ไหงผมตายไปแล้วไม่ให้ไปเกิดซะทีล่ะ ตอนที่ 05 ผลของการกระทำและความรู้สึกของคนสองคน
สวัสดีครับหลังจากที่ห่างหายกันไปนานเพราะคอมโดนไวรัส ไฟล์ที่แต่งไว้หายเกลี้ยงจนหมดอารมณ์แต่งต่อ ถ้าใครลืมเนื้อเรื่องตอนเก่าๆ เข้าไปอ่านย้อนหลังกันได้ที่ลิ้งก์ด้านล่างเลยครับ
(ใหม่)ไหงผมตายไปแล้วไม่ให้ไปเกิดซะทีล่ะ ตอนที่ 00 บทนำ อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ทุกเวลา - เอกวิชาเรื่องราวนิยาย เรื่องเล่า (เรื่องยาวหลายตอน) - จีโฟกาย.คอม - Powered by Discuz!
(ใหม่)ไหงผมตายไปแล้วไม่ให้ไปเกิดซะทีล่ะ ตอนที่ 01 ประเดิมคนแรก - เอกวิชาเรื่องราวนิยาย เรื่องเล่า (เรื่องยาวหลายตอน) - จีโฟกาย.คอม - Powered by Discuz!
(ใหม่)ไหงไม่ให้ผมไปเกิดใหม่ซะทีละเนี่ย ตอนที่ 02 นั่งดูหนังสด - เอกวิชาเรื่องราวนิยาย เรื่องเล่า (เรื่องยาวหลายตอน) - จีโฟกาย.คอม - Powered by Discuz!
(ใหม่)ไหงตายไปแล้วไม่ให้ผมไปเกิดใหม่ซะทีละเนี่ย ตอนที่ 03 ความสนุกและความแค้น - เอกวิชาเรื่องราวนิยาย เรื่องเล่า (เรื่องยาวหลายตอน) - จีโฟกาย.คอม - Powered by Discuz!
(ใหม่)ไหงผมตายไปแล้วไม่ให้ไปเกิดซะทีล่ะ ตอนที่ 04 แผนการ - เอกวิชาเรื่องราวนิยาย เรื่องเล่า (เรื่องยาวหลายตอน) - จีโฟกาย.คอม - Powered by Discuz!
ถ้าอ่านย้อนเสร็จแล้ว มาต่อกันเลยครับ
.
.
.
.
.
.
หลังจากปิดตาของต้อมแล้ว ธารในร่างของนุ๊กก็หยิบยาสลบที่อยู่ในขวดคล้ายป๊อบออกมาและยื่นไปที่จมูกของต้อม
"พี่ต้อมดมสิครับ แล้วเดี๋ยวนุ๊กพาขึ้นสวรรค์"
หลังจากดมได้ไม่ถึง 10 วินาทียาก็เริ่มออกฤทธิ์ และเขาสลบไปในที่สุด
แสงแดดยามเย็นสาดลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้องเงียบสงบ ต้อมค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกเวียนหัว หนักอึ้งไปทั้งตัว ร่างกายเมื่อยล้า ความทรงจำพร่ามัว
"อะ... อะไรเนี่ย..."
เขาพยายามขยับตัว แต่ข้อมือและข้อเท้ากลับถูกมัดแน่นกับเตียง เชือกเส้นหนารัดจนเจ็บ
ต้อมหันไปรอบๆ ห้อง ก่อนชะงักเมื่อเห็นนุ๊กยืนอยู่ข้างเตียง แต่สิ่งที่เขาเห็นไม่ใช่เด็กใสซื่อคนเดิมอีกต่อไป แววตานั้นเย็นเยียบ รอยยิ้มเหี้ยมเกรียม
"นุ... นุ๊ก? เกิดอะไรขึ้น ทำไมมัดพี่ไว้?" ต้อมถามเสียงสั่น
"นุ๊กเหรอ?" เด็กหนุ่มในร่างที่แปลกประหลาดเดินวนรอบเตียงอย่างช้าๆ ร่างนั้นหัวเราะเบาๆ น้ำเสียงแหลมสูงผิดปกติ "กูไม่ใช่นุ๊ก ไอ้สัตว์เดรัจฉาน" ธารตะคอกใส่หน้าต้อมจนเขาเบิกตากว้าง
"มึง... มึงเป็นใครกันแน่?"
