หนุ่มน้อยสุดแซบกับครูพละสุดหล่อ(ขี้หึง) ตอน กีฬาสีกีฬาเสียว ep.5 ความแตกจนน้ำแตกอิอิ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พรรนิกา เมื่อ 2025-7-25 06:39หายไปหลายวัน เรื่องเรียนโคตรชิว แต่กิจกรรมเกือบตุย5555 วันนี้มาต่อให้แล้วนะ ส่วนตอนพิเศษ พี่แมนนักบอลสุดหล่อที่ตุ๊ดน้อยใฝฝันอยากจะได้ รอคืนวันศุกร์ที่จะถึงนี้นะคร้าบบบ
ปล. ยังไม่ได้ตรวจคำผิดเลยอิอิ
อีกสองวันก็จะถึงงานกีฬาสีอย่างเป็นทางการแล้ว งานจะมีทั้งหมดสองวันคือวันพฤหัสกับวันศุกร์ บรรยากาศภายในโรงเรียนช่วงนี้ก็เลยจะคลึกคลื้นเป็นพิเศษ การจัดเตรียมงานและสถานที่ก็เริ่มเห็นเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาแล้ว ไม่ว่าจะเป็นสนาม แสตนเชียร์ ก็ถูกเตรียมการเอาไว้อย่างดี เพื่อพร้อมใช้งานในอีกสองวันที่จะถึงนี้
ส่วนครูต้นไม่ต้องพูดถึง รายนั้นเขายุ้งจนหัวเป็นน๊อตตัวเป็นเกลียว แทบจะไม่มีเวลาให้ตัวเองเลยด้วยซ้ำ ยิ่งไกล้ถึงวันงานกีฬาสีมากขึ้นเท่าไหร บอลบอกได้คำเดียวเลยว่า ขนาดแค่จะคุยกันยังไม่ค่อยได้คุยกันเลย เจอหน้ากันก็แค่ตอนเช้ากับตอนเย็น ส่วนเรื่องบนเตียงไม่ต้องพูดถึงอดอยากปากแห้งกันมาสามวันแล้ว กลับถึงบ้านแต่ละวันครูต้นก็หมดสะภาพ หัวถึงหมอนปั๊บหลับเป็นตาย
ส่วนตัวบอลชีวิตช่วงนี้ก็เหมือนเดิม จะว่าปกติดีก็ไม่เชิง ก็ตั้งแต่โดนอีกี้ปล่อยข่าวเสียๆหายๆชีวิตบอลก็เริ่มจะวุ้นวายไม่น้อย เสียงซุบซิบนินทาก็เริ่มขยายวงกว้างขึ้นเรื่อยๆ จากแค่พูดกันปากต่อปาก แต่ตอนนี้กลับแพร่กระจ่ายถึงในแชทกลุ่มของโรงเรียนไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ดีนะที่ช่วงนี้ครูต้นยุ่งจนไม่ค่อยมีเวลามาสนใจเรื่องพวกนี้ ไม่งั้นบอลคงได้โดนทำโทษจนสาแกใจครูต้นอีกเป็นแน่ แต่บอลก็ไม่ไว้วางใจเท่าไหร พยายามหาโอกาสที่จะบอกครูต้นอยู่เหมือนกัน หากปล่อยให้แกรู้จากคนอื่นมีหวังโทษหนักแน่ ถ้าหากบอลชิงที่จะบอกแกก่อนโทษก็อาจจะน้อยลงบ้าง โดนครูต้นทำโทษทีไรขาสั่นทุกทีอิอิ
เช้าตรูของวันอังคาร บอลตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัว จากนั้นก็นั่งรอครูต้นมารับ แต่ระหว่างรอบอลก็ได้ไถโทรศัพท์ดูอะไรไปเรื่อย แล้วจู่ๆขอความจากไลน์กลุ่มของโรงเรียนก็เด้งขึ้นมา เป็นข้อความเต็มไปหมดแต่ละข้อความมันเกินจะบรรยายได้หมดจริงๆ
"น้อง บ. ม.1บุกห้องยั่วครู ค. ว้ายยแรงมากกก"
"ไม่น่าเชื่อว่าน้อง บ. จะร่านขนาดนี้555" หน้าบอลเริ่มร้อนแล้ว
"น้อง บ. กินกับอะไรก็อร่อยหมดแหละ"
"อี บ. หน้าแตก แอบย่องหาครู ค. แต่ครูค.ไม่เล่นด้วย" ไฟลุกแล้ว
"นางคงคิดว่าครู ค. จะเล่นด้วยละมั้ง"
"น้องบ. ผู้น่ารัก แต่เสียดายร่านไปหน่อย555"
"ร่านแบบนี้มาหาพี่คับน้อง พี่พร้อมจัดให้เสมอ"
"กูก็อยากจัดน้องมันสักดอก"
"ถึงร่านพี่ก็รักนะคร้าบบบ"
บุคคลที่ถูกพูดถึงในแชทกลุ่มในตอนนี้ก็คือ น้องบ. อักษรย่อที่ทุกคนน่าจะรู้กันดีว่าหมายถึงใคร ขอความแชทไปในแนวทางเดียวกันหมด แต่ละขอความอ่านแล้วรู้สึกเจ็บจี๊ดถึงกระดูกเลยก็ว่าได้ ใครจะไปคิดว่าแค่เรื่องในวันนั่น มันจะบานปรายเป็นเรื่องเป็นราวได้ขนาดนี้
มือนึงถือโทรศัพท์ อีกมือกำหมัดแน่น สายตาจ้องมองข้อความหน้าจอด้วยความคับแค้นใจ จากนั้นก็ตะโกนออกมาจนสุดเสียงว่า"กูจะไม่ทนแล้วโว้ยยย กูจะจะฆ่ามึงงงงง" ในที่สุดคำพูดที่อยู่ภายในใจก็พรั่งพรูออกมาจนสุดเสียง โดยที่ไม่รู้เลยว่าครูต้นมาตั้งแต่เมื่อไหร รู้ตัวอีกที่ก็ตอนที่ได้ยินครูต้นถาม
"เอ้ยย... จะฆ่าใครห๊ะไอ้เจ้าตัวแสบ ใครทำให้โกรธอีกเนี่ยยอะ" บอลที่กำลัง เข้าด้ายเข้าเข็มกับอารมณ์อยากจะเอาหมัดยัดปากอีครูคิมกับอีกี้เต็มๆสักหมัด พอได้ยินเสียงครูต้นก็ต้องสะดุ้งจนหน้าหว่อ บอลเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าทีละสะเต็บ มองที่เป้า แล้วก็เลื่อนไปที่ท้อง จนในที่สุดก็พบกับใบหน้าอันหล่อเหล่าของครูต้นจนได้
"แฮ่... ครูมาตั้งแต่เมื่อไหรเนียยย" ท่าทางเลิ่กลั่กไมไหว
"ก็มาตอน กูจะฆ่ามึงงงงง บอกมาไปสร้างเรื่องอะไรไว้อีก" สายตาบอลเพ่งมองครูต้นอย่างคนมีลับลมคมใน แต่ก็พูดออกไปไม่ได้ ในหัวก็ได้แต่ประมวลผลว่า จะเอาตัวรอดได้อย่างไรจากเหตุการนี้ และแล้วความฉลาดกับเล่เหลี่ยมอันแพรวพราว ของบอลก็บรรลุล่วงจนได้ วิชาเอาตัวรอดของอีบอล มันขั้นสูงนะขอบอกไว้ก่อน ไม่นั้นคงไม่ได้กินครูต้นมาจนถึงทุกวันนี้หรอก จริตบวกกับมารยา บอกได้คำเดียวเลยว่าอีบอลไม่เป็นสองรองใครแน่นอนในปฐภีร์นี้อิอิ
"ใครสร้างเรื่องไม่มี๊" เริ่มต้นด้วยปฎิเสธแก้ตัวออกไปก่อนอันดับแรก
"ดูอะไรในโทรศัพท์ แล้วอยู่ๆก็ตะโกนออกมาว่า กูจะฆ่ามึงงงงสะดังเชียว แบบนี้มีเรื่องแน่นอน บอกมาเลยมีอะไรปิดบังครูอยู่" อีเตี้ยย ผัวกูจับพิรุธเก่งมาก อย่างว่าแหละมีเมียทั้งซนทั้งดื้อ แถมยังเถียงผัวเก่งอีกต่างหาก ก็ต้องหูตาไวเป็นเรื่องธรรมดา แต่...มีรึที่คนอย่างอีบอลจะมาตายน้ำตื้นแบบนี้ไม่มีทางอิอิ
"อื้มมม...ไม่มีอะไรเลยครับ บอลจะมีอะไรปิดบังครูได้ละ" เสียงสองเสียงสามก็ตามมา ทั้งหน้าตาเต็มไปด้วยเอ็คติ้งที่สมบทบาท
"งั้นบอกครูมาดูอะไรในโทรศัพท์" ครูต้นยังส่งใสเรื่องในโทรศัพท์ไม่เลิก
"ออ....ครูสงใสเรื่องที่บอลตะโกนออกมาว่า กูจะฆ่ามึงใช่ไหม"
"ใช่ จะฆ่าใครไหนอธิบายมาสิไอ้ตัวแสบ" เวรกำ ครูต้นซักไม่ยอมปล่อยเลย เสียงสองเสียงสามก็แล้ว อ้อนก็แล้ว แกก็ยังจะเอาคำตอบอีกจนได้ บอลประมาลผลในหัวอีกครั้ง และแล้วก็เจอทางออกจนได้
"ออ....เมื่อกี้บอลนั่งดูซีรี่ ก็อีตาพระเอกมันจับได้ว่านายเอกปิดบังความลับ พออีพระเอกมันจับได้มันก็เลยจะลงโทษนายเอก แต่วิธีลงโทษมันน่ากลัวมาก มีทั้งแซ่ ทั้งเทียน แล้วมันก็จับนายเอกปิดตา จากนี้นก็เริ่มลงโทษนายเอก บอลก็เลยอินไปหน่อยบวกกับส่งสารนายเอง ก็เลยตะโกนไปแบบนั้นไง" พูดจบบอลก็ลุ้นแทบแย่ มองหน้าครูต้นเพื่อให้แน่ใจว่าครูต้นจะเชื่อ และแล้วก็เป็นไปตามแผน
