ความลับใต้เสื้อกาวน์ของแพทย์หนุ่มอนาคตไกล ตอนที่ 2 ภารกิจแรก
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Porschekub เมื่อ 2025-7-31 01:47อ่านตอนแรกได้ที่นี่ครับ ความลับใต้เสื้อกาวน์ของแพทย์หนุ่มอนาคตไกล ตอนที่ 1 การกลับมาของหมอต้น
คำเตือนเนื้อหา: เรื่องราวต่อไปนี้กล่าวถึงผลกระทบทางจิตใจและบาดแผลจากการล่วงละเมิดทางเพศ และแสดงให้เห็นถึงการฟื้นคืนของผู้รอดชีวิต รวมถึงมีการสำรวจรสนิยมทางเพศที่ซับซ้อนซึ่งเกิดขึ้นบนพื้นฐานของความยินยอม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เสียงของเพียวจางหายไปพร้อมกับหน้าจอโทรศัพท์ที่ดับลง ทิ้งให้ห้องทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ มีเพียงเสียงคลื่นที่ซัดสาดอยู่ไกลๆ เป็นเพื่อนขับกล่อม
ผมวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะกระจกอย่างแผ่วเบา รอยยิ้มมุมปากยังคงประดับอยู่บนใบหน้า ผมยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ปล่อยให้ความรู้สึกตื่นเต้นที่เหมือนกระแสไฟฟ้าแล่นพล่านไปทั่วร่าง ก่อนจะหันหลังกลับเข้าไปในห้องนอน
ทุกการเคลื่อนไหวของผมในตอนนี้เต็มไปด้วยความจงใจและมั่นคง ผมเลือกหยิบกางเกงขาสั้นผ้าลินินสีครีมและเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตามาสวมทับร่างกายที่ยังคงเปลือยเปล่า นิ้วเรียวยาวบรรจงติดกระดุมช้าๆ ทีละเม็ด ก่อนจะปลดสองเม็ดบนออกตามความเคยชิน เผยให้เห็นลำคอระหงและแผงอกที่ได้รูป ผมยกแขนขึ้นเสยผมที่เปียกชื้นให้เข้าทรงอย่างลวกๆ แต่กลับดูดีอย่างไม่น่าเชื่อ
กระจกบานใหญ่สะท้อนภาพของชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง ผิวขาวละเอียด และร่างกายที่สมส่วน ผมจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของตัวเองที่สะท้อนกลับมา... มันไม่ใช่แววตาของ ‘คุณชายหมอต้น’ ที่แฟนคลับนับล้านคนเคยเห็นใน TikTok อีกต่อไปแล้ว มันคือแววตาของนักล่าที่เยือกเย็นและหยั่งไม่ถึง
ทางเดินไปยังสปาของโรงแรมถูกประดับด้วยแสงไฟสีนวลตา ผมต้องเดินผ่านบาร์ริมสระน้ำที่คลาคล่ำไปด้วยแขกของโรงแรม ผมก้าวเดินอย่างสบายๆ มือล้วงกระเป๋ากางเกง รู้สึกถึงทุกสายตาที่จับจ้องมาที่ผม หญิงสาวในชุดเดรสแบรนด์เนมที่กำลังหัวเราะคิกคักกับเพื่อนเงียบเสียงลงทันที หญิงสูงวัยในชุดผ้าไหมราคาแพงลดแก้วไวน์ในมือลง สายตาของทุกคนมองตามผมด้วยความชื่นชมระคนตื่นตะลึง
ผมทำเพียงแค่ยิ้มมุมปากเล็กน้อย แต่ในใจกลับรู้สึกถึงอำนาจที่กำลังเอ่อล้น หัวใจของผมเต้นแรงขึ้น... ไม่ใช่เพราะคำชม... แต่เป็นเพราะความลับดำมืดที่ผมกำลังจะเดินเข้าไปหา ใครจะรู้บ้างว่าชายหนุ่มที่ดูสมบูรณ์แบบราวกับเทพบุตรคนนี้ กำลังเดินไปทำอะไร... พวกเขามองเห็นเพียงเปลือกนอกที่งดงาม แต่ไม่มีใครรู้ถึงความปรารถนาที่บิดเบี้ยวซึ่งซ่อนอยู่ข้างใน ความตื่นเต้นที่เสี่ยงต่อการถูกเปิดโปงนี่แหละ คือสิ่งที่ทำให้เลือดในกายของผมสูบฉีดอย่างรุนแรง
แล้วผมก็เห็นเขา... ร่างสูงโปร่งของเพียวยืนรออยู่หน้าทางเข้าสปา แสงไฟส่องกระทบผิวขาวสะอาดของเขาที่โผล่พ้นแขนเสื้อฮาวายลายกราฟิกออกมา โครงหน้าคมคายแบบไทยแท้ที่ดูอินเตอร์รับกับผมที่จัดทรงอย่างดี ดวงตาคมกริบภายใต้กรอบแว่นทรงทันสมัยจ้องมองมาที่ผม แววตานั้นอ่อนโยนแต่ก็แฝงความรู้ทัน... และความหึงหวงจางๆ ที่ปิดไม่มิด
“มาแล้วเหรอ” เพียวเอ่ยขึ้นเป็นคนแรก รอยยิ้มมุมปากปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาของเขา “กูนึกว่าจะต้องรอจนแก่ซะอีก”
“ก็ต้องใช้เวลาเตรียมตัวหน่อย” ผมยิ้มตอบ “ของแบบนี้มันรีบร้อนไม่ได้”
เพียวมองผมนิ่งๆ สายตาหลังกรอบแว่นนั้นอ่านยาก “มึงแน่ใจนะต้น... ว่าอยากจะทำจริงๆ”
“กูต้องทำ” ผมตอบเสียงหนักแน่น “หนึ่งปีที่ผ่านมา กูไม่ได้แค่หนีนะเว้ย กูเข้ารับการบำบัด กูใช้แอค #kelvinalphaslave เป็นห้องทดลองเพื่อควบคุมความอัปยศของตัวเองในโลกออนไลน์ แต่มันไม่เคยเกิดขึ้นจริงเลยสักครั้ง” ผมมองลึกเข้าไปในตาของเพียว “แต่วันนี้... ที่นี่... กูต้องพิสูจน์ให้ตัวเองเห็น ว่ากูสามารถเผชิญหน้ากับมันในโลกแห่งความจริงได้... ในเงื่อนไขของกูเอง”
เพียวเงียบไปครู่หนึ่ง ผมเห็นสันกรามของเขาขบเข้าหากันเบาๆ “แล้วทำไมต้องเป็น... แบบนี้วะ?”
