บอกเล่า ค(ร)าว เสียว 33
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย natpong_nat เมื่อ 2025-9-20 18:44บอกเล่า ค(ร)าว ที่ 33
เสียงกลองถูกตีดังกระหึ่มเป็นจังหวะที่ชวนให้ความรู้สึกฮึกเฮิม เสียงร้องเพลงปลุกใจดังกึกกักจนชวนขนลุก ทุกอย่างที่พูดมามันไม่ได้มาจากสีเราหรอก แต่มาจากสีที่อยู่ข้างๆ ที่ทีมบอลของพวกเขาสามารถพลิกชนะได้อย่างปาฏิหาริย์
จากตอนแรกที่ตามอยู่ศูนย์สอง แต่พอกัปตันทีมของสีฟ้าอย่างพี่มาร์ค ที่พ่วงตำแหน่งกัปตันทีมของโรงเรียน สามารถเรียกฟอร์มตัวเองกลับมาได้ ก็เลี้ยงบอลยิ่งประตูถล่มสีเรา เหมาคนเดียวไปสามลูก
ขนาดพี่ไทม์ที่เป็นตัวโรงเรียนเหมือนกันยังสกัดพี่มาร์คไม่อยู่เลย ผลลัพธ์เลยเป็นอย่างที่ทุกคนเห็น ส่งผลให้บรรยากาศของสีเขียวของเรากับสีฟ้าที่อยู่ข้างๆแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
อีกฝ่ายร้องเพลงฉลองแชมป์อย่างมีความสุข ส่วนฝ่ายเรานักกีฬาได้แต่นั่งเศร้าด้วยความเสียใจ แม้จะรู้ว่าทำกันเต็มที่แล้วแต่ก็คงจะรู้สึกเสียดายไม่ได้ เพราะอีกนิดเดียวก็จะสามารถคว้าแชมป์กลับมาให้สีตัวเองได้
แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครโทษกัน เพราะรู้ดีว่ากีฬามีผู้ชนะก็ต้องย่อมมีผู้แพ้ พี่ๆสตาฟพากันล้อมวงกล่าวอะไรเล็กน้อยก่อนที่จะพากันเดินออกจากสนาม
สนามบอลที่ตอนแรกเป็นสังเวียนของเหล่าชายฉกรรจ์ที่ช่วงชิงศักดิ์ศรีของศึกลูกหนัง ผ่านความแข็งแกร่งของร่างกาย ความสามารถ และความเก่งกาจของฝีเท้า ตอนนี้กำลังจะเป็นสังเวียนของเหล่าผู้นำเชียร์ที่กำลังตั้งขบวนก่อนที่จะเดินออกไปด้วยความสง่า
ความพ่ายแพ้ที่ได้รับจะต้องถูกโยนทิ้งไว้ข้างหลัง ยังเหลือรางวัลอีกมากมายให้ชิงชัย และหนึ่งในนั้นก็คือรางวัลผู้นำเชียร์และกองเชียร์ ที่มันมีศักดิ์ศรีไม่แพ้กับกัฬาฟุตบอลเพราะมันบอกถึงความสามัคคีและการร่วมมือกันภายในสีได้เป็นอย่างดี
“ยิ่งใหญ่….ในแดนนี้….พงไพร..ของพวกเรา…..” เสียงร้องบทนำเชียร์ตะโกนกึกก้องดังลั่นไปทั่วสนาม เสียงกลองหนักแน่นตีลงเป็นจังหวะดูปลุกกำลังใจได้อีกครั้ง ท่าทางของเหล่าผู้นำเชียร์อย่างเราวาดลวดลายด้วยท่าทีที่แข็งแรงราวกับนักรบป่าตามธีมที่ถูกเซ็ทเอาไว้
เปิดก่อนได้เปรียบ วลีนี้ใช้ได้กับทุกๆสถานการณ์ไม่เว้นแม้แต่ตอนนี้ สีของเราร้องเพลงเชียร์เป็นทำนองที่ถูกซักซ้อมเอาไว้ เสียงดังกระหึ่มสอดประสานกับท่าต่างๆที่ออกแบบมาอย่างประณีต จนสามารถเรียกความสนใจจากทุกคนได้เป็นอย่างดี
ทุกๆสายตาจับจ้องมาทางพวกเราเหมือนกับกำลังโดนมนต์สะกด ไม่เว้นแม้แต่สีฟ้าที่ตอนแรกกำลังฉลองแชมป์ฟุตบอลถึงกับต้องหยุดชะงัก ก่อนที่จะพากันจ้องมองพวกเราที่กำลังเต้นอยู่กลางสนามท้าแดดร้อนจ้าอย่างไม่เกรงกลัว เราขยับร่างกายตามจังหวะและทำนองที่ตั้งใจซ้อมมาหลายเดือน สีหน้าแสดงความมุ่งมั่นหวังจะคว้าแชมป์ผู้นำเชียร์มาให้สีตัวเองทดแทนที่เสียแชมป์ฟุตบอลไป
จากตอนแรกที่มีแค่สีเราเต้นอยู่กลางสนามอยู่สีเดียว สีอื่นๆที่ยืนมองด้วยความตกตะลึงอยู่สักพักก็พากันออกมาเต้นตามที่แต่ละสีซ้อมมา แต่ของแบบนี้มาที่หลังก็ใช่ว่าจะดังกว่า ถ้าสีที่เปิดมันทำไว้ดีกว่า สีอื่นๆก็แย่หน่อยนะ
เพลงสุดท้ายจบลงด้วยเสียงร้องที่ดังสะนั่น จนเราคิดว่าน่าจะได้คะแนนจากกรรมการไม่น้อย ก่อนที่เหล่าผู้นำเชียร์จะค่อยๆทยอยเดินกลับเข้าสู่เต็นที่พักด้วยท่าทีที่สง่า
“โอ๊ยยยย อีเหี้ยยย ร้อนชิบหาย”อ๋าาา แต่ก็นั่นแหละ มันดูสง่างามแค่ฉากหน้าก็เท่านั้น พอพ้นสายตากรรมการรุ่นพี่ที่เดินนำเข้ามาก็รีบพ่นคำหยาบระบายความรู้สึกออกมาทันที “หาน้ำให้หลีดหน่อย”“ใครว่างมาช่วยกันพัดดิ”“มีใครดูน้องสแตนอยู่บ้าง อย่าพึ่งให้ลุกนะ นั่งเขย่าพู่ไปก่อน”เบื้อหลังที่ดูแสนวุ่นวายด้วยเสียงร้องตะโกนของหลากหลายผู้คนเหมือนกับว่าตอนนี้กำลังอยู่ในตลาดสด
สภาพของเราตอนนี้ก็ไม่ต่างจากหลีดคนอื่นๆ นั่งพักหอบหายใจแบบหมดสภาพ ทั้งเหนื่อยทั้งร้อนจนเหมือนว่าตัวเองจะเป็นลม เพราะเมื่อคืนก็แทบจะไม่ได้นอน ต้องแต่งหน้าแต่งตัวเตรียมกันตั้งแต่ตีสองตีสาม
“อีแสนกูยืมพัดลมหน่อย ร้อนชิบหายเลยอีดอก” อิกัสที่นั่งอยู่ข้างๆ สภาพหน้ามันเยิ้มแถมยังดูซีดเซียว คงเพราะตากแดดตอนกลางวันช่วงที่พระอาทิตย์ลงหัวพอดี เราเลยใจดีส่งพัดเครื่องเล็กให้เพราะกลัวว่ามันจะเป็นลมไปซะก่อน
“อีสีเหลืองเต้นไรของมันวะ ความพร้อมอยู่ไหน” “แล้วอีพี่บีสีชมพูนั่นอีก เต้นเหมือนไม่ได้ซ้อมเลยอีดอก”พอได้พัดลมแล้วเหมือนว่าอิกัสมันจะมีแรงมากขึ้น ปากจัดนินทาสีนู้นที คนนี้ทีอย่างออกรส เพราะสีเราออกไปเต้นก่อนเลยจบก่อน ทำให้มีเวลามานั่งดูสีคู่แข่งอยู่แบบนี้
แต่ก็ว่าอิกัสมันไม่ได้หรอก เพราะที่มันพูดมาก็เป็นแบบนั้นจริงๆ สีอื่นๆเต้นเหมือนไมได้ซ้อมกันมา คงจะมีแค่สีฟ้าแชมป์เก่าที่พอดูจะน่ากลัวหน่อย
นั่งดูสีอื่นทำการแสดงไปพร้อมกับนินทากับอิกัสอย่างออกรส เอาแต่เม้าอยู่นานจนรู้สึกเหมือนคอจะเริ่มแห้ง แถมตั้งแต่กลับเข้ามาหลังจากออกไปเต้นเสร็จยังไม่มีน้ำตกถึงท้องเลยสักนิด “อะ….เป๊ปซี่”“น้ำแดงครับ” เอ่อ…..คือไง บทจะมาก็เล่นมาพร้อมกับแบบนี้เลยหรอ เรากำลังหันซ้ายหันขวาเตรียมจะเรียกพี่สตาฟขอน้ำสักขวดช่วยให้หายคอแห้ง แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปากเรียกใครก็มีมือใครก็ไม่รู้ยื่นน้ำมาให้ แถมไม่ได้มาแค่หนึ่งแต่มาถึงสอง
เรามองมือที่ถือเป๊ปซี่ที มองมือที่ถือน้ำแดงที คนนึงคือเพื่อนร่วมห้องอย่าง แซม ที่ช่วงหลังมานี้แทบไม่ได้คุยกันเลยเพราะต่างคนก็ต่างยุ่งกับบทบาทของตัวเอง ส่วนอีกคนก็ไม่ใช่ใครที่ไหน พี่ใหญ่ พี่ชายแท้ๆที่ช่วงนี้ตัวติดกันเกือบตลอดตอนที่อยู่ที่บ้าน ‘ใครจะอยากเป็นคนไม่ดี ผิดที่ใจไม่จำว่ามันไม่ควรรักใคร’ฮือ….อยู่ดีๆเพลงนี้มันก็แล่นเข้ามาในหัว เหมาะกับบรรยากาศตรงหน้ายังไงก็ไม่รู้ เกิดมาไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองสวยเลือกได้ก็วันนี้ เอาไงดี คนนึงก็เพื่อนร่วมห้องที่มีซัมติงกันนิดหน่อย อีกคนก็พี่ชายที่มีซัมติง….แบบไม่นิด