"งั้นก็แล้วไป นึกว่าเรื่องอะไร" บอลแทบหลุดขำ มองหน้าครูต้นอย่างมีความหวังว่าจะรอดไหม แล้วสุดท้ายก็รอดจนได้555
"ไปโรงเรียนกันดีกว่าเน๊อะครู เดี๋ยวก็สายหรอก" พูดจบบอลก็จับมือครูต้นเดินไปที่รถ จากนั้นก็ไปโรงเรียนกัน แต่บอลก็ยังเลิ่กลั่กไม่ไหว นั่งผว่าไปทั้งตัว นึกถึงเรื่องที่แต่งมาหลอกครูต้นขึ้นมา ถ้าครูต้นรู้เรื่องข่าวลือพวกนั้น มีหวังนายเอกคนนั้นต้องเป็นบอลอย่างแน่นอน ครูต้นคงไม่ปล่อยบอลไว้แน่เชื่อเลย5555
เอาจริงบอลก็อยากจะเล่าให้ครูต้นฟังนั้นแหละ แต่บอลเห็นช่วงนี้แกยุ่งๆก็เลยกะว่าค่อยเล่าดีกว่า ให้ผ่านเรื่องกีฬาสีไปก่อน แต่พอเอาเข้าจริงก็อยากจะเล่าสะวันนี้เลย เพราะกลัวโดนทำโทษเหมือนอีนายเอกคนนั้น นึกภาพละก็สั่นไปทั้งตัวแล้วววว
บอลนั่งมองครูต้น ภายในใจอยากจะเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ครูต้นฟัง แต่พอมองหน้าครูต้นแล้ว บอลก็กลับไม่กล้า ในหัวมันตีกันไปตีกันมา "เล่าเลยมึง" "อย่านะมึง กูว่าโทษมึงหนักกว่าเดิม" บอลกำลังตีอยู่กับอีตัวมารในหัวเพลินๆ จู่ๆครูต้นก็พูดขึ้นมาว่า
"บอลช่วงนี้ครูยุ่งหน่อยนะ ไม่ได้พาบอลเที่ยวไหนเลย อย่าพึ่งงอนครูละ ไว้เสร็จงานกีฬาเมื่อไหรเราหาเวลาไปเที่ยวกัน" อีบอลสะดุ้งโหยงเลยครับ คนมีชะนักปักหลังนิครับก็เลยสะดุ้ง จนครูต้นถาม
"เป็นอะไรเนียเรา ช่วงนี้ดูแปลกๆไม่สบายรึเปล่าไหนดูสิ" ครูต้นเอามือแตะไปตรงหน้าผากของบอลอย่างเบามือ นี่ละครับครูต้น ความใส่ใจต้องมาก่อนเสมอ ถึงเราจะมีเวลาให้กันน้อยลง แต่ทุกการกระทำของครูต้นก็ยังเห็นบอลสำคัญเสมอ
"ตัวก็ไม่ร้อนนิ"
"เปล่าครับบอลไม่ได้เป็นอะไร แค่คิดอะไรเพลินๆไปหน่อยครับ" อีเตี้ยยย ร้อนตัวสุดๆเลยเรา
"แล้วได้ยินที่ครูพูดไหมเมื่อกี้อะ" ครูต้นถามซ้ำอีกรอบ เอาจริงบอลก็ไม่ได้ยินนั่นแหละ
"อื้มม....คือว่า...." บอลอ่ำอึ้งจนครูต้นต้องพูดอีกรอบจนได้
"ครูบอกว่า ช่วงนี้ครูยุ่งไม่มีเวลาพาเราไปเที่ยวเลย เอาไว้เสร็จงานกีฬาเมื่อไหร เราค่อยหาเวลาไปเที่ยวกันนะ" ทั้งแววตาทั้งสีหน้าของครูต้นมันบอกทุกอย่างเลยครับ คนบ้าอะไรใส่ใจทุกเรื่อง บอลยังนึกไม่ถึงเลยด้วยซ้ำ ว่าครูต้นแกจะใส่ใจกับเรื่องเล็กๆพวกนี้ด้วย บอลรักคนไม่ผิดจริงๆด้วย ครูต้นน่ารักกับบอลมากๆ
ในที่สุดรถก็วิ่งเข้าประตูโรงเรียน โดยใช้เวลาแค่10นาที บอลก็ยังไม่ได้คำตอบให้กับตัวเองเลย คำตอบในหัวมันตีกันไปหมด ใจนึงก็อยากเล่าให้ครูต้นฟัง แต่อีกใจก็ไม่กล้า มันเป็นอะไรที่โคตรจะหนักใจที่สุดเลยก็ว่าได้
ครูต้นจอดรถข้างโรงยิมตามเคย จากนั้นแกก็เตรียมตัวจะลงจากรถ บอลที่กำลังลังเลอยู่ว่าจะเล่าดีไหม จนในที่สุดก็ตัดสินใจพูดออกไปว่า "ครูครับ บอลมีเรื่องอยากจะปรึกษาหน่อยได้ไหม" บอลไม่รอช้าพูดออกไปอย่างตั้งใจ ส่วนครูต้นก็หันมามองแล้วแกก็พูดกลับมาว่า
"เอาไว้ตอนเย็นได้ไหม พอดีครูต้องรีบไปเตรียมสนามอะ" ปึง...อุส่าทำใจแทบตาย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เล่า5555
"อื้มมม ครับ" บอลทำได้แค่ตอบรับครูต้นไปแค่นั้น พร้อมกับก้มหน้าอย่างน้อยใจ ก็อุส่าตั้งใจจะบอกนิครับ
"งอนครูไหมเนี่ยย อะไหนมีเรื่องอะไรลองบอกมาสิ" ครูต้นน่าจะเห็นสีหน้าของบอล
"จะงอลทำไม งั้นตอนเย็นบอลมาหาครูที่ห้องนะ" บอลพูดจบก็ยกมือไหว้
"อื้มมครูรอฟังอยู่นะ"ครูต้นยิ้มพร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ แบบนี้เขาเรียกตบหัวแล้วลูบหลังชัดๆ บอลเชิดหน้าใส่จากนั้นก็เดินไปยังห้องเรียน
บอลไม่ได้น้อยใจอะไรหรอก เพียงแค่อยากบอกครูต้นด้วยตัวเองดีกว่าให้แกไปรู้จากปากคนอื่น กลัวอย่างเดียวคือ ครูต้นรู้ปั๊บบอลว่าแกต้องตามไปเอาเรื่องครูคิมแน่นอน บอลละกลัวแค่นี้จริงๆ ส่วนเรื่องบอลจะถูกทำโทษไหมอันนั้นบอลไม่กลัวอิอิ
และแล้วบอลกับครูต้นก็แยกย้ายกันไปคนละทาง เจอกันอีกทีก็ตอนเย็นโน้นเลย บอลเดินไปห้องเรียน ส่วนครูต้นเดินมุ่งหน้าไปกลางสนามอย่างไว แกคงจะยุ่งจริงๆแหละ เหลือเวลาอีกเพียงแค่สองวันเองแกก็เลยต้องเร่งมือให้เสร็จทันงาน
บอลกำลังเดินไปห้องเรียน ผ่านสายตาที่จับจ้องเต็มไปหมด แต่ละคนมองแล้วก็ยิ้มพร้อมกับซุบซิมกันชอบใจ แต่คนอย่างอีบอลหาได้แคร์สายตาพวกนี้ไม่ เดินเฉิดฉ่ายไม่สนอะไรทั้งนั้น และแล้วเสียงไอ้ตัวป่วนก็ดังมาแต่ไกล
"บอลรอแคนด้วย" แคนวิ่งตาตั้งมาแต่ไกล และก็ไม่ได้มาคนเดียวด้วยนะ มีสมุนตามมาอีกสอง ไอ้โด่ง ไอ้รัน พอพวกมันวิ่งมาถึง ก็ทำท่าทางลุกลี้ลุกลนสุดๆ
"บอลดูนี่" แคนพูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้บอลดู
"ดูอะไร" บอลถามกลับ
"ก็นี่ไง พวกปากหอยปากปูมันพูดถึงบอลเสียๆหายกันเต็มเลย" แคนพูดอย่างใส่อารมณ์สุดๆ ท่าทางน่าจะโกรธกว่าบอลด้วยมั้ง
"เห็นแล้ว ก็ไม่เห็นมีอะไรนิ ปล่อยพวกมันพูดไป บอลไม่สนใจ" ปากบอกไม่สนใจ แต่ข้างในอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก
"แต่แคนไม่ปล่อย ใครพูดให้บอลเสียหาย แคนจะเอาหมาออกจากปากมันทุกตัว" พูดไปกระทืบเท้าไป หน้าตามือไม้ออกหมด นี่แหละไอ้แคนคนที่พร้อมบวกกับทุกคนอย่างไม่เกรงกลัวใคร
"กูกับไอ้รันเอาด้วย พร้อมลุย" ไอ้รันกับไอ้โด่งก็เอากับเขาด้วย บอลมองทั้งสามคนแล้วก็รู้สึกโชคดีไม่น้อย ทุกคนพร้อมยื่นมือเข้ามาช่วยบอลโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย ไม่คิดเลยว่าสามคนที่ไม่เอาไหน ค่อยสร้างแต่เรื่อง แต่มาวันนี้กลับเป็นเพื่อนให้บอลได้อุ่นใจได้ขนาดนี้
"หยุดทั้งสามคนเลย ถ้ายังอยากจะเป็นเพื่อนกัน ก็ห้ามไปมีเรื่องกับใครเด็ดขาดเข้าใจไหม" บอลขมวดคิ้ว ทำหน้าดุๆ แล้วก็ชี้หน้าพวกมันรายตัว
"แต่........"
