ร้อยโทภูผา ตอนที่4หนีกลับบ้าน
ต:พี่ภูเดี๋ยว…พี่จะมาหนีไปง่ายๆแบบนี้ไม่ได้นะ พี่ต้องรับผิดชอบภ:เดี๋ยว?รับผิดชอบอะไรของมึง มึงขืนใจกูเองแท้ๆ ตอนกูบอกให้หยุดไม่ยอมหยุดล่ะ จะมาให้กูรับผิดชอบอะไรต:ไม่!…ไม่ ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น เรื่องนั้นผมจะรับผิดชอบพี่เองไง ผมก็บอกแล้วภ:กูไม่ได้ต้องการ ทำไปแล้วก็แล้วกันไป แล้ว…มึงหมายถึงอะไรต:เออ…ก็เออ…ไอ้นี่ไง แต่ก่อนพี่แกล้งผมสระพัด พี่ให้ทำไรผมก็ยอมหมด ผมเคยเถียงพี่ขัดคำสั่งพี่มั้ย ก็ไม่แล้วพี่ล่ะแค่ผมขอให้อยู่กับผมแค่นี้พี่ก็ทำไม่ได้ คนอื่นน่ะเค้าก็ลูกมีพ่อมีแม่เหมือนกับพี่นั้นแหละ กดขี่เค้าทำร้ายเค้าพี่ไม่รู้สึกผิดบ้างหรอว่ะไอ้เชี้ยโต้งมันพูดเหมือนรู้ว่าผมรู้สึกผมกับเรื่องพวกนี้ ผมได้แค่ยืนนิ่งฟังมันเพราะผมก็รู้สึกผิดกับสิ่งที่เคยทำกับมันจริงๆนั้นแหละต:พี่ภู…พี่ภู มึงเป็นไรเนี้ยภ:ป่าวกูจะกลับแล้วต:เห้ยพี่จะไปไหน ผมไม่ให้ไป เออ…หมายถึง อย่าไปเลยนะคับมันเข้ามากอดผมแน่น แล้วพยายามลากผมไปที่เตียง ปากมันก็พูดคำหวานคำขอร้อง แต่ผมก็ไม่ได้สนใจฟังเท่าไหร่ ผมมีแต่จะแกะมือมันออกอย่างเดียว พอมันลากผมไปถึงเตียงมันก็พลักผมลงนอนแล้วนอนทับตัวผมอีกที มันกอดผมไว้บนเตียงแน่นจนหายใจแทบไม่ออกภ:แล้วมึงจะกอดกูแน่นขนาดนี้ทำไม กูหายใจไม่ออก ปล่อยต:ได้…ได้แต่พี่ห้ามหนีนะ นะ เข้าใจมั้ย ตอบก่อนเร็วภ:เออ ปล่อยมันค่อยๆปล่อยแขนขาของมันออกจากตัวผม แล้วไปนอนข้างๆแล้วมันก็ดึงตัวผมเข้าไปแนบผมมันให้ผมนอนหนุนแขนมัน ผมคิดในใจว่าภาพตอนนี้มันน่าจะดูขัดตามากแน่ๆผู้ชายตัวใหญ่นอนอยู่อ้อมแขนผู้ชายอีกคน แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีแปลกที่ได้ทำอย่างนั้นต:แล้วพี่จะไม่ได้อยู่ที่นี้กับผมจริงดิภ:ไม่ต:อ้าวแล้วงี้พี่จะไปอยู่ไหนภ:อืม…ต:บอกมาสี้…ก็มันผัวเมียกันจะปิดบังทำไมภ:คือกูจะกลับบ้านที่ร้อยเอ็ดน่ะ ต่อจากนี้กูน่าจะไม่ได้มาเจอมึงอีกแล้วต:อ่อ…อย่างงี้เอง เข้าใจได้ภ:ห้ะ?ผมงงกับท่าทางของมันทีแรกผมนึกว่ามันจะไม่ยอมให้ผมไปรึว่าอย่างน้อยที่สุดมันก็ต้องโวยวายตามนิสัยมันอีกแหละ แต่ผิดคาดมาก มันทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนมันไม่ได้ชอบผมแล้ว แต่ก็ดีแล้วล่ะต:ถ้าหากพี่จะกลับไปแล้ววันนี้ผมขอเอากันกับพี่ได้มั้ยตอนแรกผมก็ว่าจะปฏิเสธมันแหละ แต่คิดไปคิดมาแล้ว วันนี้มันก็ดูทำตัวดี ไหนๆก็จะแยกกันแล้วผมเลยจะยอมมันครั้งนึงก็ได้ภ:อืม…ก็ได้ต:เห้ยทำไมได้อ่ะ พี่ติดหำผมแล้วอ่ะดิ ใช่มั้ยภ:ติดหำเหี้ยไรพูดมากจะเอาก็เอามันเอามือสอดมาจับท้ายทอยผมแล้วดึงเข้าไปจูบ พวกเราดูดปากแลกลิ้นกันสักพัก