“เพราะมันคือการกลับไปที่เกิดเหตุ แต่ครั้งนี้กูเป็นคนเขียนบท... ไม่ใช่เหยื่อ” ผมเห็นแววตาของเพียววูบไหว เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ “กูรู้... แต่มันก็เจ็บว่ะต้น ที่ต้องเห็นมึงทำแบบนี้”
“กูเช็คประวัติมาอย่างดี ป้าคนนี้แกทำงานแบบนี้มานาน เป็นมืออาชีพ และที่สำคัญ... แกเข้าใจเรื่องความยินยอม” เพียวพูดต่อ น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนเป็นจริงจังเพื่อกลบความเจ็บปวดในแววตา “ถือซะว่ากูช่วยสกรีนให้... ที่เหลือ มึงต้องจัดการเอง”
ความเงียบเข้าปกคลุมชั่วขณะ เพียวเป็นฝ่ายขยับเข้ามาก่อน เขาวางมือลงบนไหล่ของผม บีบเบาๆ อย่างให้กำลังใจ
“กูอยู่ตรงนี้นะ” เขาพูดเสียงทุ้ม “มีอะไร... เรียกได้เลย”
“รู้แล้วน่า” ผมตบหลังมือเขาเบาๆ “มึงไม่ต้องห่วง... เกมนี้กูคุมเอง”
ผมหันหลังให้เพียว ก้าวเท้าเข้าไปในสปาที่หรูหราและเงียบสงบ พนักงานต้อนรับในชุดผ้าไหมโค้งคำนับก่อนจะนำทางผมไปยังห้องนวดส่วนตัวที่อยู่ด้านในสุด
ประตูไม้สักบานใหญ่ถูกเปิดออก เผยให้เห็นห้องกว้างที่ตกแต่งอย่างเรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยความหรูหรา มีเพียงเตียงนวดที่ตั้งอยู่กลางห้อง และแสงไฟสลัวที่ส่องมาจากโคมไฟมุมห้อง กลิ่นน้ำมันหอมระเหยอ่อนๆ ลอยอบอวลไปทั่ว
“เชิญค่ะคุณลูกค้า” เสียงที่แหบพร่าแต่สุภาพดังขึ้นจากมุมห้อง หญิงสูงวัยในชุดยูนิฟอร์มของสปากำลังจัดเตรียมของอยู่บนชั้นวาง ป้าคนนั้นหันมายิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตร แต่ยังไม่ได้มองหน้าผมชัดๆ
แกน่าจะมีอายุราวๆ หกสิบปลายๆ รูปร่างอ้วนท้วนสมบูรณ์ ผิวคล้ำจากการทำงานหนักที่ปรากฏชัดตามแขนและลำคอ ใบหน้าของแกถูกฉาบไว้ด้วยรองพื้นที่ขาวกว่าสีผิวจริงจนดูเทาๆ คิ้วถูกเขียนจนหนาเข้มผิดธรรมชาติ และริมฝีปากหนาๆ นั้นก็ถูกทาทับด้วยลิปสติกสีแดงสดที่ดูโดดเด่นตัดกับทุกสิ่งรอบตัว มันเป็นภาพที่ไม่น่าพิสมัยตามมาตรฐานใดๆ แต่ผมกลับรู้สึกแปลก... ร่างกายของผมไม่ได้ปฏิเสธภาพตรงหน้า ตรงกันข้าม... มันกลับมีความรู้สึกบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นอย่างเงียบเชียบ
“เชิญคุณลูกค้านั่งพักก่อนนะคะ เดี๋ยวขอเตรียม...” เสียงของป้าขาดหายไปกลางคัน เมื่อแกหันกลับมาและได้เห็นใบหน้าของผมเต็มๆ ภายใต้แสงไฟสลัว
ดวงตาของป้าเบิกกว้างขึ้นทันที ริมฝีปากอ้าค้างเล็กน้อย มือที่กำลังจะหยิบขวดน้ำมันชะงักนิ่งอยู่กลางอากาศ ผมเห็นแววตาที่เปลี่ยนจากความเป็นมืออาชีพกลายเป็นความตื่นตะลึงอย่างสุดขีด
“อุ๊ยตาย!”ป้าอุทานออกมาเบาๆ “นี่มัน... คุณหมอ... คุณหมอต้นนี่คะ! คุณหมอคนดังในต๊อกๆ!” แกยกมือขึ้นทาบอกอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา “ป้าเพิ่งกดไลค์รูปที่คุณหมอลงกับครอบครัวเมื่อวันก่อนเองค่ะ... ตัวจริงหล่อกว่าในรูปอีกนะคะเนี่ย!”
แกยังคงตื่นเต้นไม่หาย แต่แล้วสีหน้าก็เปลี่ยนไปเป็นความสับสน เมื่อนึกถึงรายละเอียดการจองที่ได้รับมา “เอ่อ... แต่ว่า...” แกอ้ำอึ้ง พูดเสียงตะกุกตะกัก “เพื่อนของคุณหมอที่โทรมาจอง... เขาบอกว่าคุณหมอจะ... จะรับบริการพิเศษ...”
แววตาของป้าแตนฉายความไม่แน่ใจออกมาอย่างชัดเจน แกส่ายหน้าเบาๆ ราวกับจะไล่ความคิดที่เป็นไปไม่ได้ออกไป “คือ... ป้าว่า... มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ ค่ะ” แกมองสำรวจผมตั้งแต่หัวจรดเท้าอีกครั้ง “คุณหมอหล่อขนาดนี้... จะมาชอบคนแก่อย่างป้าได้ยังไงคะ มีสาวๆ สวยๆ ตั้งเยอะแยะ... ถ้าคุณหมอต้องการจริงๆ นะคะ เดี๋ยวป้าติดต่อให้ได้เลยค่ะ”
ผมยิ้มมุมปาก เดินเข้าไปหาแกช้าๆ จนหยุดยืนอยู่ตรงหน้าในระยะที่ทำให้หัวใจของแกเต้นแรง
“ไม่มีอะไรผิดพลาดหรอกครับ... ป้า” ผมจงใจทอดเสียงให้แผ่วเบา แต่หนักแน่น “ผมมาที่นี่... ก็เพื่อมาหาป้าโดยเฉพาะ”
ผมโน้มใบหน้าลงไปกระซิบข้างหูแก ลมหายใจอุ่นๆ ของผมเป่ารดผิวแก้มที่เหี่ยวย่น
“แล้วทำไมคนหล่อๆ...” ผมเว้นจังหวะ “...จะชอบ ‘ของดี’ ที่มีประสบการณ์ไม่ได้ล่ะครับ?”ผมเห็นจังหวะนั้น... จังหวะที่โลกของป้าคนนั้นหยุดหมุน... จังหวะที่แววตาของแกเปลี่ยนจากความสับสนเป็นความตื่นตะลึงระคนสุขสม... จังหวะที่สมดุลอำนาจกำลังจะเปลี่ยนข้าง
ผมยิ้มมุมปาก... รอยยิ้มของนักล่าที่รู้ว่าเหยื่อติดกับแล้ว
ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้หวายที่มุมห้องอย่างสบายๆ ยกขาขึ้นไขว่ห้าง ไม่ได้แสดงท่าทีรีบร้อน “ก่อนจะเริ่ม... เรามาคุยกันหน่อยดีไหมครับ”
ป้าชะงักไปทันที แววตาเต็มไปด้วยความสับสน “คะ... คุยเหรอคะ?”
“ใช่ครับ” ผมตอบ “ในต๊อกๆ ผมดูเป็นคนยังไงในสายตาป้าครับ... ดูดี, สมบูรณ์แบบ, แตะต้องไม่ได้... ใช่ไหมครับ?”
ป้าผ่อนคลายลงเล็กน้อย แกหัวเราะแห้งๆ “ก็... ก็ใช่ค่ะ... คุณหมอดูสูง... สูงเกินไปสำหรับคนอย่างป้า” แกตอบตามตรง “แต่ป้าชอบฟังที่คุณหมอให้ความรู้ค่ะ... แล้วก็... ชอบดูหน้าหล่อๆ ของคุณหมอด้วย... มันชื่นใจดี”
ผมยิ้มกับตัวเอง... ช่างน่าขัน... ผู้หญิงคนเดียวกับที่บอกว่าผม "สูงเกินไป" กำลังยืนหน้าแดงก่ำอยู่ต่อหน้าผม
"แล้วตอนนี้... รู้สึกยังไงบ้างครับ" ผมถามขึ้นเบาๆ แต่จงใจสบตาลึกเข้าไปในดวงตาของแก "ยังรู้สึกว่าผมสูงเกินไปอยู่รึเปล่า"
ผมรู้สึกได้ว่าแกชะงักไปอีกครั้ง ลมหายใจของแกสะดุดเล็กน้อย ก่อนจะตอบกลับมาด้วยเสียงที่สั่นกว่าเดิม “มะ... ไม่แล้วค่ะ... ตอนนี้... ตอนนี้คุณหมออยู่ใกล้... ใกล้มากเลยค่ะ”
“ดีครับ” ผมพูดพลางลุกขึ้นยืน “งั้นเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า”
ผมยกมือขึ้นปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกช้าๆ ทีละเม็ด... อย่างจงใจ... ไม่ละสายตาไปจากป้าแม้แต่วินาทีเดียว ผมเห็นแกเผลอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
ผมถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวออก เผยให้เห็นแผงอกและกล้ามท้องที่สมบูรณ์แบบ ผิวขาวละเอียดของผมสะท้อนแสงไฟสลัวจนดูเปล่งประกาย ผมโยนมันทิ้งไปบนเก้าอี้อย่างไม่ไยดี ก่อนจะปลดเข็มขัดกางเกงออก เสียงหัวเข็มขัดที่กระทบกันเบาๆ ดูเหมือนจะดังเป็นพิเศษในความเงียบนี้
ผมรูดซิปกางเกงลง ปล่อยให้มันร่วงลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้า เหลือเพียงกางเกงชั้นในสีดำแบรนด์ดังที่โอบรัดสรีระของผมไว้อย่างแนบแน่น ส่วนกลางลำตัวที่เริ่มแข็งขืนขึ้นมาอย่างช้าๆ ปรากฏเด่นชัดขึ้นภายใต้เนื้อผ้าสีเข้ม
รอยยิ้มยั่วยวนปรากฏขึ้นที่มุมปากของผม “ผมว่า... เราคงไม่ต้องใช้กางเกงในกระดาษนั่นหรอกมั้งครับ... ไหนๆ วันนี้มันก็พิเศษอยู่แล้ว”
ผมก้าวเข้าไปหาป้าช้าๆ จนหยุดอยู่ตรงหน้า ผมจับมือที่หยาบกร้านและเริ่มสั่นเทาของแกขึ้นมา ก่อนจะนำไปวางทาบบนขอบกางเกงในของผมเอง ผมก้มหน้าลงเล็กน้อย สบตากับแกในระยะประชิด ใบหน้าหล่อเหลาของผมอยู่ห่างจากใบหน้าของแกเพียงคืบ
“ถอดสิครับ”
มือของป้าสั่นระริก แกมองผมสลับกับมือตัวเองที่วางอยู่บนเป้ากางเกงของผมอย่างไม่เชื่อสายตา แต่สุดท้าย... แกก็รวบรวมความกล้า ดึงขอบกางเกงในของผมลงอย่างช้าๆ...
