หนุ่มน้อยสุดแซบกับครูพละสุดหล่อ (ขี้หึง) ตอนกีฬาสีกีฬาเสียว ep.4 ความทรงจำที่หวนคืน
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พรรนิกา เมื่อ 2025-7-7 20:11งดเสียวคร้าบบบบ ค่อยมาเสียวในตอนต่อไป อย่าลืมแสดงความคิดเห็นเพื่อเป็นกำลังใจให้กันได้นะครับ เจอกันใหม่ตอนต่อไปเร็วๆนี้มีเสียวแน่นอน55555
สิบปากว่าก็ไม่เท่าตาเห็น แต่สิบตาเห็นก็ไม่เท่าปากคน เชื่อเลยครับคำนี้มีอยู่จริง นี่ขนาดไม่ได้เห็นกับตานะเนี่ย ว่าเรื่องที่ไดฟังมามันคือเรื่องจริงหรือไม่จริง ทั้งๆที่มันเป็นแค่เรื่องใส่ร้าย แต่ทุกคนที่ได้ฟังได้ยินมาก็เชื่อไปแล้ว
วันนี้บอลมาโรงเรียนแต่เช้า พอลงรถปั๊บบอลก็เดินไปยังห้องเรียน แต่แล้วบอลก็รู้สึกแปลกๆ เพราะระหว่างทางที่บอลเดินไป มันรู้สึกว่ามีสายตาของใครต่อใครต่างจับจ้องมาที่บอลแปลกๆ แถมท่าทางของแต่ละคนทำอย่างกับบอล ไปทำอะไรที่ไม่ดีมาอย่างนั้นเลย ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องต่างก็นั่งจับกลุ่มแล้วก็ ซุบซิบกันตอนบอลเดินผ่าน
"นั่นไงมึงพี่บอล ที่เขาลือกันว่าไปยั่วครูคิมถึงห้อง"
"ใช่เหรอวะ พี่เขานิสัยน่ารักมากเลยนะ กูไม่อยากจะเชื่อเลยวะ"
"เออ ตอนแรกกูก็ไม่เชื่อ แต่ข่าวที่ออกมาเขาบอกว่าจากวงในเลยนะรับรองจริง100℅"
"กูก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน หน้าตาก็ดี เรียนก็เก่งไม่น่าทำเรื่องน่าอายเลย เสียดายวะ"
"หน้าตาดี เรียนเก่งก็ร่านเป็นนะจ๊ะพวกเธอ 5555"
เสียงซุบซิบพร้อมกับเสียงหัวเรากันอย่างสนุกปาก ของนักเรียนชั้นป.6ที่มีทั้งผู้หญิงและผู้ชาย น่าจะสักประมาณเกือบๆ10คนได้ ดูแล้วคงจะมีความสุขมากกับการได้เม้าเรื่องคนอื่น บอลเดินผ่านโดยไม่ได้สนใจ และก็ไม่ให้ค่าคนพวกนี้เลยด้วยซ้ำ บอลไม่สนใจเดินไปยังห้องเรียนต่อ เพราะบอลถือว่าถ้าเราเข้าไปแก้ตัว พวกเขาก็จะมองว่าเราร้อนตัว ดังนั้นบอลเลือกที่จะอยู่เฉยๆ เพราะเดี๋ยวข่าวลือพวกนี้ก็จะหาสไปเอง เรากำลังทำอะไรเราย่อมรู้อยู่แกตัว เพราะฉนั้นเรื่องแบบนี้บอลเลือกที่จะปล่อยผ่าน ไม่อยากเก็บมาให้ปวดหัว
บอลรู้อยู่แล้วว่าเรื่องที่อีกี้มันพูดในห้องวันนั้น มันต้องกระจ่ายในหมู่เด็กนักเรียนด้วยกันเองอย่างแน่นอน และก็จะเร็วกว่าเน็ต 5G ด้วยมั้ง ฉะนั้นบอลก็เลยทำใจเตรียมใจที่จะรับมือกับเรื่องนี้มาแล้ว แต่จะว่าไปข่าวพวกนี้มันไปไวกว่าที่คิดนะเนี่ย เผลอแป๊บเดี๋ยวกระจายทั่วโรงเรียนแล้ว ถึงขนาดที่ว่า บอลขยับตัวไปไหนก็มีแต่คนมอง จะว่าไปเราก็ดังใช่ย่อยนะเนี่ย