"กูเป็นใครน่ะเหรอ?" อีกฝ่ายเดินวนรอบเตียงช้าๆ "กูนี่แหละ ธาร... คนที่มึงขับรถชนแล้วทิ้งให้นอนนิ่งอยู่ข้างถนน"
เลือดในร่างต้อมแทบเย็นเฉียบทันที "ไม่... มันเป็นอุบัติเหตุ... กูไม่ได้ตั้งใจ..." เสียงเขาสั่นจนแทบฟังไม่ออก
ธารหัวเราะอย่างขื่นขม “อุบัติเหตุ? มึงเมา แล้วยังขับรถในซอยแคบ มึงขับเร็ว... พอกูเดินข้ามถนน มึงชนกูเต็มแรง กูได้ยินเสียงกะโหลกกูแตกร้าว แต่ที่กูเจ็บกว่าคือ... มึงขับหนี”
น้ำเสียงของธารเปลี่ยนเป็นบาดลึก
"กูกลัว... ตอนนั้นกูก็กลัวเหมือนกัน กูไม่รู้จะทำยังไง..." ต้อมพยายามอธิบาย ทั้งน้ำเสียงและร่างกายสั่นเทา
"กลัว?" ธารแค่นเสียง "กูนอนตายข้างถนนแบบไม่มีใครใยดี แล้วมึงล่ะ? มึงใช้ชีวิตสบายๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!"
น้ำตาเริ่มไหลอาบแก้มต้อม "กูเสียใจ กูคิดถึงเรื่องนั้นทุกวัน กูไม่เคยลืม..."
“เสียใจ?” ธารตวัดตามองเขา รอยยิ้มเหยียดขึ้นเหมือนมีดบางๆ “แล้วทำไมมึงไม่ไปมอบตัว? ทำไมยังใช้ชีวิตอย่างเหี้ยๆ ต่อไป? มึงไม่แค่หนีความผิด แต่มึงยังลากคนอื่นมาตกนรกกับมึง”ธารหันไปชี้ที่ร่างของนุ๊กในกระจก
“แล้วเด็กคนนี้ล่ะ? มึงวางยาในน้ำ หวังจะลวนลามเขา... มึงเรียกตัวเองว่าเสียใจเหรอ?”ต้อมสะอึกทันที คำโกหกใดๆ ติดค้างอยู่ในลำคอ เขารู้ว่าถูกจับได้
ความเงียบแผ่ขยายรอบตัวต้อม
น้ำตาไหลอาบแก้ม เขาเหมือนกลายเป็นเด็กที่หมดเรี่ยวแรง ถูกจับได้ว่าทำผิดแต่ไม่มีแม่อยู่ตรงนั้นให้วิ่งไปหลบ
“กูจะทำอะไรก็ได้ ขอแค่มึงให้โอกาส กูจะมอบตัว กูจะดูแลครอบครัวมึง... กูจะทำทุกอย่างเพื่อชดใช้”
ธารยืนนิ่งอยู่นาน เหมือนกำลังชั่งน้ำหนักหัวใจของตัวเองมือที่เคยสั่นจากความแค้นเริ่มคลายลง ดวงตาคู่เดิมกลับมีประกายบางอย่างที่เคยหายไป
“มึงขอโทษเพราะกลัวตาย หรือเพราะมึงเสียใจจริงๆ?”
“กูเสียใจจริงๆ... กูฝันถึงวันนั้นทุกคืน กูตื่นมาพร้อมเหงื่อท่วมตัว เสียงกรีดร้องของมึงยังอยู่ในหู กูไม่เคยมีความสุขเลยจริงๆ...”