วินาทีที่ลำควยของผมดีดตัวออกมาจากพันธนาการสุดท้าย ผมเห็นทุกอย่าง... ดวงตาของป้าที่เบิกกว้างจนสุดขีด ริมฝีปากหนาที่ทาลิปสติกสีแดงสดเผยอออกอย่างลืมตัว เสียงสูดลมหายใจที่ดังขึ้นอย่างควบคุมไม่อยู่ มันคือปฏิกิริยาที่บริสุทธิ์... ปฏิกิริยาของความตกตะลึงและความปรารถนาที่ปะปนกันจนแยกไม่ออก ส่วนผม... ผมเพียงแค่ยืนมองปฏิกิริยานั้นด้วยรอยยิ้มที่เยือกเย็น... รอยยิ้มของผู้ชนะ
ผมยังคงยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ปล่อยให้แกได้ซึมซับภาพร่างกายของผมอย่างเต็มที่ ในหัวของผมทบทวนทุกอย่างที่ผ่านมา... ภาพที่ถูกย่ำยีในห้องตรวจ... ความอัปยศจากการถูกบังคับ... แม้แต่การลงรูปในทวิตเตอร์ มันก็ยังเป็นเพียงการแสดงออกในโลกเสมือนจริงที่ผมควบคุมได้แค่ปลายนิ้ว... แต่นี่... นี่คือครั้งแรก... ครั้งแรกจริงๆ ที่ผมกำลังจะเผชิญหน้ากับมันในโลกแห่งความจริง ครั้งแรกที่ผมเป็นคนเลือก... เป็นคนกำหนดทุกอย่างด้วยตัวเอง นี่ไม่ใช่การเรียกหาความสงสาร มันคือการประกาศอิสรภาพ คือการตอกย้ำอำนาจของผมในเกมนี้...
ผมเอื้อมมือไปจับมือที่ยังคงสั่นเทาของแกขึ้นมา “มานี่สิครับ” ผมพูดเสียงนุ่ม ก่อนจะจูงมือแกเดินไปที่เตียงนวด มือหยาบกร้านของแกที่อยู่ในมือผมนั้นเย็นเฉียบและสั่นเทา ผมสัมผัสได้ถึงชีพจรที่เต้นรัวเร็วใต้ปลายนิ้วของผมเอง เราเดินผ่านกระจกบานใหญ่ที่ผนังห้อง ภาพที่สะท้อนกลับมานั้นช่างน่าขัน... ร่างสูงโปร่ง ผิวขาวละเอียด และสมบูรณ์แบบของผม เดินเคียงข้างร่างที่อ้วนท้วน ผิวคล้ำ และหย่อนคล้อยของแก มันคือความแตกต่างอย่างสุดขั้ว คือภาพสะท้อนของโลกสองใบที่ไม่มีวันบรรจบกันได้ แต่ในวินาทีนี้ ผมคือผู้ที่กำลังลากโลกของแกให้เข้ามาอยู่ในวงโคจรของผม ผมเหลือบมองใบหน้าของแกในกระจก... แววตาของแกเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อระคนไปกับความสุขที่เอ่อล้น เหมือนคนที่ได้เห็นความฝันสูงสุดกลายเป็นจริงขึ้นมาตรงหน้า มันคือสีหน้าของคนที่ได้รับในสิ่งที่ไม่เคยแม้แต่จะกล้าจินตนาการถึง และการได้เห็นมัน... การได้เป็นผู้มอบความฝันนั้นให้... มันกลับมอบความพึงพอใจให้ผมอย่างน่าประหลาด
ทุกย่างก้าวคือการยืนยันว่าทุกสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ คือสิ่งที่ผมต้องการและอนุญาตด้วยตัวเอง ผมปล่อยมือจากแกเมื่อถึงเตียง ก่อนจะขึ้นไปนอนคว่ำหน้าอย่างสง่างาม ปล่อยให้ร่างกายเปลือยเปล่าอย่างสมบูรณ์
ผมได้ยินเสียงลมหายใจหอบๆ ของแกอยู่ข้างเตียง เหมือนแกยังไม่กล้าที่จะเริ่มต้น ผมจึงต้องเป็นฝ่ายคุมเกมอีกครั้ง "เริ่มได้แล้วครับ... คุณป้า"
น้ำมันอุ่นๆ ถูกชโลมลงบนแผ่นหลังกว้างของผม ผมรู้สึกได้ถึงมือที่ยังสั่นเทาเล็กน้อยของป้าในตอนแรก แต่ไม่นานมันก็เปลี่ยนเป็นสัมผัสที่มั่นคงและชำนาญตามสัญชาตญาณของคนทำงานบริการมาทั้งชีวิต
“โอ้โห... คุณหมอคะ... ผิว... ผิวดีอะไรขนาดนี้คะ” เสียงแหบพร่าของแกกระซิบอยู่ข้างหู เต็มไปด้วยความตื่นตะลึงอย่างแท้จริง “ขาว... เนียนละเอียดเหมือนน้ำนมเลยค่ะ” แกสูดลมหายใจเข้าลึก ราวกับจะเก็บกลิ่นกายของผมไว้ กลิ่นสะอาดๆ ของสบู่ผสมกับกลิ่นเฉพาะตัวของผม “แล้วกล้ามหลังนี่... แน่นมากเลยค่ะ... เหมือนรูปสลักเลย... ป้า... ป้าไม่เคยนวดให้ใครแล้วรู้สึกแบบนี้มาก่อน... ไม่เคยเลยค่ะ” คำพูดสุดท้ายของแกแฝงไปด้วยความรู้สึกท่วมท้นอย่างแท้จริง น้ำเสียงนั้นสั่นเครือด้วยความซาบซึ้งใจอย่างสุดซึ้ง
ผมหลับตาลง... ปล่อยให้คำชมเหล่านั้นซึมซาบเข้ามา... มันไม่ใช่การดูถูก... แต่มันกลับกระตุ้นความรู้สึกบางอย่างที่คล้ายกัน... ความรู้สึกของการถูกจับจ้อง... ถูกประเมิน... และเป็นที่ปรารถนา
มือของแกไล้ต่ำลงมาตามแนวกระดูกสันหลังอย่างเชื่องช้าและมั่นคง ผมรู้สึกได้ถึงน้ำหนักมือที่พอดี ไม่แรงหรือเบาจนเกินไป แต่ทันทีที่ฝ่ามือของแกเคลื่อนผ่านแผ่นหลังส่วนล่างเข้าใกล้บริเวณบั้นท้าย ร่างกายของผมเกร็งตัวขึ้นมาอย่างฉับพลันราวกับถูกไฟฟ้าช็อต กล้ามเนื้อแผ่นหลังที่เคยผ่อนคลายกลับแข็งเป็นหินในเสี้ยววินาที ลมหายใจของผมสะดุดกึก... ไม่ใช่แค่ภาพที่แวบเข้ามา แต่มันคือ ‘ความรู้สึก’ ของการถูกสัมผัสโดยไม่ยินยอมในวันนั้นที่จู่โจมเข้ามาในความทรงจำของกล้ามเนื้อ...