“ฮ่าๆ ขอบใจมากค่า กำลังคอแห้งอยู่พอดีเลยอะ ขอบคุณแซม ขอบคุณพี่ใหญ่น้า” สุดท้ายนางวังทองอย่างเราก็เลือกไม่ได้ คว้ามันมาทั้งสองนั่นแหละ มือนึงถือน้ำแดง อีกมือถือเป๊ปซี่ สลับดูดทั้งสองจะได้ไม่มีใครน้อยใจ “แสนเต้นเก่งมากเลย ตอนเต้นไปยิ้มไปน่ารักมาก” ตอนแรกหวังว่ารับน้ำมาจากทั้งคู่แล้วสถานการณ์จะดีขึ้น แต่เหมือนว่าจะไม่เลย แซมมันขยับมายืนอยู่ข้างๆชวนคุยเหมือนกับสนิทสนมกันดี ทั้งๆทีจริงๆแล้วพึ่งมาสนิทกันเพราะเหตการณ์บางอย่างด้วยซ้ำ
ส่วนอีกคนก็ยังยืนนิ่งไม่ขยับไปไหน แต่สายตากลับจ้องมองมาทางเรากับแซมอย่างไม่วางตา ปกติพี่ใหญ่ก็นิ่งๆอยู่แล้ว แต่ไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้เรารู้สึกเหมือนมันมีรังสีอะไรบางอย่างแผ่ออกมาก็ไม่รู้ รังสีที่มันชวนให้รู้สึกขนลุกไปหมด
“แล้วแสนจะต้องออกไปเต้นอีกมั้ยอะ เอาทิชชูเช็คหน้าหน่อยดิ เหงื่อออกเต็มเลย” แต่เหมือนว่าจะมีแค่เราแหละมั้งที่รู้สึกกับรังสีที่พี่ใหญ่แผ่ออกมา แซมมันยังคงพูดเจื่อยแจ้วไม่หยุดไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เราทำได้แต่ยิ้มแห้งตอบรับน้ำใจหยิบทิชชู่มาเช็คหน้า“ไอใหญ่ มึงมาช่วยยกของหน่อยดิ” พี่ใหญ่ยืนจ้องมองเรากับแซมอยู่นาน ก่อนที่จะเดินหายไปช่วยเพื่อนยกของ ก่อนไปมิวายหันมายิ้มอบอุ่นให้ชวนใจสั่น ยิ้มให้เรานะ แต่ก่อนที่จะเดินออกไปสายตาจ้องมองแซมเขม่งสุดๆ
เรามองตามแผ่นหลังกว้างที่เดินลับหายไปด้วยความรู้สึกที่ตีกันไปหมด มันสับสนจนบอกไม่ถูกว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไร สับสนสายตาที่พี่ใหญ่มองเรากับแซม เหมือนกับว่ากำลังหึงหรือหวงยังไงยังนั้น
เหอะ จะมาหึง จะมาหวงทำไมกันละ แค่เพื่อนซื้อน้ำมาให้ปะ ทีตัวเองนะ สาวๆซื้อน้ำมาให้ไม่ซ้ำหน้า ส่วนแซมมันยืนคุยอยู่กับสักพักก่อนจะปลีกตัวไปกับเพื่อนกลุ่มมันนั่นแหละ
คนนี้ก็แปลก แม้ช่วงหลังๆมันจะไม่ค่อยด่าเราเท่าไหร่ แต่ก็ไม่เคยเข้ามาคุยอะไรแบบนี้ต่อหน้าคนเยอะๆ ยิ่งซื้อน้ำซื้อขนมมาให้อย่าหวังว่าจะมี
“กูว่าแปลกๆ” และทุกๆเหตการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ก็ไม่พ้นสายตาขี้เสือกของกะเทยตัวดีที่นั่งอยู่ข้างๆเรา ความอยากรู้อยากเห็นคงทำให้อิกัสมันแอบดูอยู่ตลอดแน่ๆ พอทั้งพี่ใหญ่และไอแซมผละออกไปมันก็รีบขยับเข้ามาใกล้ ทำเสียงกระซิบเตรียมจะเม้ามอยเต็มที่ “พี่ใหญ่ กูเข้าใจนะที่ซื้อน้ำมาให้ แต่ไอแซมนี่มันยังไงวะ กูว่า…ช่วงนี้มันแปลกๆกับมึงอยู่นะ” อินี่ก็ช่างสังเกตจริงๆ เก็บรายละเอียดทุกเม็ดจนเราคิดว่ามันเป็นนักสืบราชการลับ“ก็กูมันสวย ผู้ชายก็เข้าหาธรรมดาปะ ไม่อิจฉาดิแก” ตอนแรกก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเอาตัวเองหนีออกมาจากสายตาจับผิดของอิกัสมันยังไง แต่สุดท้ายเราก็เลือกที่จะทำตัวมั่นให้มันอิจฉาเล่น
ซึ่งมันก็ได้ผล มันเบะปากกรอกตามองบนทำท่าเอื่อมระอา ก็งี้แหละ พวกกะเทยอย่างเราๆ เรื่องความสวยมันยอมกันได้ที่ไหน ให้อิกัสมันยอมรับว่าเราสวยมันคงยอมเลือกที่จะไม่คุยเรื่องนี้ต่อดีกว่า
“เออมึงๆๆ ตอนแข่งบอลอะ มึงได้สังเกตพี่มาร์คปะ ช่วงครึ่งหลังอะ” แต่คนช่างเม้าอย่างอิกัสเงียบได้ไม่นานหรอก แปปเดียวมันก็หาเรื่องมาเม้าใหม่ และเรื่องที่มันเกริ่นขึ้นมาก็ดูน่าสนใจไม่น้อย ทำเอาเราที่คิดว่าจะลุกออกไปเดินเล่นถึงกับต้องหยุดความคิดนั้นเอาไว้ก่อน“เออเห็น มึงก็เห็นกูใช่ปะ ตอนแรกกูคิดว่ากูเมาแดด” จะไม่ให้สนใจเรื่องนี้ได้ยังไงละ ต้องยอมรับเลยว่าการแข่งบอลนัดชิงเมื่อกี้นี้ถือว่ามีหลากหลายอารมณ์มากๆ บางคนอาจจะดีใจกับชัยชนะ บางคนอาจจะเศร้าเสียใจกับความพ่ายแพ้ บางคนอาจจะอึ้งกับฟอร์มขั้นเทพของพี่มาร์ค ส่วนกะเทยหรือชะนีร่านจะสนใจอะไรได้ นอกจากผู้ชายที่วิ่งไล่บอลกันอยู่ในสนาม
และผู้ชายที่ได้รับความสนใจมากที่สุดเห็นจะเป็นกัปตันทีมสีฟ้า ที่สร้างเสียงฮือฮากับฝีเท้าขั้นเทพ แถมยังมีเรื่องซุบซิบเม้ามอยว่าพี่มาร์คพาน้องชายมาแข่งบอลด้วย น้องชายที่ไม่ได้หมายถึงคนอะนะ
“นี่ๆมึงดู มีคนปรับแสงแล้วเห็นเป็นลำชัดมาก” อิกัสมันขยับเอาโทรศัพท์ยื่นมาให้เราดูรูปที่มีกะเทยนางนึงถ่ายตอนที่พี่มาร์คกำลังกระโดนดีใจที่ยิงประตูได้
รูปภาพที่เหมือนนักกีฬาแสดงความดีใจทั่วไป แต่สิ่งที่มันดึงดูดสายตากลับไม่ใช่ใบหน้าตี๋ที่ยิ้มดูสะใจ แต่มันคือส่วนกลางกายภายใต้กางเกงบอลสีดำที่มันดูเป็นทรงชัดเจน มันนูนเด่นจนไม่ต้องซูมอะไรมากก็เห็นได้ชัด
“มึงดูคลิปๆ อิเหี้ย เป้าพี่มาร์คเด้งไปเด้งมาเลยอิดอก” เป็นรูปว่าชวนตื่นเต้นแล้ว มาเป็นคลิปจังหวะที่พี่มาร์คกำลังเลี้ยงบอลหลบคู่แข่งมันทำให้ตื่นเต้นมากกว่า เป้าแกขยับไปมาตามท่อนขาที่เลี้ยงหลบซ้ายทีขวาที มัดกล้ามขาที่โผล่พ้นออกมาจากกางเกงบอลไม่ได้ทำให้เราตื่นเต้นเท่ากับท่อนลำที่อยู่ภายใต้กางเกงนั้น ยิ่งคนถ่ายทำเป็นภาพสโลโมชั่นยิ่งทำให้เราแทบหยุดหายใจ
จังหวะที่มันเด้งขึ้นเหมือนกับรถไฟเหาะที่พาเราขึ้นสู่ที่สูง จังหวะที่มันเด้งลงเหมือนกับความรู้สึกเราที่ดิ่งลงเหวจนมันรู้สึกเสียวท้องน้อยไปหมด
“อิเหี้ย เสียวน้ำปิ๊จะไหล กูไปเม้ากับคนอื่นก่อน” มันเม้ากับเราอย่างออกรสแต่เหมือนว่าจะยังไม่สะใจ มันเลยลุกเดินไปหาพวกพี่ๆเพื่อนๆกลุ่มมัน เห็นสุ่มหัวคุยกันสีหน้าดูตื่นตาตื่นใจกันอย่างไม่ปิดบัง
เราเองก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเข้ากลุ่มไลน์กะเทยในโรงเรียน ไล่ดูรูปพี่มาร์คที่เรียกได้ว่าถูกถ่ายไว้แทบทุกอิริยาบท และไม่ว่ามุมไหนมันก็เห็นเป้าแกนู้นชัดไปทุกรูป มองยังไงก็เหมือนว่าพี่แกไม่ได้ใส่กางเกงในด้วยซ้ำ
แต่จะว่าไปคนที่กำลังถูกเม้ามอยอยู่ในกลุ่มแชทที่มีข้อความไหลเหมือนสายน้ำ หายไปไหนก็ไม่รู้ ตอนแรกเราก็เห็นพี่มาร์คยืนฉลองแชมป์อยู่กับเพื่อนๆ แต่พอเราออกไปเต้นเสร็จ กลับมาก็ไม่เห็นแกแล้ว เห็นแต่คนอื่นๆที่ผลัดกันถ่ายรูปไม่หยุด
ถึงยังไงก็พักเรื่องพี่มาร์คไว้ก่อน ตอนนี้เราขอเสพบรรยากาศกีฬาสีซะหน่อย เพราะปีนี้ถือว่าสนุกครบรสสุดๆ มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกจริงๆ ไม่รู้ว่าโรงเรียนของเพื่อนๆเป็นแบบนี้เหมือนกันหรือเปล่า มันเป็นความรู้สึกที่โรงเรียนธรรมดาๆ ของเรากลับดูมีชีวิตชีวามากขนาดนี้ ทุกคนดูสนุก ถึงจะเหนื่อย จะร้อน แต่ก็ไม่มีใครหยุดเชียร์ หยุดทำหน้าที่ของตัวเองได้เลย
