บอกเล่า ค(ร)าว เสียว 27
บอกเล่า ค(ร)าว ที่ 27เคยแต่อ่านเจอในพวกนิยายหรือเห็นซีรี่ย์วายเวลาที่รับโดนกระทำ แล้วหลังจากนั้นก็มักจะป่วยกัน แต่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่ามันจะมาเกิดขึ้นกับเราแบบนี้ ไม่คิดเลยว่า การถูกเย็ดครั้งแรก จะทำให้เราต้องมานอนป่วยอยู่ในห้องตัวเองแบบนี้
ไม่ได้ลุกออกไปไหน ทั้งๆที่วันนี้มันเป็นวันอาทิตย์ วันหยุดของเด็กวัยเรียนที่จะได้ออกไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ หรือได้นอนกลิ้งอยู่บนเตียงพิมพ์แชทคุยกับคนอื่นๆ แต่เรากลับต้องมานอนซมอยู่บนเตียงไม่ได้ลุกออกไปไหน ไม่มีแรงแม้แต่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นด้วยซ้ำ
แต่จะให้โทษใครที่ไหนก็คงไม่ได้ เพราะสาเหตมันก็เกิดมาจากความร่านของเราเองนี่แหละ คันอยากจะโดนควยใหญ่ๆเข้ามาในรูเหมือนกับคนอื่นเขา แต่ไม่ยอมเจียมสังขารตัวเอง สภาพเลยออกมาอย่างที่เห็น
นอนซมห่มผ้าหนา 10 ชั้นเหมือนกับอยู่เมืองหนาวทั้งๆที่อากาศประเทศไทยในตอนนี้จะทะลุ 40 องศาอยู่แล้ว แต่เพราะฤทธิ์ไข้เลยทำให้เรากลับหนาวสั่นตรงข้ามกับสภาพอากาศ มีแผ่นลดไข้ถูกแปะไว้ตรงหน้าผากช่วยบรรเทาให้อาการดีขึ้น
นอกเหนือจากฤทธิ์ไข้ที่ทำให้เราต้องนอนซมอยู่อย่างนี้แล้ว ก็มีอาการเจ็บแปลบที่ช่องทางด้านหลังนี่แหละที่ทำให้เรารู้สึกทรมานสุดๆ ทรมานจนรู้สึกเข็ดไปเลย
เมื่อวานตอนที่เราไปล้างตัวหลังจากที่เสร็จกิจอันเร้าร้อนกับพี่ชายตัวเองมา เรารู้สึกแสบที่ช่องทางด้านหลังของตัวเองมากๆ เอานิ้วแหย่ๆเข้าไปหวังจะทำความสะอาดรู้สึกเจ็บไปหมด และที่สำคัญเรารู้สึกโหวงๆที่ช่องทางด้านหลังแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มันโหวงแบบเหมือนมีลมพัดเข้าไป รู้สึกเหมือนรูตัวเองจะบานยังไงก็ไม่รู้ แต่จะไม่ให้บานก็คงแปลกแล้วละ โดนควยใหญ่เหมือนของนิโกรไปขนาดนั้น
ถ้าให้สรุปโดยรวมกับการถูกเปิดซิงครั้งแรกแล้ว ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่น่าพอใจ แม้ช่วงแรกจะเจ็บเจียนแตกไปบ้าง แต่หลังจากนั้นถือว่าฟินเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ ยิ่งคนที่ทำด้วยกันเป็นพี่ใหญ่ยิ่งถือว่าคุ้มสุดๆ หนุ่มหล่อที่มาพร้อมกับแท่งควยอลังการจนทำให้เราเสียวซ่านถึงกับแตกเองไปเลย แต่เอาจริงๆ ในใจลึกๆก็มีแอบรู้สึกผิดบ้างเหมือนกันที่เรามีอะไรกับพี่ชายตัวเองแบบนี้ เพราะอย่างที่ทุกคนรู้กันว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยสักนิด
พูดถึงเรื่องความผิดถูกแล้ว ตอนทุกอย่างมันจบลงตอนนั้นเรากลัวพี่ใหญ่จะโกรธมากๆ พี่ใหญ่เอาผ้าห่มมาห่อตัวเราก่อนที่จะอุ้มเราลงมาที่ห้องน้ำ ปล่อยให้เราล้างทำความสะอาดตัวเองเพียงลำพัง เพราะพี่ใหญ่ก็รีบกลับขึ้นมาจัดการความเรียบร้อยในห้องที่เกิดเหต รีบจัดแจงทุกอย่างทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนที่พี่ใหญ่จะกลับมาอุ้มเรามาส่งที่ห้อง
หลังจากนั้นไม่มีบทสนาอะไรเกิดขึ้น เหมือนพี่ใหญ่ไม่กล้าสู้หน้าเรายังไงก็ไม่รู้ แถมปกติพี่ใหญ่ก็เป็นคนพูดน้อยอยู่แล้วด้วย ตอนนั้นเราเองก็เริ่มโดนฤทธิ์ไข้เล่นงานรู้สึกปวดหัวตุบๆจนไม่มีแรงที่จะอ้าปากพูดอะไรออกไป สุดท้ายเลยได้แต่ปล่อยให้ความเงียบกลืนกินพร้อมกับเปลือกตาหนักอึ้งที่ค่อยๆปิดลงอย่างช้าๆ
ตื่นมาอีกทีก็อย่างที่เราบอกทุกคนแหละ ไข้กิน ตัวร้อน เจ็บก้นมากๆ แม่วิ่งวุ่นทำกับข้าวสลับกับเข้ามาดูแลเราไม่ห่าง ได้ยินน้ำเสียงตกใจปนเป็นห่วง แม้ปกติเราจะดื้อมากแค่ไหนแต่ก็ไม่ค่อยป่วยเท่าไหร่ นานๆทีจะป่วยด้วยซ้ำ แถมรอบนี้ดูเป็นหนักกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาเลยทำให้ทุกคนเป็นห่วงเอามากๆ
ได้ยินเสียงพ่อเท่กับพี่ใหญ่คุยอะไรกันไม่รู้อยู่ด้านนอก เพราะฤทธิ์ไข้เลยทำให้รู้สึกหูอื้อแปลกๆ สัมผัสได้เพียงน้ำเสียงทุ้มที่ดูเป็นห่วงแค่นี้ก็ทำให้เรารู้สึกอุ่นใจยังไงก็ไม่รู้
แต่พอมานึกได้ว่าพี่ใหญ่อยู่หน้าห้องก็ทำเอาใจเราเต้นไม่เป็นจังหวะ หน้าอกข้างซ้ายมันเต้นโครมครามแทบจะทะลุออกมาจากอกอย่างไม่รู้สาเหต ในใจตอนนี้มันตีกันไปหมด ทั้งกลัวว่าพี่ใหญ่จะว่าอะไรเรามั้ยเพราะตั้งแต่จบเรื่องก็ยังไม่ได้คุยกันเลย ทั้งกังวลว่าเราจะต้องทำตัวยังไงหลังจากนี้ดี
ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกปวดหัว ถ้ามีพลังวิเศษเราอยากจะข้ามเวลาช่วงนี้จริงๆ ไม่รู้เลยว่าจะต้องจัดการกับตัวเองยังไงดี นี่สินะที่เขาว่ากันว่าทำอะไรไม่คิดให้รอบคอบ ตอนนั้นก็สักแต่คิดว่าอยากจะได้อยากจะลองโดยที่ไม่ได้คิดถึงผลที่จะตามมาเลยด้วยซ้ำ
โอ๊ยยย ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว เพราะคิดมากผสมกับฤทธิ์ไข้เลยทำให้เราปวดหัวหนักจนรู้สึกอยากจะหลับอีกรอบทั้งๆที่พึ่งตื่นมาได้ไม่นาน สุดท้ายก็หลับตาหนีเรื่องราวทุกอย่างที่ชวนให้ปวดหัว
รู้สึกตัวอีกทีก็ตัวที่มีอะไรเย็นๆมาถูตามร่างกายของเรา ตอนแรกคิดว่าฝันแต่สัมผัสทุกอย่างมันเหมือนจริงมาก ทั้งไออุ่นจากฝ่ามือหนาของใครก็ไม่รู้ที่จับร่างกายเราอย่างเบามือ ความเย็นจากผ้าที่ค่อยๆไล่เช็คไปตามร่างกายของเรา
เราค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆเมื่อรู้ว่านี่ไม่ใช่ความฝัน อยากจะรู้ว่าใครคือเทพบุตรที่ทำให้เรารู้สึกอบอุ่นแม้ขณะที่เรายังหลับตาอยู่แบบนี้ มันรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก แค่ถูกสัมผัสผ่านการเช็คตัวแต่ก็ทำให้รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนใส่ใจและทะนุถนอมคนอื่นเป็นอย่างดี
“พะ พี่ใหญ่!!” แต่พอลืมตามาเห็นว่าคนที่กำลังเช็คตัวให้เราอยู่คือคนเดียวกันกับที่ทำให้เรานอนป่วยอยู่แบบนี้ก็รู้สึกตกใจ น้ำเสียงที่พูดออกไปดูแหบแห้งไร้เรี่ยวแรงจนรู้สึกเจ็บคอ
พี่ใหญ่ที่พอเห็นเราลืมตาขึ้นมาก็รีบพยุงตัวเราขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง ผ้าที่ใช้เช็คตัวเราถูกวางไว้ใกล้ๆก่อนที่พี่ใหญ่จะเดินไปเทน้ำใส่แก้วแล้วส่งมาให้เรา
เรามองทุกๆการกระทำของพี่ใหญ่ด้วยใจที่เต้นรัว ไม่รู้ว่าเพราะเขิลกับท่าทีที่ดูใส่ใจของอีกฝ่ายหรือเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วเรากับพี่ใหญ่ยังไม่ได้พูดคุยกันจริงๆจังๆเลยสักนิดเรารับแก้วน้ำมาจากมือหนาก่อนที่จะค่อยๆกินมันช้าๆ แอบลอบมองคนที่กลับมานั่งอยู่ข้างๆเตียงด้วยใจที่สั่นเทา สมองเริ่มทำงานหนักคิดหาทางจัดการกับสถานการณ์ตรงหน้า
เสียงแมลงที่ดังมาจากนอกบ้านช่วยทำให้บรรยากาศไม่ดูอึดอัดไปมากกว่านี้ พอหันไปมองที่หน้าต่างก็เป็นอย่างที่คิดว่าตอนนี้เป็นช่วงกลางคืนแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าเรานอนไปนานเท่าไหร่ และก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอีกฝ่ายเข้ามาดูแลเราตั้งแต่ตอนไหน
ภายในห้องนอนของเรายังไร้เสียงพูดคุยใดๆ ตอนนี้เราทั้งกลัวและสับสนไปหมด พยายามจะเปิดบทสทนากับคนตรงหน้าแต่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดยังไงก่อน ไม่รู้เลยว่าที่ปวดหัวอยู่ตอนนี้เพราะอาการคิดมากหรือเพราะฤทธิ์ไข้กันแน่
