คืนนั้นอากาศเย็นชิบหาย ผมขับมอเตอร์ไซค์กลับบ้านหลังจากไปซัดเหล้ากับเพื่อนที่ร้านเหล้าแถวชานเมือง เส้นทางมันมืดๆ ไฟถนนกะพริบๆ ใจก็นึกแค่ว่าจะรีบถึงบ้านให้ไว อาบน้ำแล้วนอนสบายๆ แต่ดันมาเจอด่านตำรวจตั้งอยู่ตรงโค้งแคบๆ ก่อนเข้าหมู่บ้าน ไฟกระพริบวูบวาบ ตำรวจสามสี่คนยืนถือไม้โบกไฟ สายตามันมองผมแบบหิวกระหาย เหมือนหมาเห็นเหยื่อ ใจผมเต้นตึกตัก ไม่รู้เพราะกลัวหรือเพราะเมานิดๆ ที่ยังค้างอยู่ในตัว

“เฮ้ย! จอดรถ ลงมาเดี๋ยวนี้!” ตำรวจหน้าเข้มตะโกนสั่ง ผมจอดรถ สูดหายใจลึกๆ แล้วลงยืนข้างทาง มันเดินเข้ามาใกล้ สายตาจ้องผมจากหัวจรดเท้าแล้วยื่นที่เป่าตรวจแอลกอฮอล “เป่ามาเลย กลิ่นเหล้าขนาดนี้กูว่าไม่รอด” ผมเป่าลมออกไปเต็มปาก กลิ่นเหล้าโชยชัดเจน เลขบนเครื่องตรวจวิ่งขึ้นอย่างไว ไอ้ตำรวจยิ้มเยาะ “เฮ้ย เมานี่หว่า พวกมึง มาเช็คหน่อย ไอ้นี่ต้องมีของดีซ่อนแน่ๆ” เพื่อนตำรวจอีกสองคนเดินเข้ามา ล้อมผมไว้แบบไม่ให้หนี ผมรู้สึกเหมือนตกอยู่ในวงล้อมของเสือร้าย

“ถอดเสื้อออก มัึงซ่อนอะไรไว้รึเปล่า” หนึ่งในนั้นสั่ง ผมลังเล แต่สายตาดุๆ ของมันบอกว่าขัดไม่ได้ ผมค่อยๆ ถอดเสื้อออก เหลือแค่กางเกงยีนส์ตัวเก่า ผิวหนังสัมผัสลมเย็นจนขนลุกซู่ หัวนมแข็งเป็นตุ่มเพราะหนาว