สิงห์ผู้กล้า (บทที่ 1-6)
สิงห์ผู้กล้า: บทที่ 1: เงาของอดีต
แสงสุดท้ายของวันลับขอบฟ้าไปแล้ว ทิ้งไว้เพียงความมืดมิดและลมหนาวพัดโชยในค่ายทหารที่ห่างไกลออกไป สิงห์ นั่งอยู่เพียงลำพังในห้องทำงานเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยเอกสารกองโต แสงไฟจากตะเกียงน้ำมันส่องกระทบใบหน้าคมเข้มที่เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แต่แววตาของเขายังคงฉายแววเด็ดเดี่ยวไม่เสื่อมคลาย
สิงห์เป็นที่รู้จักในนาม "สิงห์ผู้กล้า" นายทหารหนุ่มผู้มากฝีมือและไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใด เขาเป็นผู้นำหน่วยรบพิเศษที่ได้รับภารกิจเสี่ยงตายมานับครั้งไม่ถ้วน และทุกครั้ง เขาก็นำพาผู้ใต้บังคับบัญชาฝ่าฟันอันตรายกลับมาได้อย่างปลอดภัยเสมอ
แต่ภายใต้ความแข็งแกร่งและเด็ดเดี่ยวที่ทุกคนเห็น สิงห์กลับมี บาดแผลในใจ ที่ไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้ มันเป็นบาดแผลจาก อดีตที่เจ็บปวด การสูญเสียคนที่เขารัก และความรับผิดชอบอันหนักอึ้งที่ต้องแบกรับ ทำให้สิงห์เป็นคนเก็บกดความรู้สึก ความปรารถนา และแม้แต่ความต้องการทางกายภาพของตัวเองไว้เบื้องลึก
คืนนี้ความเหนื่อยล้าจากภารกิจล่าสุดที่เพิ่งกลับมา ความตึงเครียดจากการตัดสินใจที่ต้องแลกมาด้วยชีวิต และความเงียบเหงาที่รายล้อม ทำให้ ความปรารถนาที่ถูกสะกดไว้ เริ่มปะทุขึ้นมาอย่างรุนแรงในตัวสิงห์ มันไม่ใช่ความต้องการเพียงชั่วคราว แต่มันคือ กิเลสตัณหา ที่ถูกบ่มเพาะมานาน ต้องการการปลดปล่อยอย่างรุนแรงเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดภายในจิตใจ
สิงห์ถอดเสื้อเครื่องแบบออก เผยให้เห็นแผงอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อและรอยแผลเป็นจากการรบ เขากระแทกกำปั้นลงบนโต๊ะอย่างแรง พยายามระบายความอัดอั้น แต่ก็ไร้ผล
แก่นกายของเขาแข็งตัว อย่างรุนแรงจนรู้สึกเจ็บปวดภายใต้เนื้อผ้าที่เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ สิงห์ขบกรามแน่น เขาพยายามที่จะควบคุมตัวเอง แต่ร่างกายกลับไม่ฟังคำสั่ง เขาจมดิ่งลงไปในห้วงอารมณ์ของความปรารถนาที่เร่าร้อน
สิงห์ไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรอย่างแท้จริงในเวลานั้น... ต้องการการปลดปล่อย? ต้องการความเข้าใจ? หรือต้องการใครสักคนที่จะอยู่เคียงข้างเขาในยามที่เขาอ่อนแอที่สุด?
สิงห์ผู้กล้า: บทที่ 2: การมาเยือนที่ไม่คาดฝัน
ในขณะที่ สิงห์ กำลังจมดิ่งอยู่กับความปรารถนาที่แสนทรมาน เสียงเคาะประตูห้องทำงานก็ดังขึ้นอย่างแผ่วเบา
ก๊อก... ก๊อก...