"ไม่มีแต่ ถ้าแคนไม่ฟังบอล บอลก็จะไม่ยุ่งกับแคนอีกคอยดู" บอลยื่นคำขาด แคนเริ่มหน้ามุ้ย
"อื้มมม ก็ได้ แต่แคนไม่รับปากนะว่าแคน จะทนได้ไหม" แคนรับปากแบบไม่เต็มใจ แถมยังมีข้อแม้อีก บอลละหัวจะปวดจริงๆ
"OK น่ารักแบบนี้แหละดี ปะไปเรียนกัน" บอลพูดจบก็หันหลัง กะจะเดินไปห้องเรียน แต่จู่ๆแคนมันก็พูดขึ้นมาว่า
"บอล......" แคนเรียก บอลหันกลับไป
"อืมมม......ว่าไง" แคนอ่ำอึ่งไม่ยอมพูดต่อ จนโอ้โด่งกับไอ้รันต้องคอยยุให้พูด
"พูดเลย.... พูดดิวะจะมัวรีรออะไรนักหนาวะ เดี๋ยวก็อดแดกหรอกมึง" ท่าทางพวกมันทั้งสามคนดูแปลกๆชอบกล เลิ่กลั่กสุดๆ
"ว่าไงจะพูดไม่พูด ถ้าไม่พูด......." บอลพูดไม่ทันจบ แคนมันก็พูดพรวดออกมาทันควัน
"แคนชอบบอลนะ ชอบมากๆด้วย" บอลที่ได้ยินเต็มสองหูก็ตกใจเล็กน้อย แต่ก็แกล้งเป็นฟังไม่ชัด ก็เลยถามซ้ำอีกรอบ
"ห๊ะ แคนพูดว่าอะไรนะ"
"แคนชอบบอล ชอบมานานแล้วด้วย บอลยังไม่ต้องบอกอะไรแคนตอนนี้ก็ได้นะ แต่ว่า....แคนแค่อยากบอกให้บอลรับรู้เฉยๆอะ แคนขอลองจีบบอลก่อนนะ อย่างน้อยขอโอกาสให้แคนได้ลองอะ ถ้าเกิดมันไม่ใช่ แคนจะไม่ฝืนเลย"
ทุกคำพูดที่แคนมันพูดออกมาดูจิงจังไปหมด ทั้งแววตาน้ำเสียงและใบหน้า ดูอ้อนวอนขอร้องจนบอลแทบพูดอะไรไม่ออกเลย บอลทำได้แค่มองหน้า พร้อมกับส่งยิ้มให้ โดยไม่ได้ปฎิเสธใดๆ แม้บอลจะรู้ตัวเองดีว่าไม่ได้คิดกับแคนเป็นอย่างอื่นนอกจากเพื่อน (แต่บางทีก็คิดแหละ555ก็แคนมันหล่ออิอิ) แต่ถ้าปฎิเสธแคนมันตอนนี้ก็เท่ากับบอลใจร้ายเกินไป
สายตาที่เต็มไปด้วยความหวัง คำพูดที่เต็มไปด้วยคำขอร้อง ขอแค่ได้ลองจีบ มันกินใจเกิดกว่าที่บอลจะปฎิเสธได้ลง ถึงแม้ว่าบอลจะรู้ใจตัวเองดีก็ตาม แต่บอลก็เลือกที่จะไม่ตอบ แต่กลับส่งยิ้มออกไปแทน แค่นี้มันก็ทำให้แคนมันดีใจจนโลดเต้นเป็นลิงแล้ว
"ฮั่นแน่บอลยิ้ม งั้นก็เท่ากับว่าไม่ปฎิเสธ" แคนพูดออกมาอย่างดีใจ
"ใครยิ้ม มัวเล่นอยู่นั้นแหละไปเรียนได้แล้ว" พูดจบบอลก็เดินไปยังห้องเรียนทันที
ส่วนแคนมันก็ดีใจจนออกหน้าออกตา บอลไม่รู้ว่าเป็นคนเห็นแก่ตัวไหม ที่เลือกที่จะทำแบบนี้ แต่บอลไม่อยากเสียเพื่อนตอนนี้นิครับ ถ้าปฎิเสธก็เท่ากับหักหน้าแคนมันชัดๆ ถึงตอนนั้นคงจะมองหน้ากันไม่ติด บอลเลยคิดแค่ว่า เอาวะให้แคนมันได้ลองสักครั้ง พอมันเบื่อเดียวมันก็ถอยไปเองแหละ จะว่าบอลเห็นแกตัวก็ได้นะ แต่บอลของเลือกแบบนี้เพื่อที่จะได้มีแคนอยู่ข้างๆ
ช่วงเช้าจะมีการเรียนการสอนปกติ แต่พอช่วงบ่ายเป็นต้นไปก็จะเป็นช่วงการแข่งขันกีฬา เช่นฟุตบอล วอลเลย์บอล ตะกร้อ กีฬาสามประเภทนี้จะต้องทำการแข่งขันให้จบก่อนถึงวันแข่งกีฑา ทางโรงเรียนก็เลยเอาเวลาในช่วงบ่ายทั้งหมด มาจัดการแข่งขัน ส่วนเด็กนักเรียนคนอื่นๆก็สามารถตามดูตามเชียร์ นักกีฬาสีของตัวเองได้ตามชอบ
พอถึงช่วงบ่าย แคนมันก็ต้องไปเตรียมตัวเพื่อแข่งฟุตบอล บอลก็เลยถือโอกาสนี้ไปซื้อน้ำก่อนจะไปดูแคนแข่งฟุตบอล โดยมีไอ้โด่งกับไอ้รันตามติดก้นไม่ยอมห่าง พอไปถึงร้านน้ำบอลก็ได้เจอเข้ากับครูธีร์และครูแจน แต่วันนี้มาแปลกแฮะ อีครูแจนมองหน้าบอลแปลกๆ
"อ้าวบอล มาซื้อน้ำเหรอมาสิครูกับครูแจนซื้อเสร็จแล้ว" ครูธีร์ทักทายอย่างเป็นมิตร แต่แผงไปด้วยพิษที่ร้ายแรงที่ส่งมาทางสายตา ส่วนครูแจนมองบอลอย่างจะเอาเรื่อง ไม่รู้ด้วยเหตุใดบอลก็หารู้ไม่ จนครูแจนกับครูธีร์เดินผ่านข้างๆบอลแล้วก็หยุด และสิ่งที่อีครูแจนพูดใส่หูบอลก็คือ
"ร้ายนะเราอะ หลอกจนเชื่อสนิดเลยนะ" อีครูแจนพูดเสร็จก็เดินจากไป ปล่อยให้บอลยืนงงกับคำพูดที่ทิ้งเอาไว้
บอลไม่รู้ว่าที่อีครูแจนพูดหมายถึงอะไร คิดได้แค่ว่า หรืออีครูแจนรู้แล้วว่าบอลโกหกเรื่องของที่ครูต้นชอบ หรืออีกอย่างครูธีร์พูดใส่ไฟเรื่องของบอลให้อีครูแจนฟัง แต่บอลก็ไม่ได้เอามาใส่ใจ ใครจะไม่ชอบก็เรื่องของเขา บอลจะไปห้ามอะไรเขาได้ มีคนชอบก็ต้องมีคนเกลียดมันก็เป็นเรื่องปกติของชีวิตคน
บอลจัดการสั่งน้ำกันคนละแก้ว จากนั้นก็ชวนไอ้โด่งกับไอ้รันไปเชียร์แคนมันแข่งฟุตบอล ในสนามเป็นการแข่งขันรอบชิงระหว่างสีฟ้ากับสีเหลือง แคนอยู่สีเหลืองซึ่งเป็นสีเดียวกับบอล และที่สำคัญกรรมการตัดสินก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ครูต้นหนุ่มหล่อขวัญใจสาวๆนั่นเอง ดูท่าแล้วกองเชียร์น่าจะไม่ได้มาดูฟุตบอลอย่างเดียวแล้วแหละ ครูพละสุดหล่อเป้าตุงสะขนาดนั้น ดึงดูดสายตากองเชียร์ได้เป็นอย่างดี5555
และแล้วการแข่งขันครึ่งแรกก็จบลง สรุปผลการแข่งขันในครึ่งแรกก็จบลงด้วยสกอร์ 1ต่อ1 ส่วนแคนมีเวลาพักแค่10นาที บอลก็เลยพูดให้กำลังใจแคนมันไปว่า