แม้ว่าแดดในตอนกลางวันจะร้อนจนแสบผิว แต่เรากลับรู้สึกเหมือนมีไฟในอกมากกว่าอุณหภูมิบนสนามเสียอีก เสียงกลองเชียร์จากข้างอัฒจันทร์ดังก้องตลอดเวลา พอๆ กับเสียงโหวกเหวกของเพื่อนแต่ละสีที่ตะโกนแข่งกัน ใครมีธงก็โบกธง ใครมีผ้าผูกหัวก็ยกขึ้นโบก ตบมือเป็นจังหวะ ทั้งสนามเหมือนจะสั่นตามจังหวะกลองนั่นเลย
เราออกมาเดินสำรวจบรรยากาศรอบๆ มันดูครึกครื้นดีจริงๆ แม้ว่าทุกอย่างจะดูวุ่นวายแต่มันก็ดูเป็นภาพที่ทำให้เรารู้สึกว่าโรงเรียนมันไม่เหมือนเดิมเลยจริงๆ
พี่ๆสตาฟกำลังวิ่งวุ่นหาน้องๆสีตัวเองให้ช่วยลงแข่งกีฬาพื้นบ้านที่จะถูกจัดขึ้นในช่วงบ่าย เป็นอีกหนึ่งไฮไลต์ที่ดูน่าสนใจไม่น้อย แถมยังมีกีฬาของคุณครูอีกต่างหาก เราเลยคิดว่าจะไปหามุมเหมาะๆคอยนั่งดูพี่แมนแข่งกีฬากับเขาบ้างดีกว่า
“แสน….” นั่นไง กำลังนึกถึงอยู่พอดี พี่แมนตายยากมาก แกตะโกนเรียกเราในมือมีถุงอะไรไม่รู้อยู่สองสามถุง พี่แมนไม่ว่าจะลุคไหน ชุดไหนก็ดูหล่อไปหมด ขนาดวันนี้ใส่แค่กางเกงวอร์มกับเสื้อโปโลมันดูเหมือนทุกวัน แต่ก็ดูดีสุดๆ
ช่วงบนดูเสื้อมันจะเล็กผิดไซต์เพราะอกมันดูรัดแน่น ทำให้เห็นตุ่มไตทั้งสองข้างได้อย่างถนัดตา ช่วงล่างแม้ว่าจะไม่ได้รัดกล้ามขาแน่น แต่เราก็รู้สึกว่ามันมีพลังงานบางอย่างที่นูนเด่นออกมา ทำเอาเราอยู่ดีๆใจก็เต้นรัวมาซะงั้น
“แสนว่างอยู่มั้ย ครูฝากเอาของไปไว้ที่ห้องพักครูให้หน่อยสิ พอดีครูต้องไปเตรียมแข่งกีฬาพื้นบ้านหน่ะ” ง่ะ เราเองก็กะว่าจะไปเตรียมหาที่ข้างสนามเหมาะๆซะหน่อย แต่จะให้ปฎิเสธพี่แมนก็ทำไม่ลง ใครมันจะปฎิเสธคนหล่อได้เนอะ “โอเคครับ สู้ๆนะครับ” สุดท้ายเราก็รับของมาจากมือพี่แมน ทำท่าไฟต์ติ้งส่งกำลังใจให้ แล้วพอพี่แมนยิ้มอบอุ่นกลับมาทำเอาเราไปไม่ถูก รอยยิ้มนั้นเหมือนมันมีออร่าแสงจ้าสะท้อนสายตา อยู่ดีๆก็เหมือนจะหาทางไปห้องหักครูไม่ถูกซะงั้น
บนอาคารเรียนถือว่าเงียบมากๆ เสียงไม่ได้เงียบนะเพราะว่ามีลำโพงที่พิธีกรประกาศอะไรไปเรื่อยสลับกับเปิดเพลงสนั่นจนเราหูอื้อ แต่มันเงียบแบบไม่มีคนเลย เหมือนตอนนี้ทั้งอาคารมีเราอยู่เดียวได้มั้งเนี่ย
เราเดินเข้ามาในห้องพักครูหมวดพละ เอาของไปวางไว้บนโต๊ะพี่แมนที่ดูเรียบร้อยผิดกับโต๊ะของครูคนอื่นๆ เสร็จแล้วกำลังจะออกไปแต่เหมือนได้ยินเสียงน้ำไหลมาจากด้านใน
ตอนแรกเราก็คิดว่าตัวเองหูฝาด คงได้ยินเสียงแทรกมาจากลำโพงที่เปิดเพลง แต่พอฟังดีๆก็คิดว่าเราไม่ได้หูฝาดนะ
ตอนนี้เราทั้งกลัวทั้งตื่นเต้น มันบอกไม่ถูก เหมือนกำลังลุ้นอยู่ว่าขอให้เสียงน้ำไหลที่ได้ยินมันมีจริงๆ เพราะถ้าไม่มีละก็ เราคงต้องวิ่งสี่คูณร้อยลงตึกแน่ๆ
เราเดินเข้าไปเรื่อย ๆ ตามเสียงน้ำที่ได้ยินแผ่วเบาอยู่ลิบ ๆ จนกระทั่งเห็นประตูบานหนึ่งแง้มอยู่นิดหน่อย คล้ายจะนำไปสู่ห้องอีกห้องหนึ่ง พอใช้มือดันประตูนั้นออก เราก็เห็นก๊อกน้ำที่เปิดอยู่จริง ๆ น้ำไหลเอื่อยเป็นสายเล็ก ๆ นั่นมันทำให้เรารู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที อย่างน้อยเราก็ไม่ได้หูฝาด หรือคิดไปเอง
แต่ก็เพิ่งรู้เหมือนกันนะ ว่าห้องพักครูพละมีห้องแบบนี้ซ่อนอยู่ อยู่โรงเรียนนี้มาตั้งสามปี เพิ่งจะรู้ก็วันนี้แหละ ดูเผิน ๆ มันเหมือนห้องพักผ่อนเล็ก ๆ มากกว่าจะเป็นห้องทำงานอะไรจริงจัง ไม่ได้กว้างมาก แต่ก็จัดวางได้อย่างเป็นระเบียบ มีโต๊ะตัวเล็ก โซฟาเรียบ ๆ แล้วก็ตู้เย็นตั้งอยู่มุมหนึ่ง
อืมม พอรู้ว่าห้องพักครูพละมีห้องนี้ซ่อนอยู่ ก็เหมือนความสงสัยมันค่อย ๆ แทรกเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว เราเริ่มสงสัยนิดหน่อย แล้วห้องที่อยู่ติดกันล่ะ? มันคืออะไร? หรือว่าจะเป็นห้องของประธานนักเรียนของพี่ม่อน? ยิ่งคิดก็ยิ่งอยากรู้ เราเลยแอบเดินไปใกล้ ๆ อย่างเงียบ ๆ หวังว่าจะหาช่องอะไรสักอย่างไว้ส่องดูข้างในได้บ้าง
เอาจริง ถึงจะบอกว่าสงสัย อยากรู้ แต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นอยากเห็นอะไรจริงจังขนาดนั้นหรอก แค่อยากรู้ไว้เฉย ๆ แต่พอเดินไปใกล้แล้วเผอิญเจอช่องเล็ก ๆ พอจะมองเข้าไปได้ เราก็เผลอก้มลงส่องโดยไม่ทันคิด แล้วภาพที่เห็นอยู่ฝั่งตรงข้ามก็ทำเอาเราสะดุ้งสุดตัว หัวใจแทบหล่นวูบไปที่ตาตุ่ม
อยู่ดี ๆ เสียงโฆษกประจำสนามที่เคยดังอยู่ตลอดจากลำโพงก็เงียบหายไป เหมือนมีใครมากดปิดทุกอย่างในพริบตา หูเรามันอื้อ สมองตื้อ ความรู้สึกเหมือนทุกเสียงรอบตัวดับลงหมด เรารีบยกมือขึ้นมาขยี้ตาแรง ๆ เหมือนไม่อยากจะเชื่อว่าภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้านั้น มันเป็นเรื่องจริง
ร่างของกัปตันทีมผู้เคยยืนหยัดในสนามอย่างสง่างาม กำลังคุกเข่าลงกับพื้นอย่างน่าประหลาด สองมือประคองความแข็งแกร่งของใครบางคนไว้แนบแน่น ริมฝีปากแดงสดแลบเลียปลายลิ้นไปตามความยาวอย่างอ้อยอิ่ง ดวงตาเรียวยาวที่เงยขึ้นสบสายตาเต็มไปด้วยแววหวามไหว ไม่ใช่ความอาย ไม่ใช่การฝืนใจ แต่คือความเต็มใจและเร่าร้อนที่สื่อสารออกมาอย่างชัดเจน
ที่สำคัญ พี่มาร์ค เองก็กำลังเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าปกปิดร่างกาย โชว์ความกำยำและสีผิวที่ตัดกัดจนดูมีเสน่ห์ แม้จะยังสวมถุงเท้ากีฬาคู่เดิมติดอยู่กับเท้า แต่นั่นกลับยิ่งทำให้ภาพทั้งหมดดูไม่อาจละสายตาได้ โดยเฉพาะเมื่อบางสิ่งบางอย่าง ยังค้างคาอยู่ด้านหลังของเขาอย่างโจ่งแจ้ง
“อื้มมมมมมมม ควยกูถูกใจมึงมั้ยวะมาร์ค ซี๊ดดดดด” แม้เสียงจากสนามฟุตบอลจะค่อย ๆ แทรกกลับเข้ามาในโสตประสาทเราอีกครั้ง เสียงโฆษก เสียงตะโกนเชียร์ แต่มันก็ยังเบาจนไม่อาจกลบเสียงครางต่ำ ๆ ที่หลุดออกมาจากลำคอของเจ้าของเรือนร่างตรงหน้าได้ เสียงที่เปี่ยมไปด้วยความสุขสมราวกับไม่ต้องการปิดบังความรู้สึกใด ๆ ทั้งสิ้น“อ่าาาาาาาาาา กูพึ่งรู้ว่ามึงดูดควยเก่งขนาดนี้ ซี๊ดดดดด ไม่งั้นมึงได้แดกควยกูทุกวันแล้วเพื่อน” เสียงครางจาก พี่ไทม์ หลุดออกมาอย่างพึงพอใจในลำคอ แฝงด้วยแรงปรารถนาที่ไม่ปิดบัง สองมือใหญ่เลื่อนไปลูบหัวของเพื่อนสนิทเบา ๆ คล้ายกับทั้งปลอบโยนและยั่วยวน ก่อนที่จังหวะมือจะค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นแรงกด กลัดกลืนใบหน้าคมเข้มให้แนบเข้าหาแก่นกายที่แข็งขืน ราวกับไม่อาจอดกลั้นความกระหายได้อีกต่อไป