สิงห์สะดุ้ง เขารีบจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย พยายามเก็บซ่อนความรู้สึกที่ปั่นป่วนไว้ภายใต้สีหน้าเรียบเฉย
"ใครน่ะ!" สิงห์ถามเสียงห้าว พยายามควบคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติที่สุด
"ผมเองครับท่านสิงห์... หมอธีร์ ครับ" เสียงที่คุ้นเคยดังมาจากด้านนอก "ผมเห็นไฟในห้องท่านยังเปิดอยู่... เลยแวะมาดูครับ"
หมอธีร์ เป็นนายแพทย์ทหารประจำค่าย เป็นชายหนุ่มหน้าตาดี อ่อนโยน และมีความเข้าใจในจิตใจของผู้อื่น เขาเป็นคนเดียวในค่ายที่กล้าเข้าหาสิงห์ได้อย่างเป็นธรรมชาติ และมักจะมาตรวจอาการหรือพูดคุยกับสิงห์อยู่เสมอหลังภารกิจสำคัญ
สิงห์ลังเลชั่วครู่ เขามองไปที่แก่นกายของตัวเองที่ยังคงแข็งขืนอยู่ แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขารู้ว่าไม่สามารถซ่อนเร้นความรู้สึกทั้งหมดจากหมอธีร์ได้
"เข้ามาสิ!" สิงห์ตอบเสียงเรียบ
ประตูถูกเปิดออกช้าๆ หมอธีร์ ก้าวเข้ามาในห้อง เขาสวมเสื้อคลุมสีขาวสะอาดตา ตัดกับบรรยากาศมืดสลัวในห้อง หมอธีร์มองไปที่สิงห์ ดวงตาของเขามีความห่วงใยอย่างเห็นได้ชัด
"ท่านสิงห์... ท่านดูไม่ค่อยดีนะครับ... มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ?" หมอธีร์ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
สิงห์ไม่ได้ตอบ เขาเพียงแค่จ้องมองหมอธีร์ ดวงตาของเขามีประกายแห่งความอ่อนแอและความปรารถนาที่ถูกเก็บกดมานาน หมอธีร์สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างที่ปั่นป่วนและเร่าร้อนแผ่ออกมาจากตัวสิงห์ เขารู้ว่านี่ไม่ใช่แค่อาการเหนื่อยล้าจากการทำงาน แต่เป็น ความเจ็บปวดทางอารมณ์ ที่กำลังกัดกินจิตใจของสิงห์
หมอธีร์เดินเข้าไปใกล้สิงห์ เขาวางกระเป๋าพยาบาลลงบนโต๊ะ แล้วค่อยๆ ยื่นมือออกไปสัมผัสกับ หน้าผากของสิงห์ อย่างแผ่วเบา
สิงห์สะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้หลบหนีสัมผัสของหมอธีร์ ความเย็นจากมือของหมอธีร์ช่วยบรรเทาความร้อนรุ่มในตัวสิงห์ได้บ้าง
"ตัวท่านร้อนมากเลยนะครับ... ท่านสิงห์" หมอธีร์พูดด้วยน้ำเสียงห่วงใย "ผมคิดว่าท่านอาจจะต้องพักผ่อนให้มากกว่านี้"
แต่สิงห์รู้ดีว่าสิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่แค่การพักผ่อน...
สิงห์ผู้กล้า: บทที่ 3: สัมผัสที่เกินเลย
สิงห์ มองเข้าไปในดวงตาของ หมอธีร์ ความอายเริ่มจางหายไป ถูกแทนที่ด้วยความปรารถนาอันดิบเถื่อนที่ไม่อาจควบคุมได้อีกต่อไป เขาค่อยๆ ยกมือขึ้นไปจับมือของหมอธีร์ที่วางอยู่บนหน้าผากของเขา แล้วเลื่อนลงมาสัมผัสกับ แขนของหมอธีร์ อย่างแผ่วเบา
หมอธีร์รู้สึกถึงความร้อนผ่าวจากมือของสิงห์ เขาสัมผัสได้ถึงพลังงานที่แปลกประหลาดที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของสิงห์ มันไม่ใช่แค่ความร้อนจากพิษไข้ แต่เป็น เปลวไฟแห่งกิเลส ที่กำลังคุกรุ่น
"หมอธีร์... ผม... ผมไม่เป็นไรหรอก" สิงห์พูดเสียงแหบพร่า "แต่ผม... ผมต้องการบางอย่าง... ที่มากกว่าการพักผ่อน"
หมอธีร์มองสิงห์ด้วยความเข้าใจ เขาเห็นถึงความทรมานในดวงตาของสิงห์ และรู้ว่าสิงห์กำลังต้องการอะไรอย่างลึกซึ้ง