“คุณหมอ... เป็นอะไรรึเปล่าคะ?”เสียงของป้าดังขึ้นอย่างเป็นห่วง มือของแกหยุดชะงักทันที
ผมสูดหายใจเข้าลึก พยายามบังคับให้กล้ามเนื้อที่เกร็งแน่นผ่อนคลายลง "ไม่เป็นไรครับ... ทำต่อไปเถอะ" ผมพูดเสียงเรียบ พยายามซ่อนความสั่นเทาไว้
แกดูลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเริ่มนวดต่ออย่างระมัดระวังมากขึ้น แต่ครั้งนี้แกจงใจโน้มตัวเข้ามาใกล้ ความอุ่นจากหน้าอกที่อวบใหญ่ของแกภายใต้ชุดยูนิฟอร์มสัมผัสเข้ากับบั้นท้ายของผมอย่างแผ่วเบา มันเป็นสัมผัสที่ตั้งใจ... เป็นการทดสอบ... และมันกลับทำให้ร่างกายของผมกระตุกไหวอย่างรุนแรง ก่อนที่มือหยาบกร้านคู่นั้นจะบีบเคล้นบั้นท้ายของผมอย่างนุ่มนวลแต่หนักแน่น “สะโพกก็สวย... กลมกลึงได้รูปมากเลยค่ะ... แน่นมากด้วย”
ผมรู้สึกถึงลำควยที่กดทับอยู่กับเตียง มันเริ่มแข็งขืนขึ้นทีละน้อย... ผมปล่อยให้ความรู้สึกนั้นก่อตัวขึ้นช้าๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความยั่วยวน “ป้าครับ... ผมว่านวดธรรมดาคงไม่พอแล้วมั้งครับ... เราไปหลักสูตรพิเศษกันเลยดีไหม”
ผมรู้สึกได้ว่ามือของแกชะงักไปอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่เพราะความกังวล เสียงลมหายใจของแกหอบถี่ขึ้นอย่างชัดเจน ผมได้ยินเสียงแกกลืนน้ำลายดังเอื๊อก ก่อนที่เสียงแหบพร่าจะตอบกลับมา... เสียงที่เต็มไปด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจปิดบัง “พะ... พลิกตัวเลยค่ะคุณหมอ... ป้า... ป้าก็อยากเห็นแล้ว”
ผมทำตามอย่างว่าง่าย พลิกตัวกลับมานอนหงาย ร่างกายที่สมบูรณ์แบบของผมปรากฏสู่สายตาของแกเต็มๆ ลำควยยาวสีขาวสะอาดที่ตอนนี้แข็งขืนเต็มที่ ชูชันขึ้นอย่างงดงาม
“อร๊ายยย...” แกกรีดร้องเบาๆ แววตาเต็มไปด้วยความทึ่งและความหิวกระหาย แกค่อยๆ ย่อตัวลงมาใกล้ๆ สายตาจับจ้องไม่วางตา “สวย... สวยมากเลยค่ะคุณหมอ... ทั้งขาว... ทั้งใหญ่... เส้นเลือดที่พาดยาวนั่นก็ดูแข็งแรง... แล้วหัวก็เป็นสีชมพูสวย... น่ารักจังเลยค่ะ”
มือเหี่ยวกร้านของแกจับหมับเข้าที่ลำควยของผมอย่างเต็มไม้เต็มมือ ความรู้สึกแตกต่างอย่างสุดขั้วระหว่างผิวหนังที่หยาบกร้านและเต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นของแก กับผิวที่เรียบเนียนและตึงแน่นของผม มันคือการปะทะกันของความชราและความหนุ่มแน่น... ของความอัปลักษณ์และความงาม... และมันกลับทำให้ผมเสียวซ่านจนแทบบ้า ผมได้ยินเสียงลมหายใจหอบๆ ของแกอยู่ข้างหู... เสียงที่เต็มไปด้วยความต้องการ... สัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำมันหอมระเหยที่ผสมกับกลิ่นกายจางๆ ของแก นี่สินะ... ความรู้สึกของการยอมจำนนที่ผมเป็นคนเลือกเอง มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับความรู้สึกขยะแขยงและไร้อำนาจในวันนั้น... ครั้งนั้นผมคือเหยื่อที่ถูกล่า แต่วันนี้... ผมคือผู้ควบคุมการทดลองนี้ทั้งหมด ทุกสัมผัส ทุกคำพูด ทุกความอัปยศที่เกิดขึ้น... มันเกิดขึ้นเพราะผมอนุญาต
แกเริ่มรูดรั้งช้าๆ สัมผัสที่ลื่นและอุ่นจากน้ำมันผสมกับความหยาบของฝ่ามือสร้างความรู้สึกที่แปลกใหม่และรุนแรง “อืมมม...” เสียงครางทุ้มต่ำหลุดออกจากลำคอของผมอย่างห้ามไม่อยู่ แกหัวเราะคิกคัก “แหม... ร้องซะเสียงหวานเชียวนะคะคุณหมอ... ชอบเหรอคะแบบนี้” แกใช้เทคนิคที่หลากหลาย... บางครั้งก็ใช้นิ้วโป้งกดคลึงเบาๆ ที่ส่วนหัว... บางครั้งก็ใช้นิ้วโป้งกดคลึงเบาๆ ที่ส่วนหัว... บางครั้งก็ใช้ทั้งฝ่ามือโอบกุมและรูดขึ้นลงอย่างหนักแน่น... ทุกการเคลื่อนไหวคือการหยอกล้อ คือการดึงผมให้เข้าใกล้ขอบเหวแห่งความสุขสมแล้วก็ผ่อนลง...
ผมเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าของแกที่อยู่เหนือร่างผมในตอนนี้ ดวงตาที่เหี่ยวย่นคู่นั้นหรี่ลงด้วยความปรารถนา ริมฝีปากสีแดงสดเผยอออกเล็กน้อย เผยให้เห็นไรฟันที่เหลืองจางๆ ใบหน้าที่ฉาบด้วยรองพื้นสีเทาดูน่ากลัวภายใต้แสงไฟสลัว แต่มันกลับกระตุ้นอารมณ์ของผมได้อย่างน่าประหลาดใจ แกค่อยๆ เร่งจังหวะมือขึ้นทีละน้อย ลมหายใจของแกเริ่มหอบถี่ขึ้น เสียงครางแผ่วเบาดังออกมาจากลำคอ... มันคือเกมแห่งการควบคุมที่ผมเป็นคนเริ่มต้น และผมก็ตั้งใจจะยืดเวลามันออกไปให้นานที่สุด
“ยัง... ยังก่อนครับ” ผมพูดเสียงพร่า
แกหยุดมือลง แต่ยังคงกุมลำควยของผมไว้หลวมๆ แกมองหน้าผมด้วยสายตาที่อ่านยาก “เขาบอกว่า... คุณหมออาจจะชอบให้พูดจาไม่ดีใส่... ชอบให้... ดูถูก...”แกพูดเสียงแผ่วลง แต่ดวงตาที่เหี่ยวย่นกลับมีประกายวูบวาบ 'ป้า... ป้าไม่เคยทำแบบนี้กับใครเลยนะคะ... แต่มัน... ก็น่าตื่นเต้นดีเหมือนกัน... ถ้าคุณหมอต้องการจริงๆ ป้าก็จะลองดู'
ผมยิ้มกับตัวเอง... ไอ้เพียว... มึงแม่งรู้ใจกูที่สุด
“ว่ามาสิครับ” ผมพูดเสียงเรียบ “ผมอยากฟัง”
แกกลืนน้ำลายอีกครั้ง ก่อนจะลองเปลี่ยนสรรพนาม “คุณหมอปรินทร์ที่อยู่ในต๊อกๆ ของป้า... คงไม่เคยคิดเลยสินะคะ... ว่าวันนี้จะมาเป็น 'ทาส' ให้เมียแก่ๆ อย่างป้ารีดควยอยู่ตรงนี้!”แกพูดพลางเร่งจังหวะมือขึ้นอย่างรุนแรง “รู้สึกยังไงคะ... คุณทาส... ที่ต้องมาอยู่ในมือเมียแก่ๆ แบบนี้!”