วันนี้ทั้งวันตั้งแต่เช้าจนเที่ยง บอลก็ตกเป็นเป้าสายตาของเด็กทั้งโรงเรียน ขยับตัวไปไหนก็มีแต่คนมองคนพูดถึงกันให้ควัก จากตอนแรงบอลเฉยๆกับเรื่องนี้ ยอมปล่อยผ่านไม่โต้ตอบใดๆทั้งสิ้น แต่กลับกันเรื่องมันยิ่งลามมากขึ้นเรื่อยๆ จนบอลเริ่มรู้สึกว่า มันเริ่มทำให้การใช้ชีวิตในโรงเรียนยากขึ้น ขนาดมากินข้าวที่โรงอาหารยังโดนเลย บอลไม่คิดเลยว่าปากคนมันจะร้ายกาจได้ขนาดนี้
"มึงข่าวเด็ดมากกกก"
"ข่าวอะไร ไหลเหลามาสิเพื่อน"
"มึงฟัง ก็น้องบอลม.1 คนที่น่ารักน่ารักอะแก เห็นเขาพูดกันให้แซดว่า น้องมันแอบไปยั่วครูคิมครูฝึกสอนถึงห้องเลยนะ"
"จริงดิ กูละไม่อยากจะเชื่อ ตัวท็อปอย่างน้องบอลนี่นะจะทำเรื่องแบบนี้ได้อะ"
"จริงไม่จริงกูไม่รู้ แต่ที่แน่ๆครูคิมไม่เล่นด้วยจร้า"
"ว้ายยยย แรงมากกกก คนอย่างน้องบอลนี่นะโดนปฎิเสธ ว้ายยแรงอะ"
"เออจริงเสียยิ่งกว่าจริงกูบอกเลย 55555"
บอลที่ยื่นไม่ไกลจากพวกนั้นมากนักก็ได้ยินได้ฟังเต็มสองหู แต่พวกเขากลับทำอย่างกับว่า บอลไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้นเลย แถมยังพูดไปแอบมองหน้าบอลไปด้วยอย่างสนุกปากสุดๆ จะว่าไปพอโดนแบบนี้เข้าไปบอลก็รู้สึกหน้าชาไม่น้อยเหมือนกัน
"แม่งกูไม่ทนแล้วโว้ยยยย" อยู่ๆแคนมันก็พุ่งตัวไปที่โต๊ะพวกพี่ม.2ทันที แต่โชคดีที่แคนจับแขนแคนมันไว้ทัน ไว้นั้นได้เป็นประเดนใหญ่ในโรงอาหารของวันนี้แน่นอน
"แคน... แคนใจเย็นๆ"
"บอลปล่อยแคนจะเอาหมาออกจากปากพวกมัน เห็นไหมพวกมันนินทาบอลเลยนะ"
"แคน...ฟังบอลนะบอลขอละ อย่าให้เรื่องมันบานปลายไปกว่านี้เลยนะแคนเชื่อบอลนะ" ทุกสายตาต่างก็จับจ้องมาที่บอลกับแคน โชคดีที่แคนมันเริ่มใจเย็นลง ก็เลยไม่มีเรื่อง
"แต่พวกมันใส่ร้ายบอล แคนไม่ชอบ"
"ไม่เป็นไรเลย บอลไหวเดี๋ยวเรื่องทุกอย่างก็เงียบไปเอง เชื่อบอล"
"แคนไม่อยากเห็นบอลเจ็บ"
"ไม่ บอลไม่เจ็บ จะเจ็บทำไมในเมื่อมันไม่ใช่เรื่องจริง"
"แต่พวกมันก็ไม่มีสิทธิ์มาพูดถึงบอลแบบนี้นะ"
"ไป..." บอลจับมือแคน จากนั้นก็จูงออกมาจากตรงนั้นโดยไม่สนใจสายตาคนที่มองเลยแม้แต่น้อย ส่วนพวกรุ่นพี่ที่ปากเสียก็ตกใจกับท่าทางของแคนมันจนหน้าเหวอกันไปไม่น้อย ดีนะที่บอลเอาแคนมันออกมาจากตรงนั้นก่อน ไม่นั้นมีหวังได้มีเรื่องจนโดนเข้าห้องปกครองกันแน่ ทีนี้ละเรื่องใหญ่บานปลายใหญ่โตแน่นอนเชื่อเลย