“แสน อึ่ก แสนขอโทษ” ในที่สุดเราก็ไม่อาจจะทนความเงียบและความอึดอัดที่มันถาโถมเข้าหาเราได้อีกต่อไป เราที่ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเลยตัดสินใจที่จะพูดขอโทษออกไปก่อน น้ำเสียงที่ยังแหบแห้งปนกับอาการสะอึกที่มาพร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆไหลออกมาอย่างไม่รู้เหตผล
เราไม่รู้ว่าพี่ใหญ่มีสีหน้ายังไงเพราะเราไม่กล้าสบตาอีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ ปากบอกว่าขอโทษแต่ก็ทำได้เพียงพูดออกไปพร้อมกับก้มลงมองมือตัวเองที่กำไว้แน่นจนเริ่มเจ็บ
แต่ความเจ็บจากการกำมือแน่นยังไม่เท่าความเจ็บที่กัดกินอยู่ในใจเพราะความเครียดและอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราต้องคิดหนัก
“แสนขอโทษพี่ทำไมครับ แสนทำอะไรผิดหรอ” ก่อนที่เราจะจมดิ่งลงไปสู่ล้วงดำมืดของทะเลลึกก็มีเสียงทุ้มนุ่มหูพูดขึ้นเหมือนกับฉุดดึงเราขึ้นมาจากความมืดมิด ฝ่ามือใหญ่ค่อยๆขยับมาจับมือเราที่กำแน่นให้คลายออกอย่างช้าๆ
ท่าทีอบอุ่นของคนที่นั่งอยู่ข้างเตียง มันปลอบประโลมเราจนรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก แต่แปลกที่น้ำตาเรามันกลับไหลออกมาไม่หยุดเหมือนกับสายน้ำตกยามฤดูฝน
เราค่อยๆหันไปมองพี่ใหญ่ด้วยใจที่เต้นรัว ก่อนที่จะเห็นว่าคนข้างๆยิ้มรับเหมือนตอนปกติที่ชอบยิ้มให้เรา สายตาอบอุ่นมองมาทางเราจนทำให้เรารู้สึกปวกหนึบที่หน้าอกข้างซ้าย
“แสนขอโทษ อึ่กก พี่ใหญ่โกรธแสนมั้ย อึ่กก พี่ใหญ่อย่าโกรธแสนนะ” เราจ้องมองพี่ใหญ่พร้อมกับพูดขอโทษออกไปไม่หยุด แต่ไม่รู้ว่าพี่ใหญ่จะฟังรู้เรื่องหรือเปล่าเพราะตอนนี้เราร้องไห้ออกมาอย่างหนักจนเราเองยังฟังที่พูดไม่รู้เรื่องเท่าไหร่
น้ำตาไหลอาบสองแก้มจนเปียกแฉะ อาการสะอึกแทรกเข้ามาจนทำให้เรารู้สึกหูอื้อสายตาพร่ามัว
“พี่ไม่โกรธแสนนะครับ แสนอย่างร้องไห้นะเดี๋ยวปวดหัวหนักกว่าเดิม” มือหนาของพี่ใหญ่ขยับมาเกลี่ยน้ำตาออกให้ จนทำให้เรามองเห็นอีกฝ่ายได้ถนัด น้ำเสียงนุ่มดูจริงจังทำให้เรารู้สึกว่าพี่ใหญ่ไม่ได้โกรธเราจริงๆ “พี่ใหญ่ไม่โกรธแสนจริงๆนะ อึ่กก แสนทำตัวไม่ดี” แต่ถึงยังไงเราก็ยังคงร้องถามอีกฝ่ายว่าไม่ได้โกรธจริงๆใช่มั้ย อยากจะยืนยันว่าพี่ใหญ่ไม่ได้โกหกเพื่อให้เราสบายใจ มือเล็กของเราก็จับมือพี่ใหญ่ไว้แน่นไม่ยอมปล่อยเหมือนกลัวว่าคนตรงหน้าจะลุกหนีเพราะความรำคาญ “ไม่โกรธครับ แสนอย่าคิดมากนะ หยุดร้องไห้ก่อนเดี๋ยวจะปวดหัวอีกนะครับเด็กดี” พี่ใหญ่ขยับเข้ามาใกล้ ปลอบเด็กน้อยขี้แยอย่างเราไม่หยุด ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วเหมือนกันที่เราไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟายแบบนี้ แต่เพราะทุกๆอย่างที่มันรู้สึกผิดมาจากใจจริงเลยทำให้เรามีอาการแบบนี้
กลัวพี่ใหญ่จะโกรธ กลัวพี่ใหญ่จะไม่เหมือนเดิม กลัวว่าจะเสียพี่ใหญ่ไป
ใช้เวลาอยู่นานกว่าที่เราจะกลับมาสงบลง น้ำตาหยุดไหลแต่รู้สึกว่าแก้มเปียกแฉะไปหมด อาการสะอึกยังคงมาอยู่เรื่อยๆ ส่วนคนที่ทำหน้าที่ปลอบก็ยังไม่ได้ออกไปไหน ยังคอยดูแลเราอยู่ไม่ห่าง หยิบนู้นหยิบนี่ให้
แม้จะรู้ว่าคิดแบบนี้มันไม่ดีแต่มันก็อดคิดไม่ได้ว่าที่พี่ใหญ่ดูแลเราดีขนาดนี้เพราะรักน้องและเป็นห่วงเรา หรือเพราะความรู้สึกผิดที่มีส่วนทำให้เราป่วยแบบนี้กันแน่
สุดท้ายเราก็ได้แต่เก็บมันไว้ในใจเพราะรู้ดีว่าต่อให้พูดหรือถามออกไปมันก็ไม่น่าจะมีผลดีอะไร ทั้งต่อตัวเรากับตัวพี่ใหญ่เอง
สักพักอาการเราก็ดีขึ้น ทั้งอาการร้องไห้และอาการไข้ที่ได้พี่ใหญ่ช่วยเช็คตัวไม่ห่าง มองนาฬิกาที่ผนังเห็นว่าจะเที่ยงคืนแล้ว พี่ใหญ่ให้เรากินยาลดไข้ดักไว้อีกเม็ดก่อนที่จะทำท่าออกจากห้องไป
“พี่ใหญ่ครับ” จังหวะที่มือหนาจับลูกบิดประตูห้อง เราร้องเรียกอีกฝ่ายก่อนที่พี่ใหญ่จะหันกลับมาเลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย “แสนมีไรหรือเปล่าครับ อยากให้พี่เช็คตัวอีกหรือเปล่า” พี่ใหญ่ปิดประตูก่อนที่จะเดินกลับมาหาเราด้วยสีหน้าที่ดูเป็นห่วง แม้ในใจจะยังมีความรู้สึกผิดแต่มันก็แอบฟินไม่ได้ที่พี่ใหญ่ดูเป็นห่วงเราขนาดนี้ “ป่าวครับ คือว่า….” อยู่ดีๆก็รู้สึกว่าตัวเองคอแห้งทั้งๆที่พึ่งกินน้ำไปก่อนหน้านี้เอง เหมือนกับว่าตัวเองหาเสียงไม่เจอเมื่อจะต้องพูดสิ่งที่อยู่ในใจ หน้าอกข้างซ้ายอยู่ดีๆก็ขยันงานจนเรารู้สึกว่ามันจะทะลุออกมาอยู่แล้ว “ขอบคุณนะครับที่มาดูแลแสน” สุดท้ายเราก็พูดออกไป แต่นั่นมันไม่ใช่สิ่งที่อยู่ข้างในที่อยากจะพูดออกไป ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเราถึงไม่ยอมพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดเอาไว้
พี่ใหญ่เองก็ไม่ได้ตอบกลับอะไรแค่ยิ้มอบอุ่นมาให้ก่อนที่มือหนาจะขยับมาลูบหัวเราอย่างแผ่วเบาด้วยความอ่อนโยน ก่อนที่พี่ใหญ่จะเตรียมเดินออกไปอีกครั้ง
“พี่ใหญ่นอนกับแสนได้มั้ยครับ” แต่ยังไม่ทันที่พี่ใหญ่จะได้ขยับก้าวเดินไปไหน เราก็รีบพูดออกมาด้วยความรัวเร็วจนรู้สึกว่าลิ้นมันพันกันไปหมด เราหลับตาแน่นเลยไม่รู้ว่าพี่ใหญ่หันกลับมาสนใจในสิ่งที่เราพูดหรือเปล่า
“ฮึ” ความมืดมิดจากการหลับตาทำให้เราไม่รู้ว่าพี่ใหญ่มีอาการยังไงกับสิ่งที่เราพูดออกไป แต่เราได้ยินเสียง ฮึ ออกมาจากลำคอของอีกฝ่าย ก่อนที่สักพักจะรู้สึกว่าบนเตียงข้างๆที่เรานอนเหมือนมีคนขยับเข้ามาใกล้ๆ
พอลืมตาขึ้นมาดูถึงเห็นว่าพี่ใหญ่ขยับขึ้นมาอยู่บนเตียงเดียวกับเรา ขยับเข้ามาใกล้จนแขนเราสัมผัสโดนท่อนแขนใหญ่ของคนที่อยู่ข้างๆใต้ผ้าหมเดียวกัน ใจที่เต้นแรงอยู่แล้วมันยิ่งแรงมากกว่าเก่าเมื่อพี่ใหญ่ค่อยๆดึงเราให้ไปหนุนแขนของพี่ใหญ่อย่างช้าๆ
ทุกๆการกระทำของพี่ใหญ่ทำให้กะเทยตัวน้อยคนนี้ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ อยู่ดีๆก็รู้สึกว่าหน้าร้อนหูร้อนไปหมด โชคดีที่ตอนนี้ในห้องปิดไฟหมดแล้วไม่งั้นพี่ใหญ่คงเห็นว่าเรากำลังหน้าแดงอยู่แน่ๆ
ท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามมันไม่ได้สบายเหมือนกับหมอนใบโปรดที่เราใช้นอนในทุกๆคืน แต่แปลกที่มันกลับทำให้เรารู้สึกเคลิ้มใกล้จะหลับ ยิ่งมีท่อนแขนอีกข้างของพี่ใหญ่ที่ตวัดโอบกอดเราไว้แน่นจนตอนนี้หน้าเราแทบจะจมอกพี่ใหญ่อยู่แล้ว
ทุกคนช่วยกะเทยคนนี้ด้วยยยย ใจเต้นรัวจนมันจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว กลัวพี่ใหญ่รู้มากแม่ ว่าตอนนี้หัวใจเรากำลังจะเต้นแรงมากแค่ไหน เอาจริงๆเราไม่กล้านอนตะแคงมากเท่าไหร่เลยอะ เพราะกลัวว่าความสุขมันจะไหลออกมาทางหู อิอิ
ฝ่ามือหนาที่ลูบแผ่นหลังเราอย่าเบามือ เหมือนกับกำลังกล่อมเราให้เราสู่ล้วงนิทราที่ใฝ่ฝัน กลิ่นสบู่และกลิ่นตัวอ่อนๆที่เป็นเอกลักษณ์กำลังมอมเมาเราให้หลับใหล
“ฝันดีนะครับเด็กดี ไม่ต้องคิดมากนะ” ในขณะที่เรากำลังอยู่ในช่วงที่ใกล้จะเคลิ้มหลับ เริ่มแยกไม่ค่อยออกแล้วว่านี่คือความจริงหรือความฝัน เสียงนุ่มหูที่กระซิบอยู่ใกล้ๆเป็นสัญญาณอนุญาตให้เราหลับได้สนิท พร้อมกับริมฝีปากอุ่นๆที่กระทบเข้าที่หน้าผากเรา
เมื่อคืนอาการเราเหมือนจะดีขึ้นหลังจากที่ได้พี่ใหญ่มาดูแลทั้งคืน ทั้งเช็คตัว หายาให้กิน หรือแม้แต่ยอมเป็นหมอนข้างให้เราได้กอดทั้งคืน