แกรูดรั้งอย่างต่อเนื่อง ความเสียวซ่านแล่นไปทั่วร่างจนผมต้องสูดปาก “อ๊า... เสียว... ครับ” ผมครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ แกเค้นให้ผมพูดมันออกมาซ้ำๆ “พูดสิคะ! ว่าเสียวควย!” “เสียว... เสียวควยครับ!” ผมตะโกนออกมาอย่างอับอาย แต่แล้วจู่ๆ แกก็หยุดมือลงกะทันหัน ทิ้งให้ความเสียวซ่านค้างเติ่งอยู่กลางอากาศ ผมดิ้นเร่าๆ ไปมาบนเตียงอย่างทรมาน “ทำไม... ทำไมหยุดล่ะครับ” ผมถามเสียงสั่น “ทำต่อสิครับ!” แกหัวเราะอย่างสะใจ “อยากแตกแล้วเหรอคะ... ทาสขี้เงี่ยน”
แกยิ้มเย้ยหยัน ก่อนจะสั่ง “ท่าหมาค่ะ!”ผมเม้มปากแน่น หัวใจเต้นรัวด้วยความประหม่าปนตื่นเต้น มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย... ความอยากที่จะยอมจำนน แต่ก็มีความขัดเขินในตัวตนที่เป็น The Hunter แทรกเข้ามา ผมพยายามรวบรวมความกล้า กัดริมฝีปากแน่นอย่างลังเล ก่อนจะค่อยๆ พลิกตัวคุกเข่าสี่ขาบนเตียง หันบั้นท้ายให้แกอย่างจงใจ
“บั้นท้ายคุณทาสนี่ช่างสวยงามเหลือเกิน... ขาว... เนียน... ช่องทางลับก็สีชมพูหวาน” แกกระซิบเสียงพร่าข้างหู ผมเห็นภาพตัวเองในกระจกบานใหญ่... ใบหน้าหล่อเหลาของผมแดงก่ำซ่านไปทั่ว ดวงตาฉ่ำเยิ้มไปด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจปกปิด... มันคือภาพของ "คุณชายหมอต้น" ที่กำลังจะสูญเสียการควบคุมอย่างสมบูรณ์ แต่ในความจริง ผมกลับรู้สึกถึงอำนาจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน นิ้วหัวแม่มือที่หยาบกร้านของแกค่อยๆ คลึงเบาๆ ที่ร่องก้นของผม... ก่อนจะแหวกมันออกช้าๆ ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อปลายนิ้วที่ชุ่มน้ำมันของแกสัมผัสเข้ากับจุดที่ไวต่อความรู้สึกที่สุด ความรู้สึกแปลกใหม่และน่าอับอายแต่ก็เสียวซ่านจนแทบหยุดหายใจแล่นปราดขึ้นมาตามสันหลัง ผมแอ่นสะโพกรับสัมผัสนั้นโดยไม่รู้ตัว... นี่คือความรู้สึกที่ผมเลือกเอง และมันช่างทั้งน่าอับอายและเสียวซ่านที่สุดในชีวิต!
แกแกล้งผมอยู่พักใหญ่ ก่อนจะหยุดทุกอย่างลงอีกครั้ง “นอนหงายค่ะ!”แกสั่ง ผมเม้มปากแน่นอีกครั้ง รู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วใบหน้า แต่ก็ต้องยอมทำตามอย่างเลี่ยงไม่ได้ ผมพลิกตัวกลับมานอนหอบหายใจอยู่บนเตียง เห็นป้ายืนอยู่ข้างเตียง
แกค่อยๆ ปลดกระดุมชุดยูนิฟอร์มออกช้าๆ เผยให้เห็นร่างที่อ้วนท้วนและหย่อนคล้อยตามวัย พุงพลุ้ยที่ยื่นออกมาเป็นชั้นๆ และหน้าอกที่หย่อนยาน มันเป็นภาพที่น่าเกลียด... แต่มันกลับยั่วอารมณ์ผมได้อย่างรุนแรง
แกเดินไปหยิบซองถุงยางจากกระเป๋า ก่อนจะกลับขึ้นมาบนเตียง คุกเข่าอยู่ระหว่างขาของผม “เดี๋ยวเมียจะใส่ให้เองนะคะ... ผัวขาหน้าหล่อ” แกพูดพลางฉีกซองด้วยฟัน แล้วใช้ริมฝีปากที่ทาลิปสติกสีแดงสดคาบถุงยางขึ้นมา แกค่อยๆ ก้มลงครอบครองส่วนปลายของผมด้วยปาก ความอุ่นชื้นและสัมผัสจากลิ้นที่ไล้เลียทำให้ผมครางออกมา “อืมมม... ปากหอมจังนะคะคุณหมอ” แกพูดหยอกล้อ ก่อนจะใช้ลิ้นและริมฝีปากค่อยๆ รูดถุงยางลงมาจนสุดโคนอย่างชำนาญ
“อ๊าาา...” ผมครางเสียงต่ำ รู้สึกถึงความเสียวซ่านที่แล่นไปทั่วร่าง
แกยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะค่อยๆ ขยับตัวขึ้นคร่อม จัดตำแหน่งอย่างเชื่องช้า แล้วค่อยๆ กดสะโพกลงมา... ผมรู้สึกถึงความคับแน่นและอุ่นชื้นที่โอบรัดลำควยของผมไว้ “โอ๊ย... แน่นจังเลยผัว... ของผัวนี่มัน... สุดยอดจริงๆ” แกครางออกมาเสียงสั่น
แกเริ่มขยับขึ้นลงช้าๆ แต่หนักหน่วง ทุกจังหวะคือการบดเบียดที่สร้างความเสียวซ่านอย่างมหาศาล เสียงเนื้อกระทบกันดังขึ้นเป็นจังหวะผสมกับเสียงครางของแก แกโยกย้ายส่ายสะโพกอย่างมั่นใจในความน่าเกลียดของตัวเอง พุงที่พลุ้ยเป็นชั้นๆ กระเพื่อมไปตามแรงกระแทก หน้าอกที่หย่อนยานแกว่งไกวไปมาอย่างไม่น่าดู แต่มันกลับปลุกเร้าอารมณ์ดิบในตัวผมได้อย่างน่าประหลาด “ผัวขา... ชอบไหมคะ” แกถามเสียงกระเส่า
ผมลังเลไปชั่วขณะ ภาพของยายเป้าแวบเข้ามาในหัว... ความรู้สึกของการถูกบังคับ... แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป ผมเป็นคนเลือกเอง “...”