มันก็ถอนหน้าออกแล้วลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าต:เอ้ารอไร ถอดออกสิพี่ผมก็ถอดออกตามที่มันบอก มันแหวกขาผมออกทั้งสองข้างแล้วเอานิ้วทาเจลสอดเข้ามาในรู้ผม พร้อมกับก้มลงมาพูดข้างหูผมว่าต:ต่อไปพี่จะมาบอกว่าผมขืนใจพี่ไม่ได้แล้วนะ พี่นอนแบ ให้ผมเอาเองมันยิ้มแล้วจูบหน้าผากผมไปทีนึง ก่อนที่มันจะเอานิ้วออกแล้วแทงควยของมันเข้ามาที่รูผมแทน ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงรู้สึกมีความสุขมากที่ได้นอนแก้ผ้ากอดแนบกันกับไอ้โต้ง เวลาโดนมันทำอะไรกับร่างกายผมรู้สึกดีจนควยแข็งมันไม่เหมือนกับการดูหนังโป๊แต่มันรู้สึกว่าร่างกายก้ามเนื้ออุ่นๆของไอ้โต่งได้กอดแนบไปกับตัวผมเนื้อกับเนื้อเสียดสีกันไปมา ผมเสียวจนครางออกมาต:พี่ภูเสียวหรอคับ ครางเลยคับผมอยากฟังต:ครางชื่อผมได้มั้ยคับพี่ภูผมเลยครางชื่อมัน “เอ้อ…โต้งคับพี่เสียวจังคับ อ๊า…ควยโต้งขูดรูพี่จนมันจะขาดแล้วคับต:พี่เป็นเมียใครคับ หืม…ภ:เมียโต้งคับ อือ…พี่เป็นเมียโต้งต:ดีมากคับ แล้วอยากท้องกับผัวมั้ยคับ หืม…ภ:อยากคับ อื้อ…พี่อยากต:งั้นเดี๋ยวผัวจะแตกในให้ท้องเลยดีมั้ย หืม…จังหวะนี้คือผมเสียวมากเงี่ยนมากมันพูดอะไรผมก็ยอมมันหมด ยิ่งตอนผมจะแตกผมยิ่งรู้สึกว่าหน้าไอ้โต้งที่เหงื่อไหลเต็มหน้าเป็นเม็ดๆที่กำลังเอาหน้าผากชนกันกับผมอยู่ มันหล่ออะไรขนาดนี้ เวลามันครางใส่หน้าผมดังๆทำเอาผมเสียวสุด ไม่ได้ผมก็แตกโดนที่ควยเสียดสีกับหน้าท้องมัน ไอ้โต้งก็แตกตามผมมาติดๆ พวกเราทำกันเหนื่อยจนลุกไม่ไหวเลยนอนกันไปอย่างนั้นทั้งคู่พอเช้ามาผมก็ไม่เห็นไอ้โต้งอยู่ที่เตียง กำลังจะลุกไปเข้าห้องน้ำ ไอ้โต้งก็เดินเข้ามาจากห้องครัวพอดีต:อ้าวพี่ภูตื่นแล้วหรอ รีบไปอาบน้ำเร็วเดี๋ยวก็ไปสนามบินไม่ทันหรอกผมยิ้มให้มันแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป คิดในใจทำไมมันทำตัวหน้ารักแปลกๆ อาบเสร็จผมก็ออกมาเห็นไอ้โต้งมันกำลังนั่งเก็บของผมเลยถามมันภ:โต้งมึงเก็บของทำไม อย่าบอกนะ
ไม่ได้ลงสักทีเพราะ
ไม่มีเวลาเข้า👎
หารูปถูกใจไม่ได้👍 สนุกมากครับ โต้งตามไปอยู่ด้วย...แน่ๆ ขอบคุณครับ โคตรสนุกๆสุดๆเลย ไอ้โต้งตามไปด้วยแน่ๆ หวงเมียแระ{:5_146:} เมียยุไหนโต้งยุนั้นคับบบ555 ขอบคุณครับ ก็ย้ายตามเมียเมียให้มันจบๆ ปากบอกภูติดหำโต้ง ที่ไหนได้ โต้งติดฮี้ภูขั้นหนักต่างหาก 5555555555 ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ รอต่อว่า จะเป็นไงสนุกมากครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณ อร่อยล้ำ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รออ่านตอนต่อไป
{:5_133:}{:5_133:}{:5_133:} ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2