พ่อเลี้ยง เดินทางขึ้นเขา 3
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย vca เมื่อ 2025-7-1 19:21เวลาต่อมา...
"ขับรถดีๆนะทั้งสองคน"
"อาทิตย์หน้าเจอกันนะเพ็ญ"
“ฝากลูกด้วยนะพี่"
เดือนเพ็ญโบกมือลาสองพ่อลูกที่กำลังขับรถค้นใหญ่ออกไปจาก บ้าน แม้ใบหน้าของพ่อเลี้ยงจะดูมีความสุข แต่เด็กหนุ่มที่นั่งอยู่ ข้างๆกับเท้าคางทำตาละห้อย ตะวันแสดงความไม่ต้องการอย่าง เห็นได้ชัด แต่จะให้กระโดดลงจากรถเหมือนในหนังเด็กหนุ่มก็ทำ ไม่ได้อยู่ดี
"ถ้าหิวก็หยิบของกินด้านหลังได้เลยนะ กินในรถลุงไม่ว่าหรอก"
"ครับ"
"ถ้าอยากเข้าห้องน้ำก็ให้รีบบอกลุงล่ะ ไม่ใช่นั่งนิ่งๆอยู่กับที่เข้าใจมัย"
“เข้าใจแล้วครับ"
เสียงเข้มกำชับพร้อมกับจ้องมองมายังใบหน้าหวานสวย เมื่อตะวัน ได้เห็นท่าทางเข้มขรึมแบบนั้นเขาก็รีบพยักหน้ารับรู้อย่างเชื่อฟัง ยิ่งได้จ้องมองใบหน้าคมคายที่เต็มไปด้วยความเป็นชายมาดแมน มันก็ยิ่งทำให้หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรุนแรงมากกว่าเดิม
นี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้อยู่ด้วยกันตามลำพังแบบจริงจัง...
ตะวันภาวนาไปตามทาง...ว่าอย่าให้พ่อเลี้ยงของเขาซักไซร้เรื่อง ส่วนตัวไปมากกว่านี้
2 ชั่วโมงต่อมา...
"เป็นยังไง อากาศดีเหมือนที่ลุงบอกมั้ย”
"ครับ ดีกว่าที่คิดเลย"
"ตะวันเดินไปซื้อตัวนะ เดี๋ยวของพวกนี้ลงแบกเอง"
“แต่....มันเยอะมากเลยนะครับ"
"ไม่เป็นไร ลุงแข็งแรงจะตาย"
ตะวันเห็นด้วยกับคำพูดนั้น...
มัดกล้ามกำยำสีเข้มผุดเป็นก้อนตามแขน หัวไหล่กลมแน่นราวกับ หิวจากหน้าผา ยิ่งตอนที่ลงเอกถอดเสื้อแขนยาวและเปลี่ยนมาใส่ เสื้อแขนกุดในการเดินป่า มันก็ยิ่งทำให้มัดกล้ามของเขาดึงความ สนใจของลูกเลี้ยงจนเกิดอาการหน้าแดงอีกครั้ง
"ตะวันรีบไปซื้อตั๋ว"
จากนั้นการเดินทางไปพักแรมที่ยอดเขากับพ่อเลี้ยงสองต่อสองเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ
สนุกมากครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ 👍👍👍 ขอบคุณครับ อยากอ่านต่อเลยครับ ขอบคุณครับ I like that ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รอติดตามต่อครับ ขอบคุณสนุกมากครับ ลุงงงงง ขอบคุณครับ
สั้นไปนิดแต่น่าติดตามต่อ 🥲🥲🥲 เดินป่าน่าสนุก