แต่ตื่นมาเช้านี้กลับรู้สึกว่ามีไข้อีกครั้ง แผ่นแปะลดไข้ถูกแปะไว้ที่หน้าผากเราตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ เหมือนกับคนข้างกายที่พอเราลืมตาขึ้นมาก็ไม่เห็นอีกฝ่ายแล้ว หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเลยนึกได้ว่าวันนี้เป็นวันจันทร์ซึ่งพี่ใหญ่คงจะไปโรงเรียนแล้ว
หน้าที่ดูแลเราเลยตกเป็นของแม่แทน และเหมือนแม่จะยังไม่รู้เรื่องที่เมื่อคืนพี่ใหญ่มานานกับเราเพราะไม่เห็นว่าแม่จะพูดอะไร มีแค่บอกว่าพี่ใหญ่จะไปบอกครูให้ ให้เรานอนพักผ่อนเยอะๆจะได้กลับไปเรียนเร็วๆ
เราหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตอบข้อความเพื่อนๆนิดหน่อยก่อนที่จะนอนต่อ หันไปมองด้านข้างที่เมื่อคืนพี่ใหญ่นอนไว้อยู่ดีๆก็รู้สึกว่าหน้ามันร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก สัมผัสกอดอบอุ่นที่พี่ใหญ่กอดเราไว้ทั้งคืนทำให้ใจเราเต้นรัวเร็ว
ตอนนี้เราไม่รู้เลยว่าเรากำลังคิดกับพี่ใหญ่แบบไหนอยู่ รู้ทั้งรู้แหละว่ายังไงเรื่องราวของเรากับพี่ใหญ่มันคงไปไกลกว่าไม่ได้หรอก
ถ้าถามเราว่าเรารักพี่ใหญ่มั้ย ตอบได้ชัดเต็มปากเลยว่าเรารักพี่ใหญ่ แต่มันไม่ใช่เชิงแบบชู้สาวอะ แม้จะแบบว่า เอ่อ แบบว่ามีอะไรกันแล้วก็เถอะนะ แต่เราก็รู้สึกว่าความรักที่มีให้พี่ใหญ่มันไม่ใช่แนวนั้นเลย และเราก็คิดว่าพี่ใหญ่ก็น่าจะคิดแบบเดียวกับเรา
ช่วงเวลาของการพักผ่อนมักจะผ่านไปเร็วเสมอ ทุกคนเชื่อแบบนี้กันมั้ยหละ แปปๆก็เย็นแล้ว ตอนเรียนไม่เห็นว่าเวลามันจะผ่านไปไวแบบนี้บ้างเลย
แม่ให้เรานอนพักสลับกับออกมาเดินเล่นบ้างจะได้สดชื่น แต่ก็ไม่ได้ให้ตากแดดมากเพราะเดี๋ยวจะไข้ขึ้น ตกเย็นก็รีบให้เราเข้าห้องเพราะกลัวว่ายุงจะกัดแล้วเป็นไข้เลือดออกอีก
นั่งๆนอนๆอยู่สักแปปก็ได้ยินเสียงมอไซต์คุ้นหูของพี่ใหญ่ขับเข้ามา เรานี่ถึงกับหูตั้งเหมือนหมาที่รอเจ้าของกลับบ้านยังไงก็ไม่รู้
ได้ยินเสียงพี่ใหญ่คุยกับแม่แล้วรู้สึกใจสั่นแปลกๆ เราชะเง้อมองดูประตูห้องว่าคนที่พึ่งกลับมาจะเข้ามาหาเรามั้ยด้วยความคาดหวัง ไม่รู้ว่าทำไมเราต้องมาหวังอะไรแบบนี้ด้วยก็ไม่รู้
เสียงเท้าหนักเดินเข้ามาใกล้เหมือนกับเสียงของหัวใจเราที่มันเต้นรัว เราไม่รู้ว่าพี่ใหญ่เดินกลับมาที่ห้องตัวเองหรือเปล่า เสียงฝีเท้าขยับเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆก่อนที่จะเงียบหายไปเหมือนกับคนด้านนอกกำลังหยุดยืนนิ่ง
แต่รอไม่นานประตูห้องนอนเราก็ถูกเคาะจากคนด้านนอกก่อนที่จะเปิดออกอย่างช้าๆ ทำให้เห็นพี่ใหญ่ยืนเต็มความาสูงอยู่หน้าประตู เด็กม.ปลายที่รูปร่างเกินวัยทั้งส่วนสูงและกล้ามเนื้อ แถมยิ่งอยู่ในชุดบาสยิ่งดูดีเอามากๆ
ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราทำสีหน้าแบบไหนอยู่ อยู่แต่ว่าเรายิ้มออกมาอย่างปิดไม่มิดจนทำให้พี่ใหญ่เองที่เป็นคนไม่ค่อยยิ้มถึงกับยิ้มตามได้
“หายหรือยังครับ พี่ไปเอาการบ้านมาให้ กลัวแสนทำไม่ทันเพื่อน” พี่ใหญ่เดินเข้ามาในห้องโดยที่ยังอยู่ในชุดบาสสะพายกระเป๋านักเรียนเข้ามา นั่นหมายความว่าพี่ใหญ่เข้ามาหาเราก่อนที่จะกลับห้องตัวเองด้วยซ้ำ“ขอบคุณครับ” เรารับสมุด 2-3 เล่มที่พี่ใหญ่ยื่นมาให้ พอเห็นว่าถึงจะลาป่วยยังไงแต่ก็ต้องทำการบ้านก็รู้สึกเบื่อจนจะเบะปากออกมา “ฮึ อย่าทำหน้าแบบนั้นครับ เดี๋ยวพี่นั่งทำเป็นเพื่อน” สงสัยพี่ใหญ่จะทันเห็นเราเบะปากใส่สมุดพวกนั่นเลยแซวออกมา ก่อนที่พี่ใหญ่จะเดินไปเอาโต๊ะญี่ปุ่นมากางให้เราบนเตียงพร้อมกับกางของตัวเองอยู่ข้างล่าง
เรานั่งทำการบ้านอยู่ในห้องโดยที่มีพี่ใหญ่นั่งอยู่ไม่ห่าง พี่ใหญ่ยังคงอยู่ในชุดบาสที่ใส่กลับมาจากโรงเรียนกลิ่นเหงื่อจางๆลอยเตะเข้าจมูกจนทำให้เราเริ่มรู้สึกบางอย่างขึ้นมาในใจ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมกลิ่นพี่ใหญ่ถึงมีอิทธิพลกับเราได้ขนาดนี้
นั่งทำการบ้านอยู่นานแม่ก็เอาข้าวมาให้เรากับพี่ใหญ่กินในห้อง เพราะยังไม่อยากให้ออกไปกินข้าวนอก กลัวว่าจะเป็นไข้เลือดออกซ้ำอีก
กินกันอิ่มพร้อมกับทำการบ้านเสร็จ สักพักพี่ใหญ่ก็ขอตัวไปอาบน้ำ เราพยักหน้าเข้าใจมองตามแผ่นหลังกว้างเดินหายออกไป ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆมันถึงรู้สึกห่อเหี่ยวได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ยังดีๆอยู่แท้ๆ หรือมันเป็นเพราะผลข้างเคียงของการเป็นไข้กันนะ
เรานั่งเล่นโทรศัพท์เม้ามอยกับเพื่อนๆสักพักใหญ่ๆก็ใกล้จะเคลิ้มหลับ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตอนไม่สบายถึงนอนได้นอนดีขนาดนี้ หรือเอ๊ะ ปกติเราก็นอนเยอะเป็นปกติอยู่แล้วนะ
มองนาฬิกาเห็นว่าใกล้จะห้าทุ่มก็รู้สึกว่าตัวเองควรนอนได้แล้ว ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ต้องตื่นไปโรงเรียนด้วยหรือเปล่า กดปิดโทรศัพท์ปิดไฟเตรียมจะเข้านอน แถมก่อนนอนดันมองไปที่ประตูที่หวังว่าจะมีใครสักคนเปิดเข้ามาสักหน่อยแต่จนแล้วจนเล่าประตูนั้นก็ไม่ถูกเปิดสักที เราเลยเลือกที่จะปิดเปือกตาไม่ฝืนฤทธิ์ไข้อ่อนๆอีกต่อไป
แต่ไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหน อยู่ดีๆก็รู้ว่าข้างมีคนขึ้นมานอนด้วย ตอนนั้นรู้สึกง่วงมาก ง่วงเกินกว่าจะสนใจว่าคนหรือผีกันแน่ รู้แต่ว่า อ้อมกอดอุ่นๆ มันทำให้เรารู้สึกสบายอยากจะนอนหลับต่อ
ตื่นมาก็ถึงได้รู้ว่าเรื่องเมื่อคืนเราอาจจะคิดไปเองจนเอาไปเพ้อฝันแบบนั้น เพราะตื่นมาก็ไม่เจอใครอยู่ข้างๆแถมพอดูนาฬิกาถึงรู้ว่าสายแล้วด้วย
ตื่นขึ้นมาได้ไม่ถึงนาทีพ่อเท่ก็เปิดประตูเข้ามาด้วยสีหน้าที่เป็นห่วง ในมือมีถ้วยข้าวส่งกลิ่นหอมเรียกน้ำย่อยจากกระเพาะได้เป็นอย่างดี “เป็นไงบ้างครับ วันนี้หยุดอีกวันนะ อาการดีขึ้นค่อยไปเรียนนะครับ” น้ำเสียงที่ดูเป็นห่วงของพ่อเท่ดูเป็นยาชั้นดีกว่าพวกที่หมอให้เรามาอีก รู้สึกมีเรี่ยวมีแรงขึ้นมายังไงก็ไม่รู้ เรายิ้มรับพยักหน้าเข้าใจตอบพ่อเท่ ก่อนที่จะจัดแจงตัวเองแล้วมากินข้าวให้เรียบร้อย
เป็นอีกวันที่เราได้หยุดเรียน ไม่คิดเหมืนอกันว่าการที่ถูกเปิดซิงครั้งแรกมันจะทำให้เราหยุดเรียนหลายวันขนาดนี้ ทั้งขาดเรียนทั้งไม่ได้ซ้อมหลีดไม่รู้เลยว่ากลับไปจะหนักหน่วงมากขนาดไหน
พอวันนี้อาการเราดีขึ้นการอยู่ในห้องก็เริ่มรู้สึกเบื่อๆ ออกไปเดินเล่นภายในบ้างสลับกับเข้ามานอนไปหลายสิบตื่นในที่สุดก็เย็นสักที
วันนี้พี่ใหญ่กลับมาไวกว่าปกติ เดินเอาการบ้านมาให้เราทำเหมือนเมื่อวาน พูดคุยถามอาการเรานิดหน่อยก่อนที่จะเดินออกไป อยู่ๆก็รู้สึกดาว์นขึ้นมายังไงก็ไม่รู้ เพราะตอนแรกเราคาดหวังว่าพี่ใหญ่จะนั่งทำการบ้านกับเราเหมือนเมื่อวานแหละมั้ง
แต่ดูท่าแล้วเราคิดคาดหวังมากเกินไปแหละ นั่งถอนหายใจหยิบการบ้านขึ้นมาทำเสร็จไป 2 วิชาก็เริ่มรู้สึกเบื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเม้ามอยกับอั้มว่าวันนี้ที่โรงเรียนมีอะไรบ้างสักแปปประตูห้องนอนเราก็ถูกเปิดออก
“น้องทำการบ้านเสร็จแล้วหรอครับ” พี่ใหญ่เดินเข้ามาถามเราด้วยความสงสัยที่เห็นเราเล่นโทรศัพท์ เราเองก็สงสัยเหมือนกันว่าพี่ใหญ่มาทำไม แต่เห็นจากพวกสมุดที่หยิบติดมือมาด้วยอยู่ดีๆใจก็ฟูขึ้นมาซะงั้น