“อะไรนะคะ?”แกหยุดการเคลื่อนไหว ก้มลงมามองหน้าผมใกล้ๆ “เมียถามไม่ได้ยินเหรอคะ... เรียกเมียสิคะ”
ผมเม้มปากแน่น แต่ร่างกายกลับทรยศ สะโพกของผมเผลอเด้าสวนขึ้นไปเบาๆ
“แหมมม... ปากไม่ตรงกับควยเลยนะคะผัว” แกหัวเราะคิกคัก ก่อนจะเริ่มบดเบียดอีกครั้ง “ปากแข็งแบบนี้ เมียยิ่งชอบ”
แกเร่งจังหวะเร็วขึ้น รุนแรงขึ้น จนผมทนไม่ไหวอีกต่อไป “มะ... เมีย... ครับ” เสียงที่หลุดออกมานั้นอ้อนวอนและน่ารักอย่างไม่น่าเชื่อ... มันเป็นน้ำเสียงที่ผมไม่เคยใช้กับใครมาก่อน แม้แต่กับยายเป้าในตอนนั้นที่ผมเป็นแค่เหยื่อผู้ถูกกระทำ
“ขา... ผัวของเมีย” แกครางตอบอย่างพึงพอใจ “เมียจะทำให้ผัวเสียวจนลืมไม่ลงเลย”
“งั้นก็แตกออกมาเลย! แตกคาหีเมียนี่แหละผัวขา!”“อ๊าาาาา!” ผมคำรามออกมาสุดเสียง ร่างกายกระตุกเกร็งอย่างรุนแรง ในห้วงแห่งการปลดปล่อยนั้น ภาพของ 'คุณชายหมอต้น' ที่เคยสมบูรณ์แบบปรากฏขึ้นพร้อมกับความทรงจำเลวร้ายของ 'ผม' ที่เคยถูกข่มขืนในห้องตรวจ ภาพร่างกายที่ขาวละเอียด กล้ามเนื้อที่ได้รูป ลำควยที่งดงาม ที่เคยเป็นแหล่งแห่งความภาคภูมิใจ ตัดสลับกับความอัปยศอดสูที่ถูกยัดเยียดเมื่อหนึ่งปีก่อนอย่างเจ็บปวด แต่ในวินาทีนี้ ทุกหยาดหยดของความอัปยศอดสูและความปรารถนาที่อัดอั้นมาตลอดหนึ่งปีเต็มกลับหลั่งไหลออกมา ผมถอดถุงยางออกอย่างรวดเร็ว โยนทิ้งไปอย่างไม่ไยดี แล้วกดลำควยร้อนผ่าวที่ยังคงแข็งเต็มที่เข้าไปในปากของป้าแตนทันที! ความอุ่นชื้นของลิ้นป้าพันรัดลำควยผมอย่างหยอกเย้า ผมสัมผัสได้ถึงกลิ่นปากที่ปะปน แต่ความฟินที่รุนแรงกลับกลืนทุกสิ่ง! ผมกำแขนของป้าแตนแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน ร่างกายเกร็งกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้ ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นทั้งหมดใส่หน้าป้าแตนจนเลอะเทอะทั้งปาก คาง และแก้ม “เมียเป็นคนแรกของผัวในรอบปี... และเป็นคนที่ผัวเต็มใจเย็ดเลยนะ... เมียขา!”
ป้าแตนตกใจจนตาเบิกโพลง ตัวแข็งทื่อไปชั่วขณะ เธอคงไม่เข้าใจบริบทที่ผมสื่อออกไปทั้งหมด แต่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสุขและปิติยินดีอย่างท่วมท้น เธอรับทุกอย่างที่ผมมอบให้ด้วยรอยยิ้มที่ไม่สามารถเก็บซ่อนได้
แกค่อยๆ ก้มลงใช้ผ้าขนหนูอุ่นๆ เช็ดทำความสะอาดให้ผมอย่างเบามือ เมื่อทุกอย่างจบลง... แกกลับมาพูดจาสุภาพเหมือนเดิม “เรียบร้อยแล้วค่ะคุณหมอ” ผมมองแกอย่างอึ้งๆ ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียง ความรู้สึกเขินอายแล่นริ้วขึ้นมาบนใบหน้า “ป้า... ชื่ออะไรครับ” ผมถามขึ้นขณะที่กำลังจะหยิบเสื้อผ้า
แกดูแปลกใจเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มเขินๆ “แตนค่ะ... เรียกป้าแตนก็ได้ค่ะ”
ผมพยักหน้ารับ ก่อนจะเริ่มสวมเสื้อผ้าเพื่อกลับคืนสู่โลกแห่งความเป็นจริง ผมหยิบเงินสดสองพันบาทออกจากกระเป๋าสตางค์ ยื่นให้แก “นี่ครับป้าแตน... ค่าบริการพิเศษ”
แกดูตกใจเล็กน้อย “โอ๊ย... ไม่ต้องหรอกค่ะคุณหมอ... แค่นี้ป้าก็...”
“รับไปเถอะครับ” ผมพูดเสียงเรียบ “ถือว่าเป็นทิปสำหรับแฟนคลับ”
ผมเห็นแววตาของแกเป็นประกายขึ้นมาทันที แกรับเงินไปอย่างเกรงใจ “ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ...”
“ขอบคุณมากครับ” ผมพูดหลังจากได้ภาพที่พอใจแล้ว “วันนี้... สบายมากเลยครับ”
ผมหยิบเงินสดสองพันบาทออกจากกระเป๋าสตางค์ ยื่นให้แก “นี่ครับป้าแตน... ค่าบริการพิเศษ”
แกดูตกใจเล็กน้อย “โอ๊ย... ไม่ต้องหรอกค่ะคุณหมอ... แค่นี้ป้าก็...”
“รับไปเถอะครับ” ผมพูดเสียงเรียบ “ถือว่าเป็นทิปสำหรับแฟนคลับ”
ผมเห็นแววตาของแกเป็นประกายขึ้นมาทันที แกรับเงินไปอย่างเกรงใจ “ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ...”
ขณะที่ผมกำลังติดกระดุมเสื้อเชิ้ต ป้าแตนก็หยิบมือถือขึ้นมาเตรียมตัววิดีโอคอลล์กับใครบางคนด้วยท่าทีดี๊ด๊าเป็นพิเศษ ผมแอบเห็นรูปโปรไฟล์ในไลน์ของป้า... เป็นภาพอาหารไร้รสนิยมและต้นไม้ใบหญ้า นี่สินะโลกของเมียผม
“ฮัลโหล! อีสมรเหรอ! เออ กูนี่แหละ!” แกพูดเสียงดังอย่างไม่เกรงใจผม “มึงๆ คืนนี้กูเลี้ยงเบียร์! มึงทำกับแกล้มอร่อยๆ เลยนะเว้ย เอายำแหนมแซ่บๆ เลยนะ!”
ผมแอบยิ้มกับตัวเองขณะฟังแกคุยโทรศัพท์ต่อ
“เออ! กูนี่แหละจะเลี้ยง! วันนี้กูได้ลูกค้าดีมาก... หล่อมากกกก... มึงเอ๊ยยย... ยังกับดาราเกาหลี!”ผมติดกระดุมเม็ดสุดท้ายเสร็จพอดี จึงแกล้งเดินเข้าไปใกล้ๆ แย่งมือถือจากมือแกมาแนบหู เปลี่ยนเป็นวิดีโอคอลล์ทันที
“ผัวของแตนพูดครับ” ผมพูดใส่โทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่เฉียบขาด ดวงตาจ้องไปที่หน้าจอที่ปรากฏภาพเพื่อนของป้าแตนกำลังอ้าปากค้างด้วยความตกใจสุดขีด “อีหรอก! กูไม่เชื่อ! ทำไมมึงถึงได้ผัวหล่อขนาดนี้!” เสียงกรีดร้องจากปลายสายดังลั่นบ่งบอกถึงความอิจฉาอย่างชัดเจน ผมไม่รอช้า ดึงป้าแตนเข้ามากอดแล้วกดจูบลงบนริมฝีปากที่ทาลิปสติกแดงฉานนั้นทันที กลิ่นปากผสมกลิ่นอาหารบางอย่างแทรกเข้ามา แต่กลับเพิ่มความเสียวซ่านประหลาดให้ผมอย่างคาดไม่ถึง ผมเอามือถือขึ้นมาในมุมมองจากด้านบน ให้เพื่อนป้าแตนเห็นภาพทั้งหมดอย่างชัดเจน พร้อมกับรอยยิ้มเยือกเย็นของผมที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอ ผมสัมผัสได้ถึงความร้อนผ่าวของลำควยที่ยังคงแข็งขืนอยู่ใต้กางเกงผ้าลินินสีครีมที่เพิ่งสวม และกระซิบเสียงเย้ายวน "ดีใจไหมครับ... ที่มีผัวหล่อ... แล้วคืนนี้... อยากให้ผัวเมียคู่ใหม่ไปเลี้ยงเบียร์ด้วยไหมครับ? นี่แหละควยผัวเมียที่ได้เย็ดวันนี้!”
