หนุ่มน้อยสุดแซบกับครูพละแสนดี ตอนของไอ้แคนใหญ่เท่าแขน& วันเกิดทีเสียน้ำ...ตา ep.1
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พรรนิกา เมื่อ 2025-5-25 11:29บอลขอแยกเป็นสองตอนนะครับ เพราะมันยาวเกิน ปล.ดราม่ามาตอนหลังนะค๊าบบบ ตอนนี้แค่เริ่มอิอิ
ปล. บอลขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำการใช้ชีวิตในมหาลัย บอลจะทำให้ดีที่สุด 6 ปีที่บอลอยู่ในรั้วมหาลัย บอลจะตั้งใจเรียนและจะกอบโกยความรู้มาให้มากที่สุด ถึงจะยากแค่ไหนบอลก็จะสู้ และทำมันให้ดีที่สุด.
"แม่ค๊าบบบอลไปโรงเรียนแล้วน๊าาาา"
"จร้า อย่าซนนะลูก" แต่ละวันของบอลก็วนลูปอยู่แบบนี้ เช้าไปเรียนเย็นกลับบ้านวนเวียนอยู่แค่นี้เลยครับ น่าจะไม่ต่างจากเด็กคนอื่นทั่วไป บอลบอกลาแม่เสร็จก็รีบวิ่งไปหาครูต้นทันที ครูพละหนุ่มหล่อขวัญใจสาวๆของใครหลายยยยต่อหลายคน แต่ทะว่าเขาคนนี้จะทำหน้าที่ค่อยรับคอยส่งบอลทุกวัน เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวบอลไปแล้ว ทุกคนในหมู่บ้านและก็ในโรงเรียนต่างก็รู้ดีว่า ครูพละหนุ่มคนนี้ได้กลายเป็นลูกชายบุญธรรมของพ่อกับแม่ไปแล้ว ด้วยนิสัยและความอ่อนน้อมถ่อมตนของแก ทำให้ครูต้นกลายเป็นที่รักและเอ็นดูของทุกคนที่นี้ ไม่น่าเชื่อครูต้นมาบรรจุได้แค่ปีกว่าๆเอง แต่แกก็สามารถซื้อใจของคนที่นี้ได้อย่างง่ายดาย อาจจะด้วยรูปร่างหน้าตาที่ดูแล้วจะผิดแปลกไปจากคนอื่นในหมู่บ่าน ผิวขาวปากแดงยิ้มเก่งพูดเพราะ และก็น่ารักกับทุกคน มันจึงไม่ยากที่ครูต้นจะครองใจชาวบ้านหรือคนที่พบเห็นแกได้แบบง่ายดาย
"ไปครูบอลพร้อมแล้ว" พูดเสร็จบอลก็เดินไปจะเปิดประตูรถ แต่ก็ต้องหยุดชะงัก
"เดี๋ยวก่อน" สายตาครูต้นจ้องมองมาที่บริเวนหน้าอกกับลำคอบอล แยกยิ้มออกมาเล็กน้อย
"อะไรของครูอีก แล้วมองบอลอะไรขนาดนั้นละงึ"
"กระดุม ติดด้วยจะเปิดอกโชว์ใคร รู้แล้วว่าขาวไม่ต้องโชว์ก็ได้มั้ง" อีเตี้ยยย บอลนึกว่าเรื่องอะไรที่แท้ก็แค่เรื่องกระดุมเสื้อ แล้วมันเป็นเสื้อประจำสีที่มีกระดุมตรงคอแค่สามเม็ด บอลละหัวจะปวด ธรรมดาก็ไม่เคยติดอยู่แล้วก็มันร้อนนิครับ
"โหครู ไม่ติดก็ได้มั้ง บอลร้อน"
"ไม่ได้ ต้องติด"
"เอ้า ธรรมดาบอลก็ไม่เคยติดอยู่แล้วนิ ไม่เห็นครูเคยว่าเลย แล้ววันนี้ทำไมถึงว่าได้ละ บอลละงงกับครูจริงๆ" เถียงสิครับรอไรละอิอิ
"ติด เร็วๆไม่ต้องพูดมาก" ครูต้นทำเสียงเข้มใส่ บอลรำคาญก็เลยติดไปหนึ่งเม็ด
"อะ พอใจยัง ไปได้ยังโรงเรียนอะเดี๋ยวก็สายหรอก"
"ยัง ติดเม็ดที่สองด้วย"
"โหครู บอลว่าครูเป็นเอาหนักแล้วนะเนี่ยยย" บอลยืนเถียงกับครูต้น จู่ๆพ่อก็เดินมาจากไหนไม่รู้ แกคงจะเห็นเราสองคนยืนเถียงกัน
"อ้าววววว เถียงอะไรกันละหะสองคนนี่"
"พ่อ พ่อก็ดูลูกชายสุดที่รักของพ่อสิ จะให้บอลติดกระดุมเสื้อเพื่อ" บอลฟ้องพ่อทันที 5555ให้รู้เสี่ยบ้างว่าใครคือลูกตัวจริงอิอิ
"ก็ติดสิลูก พี่เขาบอกให้ติดก็ติดสิมันจะไปยากอะไร อีกอย่างมันจะได้ดูเรียบร้อยถูกระเบียบด้วย" อีเตี้ยยยยยย พ่อนะพ่อหักหน้าลูกต่อหน้าลูกชายสุดที่รักเลยนะ แถมครูต้นยังยืนยิ้มหน้าบานอีก โอ้ยยยยยบอลละหัวจะปวด
"พ่ออะ แทนที่จะเข้าข้างบอล กลับไปเข้าข้างครูต้น บอลโป้งพ่อแล้ว"
"เอ้า งอนพ่ออีกแล้ว ก็แค่ติดกระดุมมันจะยากตรงไหนละคุณชาย ติดให้เรียบร้อยเลยจะได้รีบไปโรงเรียน" ครูต้นได้แต่ยืนยิ้มฟังบอลโดนพ่อดุ คงจะถูกใจแกไม่น้อย
"ก็ได้ อะพอใจยัง หรือจะให้บอลติดถึงคอเลยไหมถึงจะพอใจ" ทั้งพ่อและครูต้นยืนหัวเราะกันชอบใจ
"เนี่ยพ่อบอกต้นแล้ว ตามใจน้องจนเหลิงเห็นไหม ปกครองยากไหมละทีนี้" ยัง ยังอีกยังจะให้ท้ายกันอีก ทำอย่างกับบอลไม่มีตัวต้นอยู่ตรงนั้นเลยนะ อีตาครูพละก็ใช่ย่อยได้แต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ บอลเปิดประตูรถขึ้นรถแล้วปิดดังปังงงง