แล้วพอสังเกตดีๆถึงได้รู้ว่าพี่ใหญ่ไม่ได้อยู่ชุดนักเรียนหรือชุดบาส แต่เป็นชุดลำลองที่ชอบใส่อยู่บ้าน ได้กลิ่นสบู่อ่อนๆจางๆลอยมาไม่ไกล เราเลยคิดว่าพี่ใหญ่น่าจะไปอาบน้ำมาก่อนที่จะมาหาเรา คิดไปแบบนั้นใจเราก็ยิ่งฟูไปกันใหญ่
เราหยิบการบ้านวิชาที่เหลือไปนั่งทำที่โต๊ะญี่ปุ่นข้างๆพี่ใหญ่ ไม่ได้มีบทสนทนาอะไรมากเพราะต่างคนก็ต่างทำการบ้านของตัวเองไป
ถึงเวลากินข้าวก็ออกไปกินพร้อมหน้าพร้อมตา แม่เห็นอาการเราดีขึ้นเลยบอกว่าพรุ่งนี้น่าจะไปโรงเรียนได้ หยุดเยอะกว่านี้กลัวจะเรียนไม่ทันเพื่อนเอา
กินข้าวดูทีวีด้วยกันเสร็จตามวิถีของครอบครัวเราต่างก็แยกย้ายกันห้องเข้าใครห้องมัน เห็นจะมีแต่คนข้างห้องเราที่ไม่ยอมเข้าห้องตัวเองแต่ดันมาอยู่ห้องเดียวกับเรา
“เดี๋ยวคืนนี้พี่นอนด้วยครับ กลัวน้องไข้ขึ้นแล้วไม่มีใครดู” พี่ใหญ่ไข้ข้อสงสัยให้กับเราแต่มันยิ่งทำให้เราคิดหนักว่าสรุปแล้วเมื่อคืนเราคิดไปเองหรือว่ามีคนเข้ามากอดเราจริงๆกันแน่
พี่ใหญ่จัดแจงอะไรเสร็จเตรียมจะปิดไฟก่อนที่จะขยับขึ้นมานอนข้างๆเรา อาการไข้ที่เมื่อตอนกลางวันเรารู้สึกหายเป็นปลิดทิ้งตอนนี้กลับรู้สึกว่าอาการมันกลับมาอีกครั้ง สังเกตจากที่ตัวเองรู้สึกหน้าร้อนไปหมด
แล้วยิ่งตอนกลางวันเรานอนไปตั้งเยอะทำให้ตอนนี้เรากลับไม่รู้สึกง่วงสักนิด พี่ใหญ่เองก็ดูท่าจะยังไม่หลับเอาแต่นอนหงายไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรออกมา
“พี่ใหญ่ครับ” เราที่นอนไม่หลับลยไม่รู้ว่าจะทำอะไรเลยลองเรียกคนที่นอนอยู่ข้างๆดู“ครับ” พี่ใหญ่ตอบกลับอย่างสุภาพด้วยน้ำเสียงที่นุ่มหู แถมยังหันหน้ามาหาเราเล่นทำเราใจเต้นแรงกว่าเก่า ตอนแรกกะจะลองเรียกเฉยๆไม่ได้คิดหัวข้อสนทนาเอาไว้ พออีกฝ่ายตอบกลับมาเราเลยเงียบไปพักใหญ่ เพราะไม่รู้ว่าจะชวนคุยอะไรดี “พี่ใหญ่ช่วยตัวเองครั้งแรกตอนไหนหรอครับ” กรี๊ดดดดด อิแสนนนนน นี่แกพูดอะไรออกไปเนี่ย นี่แกเป็นใคร ใครมาเข้าสิงฉันเนี่ย ตอนนี้เราอยากจะกัดลิ้นตัวเองแกล้งตายให้มันรู้แล้วรู้รอด
ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ถามออกไปแบบนั้น หัวข้อพูดคุยมีเป็นหมื่นเป็นล้านไม่ถาม ดันไปถามอะไรก็ไม่รู้
“ตอนม.1 มั้งครับ” แล้วประเด็นคือพี่ใหญ่ดันตอบเราด้วยนะ นั้นมันยิ่งทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นไปกันใหญ่ พอได้มารู้เรื่องราวของพี่ชายตัวเองมากขึ้นมันก็ยิ่งตื่นเต้น ยิ่งเป็นเรื่องที่มันดูไม่ควรจะรู้แล้วด้วยอีก “ละ แล้วพี่ใหญ่ทำได้ไงอะครับ แบบว่าทำไมถึงทำ” ไม่รู้ว่าตอนนี้เราไปเอาความกล้ามาจากไหนถึงกล้าที่จะถามต่อไปแบบนั้น อาจจะเพราะเห็นว่าพี่ใหญ่ก็ตอบคำถามเราปกติไม่ได้ต่อว่าอะไรเลยทำให้เรากล้าที่จะถามต่อ “เอิ่มม เพราะได้ยินเพื่อนๆคุยกันครับ เลยลองทำดูบ้าง” น้ำเสียงที่พี่ใหญ่ตอบออกมาดูไม่ได้คิดอะไรมาก เหมือนคนที่คุยเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วไป แต่ไม่รู้เลยว่าทำให้น้องชายคนนี้ใจเต้นแรงสุดๆ
ไม่คิดเหมือนกันว่า เห็นพี่ใหญ่ที่เห็นนิ่งๆแบบนี้ก็อยากรู้อยากลองเหมือนคนอื่นกับเขาด้วย แล้วนั่นมันก็เลยทำให้เราคิดย้อนกลับไปยังเหตการณ์ต่างๆที่เราได้แอบดูพี่ใหญ่ มันเลยเหมือนได้คำตอบไปในตัวด้วยว่าจริงๆแล้วพี่ใหญ่ก็คงอยากจะลองเหมือนกับที่วัยรุ่นส่วนใหญ่เขาอยากจะลองกัน
“เดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำแปปนึงนะครับ” พี่ใหญ่เงียบไปแปปนึงก่อนที่จะพูดขึ้นมาพร้อมกับลุกออกจากเตียงเตรียมจะออกไปข้างนอก
แม้ภายในห้องจะไร้แสงสว่างใดๆ แต่คนที่อยู่ในความมืดมากสักพักก็ย่อมปรับสายตาได้เป็นอย่างดี ดีจนทำให้เราเห็นว่ากลางกายของพี่ใหญ่มันมันตุงดันกางเกงบาสอย่างเห็นได้ชัด และมือของเราก็ไวกว่าสมองที่จะสั่งการอะไรทั้งนั้น มันเอื้อมไปคว้าจับแขนพี่ใหญ่ไว้แน่นจนพี่ใหญ่ถึงกับหยุดชะงัก
เราขยับขึ้นมานั่งห้อยขาบนเตียง สายตาจ้องมองกางเกงบาสที่มันกระตุกไปมาเป็นจังหวะก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นไปมองพี่ใหญ่ที่เห็นว่าอีกฝ่ายขมวดคิ้วส่งมาให้
“ให้… ให้แสนช่วยนะครับ” เราพูดออกไปตะกุกตะกักเพราะความตื่นเต้นและความกลัวที่พี่ใหญ่จะต่อว่าเรา
น้ำเสียงสั่นเครืออย่างเห็นได้ชัดเหมือนกับมือของเราที่ขยับไปจับท่อนลำใหญ่ของพี่ชายตัวเองที่ตอนนี้มันแข็งชูชันกระดกใส่มือเราไม่หยุด
“แสนนนนพอเถอะครับ ไม่ทำแบบนี้นะครับ” พี่ใหญ่พยายามพูดห้ามเราแต่ก็พูดดังไม่ได้เพราะคงกลัวว่าพ่อแม่จะได้ยินเข้า มือหนาปัดมือเราออกอยู่หลายทีแต่เราก็ดื้อไม่ยอมง่ายๆ “ให้น้องช่วยนะครับ พี่ใหญ่ยังโกรธน้องอยู่หรอ” เราเงยหน้าขึ้นไปพูดกับพี่ใหญ่ด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อน เราชอบใช้พูดเวลาที่อ้อนให้พี่ใหญ่ช่วยเรา ทุกครั้งมันมักจะได้ผลเสมอและเราก็หวังว่าครั้งนี้มันก็จะได้ผลเหมือนกัน
ท่าทีของพี่ใหญ่ถึงกับชะงักไปทันทีที่ได้ยินเราพูดแบบนั้น มือหนาทำเพียงจับข้อมือเราไว้แน่นเป็นเชิงห้ามแต่ก็ไม่ได้ออกแรงปัดป้องอะไร สีหน้าและแววตาดูมีความกังวลแต่เหมือนก็มีอะไรบางอย่างแฝงไว้ด้วยเหมือนกัน
เราเห็นพี่ใหญ่ไม่ได้พูดต่อและไม่ได้มีท่าทีขัดขืนอะไร ก็เลยค่อยๆใช้มือจับขอบกางเกงบาสก่อนที่จะค่อยๆดึงลงอย่างช้าๆ จนทำให้ท่อนลำยักษ์ที่เราไม่ได้เห็นมาหลายวันดีดตัวออกมาอยู่ตรงหน้า ความยาวของมันทำให้หัวควยบานที่ถูกหนังหุ้มถอกออกเรียบร้อยตวัดเฉียดปากเราไปมา
แม้จะอยู่ในความมืดแต่สายตาเราก็เห็นแท่งควยพี่ใหญ่อย่างเต็มตา จากตอนแรกที่มันยังแข็งไม่เต็มที่ มันก็ค่อยๆกระดกหงึกๆตื่นตัวจนตัั้งฉากกับพื้น โชว์ความใหญโตจนดูน่ากลัว หัวควยบานเริ่มมีน้ำสีใสปริมออกมา เส้นเลือดที่อยู่รอบๆท่อนลำปูดนูนยิ่งทำให้มันดูน่ากลัว
“อื้ออออออ พี่ว่าพอมั้ยครับ น้องอย่าทำแบบนี้เลยนะ” น้ำเสียงพี่ใหญ่ดูสั่นเครือไปมาไม่มั่นคงเหมือนตอนปกติ แถมปากบอกให้เราพอแต่แท่งควยใหญ่กับกระตุกใส่มือเราทุกครั้งที่เราสัมผัสมัน
ตอนนี้เราคิดว่าพี่ใหญ่น่าจะกำลังสับสนและตีกันอยู่ว่าจะทำยังไงกับสถานการณ์ตอนนี้ดีแน่ๆ แววตาดูมีความกังวลมากๆแม้จะอยู่ในความมืด ไม่รู้ว่ากำลังคิดมากเรื่องที่เรา เป็นน้อง หรือ เป็นผู้ชาย กันแน่
แต่จังหวะที่อีกฝ่ายกำลังสับสนเราก็จู่โจมไม่ให้เจ้าของแท่งควยใหญ่ได้คิดอะไรมาก นิ้วมือเรียวเล็กของเราค่อยๆขยับถูไถหัวควยบานเกลี่ยเอาน้ำเงี่ยนสีใสชะโงมไปทั่วหัวจนมันวาวไปทั่ว
“อ่าาาาาาาาาา” เสียงครางต่ำดังขึ้นมาออกจากลำคอของเจ้าของแท่งควยพร้อมกับอาการกระตุกเกร็งจนพี่ใหญ่ถึงกับเข่าอ่อน “พี่ใหญ่ยังอยากให้แสนช่วยอยู่มั้ยครับ”มือเล็กของเรากอบกุมแท่งควยไว้หลวมๆ มันใหญ่จนเราไม่สามารถกำมันได้รอบ ก่อนที่เราจะค่อยๆขยับชักรูดมันอย่างช้าๆ เงยหน้าขึ้นไปถามเจ้าของแท่งที่ตอนนี้สีหน้าดูเสียวซ่าน แววตาไร้ความกังวลมีแต่ความต้องการที่สื่ออกมา
ไม่รู้ว่านี่เป็นคำตอบได้หรือเปล่า แต่ถึงยังไงเราก็อยากได้ยินสิ่งที่พี่ใหญ่ต้องการจริงๆออกมาจากปากเอง ไม่รู้ว่าเราไปเอาความโลภมาจากไหน ความชำชองอะไรแบบนี้มาได้ยังไง สงสัยการแอบดูสั่งสอนให้เราทำแบบนี้แน่ๆ
แล้วพอพี่ใหญ่ไม่พูดออกมาสักทีเราก็แกล้วหยอกเย้ามากขึ้น เอามือถูหัวควยหมุนไปมาช้าๆก่อนที่จะผละออก จังหวะที่เราปล่อยมือพี่ใหญ่ขยับสะโพกส่งควยตามมือเราไม่ห่างเหมือนกับกำลังเสียดายความเสียวที่ได้รับ