หมอธีร์ค่อยๆ เลื่อนมือลงมาตามแขนของสิงห์ แล้ววางลงบน แผงอกที่กำยำ ของเขา นิ้วเรียวของหมอธีร์ไล้ไปตามกล้ามเนื้อที่แข็งแรงของสิงห์อย่างอ่อนโยน สัมผัสที่อ่อนโยนแต่เต็มไปด้วยความเข้าใจ ทำให้สิงห์สะดุ้งเฮือก! ความเสียวซ่านแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่าง
สิงห์ครางต่ำๆ ในลำคอ เขาไม่เคยคิดว่าสัมผัสจากหมอธีร์จะสามารถปลุกเร้าความปรารถนาในตัวเขาได้รุนแรงขนาดนี้
หมอธีร์ไม่พูดอะไร เขาสัมผัสได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจสิงห์ที่เร่งเร็วกว่าปกติ เขารู้ว่าสิงห์กำลังอยู่ในห้วงอารมณ์ที่รุนแรง และต้องการการปลดปล่อย
หมอธีร์ค่อยๆ เลื่อนมือลงไปจากแผงอกของสิงห์ ช้าๆ... ช้าๆ... จนกระทั่งมือของเขามาถึง ขอบกางเกงเครื่องแบบ ของสิงห์! นิ้วเรียวของหมอธีร์เริ่ม ปลดกระดุมกางเกงของสิงห์ออกอย่างช้าๆ ทีละเม็ด
สิงห์กลืนน้ำลายลงคอ เขาจ้องมองการกระทำของหมอธีร์ด้วยความรู้สึกที่ปนเปกัน ทั้งความอาย ความตื่นเต้น และความปรารถนาที่กำลังระเบิดออกมา เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป
เมื่อกระดุมเม็ดสุดท้ายถูกปลดออก หมอธีร์ก็ค่อยๆ รูดซิปกางเกงของสิงห์ลงอย่างช้าๆ! เสียงซิปที่รูดลงในความเงียบสงัดของห้องทำให้สิงห์ใจเต้นระรัว
แล้ว แก่นกายของสิงห์ ที่แข็งตัวอย่างรุนแรงก็พลัน พุ่งผงาดขึ้นมา อย่างเต็มที่ในความมืดสลัวของห้อง แสงไฟจากตะเกียงส่องกระทบกับผิวของแก่นกายที่ร้อนผ่าว
หมอธีร์มองไปที่แก่นกายของสิงห์ ดวงตาของเขามีประกายแห่งความเข้าใจและพร้อมที่จะยอมรับทุกอย่าง
สิงห์ผู้กล้า: บทที่ 4: เปลวเพลิงแห่งความปรารถนา
หมอธีร์ ไม่รอช้า เขายื่นมือออกไป จับแก่นกายของสิงห์ไว้แน่น! มือของหมอธีร์นั้นเรียวเล็กกว่ามือของสิงห์มาก แต่สัมผัสที่อบอุ่นและนุ่มนวลของเขากลับทำให้สิงห์รู้สึกเสียวซ่านไปทั่วทั้งร่างอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
สิงห์ครางต่ำๆ ในลำคอ "อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม..." เสียงของเขาแหบพร่าด้วยความเร่าร้อน เขาแอ่นกายขึ้นเล็กน้อยเพื่อรับสัมผัสจากหมอธีร์
หมอธีร์เริ่ม รูดคลึงแก่นกายของสิงห์ขึ้นลงอย่างช้าๆ และเป็นจังหวะ แรงกดของมือหมอธีร์นั้นพอดี ไม่เบาไม่แรงเกินไป ทำให้สิงห์รู้สึกถึงความสุขสมที่ถาโถมเข้ามาอย่างรุนแรง กิเลสตัณหาที่ถูกเก็บกดมานานนับปี บัดนี้มันกำลังได้รับการปลดปล่อยอย่างรุนแรง
สิงห์หลับตาลง เขาพยายามที่จะควบคุมตัวเอง แต่ร่างกายกลับไม่ฟังคำสั่ง เขาจมดิ่งลงไปในห้วงอารมณ์ของความปรารถนาที่เร่าร้อน หมอธีร์ยังคงรูดคลึงแก่นกายของสิงห์อย่างต่อเนื่อง เขาสัมผัสได้ถึงการเต้นของหัวใจของสิงห์ที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ และพลังงานบางอย่างที่กำลังก่อตัวขึ้นในตัวสิงห์
หมอธีร์ค่อยๆ โน้มตัวลงไป จูบที่ปลายแก่นกายของสิงห์อย่างแผ่วเบา! ปลายลิ้นร้อนๆ ของหมอธีร์แตะต้องเข้ากับผิวอันบอบบางของสิงห์
สิงห์สะดุ้งเฮือก! "อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!" เขาครางออกมาอย่างสุดเสียง! ความเสียวซ่านแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่าง! สิงห์หัวเราะออกมาอย่างอายๆ แต่ก็เต็มไปด้วยความสุขสมที่ไม่อาจปกปิดได้ "ฮ่าๆๆๆ... หมอ... หมอธีร์... คุณ... คุณทำอะไรเนี่ย!"
