หลานครับช่วยน้าด้วย EP.1
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2025-9-9 18:28นิยายนี้มีเค้าโครงจากเรื่องจริงของตัวละครที่ผู้เขียนนำมาดัดแปลง
เพื่ออรรถรสในการอ่าน ตัวละคร สถานที่ อาชีพ ตั้งชื่อจากการ
สมมติและให้ห่างจากเรื่องจริง โดยผู้เขียนไม่มีเจตนาอื่นใดนอกจาก
การเขียนเพื่อความบรรเทิงเท่านั้น
_________________________________________________________
ตลอดเวลา 1 สัปดาห์ที่ต่อได้ช่วยเหลือเงินให้น้าชายของเขา น้าปู
ก็ทักทายพูดคุยกับหลานชายมากขึ้นแต่ก็ไม่ได้พูดในเรื่องเงินมากนัก
ไม่ได้ขอยืมเพิ่มเติมแแต่อย่างใด ทำให้ต่อเองก็เริ่มมีใจที่หวั่นไหวกับ
น้าชายของเข้าขึ้นมา
"หวัดดีครับหลานชาย ตื่นยังครับ"
เสียงMessengerของต่อดังขึ้น
ต่อตื่นขึ้นมาในเช้าบรรยากาศที่ฝนตกพรำๆและหำกำลังแข็งตั้งโด่
จากการนอนแก้ผ้าของเขา รอยยิ้มมุมปากของเข้าแย้มออกพร้อม
ตอบน้าชายไปว่า...
"เพิ่งตื่นครับน้า ว่าจะไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปทำงาน"
"ครับหลานชาย นั้นก็เตรียมตัวเถอะครับเดี๋ยวไปทำงานสาย"
น้าปูตอบกลับหลานชาย ต่อถึงถามกลับว่า...
"ต่อเข้างาน 10 โมงครับน้าทำอะไรครับ เงินน้าพอใช้ไหม"
"พอครับหลานไม่ต้องโอนมานะครับน้าเกรงใจ เดี๋ยวน้าแต่งตัว
เตรียมไปทำงานก่อนนะครับ ใส่แค่กกน."
ว๊าววว ต่อถึงกับตาลุกวาวเมื่อน้าชายถ่ายรูปแบบเต็มตัวและใส่เกงใน
แบบท้องตลาดสีน้ำเงิน
"หือ พกไส้กรอกไปให้ใครกินครับน้า" ต่อเอ่ยถามน้าชาย
"ไม่ให้ใครกินแล้วหละครับ เข็ดแล้วไม่กล้ารักใคร" น้าปูตอบกลับและ
ถ่ายรูปตอนแต่งตัวเสร็จส่งมาให้หลายชายได้ดู เป็นชุดยูนิฟอร์มของ
โรงงานแห่งหนึ่ง หนุ่มโรงงานรางกำยำเกงในบ้านๆยิ่งทำให้ต่อควยแข็ง
มากขึ้นไปอีก ต่อถึงถามไปอีกว่า...