น้ำเงี่ยนสีใสขับออกจากหัวควยไม่ยอมหยุดจนมันเปื้อนมือเราไปหมด จังหวะไหนที่เราไม่ได้ใช้มือสัมผัสมันก็ค่อยๆไหลยืดหยดลงพื้นอย่างช้าๆ เราจ้องมองด้วยความเสียดายอยากจะเอาปากไปรองเชยชิมน้ำเงี่ยนของพี่ชายตัวเองแต่ก็ต้องอดทนเอาไว้
มาดูกันว่าพี่ชายหรือเรากันแน่นที่จะอดทนต่อวความเงี่ยนได้ดีกว่ากัน
“อื้มมมมมมมมม แสนช่วยพี่ได้มั้ยครับ” เสียงสวรรค์ที่เราอยากได้ยิน เสียงที่เหมือนปลดล็อคอะไรหลายๆดังขึ้นพร้อมกับสายตาที่แสดงความต้องการออกมาอย่างไม่ปิดบัง ฝ่ามือหนาขยับมาลูบใบหน้าเราอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะค่อยๆสอดนิ้วเข้ามาในโพรงปากเราอย่างช้าๆ
บานประตูแห่งกามารมณ์ของพี่น้องอย่างพวกเราถูกเปิดอ้าออกกว้าง เหมือนกับริมฝีปากของเราที่เผยอออกเล็กน้อยก่อนที่จะค่อยๆดูดเลียนิ้วมือของพี่ใหญ่อย่างแผ่วเบา
มือเล็กของเราค่อยๆขยับจับท่อนลำใหญ่ขักรูดเป็นจังหวะ มือทั้งสองสลับชักขึ้นชักลงจนสุดความยาว น้ำเงี่ยนที่ไหลเยิ้มช่วยเป็นตัวหล่อลื่นได้เป็นอย่างดี
“พี่ใหญ่ชอบมั้ยครับ ซี๊ดดด แสนชักควยให้เสียวมั้ยครับ” เราใช้ลิ้วตวัดเลียนิ้วพี่ใหญ่อยู่นานก่อนที่จะผละออก เงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของแท่งควยที่ก้มหน้าลงมามองเราก่อนอยู่แล้ว “อื้มมมมมม ชอบครับ ซี๊ดดดด มือน้องนุ่มเสียวควยมากเลย”เสียงครางของพี่ใหญ่มันแหบพร่าและกระเส่าจนทำให้เรารู้สึกเสียวตามมากๆ แสนน้อยแข็งขึ้นมาดันกางเกงจนปวดไปหมด “อ่าาาาา แสนดูดควยให้พี่หน่อยได้มั้ยครับ” แล้วเหมือนพอพี่ใหญ่ไม่สนใจอะไรแล้ว แกก็ร้องขอตามความต้องการออกมาไม่หยุด นิ้วมือหนาขยับเกลี่ยอยู่ที่ริมฝีปากเราอยู่ทีพร้อมกับหัวควยบานที่จ่ออยู่ใกล้ๆ กลิ่นน้ำเงี่ยนที่ไหลออกมาไม่หยุดลอยเข้าจมูกเหมือนกับสารปลุกอารมณ์ “อ้าาาาาาาาาาาาาาาา” พี่ใหญ่ของครางยาวออกมาเมื่อเราค่อยๆแลบลิ้นออกตวัดเลียชิ้มน้ำเลียที่ปลายหัวควยใหญ่ รสชาติคาวปนหวานมันรู้สึกแปลกๆแต่เราก็ไม่สามารถสั่งให้ลิ้นหยุดทำงานได้
ร่างหนากระตุกเกร็งตามแรงอารมณ์ที่มันพุ่งสูงขึ้น พี่ใหญ่ก้มลงมาดูเราที่ค่อยๆใช้ลิ้นไล่เลียไปตามความยาว
มือเล็กของเราจับท่อนลำประคองเอาก่อนที่จะเลียขึ้นลงอย่างช้าๆ แวะเล่นกับไข่แฝดใบใหญ่ที่เริ่มเกร็งพร้อมกับหัวควยหยักจนทำให้พี่ใหญ่ถึงกับซี๊ดปากออกมาไม่หยุด
“อื้มมมมมมมม ปากน้องนุ่มมากเลยครับ อ่าาาาาาาา พี่เสียวควยจังครับ” ปกติไม่เคยเห็นพี่ใหญ่จะพูดมากอะไรขนาดนี้ ไม่รู้ว่าทำไมพอเงี่ยนแล้วถึงพูดไม่ยอมหยุด แต่นั่นไม่ได้ทำให้เรารู้สึกรำคาญหรืออะไรหรอกนะ มันกลับทำให้เรามีอารมณ์ตามไปด้วยต่างหาก เพราะเสียงครางกระเส่านี้มันโคตรจะปลุกอารมณ์กะเทยอย่างเราสุดๆ
เราค่อยๆอ้าปากออกกว้างกลืนกินหัวควยบานเหมือนดอกเห็ดป่าเข้าไปในปาก มันคับแน่นจนเรารู้สึกปากจะฉีก แต่ของแบบนี้มันเสียหน้ากันได้ที่ไหน ยังไงเราก็ไม่ยอมแพ้เด็ดขาด
ค่อยๆดูดกลืนกินแท่งควยใหญ่เข้าปากอย่างช้าๆ แต่ทำยังไงก็ยังไม่ถึงครึ่งลำสักที แต่แค่นี้หัวควยมันก็จุกอยู่ที่คอหอยเราแล้ว และความใหญ่มันแน่นปากเราจนไม่สามารถตวัดลิ้นทำอะไรได้เลย
“อ้าาาาาาาาา เสียวครับแสนนนนน อื้มมมมมมมปากแสนดีมากเลยยยย” พี่ใหญ่สถบครางออกมาไม่หยุด หัวควยบานที่อยู่ในปากปล่อยน้ำเงี่ยนใส่ปากเราเป็นสาย เรารู้สึกว่าน้ำลายไหลออกมาตามุมปาก ไม่รู้ว่ามันจะดูน่าเกียจหรือเปล่า“อื้มมมมมมมมมมม” มือหนาของคนที่ยืนเต็มความสูงจับหัวเราอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะค่อยๆควบคุมจังหวะกดหัวเราเข้าออกอย่างช้าๆ สะโพกหนาสวยได้รูปเองก็ค่อยๆขยับไปมาส่งแท่งควยเข้าปากเป็นจังหวะ
ไม่คิดเลยว่าจะได้มาสัมผัสความเงี่ยนของพี่ใหญ่แบบนี้ พอมาเจอกับตัวเองจังๆเหมือนว่ามันจะรับไม่ไหว ความเงี่ยนของพี่ใหญ่มันดูรุนแรงและดิบเถื่อนเกินวัยไปจริงๆ
‘อ่อกก อ๊อกก อ่อกกกกกก’ “อ้าาาาา เชี่ยยยยยย ซี๊ดดดดดดดดดดด เสียวควยมากเลยครับ” แล้วเหมือนพี่ใหญ่จะเงี่ยนจนลืมไปแล้วมั้งว่าคนที่รองรับอารมณ์อยู่ตอนนี้คือน้องชายที่พี่ใหญ่คอยดูแลทะนุถนอมเป็นอย่างดี เพราะตอนนี้อีกฝ่ายเล่นเย็ดปากเราจนเหมือนปากมันจะฉีก แถมทำเราอ๊อกจนหายใจไม่ออกจนเหมือนจะตายคาควยพี่ใหญ่จริงๆ “อ๊าาาา พี่ขอโทษครับ อ่าาาาาา พี่จะแตกแล้วววววววววววว พี่แตกแล้วครับ อ้าาาาาาาาา” พี่ใหญ่ดึงควยออกจากปากพูดขอโทษยังไม่ทันที่เราจะตอบกลับอะไร มือหนาของแกก็ขยับชักรูดแท่งควยอย่างรัวเร็ว
เสียงร้องครางแสดงความสุขสมที่พร้อมจะปลดปล่อยกับ จังหวะชักควยที่รัวเร็วรุนแรงเหมือนกับพ่อเท่ ร่างกายหนาที่เริ่มหดเกร็งจนเห็นกล้ามเนื้อไปทุกสัดส่วน
เราเองที่ได้พักหายใจยังงงๆอยู่ได้แต่เงยหน้าขึ้นไปมองพี่ใหญ่ถึงได้เห็นสีหน้าที่บิดเบี้ยวดูเสียวซ่านมากๆ เสียงครางในลำคอทุ้มกระเส่าปลุกอารมณ์สุดๆ
กำลังเพลิดเพลินกับใบหน้าหล่อเหลาที่เสียวซ่านเกินคำบรรยายยังไม่ทันไร อยู่ดีๆสายธารน้ำกามอุ่นๆก็พุ่งออกมาจากหัวควยบานเต่ง เป้าหมายคือหน้าของเราที่เราเกือบจะหลับตาไม่ทัน
โชคดีที่ระลอกแรกมันพุ่งแรงจนเลยหัวเราไป ก่อนที่จะระลอกหลังๆจะพุ่งเปื้อนเต็มหน้า กลิ่นคาวคละคลุ้งตีขึ้นเต็มจมูก หน้าเราเปียกชุ่มเต็มไปด้วยน้ำกามที่อุ่นร้อน
แม้จังหวะหลังๆที่พี่ใหญ่แตกเราจะไม่ได้เห็นสีหน้า แต่เสียงครางและน้ำควยที่พุ่งออกมาเต็มหน้าเราก็ทำให้รู้สึกเงี่ยนจนทนไม่ไหว รู้สึกคันยิบๆที่รูด้านหลัง หัวควยน้ำแฉะเยิ้มเต็มไปหมด
“อ้าาาาาาาาาา ซี๊ดดดดดดดดด” พี่ใหญ่เองก็ครางหอบหายใจอยู่สักพักก่อนที่จะเดินไปไหนไม่รู้เพราะเรายังลืมตาไม่ได้ แปปเดียวเราก็รู้สึกว่าน้ำควยบนหน้าเราค่อยๆถูกเช็คออกไปจนเราลืมตาเห็นแท่งควยที่พ่นน้ำใส่หน้าเรามันกึ่งแข็งกึ่งอ่อนกระดกไปมาเหมือนกับกำลังกล่าวขอบคุณ
พอทุกอย่างกลับมาปกติพี่ใหญ่เองก็เหมือนจะได้สติ แกดูเลิ่กลั่กเหมือนจะทำตัวไม่ถูกมองซ้ายทีขวาทีดูน่ารักเอามากๆ
“เอ่ออ ของแสน ให้พี่ช่วยมั้ยครับ” อยู่ๆพี่ใหญก็มองมาที่เราก่อนที่จะพูดอะไรออกมาก็ไม่รู้ เราได้ยินไม่ชัดเท่าไหร่ แต่พอมองตามสายตาที่พี่ใหญ่มองแล้วถึงได้รู้ว่าตอนนี้แสนน้อยมันกำลังแข็งดันกางเกงน้ำเงี่ยนแฉะจนเปียกเป็นดวงๆไปหมด
เรารู้สึกอายมากๆ แม้มันจะดูเป็นเรื่องธรรมดาและก่อนหน้าที่พึ่งช่วยพี่ใหญ่ไปก็เถอะ แต่เป็นสาวเป็นแส้จะมาควยแข็งชี้หน้าผู้ชายแบบนี้ก็ไม่ได้ป่ะ
ตอนนี้เลยกลายเป็นเราที่เขิลจนทำอะไรม่ถูก นั่งบิดตัวไปมาจนพี่ใหญ่ขยับขึ้นมานั่งบนเตียง ตอนแรกคิดว่าพี่ใหญ่จะขึ้นมานอนแต่มันไม่ใช่อย่างที่คิด
พี่ใหญ่ขยับขึ้นไปนั่งพิงหัวเตียงอ้าขาออกกว้างโดยที่ยังไม่ได้ใส่กางเกงอวดท่อนลำที่มันค่อยๆเริ่มอ่อนตัวลงแต่ขนาดก็ถือว่าใหญ่กว่าของเราตอนแข็งซะอีก
“แสนมานี่ครับ” พี่ใหญ่เรียกเราพร้อมกับตบลงที่พื้นตรงกลางหว่างขาของคนตัวใหญ่ อยู่ดีๆใจเราก็เต้นรัวเร็วขึ้นมาซะงั้น ทั้งๆที่ก่อนหน้าที่เป็นคนพูดชวนพี่ใหญ่เองแท้ๆ
พอเห็นว่าเราไม่ได้ขยับไปตามคำชวนมือหนาก็ค่อยๆดึงเราไปช้าๆ จนตอนนี้เรานั่งอยู่ตรงหว่างขาของพี่ใหญ่หันหน้าออกแผ่นหลังพิงหน้าออกแกร่งเต็มไปด้วยมัดกล้าม พร้อมกับท่อนลำยักษ์ที่แม้จะอ่อนตัวแต่มันก็ยังดันอยู่ตรงบริเวณสะโพก