สรุปบอลกับแคนก็ไม่ได้กินข้าว บอลไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเรื่องมันจะวุ่นวายได้ขนาดนี้ ทำไมสังคมสมัยนี้มันถึงได้เปลี่ยนไปแบบนี้นะ แค่เรื่องจริงไม่จริงยังไม่รู้เลย แต่ก็เชื่อกันเป็นปี่เป็ขลุ่ยกันไปแล้ว สังคมโหดร้ายของจริง ทำลายชีวิตคนๆนึงได้เลยนะเนี่ยยย หากคนนั้นไม่ใช่บอล เขาจะรับมือกับเรื่องแบบนี้ได้ไหมนะ ขนาดบอลเองผ่านเรื่องร้ายๆมาก็มาก ยังเกือบเอาตัวไม่รอดเลย คิดแล้วก็เจ็บใจ อยากจะกระชากหัวอีกี้แล้วก็ตบให้หน้าหงายกันไปเลยทีเดี๋ยว เพราะเรื่องทั้งหมดมาจากมันทั้งนั้น จะว่าไปมันคงจะสะใจไม่น้อย ที่สามารถเอาคืนบอลได้แบบนี้
ส่วนบอลเองก็เจ็บเอาเรื่องอยู่ แต่ยังคงโชคดีไม่น้อย ที่ยังมีแคนอยู่ข้างๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แคนมันก็อยู่ข้างบอลเสมอ มันไม่เคยถามหรือหาคำตอบใดๆเลยด้วซ้ำ เพราะแคนมันปักใจเชื่อบอลอย่างสนิดใจและก็เป็นแบบนี้ทุกครั้ง
จะว่าไปเมื่อก่อนบอลไม่ชอบขี้หน้าไอ้แคนมันเลย ก็มันเอาแต่แกล้งแถมยังโดดเรียน หาเรื่องชกต่อยกับเขาไปทั่ว แต่ตอนนี้บอลรู้สึกว่า แคนมันเปลี่ยนไป โดดเรียนน้อยลง ตั้งใจเรียนมากขึ้น ไม่เข้าใจตรงไหนมันก็จะถาม บอลก็ไม่รู้หรอกว่า อะไรที่ทำให้แคนมันเปลี่ยนไป แต่ที่แน่ๆ แคนมันไม่ได้โง่นะ แค่มันอาจจะยังไม่ค้นพบตัวเองมากกว่า
ตอนไอ้แคนเข้ามาวุ่นวายชีวิตบอลใหม่ๆ บอลเคยบอกกับมันนะว่า
"แคนมึงเป็นคนเก่งนะ แต่มึงอาจจะมองไม่เห็น แจ่รู้ไหมในสายตาเราแคนเก่งจริงๆนะ" เชื่อไหมตั้งแต่นั้นมา ไอ้แคนมันตามติดตูดบอลไม่ห่างเลย คิดไปคิดมา ไม่น่าพูดยกยอมันแบบนั้นเลย วุ้นวายกับมันสุดๆ555 แต่ก็แอบดีใจ อย่างน้อยแคนมันก็เป็นเพื่อนที่ดีคนนึงเลยแหละ
จะว่าไปถ้าไม่มีแคนในวันนี้ บอลก็คงจะโดดเดี่ยวเดียวดายไม่น้อย เพราะบอลเข็ดกับอีตูด ชีวิตเกือบพังตามมันไปแล้วเหมือนกัน ดีที่มีครูต้นมาดึงเอาไว้ ไม่นั้นป่านนี้บอลก็คงจะไม่ต่างจากอีตูนเช่นเดียวกัย (ไว้เด๋ยวค่อยมาเล่าให้ฟังนะ)
สรุปพักเที่ยง บอลกับแคนก็มีแค่แซนวิด ที่ครูต้นซื้อให้เมื่อเช้าที่ได้แบ่งคนละครึ่งตกถึงท้อง เวรกำของไอ้แคนมันชัดๆ ที่เข้ามาพัวพันกับเรื่องนี้ จนทำให้อดกินข้าวไปด้วยเลย
