หลานครับช่วยน้าด้วย EP.2
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2025-9-22 18:50นิยายนี้มีเค้าโครงจากเรื่องจริงของตัวละครที่ผู้เขียนนำมาดัดแปลง
เพื่ออรรถรสในการอ่าน ตัวละคร สถานที่ อาชีพ ตั้งชื่อจากการ
สมมติและให้ห่างจากเรื่องจริง โดยผู้เขียนไม่มีเจตนาอื่นใดนอกจาก
การเขียนเพื่อความบรรเทิงเท่านั้น
_________________________________________________________
หลังจากที่น้าปูพักรักษาตัวจนอาการดีขึ้นและเตรียมตัวออกจกโรงพยาบาล
ต่อเอ่ยถามน้าชายของเขาว่า...
"ไปอยู่กับต่อที่กรุงเทพนะครับน้า"
น้าปูจึงหันมาถามหลานว่า.....
"น้าจะไม่ไปเป็นภาระเราเหรอ"
"ก็ไม่นะครับ น้าคนเดียวต่อเทคแคร์ได้"
รอยยิ้มของหลานชายที่ส่งให้น้า ทำให้น้าปูมีความหวังในชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง
และเขาก็ขอหนึ่งสิ่งกับหลานชายของเขาว่า...
"นั้นช่วยหางานให้น้าทำด้วยได้ไหม"
"ได้สิครับ นั้นเดินทางกันเลยไหม"
ต่อเอ่ยถาม น้าปูจึงตอบหลาชายไปว่า..
"นั้นพาน้ากลับบ้านไปเก็บของก่อนได้เปล่า"
"ได้คร๊าบบบ"
เสียงอ้อนของหลานชายที่เผลอแบ๊วออกมาทำให้น้าชายใจเต้นรัวราวกับได้
สัมผัสความรู้สึกพิเศษแบบที่ไม่เคยได้รับมาก่อน
ต่อขับรถพาน้าชายกลับไปที่บ้านแต่ดูเหมือนว่าสภาพชีวิตของน้าชายดูจะ
ลำบาก ในวันที่ขามาไม่มีใครอยู่ทั้งยายและเหล่าลุงป้า บ้านหลังใหญ่โต
ที่หลายๆคนได้อยู่กันแบบสุขสบายจนต่อเอ่ยถามว่า....
"บ้านน้านี่ก็หลังใหญ่โตดีนะครับ"
ปูจึงพูดกับหลานชายไปว่า...
"น้าไม่ได้อยู่บ้านใหญ๋หรอกต่อ น้าอยู่บ้านหลังท้ายสวนนู้นที่ต่อเห็นตอน
เปิดกล้องนั่นแหละ"
"ห๊าาา ผมก็คิดว่าน้าแค่อยากปลีกวิเวก สรุปคือน้าไม่ได้อยู่ที่บ้านใหญ่"
สองน้าหลานมาที่บ้านท้ายสวนซึ่งเป็นบ้านที่อยู่ประจำของน้าปู
"บรรยากาศที่นี่ก็ดีนะครับน้าอากาศเย็นดี"
"ใช่ เงียบ สงบ ร่มเย็น" น้าปูเอ่ยตอบหลานชายในขณะที่กำลังเก็บเสื้อผ้า
และเอกสารสำคัญของน้าปู
ต่อเดินเข้ามาในห้องนอนเห็นน้าชายกำลังก้มเก็บของใส่กระเป๋า ตูดที่ดูแน่น
และน่าตีกลมงอน ทำเอาต่อรู้สึกว่าอยากฉีกขาปูมากินกับน้ำจิ้มซีฟู้ด ต่อเห็น
ชุดนักศึกษาวิชาทหารในตู้จึงเอ่ยถามว่า...
"ชุด รด.ไม่เอาไปด้วยเหรอครับ"
"เอาไปก็คงไม่ได้ใช้มั้ง ไว้นี่แหละ"
"เสียดายแย่ ไหนจะชุดปกติขาวอีก น้าได้รับยศว่าที่ร้อยตรีเลยนะ"
น้าปูหันไปมองหน้าหลานชายและพูดว่า....