ตอนนี้เราทั้งสับสน งุนงง และตื่นเต้นสุดขีดกับภาพที่เห็นตรงหน้า ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมช่วงนี้เราถึงได้เจอเรื่องแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผู้ชายที่ภายนอกดูแมนเต็มร้อย ควงสาวไม่ซ้ำหน้า กลับมาเล่นเสียวกันเองแบบนี้ ไม่ว่าจะวัยไหนก็ล้วนซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้ทั้งนั้น และนั่นยิ่งทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นสุดๆ
“อ้าาาาาาา เชี่ยยยยย สุดยอดเลยครับกัปตัน ซี๊ดดดด ดูดควยกูแรงๆ”เสียงครางที่เปี่ยมด้วยความเงี่ยนยังคงดังสะท้อนในโสตประสาท และภาพของพี่มาร์คที่ค่อย ๆ โน้มหน้าลงไปกลืนกินท่อนลำใหญ่ด้วยริมฝีปากนุ่มนวล ขยับขึ้นลงอย่างมีจังหวะ มันยิ่งตอกย้ำว่าความลับที่มีแรงดึงดูดอัตรายนี้มันหวานล้ำจนน่าหลงใหลสุดๆ
มันช่างมอมเมาเสียจนชายแท้หลายคนหลงลืมตัวตนที่เคยยึดถือ ปล่อยให้ร่างกายไหลลื่นไปตามแรงอารมณ์ที่ก่อตัวขึ้น ปลดปล่อยด้านมืดของตัวเองออกมาอย่างไม่คิดจะปิดบังอีกต่อไป ราวกับว่าในห้วงเวลาแบบนี้ ไม่มีความถูกหรือผิด มีแค่ความสุขที่ต้องการระบายออกมาให้ถึงที่สุดเท่านั้น
“ซี๊ดดดดดด เสียวควยชิบหายเลยว่ะ อ่าาาาาาา”ความเสียวที่เริ่มร้อนแรงมันถูกระบายผ่านเสียงครางที่เริ่บหอบหนักขึ้นสอดประสานกับหน้าอกหนาที่กระเพื่อมเป็นจังหวะที่ชวนใจสั่น ร่างกายกำยำของพี่ไทม์ที่มีเพียงเสื้อกีฬาสีติดกายเริ่มกระตุกเกร็งมากขึ้น“โอ้วววววววววว ซี๊ดดดดดดดดด” พี่ไทม์ร้องครางออกมาเสียงดังแข่งกับเสียงจากลำโพงที่คอยพากย์ความมันส์อยู่กลางสนาม แต่เหมือนว่ามันจะมันส์และดุเดือดไม่เท่าความเสียวในห้องประธานนักเรียนเลยสักนิด
แต่สิ่งที่ทำให้เราประหลาดใจที่สุดก็น่าจะเป็น พี่มาร์ค ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ดูมาดแมนสุขุมแบบนั้น จะมีลีลาที่ช่ำชองถึงเพียงนี้ ริมฝีปากสีแดงสดอ้าออกกว้าง โอบล้อมท่อนลำจนลึกสุดแทบมิดลำ น้ำลายที่ไหลเยิ้มลงมาตามมุมปากยิ่งทำให้ภาพตรงหน้าเร่าร้อนเกินจนทนไม่ไหว พี่มาร์คขยับหัวขึ้นลงอย่างมั่นคง พร้อมกับแรงห่อปากแน่นราวกับกำลังกลืนกินทุกหยดน้ำเงี่ยนที่พี่ไทม์ปล่อยออกมา
จะว่าไป เมื่อกี้เราบอกว่าทั้งคู่กำลังอยู่ไหนนะ ห้องประธานนักเรียน ? นึกได้แบบนั้นมันก็ยิ่งทำให้เรารู้สึกตื่นเต้น หัวใจเต้นรัวเร็วเหมือนกับเสียงกลองที่ตีอยู่ด้านล่าง สายตาเรารีบสอดส่องไปทั่วก่อนที่จะเจอเจ้าของห้องที่กำลังนั่งอยู่ตรงมุม คอยจ้องมองเกมกามอยู่ตลอดไม่ต่างจากเรา
พี่ม่อนนั่งพิงเก้าอี้ติดกับผนังห้องเงียบกริบ แต่สิ่งที่เขากำลังทำกลับเร่าร้อนเกินบรรยาย มือหนึ่งกำลังสาวรูดแก่นกายของตัวเองด้วยจังหวะที่เชื่องช้าแต่ดูหื่นกระหาย สายตาคมกริบจ้องมองเพื่อนร่วมรุ่นที่กำลังเล่นเสียวกันอยู่ตรงกลางห้องอย่างไม่ละสายตา ราวกับกำลังเสพติดภาพตรงหน้า
ที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือในมืออีกข้างของพี่ม่อน มันมีกางเกงในสีน้ำเงินกับสีเทาถูกบีบแน่นไว้ ก่อนที่อีกฝ่ายจะยกมันขึ้นสูดดมลึก ๆ โดยไม่แสดงท่าทีรังเกียจแม้แต่น้อย คงไม่ต้องบอกทุกคนก็คงจะพอเดาได้ว่ากางเกงนั้นมันคือของใคร
เราหลุดกลืนก้อนบางอย่างลงคออย่างฝืดเฝื่อน ภาพที่เห็นตรงหน้ามันช่างเหนือความคาดหมายจนไม่รู้ว่าความตกใจที่เกิดขึ้นนั้นมาจากสิ่งที่เห็น หรือจากบางอย่างในใจที่เริ่มหวั่นไหวกันแน่
สายตาที่พี่ม่อนใช้มองพี่มาร์คกับพี่ไทม์ในตอนนี้ มันไม่ใช่สายตาแบบที่เราเคยเห็น ไม่ใช่แววตาอ่อนโยนที่เคยยิ้มให้เสมอ แต่เป็นสายตาคมกริบแบบนักล่า มันเต็มไปด้วยแรงปรารถนา บวกความสนุกจากการได้ครอบครองเหยื่อที่กำลังเล่นเสียวกันอยู่ตรงหน้า มันคือแววตาของผู้ชนะ แฝงด้วยความเย่อหยิ่งและความโรคจิตบางอย่างที่ชวนให้เราขนลุกซู่ และยิ่งเรานึกถึงภาพรอยยิ้มอบอุ่นของเขาในเวลาปกติ ก็ยิ่งรู้สึกขัดแย้งและน่ากลัวกว่าที่คิด ความเสียวในห้องประธานนักเรียนดูจะเริ่มร้อนแรงมากขึ้น เมื่อพี่ไทม์ที่ตอนแรกนั่งอยู่บนเก้าอี้ขยับลงมาจับเพื่อนซี้ตัวเองให้นอนราบไปกับพื้นห้อง
กัปตันทีมฟุตบอลของโรงเรียน และเทพเจ้าที่พึ่งพาสีฟ้าคว้าแชมป์ฟุตบอลไปได้มาดๆ กำลังนอนใช้มือจับขาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอ้าออกกว้าง อวดโชว์ให้เห็นช่องทางด้านหลังอย่างเปิดเผย เหมือนกับเตรียมพร้อมที่จะเปิดโชว์อีกด้านให้คนอื่นๆได้เห็น
มันเลยทำให้เราเห็นของบางอย่างที่มันคาอยู่ที่รูด้านหลัง บางอย่างที่กำลังถูกพี่ไทม์ดึงออกอย่างช้าๆ จนค่อยๆเผยให้เห็นสิ่งนั้นได้อย่างถนัดตา
ของเล่นดิลโด้ถูกดึงออกมาจนหมด ทำให้เห็นถึงขนาดที่มันดูจะธรรมดาไม่น้อย มันใหญ่พอที่จะทำให้ช่องทางคับแคบของผู้ชายแมนๆกำลังอ้าขมิบไปมา มันดูขยายออกจนเริ่มทำให้เห็นสีแดงสดจากด้านใน
“อ้าาาาาาาาาาาา” เสียงครางทุ้มต่ำของพี่มาร์คร้องดังออกมาผสานกับเสียงช่องทางด้านหลังที่ยามที่เป็นอิสระ ร่างกายกำยำกระตุกเกร็งไปมา ริมฝีปากเผยออ้าออกเล็กน้อยเหมือนกับอยากจะร้องขออะไรสักอย่าง“ซี๊ดดดดดด ของเล่นแบบนี้มันจะไปทำให้มึงเสียวได้ไงวะเพื่อน” พี่ไทม์โยนดิลโด้ลงบนหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของพี่มาร์ค ก่อนที่แกจะขยับแทรกตัวเข้าไปอยู่ตรงกลางหว่างขาที่อ้าออกรออยู่ก่อนแล้ว มือหนาจับท่อนลำแข็งขืนของตัวเองถูไถไปมาอยู่ที่ปากรูที่มันขมิบอย่างเชิญชวน“อ่าาาาาาาาาา ไทม์” พี่มาร์คจ้องมองพี่ไทม์ด้วยสายตาที่หยาดเยิ้ม เหมือนกับกำลังอ้อนวอนร้องขอบางอย่าง ริมฝีปากปล่อยเสียงครางเป็นจังหวะเอ่ยชื่อเพื่อนสนิทด้วยน้ำเสียวกระเส่าจนเราที่แอบดูยังรู้สึกขนลุกซู่
เราจ้องมองดูหัวควยบานสีแดงสดกำลังหยอกเย้าอยู่ที่ปากทางคับแคบด้วยความตื่นเต้นและลุ้นไปพร้อมๆกัน รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองจะเริ่มหายใจติดขัดกับภาพเสียวที่เห็นตรงหน้า ภาพของผู้ชายแมนๆอย่างพี่มาร์คกำลังจะถูกความแข็งขืนแทรกเข้าไปในกายด้วยอาการที่สมยอม
“อ๊าาาาาาาาา เชี่ยยยยยยยยยยย” เสียงครางของพี่มาร์คดังลั่น เมื่อท่อนลำแข็งขืนค่อยๆมุดเข้าไปอยู่ในช่องทางคับแคบ โชคดีที่เสียงจากสนามกีฬาด้านล่างดังกลบอยู่ เสียงของครูพากย์การแข่งขันกีฬาพื้นบ้านช่วยกลืนกลบเสียงหวามไหวที่กำลังเกิดขึ้นตรงนี้