และแล้วก็ถึงช่วงบ่าย แต่วันนี้ไม่มีเรียน เพราะอีกสามวันก็จะถึงกีฬาสีแล้ว พวกครูก็เลยยุ่งกับการเตรียมงานกันให้วุ่น อย่างมากครูเขาก็แค่เข้ามาสั่งงานแล้วก็จากไป เจอกันอีทีก็ตอนบ่ายสามตอนเข้าประจำสี
ช่วงเวลานี้เองที่บอลรู้สึกโดนเดี่ยวเป็นที่สุด ทั้งๆที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หรืออาจจะเพราะว่าเจอกับคำพูดลบๆมาเยอะก็อาจจะเป็นไปได้ไอ้แคนก็ดันเสือกไม่อยู่เสียด้วย เพราะมันต้องไปซ้อมบอล แต่ทุกคนเชื่อไหมว่า ไอ้แคนมันไม่อยู่ก็จริง แต่มันได้สั่งให้ไอ้โด่งกับไอ้รันมาคอยติดตามตูดบอลทุกฝีก้าว บอลละหัวจะปวดกับมันจริงๆ ตอนแรกมันก็ชวนไปดูมันซ้อม แต่บอลไม่ไป สรุปได้บอร์ดี้การ์ดเฉยเลย
ณะห้องสมุด เป็นที่เงียบที่สุดแล้วในตอนนี้ และก็น่าจะเป็นที่ๆดีที่สุดของบอลแล้ว แต่จะให้ไอ้โด่งกับไอ้รันเข้าห้องสมุดไปด้วยก็คงจะไม่ใช่ทางของพวกมัน บอลก็เลยบอกให้พวกมันรออยู่ด้านล่าง ตอนแรกบอลบอกให้พวกมันไปไหนก็ได้ แต่พวกมันก็ไม่ยอมไป เพราะพวกมันกลัวไอ้แคนเล่นงาน จะว่าไปไอ้แคนก็มีอิทธิผลไม่น้อยเลยนะ อันตพารสุดๆ โตมาขนาดนี้ได้ไงนะบอลละส่งใสจริงๆ
สรุปไอ้โด่งกับไอ้รันก็รอด้านล่าง บอลก็เลยเดินขึ้นไปยังห้องสมุดที่อยู่ชั้นสองของอาคาร ทุกอย่างดูเงียบมาก ไม่เห็นครูเลยสักคน แต่ ก่อนจะถึงห้องสุดก็ต้องเดินผ่านห้องครูกันต์ก่อน จะว่าไปช่วงนี้บอลไม่ค่อยได้เจอหน้าครูกันต์เลย นอกจากตอนแกเข้าสอน
บอลเดินผ่านพร้อมกับชายตามองเข้าไปในห้อง แต่ก็ไม่เห็นครูกันต์อยู่ในห้อง บอลก็เลยเดินมุ่งหน้าตรงไปยังห้องสมุด แต่แล้วทันใดนั้นจู่ๆบอลก็ถูกดึงเข้าไปในห้องครูกันต์โดยไม่ทันรู้ตัว
ครูกันลากบอลเข้าไปในห้องของแก จากนั้นแกก็ปิดประตู ทั้งสีหน้าท่าทางของแกมันดูน่ากลัวไปหมด ครูกันดึงลากบอลไปที่โต๊ะทำงานของแก จากนั้นก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรทั้งนั้น แกจับบอลกดลงบนโต๊ะทำงานของแก แล้วแกก็จู่โจมบอลด้วยปากของแกทันที
"ครูทำอะไรของครู บอลไม่ตลกด้วยนะ"
"ชอบมันมากใช่ไหมไอ้คิมอะ ได้เดี๋ยวจะสนองแทนมันให้" ครูกันต์ไม่ได้แค่พูด แต่ริมฝีปากของแกก็จู่โจมทำงานไปด้วย
"ปล่อย ทำบ้าอะไรของครูเนี่ยยย"
"ก็ทำแบบที่เธอชอบไง ชอบมันมากถึงขนาดต้องไปหามันถึงที่ห้องเลยนิ ได้เดี๋ยวจัดให้" แรงถาโถมที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้บอลหมดหนทางสู้