"มียศแบบน้าจะมีค่าอะไรกันหละ เอาไว้นี่แหละ"
"เก็บไปครับ ใครไม่ภูมิใจ แต่ต่อภูมิใจน้านะครับ"
ต่อฝืนกบความรู้สึกผิดชอบเพราะใจที่มีให้กับน้าปู จึงโอบเอวน้าปูมากอดและ
สัมผัสบริเวณบั้นท้าย น้าปูจึงพูดกับต่อว่า....
"ต่อ..... จะจะจะทำอะไรครับ"
ต่อจึงตอบไปตามความรู้สึกในใจของเขาไปว่า.....
"ผมอยากกินปูอะครับ โดยเฉพาะขาปู ก้ามปู และก็ไข่ปู....."
จ๊วบบบบ .....น้าปูดึงหน้าของต่อเข้ามาจูบที่ปากราวกับว่าได้รับความอนุญาติ
จากต่อให้เขาได้อยากทำในสิ่งที่ตนอยากทำมานาน แต่ทว่าในนี้อาจยังไม่ปลอดภัย
หากมีใครมาเห็น ทั้งคู่จึงผลักตัวออกจากกันและรีบเก็บของเท่าที่จำเป็นและไป
ที่รถของต่อเพื่อออกเดินทาง
รถพอร์ชคันหรูกำลังจะขับออกไปทันใดนั้นยายกับเหล่าลูกรักก็ออกมาขวาง
ต่อจึงลดกระจกลง ยายจึงเอ่ยขึ้นว่า...
"ต่อ หลานรักมาเยี่ยมยายถึงบ้านเลยเหรอหลาน ลงมาก่อนมา เอ้า ....ไอ้ปู
มึงเสือกไปนั่งอะไรในรถหลานกู ลงมาเลยเสนียดความจนของมึงจะติดรถหลาน"
ต่อจึงตอบไปว่า....
"เปล่า ผมแค่มาพาน้าปูไปอยู่ด้วย จะได้หมดเวรหมดกรรมจากที่ตรงนี้สักที"
"อะไรนะ ไอ้ต่อ จะเอาไอ้ตังภาระนี้ไปอยู่ด้วย คิดยังไงว่ะ"
"ลุงครับ อย่าเสือก รบกวนหลบด้วยครับ"
ต่อพูดจบก็ปิดกระจกขึ้นพร้อมขับรถออกไปแบบไม่สนใจ ญาติพี่น้องน้าปูรวม
ถึงยายต่างก็ตกใจเพราะไม่คิดว่าต่อจะกล้าตอบไปอย่างนั้น และที่สำคัญน้าปู
ได้ไปอยู่กับต่อทั้งที่คนที่บ้านยายไม่ได้ใยดี
"ขอบใจนะหลานที่พาน้ามาด้วย น้าสัญญาจะไม่ทำเรื่องเดือดร้อนให้หลาน
แน่นอน"
------------------------------
ที่คอนโดของต่อ กรุงเทพมหานคร
เมื่อมาถึงห้องของต่อ....
"โอ๊ยยย ถึงสักที ยินดีต้อนับสู่บ้านหลังใหม่ครับน้า"
ปูเดินเข้ามาในห้องของหลานในใจก็คิดน้อยใจตัวเองที่ทำไม่ได้อย่างหลานแถม
ยังมาอยู่เป็นภาระหลานอีก
"คิดอะไรครับน้า"
ต่อพูดขึ้นพร้อมจัดทรงผมให้หน้าปูเพื่อจะได้เห็นใบหน้าชัดๆ
"น้าละอายใจจังต่อ ทำไมคนแบบน้าต้องเกิดมาด้วย"
"ไม่เอาหน่าครับ ไม่ต้องคิดมาก มาเริ่มต้นใหม่นะครับ เดินทางเหนื่อยไหม"
"เหนื่อยนิดหน่อยครับ ดีที่เบาะรถต่อนุ่มมาก สมกับราคาหลักล้านจริงๆ"
"นั้นก็อาบน้ำกันครับ"
ต่อพูดพร้อมมองหน้าน้าชาย น้าปูจึงพูดว่า...
"ไม่เขินน้าเหรอ แต่จะว่าไปต่อก็น่า....."