“พี่ใหญ่ไม่เป็นไรครับ อื้อออ แสนอายพี่ใหญ่” ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ดีๆเราก็รู้สึกอายขึ้นมา เมื่อกางเกงตัวเล็กของเราถูกพี่ใหญ่ถอดออกก่อนที่จะโยนทิ้งไว้ข้างเตียง ก่อนหน้านี้ยังปากดีชวนพี่ใหญ่เองแท้ๆ พอมาถูกเป็นฝ่ายกระทำบ้างกลับไม่เก่งอย่างที่ปากว่าเลยสักนิด “ให้พี่ช่วยนะครับ จะได้ไม่อึดอัด” เสียงกระเส่ากระซิบอยู่ข้างๆหูทำเอาเราขนลุกซู่ ท่อนลำน้อยน่ารักของเรากระดกไปมา เหมือนกับร่างกายเราที่สั่นเพราะความตื่นเต้น เรียวขาถูกจับอ้าออกกว้างจนรู้สึกหวิวๆยังไงก็ไม่รู้ “อื้ออออออ พี่ใหญ่ ซี๊ดดดดดดดด แสนทำเองได้ครับ อ้าาาาาาาาา” เราพยายามปัดมือหนาของคนด้านหลังออกจากแก่นกายที่มันกำลังปล่อยน้ำไหลเยิ้มไปเต็มท่อนลำ แต่ด้วยขนาดตัวและเรี่ยวแรงที่มีดูจะสู้พี่ใหญ่ไม่ได้เลยสักนิด สุดท้ายก็ต้องปล่อยให้แสนน้อยมันไปอยู่ในมือของพี่ชายตัวเอง
เราก้มมองดูมือหนาที่ค่อยๆจับท่อนลำเล็กชักรูดอย่างช้าๆ ขนาดของมือกับท่อนลำมันต่างกันชัดเจนจนเรารู้สึกเขิล นิ้วมือหนาค่อยๆเกลี่ยน้ำเงี่ยนเล่นไปทั่วหัวสีชมพูจนเราเสียวต้องบิดเร้าไปมา
“อ้าาาาาาาาาา เสียววววว แสนเสียวจังเลยครับ อ๊าาาาาาาา” ลีลาการชักรูดแท่งควยของพี่ใหญ่ไม่ได้ดูรุนแรงดิบเถื่อนเหมือนตอนที่พี่ใหญ่ทำให้ตัวเอง แต่ความแปลกใหม่มันก็ทำให้เราเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “อ๊ะ พี่ใหญ่อย่าแกล้ง อ้าาาาาาา” ยิ่งมือหนาอีกข้างที่ไม่ได้กอบกุมท่อนลำของเรามันกำลังลูบไล้ร่างกายเราไปเรื่อยๆ ก่อนที่เสื้อนอนจะถูกดึงขึ้นมากองไว้ที่หน้าอก ตุ่มไตสีชมพูอ่อนที่มันไม่เคยแข็งมาก่อนแต่ตอนนี้กลับชูชันสู้เรียวนิ้วมือของพี่ใหญ่ที่กำลังเขี่ยเล่นเหมือนกับจะแกล้งเรา“อื้มมมมมมมม ถ้าน้องครางดังกว่านี้ พ่อกับแม่จะได้ยินเอานะครับ” สิ้นประโยคเจ้าเล่ห์ของพี่ใหญ่เรารีบเอาสองมือขึ้นมาปิดปากทันที เพราะเราไม่รู้เลยว่าความเสียวที่กำลังครอบงำจะเผลอทำให้เราร้องดังเกินไปหรือเปล่า กลัวว่าถ้าพ่อเท่กับแม่ปลารู้เข้ามันจะเป็นเรื่องใหญ่และคนที่แย่น่าจะเป็นพี่ใหญ่มากกว่าเราแน่ๆ
เรารู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองกำลังอยู่ท่าที่น่าอายเอามากๆ สองขาถูกจับอ้าออกกว้าง สองมือขยับขึ้นมาปิดปากกลั้นเสียงเอาไว้ กลางกายมีท่อนลำน่ารักแข็งชูชันกระดกปล่อยน้ำเงี่ยนไปมา ร่างกายบอบบางบิดเร้านอนพิงหน้าอกพี่ชายตัวเองอย่างหมดสภาพ
“แต่ว่า….พี่อยากได้ยินแสนครางให้ฟังนะครับ”ตู้มมมมมมม ตอนนี้เจ้าของร่างได้ระเบิดตัวเองทิ้งไปแล้วเมื่อได้ยินเสียงทุ้มกระซิบอยู่ข้างหู น้ำเสียงพี่ใหญ่เจ้าเล่ห์แบบที่พี่ใหญ่ไม่เคยพูดกับเรามาก่อน มันน่าจะเป็นสิ่งที่หมอหัวใจต้องสั่งให้เราอยู่ห่างๆแน่ๆ เพราะมันอันตรายต่อใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะอย่างมาก
“อ่าาาาาาาา เสียวววววววว ซี๊ดดด แสนอยากแตกแล้วว” แต่ที่สำคัญเราก็บ้าจี้ยอมปล่อยมือออกจากปากทำให้เสียงครางหลุดรอดออกมาอีกครั้ง มือเล็กของเราขยับไปจับท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามไว้แน่นเหมือนกำลังระบายความเสียวปนทรมานที่อยากจะระเบิดมันออกมาเต็มที“เสียวหรอครับ ซี๊ดดดด น้องเสียวมากเลยหรอ” ยิ่งได้ยินเสียงครางจากคนด้านหลังมากเท่าไหร่ยิ่งทำให้เราลุ่มหลงอยู่ในความเงี่ยนมากเท่านั้น มือหนาอีกข้างขยับขึ้นมาลูบตามใบหน้าเราก่อนที่จะสอดนิ้วเรามาในปากเราอีกครั้ง
ความเสียวซ่านที่ได้รับเราว่ามันมากเกินไปที่เด็วัย 15 อย่างเราจะรับไหว ลีลาชักว่าวของพี่ใหญ่มันเสียวจนเกินไป ไม่ได้รุนแรง ไม่ได้รัวเร็ว แต่ทำเอาเราเสียวถึงใจอย่างที่เราไม่เคยเป็นมาก่อน จนทำให้เราแอ่นสะโพกไปมาอย่างไร้ทิศทาง
ความเสียวที่พุ่งทยายทำให้มีหลายครั้งที่เราพยายามจะหุบขาหนีมือหนา จนเหมือนพี่ใหญ่จะทนไม่ไหวต้องจับขาเราไปวางทับกับขาของแกเหมือนเป็นตัวที่ล็อคขาเราไว้ให้อ้าออกกว้าง
เสียงครางเราดังอู้อี้ออกมาไม่ได้ศักพ์เพราะถูกพี่ใหญ่สอดนิ้วเข้ามาในปาก ซึ่งความเงี่ยนก็สั่งให้เราใช้นิ้วตวัดเลียนิ้วนั้นเหมือนที่เราเลียควยให้พี่ใหญ่
ความเงี่ยนที่พุ่งทยานสูงคงไม่ใช่แค่เราคนเดียวที่กำลังเผชิญ เหมือนเจ้าของมือหนาที่กำลังทรมานเสียวเราอยู่ก็กำลังเงี่ยนไม่ต่างกันแม้จะพึ่งปล่อยไปก่อนหน้านี้แล้ว 1 น้ำ
ที่เรารู้ก็เพราะท่อนลำยักษ์ที่มันกำลังกระตุกหงึกๆฟาดหลังเราเป็นจังหวะ แถมยังรู้สึกเปียกๆน่าจะเพราะน้ำเงี่ยนที่ไหลออกมา
“อื้ออออออออ พี่ใหญ่ เสียวววววววว อ้าาาาาาาาา อย่าแกล้งน้องครับ” เราพยายามร้องขอความเห็นใจแต่ไม่รู้ว่าทำไมน้ำเสียงมันถึงกระเส่าขนาดนี้
มือข้างนึงกำลังกอบกุมแท่งควยเราเป็นจังหวะสลับกับหมุมควงมันไปมา ส่วนมืออีกข้างที่ปล่อยออกมาจากปากเรากำลังค่อยๆไล่ลงต่ำอย่างช้าๆ จนนิ้วมือที่เปียกแฉะด้วยน้ำลายของเราองมันกำลังไปหยุดอยู่ปากทางคับแคบ
“อื้มมมมม ทำไมขมิบแบบนี้ละครับ ซี๊ดดดด ตั้งใจจะยั่วพี่หรอ” ฮืออออ เราไม่ชอบพี่ใหญ่แล้วเพราะพี่ใหญ่กำลังแกล้งเราอยู่ เรียวนิ้วมือถูไถอยู่ที่ปากรูที่เราไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังขมิบมันไปมา นั่นมันเลยยิ่งทำให้เรารู้สึกทั้งเสียวและอายในเวลาเดียวกัน “อ๊าาาาาาาาาาาาาาา ไม่แกล้งน้องนะครับ อืออออออออ” อยู่ดีๆก็รู้สึกว่าตาพร่ามัวเพราะน้ำตาที่มันกำลังเอ่อล้นออกมา เราไม่ได้ร้องไห้เพราะโกรธ เราไม่ได้ร้องไห้เพราะถูกแกล้ง แต่เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมน้ำตามันถึงไหลออกมาแบบนี้ มันเสียวจนเราไม่รู้แล้วว่าตอนนี้ตัวเองรู้สึกยังไงอยู่กันแน่ ยิ่งตอนที่นิ้วมือมันปาดไปปาดมาอยู่รูด้านหลังของเรามันยิ่งเสียวซ่าน เราเผลอยกสะโพกสูงเข้าหานิ้วมือนั้นอย่างโหยหาความต้องการ
แล้วตอนที่พี่ใหญ่ผละนิ้วมือออกเรามองตามด้วยสายตาละห้อย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้พึ่งบอกพี่ใหญ่ไปเองว่าอย่าแกล้ง แล้วพอพี่ใหญ่หยุดแกล้งเรากลับรู้สึกเสียดายซะงั้น
แต่ทุกคนคิดหรอว่าพี่ใหญ่จะหยุดแกล้งเราจริงๆอย่างที่เราขอ ถ้าเป็นตอนปกติก็อาจจะใช่ เพราะพี่ใหญ่ตามใจเราจะตาย แต่ถ้าเป็นตอนนี้เราไม่แน่ใจหรอกว่ามันจะเป็นแบบนั้น
คิดว่าพี่ใหญ่จะใจดีหยุดแกล้งน้องคนนี้ได้ไม่ถึงนาทีก็ต้องขอกลับคำพูด เพราะพี่ใหญ่ไม่ได้ทำอย่างที่เราคิด แต่พี่ใหญ่กลับเอาน้ำลายตัวเองชะโลมที่นิ้วนั้นจนมันวาวไปทั่ว ชะโลมเสร็จก็เลื่อนผ่านหน้าเราจนเราต้องมองตามด้วยใจที่เต้นรัว
“อ้าาาาาาาาาาาาาา ไม่เอานะครับ ซี๊ดดดดดด พี่ใหญ่ไม่แกล้งน้องนะ” เราผวาร้องออกมาเสียงหลงเมื่อโดนปลายนิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำลายกดเข้าไปที่ช่องทางคับแคบ
ความรู้สึกเจ็บจากการที่โดนท่อนลำใหญ่มาเมื่อหลายวันก่อนยังทำให้เรารู้สึกหวาดกลัว ความเจ็บที่หัวควยบานแทรกเข้ามาในกายตอนนั้นเรายังจำมันได้ดี มือเล็กเราจิกเข้าที่ท่อนแขนพี่ใหญ่ไว้แน่นพร้อมกับหลัยตาปี๋ไม่กล้ามองสิ่งใดๆ