"แคนสู้ๆนะ บอลเป็นกำลังใจให้" แคนยิ้มดีใจใหญ่เลยครับ ส่วนไอ้โด่งกับไอ้รันก็แซวกันสนุกปาก
และแล้วก็ถึงเวลาครึ่งหลัง แคนมันก็เตรียมตัวลงสนาม แต่ก่อนมันจะวิ่งลงสนาม แคนมันได้กระซิบบอกบอลว่า
"ถ้าแคนชนะ แคนจะขอบอลเป็นแฟนกลางสนาม" พูดจบแคนมันก็วิ่งลงสนามทันที บอลที่ได้ยินแบบนั้นก็เลิ่กลั่กไม่ไหวสิครับ พยายามส่ายหน้าห้ามแคนแต่มันก็ไม่สนใจ จนเกมการแข่งขันได้เริ่มขึ้น ทุกอย่างก็ดำเนินไปตามปกติ เหลือแค่บอลคนเดียวละมั้งที่ไม่ปกติแล้วตอนนี้ คำพูดก่อนลงสนามของแคนมันวนเวียนอยู่ในหัว
เอาจริงบอลก็ไม่รู้ว่าแคนมันพูดเล่นหรือพูดจริง ได้แต่ยืนดูเกมการแข่งขันอย่างกลัวๆ ถ้าแคนมันชนะแล้วทำอย่างที่ว่าจริง มีหวังครูต้นเอาบอลตายแน่ๆ เชี่ยยยคิดแล้วหัวจะปวด
เกมการแข่งขันเริ่มเข็มข้นขึ้น เวลาก็เหลือน้อยลงเต็มที แต่ก็ไม่มีทีมสีไหนยิงประตูได้เลย จะว่าไปตอนแรกก็ลุ้นให้แคนมันชนะนั้นแหละ แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจละ ของให้สีฟ้ายิงสักลูกจะได้ชนะให้มันจบๆไป5555 อยากทลึ่งดีนักไอ้แคน แพ้ไปเลยนะมึงงงง "เพี้ยงงงงง"
"เย้ๆๆๆๆ เย้ๆๆๆๆ" เสียงโห่ดังลั่นทั้งสนาม เมื่อสิ้นคำพูดของบอล ไอ้แคนยิงประตูนาทีสุดท้ายเข้าแบบเต็มๆตา บอลถึงกับอ้าปากค้างเหลือเชื่อกับภาพที่เห็น
"เชี้ยยยยยย พระเจ้าไม่เห็นใจกูเลยยย" บอลคิดในใจ ด้วยท่าทางใบหน้าที่สินหวังเอามากๆ ขออย่างได้อย่างคิดแล้วเศร้าใจตัวเอง
เสียงนกหวีดครูต้นดังออกมา เพื่อส่งสัญญาณว่าหมดเวลา และแล้วสีเหลืองก็ชนะจนได้ ตอนนี้บอลเริ่มอยู่ไม่ติดแล้ว กองเชียร์เริ่มแยกย้ายกันเพื่อกลับบ้าน ส่วนไอ้แคนเดินมาหาบอลด้วยสายตาที่มุ่งมั่น บอลตัดสินใจหันหลังจะเดินหนี แต่แล้วความบรรลัยก็เกิดขึ้นจนได้
"บอล...." เสียงตะโกนเรียกชื่อบอลดังสนั่นออกจากปากไอ้แคน จากนั้นก็ตามมาด้วย
"เป็นแฟนกับแคนนะ" ทุกอย่างหยุดนิ่งอย่างกับจับวาง ไม่เว้นแม้แต่กองเชียร์ที่กำลังแยกย้าย ก็หยุดและหันกลับกันมา อย่างพร้อมเพรียง ทุกสายตา ต่างก็จับจ้องมองมาที่บอลกับแคนกันทุกคน ทำเอาบอลก้าวขาแทบไม่ออก ได้แต่ยืนมองไปรอบๆตัวด้วยท่าทางที่ทำอะไรไม่ถูก
"บอลแคนชนะแล้ว เป็นแฟนกับแคนนะ" อีเตี้ยยยย รอบแรกพอทน เจอแคนพูดรอบสองพอเลย บอลมองไปในสนาม ก็พบเข้ากับสายตาครูต้นเข้าอย่างจัง ครูต้นยืนมองบอลตาแทบถลุนออกจากเบ้า ใบหน้าอมยิ้มแบบมีเลสใน บอลมองยังไงก็รู้ตัวเองดีว่าต้องโดนแน่ๆ
"เอาไงดีวะอีบอล เจอดีเข้าแล้วไหมละมึงงง" บอลคิดในใจ กำลังรวบรวมความคิด เพื่อที่จะหาทางออกของเรื่องนี้ และแล้วบอลก็ตัดสินใจพูดออกไปว่า
"แคน.....คือเรามีคนที่ชอบแล้วอะ เราขอโทษนะ" ปึง บอลพูดจบจากนั้นก็รีบวิ่งออกจากตรงนั้นทันที ปล่อยให้แคนมันยืนอยู่คนเดียว ท่ามกลางสายตาของคนรอบข้าง ที่เต็มไปด้วยเสียงพึมพัม
บอลวิ่งไปยังห้องน้ำ จัดการเอาน้ำลูบหน้าลูบตา จากนั้นก็หาที่นั่งคิดทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด ก็ได้พบว่า เรื่องนี้แคนมันไม่ได้ผิดเลยด้วยซ้ำ บอลเองตางหากที่ผิด ที่ไม่ยอมบอกแคนมันไปตรงๆตั้งแต่ตอนแรก แถมยังไปให้ความหวังกับแคนมันอีก เพราะบอลเห็นแกตัวแท้ๆ
แล้วทีนี้บอลจะเอาหน้าที่ไหนไปหาแคนมัน แคนมันคงจะเกลียดบอลแล้วแหละ ฉีกหน้าต่อหน้าทุกคนสะขนาดนั้น ความเป็นเพื่อนก็น่าจะจบลงแล้ววันนี้ บอลก็คงต้องเหลือตัวคนเดียวอีกตามเคย คิดๆแล้วก็เศร้าเสียเพื่อนดีๆจนได้
บอลกำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ จู่ๆเสียงโทศัพท์ก็ดัง บอลเอาออกมาดู สรุปไอ้โดงโทรมา บอลก็เลยกดรับสาย
"บอลอยู่ไหน ช่วยไอ้แคนด้วย" ไอ้โด่งพูดด้วยอาการที่บอลฟังแล้วก็ต้องตกใจ
"แคนทำไม เป็นอะไร" บอลรีบถามกลับ
"ไอ้แคนมันมีเรื่องกับไอ้ก้องม.3. ตอนนี้ครูต้นพามันไปห้องปกครองแล้ว บอลมาช่วยมันหน่อย" ไอ้โด่งเล่าเสียงสั่น
"เชี้ยยย มีเรื่องไรกันวะ"
"บอลมาก่อน เดี๋ยวเราเล่าให้ฟัง" พูดจบบอลก็วางสาย จากนั้นก็รีบวิ่งไปห้องปกครองทันที พอไปถึงก็พบเข้ากับไอ้รันและก็ไอ้โด่ง บอลก็เลยเข้าไปหาพวกมัน จากนั้นก็เค้นถามเรื่องทั้งหมดจากพวกมัน สรุปเรื่องก็มีอยู่ว่า พอบอลวิ่งออกมา พวกไอ้พี่ก้องม.3ก็เดินเข้ามาโห่ใส่แคนมัน และพวกไอ้พี่ก้องก็พูดว่า "น้องบอลเป็นของกู มึงกินแห๋วไปนะไอ้สัสแคน" พอไอ้พี่ก้องพูดจบ แคนมัันก็ซัดหน้าไอ้พี่ก้องไปหนึ่งหมัดแบบเต็มๆ เล่นเอาไอ้พี่ก้องปากแตกเลือดกลบปากกันไปเลย ส่วนแคนก็โดนพวกไอ้พี่ก้องรุม ถึงกับเลือดตกยากออกไปเช่นกัน
บอลได้ฟังเรื่องทั้งหมดก็ถึงกับเข่าอ่อน ได้แต่ถามว่าแคนมันอยู่ไหน จนไอ้โด่งชี้ไปที่ประตูห้องปกครองที่ถูดเปิดอยู่ บอลรีบเดินไปหน้าประตูก็พบกับ แคนที่ยืนก้มหน้าฟังครูต้นพูด แต่ที่ปากแคนเองก็มีเลือดออก บอลละถึงกับยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูกกันเลยทีเดียว
ส่วนไอ้พี่ก้องกับพวกอีกสองคนก็ไม่ต่างจากแคนมันเช่นกัน แต่ละคนเลือดกลบปากกันทั้งนั้น บอลยืนมองอย่างใจจดใจจ่อ อยากจะเข้าไปแต่ก็ไม่กล้า เพราะดูสีหน้าครูต้นแล้วถ้าเข้าไปมีหวังได้โดนไล่ออกมาแน่นอน บอลก็เลยเลือกที่จะยืนดูอยู่ไกล้ๆอย่างห่วงๆ
ภายในห้องดูเคร่งเครียด และแล้วทุกคนก็ออกกันมาจากห้อง แคนเดินผ่านบอลโดยไม่แม้แต่จะมอง จากนั้นทุกคนก็แยกย้าย ครูต้นเดินออกมาจากห้อง แล้วแกก็พูดกับบอลว่า "เสน่แรงจริงๆนะเราอะ กลับบ้านเตรียมตัวรับโทษด้วยนะ" ครูต้นพูดไปยิ้มไป แล้วแกก็เดินออกไป บอลเห็นก็รู้สึกแปลกใจไม่น้อย ก็บอลคิดว่าครูต้นน่าจะโกรธมากกว่านี้ แต่นี่อะไรครูต้นกลับยังยิ้มได้ แถมยังทำหน้าตาเจ้าเล่ใส่บอลอีกด้วย
บอลมองตามหลังแคน จากนั้นก็ตัดสินใจเดินตามมันไป แต่บอลได้แวะห้องพยาบาลเพื่อขอยาล้างแผลกับสำลี จากนั้นก็ตามแคนมันไป บอลรีบเดินไปดักหน้าแคน จากนั้นก็มองหน้ากัน แล้วเราสองคนก็พูดออกมาพร้อมกันว่า
"แคนขอโทษนะ"
"บอลขอโทษนะ เมื่อกี้ที่สนามบอลขอโทษนะ เหมือนบอลฉีกหน้าแคนต่อหน้าทุกคนเลยอะ" บอลพูดขอโทษแคนออกมาจากใจ
"อืม....แคนไม่ได้โกรธบอลเลยนะ แคนเองต่างหากที่ไม่น่าทำแบบนั้นเลยอะ"
"ไม่เป็นไรเลย" บอลพูด
"แต่ถ้าย้อนเวลากลับไป แคนก็ยังชอบบอลเหมือนเดิมนะ" แคนพูดออกมาด้วยใบหน้าที่ยิ้ม
"ถ้าแคนได้เห็นมุมห่วยๆของบอล แคนก็อาจจะไม่ชอบบอลก็ได้นะ" บอลพูดไปพร้อมกับส่งยิ้มกลับให้แคน
"ไม่นะแคนไม่ได้ชอบบอลเพราะบอลโดดเด่น หรือเพอร์เฟกอะไรแบบนั้นเลย แต่แคนชอบบอลเพราะว่า....บอลอะทำให้แคนรู้ว่าตัวเองมีค่าเหมือนคนอื่น บอลยังจำคำพูดวันนั้นของบอลได้ไหม" บอลทำหน้างง ๆนึกไม่ออกว่าเคยพูดอะไรไว้
"จริงๆแคนก็เก่งนะ แต่แคนอาจจะไม่เห็นว่าตัวเองเก่ง แต่บอลเห็นนะ แคนจำคำพูดนี้ของบอลได้ขึ้นใจเลยนะ และคำพูดของบอลนี่แหละที่ทำให้แคนลุกขึ้นมาเปลี่ยนตัวเอง" บอลไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าคำพูดของบอลแค่ประโยคเดียวแคนมันจะจำจนถึงทุกวันนี้ บอลพูดตังแต่ตอนป.6 ก่อนสอบตอนที่ติวคณิตให้เลยนะ แต่แคนมันยังจำได้หมดทุกคำ
"อืมมม....บอลไม่เห็นรู้เลย" อีบอลเขินอีกละ ผู้ชายจำคำพูดได้5555
"ถึงแคนจะเลิกชอบบอลไม่ได้ แต่อย่างน้อยแคนก็ดีใจนะ ที่ได้บอก ความรู้สึกกับบอลตรงๆอะ"
"อืมม....ขอบคุณนะแคน เป็นเพื่อนกันนี่แหละดีแล้วเน๊อะ" บอลยิ้มแคนก็ยิ้มตอบ เป็นอันว่าเราสี่คนก็จะเป็นเพื่อนกันตลอดไป
"แต่ถ้าวันไหน บอลเลิกชอบไอ้หมอนั่น แคนขอเสียบนะโอเคไหม" ยังไม่ทันไร ไอ้เชี่ยแคนก็ปากหมาอีกแล้วจนได้ บอลละหมั่นใส่มันจริงๆทำหน้าอย่างกับคนมีหวัง บอลอยากรู้จริ๊งๆว่าถ้าไอ้แคนมันรู้ว่า ไอ้หมอนั่นที่มันหมายถึงคือครูต้น ไอ้แคนมันจะทำหน้ายังไงกันนะ แค่ตอนนี้มันก็กลัวครูต้นจนหัวหด ถ้ามันรู้ขึ้นมาไม่วิ่งหนีหัวซุกหัวซุนกันเชียวรึ555
สรุปเราก็ปรับความเข้าใจกัน กลับมาเป็นแค่เพื่อนกันเหมือนเดิม บอลก็เลยทำแผลใส่ยาให้แคนมันจนเสร็จ ส่วนเรื่องในห้องปกครอง สรุปครูต้นลงทัณบน พร้อมกับให้ทำคุณประโยชน์ เพื่อแลกกับการถูกเชิญผู้ปกครอง จะว่าไปครูต้นแกก็ใจดีเหมือนกันนะเนี่ยยย เหลือก็แค่บอลนี้แหละ จะหาทางรอดจากน้ำมือครูต้นได้ไหมนะ แถมวันนี้พ่อกับแม่ก็ไม่อยู่ด้วยสิ ไม่น่าเลยโดนทำโทษจนน่วมแน่ๆอีบอลเอ้ยยย
ทำแผลให้แคนเสร็จจากนั้นก็แยกย้ายกันกลับบ้าน บอลเดินไปยังห้องพักครูต้น ในหัวก็คิดหาวิธีเพื่อจะได้ลดโทษหนักให้เบาลง แต่แล้วก็จนปัญญา จนในที่สุดบอลก็มาถึงประตูหน้าห้องครูต้นจนได้ บอลยืนทำใจอยู่แป๊บนึง ก่อนที่จะแย้มประตูออกเบาๆ ประตูค่อยๆเปิดออกทีละนิด และแล้วบอลก็ได้พบกับ
"เชี่ยยย อีครูแจน" บอลคิดในใจ ใช่ครับอีครูแจนอยู่ในห้องครูต้น โดยหันหน้ามาทางบอล สายตาอีครูแจนมองมาที่บอล จากนั้นอีครูแจนมันก็กอดครูต้นทันที แถมยังทำหน้าทำตาเยอะเย้ยใส่บอลอีกด้วย พออีครูแจนกอด ครูต้นก็ดันอีครูแจนออกทันที แต่อีครูแจนก็ยิ่งกอดแน่นกว่าเดิม ทำตัวอย่างกับปริง
ตอนแรกบอลกะจะปิดประตูแล้วเดินไปรอครูต้นที่รถ แต่บอลเห็นหน้าตาเยอะเย้ยของอีครูแจน บอกเลยน่าหมั่นไส้สุดๆ แบะปากมองบนอย่างกับผู้ชนะ แต่ไม่ทันไรครูต้นก็ดันอีครูแจนออกจนได้ บอลก็เลยเลือกที่จะเดินเข้าไป พร้อมกับพูดว่า
"ครูครับบอลอยากกลับบ้านแล้ว" ครูต้นหันมาหาบอล ด้วยท่าทางดูตกใจเล็กน้อย
"มาแล้วเหรอ งั้นไปกลับบ้านกัน" ครูต้นดูเลิ่กลั่ก แต่บอลนิ่งสุดๆ บอลก็เลยพูดออกไปอีกว่า