ครูต้นยกมือไหว้พ่อ เสร็จแล้วแกก็ขึ้นรถจากนั้นก็ขับออกไป บอลนั่งไม่พูดสักคำจนถึงโรงเรียน ครูต้นจอดรถปั๊บบอลก็รีบลงจากรถแล้วก็เดินหนีอย่างไว แต่ก่อนไปก็ไม่ลืมยกมือไหว้ไปหนึ่งทีแบบผ่านๆด้วยอารมณ์ที่ไม่พอใจ แต่ต้องทำก็มันติดไปแล้ว ทุกคนเชื่อไหมว่าบอลกับครูต้นเถียงกันบ่อยมาก แต่ละเรื่องที่เถียงกันไม่มีอะไรเลย อย่างเช่นบอลไม่กินข้าวครูต้นก็บ่น หรือบอลไม่ชอบออกกำลังกายแกก็บ่นอีก ทำเอาจนได้เถียงกัน แล้ววันนี้แค่เรื่องกระดุมยังเถียงกันอีกจนได้ แต่ถามว่าบอลชนะไหม อือบอกเลยว่าไม่นอกจากเรื่องอื่น แต่ถ้าเป็นเรื่องแบบนี้หมดสิทธิ์
บอลกำลังเพลิดเพลินกับการเดินบ่นครูต้นอยู่คนเดียว จู่ๆอีพี่แแจนก็โผล่หัวมาจากไหนก็ไม่รู้ ทำเอาบอลตกใจหมด แถมยังทำหน้าตาท่าทางเหมือนอย่างกับสนิดกันมาเป็นปีๆ ทั้งๆที่พึ่งนับพี่น้องกันเมื่อวานเอง ท่าทางแบบนี้แกต้องมาเอาคำตอบเรื่องครูต้นชัว
"น้องบอล สรุปรู้ยังจ๊ะว่าครูต้นเขาชอบอะไรบ้าง" นั้นไงว่าแแล้ว เป็นไปตามที่บอลคิดไว้ไม่มีผิด
"อ่าาา...คือว่า" ตอนแรกบอลลังเลว่าจะบอกดีไหม แต่คิดไปคิดมาหาเรื่องเอาคืนครูต้นดีกว่า อีกอย่างอยากรู้เหมือนกันว่าครูต้นจะทำยังไง
"ว่าไงจ๊ะ ครูต้นเขาชอบอะไรบ้างละ" อีพี่แจนถามย้ำอีกรอบ
"อืมมม ว่าแต่ถ้าบอลบอก พี่ห้ามไปบอกครูต้นนะว่าบอลเป็นคนบอกพี่"
"โอเคพี่จะไม่บอก บอลเชื่อใจพี่ได้เลย" บอลกระซิบบอกอีพี่แจนไปหมดเปลือกเลยครับ ว่าแต่ทำไมอีพี่แจนถึงได้ทำหน้าแปลกก็ไม่รู้พอบอลบอก
"บอลแน่ใจนะว่าครูต้นชอบของแบบนี้จริงๆ"
"แน่สิครับ รับรองครูต้นติดใจแน่นอน"
"โอเค ขอบใจนะ" 555เดี๋ยวก็รู้ ครูต้นจะชอบไม่ชอบอิอิ
"เด็กเอ๋ยเด็กดีต้องมีหน้าที่สิบอย่างด้วยกัน เด็กเอ๋ยเด็กดีต้องมีหน้าที่สิบอย่างด้วยกัน หนึ่งนับถือศาสนา สองรักษาธรรมเนียมมั่น สามเชื่อพ่อแม่ครูอาจารย์ สี่วาจานั้นต้องสุภาพอ่อนหวาน...." เสียงเพลงสัญญาญให้นักเรียนทุกคนเตรียมตัวเข้าแถว เป็นเพลงที่เปิดทุกวันในตอนเช้า เด็กนักเรียนพอได้ยินเพลงนี้ขึ้นปั๊บ ต่างก็หยุดกิจกรรมที่กำลังทำอยู่ทั้งหมด ไม่ว่าจะเล่นหรือทำอะไรก็แล้วแต่ ต่างก็ต้องหยุดกันหมด ส่วนบอลเองก็ไม่ต่างจากทุกคน รีบไปยังแถวของห้องตัวเอง พอไปถึงก็เจอกับไอ้แคนที่แถว มันดันทำให้นึกถึงเรื่องเมื่อวานขึ้นมา ภาพบาดตาบาดใจยังคงติดตาไม่หาย นึกถึงสะภาพอีจูนี่แล้วถึงกับขนลุก บอลกะจะเดินไปทักไอ้แคน แต่วันนี้มันมาแปลกเอ๊ะ พอบอลเดินไปไกลมันมันก็เดินหนี พอบอลจะทักมันก็หลบหน้า บอลก็เลยเดินตามมันไป ไอ้แคนมันสูงสุดในห้อง มันก็เลยยืนหลังสุด บอลตามไปยืนข้างหน้ามัน สรุปมันหนีอีกตกลงบอลต้องยืนหลังสุดแทนมัน บอลก็ได้แค่บ่นและก็ด่าไอ้แคนอยู่คนเดียว ว่าแต่ไอ้แคนมันเป็นอะไรวะ หลบหน้าไม่ว่าพอบอลเข้าไกล้มันก็เดินหนีอีกแต่ก็ช่างมันไว้ค่อยเค้นถามมันก็แล้วกัน
เชิญธงร้องเพลงชาติไหว้พระสวดมนต์เสร็จ ต่อไปก็ถึงเวลายืนฟังครูเวรขึ้นมาพร่ามให้ฟังในตอนเช้า ไม่ได้มีอะไรเลยเรื่องเดิมๆฟังทุกวันจนชินไปแล้ว บอลละเบื่อที่สุดก็ตอนนี้แหละ อะไรที่มันวุ่นวายบอลโคตรจะเบื่อที่สุด ตรงไหนคนมากก็ไม่ชอบ น่าจะIntrovertแหละ แต่กับครูต้นอยู่ได้ทั้งวันเลยนะไม่มีเบื่ออิอิ บอลกำลังเพลิดเพลินกับการยยืนฟังครูเวรพร่าม จู่ๆอีตาครูพละขี้หึงก็เดินมายืนชิดจนแขนชิดติดกัน พร้อมกับสะกิดเบาๆบอลไม่สนขยับมือหนี แล้วแกก็พูดเบาๆว่า
"ดีกันนะ หายงอนยัง"
"ฮึ..." พร้อมกับเชิดใส่ มองไปข้างหน้าโดยไม่สนใจ ครูต้นกระซิปเบาๆอีกครั้ง
