|
หลังจากที่วิคเตอร์เคยลอบเข้าไปสำเร็จความใคร่และดูดดื่มกลืนกินน้ำว่าวจากถุงยางของไอ้เบี้ยวถึงในบ้านพักคนงาน เขากลับพลาดท่าเพราะบุญเอื้อมบังเอิญเห็นเข้า จนต้องยอมจำนนมีสัมพันธ์รักกับมันหนึ่งคืน เพื่อแลกกับการเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ หลังจัดการบุญเอื้อมไปจนพ้นทาง เขายังไม่มีโอกาสได้ทำอะไรแบบนี้อีก ประสบการณ์ที่บุญเอื้อมมอบให้ ทำให้ร่างกายและความคิดเขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป วิคเตอร์เริ่มมีความต้องการทางเพศสูงขึ้นอย่างน่าตกใจ ร่างกายไวต่อสิ่งกระตุ้นได้ง่าย เขาไม่กล้าเข้าไปบ้านพักคนงานอีกบ่อยๆเพราะกลัวเหตุการณ์ซ้ำรอยแบบบุญเอื้อม ระยะหลังวิคเตอร์โดนขอให้ช่วยงานของที่บ้านมากขึ้น พ่อของวิคเตอร์กำลังวางแผนจะขยายโรงงานไปยังอุบลราชธานีและโปรเจกต์ใหญ่ครั้งนี้ก็กินเวลาส่วนใหญ่ในชีวิตแต่ละวันของเขา เป็นเวลาผ่านไปหลายวัน วิคเตอร์ยังไม่มีโอกาสหาจังหวะดีๆกลับไปทำเรื่องแบบนั้นอีกแม้ว่าร่างกายเขาจะตึงเครียดอยากปลดปล่อยขนาดไหน... จนกระทั่งตอนนี้ โอกาสที่เขารอคอยก็มาถึงอย่างไม่ทันตั้งตัว วิคเตอร์ได้รับมอบหมายให้ไปดูพื้นที่สำหรับขยายโกดังที่อุบล เป็นงานที่เขามองว่าเป็นโอกาสทอง เพราะพ่อของเขาสั่งให้ไอ้เบี้ยวเป็นคนขับรถให้ตลอดทริปครั้งนี้ มันไม่ใช่แค่การเดินทางไปกลับธรรมดา —พวกเขาต้องเดินทางด้วยกันถึงห้าวันเต็มเพื่อไปตระเวนดูที่ดินหลายแห่งตามตารางที่วางไว้ ห้าวันที่วิคเตอร์กับไอ้เบี้ยวจะได้อยู่ใกล้ชิดกัน ไม่มีใครรู้... ว่าสำหรับวิคเตอร์ นี่ไม่ใช่แค่การเดินทางไปทำงาน แต่มันคือ "โอกาสแฝง" ที่เขาเฝ้ารอมานานเหลือเกิน วันอาทิตย์ที่แสนสดใส ไอ้เบี้ยวมารออยู่หน้าบ้านวิคเตอร์ตั้งแต่เช้า ในขณะเดียวกันบนชั้นสองของบ้าน วิคเตอร์ยืนอยู่หน้ากระจก กำลังใส่เสื้อผ้าเพื่อเตรียมตัวออกเดินทาง เขาใส่เสื้อยืดสีขาวธรรมดา กางเกงยีนส์ขายาว เรียบง่ายกว่าทุกครั้ง แต่ในใจกลับว้าวุ่น พอคิดถึงเหตุการณ์ที่เขาแอบเข้าไปในบ้านคนงาน กลิ่นสาปเหงื่อไอ้เบี้ยว ตอนที่เขาโดนบุญเอื้อมกระแทก สายตาที่สบกันพร้อมกับของเหลวที่มันปล่อยออกมาระหว่างถึงจุดสุดยอด สองร่างกำลังแนบชิดกัน ไม่ใช่เพียงแค่ร่างกายที่รับรู้ แต่เป็นการทับซ้อนของความทรงจำ หัวใจเขาเต้นแรง เขาเหลือบมองต่ำ น้องชายกำลังปูดแน่นดันผ้ากางเกงในจนเห็นเป็นรูปทรงชัดเจน เขาเริ่มรู้ตัวแล้วว่า… ร่างกายของเขาตอบสนองต่อเพศเดียวกันและแม้จะสับสน แต่เขาก็ไม่ปฏิเสธไอ้เบี้ยวอีกต่อไป ความคิดเก่าๆ ผุดขึ้นมา — เขาไม่คิดไม่ฝันเลยว่าคนสมบูรณ์แบบอย่างเขากลับเคยลดตัวลงไปสูด กลิ่นกางเกงในและกลืนกินน้ำเชื้อของคนที่มีฐานะด้อยกว่าอย่างไอ้เบี้ยวและบุญเอื้อม “นี่เราเป็นอะไรไป...” วิคเตอร์พึมพำเบาๆกับตัวเอง อยากให้ต่อแบบไหน/ s6 _8 c% i* `$ [) @3 X$ Y. N# F& x5 `
2 U, t! A' g1 _' H4 o2 L/ C
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2025-5-29 09:39:01
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-5-29 10:06:11
โพสต์ 2025-5-29 13:39:20
โพสต์ 2025-5-29 16:40:57
โพสต์ 2025-5-30 03:16:56