ปลายสายเงียบไปทันที ใบหน้าของเพื่อนป้าแตนซีดเผือดเหมือนเห็นผี ก่อนที่ป้าแตนจะกรี๊ดลั่นแล้วแย่งมือถือคืนไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกดตัดวิดีโอคอลล์แทบไม่ทัน “ว๊ายยย! อีสมร! ได้ยินไหม! เสียงหล่อมาก! แค่นี้ก่อนนะมึง!”แกกดตัดสาย หันมามองผมตาเป็นประกาย “คุณหมอขา... พูดอะไรแบบนั้นคะ... ใจป้าจะวาย!”
ผมหัวเราะเบาๆ “ก็เห็นป้าดูมีความสุขดีนี่ครับ” แล้วมันโคตรตื่นเต้นเลยการได้แสดงออกถึงรสนิยมเสี่ยงๆ แบบนี้ โดยมีคนรับรู้ในวงกว้างขึ้น ผมหวังว่าคงไม่มีใครอัดคลิปไว้หรอกนะ
“ป้าเล่นไอจีรึเปล่าครับ” ผมถามขึ้นมาลอยๆ
“เล่นค่ะ! เล่น!” แกตอบอย่างกระตือรือร้น “ป้าฟอลคุณหมออยู่ด้วยนะคะ!”
“ดีเลยครับ” ผมยิ้มมุมปาก “งั้นเรามาถ่ายรูปด้วยกันดีกว่าครับ”
“จะ... จริงเหรอคะ!” แกดูดีใจจนเนื้อเต้น “ป้า... ป้าอยากถ่ายเก็บไว้เป็นที่ระลึกเหมือนกันค่ะ!”ผมจัดท่าทางให้ดูเป็นกันเองที่สุด โอบไหล่ป้าเบาๆ แล้วยื่นมือถือให้แกเซลฟี่ด้วยกัน ผมยิ้มให้กับกล้อง... รอยยิ้มที่อบอุ่นและเป็นมิตรแบบที่ผมใช้ใน TikTok... ส่วนป้ายิ้มกว้างจนเห็นฟันเหลืองๆ ของแก... เป็นรูปคู่กับป้าแตนที่เห็นหน้าป้าเพียงครึ่งเดียว แต่ยังดูเหมาะสมประมาณนึง
“ขอบคุณมากครับ” ผมพูดหลังจากได้ภาพที่พอใจแล้ว “วันนี้... สบายมากเลยครับ” ผมกดโพสต์สตอรี่ทันที... พร้อมแคปชั่นใสๆ ว่า "มานวดผ่อนคลายที่ไทย... คิดถึงมากๆ ครับ"
หลังเสร็จสิ้นภารกิจที่ผมขอนิยามว่า "ประสบความสำเร็จ" ผมเดินออกมาจากห้องสปาในสภาพที่ดูผ่อนคลายแต่ก็แฝงไปด้วยความเหนื่อยล้าทางอารมณ์ ผมสวมชุดคลุมอาบน้ำของโรงแรมที่เผยให้เห็นรอยแดงจางๆ ที่ลำคอ ซึ่งเป็นหลักฐานเดียวของสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น
เพียวที่นั่งรออยู่บนโซฟาในห้องรับรองลุกขึ้นทันทีที่เห็นผม เขาไม่ได้พูดอะไร แต่สายตาคมกริบหลังกรอบแว่นของเขากวาดมองสำรวจผมอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหยุดลงที่รอยแดงนั้น สันกรามของเขาขบเข้าหากันเล็กน้อย เป็นปฏิกิริยาที่ผมคุ้นเคยดี
“เรียบร้อย?”เขาถามเสียงเรียบ พยายามควบคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติที่สุด แต่แววตาของเขาฉายความหึงหวงออกมาอย่างชัดเจน
“อืม” ผมพยักหน้าเบาๆ ไม่กล้าสบตาเขาตรงๆ “กลับกันเถอะ... อยากอาบน้ำ”
เราทั้งสองเดินกลับไปยังวิลล่าด้วยกันในความเงียบที่หนักอึ้ง มีเพียงเสียงฝีเท้าของเราบนทางเดินหินและเสียงคลื่นที่ซัดสาดอยู่ไกลๆ ผมรู้สึกได้ถึงระยะห่างที่มองไม่เห็นระหว่างเรา... ระยะห่างที่เต็มไปด้วยคำถามที่ไม่ได้ถูกเอ่ยออกมา
เมื่อถึงห้อง ผมก็เดินตรงไปยังห้องน้ำทันที ผมถอดชุดคลุมออกโยนทิ้งอย่างไม่ไยดี... เหมือนกำลังพยายามสลัดทิ้งตัวตนที่เพิ่งสวมบทบาทไป... ก่อนจะก้าวเข้าไปใต้ฝักบัว ปล่อยให้สายน้ำอุ่นจัดชะล้างทุกสิ่งทุกอย่างออกไป ทั้งกลิ่นน้ำมันหอมระเหย, กลิ่นกายของป้าคนนั้น, และความรู้สึกที่ยังคงค้างคาอยู่ในใจ
เพียวเดินตามเข้ามาในห้องน้ำที่อบอวลไปด้วยไอน้ำ เขายืนพิงขอบประตู กอดอกมองผมที่ยืนหลับตาอยู่ใต้สายน้ำ
“มึงโอเคแน่นะ?”เพียวถามย้ำ
ผมลืมตาขึ้น หันมาสบตากับเขาผ่านม่านน้ำ “กูบอกว่าโอเคไง”
เพียวถอนหายใจ เขาก้าวเข้าไปในห้องอาบน้ำที่กว้างขวางนั้นโดยไม่พูดอะไรอีก เขาถอดแว่นตาวางไว้บนเคาน์เตอร์ ก่อนจะเริ่มปลดกระดุมเสื้อฮาวายของตัวเองช้าๆ ผมมองตามการกระทำของเขาอย่างไม่ละสายตา... นี่เป็นครั้งแรก... ครั้งแรกจริงๆ ที่ผมกำลังจะได้เห็นร่างกายของเขาอย่างเต็มตา เราเคยนอนเตียงเดียวกันตอนไปเข้าค่าย ร.ด. สมัยมัธยม คืนนั้นอากาศหนาวมากจนเราต้องนอนเบียดกันใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน ผมยังจำความรู้สึกอุ่นๆ จากร่างกายของเขาที่แนบชิดกับแผ่นหลังของผมได้ดี... แต่มันก็เป็นเพียงความทรงจำที่เลือนรางภายใต้เสื้อผ้าหนาๆ... แต่ครั้งนี้... มันแตกต่างออกไป
เสื้อของเขาถูกถอดออก เผยให้เห็นร่างกายที่สมส่วน... ไม่ได้มีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ เหมือนผม แต่เป็นความสมส่วนของคนที่ดูแลตัวเองอย่างดี ผิวขาวละเอียดของเขาดูสว่างขึ้นภายใต้แสงไฟในห้องน้ำ ตามด้วยกางเกงที่ถูกถอดออกอย่างไม่รีบร้อน... และในที่สุด... ผมก็ได้เห็นทุกอย่าง ร่างกายเปลือยเปล่าของเพียวไม่ได้ดูน่าเกรงขามเหมือนของผม แต่มันกลับดูสมส่วนและงดงามในแบบของมันเอง ลำควยของเขาที่ยังคงอ่อนตัวมีขนาดกำลังดี รับกับรูปร่างสูงโปร่งของเขาอย่างลงตัว... มันคือภาพที่ทำให้หัวใจของผมเต้นแรงขึ้นอย่างประหลาด
เขาหยิบฟองน้ำและสบู่เหลวขึ้นมา ก่อนจะเริ่มถูแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของผมอย่างแผ่วเบา
ผมสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ขยับหนี ผมยืนนิ่งปล่อยให้เขาทำความสะอาดร่างกายให้ สัมผัสของเพียวแตกต่างจากหญิงสูงวัยคนนั้นโดยสิ้นเชิง... มันอ่อนโยน... และเต็มไปด้วยความห่วงใยที่ผมสัมผัสได้