"อ้าวครูแจน อยู่นี่ด้วยเหรอไม่ยักจะเห็น งั้นบอลขอตัวครูต้นกลับบ้านก่อนนะ" พูดจบบอลก็เดินไปจับมือครูต้นจูงออกจากห้อง ก่อนออกบอลได้หันไปแบะปากมองบนใส่อีครูแจนไปหนึ่งที จากนั้นก็เดินไปที่รถกับครูต้น ปล่อยให้อีครูแจนยืนงงเป็นไก่ตาแตกอยู่คนเดียว
จากนั้นบอลกับครูต้นก็ขึ้นรถขับออกไป บอลนั่งยิ้ม 555ในที่สุดบอลก็มีข้อโต้แย้งกับครูต้นแล้ว ถ้าแกจะบ่นเรื่องไอ้แคนขอเป็นแฟนวันนี้ บอลก็จะเอาเรื่องที่แกยืนให้ครูแจนกอดออกมาพูดด้วย 555 เอาซี่ใครงอนก่อนได้เปรียบอิอิ
บอลนั่งเงียบไม่พูด ส่วนครูต้นก็แอบมองด้วยท่าทางเลิ่กลั่กไม่ไหว แต่แกก็ไม่ยอมพูดอะไรเลยเหมือนกัน จนในที่สุดก็มาถึงบ้าน รถครูต้นเข้าจอดในโรงรถ จากนั้นบอกก็ลงจากรถแล้วรีบเดินเข้าบ้านครูต้นทันที ส่วนครูต้นก็เดินตามมาติดๆ บอลเดินเข้าห้องครูต้นก็ตามมา และแล้วครูต้นก็ทนกับความเงียบของบอลไม่ไหว แกก็พูดออกมาว่า
"ไม่ต้องมางอนครูเลย ครูไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย อยู่ๆครูแจนก็เข้ามากอดเอง" 555ครูต้นร้อนตัวชะมัด บอลไม่ทันได้พูดอะไรเลย แล้วยังไม่ได้บอกเลยนะว่าบอลเห็นครูแจนกอดแก โคตรร้อนตัว
"บอกบอลทำไม ไม่เห็นเกี่ยวกับบอลเลย ครูจะกอดกับใครก็เป็นเรื่องของครูบอลไม่เกี่ยว"
"ไม่เกี่ยวนั้นเหรอ แล้วทีตัวเองละไอ้แคนขอเป็นแฟนกลางสนามขนาดนั้น แถมยังต่อยแย่งกัน แบบนี้เรียกว่าไม่เกี่ยวด้วยไหมละหะ" เป็นไปตามแผ่น ยั่วให้ครูต้นโกรธจากนั้นก็เอาเรื่องทั้งหมดมาหักล้างกัน
"บอลไม่ผิด เขาต่อยกันเอง ส่วนครูอะผิดเต็มๆที่ยืนให้ครูแจนกอด"
"ใครบอกยืนให้กอด เขากอดเองครูก็ดันออกแล้วไหม" 555เถียงกันไปเถียงกันมา
"ไม่รู้แหละ งั้นเจ๋ากัน ครูก็ผิดที่ยืนให้ครูแจนกอด ส่วนบอลก็ผิดที่น่ารักจนพวกเขาต้องต่อยเพื่อแย่งกัน สรุปเจ๋ากันโอเคนะ" ในที่สุดบอลก็เอามาหักล้างกัน ส่วนครูต้นยืนยิ้มพร้อมกับหัวเราะ กับคำพูดของบอล
"จร้าพ่อคนน่ารัก ถึงขนาดผู้ชายต่อยแย่งกัน งั้นคืนนี้คนน่ารักคนนี้เป็นของครูคนเดียวนะ ครูไม่ขอแบ่งใคร" ครูต้นพูดไปยิ้มไป แววตาเจ้าเล่สุดๆ เหมือนแกมีแผนสำรองอะไรบางอย่างอยู่ในใจ
"เสียใจ ครูไม่มีสิทธ์ทำโทษบอลแล้ว" พูดจบบอลก็ยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป เปิดฝักบัวอาบน้ำร้องเพลงอย่างสบายใจ
แต่....ก่อนบอลจะเดินเข้าห้องน้ำบอลเห็นครูต้นยิ้มแปลกๆ แถมแกไม่ร้องขอเลยแม้แต่น้อย มันช่างต่างจากครั้งก่อนๆอย่างสิ้นเชิง ถ้าเป็นทุกครั้งครูต้นโวยวายลั่นห้องไปแล้ว แต่วันนี้ครูต้นมาแปลกแฮ่ะ
บอลอาบน้ำประมาน20นาที เสร็จแล้วก็นุ่งผ้าเช็ดตัวออกจากห้องน้ำ พอเปิดประตูออกมาปั๊บ กลิ่นหอมแปลกๆลอยมาเตะจมูก บอลหันไปมองครูต้นที่ตอนนี้อยู่ในชุดกางเกงในสีขาวตัวเดียว นั่งอยู่ปลายเตียง พร้อมกับส่งยิ้มหวาน จนบอลชักจะเริ่มกลัวๆ
บนเตียงถูกเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่จนดูสะอาดตา หัวเตียงประดับไปด้วยโคมไฟเล็กๆระยิบระยับ บนโต๊ะมีเจกันดอกไม้ว่างไว้เป็นอย่างดี บอลหยุดมองสำรวจสายตารอบห้อง บรรยาการในห้องมันเปลี่ยนไป กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆมันกระตุ้นอารมณ์ได้ดียิ่งนัก แค่สูดเข้าไปก็เริ่มเคริ้มจนลืมตัวแล้ว
"เชี่ยยยน้ำหอมอะไรวะ กลิ่นอย่างกับคนจะเสียตัวชัดๆ" บอลครุ่นคิดในหัว
"มานี่มา เจ้ากระต่ายน้องของครู" เชี่ยย ครูต้นทำเสียงหี่นๆจนน่ากลัว ใบหน้าสายตาบ่งบอกว่าพร้อมตะคุบเหยื่อ
บอลไม่รอช้าหันหลังจะวิ่งเข้าห้องน้ำอีกรอบ แต่แล้วก็ไม่ทันเงื้อมมือครูต้นจนได้ "เอ้ยยครูอย่านะบอลไม่ยอม..." ครูต้นรวบเอวบอลเข้าหาลำตัวแก เอวบางร่างเล็กถูกโอบกอดไว้จนแน่น ใบหน้าบอลแทบชนเข้ากับแผงอกของครูต้น กลิ่นสาบเหงื่อครูต้นลอยเข้าจมูกเต็มๆ
"ครูจะทำอะไร" บอลแกล้งถาม
"ลงโทษ เด็กดื้อ"
"ได้ไงอะ ก็เจ๋ากันแล้วนิ ครูอย่าขี้โกงนะไม่นั้นบอลไม่ยอม ปล่อยเลย ถ้าบอลไม่เต็มใจครูห้ามแตะต้องตัวบอล บอลไม่ใช่ของเล่นครูนะที่นึกอยากจะเล่นตอนไหนก็ได้ อีกอย่างบอลก็ไม่ได้ทำอะไรผิดสะหน่อย ส่วนเรื่องวันนี้ก็เจ๋ากันไปแล้วนิ เพราะฉะนันครูไม่มีสิทธ์ลงโทษบอลแล้ว ปล่อยเลยนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้เลย" เอาซี่บอลสวดครูต้นสะยาวแบบนี้ ดูสิแกยังจะหาข้ออ้างอะไรมาได้อีก
"จะให้บอกไหมว่าทำผิดเรื่องอะไรไว้อีก" อีเตี้ยย อยู่ๆครูต้นก็พูดออกมาเหมือนแกไปรู้อะไรบางอย่างมา
"ไม่ต้องมาขู่เลยบอลไม่กลัวเช๊อะ" บอลแกล้งพูดไปนั้นแหละ แต่ความจริงกลัวมาก
"ข่าวลือ ตั้งแต่เมื่อไหร" "ปึง" ในที่สุดครูต้นก็พูดออกมา ส่วนบอลหน้าเหวอไปแล้วตอนนี้
"ครูรู้...."