ธารหลับตา ดวงหน้าเหมือนเด็กชายอีกครั้ง — เด็กที่อยากได้แค่ความสงบ แต่ไม่รู้จะหามันได้จากที่ไหน
“บางที... กูเหนื่อยแล้ว” เขาพูดเบาๆ “เหนื่อยกับการแบกแค้น เหนื่อยกับการอยู่ในร่างคนอื่น เหนื่อยกับการเป็นเงาของตัวเอง”ต้อมกลั้นหายใจ ฟังเสียงนั้นเหมือนฟังคำตัดสินของกรรม
“…บางที… การให้โอกาสคนเหี้ยๆ เปลี่ยนแปลงตัวเอง อาจจะเป็นสิ่งที่แม่กูอยากให้กูทำ... มากกว่าการล้างแค้น”
รอยยิ้มจางๆ ของธารปรากฏอีกครั้ง รอยยิ้มที่เหมือนเด็กชายคนหนึ่งที่เคยมีชีวิต
"กูยังจำความต้องการแรกหลังจากที่กูตายได้ ว่ากูอยากที่sexที่ดีที่สุดสักครั้งนึงในชีวิต มึงคิดว่ามึงทำให้กูได้มั้ยล่ะ" ธารพูดพร้อมยิ้มเยอะออกมา จนสุดท้ายแล้ว หนุ่มซิงอย่างเขาก็แค่ต้องการความรักและความสัมพันธ์ลึกซึ้งดีๆสักครั้งในชีวิต
"กูทำให้มึงได้ กูมั่นใจว่าจะทำให้มึงมีความสุขและไม่มีอะไรติดค้างในชีวิตอีก" ต้อมพูดเสียหนักแน่น
ธารยิ้มออกมาเล็กน้อยพร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ห์ เขาขึ้นค่อมร่างของต้อมและลูบไปที่ส่วนล่างของต้อมที่ค่อยๆขยายขึ้นมาอย่างช้า
ต้อมไม่รอช้ายกตัวขึ้นจูบปากธารอย่างเร้าร้อน พร้อมดูดดุนลิ้นของกันและกันอย่างไม่ลดละ ลิ้นของทั้งสองต่างตวัดกันพัลวันโดยไม่มีใครยอมใคร
"ซี๊ดดดดดด" ต้อมครางอย่างแผ่วเบา สัมผัสเสียวซ่านที่ไม่เคยได้รับมาก่อน มันรู้สึกแปลกกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา
ธารจับควยของต้อมผ่านกางเกงอย่างช้า รูดขึ้นรูดลงด้วยมืออุ่นๆของเขา ทำอย่างเนิบๆ ให้คนด้านล่างรู้สึกเสียวซ่านมากที่สุด
จากนั้นเขาค่อยๆบรรจงถอดกางเกงของต้อมอย่าไม่เร่งรีบ ซึ่งต่างจากควยของต้อมที่โดนกางเกงรูดลงไปดีดขึ้นมาอย่างชูชันในกางเกงใน ธารค่อยๆเลื่อนตัวลง จับควยของต้อมผ่านกางเกงในและก้มตัวลงเอาลิ้นแตะที่ส่วนหัวพร้อมลากขึ้นลงผ่านผ้าบางที่กั้นอยู่
ต้อมรู้สึกดีอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน "ถอดเถอะ" เขาพูดขึ้นพร้อมกับสายตาของธารที่จ้องมองมายังเขาด้วยแววตาเปี่ยมไปด้วยความต้องการ
ธารค่อยๆถอดกางเกงของต้อมอย่างช้าๆ ลำควยที่แข็งง้างลงและดีดกลับขึ้นไปกระทบกับช่วงท้องน้อยของเขาอย่างแรง