"น้าได้อะไรกินยังครับ"
"ไม่ครับ เดี๋ยวน้าไปกินที่โณงงานมีข้าวฟรีให้"
"หือนั้นกินซาลาเปาไหมครับ"
"โห...ต่อ ขาวฟูมากๆเลยอ่ะ ทำน้าได้ลงคอนะเรา"
ต่อส่งรูปตูดขาวๆของเขาที่อวบขาวฟูฟ่องไปให้น้าชายเขาดู จนน้าปู
ต้องงัดควยออกมาชักว่าวจนแตกไปหนึ่งน้ำก่อนออกจากบ้านไปทำงาน
ส่วนต่อก็จัดการชักว่าวกับรูปน้าชายก่อนที่จะรีบแต่งตัวไปทำงาน
------------------------------
ที่ศูนย์การค้า ธนาคารแห่งหนึ่ง(ไม่บอกสีนะครับ) ต่อมาทำงานด้วยสีหน้า
ที่สดใสเพราะควยของน้าที่ทำให้เขาอารมณ์ดี ถึงแม้จะเจอผู้จัดการจอม
ปากหมาอย่างคุณภาสกรที่เอ่ยทักทายแบบหมาเต็มปากก็ตาม
"ต๊ายยย เข้างาน 10 โมง มา 9.55 อีก 5 นาทีเตรียมตัวอะไรทันย่ะ"
"เตรียมถอนงอกหัวหน้าแก่ๆ ไงครับ แหกตาดูงานในMailด้วยครับส่ง
ให้ตั้งแต่เมื่อคืน"
ต่อ เป็นพนักงานคนเดียวที่กล้าตีฝีปากกับหัวหน้านั้นก็เพราะสองคนนี้
เคยคบเเฟนคนเดียวกันและเวรซ้ำกรรมซัดแฟนที่ต่อคบด้วยกับเลือก
หัวหน้าจึงทำให้ต่อแค้นฝังหุ่นและพร้อมกัดได้ทุกเมื่อ ส่วนสาเหตุนั้น
ก็เป็นเพราะว่าความหล่อของต่อมันสู้ความเร้าใจและเร้าร้อนของกร
หรือหัวหน้าภาสกรไม่ได้ จึงทำให้แฟนที่คบกันมาปันใจให้กรแบบยอมทิ้ง
ทองคำไปเลือกเมนูผัดผงกะหรี่แทน
ในขณะที่ต่อกำลังส่งเรื่องพิจารณาสินเชื่อของลูกค้า เขาก็ได้ยินข่าวจาก
ทีวีพูดว่าบริษัทในจ.นครสวรรค์ได้ทำการปิดตัวกระทันหันและลอยแพเหล่า
พนักงานกว่าพันชีวิต ชื่อบริษัทนั้นก็ทำให้ต่อตกใจเพราะเป็นบริษัทที่น้า
ของเขาทำงานอยู่
วันนี้ทั้งวันต่อไม่ได้รับMessengerจากน้าปูเลย ต่อแอบกังวลว่าน้าปูจะ
คิดมากหรือเป็นอะไรหรือเปล่าจนกระทั้งถึงเวลาพักของเขา 14.30 น.
ต่อจึงตัดสินใจโทรหาน้าของเขาทันที
"น้าปู น้าเป็นไงบ้างผมเห็นข่าวแล้วนะครับ"
"..."
ปลายสายเงียบไม่มีเสียงตอบนอกจากเสียงด่าจากยายของเขาที่ด่าน้าปู
และไล่น้าออกไปอย่ามาเป็นภาระ
...มึงจะไปไหนก็ไป อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ เงินไม่มีจะอยู่ยังไง...
"น้า น้าปู น้าปู"
ต่อเเรียกน้าของเขาจนในที่สุดน้าปูก็ตัดสายออกไปและพิมพ์มาว่า...
"น้าลาก่อนนะหลาน เงินหลานน้าคงไม่ได้คืน หากชาติหน้ามีน้าสัญญา
ว่าจะคืนนะหลาน"
ต่อได้อ่านข้อความก็ถึงกับใจเสียและโทรเข้าเบอร์ของน้าแต่ก็ไม่รับสาย
ยิ่งทำให้ต่อกระวนกระวายใจและปรึกษากับผู้บริหาร แต่แล้วก็...
...มีรายงานด่วน พบชายหนุ่มวัย 37 ปีกระโดนแม่น้ำปิงเพื่อจบชีวิต
ของตัวเอง เจ้าหน้ากู้ภัยช่วยชีวิตไว้ได้และรีบนำส่งโรงพยาบาลเบื้องต้น
ปลอดภัยดี ทราบชื่อคือ ว่าที่ ร.ต.ปราชญา...
สิ้นเสียงข่าวด่วน ต่อก็ขอลางานกับผู้บริหารและมุ่งตรงไปนครสวรรค์ทันที
แต่ก่อนไป ภาสกรที่ทราบข่าวจากสำนักงานใหญ่ว่าต่อเกิดเรื่องจึงถาม
แบบเพื่อนรักไปว่า...