“น้องไม่เสียวหรอครับ อื้มมมมมมมมม รูน้องมันขมิบใส่นิ้วพี่ไม่หยุดเลยนะ” แต่กลายเป็นว่าพออยู่ในความมืดที่มองไม่เห็นใดๆกลับทำให้จินตนาการเราฟุ้งซ่านมากกว่าเก่า แถมยังมีเสียงทุ้มกระซิบกระเส่าอยู่ข้างๆจนทำให้เราขนลุกซู่ “อ๊ะ อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาา” เราร้องออกมาเสียงหลงไม่รู้ว่ามันดังมากแค่ไหนจนต้องรีบเอามือขึ้นมาปิดปากอีกครั้ง เมื่อเรียวนิ้วมือของพี่ใหญ่แทรกเข้ามาอยู่ในรูคับแคบของเรา
มันไม่ได้เจ็บเหมือนวันนั้น ไม่รู้ว่าเพราะขนาดที่มันแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด หรือเพราะความเสียวซ่านจากการที่พี่ใหญ่ปลุกอารมณ์ชักรูดแท่งควยเล็กของเราไม่หยุด
และพอไม่ได้รู้สึกเจ็บอย่างที่คิดมันกลับเริ่มมีความรู้สึกบางอย่างค่อยๆก่อตัวขึ้นมาอย่างช้าๆ ทุกๆครั้งที่นิ้วมือของอีกฝ่ายค่อยๆดันเข้ามามันทำให้เรารู้สึกแปลกอย่างบอกไม่ถูก ความต้องการเหมือนมันจะค่อยๆเพิ่มขึ้นตามความลึกที่นิ้วนั้นค่อยๆแทรกเข้ามาในกายของเรา
“อื้มมมมมมม รูน้องตอดนิ้วพี่ไม่หยุดเลยนะครับ” พี่ใหญ่เหมือนจะพูดสุภาพแต่ไม่รู้ว่าทำไมเรารู้สึกว่ามันลามกมากกว่าเดิมอีกด้วยซ้ำ ยิ่งน้ำเสียงกระเส่าที่กระซิบอยู่ข้างๆหูยิ่งทำให้เราเพ้อไปมากกว่าเก่า“อ่าาาาาาาา น้องเสียวววววว ซี๊ดดดดด น้องเสียวไม่ไหวแล้วววว” เสียงครางเราหอบเหมือนคนเหนื่อยหนัก ร่างกายเล็กกำลังถูกหล่อหลอมด้วยความเสียวจากพี่ชายตัวเอง มือหนาของคนด้านหลังชำนาญจนเด็กอย่างเราทนไม่ไหว มันทั้งขยับชักรูดแท่งควยให้เรา ส่วนมืออีกข้างก็คอยสอดนิ้วเข้ามาก่อนที่จะขยับเข้าออกช้าๆเป็นจังหวะ “อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาาา พี่ใหญ่ตรงนั้นนนน อ้าาา ไม่เอาตรงนั้น อื้อออออออออออ” เราร้องออกมาเสียงหลงเมื่อร่างกายเหมือนกับถูกไฟฟ้าช็อตไปทั่วร่าง อยู่ดีๆนิ้วมือของพี่ใหญ่ที่อยู่ในรูของเราก็ง้อก่อนที่จะกดย้ำๆตรงจุดนั้น ทำเอาเราเสียวจนร้องครางออกมาไม่ได้ศัพท์
ไม่รู้เลยว่าวันนี้เราต้องแสดงท่าทีที่น่าอับอายไปอีกมากน้อยแค่ไหน แต่หวังว่ามันคงจะไม่น่าอายไปมากกว่านี้แล้วแหละ เพราะร่างกายบางของเราบิดเร้าไปมาเหมือนกับโดนน้ำร้อนลวก สะโพกเล็กยกลอยขึ้นสูงพยายามหนีออกจากนิ้วมือที่สร้างความเสียวกระสั่นให้
มือเล็กของเราไม่รู้จะโฟกัสไว้ตรงไหนดี มือนึงก็พยายามจะห้ามมือพี่ใหญ่ที่กำลังจับควยเราชักรูดไม่ยอมหยุด อีกมือก็ทั้งเอื้อมไปห้ามไม่ให้มือพี่ใหญ่กดย้ำตรงจุดเสียว แต่ก็พะวังกลัวว่าเสียงครางจะดังมากไปหรือเปล่าต้องสลับมาปิดปากตัวเองด้วย ตอนนี้เราอยากจะมีมือมากกว่า2มือจริงๆ
ก็พอจะเคยได้ยินมาบ้างว่าช่องทางด้านหลังของผู้ชายจะมีจุดเสียวอยู่ แถมยังเคยสัมผัสมาแล้วเมื่อหลายวันก่อน ตอนที่หัวควยบานที่กระแทกโดนอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่คิดว่านิ้วมือเล็กๆมันก็จะทำให้เราเสียวได้ขนาดนี้
ไม่รู้เลยว่าตอนเองออกแรงบีบรัดนิ้วมือของพี่ใหญ่มากแค่ไหน รู้แต่ว่าตอนนี้ร่างกายเราเกร็งไปมาเหมือนกับคนจะเป็นลมชัก
“เสียงดังไปแล้วนะครับ”“อื้มมมมมมมม”“อื้อออออออออออออออออ”ยังไม่ทันที่เราจะได้ฟังคำพูดจากคนด้านหลังดี ก็ถูกมือหนาที่ผละออกจากแท่งควยของเราก่อนที่จะจับหน้าเราเงยขึ้นไปรับจูบ
ตอนนี้เราทั้งเสียว ทั้งตื่นเต้น ทั้งมึนงงจนสมองมันประมวลผลไม่ทันไปหมดแล้ว ลิ้นร้อนของพี่ใหญ่ค่อยๆขยับสอดเข้ามาในโพรงปากของเราอย่างช้าๆ น้ำลายของพี่ชายสายเลือดเดียวกันค่อยๆชะโลมเข้ามาในริมฝีปากของเรา
แม้จะจูบไม่ค่อยเป็นแต่เราก็ตอบโต้กลับไปบ้าง ขยับลิ้นตวัดเลียอย่างไม่ยอมคนตัวใหญ่ แม้มันจะดูเหมือนว่าเราจะสู้ไม่ได้เลยสักนิด
รสจูบที่เร้าร้อนยิ่งทำให้สมองเราขาวโพลนจนไม่รู้จะโฟกัสที่ตรงไหน มือหน้าที่ขยับชักควยเราจนน้ำเงี่ยนไหลเยิ้มออกมาเยอะอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน นิ้วมือที่กดย้ำจุดเสียวกระสั่นจนทำให้เรายกสะโพกขึ้นลอยสูง หรือจะเป็นลิ้นร้อนที่กำลังไล่ตวัดเลียจนเราแพ้ราบคาบ
ภายในห้องนอนของเราที่ไร้แสงไฟ มีเพียงเสียงจากแมลงด้านนอกและเสียงร้องครางที่ดังออกมาจากลำคอของพวกเรา เสียงเฉอะแฉะจากนิ้วมือที่ขยับเข้าออกชวนลามกผสานกับเสียงมือหนาที่ขยับชักแท่งควยเราไปมา “อ่าาาาาาาา แสนจะแตกกกกกกกกก” เราใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักหน้าอกหนาของอีกฝ่ายก่อนที่ผละออกจากจูบที่มันเหมือนจะช่วงชิงลมหายใจเราไปจนหมด ความเสียวที่มันเกินจะทนไหวกำลังจะพุ่งถึงขีดสุด“แตกเลยครับบ อื้มมม ตอนนี้รูแสนตอดนิ้วพี่ไม่หยุดเลย” ยิ่งเราบอกว่าใกล้จะแตกมากเท่าไหร่ พี่ใหญ่ก็ยิ่งมอบความเสียวให้เรามากเท่านั้น มันมากเกินไป มันมากจนเราเหมือนจะหายใจไม่ทัน ยิ่งจังหวะที่มือทั้ง2ข้างของพี่ใหญ่ประสานบรรเลงเพลงเสียวจนเราหาเสียงตัวเองไม่เจอ“อ้าาาาาาาาา แสนเสียวววววว แสนจะแตกแล้วววววว” เรียวขาเล็กเราอ้าออกกว้างปล่อยให้นิ้วมือของพี่ใหญ่กดย้ำจุดเสียวได้อย่างถนัด แท่งควยเล็กแข็งอย่างที่เราไม่เคยเป็นมากก่อนจนรู้สุกปวดหนึบทรมานไปหมด
“อื้มมมม แสนเสียวมั้ยครับ ซี๊ดดดดด แสนเสียวหีมั้ยครับ”“อ๊าาาาาาาาาาาาาา”ประโยคสุดท้ายที่พี่ใหญ่พูดออกมาเมื่อกี้เหมือนกุญแจดอกสำคัญที่ปลดปล่อยความรู้สึกบางอย่างของเราออกมา มันเป็นคำพูดที่เราไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากพี่ใหญ่เลยสักนิด มันเป็นคำพูดที่ทำให้เราเสียวจนทนไม่ไหว แท่งควยเล็กที่แข็งขืนกระดกอยู่2-3 ทีก่อนที่สายน้ำกามจะพุ่งทะลักออกมา
ความเสียวที่เกินจะบรรยายทำให้น้ำกามของเราพุ่งออกมาไกลอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ระลอกแรกมันพุ่งแรงจนห้ามหัวเราไปตกอยู่ที่หัวไหล่ของพี่ใหญ่ ก่อนที่ระลอกหลังที่ตามมาจะพุ่งมาเต็มปากเต็มคางเต็มหน้าอกเราไปหมด
“อ้าาาาาาา แสนแตกแล้วววววว อื้อออออ แตกแล้วววว” เราร้องครางพร้อมกับหอบหายใจหนักเหมือนคนไปวิ่งรอบสนามบอลมาหลายรอบ ร่างกายชื้นไปด้วยเหงื่อทั้งๆที่อากาศตอนกลางคืนไม่ได้ร้อนมากนัก น้ำกามที่พึ่งปล่อยออกมาค่อยๆไหลเปื้อนเต็มตัวส่งกลิ่นคาวคละคลุ้งไปหมด“อื้มมมมมมมมมม เสียวมากมั้ยครับ หีแสนตอดนิ้วพี่ไม่หยุดเลย” ประโยคแสนจะลามกของพี่ใหญ่ทำให้ร่างกายเรากระตุกอัตโนมัติเหมือนถูกกดเปิดสวิต นิ้วมือเรียวหนายังคาอยู่ในช่องทางขยับเข้าออกช้าๆไม่ยอมหยุด
ยอมรับเลยว่าตอนนี้เราหมดสภาพสุดๆ เอาจริงๆไม่ใช่แค่ตอนนี้หรอก เราหมดสภาพมาสักพักแล้วแหละ ตอนนี้ได้แต่นอนพิงหน้าอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของพี่ใหญ่ ขายังอ้าออกกว้างให้คนขี้แกล้งเล่นกับรูของเราอีกสักพักก่อนที่เรียวนิ้วมือยาวจะค่อยๆถอดออกมาอย่างช้าๆ
“แตกเยอะเลยนะครับคนเก่ง” คำพูดที่พี่ใหญ่พูดออกมาเหมือนเป็นคำชมหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆทำเอาคนฟังอย่างเรากลับรู้สึกอายจนหน้าร้อนไปหมด อยากจะดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าถ้าไม่กลัวว่าจะเปื้อนน้ำกามที่เราพึ่งปล่อยออกมา “พี่ใหญ่อย่าแกล้งน้องได้มั้ย” เราบ่นเสียงอุ๊บอิ๊บออกมาเบาๆ พอเริ่มได้สติมากขึ้นกลับรู้สึกว่า มีอะไรบางอย่างที่มันกำลังตีหลังเราไปมาเป็นจังหวะ
แล้วพอตั้งใจโฟกัสดีๆถึงได้รู้ว่า อะไรบางอย่างใหญ่ๆเหมือนท่อนไม้ที่ตีหลังเราไปมาคือแท่งควยของพี่ใหญ่ที่มันตื่นตัวขึ้นมาเต็มที่แม้จะปล่อยออกไปแล้วก่อนหน้าที่1น้ำ แถมน้ำเงี่ยนยังไหลเยิ้มออกมาเปียกเต็มหลังเราจนรู้สึกแฉะไปหมด