หมอธีร์เงยหน้าขึ้นยิ้มเล็กน้อย ดวงตาของเขามีประกายแห่งความเย้ายวนและความเข้าใจ เขาไม่ได้พูดอะไร แต่ใช้สายตาของเขาบอกว่า "ฉันเข้าใจทุกอย่าง... และฉันพร้อมจะช่วยนาย"
แล้วหมอธีร์ก็กลับลงไป ดูดเลียแก่นกายของสิงห์อย่างช้าๆ และเป็นจังหวะ ลิ้นร้อนๆ ของเขาตวัดวนไปมา สลับกับการใช้มือ รูดคลึง ขึ้นลงอย่างชำนาญ สิงห์แอ่นกายรับสัมผัสร้อนๆ ของหมอธีร์ ดวงตาของเขากลอกกลิ้งไปมาด้วยความเสียวซ่าน เขาครางออกมาอย่างต่อเนื่อง และร่างกายของเขาก็เริ่มสั่นสะท้านไปทั้งตัว
สิงห์ผู้กล้า: บทที่ 5: กิเลสที่หลั่งไหลไม่หยุด
หมอธีร์ ยังคง ดูดเลียและรูดคลึงแก่นกายของสิงห์ อย่างต่อเนื่อง มือของเขาทำงานอย่างไม่หยุดยั้ง เพื่อช่วยให้สิงห์ได้ปลดปล่อยกิเลสตัณหาที่คุกรุ่นอยู่ในตัวออกมาจนหมดสิ้น เสียงครางของสิงห์ดังระงมไปทั่วห้อง ผสมกับเสียงหอบหายใจที่ถี่รัว
"อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!" สิงห์ครางออกมาอย่างสุดเสียง! ร่างกายของเขากระตุกอย่างรุนแรง! และในที่สุด น้ำกามของสิงห์ก็พุ่งทะลักออกมาอย่างมากมายเป็นครั้งที่หนึ่ง! มันพุ่งออกมาพร้อมกับพลังงานที่เข้มข้น พลังแห่งความปรารถนาที่ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรง
หมอธีร์ยังคงดูดเลียแก่นกายของสิงห์ต่อไป เขาไม่ได้หยุดพัก เขาสัมผัสได้ถึงความร้อนผ่าวและพลังงานที่ไหลเวียนออกมาจากตัวสิงห์
"ท่านสิงห์... ปล่อยมันออกมาอีกครับ... ปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านเก็บไว้... ให้หมด!" หมอธีร์พูดเสียงต่ำๆ แต่เต็มไปด้วยความเย้ายวน
สิงห์มองหมอธีร์ด้วยความประหลาดใจและอายเล็กน้อย เขาไม่เคยคิดว่าหมอธีร์จะพูดถึง "กิเลส" ของเขาได้อย่างตรงไปตรงมา และยังต้องการให้เขาปลดปล่อยออกมาอีก! แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกถึงความเร่าร้อนที่กลับมาอีกครั้ง! ร่างกายของเขาพร้อมที่จะปลดปล่อยพลังงานที่สะสมอยู่อีก!
"อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!" น้ำกามของสิงห์พุ่งออกมาเป็นครั้งที่สอง! และตามมาด้วย ครั้งที่สาม! ครั้งที่สี่! ครั้งที่ห้า! ครั้งที่หก! ครั้งที่เจ็ด! ครั้งที่แปด! ครั้งที่เก้า! และครั้งที่สิบ!