"จะไปไหนอีแรด"
"แหกตาอ่านMailสิอีควาย สำนักงานใหญ๋แจ้งมึงแล้วนี่"
"เออ... ขับรถดีดีละ เดี๋ยวมีอุบัติเหตุถนนจะพังเพราะหน้ามึงตึงโบ"
"กูก็เติมที่เตียงข้างๆมึงนั่นแหละ พูดอย่างกับหนังตามึงธรรมชาติ อีควาย
ไปละ"
เอ่อ...นี่คือเพื่อนรักเขาคุยกันใช่ไหม งานค้างของต่อไม่มีเพราะต่อเคลียร์
งานจบตั้งแต่ก่อนพัก หลังพักกรจึงมาทำงานแทนและรับลูกค้าเคสใหม่
โดยใส่ชื่อต่อ ปิยวัฒน์ ในการขายบัตรเครดิต ถึงจะกัดกันแต่ก็ไม่แย่ง
งานกันนะ
ต่อรีบขับรถไปยังโรงพยาบาลที่นครสวรรค์เพราะเขาคือญาติคนเดียวที่ทาง
โรงพยาบาลติดต่อได้ ส่วนยายและพี่น้องของน้าติดต่อไม่ได้สักคน ยายจะ
รักน้าปูในช่วงเงินเดือนออกหรือมีเงินให้เท่านั้น บางทีชีวิตของน้าปูนั้นก็น่า
สงสารเหมือนกัน
------------------------------
โรงพยายาลในจังหวัดนครสวรรค์
ต่อใช่เวลาขับรถประมาณ 3 ชั่วโมงจึงมาถึงที่หมายด้วยความปลอดภัย
เขาดำเนินการเลือดห้องพิเศษให้น้าชายของเขา โดยไม่ลังเล
"นี่ที่ไหนครับ ผมอยู่ที่ไหน"
น้าปูเริ่มรู้สึกตัวเเละลืมตาขึ้น นางพยาบาลจึงพูดกับคนไข้แต่ไม่ทันเพราะ
ต่อชิงพูดขึ้นไปก่อนว่า...
"นรก ที่นี่นรกครับ สำหรับคนที่ฆ่าตัวตายแบบไร้เหตุผล"
"ต่อ..."
"ใช่ครับ ผมเอง ตอนนี้น้าอยู่โรงพยาบาล"
น้าปูรู้สึกดีใจมากที่เขาได้เจอหน้าหลานชายในรอบ 20 ปี เพราะน้าปูได้
เจอกับต่อตอนนั้นต่ออายุ 10 ขวบ ตอนนี้ต่อ 30 แล้ว ต่อหล่อได้พ่อ
ตัวเล็กผิวขาวได้แม่ซึ่งก็คือพี่สาวของน้าปู พยาบาลจึงพูดกับต่อไว่า...
"ญาติควรใช้คำพูดที่เบากับคนไข้ก่อนนะคะเพราะคนไข้มีภาวะของโรค
ซึมเศร้าคนไข้อาจทำการแบบเดิมได้อีก กำลังใจจากคนที่คนไข้รักคือสิ่ง
สำคัญที่จะเป็นพลังให้คนไข้อยากอยู่ต่อไปนะคะ"
เมื่อพยาบาลออกไปจากห้องน้าปูก็ยิ้มออกมาเเบบไม่เก็บอาการ
"ยิ้มอะไรครับน้า" ต่อเอ่ยถาม
"ก็ได้เจอตัวจริงหลานชาย หล่อกว่าในรูปอีกนะ โครงหน้าได้พี่ตึ๋ง แถม
บอบบางได้พี่ปิ๊ก เสียดายนะพี่ปิ๊กไม่น่าอายุสั้นเลย"
น้าปูพูดขึ้น ต่อจึงพูดว่า...
