ร้อยโทภูผา ตอนที่8จนมาเห็นกับตา จนพาใจมาเจ็บ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ludy เมื่อ 2025-8-12 23:30ผมนั่งมึนอยู่บนเตียงปากก็กัดเล็บในใจก็ขอให้ไอ้บ้านั่นมันแค่แกล้งเฉยๆ เวลาเริ่มเดินผ่านไปเรื่อยๆผมเองก็นั่งกอดเข่าไม่ทำอะไรเลยทั้งวันนั่งรอให้มันโทรกลับมา รึไม่ก็ส่งข้อความรึแค่อ่านข้อความผมก็ยังดี ผมนั่งจ้องโทรศัพท์ไม่ละสายตาโทรหามันบ้างส่งข้อความซ้ำบ้าง ผมนั่งทำแบบนั้นตั้งแต่แบตเต็มจนแบตแดง ผมเลยไปหยิบสายมาเสียบ แล้วทิ้งมันไว้ตรงหน้า จ่องมองไปน้ำตาก็เหมือนจะไหลออกมา แต่ผมก็ยังหวังว่า มันจะโผล่มาแล้วบอกว่าแค่แกล้งเฉย แล้วผมจะไม่โกรธมันเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ตอนนี้ผมรู้สึกหิวเลยเดินไปนั่งกินข้าวในห้องครัวนั่งกินไปก็นึกถึงเมื่อวานที่ไอ้โต้งมันยังนั่งกินข้าวอยู่กับผม ตอนนี้เงียบมาเงียบจนผมได้ยินเสียงตัวเองเคี้ยวข้าว ถ้ามันอยู่ตรงนี้ตอนนี้ พวกเราคงแย่งกันพูดไม่หยุด ยิ่งผมคิดถึงเวลาที่มีมันอยู่ด้วยผมยิ่งจะร้องไห้ น้ำตาผมค่อยๆไหลลงมาเข้าปาก ทั้งที่เคี้ยวข้าวอยู่ ผมรู้สึกว่าตัวเองน่าสมเพศมากเลยตอนนี้ ชีวิตนี้ไม่คิดว่าจะต้องมาร้องไห้เพราะผู้ชายคนเดียว วันนี้ทั้งวันผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยแต่รู้สึกเหนื่อยมาก เหนื่อยจนไม่มีแรงจะไปอาบน้ำผมเลยเดินกลับมานอนที่เตียง มองโทรศัพท์ที่หน้าจอสีดำไม่มีการแจ้งเตือนใดๆ แล้วก็หลับไปทั้งอย่างนั้นตื่นเช้ามาผมก็รีบดูมือถือว่าไอ้โต้งมันโทรมามั้ย แต่ทุกอย่างก็เหมือนเมื่อวาน ผมพยายามโทรหามันอีกครั้งแต่มันก็ไม่รับ เข้าไปดูข้อความที่ส่งไปเป็น10มันก็ไม่อ่าน ตอนนี้ผมทั้งโกรธทั้งเสียใจ แล้วก็งงว่ามันเป็นอะไรของมัน ผมไปทำอะไรมันรึป่าว อยู่ๆมาบอกแยกทางกันแบบไม่มีเหตุผลแบบนี้มันคาใจผมมาก ผมเลยคิดว่าจะต้องไปคุยกับมันให้รู้เรื่อง ผมนึกได้ว่าบ้านพักมันอยู่ใกล้ๆกับล้านเหล้าที่ผมไปกินบ่อยๆ ผมเลยไปหามันที่นั้น พอถึงผมก็เคาะประตูไม่มีคนมาเปิด แสดงว่ามันไม่อยู่ ผมเลยนั่งรออยู่ตรงนั้นรอจนเย็นผมเลยว่าจะไปหาโรงแรมพักก่อนค่อยมาหามันใหม่ แต่ก็มีผู้ชายคนนึงเดินมาไขประตูเข้าไป ผมเลยถามเขาว่า นี่ห้องคุณหรอคับ เขาบอกใช่เค้าเพิ่งย้ายมาอยู่เมื่อวาน ผมนี้ปวดหัวเลยเสียเวลามาก ถ้าเจอหน้าไอ้โต้งนะจะต่อยให้สักที วันนี้ผมก็เลยไปนอนที่โรงแรมก่อนพรุ่งนี้ค่อยคิดต่อว่าจะเอายังไงเช้ามาผมก็นั่งจ่องมือถือดูข้อความหนักขวาที่ยังไม่ถูกอ่าน ในใจก็คิดว่าจะเอาไงต่อหรือจะกลับบ้านดี ตอนนี้ผมเหมือนตัวคนเดียว ไม่รู้จะไปทางไหน จะทำอะไรต่อกับชีวิต แต่ผมก็นึกอย่างนึงขึ้นได้ มันเคยบอกว่ามันทำงานที่ร้านหมูทะนิ ผมคิดได้งั้นผมก็เข้ากูเกิ้ลหาร้านหมูทะที่มีในจังหวัดทั้งหวัดแล้วค่อยๆไปตามทีล่ะร้าน ผมไปตามหามา2ร้าน ยังไม่เจอแต่เหมือนเจ้าของร้านที่สองเค้าจะรู้จักพ่อของไอ้โต้ง เค้าเลยบอกว่าร้านพ่อมันอยู่ไหน ผมไปที่ร้านพ่อมัน ทุกอย่างก็ดูเหมือนร้านหมูทะที่ยังไม่เปิด มีพนักงานเดินขนของไปมาหลายคน?:คุณลูกค้าคะร้านเปิดห้าโมงเย็นนะค้าภ:เออ…คือผมมาหาลูกเจ้าของร้านน่ะคับ ที่ชื่อโต้ง?:อ้อ…เฮียโต้งเดียวไปตามให้นะคะ ให้บอกว่าใครมาหาคะภ:เออ…เพื่อนก็ได้คับ บอกว่าเพื่อน?