เรียวขาของพี่มาร์คที่อ้าออกกว้างจนเห็นได้ชัดว่ากำลังเกร็งแน่น ลมหายใจที่หอบกระชั้น สายตาที่หลับแน่นเหมือนกับคนที่ไม่อยากยอมรับความจริง แต่สำหรับเรา เราว่ามันคือภาพของคนที่ปล่อยตัวให้จมดิ่งไปกับความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ในใจ
“อื้มมมมมมม เป็นไง ควยกูมันดีกว่าของเล่นมั้ยวะ ซี๊ดดดดดดดด” พี่ไทม์ค่อย ๆ ดันสะโพกของตัวเองเข้าหาเพื่อนสนิทอย่างช้า ๆ แก่นกายที่ตอนแรกมุดเข้าไปได้เพียงเล็กน้อย ตอนนี้ค่อย ๆ แทรกหายลึกเข้าไปจนเกือบสุด สีหน้าดูเปี่ยมด้วยความเสียวซ่าน ดวงตาฉ่ำปรือคล้ายคนที่กำลังปล่อยอารมณ์ไปกับความสุขสมยิ่งเสียงครางต่ำที่พ่วงมากับคำพูดแผ่วเบา เสียงครางที่ทั้งร้อนแรงและเปี่ยมไปด้วยแรงควบคุมมันยิ่งตอกย้ำว่า ณ ตอนนี้ พี่ไทม์คือคนที่กำลังอยู่เหนือกัปตันทีมอย่างไม่มีอะไรมาห้าม
“ซี๊ดดดดด รูมึงโคตรควยกูเลยวะเพื่อน อ่าาาาาาาาาา” พี่ไทม์กัดฟันกรอด ดูท่าช่องทางด้านหลังของพี่มาร์คน่าจะรัดแน่นไม่น้อย แต่ก็ไม่แปลก นั่นมันช่องทางบริสุทธิ์ของชายแท้ที่ครั้งนี้น่าจะเป็นครั้งแรกด้วยซ้ำ และน่าประหลาดแทนที่จะได้ยินเสียงร้องเจ็บปวดเหมือนที่เราคิดไว้ กลับเป็นเสียงครางกระเส่าที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาแทนซะงั้น“อ๊าาาาาาาาาาาาา ไอไทม์ กูเสียววววววววว เชี่ยยยยย อ้าาาาาาาา” พี่มาร์คครางชื่อเพื่อนสนิทออกมาอย่างลืมตัว ใบหน้าแสดงออกชัดว่าเขาไม่ได้แค่ยอมรับ แต่กำลังดื่มด่ำกับความสุขที่ทะลักล้นมันไม่ใช่ความเจ็บ ไม่ใช่ความฝืนใจ แต่มันคือความสุขจากการปล่อยตัวปล่อยใจให้กับใครบางคนอย่างเต็มที่“อ่าาาาาา ไทม์ กูจุกกกกก อื้ออออออออ” สีหน้าตี๋เข้มของพี่มาร์คดูเสียวซ่านเต็มที่ แววตาฉ่ำเยิ้มมีแต่ความต้องการ เสียงครางเริ่มดูขาดช่วงเมื่อกำลังโดนเพื่อนสนิทค่อยๆขยับสะโพกกระแทกส่งท่อนลำเข้ามาในร่างกายเป็นจังหวะที่เริ่มเร็วขึ้น“เสียวมั้ยไอสัสมาร์ค อ่าาาาาาาา ควยกูเย็ดมึงเสียวมั้ยไอเชี่ย อื้อออออออ” สีหน้าตี๋เข้มของพี่มาร์คบิดเบี้ยวไปด้วยความเสียวซ่าน ดวงตาฉ่ำเยิ้มสั่นระริกขณะทอดมองไปยังอีกคน แววตาเต็มไปด้วยแรงปรารถนาที่ต้องการอย่างไม่ปิดบัง
เสียงครางที่หลุดออกมาเริ่มขาดช่วง สะดุดเป็นจังหวะตามแรงกระแทกที่ถาโถมเข้ามาไม่หยุด พี่ไทม์ขยับสะโพกเข้าหาเขาอย่างช่ำชอง แต่ละจังหวะเริ่มเร็วและหนักแน่นขึ้น จนทำให้ร่างของพี่มาร์คสั่นสะท้านตามแรงกระแทก แถมยังได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันดังประสานกับเสียงคราง
ลีลาของพี่ไทม์ต้องยอมรับว่าไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ สะโพกหนาที่ดูมั่นคงกลับขยับเข้าออกได้รวดเร็วและสลับจังหวะอย่างน่าทึ่ง จังหวะระรัวที่เขาส่งผ่านเรือนร่างนั้นทำเอาเรารู้สึกเสียววาบที่ท้องน้อยโดยไม่รู้ตัว
ถึงอย่างนั้นถ้าให้เทียบกับ พี่ใหญ่ เราก็ยังรู้สึกพี่ไทม์ยังห่างชั้นอยู่พอสมควร แต่แค่นี้ก็ถือว่าเกินคาดมากแล้วสำหรับคนวัยเท่านี้
เอ๊ะ บางทีอายุไม่ใช่ข้อจำกัด มันอาจจะเป็นพรสวรรค์ของเรือนกายที่มันตอบสนองไปตามความต้องการก็ได้
“อ่าาาาาาาาา ซี๊ดดดดดด รูผู้ชายแมนๆแม่งเย็ดซะใจชิบหาย” เสียงครางคำรามของพี่ไทม์เริ่มดุดันมากขึ้น เหมือนลีลาของสะโพกหนาที่ดูจะเร้าร้อนไม่แพ้กัน ท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามและเส้นเลือดที่ปูดนูนจับสะโพกของกัปตันทีมฟุตบอลไว้แน่น ก่อนที่จะกระหน่ำส่งท่อนลำเข้าออกอย่างรัวเร็ว “อ้าาาาาาาาาาา เสียววววววววววว อื้อออออ เย็ดกูแรงๆเลยเพื่อน อ๊าาาาาาา” เราเคยคิดไว้ว่าแค่พี่มาร์คโดนแบบนั้น ร่างกายคงต้องมีปฏิกิริยาโต้ตอบบ้างสักนิด หรืออย่างน้อยก็ร้องประท้วงอะไรออกมาบ้าง แต่สิ่งที่ได้ยินกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เขาไม่ได้แค่ยอมรับ แต่กลับร้องขอเสียงสั่นให้พี่ไทม์ไม่หยุด ขอให้ขยับแรงขึ้น ลึกขึ้นเสียงครางกับคำพูดที่พรั่งพรูออกมา มันเต็มไปด้วยแรงปรารถนาอย่างไม่ปิดบัง จนเราแทบไม่อยากเชื่อว่านี่คือพี่มาร์คกัปตันฟุตบอลที่ดูมาดแมน
และยิ่งเรายืนแอบดูอยู่แบบนี้ มองเห็นทุกจังหวะที่ร่างของเขาไหวสะท้าน ยิ่งรู้สึกแปลกใจ จนรู้สึกว่ารางกายมันสั่นเทาเพราะความตื่นเต้นไปหมด
“อื้มมมม ไอสัสเอ้ยยยย ซี๊ดดด รูมึงแม่งตอดควยกูชิบหาย”“อ๊ะ อ๊ะ อ้าาาา ไอเหี้ยยยย กูเสียววววววว”
เสียงครางกระเส่าปะปนกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อยังคงดังก้องไปทั่วห้องประธานนักเรียน พื้นที่ที่ควรจะเต็มไปด้วยความสงบ สุขุม และเป็นระเบียบ แต่บัดนี้กลับถูกแปรเปลี่ยนให้กลายเป็นเวทีของเซ็กเร่าร้อนที่ซุกซ่อนอยู่ในเงามืด บรรยากาศที่ปะทุขึ้นอย่างเงียบเชียบกลับเร้าร้อนเกินบรรยาย และแรงปรารถนานั้นก็ไม่ได้จำกัดอยู่แค่สองร่างที่บรรเลงอยู่กลางห้อง มันแผ่ซ่านออกมาถึงพวกเรา ผู้แอบดู และเจ้าของห้องที่นั่งนิ่ง จ้องมองภาพตรงหน้าไม่วางตาแม้แต่วินาทีเดียว
แม้จะนั่งเงียบอยู่เพียงมุมห้อง แต่แววตาของพี่ม่อนกลับเร่าร้อนอย่างเห็นได้ชัด แรงปรารถนาในดวงตาคู่นั้นไม่ได้น้อยไปกว่าภาพของสองร่างที่กำลังบรรเลงเพลงกามกันอย่างดุเดือดกลางห้องทำงานของเขาเอง มันเป็นสายตาที่ไม่แม้แต่จะกระพริบ จ้องแน่นิ่งราวกับจะกลืนกินทุกการเคลื่อนไหวเข้าไปในจิตใจ
กางเกงในที่อยู่ในมือถูกยกขึ้นมาสูดดมอย่างช้า ๆ ทีละตัว สลับกันไปมาเป็น มืออีกข้างสาวชักท่อนลำของตัวเองตามจังหวะเร่งรัวที่พี่ไทม์ขยับสะโพกเข้าออกอย่างไม่หยุดหย่อนทุกการเคลื่อนไหวผสานกันเป็นบทเพลงเร่าร้อนที่ดังก้องอยู่ในห้องนั้น และเราก็จ้องมองมันอย่างไม่วางตา
สีหน้าและแววตาของพี่ม่อนเปล่งประกายความสุขสม แม้จะไม่ได้ลงมือร่วมวงด้วยก็ตามเหมือนนี่คือรสนิยมที่เขาปล่อยให้เป็นความลับส่วนตัว ความชอบที่แตกต่างจนสวนทางกับภาพลักษณ์ที่เขาแสดงออกมาให้คนอื่นเห็น ความขัดแย้งนั้นกลับทำให้เรารู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัวอย่างบอกไม่ถูก เหมือนว่าประธานนักเรียนคนนี้ยังซ่อนเรื่องราวลึก ๆ ไว้อีกมากเกินกว่าที่เราจะจินตนาการได้
