขมือมบอลตลอดเวลา
ครูต้นไม่รอช้า สิ้นเสียงบอลแกก็ กระโจมใส่บอลตัวบอลอย่างไว พรมจูบดูดเลียไปทุกซอกทุกมุม ลิ้นอุ่นๆของครูต้นได้ทำงานอีกครั้ง ตวัดรัวอย่างเอาเป็นเอาตาย แล้วแบบนี้บอลจะเหลือรอดได้ไง นอนบิดตัวเกร็งจนแทบขาดใจ ความเสียวมันเดือดพล่านไปทั้งตัว
เรือนร่าง ถูกปากและลิ้นของครูต้นครอบครองไว้หมดแล้ว กลิ่นเหล้ากินเบียร์อ่อนๆโชยเข้าจมูก เป็นกลิ่นที่ยั่วยวนสเน่ห์ได้ดีไม่น้อย ครูต้นยกขาบอลพาดบ่าทีละข้าง จากนั้นแกก็ใช้ลิ้นอันร้อนแรงของแกเข้าจูโจมมันทันที
ครูต้นแตะลิ้นลงบนขาอ่อนอันขาวผุดผ่อง จากนั้นแกก็ค่อยๆใช้ปลายลิ้นเลียลงไปจนถึงปลายเท้า ครูต้นทำแบบนี้ทั้งสองข้าง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก่อนที่จะจับขาบอลแยกออกจากกันจนกว้าง ปลายนิ้วครูต้นแตะน้ำลายเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆยัดเข้าไปในรูชมพูอ่อนที่กำลังขมิบรออยู่แล้ว ครูต้นค่อยๆยัดนิ้วแกเข้าไปที่ละนิด เริ่มจากหนึ่งแล้วก็เพิ่มเป็นสอง ปลายนิ้วได้ขูดเข้ากับผนังลำไส้ ส่งผลให้บอลลืมตัวเผลอร้องครางออกมาสะดังลั่น
"อ๊าาาาาาา พี่ต้น.... อ้าาาาา อู้ยยยยยย บอลเสียวววว" ครูต้นมองหน้าบอลแล้วแกก็ยิ้มอย่างพอใจ ที่ได้ยินบอลร้องครางชื่อแกออกมา
เดี๋ยวนี้ครูต้นดูจิตขึ้นนะ ชอบให้บอลครางเสียงดังๆ ยิ่งถ้าเรียกชื่อแกไปด้วยตอนโดนแกเย้ๆ แกก็ยิงรู้สึกพอใจเป็นที่สุด หลังๆมานี้เวลาบอลโดนครูต้นเย้ ก็เลยต้องครางเรียกชื่อแกทุกครั้ง
ครูต้นได้ยิ่นเสียงครางบอลเข้าไป แกก็รีบดึงนิ้วออกทันที ควยแปดนิ้วของแกแข็งตัวเต็มที่แล้ว หัวบานแดงกำลังพ่นน้ำใสๆออกมาอย่างต่อเนื่อง ครูต้นไม่รอช้าจับบอลคว่ำหน้ากับเตียง ยกก้นลอยขึ้น จากนั้นแกก็จับควยแปดนิ้วของแกยัดเข้ามา ความจุกคับแน่นเข้าถาโถมบอลทันที ควยแปดนิ้วที่ขยายตัวอย่างเต็มที่ ได้ค่อยๆมุดเข้ามาอย่างช้าๆ
"อ้าาาาาา ซื๊ดดดดด พี่ต้นคร้าบบบบ บอลเสียวเหลือเกิน" ครูต้นออกแรงยัดควยแกเข้ามาจนหมด ก่อนที่แกจะหยุดเพื่อจัดท่าให้ลงตัว พอทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ครูต้นก็เริ่มขยับเอวกระแทกส่งลำควยเข้าออกอย่างเป็นจังหวะที่แกได้วางไว