"ตอนเย็นพาไป 7-Eleven อยากได้อะไรยิบเอาเลยตามต้องการ" เชี้ยยย ขอเสนอนี้น่าสนใจดีนะ บอลกะว่าจะเล่นตัวอีกนิดแต่เอาวะ เล่นตัวมากไปเดี๋ยวอด
"แน่นะ ยิบได้ตามสบายเลยแน่นะ" บอลกระซิบถาม
"อืมมม เอาจนพอใจเลย แค่นี้ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก"
"จร้าพ่อคนรวย เปย์เก่ง" บอลคิดในใจ "เดี๋ยวรู้กัน อย่าบนก็แล้วกันนะพ่อหนุ่มสายเปย์อิอิ" อิตาครูพละยิ้มชอบใจ คงจะคิดว่าล่อลวงเด็กได้สำเร็จละสิท่า คิดผิดจร้า ตอนเย็นจะถะล่มให้เละเป็นโจ๊กเลยคอยดู
และแล้วกิจกรรมหน้าเสาธงก็จบลง ยืนกันแทบขาเป็นตะคิว กว่าจะได้แยกย้ายไปตามห้องเรียน จากนั้นก็เริ่มเรียนกันตามปกติ คาบหนึ่ง คาบสอง จนกว่าจะเสร็จในช่วงเช้า ก่อนจะแยกย้ายกันไปพักเที่ยง แต่ที่น่าแปลกก็คือวันนี้ไอ้แคนหลบหน้าบอลทั้งวัน ไม่แม้แต่จะเข้าไกล้บอลเลยแม้แต่น้อย ซึ่งมันเป็นอะไรที่ผิดแปลกไปสำหรับไอ้แคนแน่ๆ ธรรมดามันจะมากวดตีนบอลทั้งวัน แต่วันนี้ดันมาแปลกแบบนี้บอลต้องรู้ให้ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับไอ้แคน
คาบสุดท้ายของวัน แต่เป็นคาบว่าง ความจริงก็ไม่ว่างหรอกครับที่จริงต้องเรียนลูกเสือ แต่พึ่งเปิดเทอมก็เลยยังไม่เรียน บอลใช้เวลาว่างคาบนี้แหละ เดินเข้าไปหาไอ้แคนที่นั่งอยู่คนเดียว เนี่ยยิ่งแปลกเข้าไปอีก ไอ้แคนดูซึมๆไม่เล่นไม่ซนใดๆเลยวันนี้ แถมยังมานั่งแอบมุมอยู่คนเดียวอีกบอลเดินเข้าไป พอมันเห็นมันตกใจเลยครับทำท่าจะลุกหนี
"ไอ้เชี้ยแคนมึงเป็นไรวะ หลบหน้าเราทั้งวันเลยนะ" ไอ้แคนหยุดแล้วก็นั่งลงที่เดิม
"เปล่าไม่มีอะไร บอลอยู่ห่างๆแคนหน่อยนะวันนี้ แคน..."
"ทำไม่ รังเกลียดเราเหรอ"
"ไม่ใช่ ไม่ใช่อย่างนั้น คืออออเรา..."
"เป็นอะไรก็บอกเรามาสิ มีอะไรให้ช่วยไหม ถ้าแคนไม่บอกแล้วเราจะรู้ไหมละ"
"คือออเราบอกไม่ได้อะ"
"บอกเรามาเถอะเราอยากช่วยจิงๆนะ" ไอ้แคนเงยขึ้นมองหน้าบอล สายตามันดูต้องการความช่วยเหลือจริงๆ
"บอลจะช่วยแคนจริงเหรอ"
"อืมมม จริงสิ"
"งั้นบอลตามแคนมานี่" ไอ้แคนพูดพร้อมกับจับมือบอล เสร็จแล้วมันก็ลากบอลออกจากห้อง ดีที่บอลเก็บกระเป๋าสะพายหลังเรียบร้อยแล้วส่วนกระเป๋าของไอ้แคนมันแปลกตรงที่ว่ามันเอามาสะพายอยู่ด้านหน้า
"แคนจะพาเราไปไหน"
"บอลอยากช่วยแคนไม่ใช่เหรอ งั้นก็ตามมาไม่ต้องถาม" เอาไอ้เชี้ยแคนอยู่ๆมันก็ลากบอลวิ่งไปหลังโรงเรียน ผ่านห้องน้ำที่บอลเคยมาแอบดูครูต้นครั้งแรกด้วย จากแอบดูจนล้มหัวเขาถลอกในวันนั้น ส่งผลให้บอลได้กินเจ้าต้นน้อยแท่งใหญ่จนถึงทุกวันนี้ คิดถึงตอนกินเจ้าต้นน้อยครั้งแรงทีไรบอกเลยว่าโคตรฟินนนนอิอิ
"แคนถ้าไม่บอกเรากลับนะ"
"อะตรงนี่แหละ คงจะไม่มีใครเห็น" เชี้ยไอ้แคนมันพูดเหมือนมีลับลมคมในชอบกล
"แคนจะให้เราช่วยอะไร แล้วทำไมต้องมาในที่รกแบบนี้ด้วยละ"
"คือแคนจะบอกบอลว่า ที่แคนไม่อยากเข้าไกล้บอลก็คือ"
"ทำไมละ"
"อืมมม อยากรู้จริงดิ แต่บอลต้องสัญญานะว่าบอลต้องช่วยแคน"
"เออนะบอกเรามาเถอะ เราสัญญา"
"งั้นบอลดูนี่นะ แต่ห้ามเสียงดังโอเคไหม"
"อื้มมมม" จากนั้นไอ้แคนก็ค่อยๆเอากระเป๋าหนังสือที่มันสะพายไว้ด้านหน้าออก และแล้วสิ่งที่บอลเห็นเต็มสองตาก็คือ เป้ากางเกงนักเรียนของมันตุงออกมาจนชี้หน้าบอลเลยครับ แถมที่กางเกงมันยังเป็นดวงๆเหมือนน้ำเงี้ยนมันซึมออกมา
"เชี้ยยย ไอ้เหี้ยแคน ไอ้ทะลึง ไอ้ลามกจกเปรต..." บอลด่ามันรัวเลยครับ
"เอ้ยยบอลแคนบอกแล้วไงอย่าเสียงดัง เดี๋ยวใครก็มาได้ยินหรอก" บอลยืนหันหลังให้ไอ้แคนพร้อมกับด่ามัน
"ก็ดูมึง ทำเหี้ยอะไรของมึงไอแคนไอ้ชั่ว"
"ก็บอลบอกแคนเองนิว่าจะช่วย นี่ไงที่แคนอยากให้บอลช่วย"