'ปึก' ลำควยยาวใหญ่ปรากฎแก่สายตาของธารอีกครั้ง เขาชอบในความอวบใหญ่ของท่อนลำฃสีเนื้อสะอาดตานี้ หัวเงี่ยงบานสีชมพูเข้มดีดดูน่าดูดยิ่งกว่าไอติมใดๆทำธารอดใจไม่ไหว ครอบปากดูดหัวเน้นๆไปที
"ซี๊ดดดด เสียวครับธารร" ธารตกใจเล็กน้อยเมื่อต้อมเอ่ยชื่อของเขาแทนที่จะเป็นนุ๊ก เขารู้สึกดีมากๆที่ได้มี sex กับใครจริงๆจังเสียที
ธารดูเลียหัวพร้อมเอาลิ้นตวัดไปรอบๆหัวควยเพื่อเพิ่มความเสียวให้กับต้อมเป็นการตอบแทนจนต้อมถึงกับต้องเด้งเอวมารับความเสียวซ่านนี้
จากนั้นธารค่อยๆ กดหัวตัวเองลงไปอมท่อนควยของต้อมทีละนิดๆ เขาอ้าปากเต็มความกว้างจนกดหัวของตัวเองเข้าไปสุดลำ ตอนนี้เขาแทบอยากสำลักเพราะมันเลยคอหอยเขาไปแล้วด้วยซ้ำ แต่พยายามฝืนอมจนสุด
"อ่าาาาา สุดลำเลยยยยย" ต้อมครางเสียงทุ่มต่ำออกมาด้วยความพึงพอใจ
ธารค่อยๆขยับลำคอของตัวเองเข้าออกอย่างเชื่องช้า พร้อมกับเอาลิ้นตวัดไปมาที่หัวควยของต้อมไปด้วย จนต้อมเองเด้งเอวรับขึ้นลงด้วยความเสียวและหงี่ขั้นสุด
"อึกก อ่าาา อึกก อ่าาาา" เสียงกระแทกพร้อมกับเสียงครางทุ้มต่ำผสานกันอย่างลงตัว
จนต้อมเองเริ่มรูสึกเหมือนจะแตก จึงรีบบอกธาร "ธารครับ ต้อมจะไม่ไหวแล้วครับ" ธารรู้แบบนั้นจึงรีบเร่งตัวเองขยับปากเข้าออกไม่หยุด จนต้อมครางออกมาด้วยความเสียวซ่านอีกครั้ง
"จะแตกแล้วครับ ธารครับบบบ ต้อมเสียววครับ อึกกกก แตกแล้วอ่าาาาาาาาา" ต้อมครางต่ำพร้อมปลดปล่อยน้ำจำนวนมากเข้าคอของธารไปเต็มๆ
"แอ่กก อ่อกก" ธารได้แต่กลืนน้ำนั้นเข้าคอไปจนหมดสิ้นนน พร้อมคายควยของต้อมที่ยังแข็งไม่หยุดออกมา
'แฮ่กๆๆ' ธารหายใจหอบออกมา เขานึกว่าเขาจะตายเสียแล้ว น้ำของต้อมเยอะมากจนคนอื่นๆก่อนหน้าเทียบไม่ติด
"มันยังแข็งอยู่เลยอ่ะ" ธารพูดพร้อมเอามือลูบควยของต้อมที่ยังคงแข็งสู้มือเขาอย่างไม่ลดละ
"ซี๊ดดด เสียววว ขอเวลาแปปนึงครับธาร มันเสียวมากเลยยย" ต้อมห้ามธารก่อนเพราะตอนนี้เขาเสียวควยเอามากๆ แต่ธารไม่หยุด เขาชัดควยของต้อมอย่างเร็วและแรง จนต้อมเด้งเอวออกมาด้วยความเสียวกว่าครั้งก่อน
"ธารครับมันเสียวเกินไปป อ้ากกก" ต้อมครางออกมาเสียงดังจากความเสียวที่ธารมอบให้
ธารจับลำควยของต้อมปั่นพร้อมเอามือฝนหั้วควยต้อมไม่หยุดด ต้อมก็เด้งเอวไปมาด้วยความเสียวที่เกินจะรับไหว