"อ๊าาาาาา ซื๊ดดดดดด รูบอลตอดควยพี่ดีมากรู้ไหม อ่าาาาาา เสียวววว" ครูต้นเริ่มครางออกมา จากนั้นแกก็กระแทกแรงและเร็วขึ้นมาเรื่อยๆ ลำควยกับรู้ทำงานกันอย่างลงตัว บีบรัดลำควยจนคับแน่นไปหมด ครูต้นกระแทกหนักหน่วงและเน้นๆทุกจังหวะ ทำเอาคนที่ถูกกระแทกถึงกับอ่อนระทวยไปทั้งตัว
"ป๊าบบบ ป๊าบบบ ป๊าบบบ"เสียงกระแทกดังลั่นห้อง ครูต้นจับเอวบอลไว้แน่น ก่อนที่แกจะกระแทกควยเข้ามาแบบรัวๆ
"ซื๊ดดดดด พี่ต้นครับ บอลไม่ไหวแล้ว เสียวเหลือเกิน"ครูต้นเย็ดจนบอลแทบขาดใจ ร้องครางลั่นห้องสู้กับเสียงฝนตก บรรยากาศช่างเป็นใจให้เเสียตัวไม่น้อย ยิ่งคนที่กระแทกหล่อแบบครูต้นอีก มันก็ยิ่งฟินจนอยากตายคาควยเลยก็ว่าได้ ทุกคนลองนึกภาพ คนหล่อเย็ดเราลองดูไม่ฟินบอลให้ถีบหน้าเลย ยิ่งถ้าเจอคนควยดีๆ ความฟินคูณสิบไปเลยจะบอกให้ ได้นอนมองคนหล่อเย็ดเรามันดีจริงๆนะอิอิ
และแล้วครูต้นก็จับบอลนอนหงาย จับขาบอลพาดไปกับหน้าขาของแก จากนั้นแกก็ขยับตัวเล็กน้อยเพื่อให้เข้าที่เข้าทางได้มากที่สุด พอทุกอย่างลงตัว ครูต้นก็ยัดควยแปดนิ้วของแกเข้ามาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันเข้ามาแบบทีเดียวจนมิดลำ บอลแทบไม่ทันได้หายใจด้วยซ้ำ ควยกับรูได้ทำหน้าที่กันอีกครั้ง ครูต้นโน้มตัวลงมาดูดปากแลกลิ้นกับบอลอย่างร้อนแรง แต่ไม่วายส่วนล่างก็ทำงานกันอย่างหนักเช่นกันโดยไม่น่าเชื่อ
"อ้าาาาาา ซื๊ดดดดด "ครูต้นเย็ดไปดูดปากบอลไปด้วย ปากก็ดูดเลียไม่มีแผ่ว ส่วนเอวครูต้นก็กระแทกรูอย่างบ้าคลั่ง
"ฉั๊บบบ ฉั๊บบบ ฉั๊บบบ" เสียงน้ำเงี้ยนกระทบกับรูดังไปทั้งห้อง บอลที่ตอนนี้เสียวแทบไม่ไหวแล้ว ทำได้แค่นอนมองครูต้นเย็ดเพียงอย่างเดียว ครูต้นเหงื่อแตกพรั๊ก กล้ามเนื้อทุกส่วนเกร็งอย่างเห็นได้ชัด เม็ดน้ำผุดขึ้นเต็มตัวอย่างไม่เคยเห็นมาก่อน
"บอลอ๊า.....ซื๊ดดดดดด อ้าาาา ครูไม่ไหวแล้วมันจะแตกๆๆๆๆๆแล้วววววว" และแล้วครูต้นก็จับขาบอลพาดบ่า จากนั้นก็กระแทกควยเข้ามาแบบรัวๆ ครุต้นกระแทกบอลท่านี้ได้ไม่นาน ในที่สุดแกก็กระตุกน้ำรักปล่อยออกมาจนเต็มแม็ค