“ซี๊ดดดดด ควยมึงมัน อึกก อ่าาาาา มันลึกกกกก” ร่างกายกำยำของกัปตันทีมฟุตบอลตอนนี้มันเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ จนทำให้เห็นกล้ามเนื้อไปทุกสัดส่วนอย่างชัดเจน ยิ่งบ่งบอกถึงความแข็งแกร่งของเจ้าของร่างกายที่ไม่น่าจะมานอนอ้าขารองรับแรงกระแทกอยู่แบบนี้ได้ “อ่าาาาาาาาา ตอดควยกูอีก ซี๊ดดดดด เสียวควยชิบหาย” แต่พอมาดูร่างของเจ้าของแท่งควยแล้วเราก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่ รูปร่างพี่ไทม์ก็ไม่ได้เป็นรองกัปตันทีมอย่างพี่มาร์คเท่าไหร่นัก
ยิ่งตอนนี้ที่ร่างกายของทั้งคู่บดเบียดแนบชิดกันอย่างไม่หยุดหย่อน หน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามบดคลึงเป็นจังหวะราวกับกำลังเล่นดนตรีเร่าร้อน ท่อนขาที่แข็งแรงสัมผัสกับไหล่กว้างที่ตรึงแน่นอย่างไม่ยอมปล่อย หน้าขาที่กระทบกันเป็นจังหวะรัวเร็ว ทุกการเคลื่อนไหวประสานกันจนปลุกเร้าอารมณ์ให้ลุกโชนขึ้นอย่างไม่อาจต้านทาน แม้แต่เราที่แอบดูยังรู้สึกเสียวตาม
“ไม่ไหวว อ๊าาาาาาาา จะแตกกก” ปลายเท้าของพี่มาร์คที่ตอนแรกสั่นไปมาแต่ตอนนี้กลับเหยียดตรงดูเกร็งหมือนกำลังจะชัก กล้ามหน้าท้องที่เป็นลอนเรียงตัวสวยก็ยิ่งเกร็งแน่นจนทำให้หยดเหงื่อไหลเป็นทางไปตามกล้ามเนื้อ เสียงครางกระเส่าดูหอบแรงบ่งบอกถึงอารมณ์ที่ใกล้จะปะทุ ยิ่งใบหน้าที่ส่ายไปมามันดูเหยเกหลากหลายความรู้สึก“แตกเลยยยย อ่าาาาา กูก็จะแตกแล้วว ซี๊ดดดด” พี่ไทม์เองก็เร่งจังหวะรัวเร็วจนเสียงร่างกายที่กระทบกันดังระรัว มันรัวเร็วกว่าเสียงกลองที่อยู่ด้านล่างเสียอีก มือหนาขยับดันหน้าขาให้ยกสูงขึ้นทำให้เรามองเห็นแท่งควยที่ผุบเข้าผุบออกช่องทางคับแคบได้อย่างถนัด“อ๊าาาาาาาาา กูแตก อ้าาาาาาาาาาา” เสียงครางแหบพร่าหลุดลอดจากลำคอของพี่มาร์คอย่างควบคุมไม่อยู่ ใบหน้าตี๋เข้มเชิดขึ้นด้วยแรงเสียว ดวงตาปรือฉ่ำ สั่นระริกด้วยความสุขสมที่ทะลักล้นจนแทบไม่อาจทานทน ร่างกายกำยำเกร็งแน่น กล้ามหน้าท้องบีบรัดสั่นกระตุกตามจังหวะที่พี่ไทม์กระแทกสะโพกเข้ามาอย่างไม่ปรานี ก่อนที่เสียงครางจะถูกกลืนไปกับลมหายใจสะท้าน และท่อนลำที่แข็งตึงฉีดน้ำขาวข้นทะลักพุ่งออกมาเปรอะเปื้อนเต็มหน้าท้องที่กระเพื่อมขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ“ตอดชิบหายย อ้าาาาาา กูแตกแล้วววว อ๊าาาาา ไอเหี้ยยยยย แตกแล้วววววว” ยังไม่ทันที่แท่งควยของพี่มาร์คจะปลดน้ำกามออกมาหมด พี่ไทม์ก็แตกตามมาติดๆ สะโพกหนาขยับเย็ดอยู่หลายทีก่อนที่จังหวะสุดท้ายพี่ไทม์จะดึงท่อนลำออกมาจากช่องทางคับแคบ ปล่อยให้มันกระดกหงึกๆไปมาอยู่สองสามทีก่อนที่สายน้ำสีขาวขุ่นจะพุ่งผสานไปกับคนก่อนหน้า
“อ่าาาาาาาาาา” ขณะที่ภาพตรงหน้ากำลังแตะถึงจุดสิ้นสุด ร่างเปลือยของพี่มาร์คและพี่ไทม์กระตุกไหว ปลดปล่อยออกมาจนหน้าท้องเปรอะเปื้อนไปด้วยหยาดความสุข พี่ม่อน ก็แทบไม่ต่างกันแม้จะไม่แตะต้องใคร ไม่เอ่ยแม้แต่คำเดียว แต่ดวงตาคมของเขากลับวาวไปด้วยแรงปรารถนา จับจ้องภาพตรงหน้าราวกับมันคือศิลปะต้องห้าม มือหนึ่งยังคงสาวชักขึ้นลงอย่างแน่วแน่ ส่วนอีกมือยกกางเกงในสีน้ำเงินซีดขึ้นแนบกับร่องปากท่อนลำ และเพียงไม่กี่จังหวะ ร่างสูงของประธานนักเรียนก็กระตุกเกร็ง น้ำกามขาวข้นพุ่งออกมาจนเปียกซึมเต็มผืนผ้านั้นก่อนที่พี่ม่อนจะหลับตาไปชั่วขณะ ราวกับกำลังดื่มด่ำอยู่ในโลกส่วนตัวที่ไม่มีใครเข้าถึง ก่อนจะค่อย ๆ ลดมือลง ลมหายใจดูหอบหนักไปต่างกับเพื่อนทั้งสอง แต่สีหน้ากลับสงบ เยือกเย็น เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย กางเกงในที่มีน้ำกามเอ่อนองค่อยๆถูกหยิบขึ้นมาสูดดมอีกครั้งอย่างช้าๆ ภาพของนักบอลโรงเรียน สองร่างที่เต็มไปด้วยเหงื่อ กล้ามเนื้อและน้ำกาม นอนซ้อนทับกันอยู่กลางห้องอย่างหมดแรง หอบหายใจแรงเหมือนเพิ่งผ่านเกมดุเดือดที่ใช้ทั้งแรงกายและแรงอารมณ์จริงๆก็ใช่ มันดุเดือดจริง ๆ แต่ไม่ใช่เกมอย่างในสนามบอล ไม่ใช่เกมที่ใครเคยฝึกซ้อมกันมามันคือเกมกามที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นตรงนี้ ในห้องทำงานของประธานนักเรียน และไม่ใช่กับพวกพี่ทั้งสอง ที่เป็นชายแท้ที่ใครต่อใครต่างเชื่อมั่นในภาพลักษณ์แข็งกร้าวของพวกเขามาตลอดเราเฝ้ามองทุกอย่างอยู่อย่างเงียบงัน หัวใจเต้นแรงจนเหมือนจะทะลุออกมา เสียงหอบกระเส่าของพวกเขายังดังก้องในหู รู้ดีว่าไม่ควรจะเห็น ไม่ควรจะยืนอยู่ตรงนี้ แต่ก็ละสายตาไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียวยิ่งเป็นพี่ไทม์ กับพี่มาร์ค สองคนที่เราเคยคิดว่าไม่มีทางเป็นแบบนี้ ยิ่งทำให้หัวใจมันทั้งเต้นแรง สับสน และวาบหวิวอย่างน่าประหลาด ไหนจะเจ้าของห้องที่ท่าทางแตกต่างจากตอนปกตินั่นอีกนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ หรือความลับของผู้ชาย...บางทีมันก็ลึกเกินกว่าที่ใครจะคาดเดา
เรื่องราวในห้องประธานนักเรียนเป็นยังไงต่อบ้างเราไม่อาจะรู้ได้ เพราะหลังจากที่ทั้งสามเสร็จสมกันไม่นานเราก็รีบออกมาจากห้องพักครูพละ รีบลงไปยังสนามเมื่อได้ยินเสียงประกาศว่าจะเริ่มการเก็บคะแนนผู้นำเชียร์อีกครั้ง แม้สมาธิจะหลุดลอยจนไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว แต่เราก็พยายามดึงใจกลับมา โฟกัสกับสิ่งตรงหน้าอย่างสุดชีวิตไม่อยากจะเป็นต้นเหตุที่ทำให้ทีมแพ้ เพียงเพราะมัวไปคิดถึงเรื่องที่ไม่ควรจะคิด แม้ในจังหวะที่ร่างกายกำลังเต้นไหวตามจังหวะเพลง สายตาเรากลับเผลอเหลือบไปเห็นภาพของพี่มาร์คกับพี่ไทม์ ที่เพิ่งเดินลงมาจากตัวอาคารห้องประธานนักเรียนเสื้อผ้าของทั้งคู่ดูเรียบร้อยดี แต่แค่เห็น ก็เหมือนภาพในหัวเรากำลังเล่นซ้ำ ความอ่อนแรงในจังหวะเดิน หรือแม้แต่สายตาที่แลกกันโดยไม่ต้องพูดอะไร มันยิ่งทำให้เราสะบัดภาพนั้นออกไปจากหัวไม่ได้เสียทีแดดในยามบ่ายที่เราต้องฝ่าฝันยังไม่เท่ากับไฟกามที่ร้อนรุ่มอยู่ในใจ กว่าจะผ่านช่วงบ่ายไปได้ก็ถือว่าเหนื่อยเอาเรื่อง ไม่ใช่เพราะว่าสภาพแดดหรืออะไร แต่เพราะมันคือความคิดฟุ้งซ่านของเราเองต่างหาก
“โอ๊ยยยย อิเชี่ย ร้อนชิบหาย”รอบบ่ายเต้นเสร็จพวกเราก็กลับมาพักกันอีกครั้ง อิกัสก็ยังคงบ่นพูดมากอยู่เหมือนเดิมไม่ต่างจากพี่ๆคนอื่นๆ