"ครูพูดบ้าอะไรของครู ปล่อยบอลนะ อ๊าาาา อู๊ยยย เชี่ยยย" ริมฝีปากหนาของครูกันต์กด จูบลงบนริมฝีปากของบอลอย่างรุนแรงและหนักหน่วง
"จ๊วบบ จ๊วบบบ อ๊าาาา ครูอย่า โอ๊ะ" ครูกันทั้งกัดทั้งดูดพร้อมกับจับบอลขึงไปกับโต้ะทำงานของแก จากนั้นแกก็บรรเลงลงลิ้นโลมเลียไปตามซอกคอและใบหู
"เป็นไงละชอบนักใช่ไหม ทีหลังบอกครูนี่ ไม่เห็นต้องไปยั่วคนอื่นเลย" บอลดิ้นสุดชีวิต น้ำตาเริ่มไหล ครูกันต์คนเดิมได้กลับมาแล้ว และก็ได้กลืนกินครูกันที่อ่อนโยนไปจนหมดสิ้น
"อ๊า โอ้ยยย " ความเจ็บแสบที่คอเริ่มทำงาน บอลร้องออกมาอย่างไม่รู้ตัว ครูกันต์ไม่ปราณีเลยแม้แต่น้อย ทั้งกัดทั้งดูดและก็เลียอย่างบ้าคลั้ง
"จ๊วบบบบ อื้มมมมม ฟึ๊ด ฟั๊ด " ครูกันยังไม่สาแกใจ แกยังคงดูดและก็เลียซอกคืออย่างหื่นกระหาย บอลเองที่ตอนนี้ไม่มีทางสู้ ก็ได้แต่นอนให้ครูกันต์ทำในสิ่งที่แกต้องการจนหน่ำใจ แต่ไม่น่าเชื่อว่าสิ่งที่หยุดครูกันต์ในตอนนี้ได้ก็คือ
"ต่อให้ครูได้บอลทั้งตัวบอลก็ไม่สน เพราะครูจะไม่มีวันที่จะได้หัวบอลเด็ดขาด ไม่มีวัน" บอลพูดออกมาทั้งน้ำตา ทั้งๆที่ครูกันก็กำลังสนุกกำการล่วงเกินร่างกายด้วยปากของแก
แต่เชื่อไหมว่าคำพูดแค่ไม่กี่คำก็สามารถหยุดการกระทำอย่างบ้าคลั่งของครูกันต์ลงได้ทันที แค่นี้ก็ทำให้บอลรู้แล้วว่า สิ่งที่ครูกันต์ทำลงไปทั้งหมดก็น่าจะเพราะด้วยความหึงหวง ครูกันต์ค่อยๆปล่อยบอล แล้วแกก็ซุดนั่งลงบนเก้าอี้อย่างหมดสะภาพ ในตาแดงกล่ำอย่างกับเลือด และแล้วคำพูดมากมายก็ออกจากปากครูกันต์
"ทำไม ทำไมต้องเป็นมัน ทำไมไม่เป็นครู นี่เราใจร้ายกับครูขนาดนี้เลยเหรอหะ ครูเจ็บนะรู้ไหม เจ็บทุกครั้งที่เห็นเราอยู่กับคนอื่น ครูพยายามห้ามใจตัวเองแล้ว แต่แล้วครูก็ทำมันไม่ได้" ครูกันพูดทั้งน้ำตา บอลไม่อยากจะเชื่อเลยว่า คนอย่างครูกันจะมาเสียน้ำตาลูกผู้ชายกับเรื่องแบบนี้ได้ ครูหนุ่มที่เพรียบพร้อม ทั้งรูปร่างหน้าตา และก็หน้าที่การงาน แต่กลับมาตกอยู่ในสะภาพนี้ได้ไง
บอลค่อยๆลุกขึ้น พร้อมกับหันไปมองหน้าครูกันต์ พร้อมกับพูดกับครูกันว่า
"ครูครับ บอลไม่ได้ทำอย่างที่เขาพูดกันเลยนะ ครูจะเชื่อหรื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่ครูเลย บอลแค่บอกให้ครูรู้" บอลพูดจบครูกันต์ก็เงยหน้าขึ้นมา