คะสักครู่นะคะ ไม่รู้ว่าอยู่รึป่าว ช่วงนี้แกไม่ค่อยอยู่น่ะคะน่าจะยุ่ง เห็นว่ากำลังจะแต่งงานภ:ห้ะ แต่งงานพนักงานสาวเดินหายไปหลังร้านแป้ปนึงก็เดินกลับมาบอก?:เฮียไม่อยู่คะ น่าจะพาแฟนไปลองชุด ให้ฝากบอกมั้ยคะว่ามีเพื่อนมาหาภ:เออ…ลองชุด ชุดแต่งงาน น่ะหรอ?:คะ น่าจะเป็นงั้นภ:เออ…:งั้นเดี๋ยวฝากบอกว่าพรุ่งนี้ผมจะมาใหม่คับผมคิดในใจไอ้เหี้ยจริงรึป่าวเนี้ยไอ้โต้งมันจะแต่งงานแล้วหรอ ถ้าจะแต่งแล้วแปลว่าก็ต้องคบกันมานานแล้วสิ ตลอดเวลาที่มันใช้ชีวิตอยู่กับผม แปลว่ามันก็มีแฟนอยู่แล้ว แล้วถ้ามันจะเลิกกับผมมาแต่งงานทำไมไม่บอกกันดีๆแล้วจะมาทำเหมือนรักผมมากทำไม หนีไปซุกกันถึงบ้านผมทำไม ทำไมต้องไปเหนื่อยทำอะไรแบบนั้น ทั้งที่ไม่ได้ตังสักบาท มันต้องการอะไรของมัน แล้วตอนที่บอกว่ารักผม พูดคำหวานต่าง ทำมันได้ไงทั้งที่มันก็มีแฟนอยู่แล้ว นี่ผมเป็นเมียน้อยเค้าหรอเนี้ย น่าสมเพสตัวเองสุดๆ เวลาที่มีอะไรกันทำไมไอ้โต้งมันถึงไม่รู้สึกผิดต่อแฟนตัวเองบ้าง แต่ก็นะ คนที่ขืนใจครูฝึกตัวเองได้ มันจะไปเป็นคนดีได้ยังไง ที่จริงผมก็ควรจะคิดได้แต่แรกแล้ว ความสัมพันธ์ของผมกับมัน ไม่ได้เกิดจากการจีบกันแบบคนรักทั่ว แต่ยังไงผมก็ยังอยากจะได้ยินจากปากมันเอง ไม่ใช่ทำอะไรกำกวมแบบนี้ เมื่อวานยังนอน กก กันอยู่เลยตื่นเช้ามาหนีไปแต่งงานเนี้ยนะ ผมหันหลังกำลังจะกลับแต่ก็เห็นคนที่ผมตามหาตัวมา2วันยืนอยู่ตรงหน้า และยืน อยู่ กับผู้หญิงตัวเล็กๆ มือของผู้หญิงคนนั้นควงแขนชายที่เคยบอกว่าผมเป็นเมียเค้าต:อ้าวพี่ภู มาไงเนี้ย อ่อนี้แก้มใสนะแฟนผมเองไอ้โต้งพูดเหมือนทุกอย่างปกติดี สีหน้ามันเหมือนไม่ได้รู้สึกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นผมจะรู้สึกแย่ยังไงบ้างต:ตัวเองงั้นเข้าไปหาพ่อก่อนเลยนะ เราขอคุยกับพี่เค้าก่อน?:อืมได้ ตัวเองแต่เค้ากลัวพ่อไม่ชอบสีชมพูอะดิ หรือเราจะเปลี่ยนธีมขาวล้วนต:ไม่หรอก แฟนเค้าชอบอะไรพ่อเค้าก็ว่าดีหมดแหละหน้าผมเริ่มชา เมื่อได้ยินทั้งสองคุยกันอย่างกับคนที่คบกันมานานเหมือนครอบครัวผู้ใหญ่เค้าจะรู้จักกันหมดแล้ว ไอ้โต้งเองก็พูดเหมือน ไม่ได้อยากปิดบังผมเลย มันพูดเรื่องงานแต่งมันต่อหน้าผม เหมือนผมเป็นแค่เพื่อนคนนึงของมันเท่านั้น ตอนนี้ผมรู้สึกอยากจะร้องไห้ออกมามากเลย แต่ก็อายคน ถ้าอยู่กับมันสองคนตอนนี้ผมคงเข้าไปกระชากคอเสื้อมันแล้วถามว่า นี้มันเรื่องบ้าอะไรต:พี่มีอะไรจะคุยกับผมหรอคับ
ก็มันไม่ใช่ของเราอะเนาะ ทำไงได้{:5_124:} สนุกมากครับ ขอบคุณครับ โอ้ แต่งงาน ภูจะเป็นไงละเนี่ย
ขอบคุณนะครับ เจ็บแทน สนุกมากครับ โหดร้ายจริงมาทำให้รักแล้วจากไป บอกตรงแต่แรกไม่มีใครเจ็บ ขอบคุณครับ บาดใจมาก เจ็บปวด ขอบคุณมากครับ ขอบคุณ ขอบคุณคับ สงสารพี่ภูสุดหัวใจ อยากจับโต้งมาเขย่าๆ ให้สมองกลับเลย ฮือๆ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ทิชชูต้องติดตัวแล้วนะ สนุกมากครับ เอาใจช่วยภูครับ มันต้องมีเงื่อนงำแน่นอน ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2