"อื้มมม.....รู้หมดแล้ว สรุปทำโทษได้ยังละ" หมดกัน ครูต้นนะครูต้น ว่าแล้วเชียวแกต้องมีแผนสำรอง บอลคิดไว้ไม่ผิดจริงๆๆๆ
"แฮ่....เรื่องนี้บอลอะธิบายได้ครับ ปล่อยบอลก่อนนะคร้าบบครู" ไหนๆความก็แตกแล้ว ถ้างั้นเอาลูกอ้อนเข้าช่วยดีกว่า
"งั้นก็ยอมรับโทษสะโดยดีนะเจ้ากระต่ายน้อย" พูดจบครูต้นก็จับบอลเหวี่ยงลงไปบนเตียงดังปัง บอลถึงกับเด้งไปกับที่นอน แต่ที่บอลตกใจยิ่งกว่าก็คือ บนเตียงมีเข็มขัด จากนั้นครูต้นไม่รอช้า จับมือบอลมัดด้วยเข็มขัดของแก พอมัดเสร็จแกก็เอามือบอลขึ้นไปไว้บนหัว โดยที่มือข้างนึงของแกกดเอาไว้
"ครูบอลไม่เล่นแบบนี้นะ ไม่เอาาาาาา...." บอลตะโกนสุดเสียงแต่ก็ไม่ได้ทำให้ครูต้นลดความหื่นน้อยลงได้เลย
"ร้องดังๆเลยนะ เดี๋ยวครูจะจัดให้จนร้องไม่ออกเลย" อีเตี้ยยย ครูต้นไปหื่นมาจากไหนอีกเนี่ยยย ท่าทางแบบนี้บอลไม่ยักจะเคยเห็น
"ครูครับใจเย็นๆก่อน คุยกันก่อนได้นะยังไงบอลก็ยอมครูอยู่แล้ว" บอลพยายามอ้อนแต่ก็ไม่มีประโยชน์
ครูต้นไมตอบ แกขึ้นคร่อมบนตัวบอล จะบอกว่าตอนนี้บอลอยู่ในสะภาพที่ไม่มีทางขัดขืนได้เลยแม้แต่น้อง สองมือโดนมัดด้วยเข็มขัด แถมยังถูกดึงขึ้นไปจนเหนือหัว นอนแผ่อ้าซ่าต่อหน้าต่อตาครูต้นแบบเต็มๆ
ครูต้นไม่รอช้า ก้มลงดูดปากบอลทันที ลิ้นหน้าร้อนค่อยๆดันเข้ามา ในที่สุดก็สัมผัสกับลิ้นบอลจนได้ ครูต้นเม้นดูดกัดจนหนำใจ บอลที่โดนเข้าไปถึงกับอ่อนไปทั้งตัว จากนั้นแกก็ไล่ลิ้นดูดเลียลงมาตามซอกคอ แกทั้งกัดทั้งดูดจนแสบคอไปหมด ครูต้นในวันนี้ช่างแตกต่างจากทุกครั้ง ความปราณีหาไม่ได้เลยจากครั้งนี้
"อ๊าาาาาาา อุ้ยยยยย ครูแกะมัดบอลก่อนบอลยอมแล้ววว อ่าาาาา"
บอลเสียวแทบขาดใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะมือโดนมัดไว้ ทำได้แค่นอนบิดตัวไปมาเมื่อโดนครูต้นทั้งกัดทั้งเลีย
"นี่คือบทลงโทษ คนทำผิดก็ต้องทรมารเป็นธรรมดา" สายตาครูต้นหื่นจนน่ากลัว บวกกับท่าทางที่ดูเปลี่ยนไป
ครูต้นเลียจักแร้บอลจนแชะไปหมด หัวนมก็ถูดแกกัดเล่นจนบอลร้องจนเสียงหลง ครูต้นดูดเลียจนบอลบิดเกร็งไปทั้งตัว มันทั้งเสียวแล้วก็เจ็บแสบไปในเวลาเดียวกัน
สะภาพบอลในตอนนี้ไม่มีอะไรปกปิดสักชิ้นแล้ว ผ้าขนหนูผืนสุดท้ายก็ได้ถูกครูต้นโยนทิ้งไปเป็นที่เรียบร้อย และแล้วครูต้นก็เดินไปเอาอะไรสักอย่างมาจากบนโต๊ะทำงานแก และสิ่งนั้นก็คือน้ำแข็งที่แกแวะซื้อเมื่อตอนกลับบ้าน
ครูต้นเอาน้ำแข็งมาแค่ก่อนเดียว ก่อนเดียวจริงๆบอลไม่โกหก แกบอกซื้อมาเพื่องานนี้โดนเฉพาะ เพราะอยากจะทรมารบอล "อีเตี้ยซื้อมา10บาทแต่เอามาใช้แค่ก้อนเดียว หัวจะปวด
"อ๊าาาาา เชี่ยยครูมันเย็นนะ โอ้ยยยย" เมื่อก้อนน้ำแข็งในมือครูต้นโดนผิวหนัง บอลก็ถึงกับร้องออกมา ความเย็นมันวิ่งแทรกผ่านทุกอนูของผิวหนัง ต่อมรับรู้ความรูสึกมันเริ่มต่อต้าน จนทำเอาบอลถึงกับสั่นไปทั้งตัว
"โอ้ยยยย อ๊าาาาา ซื๊ดดดดดด" ครูต้นค่อยๆเอาก้อนน้ำแข็งลูบไล้ไปบนผิวหนังของบอล จากปาก ใบหน้าและลงมาต้นคอ จากนั้นแกก็ค่อยๆเลื่อนลงมาตรงแผงอกอันขาวนวล แล้วแกก็เอาก้อนน้ำแข็งวนรอบๆหัวนมที่แข็งชูชัน
"เป็นไงเจ้ากระต่ายน้อย ทรมารไหมครับ" บอลละหมั่นไส้ครูต้นแกจริงๆ ทรมารเชี่ยอะไร โคตรเย็นฉิบหาย ฝากไว้ก่อนเถอะ ได้ทีละเอาใหญ่เลยนะ อย่าให้ถึงทีบอลบ้างก็แล้วกัน จะเอาคืนเป็นสิบเท่าเลยคอยดู
และแล้วการทรมารด้วยก้อนน้ำแข็งของครูต้นก็จบลง น้ำแข็งสิบบาทก็ไร้ค่าลงทันที เวรกำอุส่าซื้อมาตั้ง10บาท สรุปเอามาใช้แค่ก้อนเดียว 5555 คนบ้าที่ไหนเขาทำกัน จะมีก็แต่ครูต้นนี่แหละมั้ง
และแล้วครูต้นก็จับบอลพลิกคว้ำทั้งที่มือถูกมัดอยู่ บอลอยู่ในท่าคุกเข่ายกก้นสูง จากนั้นแกก็จับขาบอลฉีกออกจากกัน ครูต้นไม่รอช้าจับแก้มก้มบอลแบะออก เสร็จแล้วแกก็ก้มลงใช้ลิ้นเลี้ยลงไปที่ปากรู ครูต้นรัวลิ้นอย่างชำนาญ ตวัดเลียจนพอใจ จากนั้นแกก็ถอดกางแกงในแกออก ควย8นิ้วดีดตัวออกมาทันที
ครูต้นยอตัวลง พร้อมกับจับดุ้นควย8นิ้วของแกจ่อไปที่รูเขี่ยไปมา เสร็จแล้วก็ถึงเวลา ครูต้นกดควยของแกเข้ามาอย่างช้าๆ หัวควยบานใหญ่ค่อยๆมุดเข้ามาอย่างช้าๆ ทีละนิดละนิด จนบอลรับรู้ได้ถึงความเจ็บเล็กๆที่วิ่งผ่านเข้ามา
"อ๊าาาาาาา ซื๊ดดดดดดดด โอ้ยยยแน่นมาก อ่าาาา" เมื่อสวนหัวบานมุดเข้ามาได้แค่ครึ่ง ครูต้นก็เริ่มร้องครางออกมา ส่วนบอลตอนนี้กำผ้าปูที่นอนแน่นทั้งที่ถูกมันอยู่
และแล้วในที่สุดควย8นิ้วของครูต้นก็เข้ามาเกือบหมด ครูต้นไม่พูดพร่ำทำเพลง แกกดเข้ามาทีเดียวจนมิดลำ จากนั้นแกก็โยกเอวสายไปมา บอลกัดปากแทบขาดใจ ความอัดแน่นมันตึงไปหมด ถึงขนาดที่ว่าต้องกลั้นหายใจกันเงยทีเดียว
"ซื๊ดดดดดด อ๊าาาาาาาา อู้ยยยยยย ครูครับปราณีบอลหน่อยครับ" บอลร้องครางออกมาอย่างไม่อาย ก็มันทั้งแน่นทั้งจุกจนต้องร้องขอชีวิตกันเลยทีเดียว
แต่แล้วก็ไม่เป็นผล ครูต้นหามีความปราณีไม่ แกจับเอวบอลแน่นจากนั้นก็กระแทกอักส่งลำควยเข้ารูแบบจุกๆ ทำเอาบอลสั่นโยกไปทั้งตัว ครูต้นใส่ไม่ยั้ง กระแทกอย่างเอาเป็นเอาตาย เหมือนกับโกรธใครมา เย็ดเบ้ามาแต่ละที่จนเกือบถึงลำไส้ใหญ่กันเงยทีเดียว
บอลก็ยังไม่เคยเจอครูต้นเวอร์ชั่นนี้มาก่อน ดุดันร้อนแรงจนแทบเอาชีวิตไม่รอด แต่ละดอกที่ครูต้นเย็ดอัดเข้ามา บอลจุกจนต้องกลั้นหายใจ มันมวลท้องมวลไส้ไปหมด ทำเอาบอลสั่นไปทั้งตัว
"อ๊าาาาาาา อ๊าาาาาาาา ซื๊ดดดดดดดด โคตรเสียววว" ครูต้นกระแทกเย็ดไปร้องครางไปด้วยความพอใจ แท่งควย8นิ้วมุดเข้ามุดออกแบบรัวๆ และรุ่นแรงด้วยแรงกระแทกที่อัดส่งเข้ามา
"ตับบบบบ ตับบบบบ ตับบบบบ ตับบบบบ" เสียงเย็ดจนน้ำแฉะดังสนั่นไปทั้งห้อง ควยครูต้นทลวงจนรูแทบฉีก ส่วนบอลจากเจ็บก็กลายเป็นเสียว หัวควยบานใหญ่ชนเข้ากับจุดเสียวจนแทบขาดใจ
และแล้วครูต้นก็จับบอลพลิกนอนหงาย โดยที่ควยยังคงเสียบอยู่ในรู ครูต้นจับขาบอลพาดบ่า จากนั้นแกก็กระแทกควยเข้ามาทันที เอวครูต้นซอยถี่แบบรัวๆ หนักบ้างเบาบ้างสลับกันไป
"พับบบบบ พับบบบ พับบบบบ" ครูต้นเย็ดรัวถึงอกถึงใจที่สุด บอลรอวันนี้มานานแล้ว ครูต้นไม่กลับบอลเจ็บ เย็ดเข้ามาแต่ละทีบอกได้คำเดียวเลยว่า "โคตรเสียววววว".