"น้า ไปอยู่กรุงเทพกับผมไหม ให้พร้อมทุกอย่างแล้วค่อยกลับมาทวงสิทธิ์"
"ต่อ... น้าจะไม่ไปเป็นภาระหลานเหรอ"
"หรือน้าจะจมชีวิตตัวเองอยู่แต่ที่นี่ครับ"
ทันทีที่ต่อพูดจบน้าปูก็ดึงแขนต่อให้โน้มตัวลงมาแล้วเขาก็หอมเข้าเบาๆ
ที่แก้มหลานชายของเขาพร้อมกับพูดว่า...
"ขอบใจนะหลาน ขอบใจทุกๆเรื่อง"
ต่อแอบช็อคไปสักแป๊ปเพราะไม่คิดว่าสิ่งที่คิดจะเกิดขึ้นจริง
"ไม่เป็นไรครับน้า"
มือของต่อลูบไล้ไปที่ใบหน้าของน้าชายและมือของน้าชายก็มาลูบวนเวียน
ที่ก้นสวยๆของต่อจนต่อควยเเข็ง ต่อจึงตัดสินใจจูบลงไปที่ปากของน้าชาย
แบบไม่สนใจผิดถูก น้าปูตอบรับด้วยการแลกลิ้นกับหลานชายอย่างไม่สน
ในสยเลือดเเล้ว
ทั้งสองเริ่มได้สติจึงผลักตัวออกจากกันและต่อก็เดินออกจากห้องพักผู้ป่วย
ไปแบบเขินๆ แล้วแบบนี้ใจน้าปูกับใจหลานต่อจะไม่เก(ย์)เรต่อกันได้ไง
"เป็นไรไปว่ะไอ้ปู หลานมึงนะเว้ยจะแข็งแบบนี้ไม่ได้ แต่จะว่าไปตูดต่อก็นุ่ม
แน่น เต็มมือดีนะ ยิ่งอยู่ในชุดหนุ่มธนาคารแบบนี้ด้วย โอ๊ยยยไม่เอา
ไม่ไม่ท่องไว้ว่าหลาน หลานชาย หลานชาย"
ช่วงเย็นหลังจากที่ต่อกลับมาจากหาขนมกินก็ขึ้นมาอยู่กับน้าชายที่ห้องพัก
เมื่อยาย ลุง ป้า รู้ข่าวว่าหลานชายมาเยี่ยมน้าปู จึงยกโขยงกันมาเยี่ยมปู
แบบเสแสร้ง
"ปู... เป็นไงบ้างลูก แม่ห่วงแทบแย่ ทำไมทำแบบนี้"
ยายแป๊ด แม่ของน้าปูแสดงละครได้เก่งมากด้วยความเคยเป็นนางโกงใน
คณะลิเกมาก่อน บทตอแหลแบบนี้เอาอยู่แบบสบายมาก ทันใดนั้นก็...
"ปิ๊ก ปิ๊กลูกแม่" ยายแป๊ดหันมาที่ต่อเเละเอ่ยชื่อแม่ของต่อที่เป็นลูกสาว
ของตน น้าปูจึงพูดขึ้นว่า...
"นี่มันเจ้าต่อครับแม่ ไม่ใช่พี่ปิ๊ก"
ยายแป๊ดจึงบีบน้ำตาต่อและพูดว่า...
"โธ่ พ่อคุณหลานยาย รูปร่างผิวพรรณช่างเหมือนแม่เอ็งเหลือเกินนี่กลับ
มาเยี่ยมยายหรือลูก ยายหนะลำบากเหลือเกินตอนที่ดูแลแม่ของเราก่อน
ที่แม่เราจะสิ้นใจ"
ต่อรู้ดีในความหมายที่ยายพูด จึงตอบยายไปว่า...