“ของพี่ใหญ่มัน…” เราขยับหันไปคุยกับคนด้านหลัง ไม่รู้ว่าจะต้องจัดการกับสสถานการณ์ตอนนี้ยังไงดี ต้องช่วยพี่ใหญ่อีกรอบมั้ยหรือยังไง“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวมันก็ลง ถ้าทำอีกรอบกลัวน้องจะไม่สบายอีก” พี่ใหญ่พูดจบก็ค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เราอดไม่ได้ที่จะมองตามจนทำให้เห็นแท่งควยใหญ่แข็งชูชันตั้งฉากกับพื้น หัวควยบานเต่งมีน้ำเงี่ยนไหลซึมออกมากระดกหงึกๆเหมือนร้องประท้วงอยากปลดปล่อยออกมา
พี่ใหญ่เดินไปไหนไม่รู้ปล่อยให้เรานอนหน้าร้อนหูร้อนกับคำพูดแสนเจ้าเล่ห์นั้น เห็นพี่ใหญ่เงียบๆไม่คิดว่าจะเป็นคนแบบนี้เลยด้วยซ้ำ
ปล่อยให้เรานั่งบ้าอยู่คนเดียวไม่นานพี่ใหญ่ก็กลับมาพร้อมกับผ้าขนหนูที่เอามาเช็คคาบน้ำต่างๆออก ถ้าจะให้ลงไปล้างตัวตอนนี้พ่อเท่กับแม่ปลาคงได้สงสัยเป็นแน่
พอทุกอย่างจบลงความเงียบสงัดก็คืบคลาน เตียงที่เคยเร้าร้อนกลับมีร่างของ 2 พี่น้องที่กำลังนอนกอดกันเตรียมเข้าสู่ห้วงนิทรา
แม้ความสัมพันธ์ของเรากับพี่ใหญ่ไม่สามารถไปได้ไกลกว่านี้ แต่ ณ ตอนนี้เราก็มีความสุขมากแล้ว แล้วเราก็เชื่อว่าเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมทั้งเราและพี่ใหญ่คงจะยินดีกับความรักที่อีกฝ่ายมีให้คนอื่นแน่ๆ
ไม่รู้ว่าเมื่อคืนเหนื่อยหรือยังไงแต่เราหลับลึกมาก รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่พี่ใหญ่มาปลุกเราไปอาบน้ำไปโรงเรียน เราหลับลึกจนไม่รู้สึกตัวตอนที่พี่ใหญ่ลุกไปอาบน้ำด้วยซ้ำ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่พี่ใหญ่อยู่ในชุดนักเรียนพร้อมจะไปโรงเรียนจนเราต้องรีบวิ่งลงไปอาบน้ำแต่งตัวเพราะกลัวจะไปสาย
ทุกคนเป็นเหมือนเรากันมั้ย ปกติพอรู้ว่าต้องมาโรงเรียนก็ขี้เกียจมากๆ แต่พอหยุดไปหลายวันก็รู้สึกคิดถึงโรงเรียนอยู่เหมือนกัน แต่เอาจริงๆก็ไม่ได้รักการเรียนหรืออะไรหรอกนะ แต่เพราะคิดถึงเพื่อนๆ คิดถึงสีสันกีฬาสีที่แสนสนุกสนาน หยุดไปหลายวันกลับมาเรียนอีกครั้งรู้สึกสดชื่นสุดๆ
เช้ามาเราก็ตื่นมาอาบน้ำกินข้าวซ้อนมอไซต์พี่ใหญ่มาโรงเรียนปกติ แต่ที่ไม่ปกติเห็นจะเป็นอาการที่เราไม่กล้าสู้พี่ใหญ่ยังไงก็ไม่รู้ ความรู้สึกเสียวซ่านที่ได้สัมผัสเมื่อคืนยังตอกย้ำไม่จางหาย ช่องทางด้านหลังยังเหมือนรู้สึกมีอะไรคาไว้อยู่เลย
มาถึงโรงเรียนร่ำลากันตามปกติก่อนที่เราจะรีบไปหาพี่จินกับอั้มที่มุมประจำที่กลุ่มเราชอบนั่ง
“ว้ายยย หน้าตาสดใสมาแต่ไกลเลยนะย่ะ โดดเรียนไปหลายวันเลยนะแก” เสียงใสพี่จินตะโกนทักมาแต่ไกลทำเอาคนที่เดินอยู่ใกล้ๆหันมามองเราเป็นตาเดียวจนรู้สึกเขิลไปหมด “เสียงดังอะแม่ อายเขาบ้างสิ” เรารีบวิ่งมายังโต๊ะที่พี่จินนั่งโบกไม้โบกมือให้ อยากจะเอาหน้ามุดโต๊ะให้มันรู้แล้วรู้รอด “นี่แกไม่สบายจริงปะเนี่ย ทำไมหน้าตาสดใส ผิวผ่องอะไรแบบนี้” ยังนั่งไม่ทันหายเหนื่อยพี่จินก็ขยับเข้ามาใกล้จับหน้าเราพลิกไปมาเหมือนกับคุณหมอสิวที่คลินิกเสริมความงานยังไงยังนั้น “ก็เอาแต่นอนอย่างเดียวไม่ได้ทำไรเลย” ไม่ได้สังเกตตัวเองเลยว่าเป็นอย่างที่พี่จินพูดหรือเปล่า แต่ก่อนออกจากบ้านก็ส่องกระจกมาอยู่นะ ไม่เห็นจะสดใสดูผิดปกติอะไร “นี่ถ้าฉันไม่รู้จักแก คงคิดว่าแกลาป่วยเพราะโดนเปิดซิงแน่ๆ ลาไปเกือบอาทิตย์ แถมกลับมาก็ดูสดใสเหมือนได้ผัวเลี้ยงดียังไงก็ไม่รู้” พี่จินพูดออกมาทำเอาเราเกือบสำลักน้ำ ดีที่พอเก็บอาการได้ทันแถมพี่จินปากก็พูดไปแต่ตาก็จ้องมองสมุดที่กำลังลอกการบ้านเพื่อนอยู่ ไม่งั้นคงเห็นท่าทีมีพิรุธของเราแน่ๆ “พี่จินก็พูดไปเรื่อย ให้แสนหาผัวให้ได้ก่อนมะ” เราแสร้งตีหน้าเศร้ารับบทคนไร้ผัว เด็กน้อยผู้ใสซื่อบริสุทธิ์ ทั้งๆที่ภายในใจรู้ดีว่าที่พี่จินพูดมาแทบจะเป็นความจริงทั้งหมด เราลาป่วยเพราะโดนเปิดซิง แถมที่สดใสอารมณ์ดีก็เพราะมีพี่ใหญ่มาคอยดูแลอยู่ตลอด
พูดคุยท้ายเรื่อง
พี่ใหญ่ไวไฟนะเอาจริง คุยกับน้องแค่นั้นก็มีอารมณ์แล้วอะ แล้วพวกคนสุภาพๆอบอุ่นดูแลเราดีนี่ไว้ใจไม่ได้สักคนเลยนะ นี่มันหมาป่าห่มหนังแกะชัดๆ พอเงี่ยนแล้วก็จัดหนักจัดเต็มกะให้ตายคาxx เลยมั้ง
สารภาพมาซะดีๆ ใครอยากเป็นแสนบ้าง ใครโกหกขอให้ไม่สมหวังนะ อิอิ
ตอนนี้ขอร้อนแรงเท่านี้ก่อน สงสารน้องที่พึ่งเจ็บเจียนตายบ้าง จะให้ร้อนแรงต่อเลยเดี๋ยวบอบชำหมด คนพี่ก็ยังใจดียั้งอารมณ์ทัน ไม่งั้นคนน้องคงได้ลาป่วยอีกยาวแน่ๆ
ว้าวมาก สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สมการรอคอย ยอดเยี่ยมครับ ขอบคุณครับ {:5_120:}{:5_120:}{:5_120:} เลือดสาดดดดดด สนุกมากครับ ขอบคุณมากครับ อยากเป็นแสนที่สุด สนุกมากนะครับ
พี่ใหญ่ก็แสนดีกับน้องชายเกินไปแล้วนะ
ขนาดน้องทำขนาดนั้นยังปกป้องน้องอีกด้วยน่ารัก ครับ😍🤩 รอตอนต่อไปสุดๆ 🤣ขอบคุณมากครับ พี่ใหญ่ต้องโดนพ่อเท่ลงโทษ ข้อหาทำน้องเจ็บ5555555 โอย...ตายอย่างสงบ ศพสีชมพู
น้องแสนครับ ขอยืมร่างน้องแสนให้พี่ได้ไหมครับ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Earth.pkn เมื่อ 2025-7-11 23:44
“แม้ความสัมพันธ์ของเรากับพี่ใหญ่ไม่สามารถไปได้ไกลกว่านี้ แต่ ณ ตอนนี้เราก็มีความสุขมากแล้ว แล้วเราก็เชื่อว่าเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมทั้งเราและพี่ใหญ่คงจะยินดีกับความรักที่อีกฝ่ายมีให้คนอื่นแน่ๆ”
อ่านมาถึงตรงนี้แล้วเศร้ายังไงไม่รู้ คือเข้าใจว่าเป็นพี่น้องแท้ๆ จะให้คบกันเป็นแฟนรักเดียวใจเดียวอะไรเทือกนั้นคงเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากเห็นพี่ใหญ่ไปเย็ดคนอื่นเลย (โดนคนอื่นเย็ดยิ่งไม่อยากเห็น 5555)
ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้พี่ใหญ่ติดใจแสน อยากเย็ดแต่แสนคนเดียว อารมณ์แบบ FWB แต่เป็นพี่น้อง (หรือเย็ดพี่ม่อนด้วยก็ได้ อยากเห็นพี่ใหญ่โหมดเถื่อนหยาบคายตอนเย็ดเพื่อนเหมือนกัน คงฟินถึงใจน่าดู)
โดยรวมชอบตัวละครพี่ใหญ่มากๆๆๆ ครับ และจากที่ดูคอมเมนต์ก็เชื่อว่ามีคนชอบและคิดเหมือนเราเยอะอยู่เหมือนกัน หวังว่าคุณนักเขียนจะเก็บคอมเมนต์เราไปพิจารณาสำหรับแนวทางการวางพล็อตในอนาคตนะครับ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เราเคารพความคิดคุณนักเขียนเสมอครับ จะเห็นต่างจากเรา จะแต่งมายังไงเราก็ติดตามสนับสนุนเหมือนเดิม ขอแค่ยังคงคาแรคเตอร์พี่ใหญ่ไว้ ให้เป็นพี่ใหญ่ที่ทุกคนชอบก็พอ
สุดท้ายนี้ รอเห็นพี่ใหญ่เย็ดแบบจัดเต็มอยู่นะครับ ต้องมีสักตอนแล้วล่ะ 555555 รอคิวพ่อเท่ห์กับแสนนะครับ😚 อืมมมมม หวังว่าพี่ใหญ่จะไม่คิดไรเลยเถิดหรือติดใจกับแสนนะครับ คนอื่นอดได้กันพอดี พี่ใหญเป็นพ่อหนุ่มไมโครเวฟมากเลยยยยยย
อยากเป็นน้องแสน 😆😆😆
เป้าหมายต่อไป พ่อเท่ห์เลยน้องแสนของพรี่
คือรอลุ้นต่อจากตอนที่แล้วเลยนะว่าพี่ใหญ่จะยังไง...สุดท้ายก็คือที่สุดอีกตอนแล้ว โห พี่ใหญ่ฮอทมากค๊าบ น้องแสนละลาย ลุ้นใจจะขาดดให้พี่ใหญ่เสียบน้องอีกที วันหลังต้องจัดหนักๆแล้วละครับชอบพี่ใหญ่โหมดนี้ตอนเสียวกับน้องแสนมากๆๆๆๆๆ ข้ามไปศุกร์หน้าเลยได้ไหม อยากอ่านทุกวันเลย อยากได้พี่ใหญ่เลยยย