"ซื๊ดดดดดดด อ๊าาาาาาา อ่าาาาาาาา" ครูต้นร้องครางไม่ขาดปาก ส่วเอวก็เย็ดไม่ยั้ง กระแทกลำควยส่งผ่านเข้ามาอย่างชำนาญ ทุกการกระแทกเต็มไปด้วยความหนักแน่น จนคนโดยเย็ดนอนเกร็งไปทั้งตัว ใบหน้าอันน่ารับ บิดเบี้ยวไม่เป็นท่า ครูต้นเย็ดแต่ละทีเสียวลึกไปถึงท้องน้อย หัวควยบานใหญ่ เสียดสีกับผนักรูอย่างลงตัว ความเสียวก็เลยบังเกิดทดแทนความเจ็บปวด
"อ๊าาาาาาา. คู....ครูคับ บอลไม่ไหวแล้วววว". ในที่สุดบอลก็กระฉูดน้ำรักออกมาจนเลอะท้องไปหมดโดยไม่รู้ตัว เป็นครั้งแรกที่ครูต้นเย็ดจนบอลน้ำแตกกระจายเต็มตัวแบบนี้ บอลกระตุกเกร็งจนแทบขาดใจ มันเสียวจนขนลุกข้นตังไปหมดทั้งตัว ส่วนรูก็โดนครูต้นเย็ดไม่ยั้ง ทุกการกระแทกเย็ดของครูต้น บอลรับรู้ได้ถึงลำควยที่อัดแน่นภายข้างในรูได้อย่างดี มันแน่นรูไปหมด มุดเข้ามุดออกเสียดสีไปมา
"อ๊าาาาาาา ซื๊ดดดดดดดดด อู้ยยยยยยยย ไม่ไหวแล้วโว้ยยยย" ครูต้นร้องครางเสียงดังออกมา ใบหน้าบิดเบี้ยว ลำตัวเกร็งจนเห็นกล้ามเนื้อขึ้นชัดเจน และแล้วในที่สุดครูต้นก็กระฉูดน้ำกามเข้ารูอย่างเนืองนอง บอลเองก็เกร็งตัวขมิบรูรัดควยครูต้นจนแน่น ครูต้นหายใจหอบเหนื่อยอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นน้ำทุกหยดก็เข้าไปในรูจนหมดสิ้น
ครูต้นล้มตัวนอนลง ควยหลุดออกจากรูดัง "บั๊วว" เสียงหัวใจครูต้นเต้นแรงจนน่ากลัว ส่วนบอลเอกก็ถูกมัดจนเสร็จกาม ครูต้นดึงบอลเข้าไปกอด พร้อมกับกดจูบไปที่หน้าผากอย่างแผ่วเบา
สรุปคืนนี้บอลโดนทำโทษไปสองรอบ พอครูต้นแกะมัดมือบอลออก จากนั้นแกก็ไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดน้ำกามที่ตัวบอลจนเกลี้ยง เสร็จแล้วครูต้นก็ไปอาบน้ำ ออกมาอีกทีแกเห็นบอลนอนเปลือยไปทั้งตัว แกก็เลยเกิดอารมณ์ขึ้นอีกครั้ง
และก็เป็นไปตามคาด เพราบอลตั้งใจยั่วแกเอง ก็บอลยังไม่อิ่มนิครับ รอบเดียวสำหรับบอลมันไม่พอบอกเลยอิอิ ครูต้นไม่รอช้า โดนบอลยั่วจนตะบะแตกจนได้ แกจับบอลเย็ดสดอีกครั้ง บอกเลยว่ารอบนี้เด็ดไม่แพ้รอบแรก ครูต้นเย็ดคนเดียวไม่พอ บอลจัดการขึ้นขย่มเองจนครูต้นแตกคารูอีกจนได้ 55555 กว่าจะเย็ดกันเสร็จรอบสอง เล่นเอาครูต้นแทบคลานสี่ขากันเลยทีเดียวอิอิ
ตื่นเช้ามา สรุปบอลลุกไม่ไหว เจ็บไปทั้งตัวแถมยังมีไข้อ่อนๆ ครูต้นก็เลยหาข้าวหายาให้กิน และแล้วบอลก็ไปโรงเรียนไม่รอด นอนซมอยู่บนเตียงทั้งวัน ส่วนเรื่องลาเรียน ครูต้นจัดการให้เรียบร้อย เที่ยงครูต้นก็กลับบ้านซื้อข้าวซื้อยามาให้ เสร็จแกก็กลับโรงเรียน ส่วนบอลก็นอนเป็นผักอยู่บนที่นอน เซ็กครั้งนี้ทำเอาบอลไข้ขึ้นกันเลยทีเดียว แต่ครูต้นก็ดูแลเป็นอย่างดี ก็แน่ละสิ แกนั้นแหละตัวดีกระแทกไม่ยั้ง เป็นไงละบอลไข้ขึ้นจนได้
แค่นี้ก่อนนะครับ เอาไว้มาต่อให้ครับ อย่าลืมคอมเม้นกันนะครับ คนละหนึ่งข้อความก็ได้ครับอิอิ
สนุกดีครับ สมการรอคอยสุดๆไปเลย น้องบอลดื้อมากกกกก ตอนแคนบอกรักบอลนี่มีแต่งเสริมสักนัดมั้ สนุกมากครับ อ่านเพลินมาก ครบทุกรสทุกอารมณ์ อ่านแล้วอินตามหลงรักแคนด้วยเลย คนเขียนโคตรเก่ง เหมือนเอาชีวิตจริงมาเล่นเลยอะ นับถือ ขอบคุณครับ.{:5_146:} ขอบคุณครับ สนุกมาก ขอบคุณมากครับ ขอบคุณนะ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ สนุกมาก สนุกมากๆครับรอตอนต่อไปนะครับ ชอบๆๆๆๆ ขอบคุณมากค่ะ เบญจมาศ ตอบกลับเมื่อ 2025-7-23 21:46
ตอนแคนบอกรักบอลนี่มีแต่งเสริมสักนัดมั้
งงคำคำถามนิดนึงครับ แต่งเสริมคือ จะให้เิ่มตอนของแคน หรืออะไรครับ อ่านกี่รอบก็สนุกทุกรอบ ขอบคุณครับ