เรือเมล์เร่รัก ตอนที่ 8 by สุรัMนาวี_CP
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย mon-mon เมื่อ 2025-7-9 03:11"...TRUE OR DARE???" เสียงบาสกระซิบถามผมเบาๆ
"จริง...หรือ...ท้า"
ผมนิ่งด้วยความรู้สึกตื่นเต้น ไม่กล้าที่จะตัดสินใจตอบอะไรออกไป ตอนนั้นผมมองอะไรไม่เห็นหรอกเพราะว่าผ้าที่ผูกปิดตาอยู่ แล้วผมเองก็ไม่อยากแกะมันออกหรอกเพราะกลัวว่าบาสจะโกรธ
ถึงแม้ว่าเราสองคนจะเป็นเพื่อนสนิทกันมาแต่เด็ก แต่ผมก็อดที่จะแอบรักเขาไม่ได้ บาสเป็นเด็กหนุ่มที่หน้าตาดีกว่าใครๆ ในชั้น เรียนเก่งและเป็นนักกีฬาจักรยานเสือภูเขาชื่อดัง เรียกได้ว่าเกือบจะสมบูรณ์แบบเลยก็ว่าได้ และผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่แอบมาหลงรักเพื่อนสนิท
"จริง...เอ่อ...TRUE" ผมตอบตะกุกตะกัก
"เรา...เราแกะผ้าผูกตาออกได้หรือยัง?"
"ยังๆๆๆ..." เสียงบาสดังอยู่ข้างหู
"ห้ามแอบดูนะ ถ้านายดูเราไม่ต้องพูดกันเลย"
คืนนี้เป็นคืนเลี้ยงหลังสอบ เราทั้งสองคนแล้วก็เพื่อนๆ ในชั้น ม.6/3 ทั้งหมดจัดเลี้ยงแบบกันเองที่บ้านของบาส นั่นเพราะว่าเขาเป็นหัวหน้าห้องและก็เป็นคนต้นคิด แน่นอนว่าในเมื่อมันเป็นการเลี้ยงกันแบบส่วนตัว จึงมีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แฝงตัวอยู่ในงานเกือบครึ่งในร๔ปแบบของค็อกเทลล์ พันซ์ งานนี้งดรับเพื่อนนักเรียนหญิงร่วมงาน เพราะเรากะจะกินกันยันแจ้งโดยไม่อยากให้มีปัญหาใครต้องไปรับไปส่งใคร หรือพ่อแม่ใครมาตามลูกสาวกลับบ้าน
และเมื่อความมึนเมาเริ่มเข้าครอบงำพวกเรา ความสนุกก็เกิดขึ้นแบบไม่มีขอบเขต นายแว่นที่เงียบมาตลอดกลับคุยเรื่องลามกได้อย่างคล่องแคล่วตลอดงาน ทั้งๆ ที่เป็นถึงประธานชมรมพุทธฯ ภาคินจอมซ่าส์เมาแล้วนั่งร้องไห้เพราะกลัวว่าแม่จะได้กลิ่นเหล้าที่กินเข้าไปตอนกลับไป ตอนนั้นเองที่บาสเข้ามาชวนผมดื่ม
"เอ้า...วันสุดท้ายแล้ว อย่าเครียด อย่าเซ็ง มาชนแก้วๆ" บาสโอบบ่าผม
"ว้า อะไรกันเนี่ย...กินน้ำอัดลม"
"ฮื่อ เราไม่ชอบเบียร์น่ะ มันขม" ผมสารภาพ
"ว้า แล้วมันจะสนุกเหรอ มานี่ๆ เอาของเราไปกิน" บาสแย่งแก้วผมไปจากมือแล้วส่งแก้วของเขาให้แทน