"ไม่ ช่วยตัวเองเลยเราไปละ" บอลพูดจบกำลังจะเดินออกไป อยู่ๆไอ้แคนก็พูดขึ้นมาว่า
"แต่บอลสัญญากับเราแล้วนะ แคนขอร้องละช่วยแคนหน่อยนะ แคนปวดไม่ไหวแล้วมันแข็งตั้งแต่เช้ามันไม่ยอมลงเลย" ไอ้แคนสาทะยายความทรมานของมันให้บอลฟัง
"ไม่ มึงก็ช่วยตัวเองสิ"
"เราทำจนปวดแขนไปหมดแล้ว เมื่อคืนก็เกือบสิบรอบแล้วมั้ง แต่มันก็ไม่ยอมลง"
"เชี้ยสิบรอบ ไอ้ลามกไปเงี้ยนมาจากไหนวะ"
"ก็เมื่อวานไงหนังสดที่เราแอบดูกันไง มันติดตาจนเอาไม่ออกเลยนะ นึกถึงทีไรควยแคนก็เป็นอย่างที่เห็นนี่แหละ เมื่อเช้ามันก็ไม่แข็งแล้วนะ แต่พอแคนเห็นบอลมันดันแข็งขึ้นมาอีก แคนเลยไม่อยากเข้าไกล้บอลไง ที่แคนหลบหน้าบอลก็เพราะแบบนี้แหละ" อีเตี้ยยย บอลจะบ้าตายไอ้แคนมันติดภาพจำตอนน้าเข้มเย็ดอีจูนี่ไปแล้ว โอ้ยยยจะเป็นลมตายกับมันแสดงว่ามันยังไม่เคยเห็นหนังสดแบบชัดๆต่อหน้าต่อตาแบบนี้มาก่อนแน่ๆเลย
"ไม่" บอลปฎิเศษ
"นะบอล ช่วยแคนหน่อยนะไม่นั้นแคนตายแน่ๆ อีกอย่างบอลสัญญาแล้วนะ นะบอลแค่ชักให้แคนก็ได้นะ" คิดหนักเลยทีนี่บอล ดันไปสัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะกับไอ้แคนไว้อีกว่าจะช่วย โอ้ยยยไม่น่าพลาดเลยเรา น่าจะถามให้แน่ใจก่อนไหมอีบอล รับปากช่วยเขาไปทั่วทีนี้ลำบากไหมมึง บอลยืนคิดอยู่แป๊บนึง คิดไปคิดมาก็สงสารไอ้แคนมันเหมือนกัน อีกอย่างบอลก็สัญญาไปแล้วด้วย ไม่อยากจะผิดสัญญาใครด้วยสิอิอิ
"นะบอล น้าาาช่วยแคนนหน่อยนะแค่ชักให้เฉยๆเอง" อีเตี้ยขอกันหน้าด้านๆแบบนี้เลยนะไอ้แคน เอาวะอย่างน้อยก็ได้ช่วยเพื่อน เพื่อนกันช่วยกันไม่น่าจะเสียหายว่ามะ อย่างน้อยไอ้แคนก็หล่อใช่ย่อยอยู่นะ เด็กหลังห้องซ้ำชั้นแถมยังโตสุดในห้อง สาวๆเข้าหาไม่เว้นวาง รุ่นน้องรุ่นพี่ตามจีบมันกันให้วุ้น อันที่จริงบอลก็อยากรู้เหมือนกันนะว่า ควยไอ้แคนจะใหญ่ขนาดไหน แต่ที่เห็นตุงๆอยู่ตรงหน้า บอกได้เลยว่าโอ้แม่เจ้าาา5555
"ว่าไงบอลจะช่วยแคนไหม"เอ่าวะชักให้มันก็ได้วะ จะได้ไม่ผิดคำพูดอิอิ
"เออๆ แค่ชักนะเว้ย อย่างอื่นไม่เอา" ไอ้แคนยิ้มออกเลยครับ
"งั้นเอาเลย แคนปวดควยไม่ไหวแล้ว" ไอแคนยืนพิงต้นไม้เด้งเป้าโชว์ทันที บอลเห็นถึงกับกลืนน้ำลาย ก็เป้ามันโคตรตุงนิครับ ยืนแอ่นสะขนาดนั้น นี่ถ้าไม่นับว่าเพื่อนนะ บอลจะดูดให้แตกคาปากให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ดีนะที่อีบอลทิ้งลายไปแล้ว ไม่นั้นไอ้แคนเสร็จคาปากแน่นอน
"ไอ้เชี้ยมึงก็ถอดเองสิวะ จะให้กูให้ถอดเพื่อ" ไอ้แคนไม่รอช้า มันจัดการถอดกางเกงและกางเกงในของมันลงไปไว้ทีขา ควยมันดีดออกมาต่อหน้าต่อตาบอลเลยครับ จะบอกว่าใหญ่มากๆ ทั้งยาวทั้งอวบ จากที่บอลยืนอึ้งมองจนเพลิน น่าจะ7นิ้วได้ครับ หัวควยเปิดแล้ว หัวบานสีชมพูโอ้ยยจะบ้าตาย ทำไม่ควยไอ้แคนถึงได้ใหญ่ได้ขนาดนี้เนี่ยยยย
"อึ้งในความใหญ่ของแคนน้อยเหรอบอล" บอลสะดุ้งหลังจากตกอยู่ในพะวังห่วงแห่งควยไอ้แคนไปครู่ใหญ่
"พูดมากเดี๋ยวก็ไม่ทำให้หรอก"
"โอ๋ๆ ไม่พูดแล้ว งั้นเอาเลยแคนพร้อมแล้ว" เชี้ยยยนี่บอลต้องมานั่งชักว่าวให้ไอ้แคนจริงๆเหรอเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะมาถึงวันนี้ได้ เอาวะแค่ชักมันจะไปยากอะไร แตกปั๊บก็แยกย้าย บอลเดินเข้าไปหาไอ้แคนจากนั้นก็นั่งลงยองๆตรงหน้ามัน เชื่อไหมครับว่ายิ่งไกล้ยิ่งโคตรใหญ่น้ำเงี้ยนเต็มหัวควยมันเลยครับ บอลตัดสินใจค่อยๆเอื่อมมือไปจับที่ลำควยของมัน แค่มือบอลโดนไอ้แคนก็ถึงกับงอตัวเลยครับ ส่วนบอลพอสัมผัสกับแท่งควยไอ้แคนปั๊บก็รับรู้ได้ถึงความร้อยผ่าวขึ้นมาทันที
"เชี้ยทำไม่ใหญ่จังวะเกินเด็กไปไม่เนี่ย" บอลได้แต่คิดในใจ