“เออนี่ แล้วก่อนหน้านี้มึงหายไปไหนมา มึงพลาดช็อตเด็ดมากนะรู้ป่ะ” นั่งพักหายเหนื่อยอิกัสก็กลับมาทำหน้าที่เม้ามอยอีกครั้ง ไม่รู้เหมือนกันว่าช่วงที่เราไปแอบเห็นความลับของกัปตันทีมฟุตบอลกับเพื่อนซี้ของเขาเข้ามันมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง แต่ช่วงนั้นมันก็มีแค่แข่งกีฬาพื้นบ้านของนักเรียนกับครูก็เท่านั้น ไม่น่าจะมีอะไรน่าตื่นเต้นเท่าเรื่องที่เราเจอแล้วแหละ“มึงดูนี่ๆ” อิกัสมันหยิบโทรศัพท์เปิดเข้าแชทกลุ่มกะเทยอีกครั้ง คราวนี้รูปของพี่มาร์คถูกดันหายออกไปจากหน้าจอ ตอนนี้มันมีรูปของคนอื่นเข้ามาแทน รูปคนอื่นที่แม้จะยังไม่กดเข้าไปดูก็ทำให้ใจเราเต้นขึ้นมาได้ รูปที่ไม่ได้ดูเปลือยโป๊หรือลามกแต่มันกลับทำให้ใจเราสั่นอย่างบอกไม่ถูก
“มึงพลาดมากอีดอก ครูแมนคือเอวดีชิบหาย” อิกัสมันกดเปิดคลิปที่มีกะเทยนางนึงส่งเข้ามาในแชทกลุ่ม ในคลิปนั้นเป็นพี่แมนที่กำลังแข่งกีฬาพื้นบ้านที่มีชื่อว่า กอล์ฟคนจน ใช่ กีฬาพื้นบ้านที่พี่แมนแข่งอยู่คือกอล์ฟคนจน ไม่รู้ว่าทุกคนรู้จักไหม มันเป็นกีฬาที่เอาเชือกมาผูกไว้ที่เอว แล้วจะมีมะเขือยาวห้อยลงมาตรงหว่างขา ซึ่งผู้เล่นจะต้องเอามะเขือนั่นตีลูกเทนนิสให้ไปถึงเส้นชัย กีฬาชนิดนี้ดูท่าแล้วจะต้องใช้ความสามารถของเอวมากกว่าส่วนอื่นๆ ถ้าใครนึกภาพไม่ออกลองหาดูในเน็ตเอานะ
มันก็ดูจะเป็นแค่คลิปแข่งกีฬาพื้นบ้านธรรมดา ๆ ไม่มีอะไรโป๊เปลือย ไม่มีแม้แต่การแตะเนื้อต้องตัวกันสักนิด แต่ไม่รู้ทำไม ทุกครั้งที่พี่แมนขยับเอวอย่างมุ่งมั่น หวังใช้เจ้ามะเขือยาวที่ห้อยตรงหว่างขาตีลูกเทนนิสให้กลิ้งไปข้างหน้า หัวใจเรากลับสั่นวูบอย่างบอกไม่ถูกลีลาการโยกตัว สะโพกที่ส่ายไปมาช้า ๆมันช่างดูยั่วยวนโดยไม่ตั้งใจ ท่าทีที่พี่แมนกัดฟันเล็ก ๆอย่างจริงจัง พร้อมเหงื่อที่ผุดบนขมับมันเหมือนยิ่งกระตุ้นจินตนาการให้หลุดลอยไปไกลกว่าที่ควร
แต่สิ่งที่ทำให้เราหายใจไม่ทั่วท้อง ไม่ใช่แค่จังหวะสะโพกที่โยกอย่างคล่องแคล่วเท่านั้น แต่มันเป็นเพราะทุกครั้งที่พี่แมนขยับเอวแรง ๆ กางเกงวอร์มที่ใส่อยู่กลับแนบแน่นกับร่างกายจนเห็นชัดเจน
เห็นเป็นลำเลย รูปร่างของท่อนเนื้อที่ส่ายไหวไปมาตามแรงเหวี่ยงของเอว มันเด่นชัดจนน่าตกใจเสียงหัวเราะจากเพื่อน ๆ ที่ดังมาจากในคลิปไม่ได้ช่วยลดความรู้สึกวาบหวิวที่แล่นวูบขึ้นมาเลย ในทางกลับกัน มันกลับทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นแค่คนเดียวที่มองภาพนี้ไปอีกแบบ เสียวซ่านเล็ก ๆ เร่าร้อนในอกอย่างบอกไม่ถูก “เนี่ยมึงดูดิ เชี่ยยยยยย ลำชัดมากอีดอก แทบจะเห็นหัวเลยอะมึง” เสียงอิกัสที่พูดอยู่ข้างๆเหมือนยิ่งจะฝังเราไปในหลุมของตัณหา ยิ่งตอนที่มันซูมรูปที่ถูกแคปไว้ยิ่งทำให้เราใจสั่น ไม่รู้ว่าตอนนี้ควรจะรู้สึกห่วงหรืออะไรก่อนดี แต่รู้แค่ว่าใจเราเต้นแรงมาก รูปที่อิกัสซูมมันเป็นจังหวะที่พี่แมนกำลังขยับเอวไปด้านหน้า ทำให้กางเกงวอร์มที่รัดแน่นตึงจนทำให้ส่วนกลางกายมันนูนเด่นทะลุจอ จนทำให้ใจเราเต้นแรงสุดๆ “นี่ๆ มันยังไม่จบแค่นี้นะมึง” เสียงอิกัสดูจะตื่นเต้นมากขึ้นพร้อมกับเลื่อนหน้าจอเหมือนกับกำลังหาอะไรสักอย่าง ไม่รู้ว่าจะมีอะไรที่ทำให้เราได้ตื่นเต้นไปมากกว่านี้อีกหรอ
รอบนี้เป็นคลิปที่เหมือนกับกำลังแข่งวิ่งเปรี้ยวซุปเปอร์แมน ที่ผู้เข้าแข่งขันจะต้องใส่กางเกงในไว้ข้างนอกพร้อมกับวิ่งอุ้มลูกโป่งไปอ้อมเสาและกลับมาส่งให้เพื่อนอีกคน แถมคนที่รับลูกโป่งต่อต้องใส่กางเกงในตัวนั้นต่อจากคนก่อนอีกต่างหาก
คลิปเริ่มมาได้ไม่นานดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรให้น่าตื่นเต้นเท่าไหร่ มีแต่เสียงหัวเราะและเสียงเชียร์ที่ดูสนุกสนาน แต่ถ้าอิกัสมันคอนเฟิร์มแล้วว่ามีอะไรเด็ดอะไรดีแสดงว่ามันต้องมีจริงๆ เราเลยยังคงนั่งดูอย่างไม่อิดออด
ตัวคลิปโฟกัสมาที่นักกีฬาสีเขียวที่กำลังวิ่งอุ้มลูกโป่งใส่น้ำพร้อมกับมีกางเกงในตัวใหญ่ที่ใส่ทับกางเกงวอร์มเอาไว้ นักกีฬาส่วนใหญ่เหมือนจะเป็นพี่ๆม.6 ที่ลงมาเล่นกันอย่างสนุกสนาน
ก่อนที่จะมีใครบางคนที่โผล่เข้ามาในเฟรมจนเริ่มทำให้หัวใจเต้นของเรากลับมาเต้นรัวอีกครั้ง รูปร่างสูงใหญ่ที่เราคุ้นตากำลังยืนรอเป็นคนวิ่งถัดไปด้วยสายตาที่มุ่งมั่น เสียงตะโกนเชียร์พี่ใหญ่ดังเข้ามาให้ได้ยินแม้จะยังไม่ทันออกตัวเลยสักนิด
หัวใจของเราเริ่มเต้นแรงขึ้นเมื่อกำลังลุ้นว่าเหตการณ์ต่อจากนี้อะไรจะเกิดขึ้น พี่ใหญ่กำลังแต่งตัวเป็นซุปเปอร์แมนต่อจากเพื่อนก่อนหน้า โดยที่มีคนอื่นๆเข้ามาช่วยกันแต่งตัว ก่อนที่จะรับลูกโป่งแล้ววิ่งออกไป
ด้วยช่วงขาที่ยาวทำให้เหมือนจะได้เปรียบคู่แข่งอยู่ไม่น้อย ระยะเวลาเพียงไม่กี่วิที่พี่ใหญ่วิ่งไปอ้อมเสาก่อนที่จะวนกลับมายังจุดหมาย พร้อมเตรียมจะส่งต่ออุปปกรณ์ต่างๆให้คนถัดไป ลูกโป่งถูกส่งต่อให้เพื่อนผู้ชายร่วมรุ่น ก่อนที่พี่ชนะจะช่วยถอดกางเกงในที่เป็นอีกหนึ่งอุปกรณ์
‘เห้ยยยยยยยย’
‘ว้ายยยยยย สีเขียวโป๊แล้วคะลูก’
‘อีเหี้ย มึงได้ถ่ายไว้มั้ยๆ อีสัส พี่ใหญ่อะมึง’
หลากหลายเสียงที่แทรกเข้ามาในคลิปดังลั่นจนเราแทบฟังไม่ออกว่าพูดอะไรกัน ดูเหมือนว่าสถานการณ์ ณ ตอนนั้นคงจะวุ่นวายสร้างความแตกตื่นฮือฮาได้ไม่น้อย ก็มันสร้างความแตกตื่นได้ดีจริงๆนั่นแหละ เพราะจังหวะที่พี่ชนะจะช่วยพี่ใหญ่ดึงกางเกงในออก ไม่รู้ว่าไปดึงอีท่าไหน เลยทำให้กางเกงวอร์มที่พี่ใหญ่ใส่ไว้ถึงหลุดลงมาถึงเข่าได้
พี่ใหญ่เองก็ดูจะตกใจเหมือนกัน แต่เลือดนักกีฬามันคงเข้มข้นจนไม่อยากจะแพ้ เพราะแทนที่จะรีบเอามือดึงกางเกงขึ้นมา แต่ก็มัวสนใจแต่ลูกโป่งที่ยังไม่ทันส่งให้เพื่อนดี โชคดีที่ชายเสื้อมันยาวเลยทำให้ปิดของลับเอาไว้ได้หน่อย แต่เหมือนด้านหลังจะปิดไม่มิด เห็นแก้มก้นขาวเนียนที่โผล่พ้นออกมาจากกางเกงใน
“นี่มึงดูๆ พวกกะเทยม.1 มันแคปแล้วซูมกันใหญ่” อิกัสมันไม่หยุดแค่นี้ มันเคลื่อนไปรูปถัดไปที่ถูกน้องๆม.1 แคปออกมาจากคลิปที่ความยาวไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ แต่เวลาเพียงน้อยนิดแค่นั้นกลับสามารถสร้างรูปชวนเสียวได้เป็นสิบๆรูป“มึงดูรูปนี้ๆ ก้นแน่นมากอีดอก” คนข้างๆมันยังคงพูดถึงพี่ใหญ่อย่างออกรส ไม่รู้ว่ามันลืมไปหรือเปล่าว่าเราเป็นน้องชายของคนในรูปที่มันกำลังเม้ามอยอยู่ หรือเพราะรู้แล้วยิ่งตื่นเต้นเลยเม้าฉ่ำอยู่แบบนี้