"น่าอะไรครับ"
ต่อพูดพร้อมปลดกระดุมเสื้อของน้าชายออกเผยให้เห็นแผงอกแน่นๆ และกล้ามปู
มัดโตที่อยากฉีกมาจิ้มน้ำจิ้มซีฟู้ด จากนั้นต่อก็ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเหลือแค่
กางเกงในสีขาวยี่ห้อแพง น้าปูเองก็เช่นกันตอนนี้ถอดเหลือเพียงแค่กางเกงใน
สีแดงสดยี่ห้อที่ชายแท้ชอบใส่ ต่อมองเพลินทั้งกล้ามแขน กล้ามขา และกรรเชียงปู
ที่อยู่ตรงกลางหว่างขาที่ดูท่าไม่น้อยกว่า 56
ภายในห้องน้ำ
"มองจนแฉะเเล้วมั้ง อยากดูอะไรหรือเปล่า" น้าปูเอ่ยขึ้นพร้อมยิ้มมุมปาก
"เอ่อ...คือว่า น้าปู ต่อ...ใจเต้นอะครับน้า" ต่อพูดขึ้น น้าปูจึงดึงต่อมากอด
"ก็ต่อยังไม่ตุยนี่ครับ ใจก็ต้องเต้นดิ เอาหน่าเรามีเหมือนๆกัน หรือถ้าอายน้า
ออกไปรอข้างนอกให้ต่ออาบก่อนก็ได้นะครับ"
น้าปูพูดพร้อมหันหลังจะออกไปจากห้องน้ำต่อจึงพูดขึ้นว่า...
"ไม่ต้องออกก็ได้ครับ อาบด้วยกันแหละ"
น้าปูหันมาก็ถึงกับว๊าวววว ควยเเข็งโด่ภายในกาเกงในเมื่อหลานชายยืนเปลือยกาย
อยู่ต่อหน้าภายใต้สายน้ำที่ไหลจากฝักบัวเป็นสายเบาๆ
ความขาว ความเนียน ไร้ซึ้งขนจากการทำเลเซอร์มันทำให้ปูคิดเกินคำว่าหลาน
ไปเยอะมาก ปูถอดกางเกงในแล้วโยนทิ้งออกไปแล้วเข้าผมาหาหลานชายพร้อมผลัก
ให้หันหน้าเข้าผนัง ตูดแนียนๆขาวๆเด้งๆที่โดนดุ้นแข็งๆ ของน้าปูขนาบร่อง
ต่อเริ่มเสียวจนมีน้ำใสๆๆหนออกมาจากปลายควย
"น้าปูครับ ต่อเสียวอะครับ"
น้าปูลูบไล้สบู่ไปทั่วร่างกายของต่อรวมถึงจับของต่อรูดขึ้นลง สองน้าหลานจึง
พากันสลับกันฟอกตัว เมื่อทั้งคู่ล้างตัวจนสะอาดต่อจึง จึง จึง .....
"น้าครับ เราหยุดความเป็นน้าหลานสักแปปได้ไหมครับ"
"ได้สิครับ ทำตามใจต่อเถอะ โอ๊ยยย โฮ๊วววว"
เมื่อสิ้นเสียงน้าปูต่อก็ครอบปากลงที่กรรเชียงปูเนื้อขาวอย่างเอร็ดอร่อย
แต่เสียดายที่กรรเชียงชิ้นนี้มันแกร่งเกินต้านจึงไม่ยอมพ้นพิษออกมา ต่อจึง
คายออกมาทำความสะอาดให้น้าด้วยเจลอีกครั้งจนสะอาดเช่นเดิม ปูเองก็
พอใจกับสิ่งที่ต่อมอบให้เป็นอย่างมากถึงแม้จะยังไม่แตกก็ตาม
หลังจากนั้น สองน้าหลานก็แต่งตัวที่ใส่เพียงกางเกงในตัวเดียวแล้วนอนกอด
กันหลับไปบนเตียงนุ่มๆแอร์เย็นๆ ต่อคิดในใจว่าถ้าน้าปูตัดสกินเฮดแล้วใส่ชุด
นศท.น้าปูจะน่าขยำขนาดไหน
เสียวอ่า เขียนได้ดี เขียนได้เสียวมาก
สนุกดีครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สุดยอด ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_130:}{:5_130:} ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณ เร้าร้อนแน่ๆสองน้าหลาน ขอบคุณครับ ขอบคุณที่แบ่งปันผลงานดีๆ จะรอติดตามในตอนต่อไปนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณค้าบบบบบ