"ธารๆ ต้อมไม่ไหววว อ่าาาาาาาาาาาาา" สิ้นสุดเสียงของธาร ต้อมก็น้ำกระฉูดออกมาเต็มมือของธารเต็มไปหมด ควยของต้อมฉีดน้ำอุ่นหลายรอบ ก่อนที่ต้อมเองจะหอบแฮกและสลบไปด้วยความเพลีย
ธารเห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมาด้วยความพอใจก่อนที่จะนอนกอดต้อมไปด้วยความล้าเต็มที่
ต้อมสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกเสียวบริเวณด้านล่าง เปิดผ้าห่มดูก็พบว่าธารในร่างของนุ๊กกำลังดูดเลียควยของเขาด้วยความเอร็ดอร่อย
"ยังไม่อิ่มเหรอครับธาร" ต้อมพูดไปด้วยยิ้มไปด้วยความเอ็นดู เขาเห็นว่าตอนนี้ตัวของเขาถูกแก้เชือกออกจากตัวแล้ว เขาจึงเอามือไปลูบหน้าของธารด้วยความเอ็นดู
ธารหมั่นเขี้ยวแกล้งดูดหัวควยของเขาแรงๆ จนต้อมสะดุ้งตัว
"แกล้งผมเหรอ นี่แหนะ" ต้อมแกล้งกดหัวธารลงจุดสุดควย
"แค่กๆ เล่นไรเนี่ย" ทำเอาธารสำลักออกมาพร้อมบ่นและตีท้องต้อมคืนไปทีนึง
ต้อมยกตัวธารขึ้นมากอดพร้อมจุ๊บไป 1 ที "แกล้งคนน่ารักครับ" หลังจากสิ้นสุดคำนั้นทำเอาธารหน้าแดงไปไม่เป็น ต้อมเห็นดังนั้นยิ่งอยากแกล้งเข้าไปใหญ่ เขาเด้งเอวถูไถหว่างขาของธารอย่างหยอกล้อ แต่ทางธาร ทั้งเขินทั้งเสียวในเวลาเดียวกันตอนนี้จนทำตัวไม่ถูก
ต้อมเอื้อมไปหยิบเจลจากลิ้นชักข้างเตียง พร้อมทาใส่นิ้วและใส่เข้าไปในรูของธารทีละนิ้ว
ธารได้แต่กอดต้อมไว้แน่น เขาไม่คิดไม่ฝันว่าวันนึงเขาจะได้ทำกับคนตรงหน้า คนที่เขาเริ่มจะมีใจให้ทั้งๆที่คนๆนี้ เป็นคนปลิดชีวิตเขาด้วยตนเอง
ธารได้แต่ครางฮือฮาพร้อมขยิบสู้นิ้วที่ค่อยเพิ่มจำนวนจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม นิ้วทั้งสามควานไปทั่วรูของธารทำเอาเขาเสียวซ่านไม่หยุดด
"ธาร พร้อมไหมครับ" ต้อมถามธารด้วยหน้าที่เงี่ยนเต็มที่ ธารได้แต่พยักหน้าไปเท่านั้น
ต้อมค่อยๆเอาควยของเขาใส่รูของธารช้าๆ เนิบๆ ทีละนิดกลัวคนข้างหน้าจะเจ็บ
ธารรู้สึกเสียวมากที่มีสิ่งใหญ่โตเข้ามาในร่างของเขา ความเจ็บและความเสียวปะปนกันไปหมดจนไม่รู้ว่าจะต้องรู้สึกอย่างไร ได้แต่ปล่อยตัวปล่อยใจให้อารมณ์พาไป
พอเข้าไปได้สุดลำ ต้อมก็รู้สึกเสียวเป็นอย่างมากจากภายในรูของธารที่ตอดไม่หยุด จนเขาครางต่ำออกมาหลายครั้ง
"ธารโอเคไหมครับ" ต้อมถามธารด้วยความเป็นห่วง ซึ่งธารก็ได้แต่พยักหน้าละก้มจูบต้อมด้วยความเสน่หา