"อ้าาาาาาา แตกแล้วววว ซื๊ดดดดดดด" น้ำควยครูต้นพุ่งตัวเข้ามา จนเต็มรูอัดแน่นไปด้วยความเหนียวขนที่เก็บมานาน ครูต้นหอบหายใจแรง พร้อมกับกระตุกตัวส่งน้ำรอบสุดท้ายเข้ามาจนหมดสิ้น บอลขมิบรูรัดควยครูต้นจนแน่น ทำเอาครูต้นถึงตัวงอรีบดึงควยออกอย่างไว เพราะทนความเสียวไม่ไหว ครูต้นตัวแดงไปทั้งตัวราวกับเลือดได้สูบฉีดไปทั่วทั้งร่างกาย
ทุกอย่างจบลง ใบหน้าอันหล่อเหลาค่อยๆพรมจูบแก้มบอลอย่างอ่อนโยนอีกครั้ง พร้อมกับคำพูดที่ฟังแล้วกินใจจนบอลเกือบจะร้องไห้ออกมา
"วันแรกเคยรักยังไง วันนี้และวันต่อไปก็ยังรักเหมือนเดิม รักก็คือรัก จะวันนี้หรือวันไหน หนึ่งเดียวในใจครูก็คือ บอล เพียงคนเดียว" ครูต้นพูดจบก็รวบบอลเข้าไปกอด เสียงน้ำฝนกระทบชายคา กบเขียด อึ่งอ่าง ร้องประสารเสียงกันอย่างไพรเราะ บรรยากาศเย็นสบาย แถมยังถูกกอดด้วยความรัก ชีวิตนี้จะหาจากที่ไหนได้แล้วววววว
แค่นี้นะครับ กีฬาสีกีฬาเสียวได้จบลงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว อาจจะถูกยัดเนื่อเรื่องจนแน่นไปหน่อย แต่บอลก็ตั้งใจเขียนนะครับ ถึงจะมีเวลาแค่น้อยนิดก็ตาม บอลสัญญาว่า จะพยายามมาเขียนให้อ่านกันเรื่อยๆนะครับ "เอาไว้มาต่อเรื่องตอนใหม่ให้นะครับ" แต่ขอหาเวลาว่างนิดนึง ส่วนตอนนี้ชอบไม่ชอบก็แสดงความคิดเห็นกันเข้ามาได้นะครับ
กรรมการก็หล่อเท่เชียวนะ ส่วนนักบอลโคตรตุงอิอิ
สนุกมากครับ สู้ๆนะครับเป็นกำลังใจให้ รออ่านทุกตอนเลยครับ สนุกมาก ถือว่าฟินดีนะ อ่านไปหัวเราะไป อยากเจอแคนจัง เรียนที่เดียวกันมั้ยตอนนี้ รอติดตามนะครับ ขอบคุณนะ ขอบคุณครับผม ฟินสุดๆเยย รอๆ ตอนต่อไปนะ สนุกมากครับ เลิฟเลิฟครูต้น สนุกมากเลยครับ ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย ฟินมากกก อย่าพึ่งเทไปไหนนะครับน้องบอล พี่รออ่านอยู่ครับสู้ๆๆๆๆ โคตรฟิน อยากมีแฟนน่ารักแบบน้องบอลบ้างจัง อิจครูต้นที่สุด ขอให้นายแคน เจอรักที่ดีๆ บ้าง
เพราะแคนดีมากเลย Vivaboy ตอบกลับเมื่อ 2025-9-23 13:12
ขอให้นายแคน เจอรักที่ดีๆ บ้าง
เพราะแคนดีมากเลย
ก็บอลงัยรักแท้ของแคน5555 หยอกๆ เพื่อนแท้ต่างหาก ส่วนรักแท้แคนมันกำลังตามหาอยู่อิอิ รอนะครับ อยากฟินต่อแล้วอะ ต่อเลยครับอ่านจบสองรอบแล้ว555 อยากอ่านต่อแล้วอะ สนุกมาก นิรา ตอบกลับเมื่อ 2025-9-22 20:50
สู้ๆนะครับเป็นกำลังใจให้ รออ่านทุกตอนเลยครับ
ขอบคุณคับ
หน้า:
[1]
2