เพียงแค่ดูสีผมก็สยองแล้ว เพราะมันผสมเหล้าไว้เข้มปิ๊ด แต่ในเมื่อบาสส่งให้ผม ผมก็ต้องดื่มให้หมด มันขมปร่าและร้อนวาบจากคอหอยไปจรดกระเพาะอาหาร
"เจ๋งๆๆๆ" บาสชมเปาะพร้อมทั้งกระชับแขนกอดผมแรงๆ ไม่ว่าจะด้วยความหมายอะไรก็ตามที มันทำให้ผมหน้าแดงอย่างช่วยไม่ได้ ทั้งเหล้าและอ้อมกอดของเขานั่นแหละ
บาสยังคงอ้อยอิ่งกอดผมไว้แต่ผมเองก็ไม่ได้ผลักไสเขาหรือบ่นรำคาญและนี่เองกระมังที่ทำให้บาสหันไปมองรอบๆ ห้อง เพื่อนๆ หลายคนเมาหลับไปบ้างแล้ว บางส่วนก็กำลังจับกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนานเฮฮา แต่ไม่มีใครสนใจที่จะมองมาทางเรา
บาสเอ่ยขึ้นเบาๆ
"รัตน์ นายจะขึ้นไปที่ห้องนอนกับเราไหม?" ใจผมแทบหยุดเต้นเมื่อได้ยิน แต่ยังไม่ทันที่ผมจะตอบ บาสก็ลากผมปลิวตามขึ้นไปบนห้องของเขาเสียแล้ว
"เอาล่ะ เรามาเล่นเกมส์ จริง หรือ ท้า กัน" บาสชวนผม
"แต่ก่อนอื่นนายจะต้องปิดตาก่อน"
เขาส่งผ้าผูกตามาให้ผม มันเป็นผ้าสีดำหนาผืนยาวเหมือนเนคไท ผมรับมันมาผูกตาอย่างว่าง่าย
"เอ่อ ผูกตาแล้วยังไงต่อ บาส...บาส" ผมมองอะไรไม่เห็นแล้วตอนนี้ ไม่มีเสียงตอบ มีแต่เพียงเสียงหายใจแรงอย่างคนเมา สักพักก็มีเสียงคนพยายามกลั้นหัวเราะ
"เอาล่ะ นายก่อน" ผมนิ่งนึกอยู่สักครู่ก็เริ่ม
"เราเมา...เอ่อ...แล้วก็กำลังกลัว"
"ท้า" บาสสวนทันควัน
"นายอาจจะเมานิดหน่อย แต่นายไม่ได้กลัว"
ผมรู้สึกได้ถึงมือร้อนของเขาที่ลูบไล้ไปมาตามหัวไหล่และต้นคอของผม
"นี่ไง...นายไม่ได้สั่นซักกะนิด"
ใช่ ผมอาจจะไม่ได้สั่นเพราะว่ากลัวแต่ผมกำลังตัวสั่นเพราะหวั่นไหวไปกับสัมผัสของเขา
"...ถูกต้อง"
"ตาเรา TRUE OR DARE???" เสียงบาสกระซิบถามผมเบาๆ
"จริง...หรือ...ท้า นายยอมขึ้นห้องมากับเราเพราะว่านายคิดอย่างเดียวกัน..."
ผมนิ่งด้วยความรู้สึกตื่นเต้น ไม่กล้าที่จะตัดสินใจตอบอะไรออกไป ตอนนั้นผมมองอะไรไม่เห็นหรอกเพราะว่าผ้าที่ผูกปิดตาอยู่ แล้วผมเองก็ไม่อยากแกะมันออกหรอกเพราะกลัวว่าบาสจะโกรธ ผมไม่รู้หรอกว่าเขาคิดอะไรอย่างผมหรือเปล่า เอาเป็นว่าผมมเหมาให้เขาถูกก็แล้วกัน
"จริง...เอ่อ...TRUE" ผมตอบตะกุกตะกัก
"เรา...เราแกะผ้าผูกตาออกได้หรือยัง?"