"กลับไปเป็นบอลคนเดิมของครูได้ไหม เป็นบอลคนที่แอบบอกชอบครูทุกครั้งที่ครูหลับ ได้ไหม" จู่ๆภาพในความทรงจำก็หวนคืนกลับมาในหัวบอลทันที ภาพทรงจำในวันนั้นมันสวยงามไม่น้อย และเป็นความทรงจำที่บอลเองก็รู้สึกดีไม่น้อย แต่แล้วมันยก็มีความทรงจำที่แสนจะเจ็บปวดซ่อนเอาไว้เหมือนกัน และเป็นความเจ็บปวดที่เกิดกว่าเด็กคนนึงจะรับมันไหว
"มันจบแล้วครับครู บอลเลือกที่จะเดินไปข้างหน้าแล้ว และบอลก็จะไม่มีวันหันกลับไปนึกถึงมันอีกแล้ว"
"ทำไม ทำไมถึงกลับมาชอบครูแบบเดิมไม่ได้ละ ทำไม"
"ใช่บอลเคยชอบครูมาก มากเสียจนไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าโดนหลอก มันไม่มีแล้ว ครูได้ทำลายความรักที่บอลมีต่อครูด้วยมือของครูเอง ต่อให้ไม่มีครูต้น บอลก็ไม่มีวันกลับไปชอบครูอีก"
"ครูขอโทษ ถ้าวันนั้นครูไม่ขี้ขลาด เรื่องทั้งหมดมันก็คงจะไม่เป็นแบบนี้ ครูเสียใจที่วันนั้นเลือกเชื่อคนอื่น ครูขอโทษ
"ไม่จำเป็นแล้วครับ บอลลืมมันไปหมดแล้ว แล้วบอลก็ไม่ได้โกรธอะไรครูแล้วด้วย"
"มันจบจริงๆแล้วเหรอ ขอโอกาสให้ครูอีกครั้งได้ไหม ครูจะไม่ขออะไรมากไปกว่านี้แล้ว" ในตาแดงกล่ำ ที่เต็มไปด้วยคำอ้อนวอน แต่สำหรับบอลทุกอย่างมันจบไปนานแล้ว
"ครูครับ ต่อให้รักแค่ไหน ถ้าสุดท้ายแล้วมันเป็นไปไม่ได้ ถึงเวลานั้นมันก็ต้องปล่อยวางอยู่ดี บอลยังเป็นบอลคนเดิม แต่บอลขอเดินไปข้างหน้านะครับ" พูดจบบอลก็ดึงมืออกจากมือครูกัน แล้วก็เดินออกจากห้อง แต่คำพูดของครูกันต์ก็ดังตามหลังมา
"รอทั้งๆ ที่รู้ว่า ไม่มีสิทธิ์ คิดถึงทั้งๆ ที่ไม่มีทางเป็นไปได้ แต่แค่อยากอยู่เคียงข้างกัน ทั้งๆที่ วันนั้นก็ไม่มีอยู่จริง แต่ครูจะบอกเอาไว้ว่า ไม่ว่ายังไงครูก็จะไม่มีวันเลิกรักเรา" ทุกคำพูดบอลได้ยินได้ฟังจนจบ แต่บอลก็ไม่แม้แต่จะหันกลับไปมอง
ถ้าวันนึงเราถูกมองข้าม และถูกลดความสำคัญลง มันจะรู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูกเลยนะ เพราะฉะนั้นการเลือกเดินไปข้างหน้า น่าจะเป็นหนทางที่ดีที่สุด ทิ้งทุกอย่างที่เจ็บปวดเอาไว้ข้างหลัง แล้วเราก็เดินก้าวต่อไปข้างหน้าอย่างมั่นคง
แค่นี้ก่อนนะครับ ปมครูกันต์นี่มันยังไงกันนะ ไม่จบไม่สิ้นสักที เอาเป็นว่ามารอติดตามตอนต่อไปก็แล้วกันน๊าาาา
tan2 ตอบกลับเมื่อ 2025-7-9 07:07
"รอทั้งๆ ที่รู้ว่า ไม่มีสิทธิ์ คิดถึงทั้งๆ ที่ไม่มีท ...