ต้อมเริ่มขยับควยเข้าออกรูของธารอย่างช้าๆ จากนั้นค่อยร่อนเอวให้เร็วขึ้นทีละนิด จนธารที่กำลังจูบอยู่ส่งเสียงออกมาด้วยความเสียวที่เกินจะรับไหว
ต้อมผลักธารลงนอนจากนั้นเร่งซอยควยของเขาเข้าออกไม่หยุด โดยเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ ธารเองก็ส่งเสียงครวญครางออกมาไม่หยุด เขาไม่เคยเจอคนที่เย็ดได้เสียวขนาดนี้มาก่อนในชีวิต มันเทียบไม่ได้กับคนที่เขาเคยไปสิงร่างมาเลยแม้แต่น้อย ความรู้สึกตอนนี้มันอิ่มจนบอกไม่ถูก
ต้อมค่อยๆเร่งซอยและจับควยของธารชักไปด้วย บางจังหวะก็ก้มลงมาดูดนมของธารเพื่อเพิ่มความเสียวให้อีกฝ่าย
จนทั้งสองเริ่มใกล้เข้าสู่เส้นชัยเต็มที ต้อมเริ่มเร่งความเร็วซอยธารไม่หยุด จนเขาตาลอย
"ไม่ไหวแล้วต้อม ธารจะแตกแล้ว อ่าาาาาา" ธารพูดออกมาด้วยความเสียว
"ต้อมก็จะไม่ไหวแล้ว แตกพร้อมกันนะครับธาร" ธารได้แต่พยักหน้า จากนั้นน้ำของทั้งสองคนก็กระฉูดออกมาพร้อมกัน
น้ำของธารไหลออกมาเต็มหน้าท้องของเขา บางทีก็พุ่งไปยันหน้าอก ส่วนต้อมก็ฉีดเข้าไปในตัวธารจนหมดก๊อก
ต้อมได้ฟ่บตัวลงทับธารอย่างหมดแรง ธารได้แต่กอดเขาด้วยความรู้สึกดีอย่างไม่เคยมีมาก่อน
เขาพอที่จะรู้ตัวว่าเขาคงชอบผู้ชายคนนี้เข้าแล้ว
"ธารมีความสุขมากๆเลยครับต้อม ธารคงจากไปได้อย่างสงบแล้วจริงๆ ขอบคุณมาก สักวันเราคงได้เจอกันใหม่"
ธารพูดออกมาพร้อมกับหลับตาลงและสลายหายไป โดยที่ไม่ได้ฟังคำพูดใดๆออกจากต้อมเลยด้วยซ้ำ
"ธารรร อย่าเพิ่งไป" ต้อมพูดออกมาอย่างตกใจ เขาไม่คิดว่าธารจะไปเร็วขนาดนี้
'สักวันเราคงได้เจอกันใหม่' งั้นเหรอ ผมก็อยากให้วันนั้นมาเร็วๆ เหมือนกัน
10 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก
"ยุงต้อมมม" เด็กน้อยวิ่งเข้ามาหาผู้เป็นลูกด้วยใบหน้ายิ้มแฉ่ง
"ครับว่าไง เจ้าตัวดื้อ วันนี้จะไปเยี่ยมลุงธารากับลุงไหมครับ" ต้อมถามหลานของตัวเองด้วยความเอ็นดู
"ไปฮับบบ ผมมีความลู้ฉึกว่าวันนี้ยุงธาลาต้องฟื้นแน่ๆฮับ" เจ้าหลานตัวดีพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี
"นั่นสินะ" ต้อมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอบอุ่น หลังจากที่ธาราหายไปแล้ว ต้อมก็ดูแลนุ๊กจากการร่วมรักอย่างหนักหน่วงในครั้งนั้น ตัวนุ๊กเองก็ได้รับรู้ความรู้สึกของทั้งสองฝ่ายและยอมหลีกทางให้แต่โดยดี