"ก็เป็นสิ่งที่ยายควรจะทำไม่ใช่หรือครับ ยายเคยพูดเองนี่ครับว่า ลูกจะมี
กับใครโตมามันก็จำแม่มันได้เอง พ่อกับแม่ต้องแยกทางกันเพราะใครครับ
ถ้ามาเพื่อเสแสร้งรบกวนออกไปครับ"
ทั้งห้องถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินคำพูดของต่อ ซึ่งมันเป็นคำพูดที่เขาเคยแอบได้ยิน
ยายคุยกับแม่ในวันที่ยายมาเยี่ยมเเม่ที่กรุงเทพ ไม่นานแม่กับพ่อของเขาก็
ต้องแยกทางหย่าร้างกัน พ่อของต่อถูกตราหน้าว่าไม่ใส่ใจเมีย เลิกกับเมีย
เพราะเมียป่วยมะเร็งจนแม่ของต่อต้องกลับมาตายที่บ้านเกิด ทั้งที่ความจริง
ยายของต่อคือตัวยุให้แม่กับพ่อเลิกกัน ต่อจึงไม่มีเยื่อใยหรือความผูกพันกับ
แม่และญาติข้างแม่ทุกคนยกเว้นน้าปู น้าปูคนเดียวที่พยายามทำความเข้าใจ
กับหลานว่าที่แม่ต้องเเยกกับพ่อส่วนหนึ่งคือยาย แต่อีกส่วนแม่ไม่อยากเป็น
ภาระของพ่อกับต่อค่ารักษามะเร็งปากมดลูกของแม่ค่อนข้างสูง แม่กลัวว่า
จะกระทบกับการเรียนของต่อ จึงเลือกแยกทางเดินกลับมาที่บ้านนครสวรรค์
"ต่อ ทำไมแกพูดแบบนี้กับยาย ยายรักแกมากนะต่อ"
ป้าปุ้ม พี่สาวของแม่ปิ๊กพูดขึ้น ต่อจึงพูดตอบไปว่า...
"รักจริงหรือครับยาย"
"ใช่ ยายรักหลานคิดถึงหลานทุกคืนวัน"
"ไหนหละครับ สมบัติของแม่ผมแม่ตายตอนผม 12 ตอนนี้ผม 30 ผ่าน
มา 18 ปีแล้วผมยังไม่ได้สมบัติของแม่ผมคืนมาสักชิ้น"
"ไอ้ต่อ แกจะพูดกับยายแบบนี้ไม่ได้นะ พ่อกับแม่แกไม่ได้จดทะเบียนสมรส
สมบัติแม่แกมันก็ต้องเป็นของยายแกดิ" ลุงปิงพี่ชายคนโตของแม่ปิ๊กได้พูด
แบบควายล้วนๆไม่มีวัวผสม น้าปูจึงพูดขึ้นว่า...
"พี่ปิง ถึงพี่ปิ๊กกับพี่ตึ๋งเขาจะไม่จดทะเบียนสมรสแต่ทรัพย์สินของพี่ปิ๊กก็ต้อง
เป็นของต่อตามสิทธิ์โดยทันที ผมว่าพวกพี่ๆทำอะไรไว้รีบทำให้ถูกต้องก่อน
ดีกว่านะครับ อย่าลืมนะครับว่าพี่ตึ๋งเขาเป็นทั้งตำรวจและทนายความ"
"หุบปากไปเลยไอ้ปู แกจะพูดอะไรมัวซั่วให้พวกฉันดูไม่ดีแบบนี้ไม่ได้นะ พวก
ฉันกับแม่อุตส่าห์มาเยี่ยมแก แกกับไม่พูดอะไรดีดีเกี่ยวกับพวกฉันเลย"
ป้าปุ้มพูดขึ้น ต่อจึงกดกริ่งเรียกพยาบาลให้เข้ามาพายายและลุงกับป้าออกไป
และห้ามใครมาเยี่ยมน้าปูอีก นั้นก็ยิ่งทำให้แผนการปลอกลอกหลานชายคนนี้
ไม่ง่ายอย่างที่คิด แบบนี้สองน้าหลานจะรับมืออย่างไรต่อไปฝากติดตามด้วย
นะครับ ...
มาต่อไวไวนะครับ ต่อ มาต่อเร็ววว มีต่อไหมครับ อยากอ่านนนน ขอบคุณครับ ขอบคุนคับ มาต่อไวๆนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ รออ่านนะครับ ขอบคุณมากๆนะครับรอติดตามตอนต่อไป รออ่านต่อ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ รอตอนต่อไปนะครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2