"อ่าาาา บอลรีบๆชักเลยแคนไม่ไหวแล้ว" แม่งไอ้เชี้ยแคนเงี้ยนชิบหาย ไปตายอดตายอยากมาจากไหนวะ บอลตัดสินใจกำควยไอ้แคนเต็มกำมือ เสร็จแล้วก็ชักเข้าชักออกให้มันเลยครับ เท่านั้นแหละไอ้แคนถึงกับยืนไม่ติดกันเลยทีเดียว ร้องครางออกมาไม่ขาดปาก
"อ่าาาาาา ซื๊ดดดดด โอ้ยยยบอลแคนเสียวมากเลย อ่าาาาาาา" ไอ้แคนครางชื่อบอลออกมาด้วย
"ไอ้เชี้ยแคนห้ามครางชื่อเรา มึงจะคราางชื่อใครก็ได้แต่ห้ามชื่อบอล" บอลชักให้มันพร้อมกับห้ามมันครางชื่อ
"ทำไม่อะ ธรรมดาตอนชักที่บ้านแคนก็ครางเรียกชื่อบอลตลอดเลยนะ แค่นึกถึงหน้าบอลควยแคนก็แข็งแล้ว" อยู่ๆไอ้แคนก็พูดขึ้นมา
"ไอ้ลามก ไอ้ชั่ว" บอลปล่อยมือจากลำควยมัน กะว่าจะไม่ชักให้มันแล้ว แต่ไอ้แคนก็กดไหล่บอลนั่งลงไปต่อจนได้
"อะหยอกๆ ทำต่อเถอะนะบอล แคนแค่หยอกเอง"
"ถ้าขืนพูดมากอีก มึงได้อารมณ์ค้างแน่คอยดู" บอลมองหน้ามัน เห็นสายตามันแล้วจะว่าไปไอ้แคนมันก็หล่อเลยนะ ว่าอยู่ทำไม่มีแต่คนชอบมัน ที่แท้หล่อแถมควยใหญ่อีกตางหาก นี่ถ้าไม่ติดว่าไอ้แคนจะติดใจ บอลจะดูดให้มันไปแล้วอิอิ
"อ่าาาา ซื๊ดดดดด อ่าาาา เสียวมาก" ไอ้แคนเริ่มยืนไม่ติดแล้ว บอลกำแท่งควยมันแน่น จากนั้นก็รูดขึ้นรูดลงแบบรัวๆ หัวควยสีชมพูของไอ้แคนมันน่าดูดมากๆ น้ำเงี้ยนไหลออกจากรูเยี้ยวเต็มไปหมด บอลจับควยมันสองมือชักลงสุดขึ้นสุด ไอ้แคนตัวงอเป็นกุ้งเลย
"จะแตกแล้วยังวะแคน เราปวดแขนแล้วนะ"
"อีกนิดนึงไกล้แล้ว" จะว่าไปไอ้แคนก็แตกยากจริง บอลชักควยให้มันจดปวดแขนแล้วมันก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะแตกเลย ได้แต่ครางแล้วก็บิดตัวไปมา
"อุ้ยยยย อ่าาาาาา ซื๊ดดดดด โคตรเสียวเลย บอลโคตรเก่ง"
"อีกแล้วนะ บอกแล้วไงห้ามเอ่ยชื่อ" บอลโมโห กำควยมันแน่นแล้วก็รัวเลยครับ ดุ้นควยของไอ้แคนแข็งมากๆ เต็มไม้เต็มมือเหลือเกิน บอลชักไม่ยั้งเลยครับไอ้แคนเสียวจนเหงื่อแตกเต็มหน้า
"อ่าาาาาา อืมมมมม อ๊าาาาา ซื๊ดดดดดด ไม่ไหวแล้วโว้ยยยยย" ไอ้แคนร้องออกมาพร้อมกับเอามือบอลออกจากควยมัน บอลจะลุกขึ้นแต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ไอแคนจับหัวบอลกดเข้าหาควยมัน บอลอ้าปากจะด่ามันแต่ไอ้แคนดันเอาควยของมันยัดเข้าปากบอลเต็มๆ บอลจะดิ้นถอยออกแต่ก็ไม่ทัน น้ำควยไอ้แคนฉีดเขาคอเข้าไปเป็นทาง ไอ้แคนกดหัวบอลเข้ากับลำควยมันแน่น กระเด้าสามสีทีจากนั้นมันก็ดึงออก บอลสำลักแทบขาดใจ จะด่าไอ้แคนก็ด่าไม่ได้ ก็น้ำควยมันเต็มปากเต็มคออยู่ บอลคายส่วนที่อยู่ในปากทิ้ง ส่วนไอ้ที่ไหลลงคอไปก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว น้ำควยไอ้แคนโคตรคาวบอลแทบอวกแตก ส่วนไอ้แคนยืนยิ้มอย่างชอบใจ
"ไอ้เหี้ยแคน ไอ้เลว ไอ้ชั่ว" บอลด่าเสร็จก็วิ่งไปห้องน้ำอย่างไว จัดการเอาน้ำบ้วนปากบ้วนคอจนเกลี้ยง พอเดินออกมาก็เจอไอ้แคนยืนยิ้มอยู่หน้าห้องน้ำ
"เป็นไงบอลน้ำแคนหวานไหม" ไอ้แคนถามแบบยิ้มๆ
"หวานพ่องมึงสิไอ้สัส มึงเล่นเหี้ยอะไรของมึงเนี่ยไอ้ชั่ว" ถึงบอลจะด่ามันให้เจ็บแค่ไหน แต่คนอย่างไอ้แคนก็ไม่เคยสำนึก
"เออบอล ที่แคนบอกว่าแคนจิตนาการถึงบอลเวลาชักว่าวคือเรื่องจริงนะ แล้วก็ทุกคืนด้วย"
"ไอ้สัส กูจะฟ้องครูต้นคอยดู" แค่พูดชื่อครูต้นไอ้แคนก็สยองแล้ว
"ไม่นะ บอลอย่าบอกครูต้นนะ เคๆเราสัญญาเราจะไม่แกล้งบอลแบบนี้อีกแล้ว แคนขอนะแคนไม่อยากติด0" จะว่าไปไอ้แคนก็กลัวครูต้นเอาจริงเอาจัง บอลเองก็ไม่รู้เลยว่าทำไมมันถึงได้กลัวครูต้นขนาดนั้น
"มึงเตรียมตัวติด0ได้เลย ชั่วดีนัก" บอลขู่มัน แล้วก็รีบไปรอครูต้นกลับบ้านทันที ไอ้แคนเดินตามไม่ห่าง
"บอลแคนขอโทษ ต่อไปแคนจะไม่ทำอีกแล้ว"
"หยุด ขื่นตามมาอีกก้าวเดียวเราเลิกคบเป็นเพื่อนกัน แม้แต่หน้าก็จะไม่มอง"
"โอเค แคนไม่ตามแล้ว แต่บอลอย่าโกรธแคนเลยนะ แคนขอโทษ