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำมากๆเลยครับ นี่แหละคนอ่านที่จริงใจที่สุด บอลจะเอาไปปรับใช้นะครับ น๊าาาาารักกกกก ปล.ตอบก่อนจะไปเรียน555 เดี๋ยวเย็นนี้จะไปอยู่เชียงใหม่นะ ญาติครูต้นเขามีงาน กลับเช้าวันอาทิติ วันหยุดยาว555 สนุกมากครับ ขอบคุณมากๆเลยครับ เยี่ยมคีบ อีโมมากเลยตอนนี้ สนุกครับน่าติดตามลุ้นสุดๆ ขอบคุณมากครับ เด่วก่ผ่านไปด้วยดีน้อน้อง ใจจุ่มๆ555เปนกำลังใจให้เน้อ เดี๋ยวเรื่องร้ายๆก็ผ่านไป สู้ๆนะบอล:'( คือแบบบ.... คาใจทุกตอนที่อ่าน ให่ลุ้นเหมือนละครไทยมาก ซิสบอล โอ้ยยยแต่ละตอนลุ้นกันฉี่แตก เหมือนติดตามละครเรื่องนึงเลย5555. อินจัด ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ "รอทั้งๆ ที่รู้ว่า ไม่มีสิทธิ์ คิดถึงทั้งๆ ที่ไม่มีทางเป็นไปได้ แต่แค่อยากอยู่เคียงข้างกัน ทั้งๆที่ วันนั้นก็ไม่มีอยู่จริง แต่ครูจะบอกเอาไว้ว่า ไม่ว่ายังไงครูก็จะไม่มีวันเลิกรักเรา" ... พูดยาวราวบทละคร แต่ก็แทงใจและแทนใจพี่เหมือนกันครับ
ส่วนแคนก็น่ารักสุดๆ (พี่หลงเสน่ห์แคนตั้งแต่บอลพูดถึงครั้งแรกแล้วน่ะ 5555)
ปล. กับแคน พี่ว่าถ้าเปลี่ยนคำว่า "ตามตูด" เป็นตาม "ตามก้น" จะดูน่ารัก และดูเหมาะกว่าน่ะครับคำว่า "ตามก้น" จะให้อารมณ์เขามีความชื่นชอบ มีความเสน่ห์หาในตัวเรา
ส่วนคำว่า "ตามตูด" ออกจะให้อารมณ์ทางเหยียดๆ อยู่ในที แบบว่าคนคนนั้นเป็นแค่ลูกน้องเรา ซึ่งคำนี้ใช้กับเพื่อนสองคนที่แคนส่งมาได้น่ะครับ พรรนิกา ตอบกลับเมื่อ 2025-7-9 07:29
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำมากๆเลยครับ นี่แหละคนอ่านที่จร ...
หยุดยาว ได้เที่ยวไกลเลย ... ขอให้พบสิ่งดีๆ ตลอดการเดินทางนะครับบอล รอตอนต่อไปอยู่นะ มาแอบส่องน้องบอลกับครูต้น คิดถึงนะค๊าบ ครูกันต์นี่ก็แอบเป็นคนดีอยู่นะแต่ช้าไปนิด haohan ตอบกลับเมื่อ 2025-7-10 07:11
มาแอบส่องน้องบอลกับครูต้น คิดถึงนะค๊าบ ครูกันต์นี่ก็แอบเป็นคนดีอยู่นะแต่ช้าไปนิด
คิดถึงเหมือนกันค๊าบบบบอิอิ ขอบคุณนะครับ น้องบอลคนเดิมต้องเข้มแข็ง
เคนก็เป็นเพื่อนที่ดีนะเป็นห่วงบอลมากขนาดไหน ตอนนี้ไม่เห็นครูต้นเลยนะครับ หรือว่าครูต้นยุ่งอยู่กีฬาสีแน่เลย
หน้า:
[1]
2