ต้อมได้ไปที่โรงพยาบาลเพื่อจัดการเรื่องการดูแลรักษาธารอีกครั้ง และเข้ามอบตัวกับตำรวจ ทางครอบครัวของธารเองจากตอนแรกก็โกรธต้อมมาก ต้อมได้ให้การกับตำรวจและขึ้นศาล ซึ่งเขาเองก็ยอมรับสารภาพทุกอย่างและไกล่เกลี่ยจนไม่ต้องติดคุก เขามาเยี่ยมธารทุกวันไม่เคยขาด ทางครอบครัวเห็นถึงความพยายามและการมาเยี่ยมของต้อมในทุกๆวันเป็นเวลาหลายปีจึงใจอ่อนจนวันหนึ่งต้อมได้เล่าเหตุการณ์ที่ธารมาหาเขาให้ฟังโดยตัดตอนที่sexกันออกไป แม่ของธารได้แต่ร้องไห้และมองไปยังธารที่นอนอยู่ในห้องรักษาตัวอย่างอาลัยอาวรณ์
ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน
"หนึ่ง ฉอง ฉาม" เด็กน้อยเดินจูงหนุ่มหล่อวัยทำงานที่มาเยี่ยมผู้ป่วยที่ไม่รู้จะฟื้นขึ้นมาเมื่อไร
"ธาร เมื่อไรคุณจะฟื้นเสียที ผมคิดถึงคุณมากเหลือเกิน ตลอดเวลาผมได้แต่คิดว่าผมมาดูแลคุณมาหาคุณเพราะรู้สึกผิดกับสิ่งที่ได้ทำลงไป แต่มันไม่ใช่แค่นั้น ตอนนี้ผมรู้สึกรักคนตรงหน้าผมเหลือเกิน ผมอยากให้คุณฟื้นขึ้นมาตอบรับรักผมเสียที" หนุ่มหล่อได้แค่กุมมือของธารเอาไว้พร้อม โอบอุ้มมือนั้นด้วยความรัก แต่แล้วปาฏิหารย์ก็เกิดขึ้น เขารู้สึกได้ถึงแรงขยับนิ้วเบาๆ จึงเงยหน้าขึ้นมามอง เห็นธารที่ค่อยๆลืมตาขึ้นมา
"ธาร!!!!! คุณฟื้นแล้วว คุณหมอ คุณหมอครับ ธารฟื้นแล้ว" ต้อมรีบกุลีกุจอเรียกคุฯณหมอให้เข้ามาดูอาการของธาร
เขาถูกนำออกจากห้องผู้ป่วยเพื่อให้คุณหมอได้ตรวจดูอาการของธาร
เขารีบโทรหาทางครอบครัวของธารในเรื่องนี้
ระหว่างนั้นคุณหมอก็ออกมาแจ้งข่าวดีกับเขา
"ตอนนี้คนไข้ฟื้นคืนสติกลับมาอย่างสมบูรณ์แล้วครับ ทางญาติสามารถเข้าไปหาได้เลยครับ" สิ้นเสียงคุณหมอ ทางต้อมและน้องธีร์ก็ได้รีบเข้าห้องไปหาธารอย่างรวดเร็ว
"ธาร คุณเป็นยังไงบ้าง เจ็บตรงไหนมั้ย ปวดหัวหรือเปล่า" ต้อมถามธารออกไปหลายคำถามด้วยความตื่นเต้น
"คุณเป็นใคร" ธารเอ่ยออกมาทำเอาต้อมถึงกับหน้าเสีย และทรุดลงไปตรงนั้น
ขอจบตัดพรึ่บแบบละครไทย ตอนหน้าจะเป็นตอนสุดท้ายแล้ว หวังว่าจะไม่เกินเดือนหน้าจะมาต่อใหม่นะครับ ถ้ามีเวลา:P
สนุกมากครับ โห นานมากครับ ตอนแรกตั้งแต่ปี 2022 แน่ะ อ่านคร่าวๆ น่าติดตามมากครับ ขอตัวกลับไปอ่านตอนเก่าๆ ก่อนครับ ขอขอบคุณ พี่กลับมาพร้อมกับคำว่าตอนต่อไปตอนจบ หายไปสามปี ดีใจที่มาต่อนะครับ สนุก ขอขอบคุณ
หน้า:
[1]