บอลเดินถุยน้ำลายไปจนถึงรถครูต้น เห็นครูต้นยืนคุยอยู่กับอีครูแจนและครูแพรอีกแล้ว แต่ที่น่าแปลกก็คอ ในมือครูต้นถือถุงขนมขบเคี้ยวกินเล่นและก็แก้าน้ำนมชมพูอีกหนึ่งแก้ว บอลเห็นแล้วก็หลุดขำออกมา ครูต้นเห็นรีบเดินมาหาบอลทันที ปล่อยครูสองสาวยืนงงกันเป็นแถว
"ขึ้นรถเลยเจ้าตัวดี แสบนักนะเราเนี่ย" ครูต้นบอกให้บอลขึ้นรถ จากนั้นแกก็ขึ้นตามแล้วก็สตาร์ทรถขับออกไปทันที บอลนั่งมองแก้วน้ำนมชมพูแล้วก็ยิ้ม แถมในถุงก็มีแต่ขนมเด็ก555
"นมชมพูแก้วนี้ใครให้มาน้าาาา" บอลทำเป็นแกล้งถาม
"ไม่ต้องมาทำเนียน แผนเราใช่ไหม"
"อะอะอะ อย่ามาปรับปรำกันนะครับคุณครู หลักฐานมีไหมครับถ้าไม่ ระวังโดนฟ้องได้นะค๊าบบบ" 555ได้ยั่วอารมณ์ครูต้นโคตรสนุก
"ได้อย่าให้จับได้ก็แล้วกัน จะทำโทษให้เข็ดคอยดู"
"รอจับได้ก่อนแล้วค่อยพูดดีกว่าไหมจ๊ะ ว่าแต่ทำไมไม่กินละครับเดี๋ยวคนให้เสียใจแย่นะ"
"รับผิดชอบกินด้วยเลย ของชอบเราไม่ใช่เหรอนมชมพูอะ และก็ไอ้ขนมไม่มีประโยชน์พวกนี้ด้วยอะ" 555 ก็สิ่งที่บอลบอกอีครูแจนไปก็คือของที่บอลชอบเองทั้้งหมด และเป็นของที่ครูต้นไม่แตะเลยอิอิ
"งั้นบอลไม่เกลงใจแล้วนะ" ครูต้นยิ้มแกน่าจะรู้แหละว่าทั้งหมดนี้เป็นแผนของบอลเอง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
"ไป 7-Eleven เสร็จแล้วจะไปไหนอีกบ้าง" นี่แหละคครูต้นของแแท้ คนที่ไม่เคยลืมสัญญา ไม่ว่าสัญญาอะไรไว้จำได้หมดโดยไม่ต้องเตือน
"ไม่อะ บอลว่าแค่ 7-Eleven ครูก็น่าจะเจ็บไม่น้อยแล้วนะ"
"งั้นกลับบ้านดีกว่า"
"เอ้าได้ไงละ ครูบอกเองว่า ให้บอลยิบได้ตามสบาย แล้วครูก็พูดเองเลยนะ" ครูต้นยิ้ม คงจะรู้ชะตากรรมตัวเองแล้วแหละ และแล้วก็มาถึง บอลให้ครูต้นถถือตะกล้า แล้วบอลก็ยิบใส่ยิบใส่ ขนมนมเนยเอาหมด ของใช้ส่วนตัวก็ไม่เหลือ
"นี่ไงครีมทาผิวหมดพอดีเอาด้วยดีกว่า"
"ที่บ้านครูมี ซื้อไปให้แล้ว"
"ก็ที่บ้านครูมี แต่ที่บ้านบอลหมด อะหรือว่าไม่ให้ซื้อ มีงอนน้าาา" บอลแกล้งครูต้นเล่น เอาคืนให้เข็ด
"อะอะอะ เอาก็เอา"
"อุ้ยตะกล้าเต็มแล้ว เอาอีกตะกล้าดีไหมน้าาาา เอาดีกว่าครูไปเอามาให้บอลหน่อยสิครับ" ครูต้นยิ้ม พูดอะไรไม่ออก ก็แกพูดเองนิยิบตามสบายไอ้เราก็ชอบซื้อด้วยสิ
"อะ ตะกล้าที่สอง จะซื้ออะไรนักหนาจะกินหมดไหมเนี่ยที่ซื้อไปหะ" เริ่มมีบ่นแล้ว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เดินตามหลังบอลอย่างหน้าบูด บอลยิบของจนเต็มตะกล้าที่สอง
"อุ้ย แพมเพิสผู้ใหญ่ ซื้อไปแจกคนป่วยดีไหมน้าาาา"
"ไม่ดีม้างครูว่า พอแค่นี้นะค๊าบบ" 555ครูต้นพูดดักอย่างไว
"อืมมม ก็ได้ งั้นเอาแค่นี้แหละ บอลสงสารครูกลัวเงินเดือนครูหมดเนอะ"
"ค๊าบบบ ส่งสารมากเลย น่ารักจัง ว่าแต่เรารีบไปจ่ายตังกันดีกว่านะ จะได้รีบกลับบ้านกัน" ครูต้นเอาของทั้งหมดไปคิดตังอย่างไว พนักงานถึงกับยิ้มกับอาการครูต้น พนักงานจัดการคิดเงินจนเสร็จ
"ทั้งหมด 2850บาทคะ" พนักงานแจ้งราคา ครูต้นหันมายิ้มกับบอล
"ขอจ่ายผ่านTrueMoneyครับ" ครูต้นจ่ายเสร็จก็รีบออกทันที ขนของขึ้นรถเสร็จก็กลับบ้านกัน
"จ่ายตังเป็นนะเราอะ ครูจะเลี้ยงไหวไหมเนี่ยแบบนี้"
"เอ้า ไหนครูบอกขนหน้าแข้งไม่ร่วงไง แค่นี้ร่วงแล้วเหรอ"
"ไม่ร่วงค๊าบบบ สำหรับบอลได้อีกเยอะ" ในที่สุดบอลก็ได้เอาคคืนครูต้นสำเร็จ จากนันครูต้นก็พาไปกินข้าวก่อนจะกลับบ้าน สรุปก็ผ่านพ้นไปอีกหนึ่งวัน
เช้าวันศุกร์ที่สดใส ครูต้นมารับแต่เช้าเหมือนเดิน แล้วก็เป็นแฉกเช่นนี้ทุกวัน จันทร์ถึงพฤหัสบอลจะนอนบ้าน พอเย็นวันศุกร์ถึงวันอาทิตย์บอลจะไปนอนบ้านครูต้น เพราะส่วนมากแม่กับพ่อจะไปบ้านยาย ไปจ่ายเงินให้คนงานตัดยางบ้าง คนสวนบ้างเพราะสวนบ้านยายจะจ้างเข้าหมด ทุกอาทิตย์แม่กับพ่อก็จะไปทุกครั้ง บ้างครั้งบอลกับครูต้นก็ไปด้วย