ไอน้ำที่ร้อนจัดทำให้บรรยากาศดูพร่าเลือน ความเงียบระหว่างเรามีเพียงเสียงน้ำที่ไหลกระทบพื้นกระเบื้อง
มือของเพียวเลื่อนจากแผ่นหลังมาที่หัวไหล่ เขาบีบนวดเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนมาที่ต้นคอ... และหยุดลงที่รอยแดงจางๆ นั้น
ผมรู้สึกถึงลมหายใจของเพียวที่เป่ารดอยู่ใกล้ใบหู ก่อนที่ริมฝีปากอุ่นๆ ของเขาจะประทับลงบนรอยนั้นอย่างแผ่วเบา... และค่อยๆ เลื่อนมาประทับลงบนริมฝีปากของผม
...ผมกลับเผลอจูบตอบกลับไปอย่างไม่รู้ตัว ภาพจูบแรกสมัยมัธยมในห้องเรียนที่ว่างเปล่าซ้อนทับขึ้นมาอีกครั้ง... ชัดเจนกว่าครั้งไหนๆ ผมรู้สึกสับสน... แต่ลึกกว่านั้นคือความรู้สึกที่ไม่เคยรู้จัก... ความรู้สึกปลอดภัย สัมผัสของเพียวไม่ได้เรียกร้อง ไม่ได้ช่วงชิงอำนาจ มันเป็นเพียงการมอบให้... และร่างกายของผมที่เคยรู้จักแต่การต่อสู้และการยอมจำนน... กำลังเรียนรู้ที่จะ ‘รับ’ มันเป็นครั้งแรก
"มึงรู้มั้ย... ป้าเขาเย็ดกูจนน้ำแตกคาหี" ผมถามเสียงพร่า ความเปราะบางที่ผมไม่เคยแสดงให้ใครเห็นเริ่มเผยออกมา ผมมองลึกเข้าไปในดวงตาของเพียว พยายามจะอ่านความรู้สึกที่ซ่อนอยู่หลังม่านตาคมกริบคู่นั้น “เขาทำให้กูเป็นผัวเขา มึงคิดดูสิว่ามันน่าอิจฉาแค่ไหน” ผมพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่กึ่งทะเล้นกึ่งท้าทาย... ผมอยากรู้... อยากเห็น... ว่าเขาจะรู้สึกยังไง
เพียวไม่ได้ตอบเป็นคำพูดในทันที แต่ผมเห็นทุกอย่าง... ผมเห็นสันกรามของเขาที่ขบเข้าหากันแน่นขึ้น... ผมเห็นแววตาที่เคยอ่อนโยนนั้นวูบไหวไปด้วยความเจ็บปวด... และผมรู้สึกได้ถึงปลายนิ้วของเขาที่จิกเข้าที่แผ่นหลังของผมแรงขึ้นเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว... เขากำลังหึง... และเขากำลังเจ็บปวด... เขาเพียงแค่กระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ซบใบหน้าลงกับซอกคอของผม ราวกับจะบอกว่าเขาพร้อมที่จะรับฟังทุกอย่าง... และปกป้องผมจากทุกสิ่ง
"แล้วมึง... มึงรักกูไหม" ผมถามออกไปในที่สุด คำถามที่ผมไม่เคยกล้าถามใคร... แม้แต่ตัวเอง
เพียวก้มลงจูบหน้าผากผมเบาๆ "กูรักมึง... รักทุกอย่างที่เป็นมึง" เขาตอบเสียงหนักแน่น "ไม่ว่ามึงจะผ่านอะไรมา... หรือมึงจะเป็นยังไง... กูก็ยังรักมึง"
คำตอบของเขาเหมือนสายน้ำเย็นที่ชะโลมจิตใจที่ร้อนรุ่มของผม... เราไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลยจนกระทั่งล้มตัวลงนอนบนเตียงที่เย็นเฉียบ... เพียวดึงผมเข้าไปกอด... ไม่มีคำพูดปลอบใจ... มีเพียงสัมผัสที่บอกว่า ‘กูอยู่ตรงนี้’... และเป็นครั้งแรกในรอบปี... ที่ผมหลับลงโดยไม่มีฝันร้าย
ขณะที่เพียวหลับอย่างสบายในอ้อมแขนผม ผมก้มลงมองโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างตัว ในสตอรี่ที่ผมลงรูปคู่กับป้าแตน มีคนกดไลก์และคอมเมนต์มากมาย ความรู้สึกตื่นเต้นที่ปะปนกับความเสี่ยงนั้นทำให้เลือดในกายสูบฉีดอย่างแรง
ผมเลื่อนไปดูข้อความส่วนตัว ป้าแตนส่งรูปมาอีก... เป็นภาพของป้าแกกับเพื่อนๆ อีกห้าคนที่รูปร่างอ้วนท้วน ผิวคล้ำ กำลังยกแก้วเบียร์ชนกันอย่างสนุกสนาน ใบหน้าของพวกแกเต็มไปด้วยรอยยิ้มเย้ยหยันและท่าทางที่ดูยั่วยวน... และตามมาด้วยข้อความจากป้าแตน: "คืนนี้มาหาพวกป้าไหมคะ... ถือว่าเป็นงานแต่งเรา!"
ผมจ้องข้อความนั้นนิ่ง... เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย งานแต่งงั้นเหรอ? ป้าแกกล้าขนาดนี้เลยเชียว? ความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัว... ผมไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว ผมมาที่นี่เพื่อเริ่มต้นใหม่... เพื่อค้นพบและยอมรับ Gerontophilia ที่ซ่อนอยู่ในตัวผมเอง แล้วทำไมจะไม่ลองเล่นเกมนี้ให้ถึงที่สุดล่ะ?
ผมยิ้มมุมปาก พิมพ์ตอบกลับไปสั้นๆ "เตรียมตัวให้พร้อมนะครับ... คืนนี้ผัวคนนี้จะไปอยู่ถึงเช้าเลย"
หลังจากนั้น ผมลุกจากเตียงอย่างเงียบเชียบ พยายามไม่ให้เพียวตื่น ผมเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เลือกชุดที่หล่อที่สุด เสื้อเชิ้ตผ้าไหมสีดำสนิทที่ขับผิวขาวละเอียดของผมให้ดูเด่นยิ่งขึ้น กางเกงสแล็กเข้ารูปสีเดียวกันที่เผยให้เห็นเรียวขาที่ยาวและสมส่วน ผมจัดแต่งทรงผมอย่างพิถีพิถัน ส่องกระจกมองภาพตัวเอง... รอยยิ้มเย็นเยียบปรากฏขึ้นบนใบหน้า ผมคือหมอต้น... ผู้ที่เคยเป็นเหยื่อ... แต่บัดนี้คือผู้ล่า... และคืนนี้... ผมจะไปทวงคืนทุกสิ่งด้วยตัวผมเองต่อไปนี้... ผมจะหาเมียสูงวัยให้มากที่สุด
ข อ บ คุ ณ ค รั บ เสียวมากครับ สนุกมาก อื้อหืออออ สุดยอดเลยหมอ โอ้ยหมอต้นทำถึงเกินฟินเกิน สนุกมากครับ ขอบคุณคับ ป้าแตนและพองเพื่อนจะได้เจอกับอะไรบ้างมั้ยนะ รอลุ้นเลยว่าคุณหมอจะไปเสริฟอะไรบ้าง ขอบคุณคับ ชอบมากเลยย ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ฟิน เสียวสุด ๆ ไปเลย ขอบคุณครับ {:5_137:}{:5_136:} ขอบคุณครับ รอเลยกับกลุ่มคุณป้า ชอบๆ หมอต้นกลับมาเสียวมาก รอตอนต่อไปเลยครับ ขอบคุณครับ เสียววววว
หน้า:
[1]