แต่มันก็ตื่นเต้นจริงๆแหละ เรายอมรับเลยว่าตอนนี้ตื่นเต้นมาก ไม่ต่างอะไรกับที่ได้แอบดูฉากเสียวในห้องประธานนักเรียนเมื่อกี้เลย ก็นี่มันคือพี่ใหญ่ พี่ชายแท้ๆของเราเลยนะ แถมเป็นหนุ่มหล่อพูดน้อยที่ใครๆต่างก็หมายปองกันอีก
“เชี่ยย รูปนี้มึงดู….เหมือนพี่ใหญ่เล็มหมอยเลยวะ” เสียงอิกัสดูตื่นเต้นมากจนเรียกให้เรารีบหันไปดูรูปที่มันกำลังซูมจนภาพแตก แต่ยังเห็นได้ชัดว่ามันกำลังซูมดูภาพของพี่ใหญ่ที่รูปนี้ดูเหมือนจะเป็นตอนที่กางเกงถูกดึงลงไปช่วงแรกๆ เพราะมันลงไปต่ำจนทำให้เห็นเกือบถึงโคนกลางกาย เห็นไรขนอ่อนๆที่ถูกตัดแต่งอย่างเป็นระเบียบ
“จริงปะวะมึง ที่พวกพี่ๆนักบาสเขาเล็มขนหมอยกันอะ” อิกัสมันหันมาถามเราด้วยความสนใจ สีหน้าแววตามันดูอยากรู้อย่างเห็นได้ชัด แต่เราทำได้เพียงส่ายหัวเป็นคำตอบ ไม่ใช่ไม่อยากพูดกับมันนะ แต่ตอนนี้กำลังรู้สึกเหมือนกับหาเสียงตัวเองไม่เจอ ยังคงตกตะลึงกับภาพนับสิบของพี่ใหญ่กับพี่แมนที่ถูกแคปไว้เต็มกลุ่ม
“และรางวัลชนะเลิศผู้นำเชียร์ได้แก่…...” ตลอดเกือบช่วงบ่ายที่หลังจากเต้นรอบสุดท้ายเสร็จ เราก็เอาแต่นั่งเม้าอยู่กับอิกัส จนตอนนี้ก็ถึงช่วงเวลาสำคัญที่จะประกาศรางวัลผู้นำเชียร์ รางวัลของเรากับพี่ๆในสีที่ตั้งใจซุ้มซ้อมตลอดหลายเดือน ตอนนี้หัวใจเราลุ้นระลึกเต้นไม่เป็นจังหวะ ยืนลุ้นฟังเสียงของครูว่าจะประกาศสีไหนเป็นผู้ชนะ ผู้ท้าชิงคือสีฟ้าที่อยู่ข้างๆดูลุ้นไม่ต่างกัน แม้อีกสีจะเต้นไม่พร้อมเท่า แต่เรื่องราวสตอรี่และความสม่ำเสมอที่ออกไปก็ไม่ได้แย่ “สี….เขียวครับ” เสียงกรี๊ดดีใจดังกระหึ่มพร้อมเสียงกลองที่รัวถี่เป็นจังหวะแห่งชัยชนะ ทันทีที่ชื่อสีของพวกเราถูกประกาศ เราก็หูอื้อไปชั่วขณะ ก่อนจะกระโดดกอดเพื่อน ๆ ด้วยความดีใจสุดขีดใครเป็นใครก็ไม่รู้แล้วตอนนี้ มีแต่รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และหัวใจที่เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ
ฮือ ความทุ่มเทที่ซ้อมมาหลายเดือนในที่สุดมันก็สำเร็จสักที เราเดินเรียงแถวอย่างสง่างามให้สมรางวัลชนะเลิสผู้นำเชียร์ที่กำลังจะออกไปรับ เสียงปรบมือจากสีอื่นๆดังขึ้นตลอดทางที่เราก้าวเดิน ไม่เว้นแม้แต่สีฟ้าที่แม้จะเสียใจเพราะได้แค่ที่สอง แต่สุดท้ายก็ร่วมยินดีด้วย
เมื่อพิธีประกาศรางวัลสิ้นสุดลง บรรยากาศทั้งสนามก็อบอวลด้วยความอบอุ่น เพลงสามัคคีชุมนุม ดังขึ้นท่ามกลางนักเรียนกว่าสามพันคนที่ยืนจับมือกันแน่น ร้องเพลงอย่างพร้อมเพรียงกัน มือที่เคยเชียร์คนละสี แต่ตอนนี้กำลังโยกไปมาเป็นจังหวะเดียวกัน
กีฬาสีปีนี้จบลงด้วยรอยยิ้ม และคราบน้ำตาของหลากหลายผู้คน มีแพ้ ก็มีชนะเป็นเรื่องธรรมดาของการแข่งขัน แต่เมื่อทุกอย่างสิ้นสุดลง ทุกคนต่างก็ก้าวต่อไปข้างหน้า ตอนนี้เลยเป็นช่วงเวลาบันทึกความทรงจำอันล้ำค่า แต่ละคนรูปไล่ถ่ายรูปกับเพื่อนๆ หมู่บ้าง เดี่ยวบ้าง แม้จะอยู่กันคนละสี แต่ก็สามารถอยู่เฟรมเดียวกันได้ โดยเฉพาะพี่ใหญ่ รายนั้นมีแฟนคลับเข้ามาถ่ายรูปด้วยเยอะมาก ไม่คิดมาก่อนเลยว่าพี่ชายตัวเองจะฮอตขนาดนี้ จนบางทีก็แอบสงสัยว่าพี่ชายตัวเองเป็นคนดังตั้งแต่เมื่อไหร่
“แสนมาถ่ายรูปกัน” แต่เราเองก็ไม่น้อยหน้าหรอกนะ แม้ส่วนใหญ่จะเป็นเพื่อนๆรุ่นเดียวกัน แต่คนล่าสุดที่มาขอถ่ายด้วยก็ถือว่าทำเอาเซอร์ไพร้อีกครั้ง แซมมันเดินมาขอถ่ายรูปกับเรา ยืนโทรศัพท์ไปให้โอเว่นเพื่อนร่วมห้องที่เดินตามมาด้วย เราไม่ได้หยิ่งอะไร มีรูปเก็บไว้เป็นความทรงจำ ดีจะตาย
สุดท้ายแล้ว กีฬาสีปีสุดท้ายสำหรับเด็กมอต้นอย่างเราก็ปิดฉากไปอย่างสวยงาม มันสอนอะไรเราหลายๆอย่าง รวมถึงความรู้สึกหลากหลายที่เกิดขึ้นในวันนี้ ทั้งเรื่องของกัปตันทีมฟุตบอลโรงเรียนในห้องประธานนักเรียน และเรื่องรูปของพี่แมนกับพี่ใหญ่ที่ยังคงเด้งรัวอยู่ในแชทกลุ่มของเหล่ากะเทย มันยังคงทำให้เราตื่นเต้นและรู้สึกวูบวาบมาถึงตอนนี้
พูดคุยท้ายเรื่อง เย้ ปิดฉากกีฬาสีแล้วนะทุกคน หลายๆคนอาจจะคาดหวังให้พี่แมนกับพี่ใหญ่โผล่เข้ามามีบทบาทมากกว่านี้แน่ๆ เอาจริงๆ ก็เคยแพลนไว้เหมือนกันนะ แต่ว่ามันจะยืดมากเลยอ่า ตอนนี้เลยจำใจตัดจบเอาซะเลย ไม่เอางั้นมันจะยืดมากกกกกกกก เคยแพลนแบบว่า ตอนเกี่ยวกับวันกีฬาสียืดไปอีก 3-4 ตอนเลย ฮ่าๆ สุดท้ายก็ยอมตัดจบดีกว่า
ตอนนี้เราเลยเหมือนจะเน้นบรรยากาศ ความรู้สึก ของกีฬาสีซะมากกว่า เอาจริง สำหรับเรา เราว่ากีฬาสีมันสนุกจริงๆนะ เราเคยอยากถ่ายทอดและทุกคนได้ซึมซับ ได้รู้สึกเหมือนเราบ้าง ฉากเซ็ก ฉากความเร้าร้อนเลยอาจจะน้อยลงหน่อย
หลังจากนี้คิดว่ามันน่าจะเข้มข้นขึ้นมาบ้างละ หวังว่า เน้น หวังว่าทุกคนจะชื่นชอบกันนะครับ
เย้ๆๆ อยากเห็นพี่ใหญ่หึงแสนหนักๆ แล้วจบด้วยการเย็ดแบบเร่าร้อน ขอสักตอนจะเป็นพระคุณมากครับไรท์ // แอบเสียดายนิดหน่อยที่พี่มาร์คไปทางรับร่านซะแล้ว แต่ไม่เป็นไร ขอแค่ไม่ให้พี่ใหญ่กับพี่แมนเป็นรับหรือโดนเล่นประตูหลัง อย่างอื่นรับได้หมดครับ จัดมาเลยไรท์ อ้าาา พี่มาร์ค โดนพี่ไทม์เปิดซิงหรอเนี่ย {:5_146:} สนุกมากครับ เสียวเลย และสนุกมากครับ
อยากเห็นพี่ใหญ่ พี่แมน พ่อเท่ เสียวๆ นัวๆ แล้วครับแบบได้ทุกรุกและรับไปเลย เสียวทั้งทีต้องลองให้หมด
รอตอนต่อไปครับ เป็นกำลังใจให้และติดตามตลอดครับ ขอบคุณครับ อ่านแล้วแอบลุ้นแสนกับแซม พี่ใหญ่แอบหึงนะนี่ กลับไปบ้านต้องจัดน้องแสนหนักๆแล้วละ ลุ้นเสวมากทั้งพี่แมน พี่ใหญ่ เอาซะอยากไปอยู่โรงเรียนนี่เลย งานดีเยอะจริง พี่มาร์คกับพี่ไทม์ก็คือแซ่บถึงใจมาก พี่ม่อนน่าจะลองเข้าไปแจมนเคับ อิอิ ขอบคุณนะครับ อ่านแล้วเสียวมาก สนุกสุดๆไปเลย พี่มาร์คจะมีฟร้องเป็นไอดอลไหมนะ55555 รอดูแสนมีบทบาทมากกว่าแอบดู
รอดูพ่อเท่ พี่ใหญ่มีบทบาทมากกว่านี้โดยเฉพาะกับแสน
ส่วนะพี่แมนบทเยอะมากช่วงหลัง 55
ว่าแต่พ่อเท่กำลังทำอะไรอยู่น๊า รอนะครับ แอบลุ้นแซมกลับมามีบท แต่ยังไม่ถึงขั้นนั้น 5555
ตอนพี่ใหญ่หึงนี่ดูน่ารักมากกก
รอติดตามกันต่อค้าบ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ แอบลุ้นพี่ใหญ่กับน้องแสนตอนกลับบ้านเย็นวันนี้หลังจากกีฬาสีจบ แต่คิดถึงพ่อเท่ห์ด้วย😆 อยากเห็นแสนกับพี่ใหญ่ไปแอบดูเค้าเยกันอีก พี่มาร์คโดนเปิดซิงแล้ววว{:5_120:}