"ยังๆๆ" เสียงบาสดังอยู่ข้างหู
"ห้ามแอบดูนะ ถ้านายดูเราไม่ต้องพูดกันเลย" ผมรู้สึกได้ถึงเตียงที่ยุบฮวบลงมาข้างๆ ตัวผม ทางซ้าย ไปข้างหลัง แล้วก็มาทางขวา มีลมหายใจร้อนๆ เป่ารดไปตามคอและไหล่ของผมจนขนลุกซู่
"บาส...บาส...นายเล่นอะไรน่ะ" ผมกอดตัวเอง รู้สึกกลัวๆ แต่ก็ตื่นเต้น
"จุ๊...จุ๊...จุ๊..." มีเสียงจุ๊ปากดังอยู่ข้างหูผม เสียงบาสกระซิบเบาๆ จากด้านหลัง
"....เรายังไม่เฉลยเลย"
"แต่เรา...อื้อออออ"
ผมรีบหยุดพูดเพราะรู้สึกว่าทั้งตัวถูกกดลงให้นอนราบกับเตียง พร้อมกับร่างของใครบางคนโถมทาบทับ ริมฝีปากที่มีไรหนวดเคราแข็งๆ ประกบลงมาบนริมฝีปากผมอย่างเคอะเขิน ทั้งที่ปิดตาอยู่ผมก็รู้ดีว่าเป็นเขา...บาส ผมเผยอริมฝีปากบดเบียดกับเขาก่อนแล้วจึงสอดลิ้นเข้าไปในปากของบาส เพียงไม่กี่นาทีเขาก็สอดลิ้นของเขากลับมาให้ผมดูดดื่มคืนเช่นกัน จากสัมผัสที่รับรู้นั้นบาสไม่ได้สวมอะไรเลย มือร้อนๆ ของเขาสอดเข้ามาใต้ชายเสื้อของผม แล้วถกมันขึ้นไปจนหลุดออกทางปลายแขน ตามด้วยเข็มขัดและกางเกงทีละชิ้นจนทั้งผมและเขาเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่
มันเป็นเรื่องบ้าๆ แต่ว่าบ้าอย่างงดงาม CRAZY BUT BEAUTIFUL ผมอยู่ในความมืดทว่ารับรู้ถึงตัวตนของเขาได้จากสัมผัสอื่นๆ เสียงหัวใจที่เต้นตึกตัก กล่ินกายหนุ่มเจือกลิ่นน้ำหอมจางๆ ลมหายใจอุ่นและฝ่ามืออุ่นจัดที่ลูบไล้ไปตามผิวกายและรสชาติของน้ำลายบาสในปากผม
อันที่จริงผมเองก็อยากรู้ว่าบาสจ้องมองผมแบบไหน ผมอยากเห็นเรือนร่างที่ผมกำลังสัมผัน แต่สิ่งที่ผมกำลังประสพอยู่ตอนนี้มันช่างตื่นเต้นเร้าใจเสียยิ่งกว่าการได้เห็นเสียอีก มือผมเอื้อมไปลูบไล้เส้นผมบริเวณท้ายทอยของบาสที่ตัดสั้นเกรียนสากระคาย ลาดไหล่แข็งแกร่ง แผ่นหลังเนียนเรียบและบั้นเอวคอดบางจนถึงสะโพกเปรียวแคบ บาสก้มลงกระซิบบอกผม
"รัตน์ เราชอบนายนะ ชอบตั้งแต่เราเริ่มเรียนด้วยกันแล้ว นายรู้ไหม?"
"ไม่..." ผมแกล้งยั่วเขา
"นายไม่เห็นเคยบอกเรา"
"ก็กำลังจะบอกอยู่นี่ไง เราชอบนาย ชอบนาย ได้ยินไหมรัตน์"
เรือนร่างเปลือยเปล่าของเราบดเบียดถูไถกันไปมาอย่างร้อนรุ่ม บาสดึงผ้าผูกตาผมออกก่อนที่จะบรรจงจูบที่ริมฝีปากของผมอีกครั้งอย่างดูดดื่ม เหมือนลมหายใจและมวลความรู้สึกของผมถูกดูดกลืนผ่านริมฝีปากของเขาเข้าไปจนหมดสิ้น ผมไร้แม้แต่เรี่ยวแรงที่จะห้ามความปรารถนาของตัวเอง
บาสพลิกร่างของผมให้นอนคว่ำแล้วแทรกตัวเองเข้ามากลางหว่างขา ผมรู้ดีว่าต่อไปนี้มันจะเกิดอะไรขึ้น
ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ สนุกมากครับ ขอบคุณ
หน้า:
[1]