"ครูพรุ่งนี้วันอะไร" บอลถามครูต้นตอนขับรถไปโรงเรียน
"วันเสาร์ ทำไมละ"
"วันที่ละ"
"23ถามทำไม" เอ้าไบ้ให้ขนาดนี้แล้วยังนึกไม่ออกอีกเหรอ เอาไหม
"แล้วเดือนละ"
"พฤกษภาคม"
"งั้นรวมกัน วันเสาร์ ที่23 เดือนพฤกษภาคม ตรงกับวันอะไร"
"วันหยุดไง ก็พรุ่งนี้โรงเรียนปิดถูกใช่ไหม" อีเตี้ย พูดขนาดนี้แล้วครูต้นยังจะตอบว่าวันหยุดอีก
"เอาไหมครู นึกดีๆวันอะไร"
"อืมมมมม รู้แล้ว"
"วันอะไรครู"
"วันพระไงพรุ่งนี้ตรงกับวันพระ บอลอยากไปวัดเหรอ" อีดอกกกก พอ พอเลยจบกันครูต้นลืมวันเกิดบอล ใช่ครับพรุ่งนี้วันเกิดบอลครับ แแต่ครูต้นก็ลืมจนได้ ไอ้เรากก็นอยนิดนึงแต่ก็ไม่เป็นไหรตอนเย็นค่อยถามแกอีกที ถ้าแกจำไม่ได้ก็ค่ออยบอกก็แล้วกัน
เข้าแถวเสร็จก็แยกย้ายกันไปตามชั้นเรียนเหมือนเดิน แต่บอลก็ได้ยินเด็กนักเรียนซุบซิบกัน
"มึงกูเห็นครูแจนรุกครูต้นไม่หยุดเลยนะ ซื้อน้ำไปฝากครูต้นทุกวันเลย"
"เออๆ กูก็เห็นมึงว่าเขาจีบกันไหมวะ"
"ไม่รู้สิแต่ที่แน่ๆครูแจนรุกหนักมากกกก"
"กูว่าครูต้นเสร็จครูแจนชัวคอยดู"
ถึงจะเป็นแค่คำซุบซิบแต่มันก็ทำให้บอลคิดมากไม่น้อยเลย บอลเริ่มคิดไปต่างๆนาๆ ในหัวมันตบตีกันไปหมด
"คงไม่มีอะไรหรอกมั้งอีบอลมึงอย่าไปคิดมาก"
"แต่มันก็น่าคิดนะมึง ถ้าหมาไม่ขี้มันจะมีมูลได้ไง"
"ไม่นะ มึงใจเย็นอีบอล มันไม่มีอะไรเลยแค่เรื่องเม้าท์"
"แต่ไม่แน่นะ อาจจะจริงก็ได้ใครจะไปรู้" อยู่ก็รู้สึกกลัวขึ้นมายังไงก็ไม่รู้ คำซุบซิบมันเข้าหูขึ้นเรื่อยๆ จนบอลต้องเดินหนี บางสิ่งบางอย่างถ้าเราเก็บเอามาใส่ใจมากเกินไป มันอาจจะทำให้เราคิดมากก็ได้ บอลเลยเลือกที่จะเดินหนี
บอลเรียนปกติทั้งวัน ในหัวก็มีแต่คำซุบซิบของเด็กพวกนั้นเต็มไปหมด อาการคิดมากมันกลับมาอีกแล้ว แต่จะว่าไปครูต้นก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ยังเหมือนเดิมทุกอย่างอีครูแแจนคงจะรุกเอง ดูท่าแล้วคงจะอยากได้ครูต้นจนตัวสั่นละสิ สรุปวันนี้ มีเรื่องนี้ให้กวนใจทั้งวันจนเรียนคาบสุดท้ายตอนบ่าย3โมง อยู่ๆเสียงไลน์ก็ดังขึ้นมา
"บอลรอครูที่โรงยิมนะห้ามไปไหน ครูมีธุระด่วนเสร็จแล้วจะรีบมารับ" ครูต้นไลน์มาให้บอลรอเพราะแกมีธุระด่วน บอลอ่านเสร็จก็ตอบไปว่า
"ค๊าบบบ บอลจะรอนะครับ" ครูต้นก็ตอบกลับมา
"You&Me " บอลอ่านแล้วก็งง "คุณกับฉัน" คืออะไรครูต้นจะสื่อถึงอะไรกันนะ
ความเชื่อใจซื่อสัตเป็นสิ่งสำคัญ ในที่สุดได้เวลาเลิกเรียน เด็กๆต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน บอลก็เดินไปรอครูต้นที่โรงยิมตามที่ได้ตกลงกันไว้เด็กนักเรียนต่างก็เดินมุ่งหน้าไปยังประตูทางออกเพื่อจะกลับบ้าน
"มึงกูเห็นครูแจนครูแพรออกไปกับครูต้นตอนบ่าย3 มึงว่าเขาไปไหนกันวะ"
"กูจะไปรู้ได้ไงละ แต่ที่แน่ๆครูแจนนั่งหน้านะจ๊ะ"
"เออๆ กูว่าคู่นี้เขาต้องมีซำติงแน่วะ"
"มึงกูอิจฉาครูแจนวะ"
เสียงกระซิบคุยกันของนักเรียนกลุ่มเดิม แต่เรื่องที่คุยกันกลับเป็นเรื่องใหม่ บอลยิบโทรศัพน์ขึ้นมาเปิดดูไลน์ที่ครูต้นส่งมา แล้วสิ่งที่บอลอยากรู้ก็เป็นจริงอย่างที่เด็กกลุ่มนั้นคุยกัน บ่าย3โมง ครูต้นไลน์มาหาบอลบอกว่ามีธุระด่วน ซึ่งมันตรงกับที่เด็กกลุ่มนั้นบอกว่าเห็นครูแจนครูแพรนั่งรถออกไปกับครูต้นพอดี บรรยาการเปลี่ยนเป็นโหมดคิดมากทันที อยากกดโทรศัพน์โทรหาครูต้นแต่ก็ไม่กล้า กลัวครูต้นจะหาว่างี่เง้า ได้แต่ยืนรอครูต้นอย่างใจจดใจจ่อท้ามกลวงความเงียบเหงา และบรรยากาศที่เงียบสนิด เด็กและครูต่างก็กลับบ้านกันหมดแล้ว เหลือก็แค่พวกที่กำลังเล่นฟุตบอลอยู่ในสนาม บอลนั่งรอครูต้นตามที่แกสั่ง จนเวลาล้วงเลยจน5โมงกว่าแล้ว ท้องฟ้าเริ่มมืดลงก้อนเมฆเริ่มก่อตัว เสียงฟ้าร้องฟ้าแลบก็ตามมา เป็นสัญญาณบ่งบอกว่าฝนกำลังจะตก บอลนั่งกำมือตัวเองแน่นท้องฟ้ามืดลงช้าๆ และแล้วในที่สุดฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก
" เปรี้ยงงงง บึ้มมมม" อยู่ๆฟ้าก็ผ่าลงมา จากนั้นก็ตามด้วยเสียงดังสนั่นไปทั้งท้องฟ้า บอลเอามืออุดหูตัวเองแล้วก็นั่งลง บอลกลัวฟ้าร้องฟ้าผ่ามากที่สุด กลัวจนขนาดสั่นไปทั้งตัว ในใจก็ภาวนาให้ครูต้นรีบกลับมา ฟ้าร้องฟ้าผ่าหลายต่อหลายครั้ง บอลก็ทำได้แค่นั่งเอามืออุดหู ความรู้สึกในตอนนั้นมันเหมือนกับโดนทิ้งให้อยู่ท้ามกลางความน่ากลัว บวกกับอะไรหลายๆอย่างที่ได้ยินมาในวันนี้ทำให้เกิดความนน้อยใจขึ้นมา "หรือมันจะจริงอย่างที่เด็กพวกนั้นพูดกัน ครูต้นที่คนที่คอยปกป้องเราตอนนี้หายไปไหน ทำไม่ปล่อยให้เราเจอกับความน่ากลัวแบบนี้คนเดียว" นี้คือความคิดในหัวของบอล มันเกิดอาการน้อยใจยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก
"เปรี้ยงงง บึ้มมมม" ฟ้าผ่าลงมาอีกครั้ง และเป็นครั้งที่ดังสะนั่นมากๆ บอลตกใจนั่งลงที่พื้นพร้อมกับเอามืออุดหูเหมือนทุกครั้ง มือไม้สั่นไปหมดตอนนี้ และแล้วก็มีใครก็ไม่รู้เข้ามาโอบกอดบอลไว้ ด้วยสัญชาตญาณของความกลัว บอลกอดกลับคนๆนั้นอย่างไม่ลังเล อย่งน้ออยก็อุ่นใจไม่น้องที่มีคนอยู่ไกล้แบบนี้ พอบอลรู้สติดี บอลก็เงยหน้าขึ้นมองคนๆนั้น และแล้วเขาคนนั้นก็คือ ครู.........
แค่นี้ก่อนนะครับ ไว้มาลงให้นะครับ ตอนต่อไปรับรองมีดราม่าแน่นอน เอาเป็นว่าลองมาเดากันดูว่าครูต้นไปไหน ไปทำอะไร แล้วครูแจนครูแพรนั่งรถไปกับครูต้นจริงไหม ถ้าจริงพวกเขาไปไหนกัน วันศุกร์ตามหลักแล้ว ครูฝึกสอนเขาจะกลับบ้าน สรุปพวกเขาไปไหนกัน แล้วคำว่า You&Me ที่ครูต้นส่งไลน์มา แกจะสื่อถึงอะไร วันเกิดบอลแกจำไม่ได้ แล้วเขาคนนั้นคือใครที่กอดบอลไว้ ส่วนไอ้แคนบอกได้เลยว่าควยใหญ่เกินตัวมาก แล้วแบบนี้ไอ้แคนจะใจแตกไหมน้าาาาาอิอิ
เดาว่าครูตังตอนดราม่าไม่อยากให้ถึงเลยแลดูเศร้าเกืน
ไปถวายสังทานให้ครูต้นดีกว่าจะได้เสร็จครูแจนสักที😀😆
แค่บอกจะมีดราม่าเราก็เสร้ารอแล้ว ขอเบาๆนะค๊าบ ขอบคุณ รอตอนต่อ สนุกมากครับ ขอให้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับบอลและครูต้นนะ fc ทนบ่ด้ายยยยย กูจะกินแกงหอยอิอิ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tan2 เมื่อ 2025-5-25 16:56
ตอนหน้าจัดดราม่าหนักๆ มาเลยครับ รออยู่ อิอิ
ปล.1 ไม่รู้จะเสียดายแทนใครดี ระหว่างแคนกับน้องบอล ที่คนนึงเพิ่งเลิกร่าน เลยอดได้คนหล่อพ่อให้มาเยอะ
กับอีกคนนึงที่เพิ่งเริ่มเงี่ยนง่านเพราะภาพชวนใจแตก เลยอดได้คนในใจแบบเต็มๆ
ปล.2 Happy Birthday ย้อนหลังนะครับน้องบอล ขอให้สุขภาพดี เรียนสนุก มีเพื่อนดีเยอะๆ และมีความสุขกับชีวิตคู่กับครูต้นในทุกวันนะครับ ^^
รอตอนต่อไปนะครับ ไม่เอาดราม่าได้ไหมส่งสารบอล อีแจนมึงหยุดคะอินจัด tan2 ตอบกลับเมื่อ 2025-5-25 13:32
ตอนหน้าจัดดราม่าหนักๆ มาเลยครับ รออยู่ อิอิ
ปล.1 ไม่ร ...
วันเกิดบอลผ่านไปแค่สองวันเอง ในเรื่องคือตอนนี้เดือนนี้เมื่อ6ปีที่แล้วเลย อยากเห็นชองแคนเลยครับ ฮ่าา ถ้าให้เดาน่าจะครูฝึกสอนรึเปล่านา ที่กอด ขอบคุณครับ สนกครับ จะย้อนอ่านตั้งแต่ตอนที่1เลยครับ ขอบคุณนะครับ ติดตามมานาน อย่ามีดราม่าเลยน้าา พลีสส ขอบคุณมากๆเลยครับ ขอบคุณครับ haohan ตอบกลับเมื่อ 2025-5-25 11:24
แค่บอกจะมีดราม่าเราก็เสร้ารอแล้ว ขอเบาๆนะค๊าบ
เบาๆกรุมกริบ งื้อครูจต้นห้ามนอกใจนอกกายบอลนะ แฝ(แต่บอลนอกกายได้เราโอเค) ชอบไอ้แคน
หน้า:
[1]
2