ทุกครั้งที่น้ำกามของสิงห์พุ่งออกมาพร้อมกับพลังงานที่เข้มข้น หมอธีร์จะดูดซับพลังงานส่วนหนึ่งเข้าไปในร่างกายของเขา ทำให้ดวงตาของหมอธีร์เปล่งประกายสีเขียวอ่อนๆ และเขาก็รู้สึกถึงพลังชีวิตที่ไหลเวียนเข้ามา
ห้องทั้งห้องเต็มไปด้วยเสียงคราง เสียงหอบหายใจ และกลิ่นอายของความปรารถนาที่เร่าร้อน สิงห์รู้สึกถึงความอึด ถึก ทน ที่เกินขีดจำกัดของตัวเอง เขารู้สึกเหมือนร่างกายของเขากำลังถูกชำระล้างจนบริสุทธิ์อย่างแท้จริง
ในที่สุด หลังจากที่สิงห์ปลดปล่อยน้ำกามออกมาเป็นครั้งที่สิบ และหมอธีร์ได้ดูดซับพลังงานส่วนหนึ่งเข้าไป สิงห์ก็ล้มตัวลงไปนอนหอบหายใจด้วยความอ่อนเพลีย แต่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่อิ่มเอมใจอย่างที่สุด และรู้สึกถึงความเบาสบายอย่างแท้จริง
หมอธีร์เงยหน้าขึ้นมองสิงห์ด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน เขายื่นมือออกไปเช็ดเหงื่อที่หน้าผากของสิงห์อย่างแผ่วเบา
"สบายตัวแล้วนะครับท่านสิงห์... ปลดปล่อยออกมาจนหมดแล้ว" หมอธีร์พูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความห่วงใย
สิงห์หัวเราะเบาๆ "เออ... โคตรสบายเลยว่ะ... ขอบใจมากนะ... หมอธีร์"
สิงห์ผู้กล้า: บทที่ 6: ราตรีที่เชื่อมโยงจิตวิญญาณ
หมอธีร์ ยังคงนั่งอยู่ข้างเตียงของ สิงห์ เขาไม่ได้รีบร้อนที่จะไปไหน เขาสัมผัสได้ถึงความสงบสุขที่กลับคืนมาสู่จิตใจของสิงห์หลังจากที่ได้ปลดปล่อยกิเลสตัณหาทั้งหมดออกมาแล้ว และเขาก็รู้สึกถึงพลังงานที่บริสุทธิ์ที่ไหลเวียนอยู่ในตัวเขาเอง
สิงห์หลับตาลง เขารู้สึกถึงความอบอุ่นและความปลอดภัยที่อยู่ใกล้ๆ หมอธีร์ การมีใครสักคนที่เข้าใจเขาอย่างลึกซึ้ง และพร้อมที่จะยอมรับในทุกด้านของเขา ไม่ว่าจะความแข็งแกร่งหรือแม้แต่ความปรารถนาที่ซ่อนเร้น มันเป็นสิ่งที่ประเมินค่าไม่ได้สำหรับสิงห์
ทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรกันอีก ความเงียบงันนั้นเต็มไปด้วยความหมาย ความเข้าใจที่ไร้คำพูด และความผูกพันที่ยิ่งแน่นแฟ้นขึ้นไปอีกขั้นในค่ำคืนนั้น มันเป็นโมเมนต์ที่จิตวิญญาณของพวกเขาได้เชื่อมโยงถึงกันอย่างแท้จริง
หมอธีร์ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน เขาดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างของสิงห์อย่างแผ่วเบา แล้วก็เดินไปปิดตะเกียง ทิ้งให้ห้องจมดิ่งอยู่ในความมืดสลัว
"พักผ่อนให้เต็มที่นะครับท่านสิงห์... พรุ่งนี้ท่านจะได้เริ่มต้นวันใหม่ด้วยพลังที่เต็มเปี่ยม" หมอธีร์กระซิบเบาๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ
สิงห์ลืมตาขึ้น เขาจ้องมองความมืดในห้อง เขารู้สึกถึงความสดชื่นและพลังงานที่เต็มเปี่ยม พลังแห่งความปรารถนาที่เคยเป็นความทรมาน บัดนี้กลับกลายเป็นแหล่งพลังงานอันบริสุทธิ์ที่ทำให้เขารู้สึกเบาสบายและพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับทุกสิ่ง
เขาหลับตาลงอีกครั้ง พร้อมกับรอยยิ้มที่อ่อนโยน อนาคตของ สิงห์ผู้กล้า ที่ได้ค้นพบความปรารถนาที่แท้จริงและได้รับการปลดปล่อยอย่างบริสุทธิ์ จะเป็นเช่นไรต่อไป...
รอเสวตอนต่อๆไป น่าติดตามมากปล่อยน้ำได้รัวๆเลย สนุกมากครับ ขอบคุณ ความดำมืดได้ปลดปล่อยตามปารถนาสุขดั่งใจ
ลุ้นตอนต่อไปคับขอบคุนคับ สุดยอดหมอคับ เด็ดมาก ขอบคุณนะครับ ขอบคุณคับ อยากช่วยแบบนี้จัง สุดยอด ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ รอติดตามตอนต่อ ๆ ไปครับ ขอบคุงมากคร้าบ มาต่อเร็วๆน๊า {:5_136:}{:5_137:} ค้นพบทางออกอย่างนี้ ต้องออกทุกวัน ขอบคุณครับ{:5_137:} ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2